आपला जुना वाचक आणि एक वाचकप्रिय लेखक प्रदीप याने आपल्या मुंबईतील अनुभवावर लिहिलेली ही एक कहाणी.
साधारण ३०-३५ वर्षापूर्वी मोबाइल प्रकार कोणाला माहीत नव्हता. जेमतेम कोणाकडे लॅंडलाइन असला तर. त्यामुळे आता जेवढे सहजतेने डेटिंग चालते तेवढे त्यावेळी शक्य नव्हते, किचकट होते. कोणाच्या तरी ओळखीने, घरी आलेल्या पाहुण्या मंडळींसोबत चोरून झालेला प्रकार, आणि काही बिट्टू सांगतो तसल्या घटनेमुळे, जवळीक होते आणि सूत जमते. पण आपल्या जमातीची तर अत्यंत अवघड वाटचाल आहे. आणि त्यावेळी तर घुसमट टोकाची असायची. अशावेळी सर्वात लोकप्रिय गे क्रूझिंग अड्डा म्हणजे मुंबईच्या लोकल.
त्यावेळी मी नुकताच मुंबईच्या एका कॉलेजमध्ये अड्मिशन घेतली होती. दहावीनंतर आणि लोकलने प्रवास सुरू केला होता. माझी पुरुषांकडे ओढ जरी त्यावेळी सुरू झाली होती तरी मी फार गोंधळलेला असायचो. वर्गात हुशार विद्यार्थी म्हणून लोकप्रिय होतो. त्यामुळे सतत अभ्यासाच्या गोष्टीतून वेगळे काही विचार डोक्यात यायचे नाहीत.
हळू हळू डिप्लोमाचे दुसरे वर्ष निघून गेले. तिसऱ्या वर्षी बोर्डाची परीक्षा म्हणून खूपच टेंशन आले होते. प्रिन्सिपलसकट सगळे म्हणायचे प्रदीप बोर्डात नंबर काढणार. पण अचानक त्यावर्षी घरी खूप प्रॉब्लेम्स झाले. आई आजारी पडली, बहीण लग्न करून सासरी गेली, तिचा सासुरवास आणि इतर गोष्टी मुळे माझे लक्ष अभ्यासात लागेना . हस्तमैथुन वाढू लागले, तसे रस्त्यावर मिळणारे अश्लील पुस्तके वाचू लागलो. पण त्यात मला हवे ते नव्हते.
एकदा मी एकटाच कॉलेज मधून निघालो होतो तर बागेत आमच्या वर्गातले दिनेश आणि प्रसाद शेजारी बसून काहीतरी पुस्तक वाचत होते. मी कुतूहल म्हणून त्यांना हाक मारून विचारले तर मला धक्काच बसला. ते लोक “डेबोनेर” मासिक चाळत होते. त्यावेळचे सर्वात हॉट इंपोर्टेड न्यूड मॅगजीन होते ते.
मी हबकलो आणि पळून गेलो. ते माझ्या येण्याने जरा बावरले होते. आम्ही पुढे काही तो विषय काढला नाही. माझी उत्सुकता अशा विषयांमध्ये वाढू लागली. “तू काय, topper”, असे म्हणत मित्र जास्त चर्चा माझ्याशी तरी करीत नसे. आता ते स्पर्श व्हावे असे सारखे वाटायचे. तसा एक पुढे प्रसंग आला पण मी तयार नव्हतो.
एके दिवशी बहिणीला भेटायला गेलो होतो. तिची खाष्ट सासू नेहमीप्रमाणे खूप बोलली आणि भांडली. मला खूप राग आला होता आणि रडू पण. फूल मूड ऑफ होता. मी घरी निघालो लोकलने. गर्दी खूप होती. बहुतेक राखी पौर्णिमा असेल.
आमचे घर ६ स्टेशन दूर होते. चढणारे उतरणारे तितकेच. आत बसायला न मिळाल्यामुळे मी दारात उभा होतो. कोणी मुंबईचा असेल त्याच्या लक्षात आले असेल कुठे उभा होतो ते. दोन स्टेशन नंतर, १ मस्त गोरापान जाडसर तरुण लोकल मध्ये चढला.
मला पाहता क्षणी त्याची माझ्यावर नजर खिळली. लांबूनच ओठ फिरवून आणि डाव्या बाजूने दातात दाबून मला खुणा करत होता. मी आपला इकडे तिकडे पाहत त्याची नजर चुकवत होतो. माझ्यासाठी असला पहिलाच प्रसंग होता, शिवाय माझा मूड पण नव्हता.
तिसऱ्या स्टेशनला मात्र त्याने चान्स मारला आणि सगळे दारातले उतरले तसा हा माझ्या समोर येऊन उभा राहीला. गाडीत पुन्हा त्या स्टेशनची लोक चढली आणि पुन्हा दाट गर्दी झाली. आम्ही दोघे आता एकमेकांना समोरासमोर चिकटून उभे होतो.
माझी धडधड वाढली होती. तो करीत असलेले चाळे मला अजिबात आवडत नव्हते. पण सांगायचे कुणाला आणि काय म्हणून? माझी जाम फाटली आणि हा आपला इकडे तिकडे अंगचटीला आला होता. त्याचा कडक झालेला सोटा माझ्या हिरमुसलेल्या लंडवर गाडीच्या प्रत्येक धक्क्याने आदळत होता.
मी पण काही प्रतिकार करीत नव्हतो. मग त्याचा उत्साह अजून वाढला. ओठावर ओठ टेकवू लागला. मला थोडे ते आवडू पण लागले होते पण कोणी पाहिल याची भीती पण होती. मी मान इकडे तिकडे वळवत होतो. पण तो काही सोडायला तयार नव्हता. भीती आणि आकर्षण या विचारात माझी पुरी घालमेल होत होती.
शेवटी माझे स्टेशन आले. मी कसातरी उतरलो. त्याने मात्र मस्त गोड स्माइल दिली. आता मी पण गालातल्या गालात हसू लागलो. त्याला कळले पण लोकल तोपर्यंत निघून गेली होती. बहिणीच्या घरी झालेल्या सर्व वाईट अनुभवानंतर जणू ती एक फुंकर घालून गेला तो. पण पुन्हा कधी दिसला नाही. कसा दिसेल?
या अनुभवातून मी थोडा ट्रेनमध्ये धीट होऊ लागलो. अर्थात स्वतः हून कधी हात मारला नाही. .. निदान सुरुवातीच्या काळात तरी.
काही दिवसांनी आणखी एक प्रसंग घडला. आम्ही कॉलेजचे चौघे जण लोकलने घरी निघालो होतो. वर खांबा ला धरून बॅलेन्स करून एकमेकांना तोंड करून गप्पा मारीत उभे होतो. १-२ स्टेशन नंतर एक माणूस माझ्या मागे येऊन उभा राहीला.
मला त्याचा राग आला आणि कौतुक पण वाटले की ट्रेन एवढी रिकामी असताना हा एवढा धीट कसा काय? डायरेक्ट लंड टेकवले माझ्या बोच्याला त्याने. मित्रांमुळे मी थोडा बावरलो. आणि हळूच सरकत सरकत जागा बदलली. म्हटले बस आता तुला शक्य नाही. तरिही तो पण फिरून येऊन पुन्हा माझ्या गांडीला लंड टोचू लागला. असेच २-४ स्टेशन गेले आणि शेवटी तो उतरला. मी सुस्कारा सोडला.
त्या दिवसानंतर मी अभ्यासात खूप व्यस्त होतो आणि अशा गोष्टी लफडे करणाऱ्यांचे धंदे म्हणून लांब राहिलेले बरे म्हणून मी खूप संयम ठेऊन वागत होतो. आणखी २-३ वर्षांनी पुढचे शिक्षण संपवले आणि मुंबईतच नोकरी धरली. त्यामुळे पुन्हा लोकलचा प्रवास.
सेटल झाल्यासारखे वाटल्यामुळे मी आता स्वतःहून लोकलमध्ये हात मारू लागलो. अर्थात विशेष प्रयत्न करावे लागत नव्हते. पूर्वी डोळे आणि मान खाली घालून उभा राहायचो आता दोन्ही वर. सोबतीला माझा बाबुराव पण सलामी द्यायचा.
बऱ्याचदा नजरेतूनच काही क्षणात सलगी व्हायची. लवड्याला लवडा टेकला की कोण किती आवडतो त्यावरून पुढच्या हालचाली असायच्या. क्रीडा खालच्या खाली व्हायची आणि कोणाला काहीच कळायचे नाही. दोघेही मग आपापल्या स्टेशन वर उतरून स्ट्रैस फ्री झाल्या सारखे बागडायचे.
काही वेळा एखादा मुद्दाम आपल्या बरोबर आपल्या स्टेशनला उतरून किंवा त्याच्या स्टेशनला उतरायला विनंती करून संबंध थोडे घट्ट व्हायचे. असे संबंध ट्रेन मध्ये जरी झाले तरी पुढे होईल असे नाही. अशात जवळ जवळ ४ वर्षात अनेक गोड अनुभव आले.
नेहमी वाटायचे की एखादा उंचपूरा, रुबाबदार, हट्टा कट्टा आणि सुशिक्षित मर्द भेटावा. आणि तसे लगेच जमले. उमेश भेटला एकदा. खूप आवडला मला. लवड्याला लवडा चिकटला, स्माइल झाल्या, पसंती झाली. आणि मुख्य म्हणजे कळले की आमच्या दोघांच्या घरी परत जाण्याची लोकल तीच होती. त्यामुळे उमेशची रोज आता स्टेशन वरच भेट होऊ लागली.
खूप गप्पा करायचो. ट्रेनमध्ये रोमॅंटिक घसट आणि लवडे दाबण्याचे प्रकार रोज होत असत. पण आता पुढच्या एक्शनची इच्छा प्रबळ होत चालली होती. म्हणून एकदा आम्ही ठरवून दादरच्या पोर्तुगीज चर्च जवळ एका लॉजमध्ये गेलो. रीसेप्शनवर रूम का हवी याचे कारण काय सांगायचे ते सुचत नव्हते. शेवटी उमेशने सांगितले, मी पनवेलला राहतो आणि माझी शेवटची ट्रेन चुकली. त्यामुळे मला एक रात्र मुंबईत काढावी लागेल.
त्याने त्याचा ट्रेनचा पास दाखवला. मला पण त्या दिवशी तो पनवेलचा असल्याचे कळले. आता माझे काय कारण सांगावे? मग त्याने सांगितले हा माझा मामेभाऊ आहे आणि त्याला मी घरी नेणार होतो. लॉजवाल्याला कदाचित थोडा संशय आला असेल. पण त्याने दिली रूम एकदाची. लंड ताठलेला असला की बरोबर कारण सूचते असे बिट्टू म्हणतो ते काही उगाच नाही .
आधी आम्ही खाली जेवून आलो. वर आल्यावर उमेशने फूल चार्ज घेतला. तो वयाने माझ्यापेक्षा ५ वर्ष तरी अधिक होता. जिम टोन्ड नसली तरी भरलेली शरीर यष्टी आणि किंचित पोट सुटलेले.
आम्ही रुमचे दार लावून घेतले आणि उमेश माझ्यावर तुटून पडला.
इतक्या दिवसांनी कदाचित दोघेही एवढे पेटून किसिंग करीत होतो. अंगात काम ज्वर जरी असला तरी संभोग करताना चावट धुंद हसणारा व्यक्ति मला आवडतो. उमेश तर एवढा मदन मस्तीत होता की बोलायची सोय नाही.
तोंडावरचा एक भाग सोडला नाही त्याने. ओठ इतक्या प्रकारे ओढत आणि चाटत होता की मी एकदम सुखावलो. कधी जीभ खेचून चघळत होता तर कधी ओठ. ओठात देखील आतला मऊ भाग, वरचा आणि खालचा; दोन्ही ओठांचे आतले भाग मस्त चोखत होता. जीभ पण त्यात घुसळून काढत होता.
एवढे सगळे करताना कधीच कोणताच धसमुसळे पणा नव्हता. माझ्या तोंडाचा ताबा एवढा तरबेज पणे कोणी घेतला नव्हता आधी. मी पण त्याच्या कडून शिकत त्याला त्याचप्रकारे खुश करण्याचा प्रयत्न करीत होतो.
मी पण मध्येच त्याची जीभ तोंडात घेत होतो. त्याचे ओठ चाटत होतो, कधी हळुवार चावत होतो. मुका घेणे इतका सरळ नसतो हे आज कळले. त्याचे पण वर्गीकरण व्हावे असे वाटते. ओठानंतर त्याने गालाकडे मोर्चा नेला. माझे कोवळे गाल देखील उमेश अनेक प्रकारे चाटत होता. पण तो चावा देखील हळुवार आणि हवाहवासा वाटणारा.
मी तसे करायचा प्रयत्न केला. पण नाही जमले.
“तुझे कोवळे गाल आहेत रे माझ्या गोडूल्या, असेच माझ्या साठी जपून ठेव माझ्या सश्या! “
आणि मग माझे कान. कानाला किती भाग असतात हे देखील आज कळले. त्याला चावायचा, चोखायचा प्रकार देखील तेवढाच. कानाची पाळी त्याने मस्त पैकी शंकर पाळी चघळावी तशी त्याच्या ओठांनी हळुवार पणे चोखत होता. कधी वरचा भाग तर कधी मधला उंचवटा. असे करत कानाच्या बिळात देखील शिताफीने जाऊन यायची त्याची जीभ, भुवया, पापणी, कपाळ.. असे मधाळ पणे उमेश चाटत होता की हा फोर प्ले कधी संपूच नये असे वाटत होते. मग स्वारी गळा चाटू लागली. त्यात देखील प्रकार. माझे लग्न झाले नव्हते त्यामुळे लव बाईटस उमटतील याची भीती नव्हती. आणि तसे उमटले पण.
दोघांचे हात अजूनही एकमेकांच्या पाठीवर फिरत होते. कधी केसातून कुरवाळणे पण चालू होते.
त्याने आधी माझ्या शर्टाची बटणे काढायला सुरुवात केली. आत सांडो बनीयन घातले होते मी. उमेशने हळूच माझे हात वर केले आणि काखेतल्या वर्जिन केसांना जिभेनेच बाजूला सरकवले. त्यातून मार्ग निघाला की काखेची गोरी कातडी त्याच्या जिभेच्या स्पर्शाने रोमांचित व्हायची. पूर्ण अंग शहारून जात होते.
कधी उजवी तर कधी डावी काख उमेश चाटत होता. एव्हाना माझे हात दुखू लागले. पाय पण विश्रांती मागत होते. पण उमेशचा स्टॅमिना छान होता. पुढे माझी वाट लावेल असे सारखे वाटायचे. मी त्याला आता ओढून पलंगावर नेऊ लागलो.
“थकला का माझा राजा”, असे म्हणत उमेशने त्याच्या दणकट हाताने मला अलगद पलंगावर नेले. आता शर्टा सोबत बनियन पण निघाले. त्याची जीभ काय थकायचे नाव काढत नव्हती. माझे दोन्ही बोबे आता त्याच्या स्वाधीन झाली. मी आता विव्हळत होतो. मदन बाण उरात रुतत चालला होता. प्रणय, वेग धरत होता.
आता मी पण त्याचा शर्ट काढला. छातीला छाती टेकून जो करंट गेला दिलात माझ्या तो तर एखाद्या लावणीनेच वर्णन करून सांगावा कुणी.
“…पिरतीचा उघडला पिंजरा तुमच्या पायी. जवळ यावं मला पुसव गुपित माझ खुशाल..”
दोघांची काम वासना वेगाने पेटत होती. ती पेटलेली शरीरे आता घाम ओथंबून सोडत होती. उमेशच्या छातीचा उभार तर मला अधिक पेटवत होता. बोबे सहजतेने तोंडात आले. मुलींच्या स्तनाग्र पण एवढे मऊ आणि टरारलेली नसतील. मी तर खूप “तोंडसुख” घेत होतो.
उमेशचे दंड, काखा आणि छाती हा पूर्ण प्रदेश मी आता काबिज केला आणि हपापल्या सारखा त्यावर तुटून पडलो. छाती आधी की काख की दंड! संपूर्ण मेजवानी होती. पुण्यातली प्रसिद्ध दूर्वाअंकुर थाळी खाण्याचा प्रसंग नंतर खूप वर्षांनी आला. त्यावेळी वाढलेले समोरचे ताट पाहून उमेशचे ते भरलेले उर आठवले. त्याच चवीने मी उमेशचा भोग घेत होतो.
अर्ध्या पाऊण तास सहज गेला असेल. मी थोडा थकून त्या भारदस्त छातीवर विसावलो. खूप मस्त वाटत होते. कधी तो माझे केस कुरवाळत होता (हो, डोक्याचे, छातीचे आणि काखेचे.. पुढचे लेकहो नंतर ना .. थोडा सस्पेन्स राहू द्या की), तर कधी मी त्याला कुरवाळत होतो. मला सहजासहजी गुदगुल्या होतात. पण त्याला नाही. त्यामुळे तो मस्त एंजॉय करत होता.
लॉज मधल्या घड्याळाच्या बाराचे ठोके ऐकू आले तसे आम्ही थोडे भानावर आलो.
“लवड्या, वाजले की बारा” मोठा असून देखील उमेशला असे बोलल्या मुळे खूप हसू आले.
“मग सोनूल्या काय झाले” उमेशने मात्र अगदी लाडात येऊन विचारले!
“नाही, म्हंटल मला झोप येऊ लागले, काही खर नाही” असे मी म्हटल्याबरोबर उमेश ताडकन उठून बसला.
“खाली जाऊन कॉफी पिऊन येऊया नाहीतर एवढा खटाटोप वाया जाईल आपला”, असे म्हणत उमेशने शर्ट चढवला. मी पण तयार झालो आणि काही क्षणात आम्ही मस्त रिकाम्या रस्त्यावर फिरू लागलो. मुंबई कधी झोपत नसली तरी त्याकाळी कॉफी शोधणे आम्हाला थोडे मुश्किल झाले. लांब चक्कर मारून आल्यावर कळाले की लॉजच्या पाठीमागेच कॉफी होती.
उमेशला सिगरेटची देखील तलफ झाली. मस्त झुरके घेणारा तो मर्द पाहून मला त्याचा अभिमान वाटत होता. मी पण त्याच्या ओठावर फिरलेले थोटुक तोंडात घेतले. एक झुरका घेतला तसा जोरात ठसका लागून खोकला सुरू झाला. तसा उमेश पुन्हा जोरजोरात हसू लागला. रस्त्यात कोणी नसल्याने त्याने मला तसेच जवळ घेऊन पाठ चोळून दिली. आणि मला बरे वाटले. आम्ही उरलेली कॉफी पिऊन लगेच लॉज वर आलो.
माझी घडयाळ पाहण्याची सवय उमेशच्या लक्षात आली तसे त्याने ते हातातून काढून माझ्या खिशात टाकले.
वर गेल्याबरोबर मी उमेशला म्हटले, “आता जास्त लाडात यायचे नाही हं, पटकन काय ते करूया आणि झोपूया. पहाट होत आली रे मेल्या.”
असे म्हणून मी लगेच जीभ चावली आणि सॉरी म्हणून टाकले. उमेशने लगेच मला खेचला आणि पलंगावर आडवे केले. बटन झिप काढून माझी माझी गांड वर केली, पाय फाकवले आणि मग स्वतःची पॅन्ट काढू लागला.
“उमेश अरे काय करतोय तू एवढया झटपटीने ?”
“मग एक काम कर, घे माझी गांड, झव मला आणि झोप”, असे म्हणत उमेश माझ्या शेजारी आडवा झाला आणि गांड वर करून बोलू लागला. माझ्या डोक्यात आता जरा उजेड पडला.
“सॉरी यार उमेश. माझ्या लक्षात नाही आले. एवढे तू खोटे नाटे सोंग करून पैसे खर्च करून हे लॉज बुक केले ते काय झोपायला नाही तर झवायला हे मी विसरलो” असे म्हणत त्याला डोळा मारला.
तोही मग लाडात जवळ आला आणि म्हणाला, “डार्लिंग, पैशाचा विषय नाही. पण आपल्याला पुन्हा कधी असा चान्स मिळेल का? आणि त्यातूनही तू थकला असशील तर असू दे. आपण एकमेकांच्या कुशीत नागडे झोपू. तेही एक सुख असते. आणि थकला असला तरी तुला झंवायला मी काय तुला कामाठिपुरा मधून आणले काय? असल्या विकतच्या संभोगाला माझ्या आयुष्यात काडीची किंमत नाही.”
अचानक वातावरण थोडे गंभीर झाले. मला थोबाडीत मारल्या सारखे झाले. सिगारेट आणि कॉफीमुळे पण छातीत मळमळू लागले. शिवाय हे जागरण आणि हा सन्नाटा. मी लगेच मोरीत जाऊन उलटी काढली. उमेश दचकला. काळजीत पडला. सॉरी सॉरी करू लागला. त्याने नागड्यानेच मला कुशीत घेतले. माझ्या शरीरात पुन्हा सरसरी उसळली. पित्त पडल्यामुळे मी पण आता फ्रेश झालो होतो. थोडे पाणी प्यालो आणि पलंगावर पहुडलो. उमेश कपडे घालू लागला. मी मध्येच अडवून काय झाले विचारले. तर म्हणे असू दे. पुन्हा येऊ. त्यावर मी म्हटले, “नाही, आज नको झोपायला”.
“नक्की ना? नक्की ना? ” करत उमेश पुन्हा नागडा होऊन शेजारी झोपला. मला कुरवाळू लागला. अगदी अंगभर. काखेप्रमाणे माझे झाटे पण मऊ केसांचे होते. उमेशला आवडले. तो ते कुरवाळत हळूच खाली सरकला आणि माझ्या गोट्या चाटू लागला. आणि माझा ताठलेला बांबू पण तोंडांत घेऊन चोखू लागला.
पूर्वार्धापेक्षा आत्ताच्या कृतीमध्ये घाई दिसली पण प्रेम अधिक होते आणि आपुलकी देखील. माझा लंड पूर्ण चाटून गुळगुळीत करून माझ्या कडे गांड करत म्हणाला,
“घाल आता मस्त पैकी माझ्या गांडीत.”
मी म्हटले
“मला सवय नाही आणि शिवाय तू मोठा असल्या मुळे तू आधी झव मला.”
उमेशला गहिवरून आले, परत मला कुशीत घेऊन गोड हसला.
“वेड्या, असे कुठे असते का? दोन शरीरे एकत्र आली की ती समरस होतात. मग कोण मोठे कोण लहान? आणि तुझा सोटा तर माझ्यापेक्षा मोठा आहे”, असे म्हणत पुन्हा खदाखदा हसू लागला. वातावरण अगदी तजेलदार झाले.
“आणि झवाड्याss, एवढे तुझे किस्से संगीतलेsस इतक्या दिवसाsत, ते काय काल्पनिक होते का रेs?” उमेशचा कोकणी झणका! मी पण मग काही आढेवेढे घेतले नाही.
(क्रमशः)
बिट्टूने घेतलेली लोकल ट्रेनची मजा
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
