आपला वाचक अभिषेक यादव याचा नवा ब्लॉग

मित्रानो, चांगल्या लिखाणाला वाचक मनापासून दाद देतात. आपल्या ब्लॉगचा एक वाचक , अभिषेक यादव याने हा चमचमीत ब्लॉग लिहिला आहे. जरूर वाचा आणि त्याला अभिप्रायसुद्धा द्या.

https://gaymarathisex.blogspot.com/2018/12/blog-post_29.html?showComment=1546241775544&m=1#c6784604735359205261

Visit https://chikanamulaga.blogspot.com for more interesting Marathi Gay Stories.

आपला वाचक अभिषेक यादव याचा नवा ब्लॉग

मित्रानो, चांगल्या लिखाणाला वाचक मनापासून दाद देतात. आपल्या ब्लॉगचा एक वाचक , अभिषेक यादव याने हा चमचमीत ब्लॉग लिहिला आहे. जरूर वाचा आणि त्याला अभिप्रायसुद्धा द्या.

https://gaymarathisex.blogspot.com/2018/12/blog-post_29.html?showComment=1546241775544&m=1#c6784604735359205261

झाले मोकळे आकाश Marathi Gay Story

#marathigay कुणीतरी  तोंडात घेऊन चोखण्याचे सुख काय असते ते एकदा अनुभवल्या शिवाय कळणार नाही. ज्याने ते सुख घेतले, म्हणजे चोखण्याचे आणि चोखायला देण्याचे, ते दोघेही त्या सुखाला चटावतात असा माझा अनुभव आहे.

झाले मोकळे आकाश Marathi Gay Story

कुणीतरी  तोंडात घेऊन चोखण्याचे सुख काय असते ते एकदा अनुभवल्या शिवाय कळणार नाही. ज्याने ते सुख घेतले, म्हणजे चोखण्याचे आणि चोखायला देण्याचे, ते दोघेही त्या सुखाला चटावतात असा माझा अनुभव आहे. #marathigay

कोकणचा राजा Marathi Gay First Time Experience

 #marathigay दिपुने हळूच आपले डोके मागे आशुतोषच्या छातीवर टेकवले. आशुतोषच्या शरीराची ऊब दिपुच्या पाठीला जाणवत होती. त्याच्या बळकट हातांची मिठी दिपुच्या पोटावरून पुढे सरकून XXXवर  विसावली होती.

कोकणचा राजा Marathi Gay First Time Experience

दिपुने हळूच आपले डोके मागे आशुतोषच्या छातीवर टेकवले. आशुतोषच्या शरीराची ऊब दिपुच्या पाठीला जाणवत होती. त्याच्या बळकट हातांची मिठी दिपुच्या पोटावरून पुढे सरकून XXXवर  विसावली होती. #marathigay

तारे जमीन पर Marathi Gay Experience

#marathigay माझ्या पहिले लक्षात आले नाही. पण काही वेळाने त्याच्या हाताची ऊब माझ्या चेनच्या दिशेने सरकू लागली. आजूबाजूचे सगळे जण तो तारांचा शो पाहण्यात गुंतले होते.

तारे जमीन पर Marathi Gay Experience

माझ्या पहिले लक्षात आले नाही. पण काही वेळाने त्याच्या हाताची ऊब माझ्या चेनच्या दिशेने सरकू लागली. आजूबाजूचे सगळे जण तो तारांचा शो पाहण्यात गुंतले होते. #marathigay

तरुण आहे रात्र अजुनी भाग २ Marathi Gay Story

#marathigay एक दिवस आंघोळ करून बाहेर आलेला मिहिर आणि त्याची केसाळ छाती पाहून सुकृतचा ** गरम झाला. रसाळ गुलाबजाम पाहून जिभेला पाणी सुटते तसे सुकृतचे झाले होते. फक्त पाणी गळायचे बाकी होते.

तरुण आहे रात्र अजुनी भाग २ Marathi Gay Story

#marathigay एक दिवस आंघोळ करून बाहेर आलेला मिहिर आणि त्याची केसाळ छाती पाहून सुकृतचा ** गरम झाला. रसाळ गुलाबजाम पाहून जिभेला पाणी सुटते तसे सुकृतचे झाले होते. फक्त पाणी गळायचे बाकी होते.

तरुण आहे रात्र अजुनी भाग १ Marathi Gay Experience

#marathigay ..तो बात करो ना, ऐसे खफा मत होना हमसे,” बोलत बोलत तो माझ्या अंगावर रेलला आणि त्याने त्याचा उजवा हात माझ्या वक्षस्थळावर ठेवला, “प्लीज भय्या, मी खूप कंफ्यूज आहे.” त्याचे लाघवी आर्जव मला विरघळवून टाकत होते.

तरुण आहे रात्र अजुनी भाग १ Marathi Gay Experience

#marathigay ..तो बात करो ना, ऐसे खफा मत होना हमसे," बोलत बोलत तो माझ्या अंगावर रेलला आणि त्याने त्याचा उजवा हात माझ्या वक्षस्थळावर ठेवला, "प्लीज भय्या, मी खूप कंफ्यूज आहे." त्याचे लाघवी आर्जव मला विरघळवून टाकत होते. 

आजकाल पांव जमींपर भाग २ Marathi Homo Story

#marathiigay माझ्या तंबूचा बांबू तसाही उभारला जात होताच . पातळ कपड्याच्या पॅंट , पायजमा किंवा लोअर घातलेल्या अवस्थेत बाबुराव उठून मानवंदना देऊ लागले की ते कापड वर खाली होऊ लागते. समोरच्याला कळते की या मुसळाला कुटण्यासाठी ‘दाण्याची’ चटणी पाहिजे.

आजकाल पांव जमींपर भाग २ Marathi Homo Story

#marathiigay माझ्या तंबूचा बांबू तसाही उभारला जात होताच . पातळ कपड्याच्या पॅंट , पायजमा किंवा लोअर घातलेल्या अवस्थेत बाबुराव उठून मानवंदना देऊ लागले की ते कापड वर खाली होऊ लागते. समोरच्याला कळते की या मुसळाला कुटण्यासाठी ‘दाण्याची’ चटणी पाहिजे.

आजकल पांव जमींपर भाग १ Marathi Gay Story

#marathigay माझ्या सोन्या, हे पाय, आणि हे केळ आणि ही पपई सगळं तुझं आहे. दुसर्‍या कुणाचं नाही. जोपर्यन्त तू मला जा म्हणत नाहीस तोवर मी तुझाच राहिन रे.” माझ्या राजसाला कशी खात्री करून देऊ ते मला समजत नव्हते. पण जिथे शब्द खुंटतात तिथे स्पर्श सांगून जातो.

आजकल पांव जमींपर भाग १ Marathi Gay Story

माझ्या सोन्या, हे पाय, आणि हे केळ आणि ही पपई सगळं तुझं आहे. दुसर्‍या कुणाचं नाही. जोपर्यन्त तू मला जा म्हणत नाहीस तोवर मी तुझाच राहिन रे." माझ्या राजसाला कशी खात्री करून देऊ ते मला समजत नव्हते. पण जिथे शब्द खुंटतात तिथे स्पर्श सांगून जातो.

शब्दांचा अर्थ समजताना मराठी समलिंगी कथा

#marathigay तेवढ्यात गाडीला एक अजून धक्का बसला आणि माझा तळहात त्याच्या Xच्याखाली पूर्ण सापडला. माझे मधले बोट हलवता येत होते. माझ्या लक्षात आले की बहुतेक माझा हात त्याच्या ‘मधोमध’ सापडला आहे. आणि माझे बोट त्याच्या Xकापाशीच आहे.

शब्दांचा अर्थ समजताना मराठी समलिंगी कथा

शब्दांचा अर्थ समजताना 

तेवढ्यात गाडीला एक अजून धक्का बसला आणि माझा तळहात त्याच्या Xच्याखाली पूर्ण सापडला. माझे मधले बोट हलवता येत होते. माझ्या लक्षात आले की बहुतेक माझा हात त्याच्या 'मधोमध' सापडला आहे. आणि माझे बोट त्याच्या Xकापाशीच आहे.

काकवी आणि काटा Marathi Gay Story

#marathigay वरच्या शॉवर मधून पाण्याच्या धारा आरोनच्या पिळदार अंगावर ओघळू लागल्या. चंदू त्याच्या पाठीमागे उभा होता. चंदूने हातात साबण घेऊन त्याची पाठ चोळायला सुरुवात केली. हळूच बोट घालून त्याने आरोनच्या लंगोटीचा कासोटा सोडला. स्वतःची लंगोटसुद्धा त्याने हळूच सैल करून ठेवली.

काकवी आणि काटा Marathi Gay Story

काकवी आणि काटा

तगड्या आरोनने चंदूला अगदी सहज उचलून घेतले. लंगोटाचे बंधन तर पाण्याबरोबर कधीच वाहून गेले होते. शारीरिक भुकेच्या आदिम प्रेरणेने पेटलेले ते दोन देह, निसर्गदत्त आरोग्यपुर्ण शरीराचा निरामय आनंद घेण्यासाठी आतुर झाले होते. आरोन चंदूला उचलून बाहेर आला आणि त्याला बेड कडे नेऊ लागला. 

नागाचा विळखा

#marathigay नागा एकीकडे बोलत होता. दुसरीकडे त्याची ब्रीफ थोडी खाली खेचून हातातल्या रेझरने खालचे जंगल साफ करत होता. खाली वाकून फुंकर मारून तिथले केस उडवून लावत होता. त्याचे हात जवळपास महेशच्या लवड्यावर विसावले होते.

नागाचा विळखा

नागाचा विळखा 

नागा एकीकडे बोलत होता. दुसरीकडे त्याची ब्रीफ थोडी खाली खेचून हातातल्या रेझरने खालचे जंगल साफ करत होता. खाली वाकून फुंकर मारून तिथले केस उडवून लावत होता. त्याचे हात जवळपास महेशच्या लवड्यावर विसावले होते.

झुक झुक झुक झुक आगीनगाडी Marathi Gay Pranay Katha

#marathigay थोडे अंतर वाढवले तरीही तो एक दोनदा माझ्या हातावर आदळला . मी पण हळूच इकडे तिकडे पाहण्याच्या निमित्ताने थोडा अँगल बदलून त्याच्या पॅंटच्या चेनवर हात घासला. तो काही हालला नाही. माझा हात तसाच रेंगाळला तरी त्याने आपली जागा बदलली नाही.

झुक झुक झुक झुक आगीनगाडी Marathi Gay Pranay Katha

झुक झुक झुक  झुक आगीनगाडी

थोडे अंतर वाढवले तरीही तो एक दोनदा माझ्या हातावर आदळला . मी पण हळूच इकडे तिकडे पाहण्याच्या निमित्ताने थोडा अँगल बदलून त्याच्या पॅंटच्या चेनवर हात घासला. तो काही हालला नाही. माझा हात तसाच रेंगाळला तरी त्याने आपली जागा बदलली नाही. 

पधारो सा Marathi Gay Story

#marathigay “एक मिनिट हां,” असे म्हणून प्रतापने त्याची निकर पार गुडघ्यापर्यंत खाली नेली. आता त्याचा बोचा माझ्या समोर पूर्ण उघडा होता. मी अजूनही त्याच्या डोक्याच्या बाजूलाच होतो. मी हातावर अजून थोडे तेल घातले. आणि त्याच्या कंबरेपासून थोडे पुढे सरकलो. त्याच्या बोच्याच्या गालांवर मी माझे हात फिरवू लागलो.

पधारो सा Marathi Gay Story

पधारो सा

“एक मिनिट हां,” असे म्हणून प्रतापने त्याची निकर पार गुडघ्यापर्यंत खाली नेली. आता त्याचा बोचा माझ्या समोर पूर्ण उघडा होता. मी अजूनही त्याच्या डोक्याच्या बाजूलाच होतो. मी हातावर अजून थोडे तेल घातले. आणि त्याच्या कंबरेपासून थोडे पुढे सरकलो. त्याच्या बोच्याच्या गालांवर मी माझे हात फिरवू लागलो.

शिस्त म्हणजे शिस्त भाग २ Marathi BDSM Story

#marathigay मी उठलो आणि माझा स्टॉक रिकामा करण्यासाठी पुनः पियूषवर स्वार झालो. मी त्याची कशी मारतोय हे तो समोरच्या भिंतीवर असणार्‍या भल्या मोठ्या आरशात बघत होता. त्या बघण्यातही एक वेगळीच मजा असते. आपल्या पुरुषत्वाची एक खात्री अश्या बघण्यातून मिळते असं मला वाटतं…..

शिस्त म्हणजे शिस्त भाग २ Marathi BDSM Story

शिस्त म्हणजे शिस्त भाग २

मी उठलो आणि माझा स्टॉक रिकामा करण्यासाठी पुनः पियूषवर स्वार झालो. मी त्याची कशी मारतोय हे तो समोरच्या भिंतीवर असणार्‍या भल्या मोठ्या आरशात बघत होता. त्या बघण्यातही एक वेगळीच मजा असते. आपल्या पुरुषत्वाची एक खात्री अश्या बघण्यातून मिळते असं मला वाटतं..... 

ऐतिहासिक निर्णय - कलम 377 मधून समलैंगिकता वगळली

महाराष्ट्र टाइम्स च्या सौजन्याने :-

भारतीय दंड संहितेतील ३७७ कलम अवैध असून समलैंगिकता गुन्हा नसल्याचा ऐतिहासिक निकाल आज सर्वोच्च न्यायालयाने दिला आहे. त्यामुळे भारतात दोन समवयस्क लोकांमधील लैंगिक संबंध गुन्हा ठरणार नसून न्यायालयाच्या या निर्णयामुळे समलैंगिक समुदायाला मोठा दिलासा मिळाला आहे. 

सर्वोच्च न्यायालयाचे सरन्यायाधीश दीपक मिश्रा यांच्या नेतृत्वाखालील जस्टिस रोहिंटन नरीमन, ए. एम. खानविलकर, डी. वाय. चंद्रचूड आणि इंदू मल्होत्रा यांच्या घटनापीठाने हा ऐतिहासिक निकाल दिला. कलम ३७७ नुसार दोन समलिंगी व्यक्तींमधील संबंधाना गुन्हा मानण्यात आलं होतं. सर्वोच्च न्यायालयाने समलिंगी संबंधांना वैध ठरवत हा कायदा रद्द ठरवला आहे. हा कायदा तर्कहीन आणि मनमानी करणारा असल्याचं निरीक्षणही न्यायालयाने नोंदवलं आहे. कोणाच्याही बाबतीत भेदभाव करता येणार नाही. समलिंगिंना सन्मानाने जगण्याचा पूर्ण अधिकार आहे. समलिंगी संबंध हा गुन्हा नाही. लोकांनी आपली मानसिकता बदलावी, असं दीपक मिश्रा यांनी म्हटलं आहे. जो जसा आहे, त्याला तसंच स्वीकारलं पाहिजे, असंही मिश्रा यांनी निर्णयात म्हटलं आहे. 

२००९ मध्ये दिल्ली उच्च न्यायालयाने एकमेकांच्या सहमतीने ठेवण्यात आलेले समलैंगिक संबंध गुन्हा ठरू शकत नसल्याचा महत्वपूर्ण निर्णय दिला होता. परंतु सर्वोच्च न्यायालयाने या निर्णयावर आक्षेप घेत समलैंगिक संबंधास आयपीसीच्या कलम ३७७ अन्वये अवैध ठरवले. २०१३मध्ये सुरेशकुमार कौशल विरुद्ध नाझ फाउंडेशन प्रकरणात सर्वोच्च न्यायालयाच्या दोन न्यायमूर्तींच्या खंडपीठाने हा निर्णय बदलला होता. त्याविरोधात ही याचिका करण्यात आली होती. 

निकालातील ठळक मुद्दे 

>> सहमतीने एकांतात समलैंगिक संबंध ठेवणं गुन्हा नाही 

>> जुनी विचारधारा बदला, लोकांनी मानसिकता बदलावी 

>> प्रत्येकाला मर्जीने जगण्याचा अधिकार 

>> कोणाच्याही बाबतीत भेदभाव करता येणार नाही 

आयपीसी कलम ३७७ म्हणजे काय ? 

आयपीसीच्या कलम ३७७ अन्वये दोन लोक एकमेकांच्या सहमतीने किंवा असहमतीने अनैसर्गिक लैंगिक संबंध प्रस्थापित करतील तर समलैंगिकता हा गुन्हा ठरविण्यात येतो. या कलमानुसार गुन्ह्यातील आरोपींना १० वर्षापासून ते जन्मठेपपर्यंतची शिक्षा देण्याची तरतूद आहे. हा अजामीनपात्र गुन्हा आहे. 

संयुक्त राष्ट्रसंघाकडून निर्णयाचे स्वागत 

सुप्रीम कोर्टाचा हा निर्णय म्हणजे एलजीबीटी व्यक्तींना स्वातंत्र्य देण्याच्या दिशेने टाकलेले एक ठोस पाऊलच म्हणावे लागेल, असे नमूद करत समलैंगिकतेबाबत सुप्रीम कोर्टाने दिलेल्या ऐतिहासिक निकालाचे संयुक्त राष्ट्रसंघाच्या भारतातील कार्यालयाने स्वागत केले आहे. 

Visit https://chikanamulaga.blogspot.com for more interesting Marathi Gay Stories.

ऐतिहासिक निर्णय - कलम 377 मधून समलैंगिकता वगळली

महाराष्ट्र टाइम्स च्या सौजन्याने :-

भारतीय दंड संहितेतील ३७७ कलम अवैध असून समलैंगिकता गुन्हा नसल्याचा ऐतिहासिक निकाल आज सर्वोच्च न्यायालयाने दिला आहे. त्यामुळे भारतात दोन समवयस्क लोकांमधील लैंगिक संबंध गुन्हा ठरणार नसून न्यायालयाच्या या निर्णयामुळे समलैंगिक समुदायाला मोठा दिलासा मिळाला आहे. 

सर्वोच्च न्यायालयाचे सरन्यायाधीश दीपक मिश्रा यांच्या नेतृत्वाखालील जस्टिस रोहिंटन नरीमन, ए. एम. खानविलकर, डी. वाय. चंद्रचूड आणि इंदू मल्होत्रा यांच्या घटनापीठाने हा ऐतिहासिक निकाल दिला. कलम ३७७ नुसार दोन समलिंगी व्यक्तींमधील संबंधाना गुन्हा मानण्यात आलं होतं. सर्वोच्च न्यायालयाने समलिंगी संबंधांना वैध ठरवत हा कायदा रद्द ठरवला आहे. हा कायदा तर्कहीन आणि मनमानी करणारा असल्याचं निरीक्षणही न्यायालयाने नोंदवलं आहे. कोणाच्याही बाबतीत भेदभाव करता येणार नाही. समलिंगिंना सन्मानाने जगण्याचा पूर्ण अधिकार आहे. समलिंगी संबंध हा गुन्हा नाही. लोकांनी आपली मानसिकता बदलावी, असं दीपक मिश्रा यांनी म्हटलं आहे. जो जसा आहे, त्याला तसंच स्वीकारलं पाहिजे, असंही मिश्रा यांनी निर्णयात म्हटलं आहे. 

२००९ मध्ये दिल्ली उच्च न्यायालयाने एकमेकांच्या सहमतीने ठेवण्यात आलेले समलैंगिक संबंध गुन्हा ठरू शकत नसल्याचा महत्वपूर्ण निर्णय दिला होता. परंतु सर्वोच्च न्यायालयाने या निर्णयावर आक्षेप घेत समलैंगिक संबंधास आयपीसीच्या कलम ३७७ अन्वये अवैध ठरवले. २०१३मध्ये सुरेशकुमार कौशल विरुद्ध नाझ फाउंडेशन प्रकरणात सर्वोच्च न्यायालयाच्या दोन न्यायमूर्तींच्या खंडपीठाने हा निर्णय बदलला होता. त्याविरोधात ही याचिका करण्यात आली होती. 

निकालातील ठळक मुद्दे 

>> सहमतीने एकांतात समलैंगिक संबंध ठेवणं गुन्हा नाही 

>> जुनी विचारधारा बदला, लोकांनी मानसिकता बदलावी 

>> प्रत्येकाला मर्जीने जगण्याचा अधिकार 

>> कोणाच्याही बाबतीत भेदभाव करता येणार नाही 

आयपीसी कलम ३७७ म्हणजे काय ? 

आयपीसीच्या कलम ३७७ अन्वये दोन लोक एकमेकांच्या सहमतीने किंवा असहमतीने अनैसर्गिक लैंगिक संबंध प्रस्थापित करतील तर समलैंगिकता हा गुन्हा ठरविण्यात येतो. या कलमानुसार गुन्ह्यातील आरोपींना १० वर्षापासून ते जन्मठेपपर्यंतची शिक्षा देण्याची तरतूद आहे. हा अजामीनपात्र गुन्हा आहे. 

संयुक्त राष्ट्रसंघाकडून निर्णयाचे स्वागत 

सुप्रीम कोर्टाचा हा निर्णय म्हणजे एलजीबीटी व्यक्तींना स्वातंत्र्य देण्याच्या दिशेने टाकलेले एक ठोस पाऊलच म्हणावे लागेल, असे नमूद करत समलैंगिकतेबाबत सुप्रीम कोर्टाने दिलेल्या ऐतिहासिक निकालाचे संयुक्त राष्ट्रसंघाच्या भारतातील कार्यालयाने स्वागत केले आहे. 

शिस्त म्हणजे शिस्त भाग १ Marathi BDSM Story

#marathigay कारमधून जाताना पियुषने गियर बदलले आणि माझ्या मांडीवर हात ठेवला. हळूहळू तो हात सरकत माझ्या चेनकडे गेला तसा  मी त्याच्या सीटकडे सरकून बसलो , त्याला सोपे जावे म्हणून . काही संवाद नव्हता पण मला काय हवे ते त्याला कळले होते .आम्ही माझ्या हॉटेलच्या रूमवर गेलो .

शिस्त म्हणजे शिस्त भाग १ Marathi BDSM Story

शिस्त म्हणजे शिस्त भाग १

कारमधून जाताना पियुषने गियर बदलले आणि माझ्या मांडीवर हात ठेवला. हळूहळू तो हात सरकत माझ्या चेनकडे गेला तसा  मी त्याच्या सीटकडे सरकून बसलो , त्याला सोपे जावे म्हणून . काही संवाद नव्हता पण मला काय हवे ते त्याला कळले होते .आम्ही माझ्या हॉटेलच्या रूमवर गेलो . पूर्ण कथा वाचण्यासाठी ..... 

बरसात की रात Marathi Gay Sex Story

#marathigay ही ट्रिक बहुतेक चालली. काही वेळातच दिपू माझ्या बाजूला कुशीवर वळला. त्याच्या शरीराचा स्पर्श मला पाठीकडे जाणवला. मी अजिबात हालचाल केली नाही. काही वेळातच दिपू अजून जवळ सरकला. त्याच्या हाताचा स्पर्श माझ्या पाठीला झाला. हळूच तो हात खाली सरकला आणि माझ्या भेगेतले केस त्याच्या स्पर्शाने थरारले.

बरसात की रात Marathi Gay Sex Story

बरसात की रात

ही ट्रिक बहुतेक चालली. काही वेळातच दिपू माझ्या बाजूला कुशीवर वळला. त्याच्या शरीराचा स्पर्श मला पाठीकडे जाणवला. मी अजिबात हालचाल केली नाही. काही वेळातच दिपू अजून जवळ सरकला. त्याच्या हाताचा स्पर्श माझ्या पाठीला झाला. हळूच तो हात खाली सरकला आणि माझ्या भेगेतले केस त्याच्या स्पर्शाने थरारले.

==================================================================
On Twitter @bittumulaga

“आयला या बिट्टू सारखी बॉडी असती ना तर सांगतो यार रोज एकीला ठोकली असती. साला हा पडला फारच पुणेकर.” प्यालेला जयड्या सगळ्यांना सांगत होता. 

“एकदम खरं. या पुण्याच्या लोकांना हिम्मतच नाय रे भेंडी..साला हिम्मत दाखवायची तर बॉम्बेच्या लोकांनीच ,” निल्याने अक्कल पाजळली. त्याला स्वतः च्या मुंबईकर असण्याचा फारच गर्व होता. “भेंडी आता लग्न झालय म्हणून रे नाय तर साला वाडीतली एक पण चिकणी पोरगी मी सोडली नव्हती...काय सांगू तुम्हाला.” बाजूला बसलेल्या सगळ्या बेवड्यांनी खरंय खरंय म्हणून मान डोलावली.

मी, सगळ्यांनी तोडलेले तारे ऐकत, निवांत बसलो होतो. आमची ऑफिस स्टाफची पावसाळी सहल ताम्हिणी घाटातल्या एका छोट्याश्या गावात आली होती. 

दरवर्षीच एका लोकेशनला ऑफिसमधल्या सगळ्या दांडेकरांची ...म्हणजे दांडा असलेल्या सगळ्या पुरुषांची एक पिकनिक निघायची. शनिवारी सकाळी निघायचं , दिवसभर मौजमस्ती करून संध्याकाळी एखाद्या रिझोर्टमध्ये किंवा बंगला भाड्याने घेऊन राहायचं. रविवारी दुपारी उशिरा उठायचं आणि मुंबईला परत यायचं असा ठरलेला कार्यक्रम होता.

शनिवारी गाडीत बसलो की बियरचे कॅन उघडे व्हायचे , दारूच्या बाटल्या सोडा, सिगारेट असा धुरळा सुरू व्हायचा. दिवसभर दादा कोंडक्यांना लाजवेल असे द्व्यर्थी बोलणे आणि संध्याकाळी अजून प्यायला ‘बसल्यावर’ वर्षभर मनात साचलेली मळमळ मोकळी करायची. नुसता शिमगा चालायचा.

इथे बोललेलं कुणी मनात ठेवायचं नाही. मनातली सगळी किल्मिश, गैरसमज, समज , राग, लोभ यांना वाचा फुटायची . मन मोकळे होऊन सगळे गप्पा मारायचे. वर्षभर मनातला राग , भावना यांना या दोन दिवसात शब्द फुटायचे. परत येणारी माणसं पुन्हा हलक्या मनाने , तणावरहीत होऊन नव्या उत्साहाने काम करायची.

आमची इंडस्ट्री एकदम कामगार मानसिकतेच्या लोकांची आहे. जे आहे ते स्पष्ट , तोंडावर सांगणारी. साहेब आहे म्हणून कसं बोलू कसं सांगू याचा फारसा मुलाहिजा न बाळगता वेळप्रसंगी चार शिव्या घालणारी पण काम होईल हे पाहणारी आहे. त्यामुळे लोक जरा तोंडाळ वाटले तरी विषारी नाहीयेत.

या वर्षी आम्ही ताम्हिणीचा प्लॅन बनवला. आमच्यातल्या एकाचे पाहुणे महाड मध्ये राहत होते त्यांच्या गाववालयांचा एक बंगला भाड्याने मिळाला. दहा बारा खोल्या टुरिस्ट लोकांच्या हिशोबानेच बनवल्या होत्या. शिवाय त्यांनी आमच्या रात्रीच्या जेवणाची, सकाळच्या चहाची पण व्यवस्था करून दिली होती.

दिवसभर धबधब्यात खेळून सगळेच दमले होते. आल्यावर आम्ही कोरडे कपडे घातले आणि संध्याकाळची मैफल सुरू झाली. दरवेळी कुणीतरी गिर्हाइक लागतेच. या वेळी मी सापडलो. तसंही दोनेक तासांनी कुणा वेगळ्याच माणसावर सगळ्यांची पडी झाली असती.

आणि एक आहे बाकीची गॅंग पिऊन टुन्न झालेली असेल तर त्यांना काही समजावून देण्याच्या फंडात पडू नये.. लॉजिकल तर अजिबात बोलू नये. तुम्ही फार लॉजिक लावलं तर बाकीच्या लोकांची उतरते किंवा तुमचीच इज्जत उतरवतात बाकीचे . 

जुने जुने किस्से काढून एकेकाची टांग खेचायची हा तर निल्याचा आवडता धंदा. माझ्याबरोबर नारायणगावाच्या प्रोजेक्टवर होता. निल्याने स्वतःची टिमकी वाजवली आणि माझी मारायला सुरुवात केली.

“अरे तुम्हाला सांगतो, त्या नारायणगावच्या प्रोजेक्टवर असताना त्या समोरच्या किराणावाल्याची बायको असला माल होती. आणि सारखी याला लाइन द्यायची. पण हा साला असला डरपोक की कधीच तिच्याकडे मान करून पहायचा नाही. “ निल्याने पब्लिकला तिथली कथा सांगायला सुरुवात केली.

“अरे ती गच्चीवर कपडे वाळत घालायला यायची, वार्‍याने तिचा पदर उडायचा ,  त्या नावाखाली बॉल दाखवत उभी रहायची.” बोलताना निल्या त्याचा बुल्ला चोळत होता.

“निल्या, भोसडीच्या , माझ्यापेक्षा तूच तिला ताडत बसायचास म्हणजे,” मी म्हणालो.

“हां रे , पण कधी लाइन दिली नाही तिने मला. तिचा सगळं लक्ष वरच्या मजल्यावर, या बिट्ट्याच्या बाल्कनीकडे. आणि हा फोदरिचा नुसता व्यायाम करतो. तिच्यावर जोर लावायचा तर नुसतेच जमिनीवर  जोर काढतो. “ निल्याला तिने कधी लाइन दिली नाही याचे दुःख अजून वाटत होते.

“भाड्या , माझा जोर नको काढूस , माझा लवडा तुला लावला तर तुलाही नऊ महिन्यात पोर होईल,” मी माझ्या बॉक्सरमधून माझा बुल्ला बाहेर काढला आणि सर्वांसमोर त्याच्या पुढे नाचवला. 

या सगळ्या झवाड गोष्टींमुळे मी पण उत्तेजित झालो होतो. हां आता त्या किराणावाल्याची आणि त्याच्या बायकोची गोष्ट परत कधी तरी सांगेन.

मी असे म्हटल्यावर सगळेच हसायला लागले. आमच्याबरोबर ऑफिसमधल्या लांजेकरांचा पुतण्या, दिपू,  पण आला होता. गाडीत एक दोन जागा एकस्ट्रा होत्या आणि त्याला सुट्टी होती म्हणून तो पण आला.  त्याला आम्ही सगळे पिऊन असला दंगा करतोय हे बघताना भारी मजा वाटत होती. 

माझ्या उत्तरानंतर तो म्हणाला,” बिट्टू भाऊ सांगा की काय झालं ते.”

“अरे दिपू , आमचा एक प्रोजेक्ट होता नारायणगावमध्ये. मला आणि या निल्याला दोन महीने रहावं लागलं तिथे. साला तेवढ्यात समोरच्या बाईला ‘लावायला’ निघाला. हे मुंबईकरांसारखं फास्ट काम आम्हा पुणेकरांना जमत नाही. तुम्ही साले आठ तेराला चढणार आणि आठ पंधराला उतरणार. सगळं नुस्त घाईत. आम्ही कसं आरामात लावतो आणि आरामात ठोकून निवांत बाहेर काढतो,” मी पुण्याचा पेशवाई रुबाब दाखवत संगितले.

दिपुच्या हातात कुलकर्णींना मोबाइल दिसला. “दिप्या, साल्या हे सगळं सेन्सॉर बोलणं असतं , रेकॉर्ड करू नको रे . आमच्या साहेब लोकांनी ऐकले तर सगळ्यांना नोकरीतून काढतील” कुलकर्णी म्हणाले.

कुलकर्णी असे बोलल्यावर दिपुने  फोन ठेवून दिला.  “नाही नाही रेकॉर्ड करत नाहीये. काळजी करू नका."

“हा दिपू आणि कुलकर्णी सारखे लोक फार चकणा खातात , आणि पित तर काहीच नाहीत....नुसतीच गाडीतली एक सीट अडवून ठेवतात. “ जयड्या चालू झाला.

“अरे तू ओकायला लागलास की मीच तुला बेसिन कडे नेणार आहे, लक्षात ठेव,” कुलकर्णींनी त्याला ऐकवले.

आमच्या गप्पा रंगत गेल्या शेवटी एक दीड वाजता सगळे झोपायला गेले. मी पण एका रूम मध्ये गेलो. कुणी तरी ऑलरेडी झोपलेलेच होते. माझ्या लक्षात आले की बहुतेक दिपूच असावा.

“दिपू , झोपलास का रे?” मी माझ्या टी शर्ट काढत विचारले.

“नाही , झोप लागतेय,” तो झोपळल्या आवाजात बोलला.

“ मला सकाळी लवकर उठवू नकोस रे,” मी त्याला सांगून आडवा झालो.

मला फार बेशुद्ध पडेल इतकी दारू पिण्याची सवय नाहीये. म्हणजे कुणी आग्रह करू नये म्हणून मी खूप हळू पितो आणि फार दारू चढल्याचा आव आणतो पण तितकी चढलेली नसते मला.  दारुने आपल्याला पिऊ नये तर आपल्याला सांभाळता येईल एवढीच प्यावी.

पाच सात मिनिटे झाली असतील. मला झोप लागतंच होती एवढ्यात मला माझाच आवाज ऐकू आला.

‘माझा जोर नको काढूस , लवडा तुला लावला तर तुलाही नऊ महिन्यात पोर होईल’…. एकदा ऐकलं तर मला वाटलं की दारू चढली आपल्याला. पण काही सेकंदातच पुन्हा तोच डायलॉग ऐकू आला.   मी आवाजाच्या दिशेने कुशीवर वळलो तर दिपू डोक्यावरुन पायापर्यन्त पांघरूण घेऊन झोपला होता. चादरीच्या फटीतून मला थोडा प्रकाश बाहेर येताना दिसला म्हणजे हा दीप्या मोबाइलवर रेकॉर्ड करून मला बघत होता.

अचानक आठवले की हे वाक्य बोलत असताना मी माझ्या बॉक्सर चड्डी बाहेर बुलला काढला होता आणि निल्या समोर फडकावला होता. हा साला माझा बुल्ला बघत बसलाय की काय? दोन तीन वेळा हाच डायलॉग अगदी बारीक आवाजात मी ऐकला . 

दिपू तसा लहान नव्हता.  एम बी ए करत होता म्हणजे निदान चोवीसेक वर्षांचं असावा. मुंबईकर,  म्हणजे एकदम स्मार्ट तर होताच. शिवाय अंगापिंडानेही ठीक ठाक होता. उंचीने लहान असला तरी एकदम चंट होता. पटवू का याला? रात्र अजून रंगीत करू का? कसं करू ? कसा पटवू याला ?  माझ्या डोक्यात चक्र चालू झालं.

त्याला जर माझा लवडा एवढाच आवडला असेल तर त्याला हवंय ते द्यावे का? पण त्याला संशय तर यायला नको. त्याला वाटायला हवे त्यानेच मला पटवलं आणि ठोकलंय . कसे करावे म्हणजे हा मासा गळाला लागेल?

मी अंगावर एक पातळ चादर घेतली होती आणि फक्त एक बॉक्सर चड्डी घातली होती. सवयीमुळे मी बॉक्सर चड्डीच्या आत काही घालत नाही. हळूच कूस बदलली आणि कूस बदलताना पाठ दिपुच्या दिशेने केली. आणि चड्डी थोडी खाली सरकवली. पांघरूण तर तसेही बाजूला सरकवून, मी  पूर्ण उघडाच झालो होतो. 

माझ्या हालचालीने दिपू बहुतेक सावध झाला. त्याच्या मोबाइलचा आवाज बंद झाला होता. बाकीच्या आवाजांवरून लक्षात आले की त्याने तो मोबाइल साईड टेबलवर ठेवला.

आता दिपू सरळ तोंड वर करून झोपला होता.पण पाच मिनिटे झाली तरी काहीच पुढे होईना. असं कसं चालणार? 

ऑलरेडी रात्रीचे दीड दोन वाजले होते. सकाळ व्हायच्या आत काही तरी व्हायलाच हवे होते. मी पेटलो होतो. ‘माझं टोक आणि तुझं भोक’ किंवा ‘तुझ्या भोकावर माझं टोक’ यातलं काहीही चालणार होतं.

मी पुढची खेळी खेळायला लागलो. पाठ खाजवण्यासाठी मी हात मागे नेला. पाठ खाजवतानाच मी शरीराची हालचाल करून दिप्याच्या अजून जवळ सरकलो. पाठीवरून हात खाजवत हळू हळू तो कमरेकडे नेला आणि माझी चड्डी अजूनच खाली खेचली. माझ्या गांडीची खाच मी हळूच उघडी केली होती.

ही ट्रिक बहुतेक चालली. काही वेळातच दिपू माझ्या बाजूला कुशीवर वळला. त्याच्या शरीराचा स्पर्श मला पाठीकडे जाणवला. मी अजिबात हालचाल केली नाही. काही वेळातच दिपू अजून जवळ सरकला. त्याच्या हाताचा स्पर्श माझ्या पाठीला झाला. हळूच तो हात खाली सरकला आणि माझ्या भेगेतले केस त्याच्या स्पर्शाने थरारले. दिपू माझी गांड किती उघडी झाली आहे याचा अंदाज घेत होता. त्याचा कोवळा हात माझ्या बोच्यावर फिरायला लागला होता.

अजूनही मी जागा झाल्याचे दाखवत नव्हतो. दिपुची हिम्मत वाढली आणि पांघरूणाच्या सळसळीवरुन माझ्या लक्षात आले की त्याने त्याची चादर बाजूला केली. आणि तो मला समांतर झोपला . 

काही क्षणातच त्याच्या बुलल्याचे टोक किंवा बोट माझ्या बोच्यावर टोचू लागले. बहुतेक अंदाज घेत असावा की  मी  जागा आहे की नाही . मी काहीही हालचाल करत नव्हतो. दिपूची हिम्मत आता वाढली. तो माझ्या जवळ सरकला . त्याचा स्पर्श मला पाठीवर जाणवू  लागला . बहुतेक त्याची ऊंची माझ्यापेक्षा कमी असल्याने त्याने त्याची उशी वर खाली करून माझ्या भोकाशी त्याचे टोक सहज येईल असे अॅडजस्ट केले. आणि त्याचा लंड माझ्या भोकापाशी गुदगुल्या करू लागला.

आता याला रिस्पॉन्स द्यायला हवा. मी हळूच मागे सरकलो आणि त्याच्या टोकावर रेललो. माझ्या या कृतीने दिपू धिटावला. त्याने त्याचा एक हात माझ्या अंगावर टाकला. आणि माझ्या मानेवर त्याचे उष्ण उसासे सोडू लागला. खूप पेटवणारी कृती होती ही. मला राहवेना आता. मी त्याचा हात धरला आणि उलटा होऊन त्याच्या तोंडसमोर तोंड नेले.

दिपुचा चेहरा थोडा चकित होता. मी हळूच त्याच्या ओठांवर ओठ टेकवले  आणि विचारले, “ काय करतोस रे?”

त्याला माझी ही प्रतिक्रिया अपेक्षित नसावी. तो जरा घाबरला मागे सरकू लागला. पण मला त्याला हातातून घालवायचे नव्हते. मी माझ्या हातांचा विळखा त्याला घातला आणि जवळ ओढले.

काही न बोलता मी दूसरा हात त्याच्या सोट्यावर ठेवला. तो नागोबा उठतच होता. माझ्या रेशीम स्पर्शाने व्हायची ती जादू झालीच. मी त्याच्या मिठीतून बाहेर पडलो बेडवर उठून बसलो आणि माझी ‘हस्तकला’ यथेच्छ दाखवू लागलो. पहिल्यांदा जो असा अनुभव घेतो त्याला जरा संकोच असतो. पण जोडीदाराने उत्तेजित करणारा रिस्पॉन्स दिला कि भीड चेपते आणि नाव अनुभव घ्यायला तो तयार होतो. दिपूचेही असेच झाले. मी त्याला विरोध केला नाही उलट मला आवडते आहे असे दाखवल्यावर आपण केले त्यात धोका नाही. अजून पुढे जात येईल याची त्याला खात्री पटली. 

अचानक माझ्या लक्षात आले की दरवाजा उघडा आहे. मी त्याला सोडून पटकन दरवाज्याकडे गेलो आणि आवाज न करता दरवाजा बंद केला. माझी सिक्रेट्स माझीच होती. त्यांचे प्रदर्शन मी करणार नव्हतो.

तेवढ्यात दिपू बेडवर उठून बसला. मी दरवाजा लावून वळलो. आणि नागडा व्हायला लागलो. अंगावरचे एकमेव चिरगूट काढायला असा कितीसा वेळ लागणार होता ? 

माझी ही कृती बघून दिपू उठला आणि त्याचा टी शर्ट वर खेचू लागला. मला दिपुला एक रोमांचक अनुभव द्यायचा होता. आयुष्यभर त्याला ही पावसाळी रात्र लक्षात राहिली पाहिजे असा.

मी त्याच्या जवळ गेलो. अगदी नग्नावस्थेत मी त्याला मिठीत घेतले. माझा बुल्ला त्याच्या पोटावर दाबला जात होता. हळूच त्याच्या छातीवरून हात फिरवायला सुरुवात केली. माझा दुसरा हात हळुवारपणे त्याच्या पाठीवरून फिरू लागला आणि दिपू हळू हळू मोकळा होऊ लागला.

मी त्याच्या मानेचा कीस घेत माझे श्वास त्याच्यावर सोडत त्याला पेटवत होतो. माझ्या प्रत्येक उच्छवासाबरोबर त्याचा ताठ होणारा बुलला मला टोचत होता. माझी स्ट्रॅटेजी काम करत होती हे मला त्याच्या  बांबूच्या कडकपणा वरुन कळतच होते. 

त्याच्या झाटांच्या जंगलातून माझी बोटे फिरवत असताना त्याने माझ्या डोळ्यात डोळे घालून पहिले आणि हळूच भुवई उडवली. मला शब्दांची गरज पडली नाही. मी हळूच खाली वाकून त्याच तो ताठलेला बुल्ला ओठांनी रगडायला सुरुवात केली.

आता या दिपूचा, पुरूषांना झवायचा अनुभव किती आहे ? हे मला माहिती नव्हते. पण अश्या वेळी हे सगळे आपोआप कळू लागते. मी त्याची बुल्ल्यावरची कातडी मागे खेचली. हळूच ...आणि उघडा झालेल्या त्याच्या सुपड्यावर माझी जीभ हळुवार फिरवू लागलो. त्याच्या प्री-कमचा उग्र वास मला पेटवत होता. 

काही जणांना लिंगाचा हा वास आवडत नाही.  अशावेळी बुल्ला पाण्यात धुवून घ्यावा. थंड पाण्याच्या मग मध्ये बुल्ला बुडवून चोखायला पण मजा येते. गरम सोट्याला थंड पाण्यात बुडवून चोखताना, बर्फाचा गोळा चाटतोय असंच  वाटतं.

दिपुला चोखत असताना मी हळूच त्याच्या बोच्यावर हात फिरवू लागलो.  माझा हात जसा त्याच्या कुल्ल्यांवर पडला तसा तो शहारला आणि तिथले स्नायू कडक झाले. अर्थातच गडी या खेळात नवा होता. असल्या नव्या दुकानाचे उद्घाटन करण्याची मजा काय सांगू तुम्हाला?

मी हळुवार त्याचे बोचे चोळत असताना तोंडाने त्याचा मशरूम चाखत होतो. स्वर्गाच्या दारावर पोचलेला दिपू त्याचा  गळू नये म्हणून मोठ्या प्रयत्नात होता. हाताने माझ्या तोंडाला दूर करू पहात होता. मी हळूच त्याचा सोटा सोडत होतो काही वेळ गोट्या चोखून पुनः त्याचा बांबू तोंडात घेत होतो.

स्स स्सस्स करत उभ्या राहिलेल्या दिपुच्या मांड्यांचे स्नायू ताठ होत होते. दिपुला बेडवर झोपवला असतं तर बेडच्या कर्र कर्र आवाजाने बाजूच्या खोल्यांमध्ये आवाज गेला असता. पण मला थोडी अजून मजा हवी होती. मी बेडवरची गादी खाली ओढली आणि क्षणाचाही उशीर न लावता दिपू आडवा झाला.

त्याच्या तोंडावर बसून मी 69 ची पोज घेतली. हातांनी त्याच्या मांड्या कुरवाळत मी झुकलो आणि ते केळ पुनः एकवार माझ्या गरम तोंडात लाळेने ओलेकच्च करू लागलो. झवायच कसं हे कुणालाच शिकवायला लागत नाही. प्राण्यांमधल्या नैसर्गिक प्रेरणा त्यांना बरोबर कळतात. दिपू सुद्धा कंबर वर करून करून माझ्या तोंडात त्याचा लवडा आत अजून आत घालायचा प्रयत्न करत होता. 

माझं भोक समोर आल्याबरोबर दिपुची बोटं तिथे खेळू लागली. मला त्या गुदगुल्या सहन होईनात. 69 सोडून मी सरळ झालोआणि ऑन टॉप पोझिशन घेऊन दिपुचा सोटा आत घेतला. त्याला फार वेळ टिकणे जमणारच नव्हते. त्यामुळे त्याचं टोक आत गेल्याबरोबर तो झडला.

त्याचं वीर्य माझ्या भोकाला ओलं करून गेलं. दिपुला ठोकून घ्यायची माहितीच नव्हती आणि इतके लोक बरोबर असताना मलाही फार आवाज होणार नाहीत याची काळजी घ्यायची होती. मी माझा सोटा त्याच्या तोंडाजवळ आणला. मोठ्या मुश्किलीने दिपू मला तोंडात घ्यायला तयार झाला. 

अर्थात या कुठल्याच बाबतीत, म्हणजे मागून देणे किंवा तोंडात घेणे, जबरदस्ती करू नये.....बराच वेळ झाल्याने मी पण बिंड गाळायच्याच मार्गावर होतो. काही क्षणातच मी पण त्याच्या केसाळ छातीवर माझ्या अंडातला माल रिकामा केला.

रात्रीच्या अंधारात दिपुने  माझ्या बॉक्सर चड्डीलाच छातीवरचा चिक पुसून ठेवला. तसेच दोघेही झोपून गेलो. मधून अधून दिपू माझ्या कुशीत शिरत होता. मी पण माझ्या या नव्या पिल्लाला कुरवाळत लखनाच्या आठवणी काढत होतो. दिपूने स्वतःहून मला भेटण्याचे आश्वासन दिले. आला तर ठीक नाही आला तरी ठीक. पंकजच्या आठवणीतुन  नुकताच सावरणारा मी , अर्थातच नव्याने जीव लावायला तयार नव्हतो.

डोंगर, दर्‍या , धबधबे , पाऊस आणि या सगळ्या नैसर्गिक वातावरण आणि कुशीतले हे नैसर्गिक निरागस पिल्लू..... क्या बात है.....सुखाचा धबधबाच जणू !!!

सकाळी सकाळी कुणी रेडिओवर गाणे लावले होते.....”जिंदगीभर नही भुलेगी वोह बरसात की रात ....”

मी दिपुकडे पाहिले आणि तो चक्क लाजला....

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी ) 

नारायणगावचा पहिला प्रोजेक्ट
पधारो सा

रंगरसिया मराठी गे कथा

#marathigay ..मस्त जेवण झाले होते आणि त्या कोचवर पहुडल्यावर मी माझ्या डोळ्यावर माझ्या हातांची घडी ठेवली होती. मला डुलकी लागली. झोपेतच एक सुखद संवेदना माझा लवडा ताठ करू लागली. मला राजीवबरोबर केलेली मजा आठवत होती. पण हे काय इथे राजीव कुठून आला? मी तर माझ्या रंग रसियाबरोबर आहे …मी हळूच डोळे किलकिले करून पाहिले.

रंगरसिया मराठी गे कथा

रंगरसिया 

..मस्त जेवण झाले होते आणि त्या कोचवर पहुडल्यावर मी माझ्या डोळ्यावर माझ्या हातांची घडी ठेवली होती.

मला डुलकी लागली. झोपेतच एक सुखद संवेदना माझा लवडा ताठ करू लागली. मला राजीवबरोबर केलेली मजा आठवत होती. पण हे काय इथे राजीव कुठून आला? मी तर माझ्या रंग रसियाबरोबर आहे ...मी हळूच डोळे किलकिले करून पाहिले.

ऑसम थ्रीसम भाग २ Marathi Group Gay Sex

#marathigay पोल डान्स मध्ये नाचणारा किंवा नाचणारी हळू हळू आपले कौशल्य दाखवत, दर्शकांना पेटवत, त्याची उत्कंठा वाढवत देहावरची आवरणे दूर करतो. काही न दाखवता,‘काय असेल?’ याची उत्कंठा निर्माण करण्याचे कसब म्हणजे पोल डान्स

ऑसम थ्रीसम भाग २ Marathi Group Gay Sex

ऑसम थ्रीसम  भाग २ 

पोल डान्स मध्ये नाचणारा किंवा नाचणारी हळू हळू आपले कौशल्य दाखवत, दर्शकांना पेटवत, त्याची उत्कंठा वाढवत देहावरची आवरणे दूर करतो. काही न दाखवता, ‘काय असेल?’ याची उत्कंठा निर्माण करण्याचे कसब म्हणजे पोल डान्स.

ऑसम थ्रीसम भाग १ Marathi Gay Story

#marathigay आम्ही दोघे आमच्या तारुण्याचा पूर्ण आनंद लुटत असतानाच दारावर टकटक झाली. आमची दोघांची गांड फाटली. कारण दोघांचेही सहकारी तिथेच त्याच हॉटेल मध्ये होते. मी कशीबशी शॉर्ट चढवली. महेशला माझ्या बेडवर ढकलले. त्याचे कपडे पांघरुणाखाली लपवले आणि दरवाजा उघडला.

ऑसम थ्रीसम भाग १ Marathi Gay Story

ऑसम थ्रीसम  भाग १

On Twitter  @bittumulaga

आम्ही दोघे आमच्या तारुण्याचा पूर्ण आनंद लुटत असतानाच दारावर टकटक झाली. आमची दोघांची गांड फाटली. कारण दोघांचेही सहकारी तिथेच त्याच हॉटेल मध्ये होते. मी कशीबशी शॉर्ट चढवली. महेशला माझ्या बेडवर ढकलले. त्याचे कपडे पांघरुणाखाली लपवले आणि दरवाजा उघडला.

कॉफी विथ कुणाल Marathi Gay Sex Story

#marathigay मग वाट कसली बघतो आहेस ?” मलाही आता राहवेना . माझ्या पायांचा विळखा घालून मी कुणालला  जवळ ओढले . ओट्यावर बसलेला मी, मला चिटकून उभा असणारा कुरळ्या केसांचा कुणाल  आणि माझ्या पायांच्या  मिठीतले त्याचे केळाच्या खांबासारखे कडक पाय . एका हाताने त्याने हॉट प्लेट बंद केली 

 

कॉफी विथ कुणाल Marathi Gay Sex Story

कॉफी  विथ कुणाल Marathi Gay Sex Story
मग वाट कसली बघतो आहेस ?" मलाही आता राहवेना . माझ्या पायांचा विळखा घालून मी कुणालला  जवळ ओढले . ओट्यावर बसलेला मी, मला चिटकून उभा असणारा कुरळ्या केसांचा कुणाल  आणि माझ्या पायांच्या  मिठीतले त्याचे केळाच्या खांबासारखे कडक पाय . एका हाताने त्याने हॉट प्लेट बंद केली 

जीवनात ही घडी भाग 2 Marathi Gay Sex Story

#marathigay वादळ, वारं, पाऊस, विजा, माडांची सळसळ अश्या कोलाहलात आमचा लिंगोत्सव साजरा होत होता. हे केवळ आमच्या देहाचं मिलन नव्हतं. मला तर पंकजच्या मिठीत असताना , त्याच्या शरीरात माझं वीर्य गाळत असताना आम्ही दोन शरीरे नाही तर एकंच झालोय असे वाटायचे.

जीवनात ही घडी भाग 2 Marathi Gay Sex Story

जीवनात ही घडी  भाग २

On Twitter -@bittumulaga

वादळ, वारं, पाऊस, विजा, माडांची सळसळ अश्या कोलाहलात आमचा लिंगोत्सव साजरा होत होता. हे केवळ आमच्या देहाचं मिलन नव्हतं. मला तर पंकजच्या मिठीत असताना , त्याच्या शरीरात माझं वीर्य गाळत असताना आम्ही दोन शरीरे नाही तर एकंच झालोय असे वाटायचे. 

जीवनात ही घडी - भाग १ (Marathi Gay Sex Story)

#marathigay मी पंकजला बेडवर ओढले आणि त्याच्या तळपायांपासून सुरुवात केली. माझा हात त्याच्या अंगाचा प्रत्येक कण अन कण स्पर्श करत होता. स्पर्शाची जादू आशी असते की ‘शब्दावाचून कळले सारे”. त्या स्पर्शात माझे प्रेम, माझी वासना, माझी गर्मी, माझी काळजी सगळं काही मी सांगत होतो.

जीवनात ही घडी - भाग १ (Marathi Gay Sex Story)

जीवनात ही घडी - भाग १

on twitter @bittumulaga

मी पंकजला बेडवर ओढले आणि त्याच्या तळपायांपासून सुरुवात केली. माझा हात त्याच्या अंगाचा प्रत्येक कण अन कण स्पर्श करत होता. स्पर्शाची जादू आशी असते की ‘शब्दावाचून कळले सारे”. त्या स्पर्शात माझे प्रेम, माझी वासना, माझी गर्मी, माझी काळजी सगळं काही मी सांगत होतो.

लिंगभेद भ्रम अमंगळ लोकसत्ता पाक्षिक सदर

अशोक  रावकवी , समलिंगी तसेच आपल्यासारख्या इतर लोकांच्या हक्कांसाठी झगडणारे एक बुजुर्ग व्यक्तिमत्व म्हणून बऱ्याच लोकांना माहित आहेत. स्वतः एक पत्रकार असणारे अशोकजी आज ७१ वर्षांचे आहे . त्यांच्या तारुण्यात सुरु झालेला हा अस्तित्वाचा लढा आजही सुरूच आहे .

त्यांच्या खळबळजनक आयुष्याची कहाणी आणि LGBTQ समुदायासंदर्भातील त्यांचे चिंतन लोकसत्ता सारखे प्रतिष्ठित दैनिक दर पंधरा दिवसांनी प्रसिद्ध करत आहे.
तुम्हाला या लिखाणाची माहिती व्हावी आणि  LGBTQ समुदायाबद्दल काही अभ्यासपूर्ण माहिती समजावी म्हणून या लेखांच्या लिंक मी शेअर करतो आहे .
मन मारून राहणे  म्हणजे आयुष्य जगणे नव्हे तर मुक्तपणे जगणे, कुठलीही अपराधी भावना मनात न आणता जीवनाचा आनंद घेणे हाच  जीवनाचा उद्देश आहे . अशोकजींचे  लिखाण वाचून त्यांनाही असेच वाटत असावे असे माझे मत झाले. तर या आठवड्यात नेहेमीच्या गोष्टीला सुट्टी. या आठवड्यात खाली दिलेले लेख वाचा….मुंबईचा एक नवा  पैलू समजून घ्या .
कॉपीराईटचा भंग नको म्हणून मी त्यांचे लेख इथे छापले नाहीत . लेखनाचा मूळ स्रोत म्हणजे लोकसत्ता . त्या लिंक्स खाली दिल्या आहेत जरूर वाचा …पेज लिंक खालील प्रमाणे 

लिंगभेद भ्रम अमंगळ लोकसत्ता पाक्षिक सदर

अशोक  रावकवी , समलिंगी तसेच आपल्यासारख्या इतर लोकांच्या हक्कांसाठी झगडणारे एक बुजुर्ग व्यक्तिमत्व म्हणून बऱ्याच लोकांना माहित आहेत. स्वतः एक पत्रकार असणारे अशोकजी आज ७१ वर्षांचे आहे . त्यांच्या तारुण्यात सुरु झालेला हा अस्तित्वाचा लढा आजही सुरूच आहे .

त्यांच्या खळबळजनक आयुष्याची कहाणी आणि LGBTQ समुदायासंदर्भातील त्यांचे चिंतन लोकसत्ता सारखे प्रतिष्ठित दैनिक दर पंधरा दिवसांनी प्रसिद्ध करत आहे.

तुम्हाला या लिखाणाची माहिती व्हावी आणि  LGBTQ समुदायाबद्दल काही अभ्यासपूर्ण माहिती समजावी म्हणून या लेखांच्या लिंक मी शेअर करतो आहे .

मन मारून राहणे  म्हणजे आयुष्य जगणे नव्हे तर मुक्तपणे जगणे, कुठलीही अपराधी भावना मनात न आणता जीवनाचा आनंद घेणे हाच  जीवनाचा उद्देश आहे . अशोकजींचे  लिखाण वाचून त्यांनाही असेच वाटत असावे असे माझे मत झाले. तर या आठवड्यात नेहेमीच्या गोष्टीला सुट्टी. या आठवड्यात खाली दिलेले लेख वाचा....मुंबईचा एक नवा  पैलू समजून घ्या .

कॉपीराईटचा भंग नको म्हणून मी त्यांचे लेख इथे छापले नाहीत . लेखनाचा मूळ स्रोत म्हणजे लोकसत्ता . त्या लिंक्स खाली दिल्या आहेत जरूर वाचा ...पेज लिंक खालील प्रमाणे 

https://chikanamulaga.blogspot.com/p/httpswww.html

मेरे यार की शादी भाग २ Marathi Gay Sex story

#marathigay त्याने माझा वाहता नळ तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात केली. मनापासून एखादं माणूस आवडलं की त्याचं  काहीच गैर, परकं, चुकीचं वाटत नाही. माझ्या धारेतून निघणारे खारट पाणी त्याच्या अंगाखांद्यावर वाहत होते. माझ्या प्रेमाच्या वर्षावात हर्ष न्हाऊन निघत होता.

मेरे यार की शादी भाग २ Marathi Gay Sex story

मेरे यार की शादी भाग २ 

On Twitter @Bittumulaga

त्याने माझा वाहता नळ तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात केली. मनापासून एखादं माणूस आवडलं की त्याचं  काहीच गैर, परकं, चुकीचं वाटत नाही. माझ्या धारेतून निघणारे खारट पाणी त्याच्या अंगाखांद्यावर वाहत होते. माझ्या प्रेमाच्या वर्षावात हर्ष न्हाऊन निघत होता.

मेरे यार की शादी भाग १ Marathi Gay Sex Story

#marathigay हर्षने स्वतःच त्याचे ओठ माझ्या ओठांवर टेकवले . त्याच्या ओठांचे रसपान करताना मी माझी जीभ त्याच्या ओठात आणि मग हळूच तोंडात दिली. हाताने मी त्याचे डोक्यावरचे केस कुरवाळत होतो. त्याच्या घनदाट केसातून माझी बोटे फिरवत होतो. एका अपार अनपेक्षित आनंदाने हर्ष अगदी बेहोष होत होता.

मेरे यार की शादी भाग १ Marathi Gay Sex Story

मेरे यार की शादी भाग १

(Marathi Gay Sex Story) 

On Twitter @bittumulaga

हर्षने स्वतःच त्याचे ओठ माझ्या ओठांवर टेकवले . त्याच्या ओठांचे रसपान करताना मी माझी जीभ त्याच्या ओठात आणि मग हळूच तोंडात दिली. हाताने मी त्याचे डोक्यावरचे केस कुरवाळत होतो. त्याच्या घनदाट केसातून माझी बोटे फिरवत होतो. एका अपार अनपेक्षित आनंदाने हर्ष अगदी बेहोष होत होता.

जीवन अमूल्य आहे ...मस्तीत जगा

गेल्या महिना दोन महिन्यात झालेल्या आत्महत्यांच्या घटना मला विचार करायला लावत आहेत. पोलीस अधिकारी हिमांशू राय  यांनी आजारपणामुळे केलेली आत्महत्या , घरगुती ताण तणावातून केलेली आध्यात्मिक गुरु भय्यू महाराज यांची आत्महत्या आणि  अहमदाबाद येथे दोन समलिंगी स्त्रियांनी समाजाच्या वागणुकीला कंटाळून केलेली आत्महत्या.

माणूस जीवनाला का कंटाळतो ? हा खरा प्रश्न . स्वातंत्र्यवीर सावरकरांनी प्रायोपवेशन केले म्हणजे जीवनाची इतिकर्तव्यता झाल्यावर स्वेच्छेने अन्नपाणी प्रश्न करणे सोडले . ही समजण्यासारखी गोष्ट आहे . पण अकाली मृत्याला कवटाळणे ? आजारपण , घरगुती वाद , प्रेम प्रकरण या मुळे जीव देण्याइतका जीव स्वस्त आहे का ?

माझ्या मते स्व-कर्तृत्वावर जरा जास्तीच विश्वास असणाऱ्या व्यक्तींना जेव्हा अनेक गोष्टी आपल्या हातात नाहीयेत किंवा आपल्या इच्छेप्रमाणे होऊ शकत नाहीत हे लक्षात येते तेव्हा आलेलं वैफल्य असा काही निर्णय घेण्यास भाग पाडते . जग आपल्या मताप्रमाणे नाही तर स्वतःच्या गतीने आणि मतीने चालत असते .  आपण या जगातले एक अतिशय छोटेसे अस्तित्व आहोत आणि त्यामुळेच जे समोर येईल ते स्वीकारणे, त्याला तोंड देणे भाग आहे .

अनेकदा अशी निराशाजनक स्थिती आपल्यासमोर उभी राहते . काय करावे याचा मार्ग दिसत नाही काही सुचत नाही . समलैंगिक म्हणून दुहेरी जीवन जगात असताना अशा निराशेच्या गर्तेत सापडलेले अनेक जण आढळतात .

उपाय काय ?

बोला , व्यक्त व्हा , मनातल्या भावनांना मोकळी वाट करून द्या . आपले कुटुंबीय , आई वडील , मित्र हे सगळे आपला आधार आहेत . आपल्या अडीअडचणीला हेच लोक आपला आसरा बनतात . याना आपल्या सुख दुखत सामील करून घ्या . त्यांच्या सुख दुखत तुम्हीही सामील व्हा . कारण ही एकतर्फी प्रक्रिया नसते .

गप्पिष्ट असाल तर बोला , खेळाडू असाल तर भरपूर खेळा , चित्रकार असाल तर चित्र काढा , लेखक असाल तर लिहा …ज्या प्रकारातून  तुम्हाला व्यक्त होता येते ते सर्व करा .

समाज माध्यमांवर अनेक मित्र बनू शकतात. तुम्ही ज्या गोष्टी आपल्या सख्ख्या मित्राला किंवा आई वडिलांना सांगण्यास घाबरता त्या इथे मांडू शकता . इतरांच्या अनुभवातून शिकू शकता . फेक आय डी  चा उपयोग स्वतःला व्यक्त करण्यासाठी केलात तर  तणावापासून मुक्त तरी रहाल .

आत्महत्येने त्या व्यक्तीचा प्रश्न सुटला असे वाटत असले तरी  त्याच्या मागे राहणाऱ्या आई वडिलांचा, पत्नी, मुलाबाळांचा कुठलाच प्रश्न सुटत नाही . उलट त्यात वाढच होते . असे असेल तर आपण काय निर्णय घेतो आहोत याचा माणसाने विचार करावा .

नैराश्य हा एक आजार आहे आणि त्यावर वैद्यकीय  उपचार उपलब्ध आहेत . तुमचे मन सारखेच निराशावादी विचारांनी घेरलेले असेल तर सरळ मनोविकार तज्ज्ञांकडे  जाऊन उपचार सुरु करा . मनोविकार म्हणजे फक्त वेड लागणे नव्हे तर मनाशी संबंधित कुठलीही अडचण आपण या लोकांकडे मांडू शकतो . त्यांच्या ज्ञायचा उपयोग करून घेऊ शकतो…

मित्रांनी, जीवन ही  अतिशय सुंदर देणगी आहे . जीवनात अनेक चांगले लोक भेटतात जे तुमचे जीवन उजळून टाकतात , तुमच्या जीवनाला अर्थ देतात . त्या देणगीचा अपमान करू नका . मस्त जीवन जागा . तुम्ही गे आहात , गे या शब्दाचा अर्थ आहे आनंदी …. आनंदी रहा ….. मस्त जगा

जीवन अमूल्य आहे ...मस्तीत जगा

गेल्या महिना दोन महिन्यात झालेल्या आत्महत्यांच्या घटना मला विचार करायला लावत आहेत. पोलीस अधिकारी हिमांशू राय  यांनी आजारपणामुळे केलेली आत्महत्या , घरगुती ताण तणावातून केलेली आध्यात्मिक गुरु भय्यू महाराज यांची आत्महत्या आणि  अहमदाबाद येथे दोन समलिंगी स्त्रियांनी समाजाच्या वागणुकीला कंटाळून केलेली आत्महत्या.

माणूस जीवनाला का कंटाळतो ? हा खरा प्रश्न . स्वातंत्र्यवीर सावरकरांनी प्रायोपवेशन केले म्हणजे जीवनाची इतिकर्तव्यता झाल्यावर स्वेच्छेने अन्नपाणी प्रश्न करणे सोडले . ही समजण्यासारखी गोष्ट आहे . पण अकाली मृत्याला कवटाळणे ? आजारपण , घरगुती वाद , प्रेम प्रकरण या मुळे जीव देण्याइतका जीव स्वस्त आहे का ?

माझ्या मते स्व-कर्तृत्वावर जरा जास्तीच विश्वास असणाऱ्या व्यक्तींना जेव्हा अनेक गोष्टी आपल्या हातात नाहीयेत किंवा आपल्या इच्छेप्रमाणे होऊ शकत नाहीत हे लक्षात येते तेव्हा आलेलं वैफल्य असा काही निर्णय घेण्यास भाग पाडते . जग आपल्या मताप्रमाणे नाही तर स्वतःच्या गतीने आणि मतीने चालत असते .  आपण या जगातले एक अतिशय छोटेसे अस्तित्व आहोत आणि त्यामुळेच जे समोर येईल ते स्वीकारणे, त्याला तोंड देणे भाग आहे .

अनेकदा अशी निराशाजनक स्थिती आपल्यासमोर उभी राहते . काय करावे याचा मार्ग दिसत नाही काही सुचत नाही . समलैंगिक म्हणून दुहेरी जीवन जगात असताना अशा निराशेच्या गर्तेत सापडलेले अनेक जण आढळतात .

उपाय काय ? 

बोला , व्यक्त व्हा , मनातल्या भावनांना मोकळी वाट करून द्या . आपले कुटुंबीय , आई वडील , मित्र हे सगळे आपला आधार आहेत . आपल्या अडीअडचणीला हेच लोक आपला आसरा बनतात . याना आपल्या सुख दुखत सामील करून घ्या . त्यांच्या सुख दुखत तुम्हीही सामील व्हा . कारण ही एकतर्फी प्रक्रिया नसते .

गप्पिष्ट असाल तर बोला , खेळाडू असाल तर भरपूर खेळा , चित्रकार असाल तर चित्र काढा , लेखक असाल तर लिहा ...ज्या प्रकारातून  तुम्हाला व्यक्त होता येते ते सर्व करा . 

समाज माध्यमांवर अनेक मित्र बनू शकतात. तुम्ही ज्या गोष्टी आपल्या सख्ख्या मित्राला किंवा आई वडिलांना सांगण्यास घाबरता त्या इथे मांडू शकता . इतरांच्या अनुभवातून शिकू शकता . फेक आय डी  चा उपयोग स्वतःला व्यक्त करण्यासाठी केलात तर  तणावापासून मुक्त तरी रहाल .

आत्महत्येने त्या व्यक्तीचा प्रश्न सुटला असे वाटत असले तरी  त्याच्या मागे राहणाऱ्या आई वडिलांचा, पत्नी, मुलाबाळांचा कुठलाच प्रश्न सुटत नाही . उलट त्यात वाढच होते . असे असेल तर आपण काय निर्णय घेतो आहोत याचा माणसाने विचार करावा .

नैराश्य हा एक आजार आहे आणि त्यावर वैद्यकीय  उपचार उपलब्ध आहेत . तुमचे मन सारखेच निराशावादी विचारांनी घेरलेले असेल तर सरळ मनोविकार तज्ज्ञांकडे  जाऊन उपचार सुरु करा . मनोविकार म्हणजे फक्त वेड लागणे नव्हे तर मनाशी संबंधित कुठलीही अडचण आपण या लोकांकडे मांडू शकतो . त्यांच्या ज्ञायचा उपयोग करून घेऊ शकतो...

मित्रांनी, जीवन ही  अतिशय सुंदर देणगी आहे . जीवनात अनेक चांगले लोक भेटतात जे तुमचे जीवन उजळून टाकतात , तुमच्या जीवनाला अर्थ देतात . त्या देणगीचा अपमान करू नका . मस्त जीवन जागा . तुम्ही गे आहात , गे या शब्दाचा अर्थ आहे आनंदी .... आनंदी रहा ..... मस्त जगा

पहाडी मेवा Marathi Gay Sex Story

#marathigay स्लिम लोकांचे एक बरे असते की भोक खूप खोल नसते. जाड्या लोकांची गांड खूप आत मध्ये असते, बोच्यावरचे मांस जरा जास्तीच असल्याने भोक आत जाते. मारताना मजा आली तरी सोटा पूर्ण आत जात नाही.

पहाडी मेवा Marathi Gay Sex Story

पहाडी मेवा 

Twitter Address  @bittumulaga

“तू जरा मला केबिन मध्ये येऊन भेट,” बॉसने मला आल्या आल्या सांगितले. लगेच त्यांच्या केबिन मध्ये जायला मी काही येडा नव्हतो. सकाळी सकाळी साहेब लोकांची एनर्जी जास्तीच असते. अश्यावेळी कोण जाणार केबिन मध्ये? उगाच काही तरी कारण काढून चढणार हा. त्यापेक्षा नकोच. दुपारी जेवण झाल्यावर कसं, जरा साहेब लोक निवांत असतात. मी लंच झाल्यावर गेलो. काही तरी काम असणार हे तर नक्कीच.

“अरे बिट्टू, जर्मनीतल्या आपल्या हेड ऑफिसला आपण इथे काय करतो आहोत ते नीट दाखवायचं आहे.  मार्केटिंग इव्हेंट आहे. यासाठी आपण एक जाहिरात कंपनी ठरवली आहे. आपले प्रेझेन्टेशन तेच बनवणार आहेत त्यांचे कुणी एक्स्पर्ट आपल्याकडे येतील. आता हे सगळं यंग जनरेशन चे काम आहे त्यामुळे तुलाच त्यांच्याबरोबर जावे लागेल.”

“सर, पण मला जाहिरातीचा काहीच अनुभव नाहीये,” हे काय चिटकवत आहे मला? मी वैतागलो. आधीच पंकजच्या लग्नाच्या बातमीने मी सैरभैर झालेलो होतो.

“अरे अनुभव असाच मिळत असतो. फार काही करायचं नाहीये तुला. त्यांचा एक्स्पर्ट काही ठिकाणी व्हिजीट करणार आहे त्याच्या बरोबर तुला जायचे आहे. आपल्या कंपनीचा प्रतिनिधी म्हणून.” साहेबांनी समजावले.

“पण सर, मी पुढच्या आठवड्यात हिमालयात ट्रेकवर चाललो आहे. माझी रजा पण मंजूर झाली आहे,” मी परत एक कारण सांगितले.

“काहीच अडचण नाही, हा एक्स्पर्ट पुढच्या महिन्यात येणार आहे. तू ट्रेकला निवांत जाऊन येशील. तिथून आल्यावर पुन्हा एकदा फिरायला जा.”

मला पंकजच्या लग्नाला जायचे नव्हते म्हणून मी मुद्दाम हा ट्रेकचा प्रोग्राम आखला होता. ट्रेक तर एकदम भारीच झाला. ताजतवाना होऊन मी कामावर रुजू झालो. या ट्रेकबद्दल नंतर कधीतरी बोलूयात.

एक दोन दिवसांनी आमच्याकडे त्या जाहिरात कंपनीचे एक डेलिगेशन आले. पाच दहा लोकांचे टोळके मीटिंग रुममध्ये घुसले तसे सगळे जण हे लोक कोण असावेत म्हणून तर्कवितर्क करायला लागले. थोड्याच वेळात कोडे सुटले. त्या जाहिरात कंपनीची क्रिएटीव्ह टीम होती. मलाही थोड्याच वेळात मिटींगसाठी बोलावणे आले.

त्या मिटींगमध्ये त्यांनी काय करणार , कॅम्पेन कसे आखणार याची माहिती दिली. आमच्या एक दोन साईट ठरवल्या गेल्या. त्या पैकी एक उत्तराखंड मध्ये म्हणजे मसुरीजवळ तर दुसरी ओरिसामध्ये होती. एका ठिकाणी आम्ही एक पूल बांधत होतो आणि दुसरीकडे एका जलविद्युत प्रकल्पाचे काम चालू होते.

माझ्या बरोबर कोण येणार होते याची कल्पना आली नाही. सगळाच फंकी ग्रुप होता. जाहिरात क्षेत्रातले लोक म्हणजे एकदम नाजूकसाजूक बोलणे, मॅनर्स आणि इंग्लिशचा भडीमार. मला समजलं त्या प्रमाणे हे लोक आमचे काम जिथे चालू आहे तिथल्या लोकांशी बोलून त्यांना या सगळ्याचा काय आणि कसा फायदा होणार आहे याचे शुटींग करणार होते. अर्थात या सगळ्यामध्ये आमच्या कंपनीचे काम होते योग्य लोकांशी त्यांची गाठभेट घालून देणे.

प्रवासाच्या दिवशी मी आपला मुंबई विमानतळावर वाट बघत बसलो. फ्लाईटची वेळ झाली तरी कुणी आले नाही शेवटी मी बॉसला फोन केला आणी एकटाच निघालो. सगळे जण विमानात बसले होते आणि घाई गडबडीत एक चिकणा विमानात घुसला. त्याच्या बरोबर अजून एक मध्यमवयीन माणूस होता. 

बाप लेक असावेत का? की भाऊ भाऊ? पण चेहऱ्यात तर साम्य दिसत नव्हते. आयला याला झवायला फार मजा येणार हे माझे मन मला सांगत होते. पण असे योगायोग फार क्वचितच येतात.

तेवढ्यात बॉसने आमच्या जाहिरातवाल्यांचा एक फोन नंबर पाठवला. मी लगेच काल केले तर कुणी फोन उचलला. मी माझी ओळख करून दिली आणि तुम्ही कुठे आहात म्हणून विचारले. पलीकडचा माणूस म्हणाला आम्ही फ्लाईटमधेच आहोत. मी त्याला उभे राहायला सांगितले.

नशीब फार जोरावर होते...तो चिकणाच उभे राहून मागे बघू लागला. मला झालेला आनंद लपवत मी त्याला हाय केले. दिल्ली विमानतळावर आमच्यासाठी कार वाट बघत होती. पुढचा लांबचा प्रवास आम्ही एकत्र केला. आमची चांगली मैत्री झाली.

त्याचे नाव दिबाकर, बंगाली होता. कोलकात्याचा. आणि बरोबर होते ते गृहस्थ म्हणजे थांगास्वामी, त्यांचा कॅमेरामन. दिबाकरमध्ये नेपाळी आणि  भारतीय चेहऱ्यांचा मिलाप होता. छोटेसे नाक पण मोठे डोळे, त्वचा काहीशी पिवळट तर केस अगदी भुरे. माझ्याच वयाचा असेल.

कारमधून मसुरीला जाताना माझ्या डोक्यात याला कसे पटवावे याचेच प्लॅन चालू होते. स्वामी ड्रायव्हर शेजारच्या सीटवर बसला होता आणि मागच्या सीटवर मी आणि दिबाकर बसलो होतो. नवी ओळख झाली की लगेच लाईन मारायला सुरुवात करू नये हा नियम मी आतापर्यंत शिकलो होतो. डायरेक्ट मांडीवर हात ठेवून किंवा त्याच्याशी घसटण वाढवून कदाचित दिबाकर बिथरला असता. त्यामुळे आम्ही दोघे अंतर राखून बसलो होतो.

मी त्याला पंकज बरोबर जर्मनीला गेलो तिथल्या गोष्टी सांगत होतो. अर्थातच आमचं नातं आणि आम्ही केलेली मजा सोडून. तोही त्यांच्या जाहिरात क्षेत्रातले किस्से ऐकवत होता. स्वामीकडे तर किश्श्यांचा खजिना होता. त्याने फिल्म इंडस्ट्री मध्ये अनेक वर्ष काम केले होते. या नटनट्यांचे किस्से तर भरपूर होते. आम्ही तिघेही गप्पा मारण्यात मश्गुल होतो.

मसुरीला आमच्या कंपनीने भाड्याने घेतलेल्या एका बंगल्यात आमची सोय झाली. रात्री आम्ही पोहोचलो तर खूपच थकलो होतो. दुसऱ्या दिवशी सकाळी उठून व्यायाम केला आणि चहासाठी किचनमध्ये गेलो तर दिबाकरने चहा बनवला होता. सायकलिंग साठी घालतात तशी घट्ट चड्डी त्याने घातली होती त्यामधून त्याच्या गोट्या आणि लवडा याचा अंदाज येत होता. माझी नजर काही त्याच्या ठासून भरलेल्या चड्डी वरून  हटेना.

आम्ही मसुरीपासून चाळीस एक किलोमीटर अंतरावर असणाऱ्या गावांमध्ये जाणार होतो. तिथल्या नद्यांवर आम्ही छोटे पूल बांधत होतो. दिवसभर या बांधकामांचे शुटींग केल्यावर स्वामीला तो भाग खूपच आवडला. इथे संध्याकाळचे पण काही शुट करू असे तो म्हणाला. रात्रीच्या अंधारात मसुरीला जाणे सेफ नव्हते. तिथल्या मुकादमाने त्याच्या गावातच आमची राहण्याची सोय केली.

त्याचे खेड्यातले घर बऱ्यापैकी मोठे होते आणि समोर भले मोठे अंगण.

दिबाकरला ही आयडिया फारशी आवडली नव्हती. त्याचे हिंदी खराब होते. माझ्या कानात तो इंग्रजीत म्हणाला, “इथे कशाला वेळ घालवतोय आपण. मस्त पैकी बंगल्यावर जाऊन ड्रिंक्स घेऊ. थोडी मजा करू.”

आमच्या बोलण्यातले बाकी काही कळले नाही तरी मुकादमाला ड्रिंक हा शब्द लगेच कळला. 

“चिंता मत करो साहेबजी. सब इंतेजाम हो जायेगा.” तो म्हणाला.” अरे ओ लखना, साहब लोग आये है, जरा बहार तो आ.” त्याने आवाज दिला तसा घरातून एक वीस एकवीस वर्षांचा मुलगा बाहेर आला.

“मेरा लडका है, दिल्ली में काम करता है. अभी छुट्टी के लिये आया है इधर.” आम्ही त्याच्याशी ओळख करून घेतली. पहाडी असल्याने त्याची चण लहानखुरी होती. लग्न झाले होते पण गौना म्हणजे बायकोला घरी आणणे, झाले नव्हते.

मुकादमाने अंगणात खाटा मांडल्या आणि आम्ही लोक तिथेच विसावलो. संध्याकाळच्या उन्हात दिबाकरने गावातल्या काही लोकांच्या मुलाखती घेतल्या. त्यांना या पुलांच्या जाळ्याचा कसा उपयोग होणार आहे, नवे काय उद्योग करता येतील? आर्थिक परिस्थिती कशी सुधारेल? असे प्रश्न तो विचारत होता आणि मी हिंदी मध्ये भाषांतर करत होतो. संध्याकाळच्या सन सेट च्या शॉटमुळे स्वामी खुश झाला.

रात्री आमची जेवणे झाल्यावर गावातला नाचाचा कार्यक्रम सुरु झाला. स्वामीसाठी तर ही पर्वणीच होती. तो  या सगळ्याचे शूटिंग करत होता. दिबाकर आणि मी पण नाचात सहभागी झालो. आधीच चाक्ती नावाच्या देशी दारूमुळे आम्ही हवेत होतो, त्यात हे नाच गाणे. 

लखनच्या हातात हात देऊन नाचत असताना मी तर खूप धमाल केली. जमेल तसा त्याला दाबला बहुतेक या गर्दीत कुणाच्या लक्षात येणार नाही असे मला वाटत होते. नाजूक, कोवळ्या शरीराची खुमारी काही औरच असते. रात्री सगळे आपल्या घरी गेल्यावर आम्ही शेकोटी पेटवली.

आकाशात हजारो तारे चमकत होते. मी खाटेवर पहुडलो होतो माझ्या बाजूला लखन पण आडवा झाला होता. समोरच्या खाटेवर दिबाकर झोपण्याच्या तयारीत होता. लखन त्याची माहिती सांगत होता. डिप्लोमा करून तो दिल्लीत एका वर्क शॉप मध्ये सुपरवायझर होता.म्हणजे अगदीच गावंढळ नव्हता तर.

“कल सुबह कही घुमने जा सकते है?” मी लखनला विचारले.

“कितने बजे? आप शहर के लोग बहुत दर तक सोते हो,”लखन म्हणाला.

“मै तो साडे चार पांच बाजे ऊठ जाता हुं. आओगे इतनी सुबह घुमने ?” मी विचारले. लखन हो म्हणाला आणि घरात झोपायला गेला. मी पण काही क्षणात निद्रेच्या अधीन झालो.

सकाळी जाग आली पहाटेच्या निरभ्र आकाशातल्या चांदण्यांच्या दर्शनाने. काही मिनिटातच लखन पण आला. हातात टॉर्च आणि एक काठी घेऊन. मी जागाच आहे हे पाहून त्याने खुणेनेच मला बरोबर यायला सांगितले. चूळ भरली आणि बोटानेच तोंड साफ केले, निघालो. 

आम्ही घरापासून थोडे पुढे गेल्यावर मी त्याला विचारले “येह टॉर्च और काठी ? कुछ जानवर या सांप का खतरा है?” पहाडी लोक नेहेमी या दोन गोष्टी बरोबर ठेवतात. टॉर्चच्या प्रकाशामुळे छोटी मोठी जनावरे पळून जातात आणि काठी जमिनीवर आपटल्याने जे कंप उठतात त्यामुळे साप निघून जातात. सापांना आवाज येत नाही पण जमिनीचा कंप जाणवतो म्हणून या वस्तू.

“साबजी, जंगल है, इधर कुछ भी हो सकता है,” लखन अगदी जाणत्या माणसाच्या थाटात म्हणाला.

एक दोन टेकड्या ओलांडून जात असताना माझा अचानक तोल गेला. पण माझ्या पुढे असणाऱ्या लखनने मला सावरले. माझे तोंड त्यांच्या अगदी तोंडावर आपटले असते पण थोडक्यात वाचलो.

“कहा ले जा रहे हो?” मी विचारले.

“छोरोन्का कुंड कहते है हम इसे,” लखनने छ चा उच्चार च असा केल्याने मला ते चोरोंका कुंड असेच ऐकू आले.”किसका कुंड?” मी खातरजमा करण्यासाठी विचारले.

“चोरोंका, चोरे चोरे,” लखनला कळेना मला कसे सांगावे.

शेवटी त्याने बुल्ल्यावर हात ठेवून दाखवले, “साबजी, चोरे, जिनको येह होता है.” आता मला कळले की हा छोरे म्हणत होता. मला हसू आले त्याची मायकेल जॅक्सनसारखी बुल्ल्यावर हात ठेवून दाखवायची पद्धत तर एकदम अभिनव होती.

आम्ही काही वेळातच एका छानशा धबधब्यापाशी पोचलो. धबधबा फार मोठा नव्हता. पंधरा वीस फुटाच्या उंचीवरून पाणी पडत होते आणि खाली एक छोटासा डोह झाला होता. अजून उजाडले नव्हते. चांदण्याच्या प्रकाशात ते पाणी खूपच सुरेख दिसत होते. 

“यार लखन इस पानीमें नहानेको जी कर रहा है. काश मैने कपडे लाये होते.” मी उसासा टाकून म्हणालो.

“साबजी कपडोंकी चिंता न करो. इसीलिये तो ये चोरोंका का कुंड है. निकाल दो कपडे और कुद जाव पानीमें. इधर कोई लडकी आवे ना.” लखनने सांगितल्यावर मला त्या नावाचा उलगडा झाला.

“तू भी नहायेगा?” मी विचारले आणि कपडे काढू लागलो. मस्त पैकी नागडा झालो आणि थंडगार पाण्यात शिरलो. क्षणात लवडा बारीक झाला. त्या थंड पाण्यात माझ्या सोट्याची एकदम खारीक झाली.

कंबरेएवढ्या पाण्यात थंडीने गारठलो आणि लखन ला म्हणालो, “यार इस ठंडने तो लौडे की इलायची बना डाली.”

माझ्या वाक्यावर पाण्यात उतरलेला लखन जोरदार हसला म्हणाला, “ साबजी आपको इधर के मछली का अंदाजा नही है. जरा और पानीमें आ जाइये और आंखे बंद करके खडे रहिये फिर मछली  अपना करतब दिखायेगी.” मी आता छातीएवढ्या पाण्यात गेलो आणि डोळे बंद करून उभा राहिलो.

काही क्षणात माझ्या सोट्याला ती चिरपरिचित जाणीव झाली. गायीचा पान्हा चोखावा तसा माझा लंड चोखला जाऊ लागला. माझ्या वेलदोड्याचा आकार बघता बघता मोठा होऊ लागला आणि नागोबा पाण्यातच फणा काढून डोलू लागला. सगळी थंडी कुठल्या कुठे पळाली. भट्टीला भात्याने वारा घातल्यावर जसे निखारे फुलतात तसा माझा निखारा फुलला होता आणि फुत्कार टाकू लागला होता.

मी डोळे उघडून पहिले, लखन कुठे दिसत नव्हता म्हणजे पाण्यातला देवमासा तोच होता तर. मला हसू आले.

अर्ध्या मिनिटात लखन वर आला. “कैसा लगा मछली साबजी? “ त्याने हसत विचारले.

“येह मछली कल रात मिल जाती तो और मजे ले सकते थे,” मी म्हणालो.

“मजे तो अबभी ले सकते हो. इधर कोई नाही आयेगा,” तो खुशीत म्हणाला.

त्याने मला एका दगडावर बसवले आणि स्वतः पाण्यात उभा राहून माझा बुल्ला चोखायला सुरुवात केली. मधूनच पाण्यात फेरी मारून आला आणि पोहत पोहत माझा बुल्ला तोंडात घेतला. एखाद्या जलपरीने झवावे तसे त्याचे शरीर चांदण्यात चकाकत होते.

मला आता त्याची गांड मारायची हुक्की आली. मी म्हणालो, “लखना अब तेरी जवानी चाहिये मुझे.”

“मेरी बुर इतनी आसानीसे हाथ न लगे,” हिंदीत पुच्चीला बुर म्हणतात, “हिम्मत है तो पकडके दिखाव तब मिलेगा मजा.” तो खटयाळपणे म्हणाला आणि पाण्यात सूर मारून निघून गेला.

मी तर पेटलोच होतो. मी पण पाण्यात उडी मारली आणि त्याचा पाठलाग चालू केला. त्या कुंडात तो मधूनच डुबकी मारून गायब होत होता. मधूनच पाण्यातून माझा लवडा चोखून मला हूल देऊन जात होता. कधी माझ्या गांडीत बोट घालून मला चिडवत होता. मी पण त्याला पकडण्याची एक संधी शोधत होतो. 

अखेर एकदा पाण्यात अंदाजाने हात घातला आणि हातात आला त्याच्या गांडीचा एक गाल. मला क्षणात अंदाज आला आणि माझा अंगठाच त्याच्या भोकात अडकवला. तसा लखन एकदम स्लिम होता. माझ्या दोन्ही हातानी त्याचा बोचा पकडून मी त्याला पाण्यातून वर काढले.

तो पाण्याबाहेर आला. हसतच त्याने मला मिठी मारली, “मेरे बलमा, जितने जोरसे तुने अंगुठा डाला है, लंड भी उतनेही जोर से डालोगे ना?”

“लाडो रानी तू बस गांड खोल दे, बाकी मै तुझे खुश कर दुंगा,” मी म्हणालो. मला माझ्या लवड्यावर पूर्ण विश्वास होता.

गुडघाभर पाण्यात मी त्याला वाकवले आणि त्याचा बोचा हाताळू लागलो. स्लिम लोकांचे एक बरे असते की भोक खूप खोल नसते. जाड्या लोकांची गांड खूप आत मध्ये असते, बोच्यावरचे मांस जरा जास्तीच असल्याने भोक आत जाते. मारताना मजा आली तरी सोटा पूर्ण आत जात नाही.

लखन मात्र एकदम तय्यार पोरगा होता. गांड अशी खुली होती कि क्षणात माझा सात इंची लवडा सर्रकन आत मध्ये गेला. मागून मी मारत होतो आणि तोंडाने त्याला कीस करत होतो. काही मिनिटांनी मी म्हणालो,” चल कुछ अलग करते है.” लखन उठला आणि मला जवळच्या झुडपात घेऊन गेला. बॉटलब्रश च्या एका झाडावर काही वेली होत्या. दोन्ही हातानी त्या वेलींना पकडून त्याने त्याचे पाय झाडावर टेकवले. आणि त्याचे ढुंगण हवेत केले.

“अब मारो , मजा आयेगा,” तो म्हणाला.

मी उभा राहिलो तर त्याची गांड बरोबर माझ्या बुल्ल्याच्या उंचीला आलेली. मी त्याला सहज उभा राहून चोदू लागलो तर माझ्या धक्क्यांनी आख्खे झाड हलु लागले. मी लखनला फक्त दोनच ठिकाणी स्पर्श केला होता. एक म्हणजे त्याच्या भोकात माझा सोटा टाकला होता तिथे आणि दुसरे म्हणजे हाताने त्याचा बुल्ला पकडला होता तिथे. माझ्या अपरिमित आनंदा बरोबर लखनलाही मजा येईल याची काळजी मी घेत होतो. त्याला उभ्या उभ्या झवताना माझा चिक सुटला.

लखन मात्र अजून गळला नव्हता. “मेरी मारनी है या मुह में ले आपका लंड?” मी विचारले. तो झाडाच्या खोडावर उभे राहून माझ्या समोर लंड नाचवत म्हणाला, “चुसलो साबजी.” मी त्याचा चोखायला वाकलो आणि काही सेकंदात त्याची पिचकारी उडली.

मी प्रश्नार्थक चेहऱ्याने त्याच्याकडे पहिले. मला त्याच्या झाटांवर दाबून धरत तो म्हणाला,”साबजी आपने हमे चुसने की तय्यारी दिखाई येही स्वर्ग है हमारे लिये. उसी खुसिमे हम झड गये.”

पुन्हा एकदा अंघोळ करून आम्ही कपडे घातले. एव्हाना चांगलेच उजाडले होते. परतीच्या वाटेवर असताना लखनने,  त्याच्या कारखान्याच्या मालकाचा मुलगा त्याचा कसा फायदा घेतो ते सांगितले. म्हणूनच त्याला मागून घ्यायची सवय लागली होती.

“आपने कल नाचते हुये जब हमारी गांडपर हाथ फेरा तभी हम आपका दिल जान गये. आप भी हमको खूब अच्छे लगे इसलिये आपको खुस कर दिया.” पहाडी माणूस होता तो एकदम दिलखुलास.. त्याचे हसणे, बोलणे, समर्पण करणे सगळेच कसे खुले, नितळ आणि निरपेक्ष. बोलत बोलत आम्ही घराकडे आलो तर स्वामी आणि दिबाकर झोपेतून उठतच होते.

“लवकर उठणार म्हणजे झोपेतून लवकर उठणार त्याला सगळं मिळणार”, आत जाणाऱ्या माझ्या लाखमोलाच्या लखनची गांड बघून माझ्या मनात विचार आला.

परतीच्या प्रवासात दिबाकर बरेच काही बोलत होता. मी आपला यांत्रिकपणे मान डोलवत होतो. मनात मात्र या पहाडी मेव्याची चाखलेली चव रेंगाळत होती.

@bittumulaga to follow me on twitter.

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी )