कोकणचा राजा Marathi Gay First Time Experience

दिपुने हळूच आपले डोके मागे आशुतोषच्या छातीवर टेकवले. आशुतोषच्या शरीराची ऊब दिपुच्या पाठीला जाणवत होती. त्याच्या बळकट हातांची मिठी दिपुच्या पोटावरून पुढे सरकून XXXवर  विसावली होती. #marathigay

On Twitter @bittumulaga
Use #marathigay

कोकणचा राजा

दिपुची तिसर्‍या वर्षाची परीक्षा संपत आली होती आणि मित्रांचे कुठे कुठे जायचे प्लान सुरू झाले होते. थायलंड पासून सुरू झालेली चर्चा शेवटी गोव्यापाशी येऊन थांबली होती. सगळ्यांच्या गप्पा मोठमोठ्या. नुसता ‘खिशात नाही दाणा आणि मला बाजीराव म्हणा ‘ असा धंदा. शेवटी शिकणारी मुलं ही. पैसे देणारा बाप. त्याने स्वतः कधी थायलंड पहिले नाही तो कसला यांना पैसे देतोय. त्यामुळे थायलंडला जाण्याची चर्चा सिमला,कुलू मनाली करत मडगाव स्टेशनवर पोहोचली.

गोव्याला जायचं , कधी कसे कुणाच्या गाडीतून अशा चर्चा चालू होत्या. दिप्याला गोव्याचा कंटाळा आला होता. काय  भेंडी उठून गोव्याला जातात ? आहे काय त्या गोव्यात ? आपलं कोकण सुद्धा तसलंच आहे की. पोरांच्या या गप्पा चालू असतानाच आणि प्लॅन ठरत असतानाच दिप्याच्या वडिलांनी हा कोकणात जायचा बूट काढला होता.

दिप्यासाठी, गावी जायचे म्हणजे एक वैताग होता. एक तर कोकणात, दूर खोपच्यात, असलेलं त्यांचं गाव. गावात काही सोयी नाही. कुठे सिगरेट तोंडाला लावली तर पहिला झुरका मारून धुर बाहेर सोडायच्या आत घरी बातमी जाणार. दारू तर फार पुढचा विषय.

शाळेत असताना दिप्या जायचा पण कॉलेज सुरू झाल्यापासून तो गावी जाणे शक्य तेवढे टाळायचा. सगळे नातेवाईक कोकणातच . कुठेही गेले तर तेच डोंगर, त्याच खाड्या , तीच नारळाची झाडं . गोव्यात सुद्धा काय ? तेच ते सगळे. हां,  फक्त दारू पिण्यावर कुणाची नजर असणार नाही एवढाच काय तो आराम.

यावेळी मात्र दिपूला टाळता येणे शक्य नव्हते. गावातल्या देवळाचा जीर्णोद्धार झाला होता. त्याच्या मिटिंगा, लांजेकरांच्या मुंबईतल्या घरीच व्हायच्या. सगळ्या मुंबईत राहणार्‍या गावकर्‍यांना एकत्र आणून देवळाची डागडुजी करून घेण्यासाठी दिपुच्या बाबांचा पुढाकार असल्याने या कार्यक्रमात त्यांची उपस्थिती आवश्यकच होती.

दिपुच्या वडिलांनी गोवा ट्रीपला पैसे द्यायचे कबूल केले, पण एका अटीवर. आठ दिवस गावी यायचं आणि जीर्णोद्धार कार्यक्रम पार पाडायचा . दिपूने तोंड वेंगाडत हे मान्य केले. खरे तर मालवणच्या  जवळ असणारे त्यांचे गाव गोव्यापासून काही लांब नव्हते. पण तरीही मित्रांच्या बरोबर जाऊन गांड मस्ती करण्यातली मजा दिप्याला अनुभवायची होती.

गावाला पोचल्यावर दिप्याचा आवडता धंदा होता मासे आणि खेकडे खायचा. एक तर मुंबईत ताजे मासे मिळणे कठीण. असे खाडीतून आणलेले आणि तळलेले मासे खाण्याची खरी मजा कोकणातच. दूसरा वीक पॉइंट म्हणजे खाडीतले खेकडे. गावी गेल्यावर दिपूला जुने मित्र भेटले. काहीजण  इतर गावाहून आले होते. याच कार्यक्रमासाठी.

दुपारी देवळात गेले तर गुरवाचा आशुतोष भेटला . आशुतोष त्याच्यासारखाच फक्त  सुट्टीसाठी यायचा. देवळाचे गुरव त्याचे आजोबा होते. पण वडिलांची नोकरी सरकारी, त्यामुळे हे लोक सध्या जळगावात रहायचे. दिपूपेक्षा आशुतोष एक वर्ष  मोठा होता. शिक्षण करून त्याने जळगावातच  नोकरीला सुरुवात केली होती. एम पी एस सी च्या परीक्षेची तयारी आशुतोष करत होता. दोघांच्या करियर आणि पुढे काय करायचं याच्या गप्पा चालू असतानाच गावातली इतर पोरं आली. कुणाचे लांबचे नातेवाईक, लहानपणी एकत्र पोहलेले कुणी तरी दिपुला झाडावर चढायला शिकवलेले असे सगळेच समवयस्क.

पोरांच्या मस्त गप्पा रंगल्या. रात्री खेकडे पकडायला जायचं का म्हणून दिपूने  विचारले तर सगळेच तयार झाले.  परबाचा दिलपा भारी खेकडे बनवायचा . त्याने मात्र सगळ्यांचं हिरमोड केला. “नाय रे , घरचे खाऊ देणार नाहीत. एवडा मंदिरचा कार्यक्रम झाला की जाऊ यात.  बराबर नाय वाटत रे,” दिलपा एकदम धार्मिक होता.

“दिलप्या , च्यामारी प्रत्येक्ष  गुरवाचा नातू तुझ्याबरोबर असताना कालजी कसली करतो रे,” एकाने आपले म्हणणे पुढे रेटले.

“नाय रे, माझ्या घरच्यांना माहिती नाहीये की मी वशाट खातो म्हणून,” आशुतोष बोलला.

“ता काय सांगू नकोस तुझा बापुस पण चिकन हानतो , मी पाह्यला हाय तेला,” दिलपा बोलला तसे सगळेच हसले. पण तरीही सगळ्यांचे मत असे पडले की एकदाचा जीर्णोद्धार कार्यक्रम आणि भंडारा होऊन जाऊ द्यावा आणि मग आपली पोरांची ओली पार्टी करावी. सगळेच तयार झाले.

दिलप्याने मासे आणि खेकडे बनवायचे, पश्याने दारूची व्यवस्था करायची , दिप्याने तांदळाच्या भाकरी किंवा वडे आणायचे , आशुतोषने देवळामागे असणार्‍या धर्मशाळेची चावी मिळवायची असा सगळा जय्यत प्लान ठरला. चकणा आणि कोल्डड्रिंक एकाने दोन तीन दिवस आधीपासून घ्यायला लागायचे अशी सक्त सूचना दिलप्याने दिली. एकदम जास्ती कोल्डड्रिंक घेतले तर गावात पार्टीची चर्चा सुरू होईल आणि फुकटचे मेंबर वाढतील हा आपला अनुभव दिलपाने सांगितला .

रात्री दिपूने मासे बनवायचा विषय काढला तर वडील खेकसले. “अरे देवाच्या कामाला आलास आणि मच्छी कसली खातोस. “ दिपूने हात पाय आपटून निषेध व्यक्त केला. आणि भंडारा झाला की मच्छी खायची परवानगी मिळवली.

दुसर्‍या दिवशी सकाळी पोरं नदीवर गेली. पोहताना दिपूला मजा आली. आशुतोषपण आला होता. पोहत असताना दिपुची नजर नदीच्या काठावर गेली. पांढरे शुभ्र धोतर , कपाळावर गंधाचा टिळा , खांद्यावर उपरणे, उघड्या छातीवर रूळणारे जानवे आणि मागे घेतलेले पाण्याचे थेंब ठिबकणारे काळेभोर केस सावरत आशुतोष काठावर उभा होता.

Thanks from Internet

“आशू ये की,” दिपूने  बोलावले.

“इतका वेळ पाण्यातच होतो,” आशू बोलला तसे दिपूने  नाराजीने तोंड वाकडे केले. आशूतोष हसला. त्याने क्षणात धोतर फेडले, उपरणे बाजूला काढले आणि पाण्यात उडी घेतली. पोहत पोहत तो दिपुच्या जवळ आला.

“दिपू आठवतंय तुला? एकदा तू पाण्यात बुडायला लागला होतास आणि मी उचलून तुला वर आणला . “ आशुतोषला जुनी आठवण आली.

“हो रे, गांड फाटली होती माझी. सातवीमध्ये होतो मी तेव्हा. चांगलंच आठवतं आहे. माझा काका घेऊन आला होता . पण मला पाण्यात सोडून तो कुठे तरी गेला . तू होतास म्हणून वाचलो तेव्हा. “ दिपूने बोलता बोलता दोन्ही हातात पाणी घेऊन आशुतोषच्या अंगावर उडवले.

आशुतोषला हा पाण्याचा सपका अपेक्षित नव्हता. अचानक केलेल्या या मस्तीमुळे तोही चेकाळला  आणि त्याने त्याच्या मोठमोठ्या हातांनी दिपुला अक्षरशः पाण्याचा अभिषेक चालू केला.

दिपूही काही कमी नव्हता. त्याने आशुतोषला पाण्यात डुबवण्यासाठी खाली सुर मारला आणि तो आशुतोषची कंबर धरून त्यालाही पाण्यात ओढू लागला.

त्या झटपटीत आशुतोषच्या  अंडरपॅंटचे इलास्टिक दिपुच्या हाती लागले. आणि वेगच्या भरात दिपुने  ते इलास्टिक खाली ओढले. अचानक दिपुचा हात आशुतोषच्या लंडाला लागला आणि त्याच्या लक्षात आले की घोळ काय झाला. तो पटकन वर आला आशुतोष खाली पाण्यात वाकून चड्डी वर घेत होता.

“जरा अजून खाली असतास तर नागडाच झालो असतो मी,” आशुतोष त्याच्या कानात हळूच कुजबुजला.

“सॉरी यार, चूक झाली,” दिपू खजील होत म्हणाला.

आशुतोषने त्याच्या खांद्यावर थापटले. काही हरकत नाही असेच तो त्याच्या थापटीतून सांगत होता.

दोघेही पाण्यातून बाहेर आले. आशुतोषने धोतर गुंडाळले आणि अंडर पॅंट काढून जवळच्या दगडावर वाळत टाकली. दिपूने टॉवेल गुंडाळला आणि चड्डी काढली.

“अरे तू दुसरी चड्डी आणली नाहीस का?” दिपूने आशुतोषला विचारले.

“आणली होती, ती काय तिकडे वाळत घातली आहे. मी कपडे बदलून निघालो होतो. तू बोलावलेस म्हणून परत पाण्यात घुसलो.” आशुतोष म्हणाला.

“अरे मग सांगायचं मला तसं. मला वाटले की तू पोहलाच नाहीस, म्हणून बोलावले.” दिपू म्हणाला.

“नाय रे , परत तू पाण्यात बुडलास तर अश्या काळजीने मी परत पाण्यात आलो,” आशुतोष दिपुच्या केसात हात फिरवत त्याचे केस विस्कटत मजेने  बोलला. दिपुला आवडले. पंधरा मिनिटात आशुतोषची चड्डी पण वाळली. त्याने दिपू समोरच कपडे बदलले. दिपू त्याच्या कडे पाहताच होता. एका समर्थ पुरुषाचे शरीर होते ते. आपली पण बॉडी अशीच बनवायची असा विचार करत दिपू घरी निघाला.

रात्री सगळे गावकरी भजनाला जमले होते. जोरजोरात टाळ कुठून भजनात रंग भरत होता. एखादा तास गेल्यावर साल्या तरुण पोरांचे लक्ष उडाले. एकाने दुसर्‍याकडे पहिले दुसर्‍याने तिसर्‍याकडे. एक एक करत सगळी पोरं गायब झाली. शाळेच्या ओट्यावर बसून सगळ्यांच्या गप्पा सुरू झाल्या. थंडी वाजत होती. कुणी भिंतीला टेकून पाय पसरून बसला होता. कुणी त्याच्या मांडीवर डोके ठेवून पडला. कुणी खांबाला टेकला. दिपू आशुतोषच्या गुडघ्याला टेकून बसला होता.

सगळे जण आपापले फंडे झाडत होते. कोण मुंबईला जाऊन कसा माजला, कुणाच्या लग्नात कशावरून भांडणं झाली, गावातले राजकारण असे एक न दोन अनेक विषय येत होते. जरा अवघडले म्हणून दिपूने आशुतोषच्या मांडीवर हात ठेवला होता. अंधारात दिसले नाही. हाताला गरमी वाटू लागली म्हणून दिपूने नीट पहिले तर त्याचा हात आशुतोषच्या जांघेवर होता. गरम झालेला आशुतोषचा लंड होता का ? दिपूने चटकन हात बाजूला केला. आशुतोषच्या चेहर्‍यावर काहीच प्रतिक्रिया नव्हती.

रात्री पांघरूणात पडल्या पडल्या दिपू दिवसभरचा विचार करत होता. त्याच्या डोळ्यासमोरून नदीच्या काठावर उभा राहिलेला मर्दानी आशुतोष, त्याच्या फडफडणार्‍या धोतरातून दिसणार्‍या कसदार केसाळ मांड्या. तो खाली वाकल्यावर, धोतरातून दिसलेले त्याच्या ब्रीफचे पट्टे , संध्याकाळी हात ठेवल्यावर जाणवलेला त्याच्या जांघेचा गरमपणा अशी अनेक दृश्ये तरळून गेली.

दूसरा दिवस तर खरा धावपळीचा होता. सकाळ पासून देवळात अनेक कार्यक्रम होते. रत्नगिरीहून अनेक भटजी येऊन देवळात यज्ञ चालू होता. लोक मंदिरात दर्शनासाठी जात येत होते.. संध्याकाळी पालखी की छबिना निघाला. ढोल ताशे आणि पोरांचे लेझीम पथक, पालखी बरोबर चालणारे गावातले प्रतिष्ठित लोक . पालखी  देवळात परतल्यावर पोरांनी  ढोल ताशाच्या तालावर जोरदार नाच केला. धोतर घालून चालणारा आशुतोष सुद्धा पोरांमद्धे सामील होऊन जोरदार नाचला.

दिपू त्याच्या बरोबर नाचताना  गोव्याची ट्रीप पार विसरून गेला. दोघेजण नाचताना आसपासचा गोंधळ जणू विसरूनच गेले होते. 

त्या रात्री, दमलेला दिपू , कधी झोपी गेला त्याचे त्यालाच कळले नाही. स्वप्नात दिपूला बाईकवरुन वेगाने जाणारे दोघे जण दिसले. मागे बसलेला मुलगा चालवणार्‍याच्या मांडीवर हात ठेवून पुढे झुकला होता.

दिपूने  नीट पाहिले. तो आशुतोष होता. गाडी तर स्वतः दिपूच चालवत होता. पण हे काय? मध्येच गाडीचे हॅंडल एवढे गरम का झाले?  दिपू स्पीड कमी जास्त करण्यासाठी हॅंडल गोल गोल फिरवत होता. अचानक दिपुच्या लक्षात आले की ते त्याचे स्वप्न आहे. त्याची झोप उडाली. त्याने पाहिले,  पांघरूणात, त्याच्या हातात, त्याचाच ताठलेला लवडा होता.

जागा झालेला दिपू थोडावेळ पांघरूणात लंड हलवत, मजा घेत, पडून राहिला. पण गाळायला तयार झाला नाही. दिवस सरला , संध्याकाळ झाली तसे पोरांचे निरोप सुरू झाले. देवळाचे सर्व कार्यक्रम झाल्यामुळे दिपूचे वडील निवांत होते.  बरेचसे पाहुणे सकाळच्या गाडीने आपआपल्या गावी परतले होते.

रात्री आठ - साडे आठच्या सुमारास दिपू आईला सांगून, बरोबर तांदळाच्या भाकरी घेऊन बाहेर पडला आणि खाडीकडे निघाला. दारू पिऊन घरी यायची दिपुची अजूनही हिम्मत नव्हती. रात्री मित्रांकडेच झोपेन असे त्याने सांगितल्याने काळजी नव्हती. पौर्णिमेच्या आजूबाजूचा दिवस असल्याने चांदणे चांगलेच पडले होते.

सगळी पोरं  जमली आणि खाडीत घुसली. आशुतोष पण आलेला होता. खेकडे पकडायचा त्याला आणि दिपुला एवढा अनुभव नव्हता . दिपुचा खाडीतल्या चिखलात पाय रूतला. आशुतोषने त्याला सावरले. बरेचसे खेकडे पकडून सगळे धर्मशाळेत आले. फारशी वापरात नसलेली धर्मशाळा म्हणजे मंदिराचे गोडाउन  होते. मध्ये चौसोपी चौक आणि बाजूने काही खोल्या. भंडार्‍याचा प्रसाद तिथेच तर बनवला होता. पोरांनी दिंडी दरवाजा लावून घेतला.

दिलप्याने स्टोव्ह आणि भांडी आणून ठेवली होती. परश्याने आणि जांब्याने खंबे काढले आणि पोरांनी ग्लास भरले. रात्र रंगत गेली तशी खेकडे, मासे आणि दारू चढत गेली. साडेबाराच्या सुमारास सगळे घरी जायला निघाले. दिपू आशुतोषच्या कानात म्हणाला “भेंडी, तोंडाचा वास येतोय घरी गेलो तर बाप लाथा घालेल. “आशुतोषने त्याचा हात दाबला आणि म्हणाला,” इथेच झोप मग, कशाला जातोस? सकाळी जा . पाह्यजे तर मी पण इथेच झोपतो.” दिपूने  मान डोलावली.

बाकीचे सगळे फुल्ल टाईट झालेले होते. दिपुचा प्रॉब्लेम ऐकायला  कुणाला शुद्ध नव्हती. सगळे जण गेले तसे आशुतोषने रूम उघडली आणि बाजूला पाडलेल्या दोन गाद्या टाकल्या. तेवढ्यात दिपुच्या लक्षात आले की त्याची हाफ चड्डी चिखलाने माखली होती. एवढ्या वेळात त्याचे लक्षच गेले नव्हते. चड्डीचा ओलेपणा जाणवत होता.

असे कसे ओले कपडे घालून झोपायचे ?  म्हणून दिपू आशुतोषला म्हणाला, “आशू, एखादी चड्डी आहे का रे? माझी ओली झालीये.”

“इथे? इथे चड्डी नाहीये. धोतर आहे घालतोस का?” आशुतोषने हसत विचारले.

“मला नाही घालता येत. तू घालून दे की,” दिपू हिरमुसला होऊन म्हणाला.

“चल ये इकडे. नेसवतो तुला धोतर,” आशुतोष असे म्हणून दंडीवरचे धोतर ओढू लागला.

दिपूने ओला झालेला शर्ट काढला आणि चड्डी पण सोडली. नुसता फ्रेंचीवर उभा राहिला.  आशुतोषने धोतर त्याच्या कंबरेला गुंडाळून पुढे गाठ मारली.  निर्‍या घालून कासोटा घातला. आशुतोष दिपुच्या मागे उभा राहून हे सगळे करत असताना त्याने  दोन्ही हातांनी दिपुला जवळपास कवेत घेतले होते. निर्‍या खोचायच्या म्हणून आशुतोषने धोतराची गाठ थोडी पुढे खेचली आणि निर्‍या आत खोचल्या . दिपुच्या चड्डीत त्याचा हात गेला आणि तत्क्षणी दिपुच्या लवड्यात हालचाल होऊ लागली.

दिपुने हळूच आपले डोके मागे आशुतोषच्या छातीवर टेकवले. तो एक उत्कट क्षण होता. आशुतोषच्या शरीराची ऊब दिपुच्या पाठीला जाणवत होती. त्याच्या बळकट हातांची मिठी दिपुच्या पोटावरून पुढे सरकून गुप्तांगावर विसावली होती.

व्यायामाने खरखरीत झालेले आशुतोषचे पुरुषी हात हळुवारपणे त्या तलम निर्‍या खोचताना दिपुच्या झाटांच्या जंगलात फिरू लागले. त्या जंगलात विसवलेला नागोबा पेटला आणि फणा काढून बाहेर पडू लागला. दिपुला हे आवडले. आपले शरीर कुणाला आवडले आहे ही भावनाच किती सुखद असते नाही का?

Thanks from Internet

दिपूचा ताठलेला लवडा आशुतोषच्या हातात आला. त्याने आपल्या पंजाची मूठ बंद करून देशाचे भविष्य आपल्या हातात घेतले. दिपुच्या गालांवर आपले गाल घासत त्याने कुजबुजत्या आवाजात दिपूला विचारले ,” आवडते आहे का रे? “ दिपूने  डोळे मिटून सुखाचा फक्त हुंकार भरला. एका हातात दिपुचे इंद्रिय चोळत दुसर्‍या हाताने आशुतोषने दिपुचा गाल वळवून ओठ आपल्या ओठांसामोर आणले.

आशुतोषच्या मिश्या, तो चोळला जाणारा सोटा आणि ती मादक थंड हवा, कशासाठी नाही म्हणायचे? हा आपला आवडता मित्रच आहे. जर तोच चोळून देतोय तर नाही का म्हणा? दिपूला जे होत होते ते आवडू लागले होते. त्याला ते कालचे स्वप्न आठवले. गाडीवरून जाणारे दोघे मस्तीखोर तरुण, तो बोचरी हवा आणि हातातला तो गरम गरम दांडा.

नकळत आपले ओठ आशुतोषच्या ओठात देऊन दिपूचा हात आशुतोषच्या लिंगाकडे गेला. तिथेही हवा गरम झालीच होती.  कोकणचे राज्य जणू दिपूच्या हातात आले होते 

“बाहेर काढ की लवडया, किती वाट बघशील ? ” असे म्हणत आशुतोषने त्याला खाली झुकवले आणि दिपूने  क्षणात त्याची चड्डी खाली खेचून त्याचे नितांत सुंदर पौरुष उघड करून हातात घेतले. त्या कधी न हाताळल्या गेलेल्या तरुणांना एकमेकांची साथ फारच रोमांचक वाटत होती.

दिपूने  मान वर करून आशुतोष कडे पहिले. त्याने मान हलवून  ‘तोंडात घे ‘ असा इशारा केला. पण दिपूला तसे करण्याची किळस वाटली. जिथून मुततो ते कसे तोंडात घ्यायचे? तो उभा राहिला आणि हाताने आशुतोषचा गरमागरम लंड हातात घट्ट धरून चोळू लागला. जसा दिपूने हात मागे नेला तसा आशुतोषचा सुपडा उघडा झाला आणि मांसाचा तो गोल गुलाबी गोळा दिपुला एकाचवेळी आवडला आणि प्रचंड ताकदीचासुद्धा वाटला .

दणकट आशुतोषने हलक्या फुलक्या दिपूला उचलले आणि गादीकडे नेले. दोघे गादीवर झोपूनच एकमेकांचे लंड चोळत होते. आशुतोषला काही वेगळे हवे होते. तो उठला आणि दिपुला त्याने पाठीवर झोपवले. दिपुचा टरारून फुललेला लंड आशुतोषने हुंगला आणि दिपुला काही कळायच्या आता तोंडात घेतला.  आशुतोषच्या तोंडातल्या लाळेमुळे दिपूचा सुपडा सैल सर झाला आणि आशुतोषने  हळूच त्याची त्वचा मागे खेचली. 

आशुतोषची जीभ  जशी त्या उघड्या टोकावर लागली तसा दिपू शहारून गेला. त्या ‘तिथे’ एवढी गरमी, एवढा मुलायम स्पर्श,  हुळहुळणारी हवीशी वाटणारी स्पंदने देऊ शकतो याची कल्पना दिपूला आजवर कधीच आली नव्हती. का ? का हे सुख मला कधी मिळाले नाही? का हा आशुतोष माझ्या आयुष्यात आला नाही?

मनातल्या भावनांचा कल्लोळ सावरत दिपू  शांतपणे पडून आशुतोषच्या चोखण्याचा आनंद घेत होता. आशुतोषने त्याचा हात आपला लंडावर ठेऊन त्याला चोळण्याची खूण केली. दिपू हाताने आशुतोषचा लंड चोळू लागला. आशुतोषच्या तोंडात त्याचा गरम ज्वालामुखी शांत होत होता. एखाद दोन मिनिटात दिपुच्या लंडातून आवेग जाणवला आणि काही कळायच्या आत दिपूने  आशुतोषच्या तोंडात आपली पिचकारी सोडली.

आशुतोषला हा चिकाचा पूर अनपेक्षित होता. आशुतोषने पटकन त्याच्या तोंडातून दिपुचा सोटा बाहेर काढला. दिपुचा चिक अजून बाहेर पडत होता. आशुतोषच्या चेहर्‍यावर तो चिक उडाला . आशुने दिपुकडे पाहिले. दिपूने, त्याच्या हाताने, आशुतोषच्या तोंडावर पडलेला चिक पुसला आणि त्याच चिकट हाताने आशुतोषचा तगडा लंड जोरात वरखाली करायला सुरुवात केली.  ताठलेली ती काठी आता दिपुच्या हातातल्या चीकामुळे बुळबुळीत झाली होती.

काही क्षणात दिपुचा हात अजूनच ओला झाला. आता आशुतोषने त्याच्या बुल्ल्यातला रस दिपुच्या हातावर रिकामा केला होता.

दोघेजण या सगळ्या अनपेक्षित घटनांनी बावरून थकून गेले होते. जे झाले ते चूक की बरोबर ? चूक असेल तर ती कुणाची या सगळ्याचा विचार करण्याचे सुद्धा भान त्या दोघांना उरले नाही. एकमेकांच्या मिठीत ते दोन्ही तरुण देह सामावले . अंगावरून पांघरून ओढून घेतले असले तरी आत मध्ये त्यांचे हात एकमेकाचा देह कुरवाळत जवळीकीचा अनुभव घेत होते.

सकाळ झाली तसे आशुतोषने त्याला उठवले. कपडे करून दिपू तयार झाला.

“आज रात्री येशील ?” आशुतोषने त्याला मिठी मारत विचारले.

“नाय रे बहुतेक आज आम्हाला मुंबईला जायचं आहे,” नाराज होऊन दिपू म्हणाला.

“प्लीज , नको ना जाउस.  थांब ना एक दोन दिवस, माझ्यासाठी,” आशुतोशच्या स्वरात अजिजी होती.

“बघतो, पण आमचे रिझर्व्हेशन झालेले आहे, बाबा ऐकायचे नाहीत, सुट्टी नाहीये ना, ” दिपुच्या आवाजातला नाईलाज जाणवण्यासारखा होता.

दोघांनी फोन नंबर एक्स्चेंज केले. परत कधी भेट होईल माहीत नाही पण तरीही दोघांनी संपर्कात राहण्याचे ठरवले खरे. परतीच्या प्रवासात दिपूला ते जादुई क्षण आठवत होते. आशुतोषचा खरखरीत हात , त्याची मुलायम छाती, तो टोच्या आणि तो फवारा....सगळं कसं अचानक ..कधी संपू नये असं वाटणारे...आणि ते सुख केवळ एका राजाच्या नशिबात असावं असं .... 

दिपुला आशुतोषची आठवण आली ताम्हिणी घाटात बिट्टूला पाहिल्यावर.  त्याला त्याचा हरवलेला आशुतोषच सापडला जणू.....पण हे का सांगतोय मी तुम्हाला ? ती गोष्ट तर या पूर्वीच सांगून झाली आहे ना....

• या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
• अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
• प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

दिपुची आणि बिट्टूची भेट
बरसात की रात 

बिट्टूचा पहिला अनुभव 

भुकेलेल्याना मदत करा 

किरण चा पहिला अनुभव ... डायरेक्ट थ्रीसम 
आयफेल टॉवर