आपला वाचक शरद काळे आणि त्यांच्या एक मित्राने समलिंगी थीम वापरुन विनोदी मिम्स बनवल्या आहेत. समलिंगी जीवनात केवळ वासनांचा हैदोस नसतो तर इतर भाव भावनाही तेवढ्याच आनंदाने आपण अनुभवतो हेच माझे नेहमी म्हणणे असते. शरदने समलिंगी जीवनातील ही विनोदी बाजू उत्तम प्रकारे मांडली आहे.
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
“आशीष अरे कसली रे तुझी कंपनी ..इथे सगळं जग घरात बसलय आणि तू चालला कामाला,” आईची काळजीयुक्त कटकट सुरू झाली.
करोनामुळे सगळे जग घरात बसले होते . सगळ्या आय टी कंपन्यांमध्ये काम करणारे आय टे (म्हणजे आय टी कामगार ) वर्क फ्रॉम होम करत होते आणि मी मात्र आय टी मध्ये असून सुद्धा कामाला निघालो होतो.
काही इलाजच नव्हता. मी एका छोट्या आयटी कंपनीत कामाला होतो. आणि आमच्या बॉसने कोव्हिड डेटा गोळा करण्याचे , त्यासाठी काही सॉफ्टवेअर बनवण्याचे काम घेतले होते. बॉसच्या राजकीय ओळखी आणि जुगाड करण्याची ताकद अफाट होती. सगळया गावाचे धंदे बंद पडत असताना आमच्या कंपनीचे काम मात्र वाढतच होते.
लॉन्ग स्टोरी शॉर्ट… माझ्या कंपनीला नव्या मुंबई महापालिकेचे कॉंट्रॅक्ट मिळाले होते. आणि मला हे काम करण्यासाठी पालिकेच्या एका कळकट इमारतीमध्ये एका कोपर्‍यात असणार्‍या ऑफिस मध्ये जावे लागत होते. नशीब एवढेच की माझ्या बरोबर आमच्याच कंपनीत नवीन जॉइन झालेला रत्नेशसुद्धा होता.
रत्नेश, माझ्यापेक्षा पाच सहा वर्षे मोठा होता. टिम लीड म्हणून आला होता. म्हणजे मी त्याच्या अंडर होतो. अर्थात आमच्यात काही बॉस आणि ज्युनिअर असे काही फॉर्मल वागणे नव्हते.
मी नव्या मुंबईतच रहायला होतो त्यामुळे ऑफिसला जायला अगदी दहा मिनिटे लागायची. रस्ते अगदी रिकामे असल्यामुळे सुसाट गाडी चालवता यायची . पोलिसांनी अडवू नये म्हणून कॉर्पोरेशनने आम्हाला खास ओळखपत्रे देऊन ठेवली होती.
Marathi IT Professional Blow Job Story
प्रॉब्लेम एवढाच होता की आम्ही ज्या ऑफिसमध्ये बसायचो त्या ठिकाणी बाकी कुणीच येत नव्हते. आमच्यासाठी एक वॉचमन दरवाजा उघडून ठेवायचा. सकाळी किंवा दुपारी पालिकेच्या ऑफिसेस मधुन डेटा यायचा. काही वेळा अक्च्युयल वजनदार फायली यायच्या. त्यातून डाटा एंट्री करून घ्यायला लागायची. थोडक्यात पडेल ते काम आणि मिळेल तो पगार असाच धंदा चालू होता. हॉटेल वगैरे सगळे बंद असल्यामुळे घरून डबा आणणे एवढाच एक पर्याय होता.
नाही म्हणायला रत्नेश माझ्या बरोबर असल्यामुळे फार वेड लागले नव्हते. आमच्या दोघांच्या गप्पा चालायच्या. मलाही रत्नेश आजूबाजूला असेल तर छान वाटायचे. माझ्या मनात रत्नेश बद्दल एक सुप्त आकर्षण होते हे मान्य करायला हरकत नाही. अर्थात मी सुद्धा असा विचार कधी केला नव्हता.
रत्नेश माझ्या नजरेत भरला एका दिवशी. त्या दिवशी त्याने एक घट्ट सॉफ्ट जीन्स घातली होती. तो मिटिंगमध्ये काही तरी सांगायला उभा राहिला. माझे लक्ष त्याच्या चेनकडे गेले. तिथला उभार जाणवण्या इतका मोठा होता. बाकीच्या लोकांची लाज वाटून मी तिकडे टक लावून बघणे टाळत होतो.
रत्नेश उभा राहून बोलत होता. एक दोन वेळा त्याने मला, मी त्याच्या बुल्ल्याकडे बघत असतानाच पकडले. पण तो ही काही बोलला नाही आणि मी पण दुसरीकडे नजर वळवली.
त्या दिवसा नंतर मला चाळाच लागला जणू. रत्नेश उभा असताना, बसल्यावर, जीने चढताना, उतरताना त्याचा उभार दिसतो का ? कसा दिसतो ?
मनात विचार यायचा …असा इतका दिसत असेल तर आतला माल कसा असेल बरं ? आपल्याला वाटतोय तेवढा जाड असेल तर रत्नेशच्या बायकोला पुच्चीत कसे वाटत असेल ? एक ना दोन … अनेक विचार मनात येऊन जायचे. मधूनच मला स्वतःचीच भीती वाटायची . अरे हा कसला विचार करतोय मी ? वेडा आहे का मी ?
एकदा मी रेस्ट रूम मध्ये लघवीला गेलो. लंड झटकून चेन लावली तोच शेजारी रत्नेश येऊन उभा राहिला. म्हणजे तो पण धार मारायलाच आला होता. माझे मुतणे नुकतेच संपले असल्यामुळे मी कसा उभा राहणार ? मी आपला हात धुवायला बाजूच्या बेसिनपाशी उभा राहिलो. अचानक माझी नजर तिरकी वळली.
रत्नेश त्याचा सोटा बाहेर काढून धार मारत होता. बाप रे …त्याचा बुल्ला म्हणजे .मी कल्पना केली तसाच, जाडजूड अजगर होता. काळा आणि मजबूत. रत्नेशचे तर माझ्याकडे ध्यान सुद्धा नव्हते. तो निवांत मुतत उभा होता. मी हात धुतले आणि पलीकडे असलेल्या आरश्या समोर उभा राहून हात पुसू लागलो. त्या आरश्यातून सुद्धा रत्नेशच्या बुलल्याचे दर्शन होते का हे पाहत होतो.
आत रत्नेशचे मुतणे पण संपले आणि आम्ही दोघे बाहेर आलो. त्या दिवसानंतर मी रत्नेशच्या मुतण्याच्या वेळेवर लक्ष ठेवू लागलो. तो कधी उठतो आणि रेस्टरूमच्या दिशेने चालायला लागतो हे मी एका नजरेत ओळखू लागलो. त्याची पावले “त्या” दिशेने पडायला लागली की मी पण जागेवरून उठायचो.
तो आत गेला की काही वेळाने मी आत जायचो. अश्या वेळेला की त्याने बरोबर लंड काढून मुतायला सुरुवात केली असेल. त्याच्या बाजूला उभे राहून त्याच्या त्या अजगराचे दर्शन घ्यायचे आणि मनात विचित्र असे फिलिंग घेऊन परत जागेवर येऊन कामाला बसायचे. हे असे करून मला काय मिळते ते कळत नव्हते. दुसर्‍या कुणाच्या बुल्ल्याबद्दल मला असे काहीच वाटत नव्हते.
दर वेळी हा योगायोग झाला असता तर रत्नेशला पण शंका आली असती. म्हणून काही वेळा त्याच्या बरोबर असताना मुतायला जायचो. मग तो पण यायचा. दर्शन घ्यायचे आणि खुश व्हायचे.
कधी तरी टॉयलेट मध्ये जाऊन हलवून गाळायचा आणि शांत व्हायचे. याच प्रयत्नात मी रत्नेश बरोबर मैत्री वाढवली. एक मित्र म्हणून सुद्धा माझे आणि रत्नेशचे चांगले जमायचे. आमची आवडी निवडी बर्‍यापैकी सारख्या होत्या. लग्न झाल्यामुळे एक प्रकारची मॅच्युरिटी येते तसे रत्नेशचे झाले होते.
एकदा कधी तरी तो पालिकेच्या एका कर्मचार्‍याला खूप शांतपणे काही तरी सोपी गोष्ट समजावून सांगत होता. इतक्या शांतपणे की शेवटी माझाच पेशन्स संपायला आला. तो माणूस गेल्यावर मी रत्नेशला म्हटले,” गुरु धन्य आहे तुझी… अरे किती पेशन्स…मी तर त्याला एवढ्या वेळात हाकलून दिले असते….”
माझ्या या तडक भडक प्रतिक्रियेवर रत्नेश म्हणाला ,” आशीष , तुझे लग्न झाले की कळेल. पेशन्स वाढवणारे खूप प्रसंग येतील… तेव्हा माझी आठवण येईल तुला…”
मी हसलो. मग काही दिवसानी आम्ही दोघेच असताना मी त्याला विचारले,” रत्नेश… यार तू म्हणाला होतास की लग्न झाल्यावर आपोआप पेशन्स वाढतो…सांग की कसा वाढतो….” मला रत्नेशकडून काही चावट उत्तर अपेक्षित होते.
“अरे यार , कुठेही जायचे असले की त्याच्या आधी बायकोच्या पन्नास प्रश्नांना उत्तरे देत बसावे लागते, त्यात बायकोला घेऊन जाणार असाल तर तिचा मेक आप आणि कपडे करण्याचा वेळ..तिचे नातेवाईक आले की हसतमुख चेहर्‍याने त्यांचे स्वागत करण्याचे कर्तव्य … एक ना दोन पन्नास प्रसंग येतात..”
“हात्तीच्या , मला वाटले शॉट मारताना पेशन्स लागतो….”मी रत्नेशच्या मांडीवर थाप देत बोललो.
“आश्या .. त्याला पेशन्स नाही, स्टॅमिना म्हणतात. तुमचा लंड ताठला असेल आणि बायको च्युत देत नसेल तर जो लागतो त्याला पेशन्स म्हणतात…”
लाजवाब…. रत्नेशचा सेन्स ऑफ ह्युमर लाजवाब होता… मी हसत हसत टाळी दिली.
“लवडया … घे हसून … लग्नानंतर एकदा स्वतःची लस्सी स्वतः घुसळावी लागली की कळेल तुला,” रत्नेश बोलला…
आमची मैत्री अश्या प्रकारे अजून अजून घट्ट होत होती. विवाहानंतर लाईफ कसे असते हे जाऊन घ्यायचा माझा प्रयत्न चालू होता. आता हळू हळू मला रत्नेशचा लवडा उठला की कसा होत असेल हे बघण्याची उत्सुकता लागली होती. पण हे जमणार तरी कसे ?
आमच्या ऑफिसमध्ये दोन एकशे पुरुषांमध्ये एक रेस्ट रूम होती. म्हणजे तिथे कायम वर्दळ असायची. आरश्यात दिसणारा रत्नेशचा लवडा बघायला सुरुवात केली कुणी तरी बाजूच्या स्लॉट मध्ये येऊन उभा राहायचा आणि मुतणे सुरू करायचा. किंवा एक स्लॉट सोडून मी उभा असेन तर एखादा येऊन आमच्या मध्ये उभा राहून माझा व्हयू अडवायचा. म्हणजे आम्हाला निवांत वेळ असा मिळतच नव्हता.
रत्नेशला तर माझ्या मनात काय चालू आहे याची खबरबात सुद्धा नसणार याबद्दल मला खात्री होती. आणि माझ्याहि मनात काय चालू आहे याची मला सुद्धा. हा प्रोजेक्ट चालू झाल्यावर रत्नेशला बॉसने विचारले की तुझ्या बरोबर कुणाला ठेवू ? रत्नेशने माझे नाव सांगितले.
काम असे होते की वेळी अवेळी बसावे लागणार होते, त्यामुळे जवळ राहणारे लोक असतील तर घरी जाऊन पुन्हा येऊ शकतील असा विचार बॉसने सुद्धा केला आणि आमची जोडगोळी या ऑफिसमध्ये ठेवली.
असे अजून पाच सहा ठिकाणी आमचे लोक काम करत होते. त्यामुळे आमचे आपसात बोलणे पण होत असायचे पण ते फक्त फोनवर. ऑफिसमध्ये आम्ही दोघेच असल्यामुळे एकत्र जेवणे, एकत्र पाय मोकळे करायला खाली आवारात जाणे आम्ही करत होतो. गप्पा तर खूपच रंगायच्या. मग चालून परत येता येता मला आमच्या मजल्यावरची मुतारी दिसली की मी रत्नेशला म्हणायचो, थांब जरा , मी धार मारून येतो..
पालिकेच्या कार्यलयात आता आमच्या मजल्यावर कुणी येतच नव्हते त्यामुळे मुतारी स्वच्छ होती. मी मुतायला लागलो की बाजूला रत्नेश पण येऊन उभा रहायचा . मग माझी धार मारून झाली आणि रत्नेशची चालू असेल तर मी तिथेच उभा राहून त्याच्याशी बोलायचो. मधूनच माझी नजर खाली जायची. रत्नेशचा जबरी सोटा मला दिसायचा.
एकदा मी बघत असताना अचानक रत्नेशची नजर माझ्यावर पडली. मी मन लावून त्याचा लंड बघत होतो. मी ओशाळलो.
“त्यात काय लाजायच आहे … मर्द आहे मी… लवडा कुणी बघितला तर काय छोटा होणार नाय रे…” रत्नेशचा मुंबईकर सुर . मी हसलो.
“कसा वाटला रे ?” त्याने हा प्रश्न एकदम गुगली सारखा टाकला. मी गडबडलो…
“मस्त आहे की एकदम, इंप्रेसिव्ह… माझ्या वाटण्याला काय अर्थ आहे . तुझ्या बायकोला आवडला आहे म्हणजे झालं,” मी बोललो.
काहीच न बोलता रत्नेशने लंड चड्डीत घातला आणि आम्ही मुतारीतून बाहेर पडलो.
त्या दिवसानंतर रत्नेश खूपच मोकळा झाला. नॉर्मली, मुतत असताना पुरुषांची एक पद्धत असते. आपण एका पंजाने लवडा झाकून घेतो. कदाचित लहान आहे म्हणून किंवा संकोचाने . रत्नेश मात्र आता बिनधास्त पणे लंड उघडा टाकून धार मारायचा. मी पण बघितले न बघितले असे दाखवत त्याच्या सोट्याचे दर्शन घेत राहायचो.
त्या दिवशी आम्ही अगदी दुपारी आलो होतो. आज रात्री उशिरापर्यंत काम करायचे असे आमच्या सगळ्या टीम्सनी ठरवले होते. संध्याकाळी सात साडेसात वाजता आम्ही दोघेही कंटाळलो.
“चल रे एक सुट्टा मारून येऊ,” रत्नेश बोलला. आम्ही दोघे बाहेर पडायला लागलो. तसे रत्नेशला आठवले. एक जुन्या फाइल्सचा गठ्ठा खाली वॉचमनच्या केबिनपशी ठेवायचा होता. पाच सहा दिवसपूर्वीचा डाटा या फाइल्समध्ये होता. आम्हाला बसायला जागा पुरावी म्हणून आम्ही हा उद्योग करायचो. तो वॉचमन त्याचे पुढे काय करायचा हे त्यालाच माहिती.
रत्नेशने एका हातात फाइल्स घेतल्या आणि आम्ही जिन्यापाशी आलो तशी रत्नेशला धार मारायची हुक्की आली.
“थांब रे, मुतून येतो,” तो म्हणाला आणि वॉशरूमकडे गेला. अर्थात मी काय नागोबा बघायची संधि सोडणार होतो का ? मी पण त्याच्या मागे गेलो. बाजूला उभे राहून मुतायला लागलो. तेवढ्यात रत्नेशचा फोन वाजला.
एका हातात फाइल आणि दुसर्‍या हाताने फोन कानाला लावलेला, रत्नेशचा लवडा आज एखादा अनाथ मुलासारखा एकटाच होता. माझे लक्ष त्याच्याकडेच होते.
रत्नेशचा असा लंड बघताना खरी मजा यायची.
तेवढ्यात रत्नेश बोलला, “आश्या , पकड रे जरा…” माझे लक्ष जिथे होते …मी हात पुढे केला आणि रत्नेशचा लंड पकडून उभा राहिलो. माझी नजर त्या लवड्यावरून ढळत नव्हती. त्या जोरदार लवड्याची ताकद मला बोटात जाणवत होती.
रत्नेश फोनवर बोलत होता. आणि मी त्याचा दांडू पकडून उभा होतो. माझ्या बोटांची पकड हळूच वाढली. पहिले मी फक्त दोन बोटात पकडलेला तो सोटा आता मी तीन हळूच पाचही बोटांनी पकडला.
वर बघितले तर रत्नेश डोळे मिटून फोनवर बोलत होता. खाली त्याचा सोटा कडक होत होता, मिलीमीटरचा सेंटीमीटर आणि इंचात वाढत होता. ते गरम गरम पौरुष हातात पकडून मला एक वेगळीच नशा येत होती. असे काही नाही की माझा लंड छोटा होता…माझाही लवडा चांगलाच तगडा होता पण इथे रत्नेशचा लवडा पकडताना मला जो आनंद मिळत होता तो शब्दात व्यक्त करता येत नव्हता…
रत्नेशच्या लवड्यातून येणारी धार थांबली, त्याचा फोनही संपला. अचानक मी भानावर आलो. हाताने तो कडक लवडा झटकू लागलो. तसे रत्नेशने डोळे उघडले.
“आश्या, साल्या तुला फायली पकड असे म्हणत होतो…आणि तू काय पकडलेस…” रत्नेश हसत बोलला.
“सॉरी , पण मला वाटले की धार तुझ्या अंगावर पडेल म्हणून तू सांगतो आहेस. सॉरी यार..” मी बोललो.
“सॉरी कशाला…. मला अजिबात सॉरी वाटले नाही… तुझ्या हाताची ग्रीप तर माझ्या बायकोच्या हातापेक्षा मऊ पण स्ट्रॉंग आहे… दॅट वॉज लवली टच…”रत्नेश बोलला. मी वळणार तेवढ्यात त्याने माझा हात पकडला आणि म्हणाला, “एकदा कोडला हात लावला की संपवायचा असतो…” ही आमची प्रोग्रॅमर लोकांची भाषा…
मी समजले नाही असे भाव चेहर्‍यावर आणले तसा रत्नेशने माझा हात पकडला आणि म्हणाला,
” माझी बॅट बाहेर काढलीच आहेस तर आता फुल्ल ग्रीप लावून दे..लस्सी काढून दे मला….प्लीज…” रत्नेश बोलला.
मी माझ्या बळकट पंजात त्याचे ताठलेले पौरुष घेतले आणि हलवू लागलो. आमच्या दोघातले अंतर आता मिटले होते. मी हाताने त्याचा प्रफुल्लित लवडा चोळू लागलो. काही क्षणात रत्नेशच्या लक्षात आले की आम्ही कुठे उभे होतो.
“आशीष… यार इथे नको ना… कुठे स्वच्छ ठिकाणी जाऊ या,” मी मानेने हो म्हटलो.
“यार बाहेर तर सगळीकडे सीसी टी व्ही लावले आहेत,” लाचखोरीला आळा बसावा म्हणून बर्‍याच ठिकाणी सीसी टी व्ही बसवले होते.
“आपण जेवतो तिथे काही नाहीये बघ. खुर्च्या पण आहेत आणि एक सोफा पण…” रत्नेश बोलला. आम्ही रेकॉर्ड रूमच्या बाजूच्या एका छोट्या खोलीत जेवायला बसायचो. आम्ही दोघांनी तिकडे मोर्चा वळवला. कुणाचा त्रास नको म्हणून रत्नेशने आमच्या हॉलचा दरवाजा लॉक करून घेतला म्हणजे बाहेरून कुणी अचानक येऊन आमचा रसभंग करायला नको.
मी आत गेलो माझ्या मागून रत्नेश आला. आल्याबरोबर त्याने रूमचा दरवाजा लावून घेतला आणि एका हाताने पॅंट खाली खेचून तो उभा राहिला.
“आशीष…तू पण काढ ना….” मी काहीच नो बोलता त्याच्या जवळ येऊन उभा राहिलो. एका हाताने त्याचा लवडा धरला आणि त्याला माझ्या जवळ ओढून त्याच्या ओठांचा करकचून कीस घेतला.
त्याचा तोंडाचा तो सिगरेटचा वास मला नेहमीच ताठ करायचा. एकदम मर्दानी…मी हाताने त्याचा बुल्ला चोळत होतो…
“कशी आहे ग्रीप ?” मी विचारले.
“मस्त आहे की पण ग्रीपला काही तरी चिकट पण हवे बघ…ओलं करायला…” रत्नेश बोलला आणि त्याने माझे खांदे खाली दाबले. त्याचा हेतु माझ्या लक्षात आला …. मी खाली वाकलो आणि गुडघ्यावर बसून त्याचा अजगर बघू लागलो. वेगळाच होता. गोट्यापाशी जाडजूड असलेला त्याचा बुल्ला टोकाकडे निमुळता होत गेला होता. सुपडा टोकदार आणि गुलाबी…पण जसे खाली जाल तसा बांबू मोठा आणि जाडा …. मी बघितले….मला आता कंट्रोल करणे मुश्किल होत होते.
इतके दिवस ज्या सोट्याचे नुसते दर्शन घेतले तो आता माझ्या समोर उभा होता. मी सममोहित होऊन पुढे झुकलो….पण तो जाडा लवडा तोंडात घ्यायला मला हिम्मत होत नव्हती. मी नुसताच बघतो आहे हे बघून रत्नेश बोलला.
“आशीष, लिपस्टिक लावायचं आहे का ?”
मी ओठांचा चंबू करून त्या सुपड्याला ओठ लावले आणि माझ्या ओठांवरून तो फिरवू लागलो. मी क्लीन शेव्ह करत असलो तरी माझ्या ओठांवर असणार्‍या खुरट्या केसांच्या स्पर्शाने रत्नेशचा सुपडा टोचून टोचून लाल झाला.
मलाही त्याच्या सुपड्यातून झरत असलेल्या चिकट प्रीकमचा वास उग्र वाटत होता. पण शेवटी मर्दाची मर्दानगी त्या लस्सीतच तर असते ना ? काही वेळ माझ्या ओठांवरून लॉलीपॉप फिरवून मला त्या वासाची सवय झाली आणि मी एकदाचा त्याचा सोटा माझ्या जिभेवर घेतला. एखाद्या पुरुषाचा तो गरम गरम रॉड मी कधी माझ्या तोंडात घेईन असे वाटले सुद्धा नव्हते. पण रत्नेश माझा मित्रच आहे आणि कुणाला सांगणार नाही याची मला खात्री होती.
माझ्या जिभेवर तो तापलेला खंबा टेकवून रत्नेश पण एकदम रीलॅक्स झाला. पाय फैलावत त्याने मला पॅंट काढून टाकायची खूण केली. मी त्याची पॅंट पूर्ण काढली आणि बाजूला सोफ्यावर फेकली. आता ती घंटा माझ्या समोर अनावृत्त होती. रत्नेशची काळीभोर झाटं आणि त्या जंगलात डौलाने उभा असलेला तो साप आणि खाली त्या सापाची दोन विषारी अंडी ….
मी पुढे होऊन त्याच्या जवळ तोंड नेले. रत्नेशने हाताने स्वतःचा लवडा पकडला आणि माझ्या गालांना तो त्या जाड्या सोट्याने मारू लागला. तो सॉफ्ट पण कडक छडी माझ्या गालांवर आपटत होती. आणि हा मार खाण्यातली मजा मी घेत होतो. मध्येच मी रत्नेशकडे बघितले आणि त्याने माझ्या ओठातुन तो सोटा आता घालायला सुरू केले.
मी तो लंड चोखू लागलो. मध्येच त्याच्या गोट्या, त्या गोट्याना येणारा घामाचा वास मी अनुभवत होतो. तोंडात घेत होतो. माझे हात रत्नेशच्या केसाळ मांड्यावरून फिरत होते. मी गुडघ्यावर बसून माझ्या बॉसचा छोटा बॉस चोखत होतो.
एका हाताने त्याच्या लंड दाबून मी केवळ सुपड्यावरून जिभेचे आघात करायला सुरू केले आणि रत्नेश पेटला. एक दोन वेळा माझे दात त्याच्या सुपड्याला लागले. त्या वेळी आलेला त्याचा वेगळा आवाज ऐकून मी दात लागणार नाही याची काळजी घेऊ लागलो.
काही क्षणात रत्नेश झडणार असे दिसू लागले. तो स्वतःच कंबर वर खाली करून माझ्या तोंडाला झवायला लागला. मी कधी चिक तोंडात घेतला नव्हता. पण मी काही बोलणार एवढ्यात रत्नेशने माझ्या तोंडातून त्याचा लंड बाहेर काढला आणि त्या बांबुतून लस्सीची पिचकारी बाहेर आली. काही माझ्या अंगावर, काही तोंडावर तर काही थेंब आमच्या सोफ्यावर उडाले.
रत्नेश थकून सोफ्यावरच पडून राहिला. काही वेळाने उठून म्हणाला…. “तुझा गाळायचा आहे का रे? देऊ का गाळून ?”
“नको, मी गाळतो हातानेच… सवय गेली नाही माझी अजून …तुझं काय लेका तुझं लग्न झालं आहे . आता हाताने गाळायची सवय गेली असेल तुझी,” मी बोललो.
“कसलं काय घेऊन बसलास आश्या. बायको जाते चर्चगेट ऑफिसला. संध्याकाळी घरी येते तर पार चिपाड झालेलं असतं तिचं. आपण ताठलेला लंड घेऊन बेडरूम मध्ये गेलो की तिचं सुरू होणार…. आज नको… डोकं दुखते , पाळी आली, कंबर दुखते, पाठ दुखते… म्हणजे पुच्चीत लस्सी गाळायची तर शुक्रवार रात्रीचाच मुहूर्त. मधले दिवस तर आपलाच हात आणि त्याचीच साथ बघ. एका मित्रालाच कळते दुसर्‍या मित्राचे दुःख …म्हणून तू हात दिलास मला,” रत्नेशची स्टोरी अशी होती तर…लग्न झाले तरी हलवणे बंद झाले नव्हते.
“मग कशी वाटली माझी ग्रीप ?” मी विचारले.
“मस्त एकदम मस्त….बायको सुद्धा एवढा मस्त चोखत नाही रे. आधीच या बायकांचे नखरे फार . च्युत देणार नाही, चोखणार नाही . एक न दोन पन्नास अटी घालणार . आणि चोखले तरी एकदम चाखत माखत. कधी एकदा जीभ पुसून टाकते अशी घाई करत. म्हणजे त्या घाईमुळे मजा तर येणारच नाही वर परत चोखल्याचे उपकार…. तू कसा … दात न लावता एकदम मनापासून चोखलास…एका पुरुषालाच दुसर्‍या पुरुषाची गरज कळते बघ…” रत्नशेने बोलता बोलता जवळ येऊन माझ्या ओठांचे चुंबन घ्यायला सुरू केले.
“आशीष …. पण हे सीक्रेट आपल्या दोघातच ठेव बरे का …”मध्येच रत्नेश बोलला. मी होकारार्थी मान डोलावली.
मी सुद्धा आता रत्नेशच्या ग्रीपची मजा घ्यायला तयार झालो होतो. मित्राचे कर्तव्य मी पार पडले होते.
“डोन्ट वरी … दोस्तासाठी काय पण, कुठे पण आणि कधी पण…” मी बोललो आणि माझ्या ताठलेल्या सोट्याला चोखण्यासाठी रत्नेश खाली वाकला…
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
(कथा वाचण्यापूर्वी हे लक्षात घ्या की बिट्टूला सर्व व्यवसायांबद्दल अतिशय आदर आहे. प्रामाणिकपणे काम करणारे, ग्राहकांना समाधान देणारे आणि जीवन सुसह्य करणारे सर्व कारागीर आणि कलाकार आदरास पात्र आहेत. कृपया कुठल्याही व्यवसायाबद्दल गैरसमज करून घेऊ नका किंवा अनादर दाखवू नका.)
“साहेब , नवा पोरगा आला आहे . त्याला करू देऊ का कटींग ?” आमच्या सलूनवाल्या रामशरणने विचारले. मला कटींग उरकून कामावर जायची घाई होती. मी लगेच होकार दाखवत मान डोलावली.
“ए फिरोज… साहबका क्रू कट करना. पिछे से मशीन मार दे,” रामशरण… माझा अनेक वर्षांचा सलूनवाला माझा केसांचा कट कसा असतो ते चांगलेच ओळखून होता. मूळचा यूपीचा भय्या असला तरी मिठास मराठी बोलायला शिकला होता.
आमच्या सोसायटी बाहेरच असणारे हे सलून खूप चालायचे. रामशरण मालक होता तरी दुकानातले कामगार बदलत रहायचे . रामशरणचे उत्तर परदेशातून येणारे शिकाऊ न्हावी त्याच्या दुकानात अनुभव घेऊन नवीन ठिकाणी धंदा सुरू करायचे.
फिरोज माझ्या जवळ येऊन उभा राहिला. चांगला साडेपाच फुट उंचीचा आणि यंग पोरगा होता. त्याने कागदाची कॉलर मानेभोवती गुंडाळली आणि माझ्या अंगावर मोठा एप्रन पसरून केस कापायला सुरू केले.
मी तसा अंग फैलावून बसणारा माणूस आहे. टिपिकल मुंबईकरांसारखी अंग चोरून , कमी जागेत बसण्याची मला सवय नाही.सोफ्यावर बसलो किंवा खुर्चीवर बसलो तरी माझे हात लांबवर पसरून बसतो.
इथे कटींग करताना त्याच्या खुर्चीत सुद्धा मी असाच बसलो होतो. हाताची कोपरं जरी खुर्चीच्या हातांवर ठेवलेले असले तरी हात आणि पंजे मी बाहेर काढून ऐस पैस बसलो होतो.
फिरोज माझ्या बाजूला उभा राहून केस कापत होता. मी डोळे मिटून बसलो होतो तेवढ्यात हाताला काही तरी कडक लागले. मी डोळे किलकिले करून काय टोचते आहे ते बघितले. फिरोज माझ्या समोरून उभा होता आणि माझे पुढच्या बाजूचे केस कापत होता. त्याची ऊंची आणि माझा हात असे काही समोरासमोर आले होते की माझ्या हाताच्या बोटांवर फिरोजच्या पॅंटची चेन घासली जात होती.
मी माझा हात थोडा मागे घेतला आणि परत डोळे मिटून बसलो. पण एकूणच त्या केस कापण्याच्या उद्योगात फिरोज माझ्या इतका जवळ उभा राहत होता की माझा हात, मनगट किंवा कोपर त्याच्या लवड्यावर घासले जात होते. मी पण मग फार आखडुन बसायचा प्रयत्न सोडला आणि निवांत बसलो.
अगदी असा नाही पण इतकाच जवळ कुणाचा उभा राहिला की आपला पण उभा राहतोच ना – नेट वरून साभार
फिरोज पण इतका निर्विकारपणे ह्या हालचाली करत होता की माझ्या स्पर्शाचा त्यालाही काही फरक पडत नव्हता. त्या दिवशी कटींग करून मी बाहेर पडलो पण फिरोज लक्षात राहिला. उजळ रंगाचा, कुरळे केस असणारा फिरोज एकदम चकाचक होता.
काही दिवसानी मी कटींग करण्यासाठी म्हणून रामशरणकडे गेलो. आज दुकानात रामशरण नव्हता. फिरोज होता. रामशरण त्याची फॅमिली घेऊन गावाला गेला आहे असे फिरोजने सांगितले.
“तुझं काय रे ? तुझी फॅमिली आहे की नाही ?” मी फिरोजला विचारले. दाढी करता करता फिरोजच्या गप्पा सुरू झाल्या. तसेही गिर्हाइक कुणी नव्हते. मलाही रिकामा वेळ होता.
23- 24 वर्षाच्या फिरोजचे लग्न होऊन पाच वर्षे झाली होती. एक मुलगी पण झाली. गावात धंदा पाणी काही होत नाही म्हणून बायको मुलीला गावी ठेवून हा इथे आला होता. कॉमन खोलीत राहण्याचे सुद्धा पैसे वाचवायचे म्हणून दुकानातच झोपायचा.
फिरोज कटींग करत असताना आजसुद्धा मला तोच अनुभव आला. माझे हात खुर्चीबाहेर आणि त्याला टेकून उभा राहणारा फिरोज. गम्मत वाटत होती. मध्येच मी बोटांची हालचाल करून काय टोचते आहे ते पाहिले. माझ्या बोटांना जो आकार जाणवत होता तो तर फिरोजच्या लवड्याचा होता. पण असतो एकेकाचा लवडा तगडा. म्हणजे ताठला नसला तरीही त्याचा आकार जबरी असतो. फिरोज सुद्धा कदाचित खणखणीत लंडवाला असावा.
माझे लग्न झालेले होते. बायकोला नियमित झवत होतो. पुरुषांची गांड मारणे किंवा मारून घेणे यात मला काही रस नव्हता. मी फिरोजपेक्षा आठ दहा वर्षानीच मोठा असेल. माझा मोठा मुलगा सुद्धा सहा वर्षांचा होता. रिकाम्या वेळेतला टाइमपास म्हणून, काय टोचते आहे याचे कुतूहल म्हणून मी फिरोजला स्पर्श करून बघत होतो. त्यापुढे मी काही जाणार नव्हतो.
त्या दिवशी दाढी , हेड मसाज करून घेतला. फिरोजच्या हातात जोर चांगलाच होता. अगदी माझी पाठ , माझे खांदे मोकळे केले त्याने. दोन चार दिवसातच करोनाचे लॉकडाउन आणि बाकीचे नाटक सुरू झाले.
महिना भर झाला असेल. बायकोने धोसरा लावला म्हणून पन्नास ठिकाणी वशिला लावून, पास काढून तिला आणि मुलाला माहेरी पोहोचवले. तिथे पोहोचले आणि काही दिवसातच तिथे सर्वांना करोना झाला. म्हणजे आता मी इकडे अडकून पडलो आणि ते लोक तिथे. हातानेच सगळे करणे चालू होते.
सगळी दुकाने बंद होती. सकाळी बाहेर पडून मी दूध, किराणा असल्या वस्तु आणायचो. फिरोज, त्याच्या, बंद केलेल्या दुकानाबाहेर ऊन खत बसलेला दिसायचा. एक दोन वेळा त्याने मला हात दाखवला. मी पण उत्तरादाखल त्याला लांबूनच अभिवादन केले. माझेही डोक्यावरचे केस वाढलेले होते पण सलून बंद असल्यामुळे काही इलाज नव्हता.
एक दिवस मात्र मला बघून फिरोज माझ्या जवळ आला.
“सरजी, कुछ सेवा हो तो बताना,” त्याच्या भाषेत अजिजी आणि आर्जव दोन्ही होते.
“क्या करे फिरोज… बाल तो कटवाने है पर तेरी दुकान तो बंद ही रहती है,” मी बोललो… तसा तो हिन्दी मिश्रित मराठीत बोलला.
“मै … घरी येऊन करतो कटींग.. आप बताव ..कधी येऊ..”
माझे सुद्धा वर्क फ्रॉम होम चालू होते. त्यामुळे मी घरीच असायचो. फिरोजला पत्ता दिला आणि एक दोन दिवसानी बोलावले.
ठरल्या दिवशी फिरोज सकाळीच आला. आठ साडे आठ वाजले होते. कटींग करायची म्हणून मी आंघोळ केली नव्हती.
फिरोज आल्यावर त्याने जमिनीवर दोन चार पेपर पसरून बैठक जमवली. कपड्यांवर केस अडकू नयेत म्हणून मी अंगावर फक्त फ्रेंची ठेवली आणि जमिनीवर बसलो.
“घर पे कोई नाही आहे का ?” फिरोजने विचारल्यावर मी त्याला सगळी कहाणी सांगितली.
“मतलब आप भी माझ्यासारखेच … आपला हात आपलाच साथ…” हसत हसत फिरोज बोलला. मी सुद्धा हसलो.
फिरोज सप सप कात्री चालवू लागला. काही मिनिटात त्याने डोक्यावरचे जंगल हलके केले.
“काय करणार साहेब. पोलिस दुकान उघडायला देत नाहीत . गावी जाता येत नाही. पण पोटाला पैसे तर लागणार ना ! म्हणून मग होम सर्व्हिस सुरू केली,” फिरोज सांगू लागला. त्याचेही बरोबर होते. पैसे तर लागणार. हातावर पोट असणार्‍या माणसाने करावे तरी काय ?
“पण लोक बोलावतात का ? आजकाल तर सगळेच घाबरले आहेत,” मी विचारले.
“हा एखादे गिर्हाइक मिळाले तरी मला दिवसाचा खर्च निघून जातो,” फिरोज बोलला.
फिरोजने माझी दाढी कोरायला सुरुवात केली.
“साब , और कुछ करवाओ ना … बॉडी मसाज करू का ?” फिरोजने काकुळतीला येऊन विचारले. त्यालाही पैशांची गरज होती. माझ्याकडेही वेळ होता. म्हटले कर बॉडी मसाज.
फिरोजने मला खुर्चीवर बसायला सांगितले आणि जमीन साफ करून घेतली. एक चटई टाकून मला झोपायला लावले. मी झोपताना काखा उघड्या पडल्या तसे त्याला माझ्या काखेतले केसाचे जंगल दिसले.
“क्या साब .. सांगायचं ना मला, काढले असते की इथले केस,” तो म्हणाला आणि त्याचा वस्तरा शोधला लागला.
“अरे यार तुम्ही लोक आजकाल बोर्ड लावता की काखेतले केस काढणार नाही. म्हणून काही बोललो नाही,” मी उत्तर दिले.
“साहेब… आजकाल दिवस असे आलेत की लोक काखेतले, बॉडीवरचे आणि खालचे केस पण साफ करून घेतात,” माझी काख साफ करत करत फिरोज बोलला. मागे एकदा व्हाट्स अॅपवर एका हेयर स्टायलिस्टने पुरुषाच्या झाटाना वेगवेगळे मनमोहक आकार दिल्याचे मी पाहिले होते. पण मी काही बोललो नाही.
झाटांना आकार देणे पण एक कला आहे. नेट वरून साभार.
फिरोजने काखातले केस काढले आणि तेलाने तो माझी मालीश करू लागला. जसा त्याचा बळकट हात माझ्या मांडीवर रेंगाळू लागला तसा माझा बाबुराव ताठायला लागला. अगदी नैसर्गिक रित्या. माझी अवघडलेली अवस्था पाहून फिरोजने जवळ पडलेला एक टॉवेल उचलला आणि माझ्या कंबरेवर टाकला.
“हे राहू द्या,”फिरोज बोलला. टॉवेलमुळे माझा लंड ताठलेला दिसत नव्हता. मी जरा रीलॅक्स झालो.
“सरजी … पॅंट काढू का ? तेलाचे डाग पडतील,” त्याने सुचवले.
आता कमरेवर टॉवेल असल्यामुळे मी कंबर वर करून माझी फ्रेंची खाली सरकवली. फिरोजने इलास्टिक पकडून ती पूर्ण खाली खेचली. आता फिरोज माझ्या मांड्यांवर जोराने आपले कौशल्य दाखवू लागला. त्याच्या बोटांमध्ये जादू होती. एक एक स्नायू मोकळा होत होता. हलके वाटत होते.
मग तो माझ्या डोक्याकडे सरकला आणि छातीकडून पोटाच्या दिशेने तेल लावून चोळू लागला. छाती आणि पोटाला तेल लावलेले असल्यामुळे त्याचा हात सुळकन खाली सरकत होता. पोट ओटीपोट आणि अगदी झाटांच्या जंगलात त्याची बोटे घुसत होती.
“चार्जेस किती घेतोस रे?” मी विचारले.
“साहेब कटींगचे दीडशे, दाढी पंच्याहत्तर , खालच्या दाढीचे शंभर , सादा बॉडी मसाजचे तीनशे ” फिरोजने रेटकार्ड वाचले. भेंचोद म्हणजे झाट कापून घेणारे पण पब्लिक असते तर. मला एश करण्याची ही कल्पना आवडली.
“मग करतोस का खालची दाढी ? बर्‍याच दिवसात सफाई केली नाही . अंडावर पण केस वाढले आहेत,” मी बोललो.
घरात मी एकटाच होतो. आणि तसेही मला दुसर्‍या कुणासमोर नागडे व्हायची शरम अशी काही वाटत नाही. काय आपल्याला एक लंड, दोन आंड आहेत तसेच दुसर्‍याला पण असतात की. त्यात काय लाजायचे ?
मी असे म्हटल्यावर, फिरोजने मसाज बाजूला ठेवला, लवड्यावरचा टॉवेल बाजूला केला आणि लगेच झाटांवर पाणी शिंपडून साबणाचा फेस करायला सुरू केले.
“संभल के करना… नाही तर लवडा कापून ठेवशील,” मी हसतच बोललो.
“सरजी चिंता करू नका. मी रोज एकाचा तरी लंड साफ करून देतो. सवय आहे मला,” फिरोजने दिलेली माहिती मला बुचकळ्यात टाकणारी होती. म्हणजे मी समजत होतो की मी एकटाच असेल असे काही करणारा. तर बरेच लोक शौकीन आहेत की.
फिरोज एका हाताने माझा लवडा पकडून ठेवत होता आणि दुसर्‍या हाताने झाटांची सफाई. माझा लवडा जरा दाबला गेला किंवा हातात आला की ताठायला सुरुवात होते. कदाचित सर्वांचेच तसे असेल. फिरोजच्या मऊ मुलायम स्पर्शामुळे लवडोबा लाडात येऊन ताठून बसले होते.
“सॉरी फिरोज,” मी अवघडून बोललो.
“किस लीये सॉरी ?” फिरोजने माझ्याकडे बघत विचारले.
मी लवड्याकडे बोट दाखवत बोललो, “लंड बहूत परेशान कर रहा हई तुम्हे , इस लीये सॉरी…”
“भाभीजी नाही है ना. ईसे प्यार करनेवाला कोई नही है … तो परेशान कर रहा है. इसका इलाज करने के लीये स्पेशल मसाज चाहीये. दो सौ रुपिया ज्यादा लगेगा…” फिरोजने लगेच रेट सांगितला
“स्पेशल मसाजमध्ये काय वेगळे असते रे ?” माझे कुतूहल चाळवले.
माझ्या पोटावर सरकणारा फिरोजचा हात थबकला. दोन मिनिटे विचार करून फिरोज बोलला, “साहेब तो खुश करणारा मसाज असतो…”
“म्हणजे ?” मला तरीही काही कळले नव्हते.
“स्पेशल मसाजमध्ये स्पेशल चीज को खुश करते है …” असे म्हणत फिरोजने माझ्या बाबुरावला ताब्यात घेतले. फिरोजचा तेलाने माखलेला मऊ मऊ हात माझ्या सोट्याला कुरवाळत होता. पुरुषाचा लंड तो. चोळल्याबरोबर ताठायला लागला.
“देखो साहब … ह्याला पण खुशीची गरज आहे. स्पेशल ट्रीटमेंट चाहीये छोटे साहब को.. ….” माझ्याकडे बघत फिरोज माझा लवडा चोळायला लागला.
“करू का स्पेशल मसाज ?” त्याने विचारले. आणि मी पण डोळे मिचकवून त्याला हो म्हटले. झाटे कापताना फिरोजने माझा लंड हाताळला होता म्हणजे फिरोजला किंवा मला संकोच करायचे कारण नव्हते. त्याने माझा टॉवेल पुर्णपणे बाजूला केला आणि तेलाची धार माझ्या सुपड्यावर धरली. दोन्ही मांड्यांच्या मध्ये बसून त्याने माझ्या बांबुला तेलपाणी करायला सुरुवात केली.
दोन्ही हातांनी त्याने माझा सोटा पकडला आणि मूळापासून वर पर्यन्त तो दोन्ही हात दाबत वर जाऊ लागला. हळूच त्याने माझी सुपड्याची त्वचा मागे खेचून माझा गुलाबी बोंडा उघडा केला. त्या उघड्या बोंड्यावर त्याने तेल ओतले आणि अंगठा आणि दोन बोटांनी माझ्या सुपड्याची खाच आणि तो मशरूम चोळून काढायला सुरू केले. आह आह आह … आजवर अशी मजा कधी आली नव्हती…
कधी गोट्या तर कधी जांघामध्ये त्याची बोटे फिरून मला उत्तेजित करत होती.
“क्या बात है फिरोज .. मजा आ रहा है …” मी बोललो…
“सरजी … और भी ज्यादा मजा आ सकता है… पैसे थोडे ज्यादा देना…” फिरोजची पैशांची निकड आहे हे मला माहिती होते. मी म्हटले…,” ज्यादा सोच मत… खुश कर देना मुझे.. पैसे तो मिल जायेंगे तुम्हे.”
मी असे म्हटल्यावर फिरोज हसला. उठून उभा राहिला आणि त्याने त्याच्या अंगातील कपडे उतरवू लागला. गोटीबंद शरीर होते त्याचे. दंडावर काळा धागा बांधलेला होता. अंगात अमूल माचोची एक स्वस्तातली निकर घातलेली होती. त्या निकर मधून फिरोजच्या बोच्याचे गाल बाहेर डोकावत होते.
अंगावर फक्त निकर ठेवून फिरोज जमिनीवर गुडघे टेकवून बसला. त्याने माझ्याकडे पाठ केली होती. तो खाली वाकला आणि माझ्या उघडा सोटा त्याने त्याच्या तोंडात घेऊन तो चोखू लागला. माझ्या बायकोने सुद्धा एवढा मस्त चोखला नव्हता.
पुरूषांना बरोबर माहिती असते की लवडा कसा चोखला म्हणजे आवडेल. या हिशोबाने फिरोज माझा लंड असा काही चोखत होता की एवढ्या वर्षात मला हे सुख का मिळाले नाही असा प्रश्न मला पडला. चोको बार करत असताना मध्येच फिरोजने त्याची गांड वर केली.
एकही केस नसलेले त्याचे च्युतड लई भारी दिसत होते. त्याच्या निकरला एक भोक पडलेले होते. अगदी मध्येच . त्याची गम्मत करावी म्हणून मी त्या भोकातून बोट आत घातले. समोरच फिरोजचे भोक होते. मी हळूच माझे बोट त्या भोकावरून फिरवायला सुरू केले. माझ्या बोटाच्या स्पर्शाने पेटलेला फिरोज त्याचे भोक हळूच आत खेचू लागला, सोडू लागला. मला कळले की त्याला हे आवडले आहे.
मी दुसर्‍या हाताने त्याची निकर खेचायला लागलो. त्यानेच उभे राहून निकर काढून बाजूला टाकली आणि मला विचारले,” सर जी…. मुह मे लू या फिर गांड मारोगे?”
“तेरे को क्या चलेगा ?” मी विचारले…
“साहेब…. वोह दुकान मे लिखा है ग्राहकाची खुशी हेच आमचा समाधान … आप को जो अच्छा लगे वो करो…” हसत फिरोज बोलला.
आज माझ्यातला झवाड पुरुष जागा झाला होता. बायकोने जे आजवर कधी करू दिले नव्हते ते करणार होतो मी. फिरोजला मी लंड चोखायला बसवले आणि त्याच्या उघड्या गांडीतून बोट फिरवू लागलो. त्याने माझ्या हातावर तेल ओतले आणि म्हणाला…. “अब चलाओ ….. अब गांड मे दर्द नही होगा.”
माझ्या बोटाची करामत सुरू झाली. आजवर बायको कधी गांडीला हात लावू देत नव्हती. जे काही आहे ते पूच्चीत कर असाच तिचा आग्रह असायचा.
फिरोजची गांड मस्त खुलून गेली. मग त्याला सोफ्यावर बसवला. गांड बाहेर काढून . मला सवय नसली तरी फिरोज तयारीचा होता. एक पाय जमिनीवर आणि एक सोफ्यावर ठेवून त्याने गांडीची फट मोठी केली.
मी खचकन माझे हत्यार हातात घेतले आणि त्याच्या बोच्यात टोचले….
“उई मा… बाबूजी जरा धिरे चलो…. गांड फाड डोगे आप…. बहूत ताकद है आपमे …”फिरोजचा हा सेक्सी अंदाज मला अजूनच पेटवू लागला. मी लंड बाहेर काढला तेलाने ओला केला आणि हळूच घुसवला. आत बाहेर …आत बाहेर… सुरू झाले.
फिरोजचा उई मा… हाय हाय मर गया… साब… धिरे करो… आह क्या जवानी है… उम्म इतना जोर….आशय सगळ्या पेटवण्याने माझ्यातला पुरुष अजूनच जागा होत होता. महिना दीड महिना बायकोची पूच्ची मिळाली नव्हती तो सगळा राग …सगळा जोर मी फिरोजच्या बोच्यावर काढत होतो.
उभा राहून झवायचा कंटाळा आल्यावर मी फिरोजला बेडवर ढकलले आणि त्याचे पाय खांद्यावर घेऊन गांड उघडी केली. डोळे मिटले आणि त्याचे बॉल दाबत माझा लंड आत घुसवला. एकदा डोळे मिटले की कसली बाई आणि कसला पुरुष… लवड्याला सगळे सारखेच वाटते बघा.
आह… माझा छोट्या अॅक्शन मध्ये आला होता. बर्‍याच दिवसांचा उपास सोडायचा होता. मी फिर्ज्च्य च्युतडवर हाताने चापट्या मारत होतो. पूच्चीच्या ऐवजी फिरोज सारख्या तगड्या मर्दाची गांड मारताना मलाही खूपच मर्द वाटत होते.
फिरोजची टाईट गांड माझ्या बाबुरावला गच्च पकडून ठेवत होती. दण दण करत मी माझ्या गोटयांचा माझ्या बांबुचा जोर फिरोजच्या भोकावर काढत होतो. डोळे मिटून मी त्याला झवत असताना माझा चिक बाहेर पडला…. आह काय हलके वाटले म्हणून सांगू….
एकदा लवडा झडून गेल्यावर माझा बाबुराव इंचाच्या ऐवजी सेंटीमीटरचा झाला.
“देखा साहब…प्यार चाहीये लवडे को…अब हो गया ना छोटू …अब झांट के बाल काट देता हूं “ असे म्हणत फिरोज नागड्यानेच माझी उरलेली झाट दाढी करायला लागला. फिरोजची गच्च गांड झवून मी आता थकून गेलो होतो. फिरोजचा दम मात्र जबरी होता. झाट काढून झाल्यावर त्याने मला परत एकदा मसाज करून मोकळे केले.
“राजा बाबू … नहा लोगे ? या नहला दू ?” त्याने माझा लंड चोखत विचारले. मी नको म्हणालो. फिरोजने कपडे घालायला सुरू केले. आपले सामान आवरले .
“जाऊ फिर ? मजा आ गया ?” फिरोजने विचारले. मी होकारार्थी मान डोलावली. त्याने पैसे सांगितले. मी दिले. त्याने मागितले त्या पेक्षा थोडे जास्तीच दिले.
“ज्यादा दिये आपने …” पैसे मोजताना त्याच्या चेहर्‍यावर खुशी होती. त्याच्या दृष्टीने तो एक जगायला देणारा व्यवहार होता.
“हाँ ….खुश कर दिया तूने,” मी बोललो.
“ग्राहकाची खुशी हेच आमचा समाधान…” आपल्या हिन्दी मिश्रित मराठीत फिरोज हसत बोलला आणि पुन्हा नक्की बोलवा म्हणून सांगून गेला.
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
“चोळला की उठतो आणि चोखला की ठोकतो … तोच खरा मर्द “ माझा एक वात्रट मित्र नेहमी म्हणायचा ते आठवले. इकडे हा माझा बांबू चोखत असताना मी डोळे मिटून ते स्वर्ग सुख घेत होतो.
#marathigay आज पहिल्यांदाच मी जितेंद्रला पूर्ण नागड्या अवस्थेत पाहिले होते. त्याच्या फुगिर मांड्या, भारदार छाती , व्यायामाने फुललेले दंड आणि ताठलेला लंड… सगळेच अद्भुत होते. एखादा माणूस इतका सुंदर कसा असू शकतो…?
#marathigay तो आंघोळ करून बाहेर आला की त्याची टॉवेल गुंडाळलेली छाती बघताना माझा नागोबा तट्ट फुगून बसायचा. असं वाटायचं , तिथेच, टेबलखाली, लंड बाहेर काढून चोळा मोळा करून चिक काढावा
#marathigay मोनिषा भेटल्यापासून कुणाकडून गां* मारून घेतली नाही सर आज पर्यन्त… न कुणाला *वडा चोखायला दिला. सध्या पुरुष म्हणजे स्ट्रीक्ट नो नो… पण आज तुम्हाला भेटल्यावर मात्र मला कंट्रोल ठेवणे अवघड झालं आहे… सर…. प्लीज…” असे म्हणत प्रथमेश खाली गुडघ्यावर बसला
या ब्लॉग वर असणार्‍या सर्व पोस्ट नव्या ब्लॉगवर स्थलांतरित केल्या आहेत. अगदी तुमच्या कॉमेंटसह .
हा ब्लॉग बंद करणार नाही कारण काही जणांना अजून याच अॅड्रेस ची सवय आहे. पण जुनी पोस्ट क्लिक केलीत की तुम्हाला ती नव्या ब्लॉगच्या संबंधित पोस्टवर घेऊन जाईल अशी सोय करण्यात आली आहे.
#marathigay मी पंकजला बेडवर ओढले आणि त्याच्या तळपायांपासून सुरुवात केली. माझा हात त्याच्या अंगाचा प्रत्येक कण अन कण स्पर्श करत होता. स्पर्शाची जादू आशी असते की ‘शब्दावाचून कळले सारे”. त्या स्पर्शात माझे प्रेम, माझी वासना, माझी गर्मी, माझी काळजी सगळं काही मी सांगत होतो.
on twitter @bittumulaga मी पंकजला बेडवर ओढले आणि त्याच्या तळपायांपासून सुरुवात केली. माझा हात त्याच्या अंगाचा प्रत्येक कण अन कण स्पर्श करत होता. स्पर्शाची जादू आशी असते की ‘शब्दावाचून कळले सारे”. त्या स्पर्शात माझे प्रेम, माझी वासना, माझी गर्मी, माझी काळजी सगळं काही मी सांगत होतो.
#marathigay त्याने माझा वाहता नळ तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात केली. मनापासून एखादं माणूस आवडलं की त्याचं काहीच गैर, परकं, चुकीचं वाटत नाही. माझ्या धारेतून निघणारे खारट पाणी त्याच्या अंगाखांद्यावर वाहत होते. माझ्या प्रेमाच्या वर्षावात हर्ष न्हाऊन निघत होता.
त्याने माझा वाहता नळ तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात केली. मनापासून एखादं माणूस आवडलं की त्याचं काहीच गैर, परकं, चुकीचं वाटत नाही. माझ्या धारेतून निघणारे खारट पाणी त्याच्या अंगाखांद्यावर वाहत होते. माझ्या प्रेमाच्या वर्षावात हर्ष न्हाऊन निघत होता.
#marathigay हर्षने स्वतःच त्याचे ओठ माझ्या ओठांवर टेकवले . त्याच्या ओठांचे रसपान करताना मी माझी जीभ त्याच्या ओठात आणि मग हळूच तोंडात दिली. हाताने मी त्याचे डोक्यावरचे केस कुरवाळत होतो. त्याच्या घनदाट केसातून माझी बोटे फिरवत होतो. एका अपार अनपेक्षित आनंदाने हर्ष अगदी बेहोष होत होता.
हर्षने स्वतःच त्याचे ओठ माझ्या ओठांवर टेकवले . त्याच्या ओठांचे रसपान करताना मी माझी जीभ त्याच्या ओठात आणि मग हळूच तोंडात दिली. हाताने मी त्याचे डोक्यावरचे केस कुरवाळत होतो. त्याच्या घनदाट केसातून माझी बोटे फिरवत होतो. एका अपार अनपेक्षित आनंदाने हर्ष अगदी बेहोष होत होता.
#marathigay बेड खिळखिळा करेल एवढा जोर रणजीत मध्ये होता. एखादी नाजूक पुच्ची असती तर फाटून गेली असती. लवडा ताठ होण्याचे पण माणसागणिक प्रकार असतात. काहींचा ताठला की सरळ उभा राहतो, बेंबीकडे जातो.
दहिसरच्या प्रोजेक्टमध्ये बराच
वैताग होता. सारखे कस्टमर यायचे. त्यांनी बुक केलेले फ्लॅट दाखवा, किती काम झालेय, कसे पूर्ण करणार
ते सांगा शिवाय काही शंका, काही चेंजेस नोंदवून घ्या. त्या सगळ्याचे बदलांचे आमच्या हेडऑफिस बरोबर
डिस्कशन असा मोठा करायला लागत होता. माझा स्वभाव बऱ्यापैकी बोलका
असल्याने लोकांशी बोलण्याचा प्रॉब्लेम नव्हता. शिवाय मुंबई असल्याने अठरा पगड
प्रकारचे लोक पाहायला मिळत होते.
त्या दिवशी असेच झाले रणजितसिंग
नावाचे ग्राहक येणार म्हणून मला ऑफिस मधून फोन आला.मी वाट बघत होतो. दुपारच्या
वेळी एक इनोव्हा साईट वर आली. एक मोठी पंजाबी फॅमिली खाली उतरली. गब्रू जवान म्हणावा असा एक
तरुण त्याच्या बरोबर एक सुंदरशी मुलगी , आई वडील आणि एक दोन लहान मुलं.
ओळखी
झाल्या. तो तरुण म्हणजेच रणजितसिंग. त्याची होणारी पत्नी, त्याचे आई वडील आणि
पुतणे असा सर्व लवाजमा घेऊन तो आला होता. लग्नानंतर या दोघांच्या राहण्यासाठी
म्हणून नुकतेच घर बुक केले होते.
इमारतीचे
बांधकाम नुकतेच सुरु झाले होते त्यामुळे आमच्या हॉईस्ट मधून म्हणजे बांधकामासाठीच्या
जाळीदार लिफ्ट मधून त्यांना त्याच्या मजल्यावर नेले. घर कसे असेल . व्ह्यू कसा
दिसेल अशी चर्चा चालू होती. रणजीत आणि त्याची फियान्सी कुजबुजत्या आवाजात चर्चा
करत होते.
रणजीत
म्हणजे पंजाबी मर्दानगीचे आधुनिक रुप होता. चेहऱ्याचे आर्यन फीचर्स,
काळेभोर आणि खोलवर ठाव घेणारे डोळे, लांबसडक केस आणि शर्टच्या बटणातून डोकावणारे
केसांचे जंगल आणि त्या मागची गोरीपान त्वचा. अलेक्झांडरच्या काळात आलेले अनेक
ग्रीक योद्धे पंजाबातच स्थाईक झाले त्यांच्या रूपाचा अंश अजूनही या गोऱ्याचिट्ट्या
‘पंजाबी मुन्ड्यात’ दिसत होता.
बांधकामाच्या
ठिकाणी असणारी हॉईस्ट म्हणजे लिफ्ट अगदीच चिंचोळी असते. कसे बसे आम्ही त्यात मावलो.
रणजीत आणि मी सर्वात शेवटी चढलो त्यामुळे तो माझ्याच मागे होता. माझ्या पुठ्ठ्यावर
त्याची चेन घासत होती. मला शशांकची आठवण झाली.
बांधकामाच्या
नुसत्या स्लॅब पडल्या होत्या. पण नव्या घराचा एक आगळाच उत्साह असतो ना. त्या नंतर
एक दोन वेळा रणजीत आणि त्याची फियान्सी साईट वर आले. माझ्याशी चर्चा केली. घरात
काय सोयी करता येतील, लोकांनी काय बदल करून घेतले असे काही बोलणे झाले. दर वेळी
रणजीत मला जास्तीच सेक्सी आणि त्याच्या फियान्सीचा हेवावाटू
लागला.
त्याची
भरदार छाती, कमरेखालचा फुगवटा मला जाम पेटवायचा. लिफ्टमध्ये मी शक्यतो त्याच्या
पुढे उभा राहायचो. त्याचा गरम श्वास आणि छातीची हालचाल मला अस्वस्थ करायची. रात्री
रणजीतने फेसबुकवर उपलोड केलेले फोटो आणि सेल्फी बघत माझा चिक गाळायचो. कधी जतीनबरोबर
मजा करताना रणजीतची आठवण यायची.
त्याच्या
दोन चार वेळा भेटींमुळे माझी आणि रणजीतची बऱ्यापैकी ओळख झाली होती. एकदा साईटवर
आला तेव्हा रणजीतने मला लग्नाचे निमंत्रण दिले. १२ ऑक्टोबरला जवळच एका हॉलमध्ये लग्न
होते. त्याने आवर्जून ये म्हणून सांगितले. घरी आलो आणि पत्रिका तशीच कुठेतरी ठेवली.
त्या
दिवशी रणजीतच्या फ्लॅटचे प्लंबिंग काम चालू होणार होते. त्याची चर्चा करण्यासाठी
त्याने मला बाथरूम मध्ये बोलावले. अंधाऱ्या बाथरूममध्ये त्याला काही सांगण्यासाठी
मी वळलो. माझा अंदाज चुकला. रणजीत मला अगदी चिटकून उभा होता. माझा हात त्याच्या
मांडीवर आपटला. काय झालं त्याचा मला क्षणात अंदाज आला. मी बाजूला सरकतोय असं
दाखवत तोच हात त्याच्या जांघेवरून आणि मग बुल्ल्यावरून सरकवला. त्याच्या भरदार
छाती सारखाच त्याचा लवडा पण भरदार होता.
तेवढ्यात
त्याची फियान्सी आमच्या बाजूला येताना मला दिसली आणि मी झटक्यात दूर झालो. रणजीतच्या
नजरेत एक ओळखीची चमक दिसली. त्या दोघांचे काही बोलणे चालू झाले. ह्याला पटवावं कसं
हा विचार मी करत होतो. फियान्सीशी बोलताना रणजीतची नजर माझ्यावर होती असा मला सारखं वाटत होतं.
परत
निघालो त्याचा छोट्या हॉइस्ट मधून. माझ्या मागे रणजीत होता आणि त्याच्या मागे
त्याची फियांसे. अचानक काही उचलायच्या निमित्ताने मी खाली वाकलो आणि माझ्या गांडीचा
स्पर्श रणजीतच्या बुल्ल्यावर केला. सुनीलच्या वेळी तो चुकून झाला होता पण यावेळी
मात्र माझा उद्देशच तो होता. मलाही वाटले की पाठीमागून थोडा धक्का लागतो आहे. पण
असा किती वेळ वाकलेल्या अवस्थेत राहणार? गपचूप उभा झालो आणि मग खाली उतरल्यावर त्यांना
निरोप दिला. हाती काही यावं तर दैव देते आणि कर्म नेते अशीच अवस्था जास्त वेळा
होते.
एक
दिवस संध्याकाळी लोखंडवाला कॉम्प्लेक्स मध्ये फिरत असताना अचानक रणजीत भेटला.
“अरे
बिट्टू, इधर कैसे?” म्हणून त्याने चौकशी केली.
आमच्या
काही मिनिटे गप्पा झाल्या तर रणजीतने मला ड्रिंक्स घेतोस का म्हणून विचारले. आम्ही
जवळच्या एका बिस्ट्रोमध्ये प्यायला गेलो. बिस्ट्रो म्हणजे रस्त्याच्या कडेचे एक
छोटे हॉटेल. युरोपमध्ये बिस्ट्रो म्हणजे स्वस्तातले बार कम हॉटेल असतात. पण
लोखंडवालामध्ये सगळंच महाग.
खरे
तर रणजीत मला ओढतच घेऊन गेला.पंजाबी लोक
पिण्यात माहीर असतात हे ऐकले होते. आज पाहत होतो. माझा पिण्याचा स्पीड कमीच होता
पण रणजीत काही थांबत नव्हता.
एकामागून
एक त्याचे पेले रिचवणे चालू होते. लग्नाच्या तयाऱ्या कशा चालू आहेत म्हणून मी
विचारले आणि त्याचा बांध फुटला. इतका वेळ औपचारिक विषयांवर बोलणारा रणजीत भावनिक
झाला. तसंही दारूमुळे माणसे जरा इमोशनल होतातच. ‘तुही मेरा सच्चा दोस्त है’, ‘तेरे
लिये जान भी दे दुंगा’ असली वाक्यं बारमध्ये सतत ऐकू येतात ती या मुळेच. त्याच्याशी
बोलताना कळले की त्याच्या लग्नाचा काही झोल झाला होता.
“क्या
बताऊ बिट्टू तेरेको, दगा दिया रे उसने मुझे दगा दिया,” रणजीतची जखम भळभळून वाहायला
लागली. पुढचा अर्धा तास मी सगळ्या कहाण्या ऐकत होतो. प्रेमभंगाचे दुःख काय असते याचाअनुभव मी जेव्हा घेतला तेव्हा रणजीतचे दुःख समजले. .
इथे
रणजीतचे लग्न जरी ठरलेले असले तरी तो
तिच्या प्रेमात पडला होता आणि तिचे कुणा दुसऱ्यावरच प्रेम होते. शेवटी तिने तिच्या
प्रेमाचा विचार केला आणि याला नकार दिला होता.
त्या
रात्री रणजीत खूप प्याला होता. मी निघायचे म्हटले तरी मला हाताला धरून थांबवत होता.
शेवटी एका क्षणी माझ्या लक्षात आले की आता याच्या कपॅसिटी बाहेर जाईल . मी त्याला
जबरदस्ती करून उठवले. बाहेर आणले. समोर त्याची इनोव्हा होती पण याला ती चालवणे
शक्य नव्हते.
त्याला
तसेच सोडून जाणे माझ्या जीवावर आले. त्याच्या कारवर सोसायटीच्या नावाचे स्टीकर
होते. जवळपासच होती ती. तिथे गेलो . वॉचमनला विचारून घर शोधले. फ्लॅटची बेल दाबली
तर त्याच्या आजीने दार उघडले. मला एकदम कानकोंडल्यासारखे झाले.
“मा दे लाड प्यार ने बिगाड दियासी एनु. आजकल
बहुत पिने लगा है,” त्यांनी मला त्यांच्या पंजाबी ढंगात ऐकवले आणि त्याच्या खोलीकडे बोट दाखवले. रणजीत तर
चालत जाण्याच्या अवस्थेत नव्हताच. मीच त्याला आधार देऊन बेडवर झोपवले.
माझीही
अवस्था फार काही चांगली नव्हती. आता याला इथे सोडून दहिसरला जायचे माझ्याही जीवावर
आले होते. दारूचा परिणाम तर होताच शिवाय लोकलचा प्रवास करून जायचे म्हणजे..
तेवढ्यात
रणजीतची आजीच माझ्या कामी आली. “बेटा, इसका कुछ भरोसा नही. आप अगर इधर ही सो जाते
तो बडी मेहेरबानी होगी. घर के बाकी लोग देर रात आयेंगे. यह कुछ गडबड करेगा तो
मुझसे संभल नाही पायेगा. आप कल सुबह चाले जाना.”
पडत्या
फळाची आज्ञा घेऊन मी तिथेच थांबलो. रणजीतच्या रूम मध्ये झोप असे सांगून त्याची आजी
गेली. मी पाहिले, रणजीतच्या अंगावर जीन्स , पायात बूट होते. मी त्याचे बूट काढले
आणि कपडे काढू लागलो. अतिशय मोहाचा क्षण होता तो. त्याच्या टी शर्ट काढत असताना मला
त्याच्या काखेतल्या घामट वासाने वेडे केले. मी माझं नाक ओठ त्याच्या छातीवरच्या
दाट केसात घोळवले. तो रेशमी स्पर्श खरच फार उत्तेजित करणारा होता.
त्याच्या
जीन्स चा पट्टा सोडवला आणि पाय खाली खेचले, त्याबरोबर त्याची अंडरपँटही खाली
खेचली गेली. त्याच्या झाटांचे जंगल बाहेर आले. कधी साफसफाई करत असावा असे वाटले नाही . याचे डोक्यावरचे केस जेवढे लांब
होते तेवढीच त्याची झाटेहि लांबलचक होती. मग याचा बुल्ला तरी केवढा असेल? माझ्या
मनात प्रश्न आला.
घरात आजीशिवाय
कुणीच नव्हते, रूमचे दर लावलेले होते. मी उठून रूमची कडी पण लावून घेतली आणि त्याची
चड्डी अजून थोडी खाली ओढली.. त्याचा नागोबा झोपलेला होता पण चांगलाच मोठा होता. हा
सोटा निद्रिस्त असताना एवढा तर डोलायला लागल्यावर केवढा होईल याचा अंदाज मी बंधू
लागलो. चोखावा का? की झोपलेल्याचा गैरफायदा घेऊ नये?
जवळपास
बेशुद्धीत असलेल्या रणजीतचा लंड चोखून त्याला उठवायचा यात काही मजा वाटेना. मी तसाच
त्याच्या शेजारी झोपलो. सकाळी मीच लवकर उठलो आणि घाईत निघालो. त्याच्या घरातले
रात्री उशिरा परतले होते. मी निघालो तेव्हा ते सगळे झोपलेलेच होते.
दुपारच्या
वेळेस रणजीतचा फोन आला. थँक्स म्हणण्यासाठी. मला त्याचे पिणे पाहून त्याची काळजी
वाटली.
“रणजीत,
इतना क्यूं पिते हो? आपकी तबियत खराब हो जायेगी. अभी तो पुरी जिंदगी बाकी है.” मी
म्हणालो.
“बिट्टू
, कोई प्यार करनेवाला जिंदगीसे निकल जाये तो एक वीराना बन जाता है. भोसडीका लाईफ,
जिने भी नही देता और मरने भी नाही देता.” रणजीत दुःखातून बाहेर पडत नव्हता. पण आता
फोनवर कुठे याला समजावत बसणार?
मी
म्हणालो, “आप फिर कभी साईटपे आओगे तो बात करते है.”
त्यानंतर
साधारण एखादा महिना गेला असावा. रणजीतचा फ्लॅट चांगलाच आकारात आला होता. काही
दिवसातच त्याला पझेशन पण मिळाले असते. त्याचा एक दिवस फोन आला.
“यार
बिट्टू, आज आप साईटपे हो क्या? कुछ इंटिरियर का देखना था”रणजीतने विचारले.
“हां
जरूर, कभीभी आ जाईये.” मी खुश होऊन म्हणालो.
दुपारी
रणजीत आला. जरा घाईतच दिसत होता. आता बिल्डींगमधल्या खऱ्या लिफ्ट पण चालू झाल्या होत्या.
म्हणजे चिंचोळ्या लिफ्ट मधून दाबादाबीची मजा नसणार हे माझ्या लक्षात आले. आम्ही
लिफ्ट पाशी गेलो तर काही समान वर नेले जात होते. अगदी थोडी जागा शिल्लक होती.
रणजीतने मात्र मला त्या लिफ्ट मधूनच चालण्याचा आग्रह केला. मलाही तेच हवे होते.
एकमेकांच्या अंगाला अंग घासत आम्ही खेटून उभे राहिलो.
माझा
हात मी एक दोन वेळा असा हलवला की त्याच्या बुल्ल्याला कुरवाळले जाईल. असला
चोरटेपणा करण्यात एक मजा असते. मी लिफ्ट च्या आरशासारख्या लख्ख दरवाजाकडे पाहत
होतो. रणजीतचे लक्ष माझ्याकडेच होते.
आम्ही
त्याच्या फ्लॅटमध्ये गेलो. त्याला झालेले काम दाखवले. तो घाईने टॉयलेटकडे जाऊ
लागला. मला हसू आले. मी विचारले,” अच्छा तो इसलिये इतनी जल्दबाजी हो रही है?”
“अरे
तो इधर मत जाओ. टंकीमें अभी पानी नही भरा,” मी असे म्हणाल्यावर त्याचा चेहरा
बघण्यासारखा झाला.
“तो
क्या करू? इमरजन्सी है,” मला हसू आवरेना. पण मी आवरले.
“चलो,
बाजूमे मेरा फ्लॅट है. उधर चलो.” मी त्याला म्हणालो.
आम्ही
जवळपास पळतच माझ्या घरी गेलो. मी त्याला एक टॉवेल दिला. त्याने शर्ट आणि पँट काढली
टॉवेल गुंडाळला आणि तो धावत टॉयलेटला गेला.
मी
त्याची पँट बघत होतो. रणजीत आत आहे असे पाहून मी पुढे गेलो आणि त्याच्या सोट्याला
झाकणारी ती पँट उचलून मी जवळ केली. तिची चेन मी ओठांपाशी नेली जणू त्याचा नागोबाच
माझ्या तोंडात येणार होता.
याच पँट
मध्ये त्याचा एकदम पुरुषी लवडा रोज लपत असणार, झोपत असणार आणि ताठत असणार. त्याचा
बुल्ला उठला की हीच पँट तटतटून फुगत असणार. त्याने मुतल्यावर सोटा झटकून याच
चेनमधून आत जात असणार. इथेच कधी त्याचा चिकही गळून पडला असेल वाळून गेला असेल. कुणाला बघून या पँटमधला लंड उठत असेल? त्याच्या
फियान्सीने कधी त्याचा सोटा चोळला असेल का? या विचारांनी माझी कानशिले गरम होऊ
लागली. मी त्याची पँट तोंडावर घासत होतो. तिच्या जांघेतला घामाचा वास मला वेडे करत
होता. त्याच्या फियान्सीने कधी त्याचा बुल्ला तोंडात घेतला असेल का? मी घेऊ का?
कसा घेऊ अशा विचारात मी असतानाच आवाज आला
“असली
दुकान तो इधर है बिट्टू, वहां क्यों टाइम खराब कर रहे हो?”
मी
चपापलो. रणजीत कधी बाहेर आला ते मला कळलेच नव्हते.समोर पाहिले तर त्याच्या
छोट्याश्या फ्रेंची मधून काढलेला तो नागोबा डुलत होता.त्याला अवजार का म्हणतात ते याचा नांगर पाहून
कळत होते. बुल्ला टोकाला किंचित वाकलेला होता. पण बाकीचा बांबू एकदम सणसणीत.
माझ्या
चेहऱ्यावरचे भाव बघून तो तसाच पुढे आला. हातात त्याचा ताठ्लेला लवडा पकडून. तो जसा
माझ्यापाशी आला तशी मी ती पँट फेकली आणि खाली झुकलो. मोठ्ठा आ करून तो सोटा जसा आत
घेतला बाप रे आत आत जात राहिला अगदी माझ्या गळ्यापर्यंत त्याचे टोक गेले होते. बऱ्याच
दिवसांनी इतका छान बाबुराव माझ्या कह्यात आला होता. त्याने त्याची कंबर पुढे
ढकलायला सुरुवात केली.एका हाताने माझे
केस पकडले.
कुणाचा
बुल्ला चोखत असताना असे केलेले मला आवडत नाही. अरे चोखतोय ना मी , मग घाई कशाला
करतोस? तुला पूर्ण मजा येईल याची खबरदारी मी घेतोच आहे की. मी त्याचा हात बाजूला
काढला आणि त्याच्या मश्रुमच्या लाईनवरून माझी जीभ फिरवू लागलो.
“बिट्टू
, असली मजा देगा मुझे?” त्याने त्याचा बुल्ला बाजूला करत विचारले.
माझ्या
लक्षात आले की त्याला माझं भोक हवंय.
मी
मान डोलवली. बेड कडे वळलो तसं रणजीतने मला बेडवर ढकललेच. मी बेडवर उलटा पडलो.
गुडघ्यापाशी माझे पाय पकडून मला अर्धवट खाली खेचले. काही प्रणयचेष्टा, काही रोमान्स
करण्याचा त्याचा मूड नव्हता.अर्जुनाला डोळा दिसत होता तसंत्याला माझं भोक दिसत असावं. माझे पोट बेडवर होते आणि पाय खाली. मला तशा अवस्थेतच
ठेवून रणजीतने त्याचा सोटा माझ्या भोकात घुसवला. आह एक कळ आली. एवढा जोर, एवढी
ताकद मला अपेक्षित नव्हती.
“धीरे
रणजीत, मै कही जाउंगा नही. तेरे लिये इधर ही हुं” मी त्याला म्हटले. दोन चार धक्के
मारून तो बाजूला झाला. त्याला जरा अवघड जात होते. मी बेडवरून उठलो. जतीनने
वापरलेले क्रीम , मी पण आणून ठेवले होते. ते काढले. भोकात घातले. रणजीतच्या फुललेल्या
अवजारावर चोळले. नीट पाठीवर झोपलो आणि कमरेखाली उशी ठेवून भोक वर केले.
“आजा
मेरे गब्रू. चख ले मजा जिंदगीका,” मी म्हणेपर्यंत रणजीत बेडवर चढला माझे पाय अजून
वर करून त्याने जवळपास मला डोक्यावर उभे केले. बेडवर उभे राहून त्याने पाय
गुडघ्यात वाकवले आणि माझ्या भोकात त्याचा सोटा घुसवला. एकदम खजुराहोच्या पोझ मध्ये
तो माझी मारत होता.
बेड
खिळखिळा करेल एवढा जोर रणजीत मध्ये होता. एखादी नाजूक पुच्ची असती तर फाटून गेली
असती. लवडा ताठ होण्याचे पण माणसागणिक प्रकार असतात. काहींचा ताठला की सरळ उभा
राहतो, बेंबीकडे जातो. काहींचा तिरका होतो, एखाद्या खुंटीसारखा शरीरापासून लांब
जातो, काहींचा केळासारखा बाकदार असतो तर काहींचा खालच्या बाजूला झुकलेला असतो
म्हणजे ताठतो पण पायांच्या दिशेने.
बटर चर्नींग पोझ
रणजीत या शेवटच्या प्रकारातला होता. त्याचा
सोटा फुल पेटला होता. माझे भोक त्याने हवेत वर केले आणि वरून त्याचा सोटा माझ्या
भोकात घातला.भांड्यात रवीने घुसळून दह्याचे लोणी काढतात तसा त्याने त्याचा सोटा माझ्या भोकात घातला . आणि दाणादाण सुरु केली .
माझ्या
भोकात एखादा जी स्पॉट, ज्याला काही लोक साध्या भाषेत दाणा म्हणतात, असता तर नक्कीच
वेडा झाला असता एवढा जोर, ताठा आणि आवेग रणजीतच्या ठोकण्यात होता. खलबत्ता वापरून
कुटावे तसा तो मला कुटायला लागला.
“मेरी
जान , तू भी क्या मजा है, आ आह आह उम्मउम्म” रणजीतला धाप लागली होती. एवढा जोर मी शशांकमध्ये
पण पहिला नव्हता. एका हाताने तो माझ्या गोऱ्या मांड्या चोळत होता. केसाळ छातीचा, अस्वलासारखा रणजीत त्या पोझ मध्ये अवघडला असावा.
त्याने मला बेडवर झोपवले आणि खाली उतरला. उतरून त्याने माझे पाय वर केले आणि
पुन्हा एकदा ठोकायला सुरुवात केली.
काही मिनिटात
त्याचा चिक आला तसा त्याने बुल्ला बाहेर काढला आणि माझ्या झाटांवर पिचकारी सोडली.
तो
माझ्या बाजूला कोसळला तसा मी त्याच्या समोर माझा ताठ्लेला नागोबा दाखवला. "इसे भी तो खुश करो दोस्त ," मी म्हणालो. “मुह में
लू या पीछे,” त्याने विचारले. तो काही फार उत्साहाने विचारत नव्हता. जवळपास नाईलाज म्हणून विचारावे असे.
“जो
तुझे पसंद हो,” मी म्हणालो. त्या वेळेस जतीन आणि किरण दोघेही माझ्याकडून गांड मारून घ्यायला तयार होते. त्यामुळे कुणाची मारायची असा मला प्रश्न नव्हता.
रणजीत
उठून बसला आणि माझ्या अंगावर ६९ करून आडवा झाला. स्वतःला टॉप, प्युअर टॉप
समजणाऱ्या लोकांना हे जरा जड जाते तसेच बहुतेक रणजीतलाही जात होते. बराच वेळ नुसता
बुल्ल्यापाशी , गोट्यापाशी हुंगत बसला होता. खरे तर संभोगात दोघांच्या आनंदाचा विचार व्हायला हवा पण इथे हा फारच आत्मकेंद्रित माणूस वाटत होता. त्याचा गाळून झाला होता त्याला माझ्या गाळण्याची फिकीर नव्हती. शेवटी मीच त्याला विचारले, “कुछ आगे बढोगे
या बस सुंघते रहोगे?”
शेवटी
त्याने एकदाचा तोंडात घेतला. तरी बरे माझी तिथली स्वच्छता खूप असते. केस काढलेले
असतात, घाम किंवा इतर कसले वास येऊ नयेत म्हणून डीओडरंट लावलेला असतो. जीवावर आल्यासारखं रणजीतने माझा गाळण्याचा
कार्यक्रम उरकला.
गांड मारण्याचा जोर सोडून द्या पण मला
काही हा पार्टनर फार आवडला नाही. एक तर रणजित त्याच्या गुप्तांगाच्या स्वच्छतेबाबत फारसा सिरीयस नव्हता आणि माझ्या आनंदाची त्याला काहीच फिकीर पडली नव्हती . दोन पाच मिनिटात स्वतःचा चिक गळून मोकळे होणे यात काही मजा नाही. असले साथीदार एकदा अनुभवापुरतेच बस झाले.असल्या लोकांना फार भाव देणाऱ्यातला मी नाही. अर्थात प्रत्येक अनुभव हा नेहमीच भारी कसा असणार? कधी
जोडीदार चांगला मिळतो तर कधी असा. रणजीतचा गांड लावण्यात जोर मात्र जबरदस्त होता.
माझं बुड चांगलंच ठणकत होते. रात्री गरम पाण्यात गांड शेकत बसावे लागणार होते.
“दुबई
चलोगे मेरे साथ?” त्याने अचानक विचारले.
“कब? टिकट,
हॉटेल बुकिंग है?” मी .
“हां
बुकिंग तो सब है. अगर हां करोगे तो परसो चलते है,” रणजीत म्हणाला. मला काही दुबईचे आणि फुकट ट्रिपचे आकर्षण नव्हते आणि ते ही याच्याबरोबर? काही तरी कारण सगुण वेळ मारून न्यायची होती.
“इतक्या
लवकर सुट्टी मिळणार नाही रे,” मी म्हणालो तसा तो नाराज झाला. थोडावेळ माझ्या शरीराशी टाइमपास करून
तो निघाला.
तो गेल्यावर मी दरवाजा लावून घेतला. पलीकडेच कॅलेंडर होते. मी सहजच त्या
दिवशीची तारीख पहिली आणि सगळेच लक्षात आले . त्या दिवशी १२ ऑक्टोबर होती...
(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी )
व्हिडिओ
कॉन्फरन्स करून पंकज ट्रेनिंग घेत होता. पुढच्या तीन चार दिवसात पंकज एकदम टकाटक
झाला. त्याचे अशक्तपण दूर झाले.
रात्री
आम्ही टीव्ही बघत बसलो असताना गप्पा चालू होत्या. “बिट्ट्या, तुझ्या कडून लाड करून घेताना फार भारी वाटले रे.” मी हसलो.
“परत कर ना तसेच लाड,” पंकज म्हणाला,” कुणीच माझे तसे लाड केले नाहीत.”
“तेव्हा तुझी अवस्थाच तशी
होती. आता हवे असले तर तुझ्या मैत्रिणीला सांग की”. मला त्याची गर्लफ्रेंड आहे की नाही हे जाणून
घ्यायचे होते.
“हम्म,कसली मैत्रीण आणि कसले काय? ”त्याने उसासा सोडला. “म्हणजे मला परत आजारी पडायला लागणार तर.
त्याशिवाय तुला माझी दया येणार नाही,” तो नाटकीपणे म्हणाला.
मी
त्याच्या शेजारीच बसलो होतो. मी चटकन त्याच्या ओठावर माझा हात ठेवला, “दया वगैरे म्हणू नकोस रे. माझे कर्तव्य होते.
पण परत आजारी पडण्याची गोष्ट करू नकोस. तू असाच, लाइव्हली असलेलाच, छान दिसतोस. आवडतोस मला असाच.” मी म्हणालो.
“फक्त कर्तव्य? प्रेमाचा काहीच अंश नाही का त्यात?” त्याने दुखावून विचारले.
“प्रेमाचा परिणाम मी पाहिलाय.”मी गालावर हात चोळत म्हणालो. त्याने कानफटात
मारलेली मी विसरलो नव्हतो.
“भीतीवाटतेरे,” त्याने कबूल केले. असे तर पहिल्यांदा आत घेताना नक्की होतेच . यामध्ये जो ठोकणारा आहे त्याची जास्त जबाबदारी असते. कारण समोरच्याची भीती काढणे आणि त्याला हळुवारपणे तयार करणे , इजा होणार नाही याची आपल्या वागण्यातून खात्री देणे ही टॉप असणाऱ्या व्यक्तीची जबाबदारी आहे .
मीमाझ्याबॅगमधलेजेलकाढूनत्याचेभोकसैलकेले. त्यालामिशनरीपोझमध्येझोपवले. माझातगडादेहतोआसुसतेनेबघतहोता. दोन्हीपायवरकरूनमीत्याच्याभोकावरहळुवारधक्केदेणेसुरुकेले. एका हाताने मी त्याची कंबर धरून बसलो होतो तर दुसऱ्या हाताने त्याचा बॉल चोळत होतो . मधूनच त्याच्या कानाची पाळी माझ्या दातात पकडून हलकेच चावत होतो . माझ्या श्वासांचा गरमपणा त्याच्या कानात वारं भारत होता . क्षणोक्षणी तो अधिकच बेभान होता होता .
मीपंकजचीगांडमोकळीकेलीआणि एकदा स्वच्छ पाण्याने धुवून त्याच्यातोंडातमाझीपेटलेलीसिगारदिली. तोमलामनापासूनचोखतहोता. शेवटीमाझादहापंधरादिवसांचे साठलेले भरपूर बिंडमीत्याच्यातोंडातगाळले . त्याने ते थुंकले नाहीतरगिळूनटाकले.
“झाले की तीन एक वर्ष. अरेकॉलेजमध्येअसतानाखूपमुठ्ठ्यामारायचोत्यामुळेमाझाहाप्रॉब्लेमझालाय." पंकजने अजून एक वेड्यासारखे विधान केले . "कुठल्या च्युत्याने सांगितले तुला ?" मी विचारले . " अरे भारी डॉक्टर आहे तो. एकामुतारीतलीजाहिरातवाचूनमध्यंतरी त्याच्याकडेगेलोहोतो. त्यानेहेसांगितले. औषधेपणदिलीपणकाहीउपयोगझालानाही.” पंकजबोलला. मी ते ऐकून डोक्यावर पडलो .
“मुठ्ठ्यामारण्याचाआणियाचाकाहीहीसंबंधनाही. आपणहातानेगाळतोहीएकदमनैसर्गिककृतीआहे. त्यातकाहीअनैसर्गिकनाहीयेरे. जगातला, वयात आलेला प्रत्येक माणूस मुठ्ठ्या मारतच असतो. त्यात काही चुकीचं नाहीये . तुझापटकनगळतोकारणतुझ्यातिथल्यास्नायूंवरतुझेनियंत्रणनाहीये.”
“म्हणजे?” पंकजचकितझालाहोता, “तू पण मुठ्ठया मारायचास ?" "हो , अगदी आठवड्यातून चार पाच वेळा तरी मारायचो . मला तर काही असलं झालं नाही . तुला कुणी सांगितलं नाही का की हस्तमैथुन तर नॅचरल आहे . मुठ्ठ्या मारून कुणाचेही शारीरिक नुकसान होत नाही " "अरेघरीबाबानाहीतआणिआईशीयाबद्दलकसेबोलणार? मला मोठा भाऊ नाही. कोण सांगणार मला या गोष्टी ? "पंकजने त्याची अडचण सांगितली . मुद्दा बरोबर आहे . आपल्याकडे सेक्स बद्दल बोलणे म्हणजे पाप समजले जाते . कुणी उघडपणे बोलत नाही आणि कुणाला काही कळत नाही .
“कल्पनाआहेमला. हेमाझंअसंआहेम्हणूनमीकुठल्यामुलीच्याजवळजातनाहीकीलग्नाचाविचारकरतनाही. उगाचएकानिष्पापमुलीशीलग्नकरूनतिलाशरीरसुखापासूनवंचितठेवायचंहेकाहीपटतनाहीमला. पणतूतरीमलासमजूनघेतोआहेस,माझीघृणाकरतनाहीस. मगघेऊदेकी माझ्यापासून आनंद. मीएखाद्यामुलीलासुखदेऊशकतनसलोतरीनिदानतुलातरीहवंयतेसुखदेईन. तेतरीदेऊदेमला.” स्वतःची निराशा बाजूला ठेवून पंकज माझा विचार करत होता .
“घेरेमाझ्याराजा, घेमाझ्याकडून, तुझंसुखओरबाडूनघे,”पंकजनेमादकस्वरातमलाआव्हानदिले."तुझा गरम रॉड माझ्या बोच्यात घालून तापव की मला. हवे असेल तर आठवणीत राहील असा ब्लो जॉब देतो तुला ." बोलताना त्याचाही बुल्ला पूर्णताठलाहोता. खरेतरमाझ्यापेक्षाजास्ती. मलापणहेवावाटलात्याचा. मीत्यालाअनावृत्तकेलेआणित्याच्यादेहाशीखेळूलागलो.त्यालापाठीमागून मिठी मारून मीमाझेइंद्रियटोचलेआणित्याच्यापाठीवरमाझ्याश्वासांचेगरमउसासेसोडूलागलो.
त्याच्यामागेउभाराहूनमीदोन्हीहातांच्याविळख्यानेमीत्याचीस्तनाग्रेकुस्करायलासुरुवातकेलीहोती. मधुनचत्याच्याबेंबीच्याभोकातमीमाझेमधलेबोटघालूनतिथेहीत्यालागुदगुल्याकरतहोतो. त्याच्यालिंगालामात्रमीमुद्दामहातलावलानाही. कारण त्यामुळे त्याचा लगेच गळला असता .
पंकजमोठ्यानेहसला, "साल्या, माझ्यावरसारखीलाईनमारतहोतासआणिमलाकळणारनाहीका? एकदा सीट वर बसल्याबसल्या मीखाजआलीम्हणूनगोट्याचोळतहोतोआणितुझीमाझ्याबुल्ल्यावारचीनजरएकसेकंदहीढळलीनव्हतीतेव्हाचतुझ्यामनातकायआहेहेमलालख्खकळले. आणितेव्हानाहीका आपणमिटींगमध्येबसलोहोतो,माझीपँटघट्टहोतीआणिगोट्यांचाआकारदिसतहोता. त्यादिवशीपणतूमला नुसतानजरेनेझवतहोतास.”
“मगकाबरंमगतरसायलालावलंमला?”
“माझीचहिम्मतहोतनव्हती. तुलामाझीपरिस्थितीकळलीआणितूमाझीटरउडवलीअसतीसतर? लोकांना सांगितले असतेस तर काय इज्जत राहिली असती ? त्यादिवशीतुझ्याकडेसोफ्यावरपडलोआणिअक्षरशःदोनमिनिटातगाळलामीमाझा. कारणत्यारुममध्येपलीकडेतूइतकासोनेरीदेहघेऊनझोपलेलाहोतास. पणतुझ्याकडेयायचीहिम्मतनव्हती. इथेआल्यावरतूमलाज्याअवस्थेतसावरलंसतेपाहूनमलावाटलेकीतूदिसतोतेवढाटग्यानाहीयेस. विश्वासठेवतायेईलतुझ्यावर.” त्यानेप्रांजळपणेकबुलीदिली. हम्म म्हणजे त्या रात्री मी माझ्या खोलीत तळमळत होतो आणि इकडे सोफ्यावर हा . दोघांच्या मनात तेच असूनही काही होऊ शकले नव्हते .
“थांबजरातुझंतोंडअसंगोडकरतोकिबास.” मीम्हणालोआणिकिचनमध्येगेलो. हाकमारली, “येरेपंकज, चहाबरोबरक्रीमरोलखा.” मी बुल्ल्यावरमधटाकूनतोचिकटकेलाआणिलवडासाखरेच्याडब्यातघोळवला होता .
पंकजआतआलातरमीडायनिंगटेबलवरमाझाक्रीमरोलसजवूनपहुडलोहोतो. माझाअनावृत्तदेहआणिसाखरेच्याकणांनी सजलेलामोठ्ठागुलाबजाम. माझ्यासोट्यावरपडलेलेसाखरेचेकणपंकजचाटून पुसूनसाफकरतअसतानाचमी माझ्या क्रीमरोलचंक्रीमहीसोडलं. आणित्यानेतेहीसंपवलं.
मुंबईलाउतरल्यावरआमचेरस्तेवेगळेझाले. पंकजलाघेऊनमीडॉक्टरांकडेगेलो. काहीऔषधेआणिकाहीखासव्यायामत्यांनीसुचवले. पुढच्यातीनचारमहिन्यातमलाहवाअसलेला, मलासुखावणारा , कचकचूनठोकणारापंकजमीपहिला, अंगावर घेतला . त्याला हवं ते सुख दिलं आणि घेतलं सुद्धा . या काही सोनेरी दिवसांबद्दल परत कधीतरी . एकदिवसतोफोनवरकुणाशीतरीबोलतअसतानाचमीतिथेगेलो. त्यानेगडबडीनेफोनठेवला.”कोणहोतेरे?” मीविचारले.
“बहिणीशीबोलतहोतो,”त्यानेउत्तरदिले. तोखोटेबोलतहोताहेतरमलाकळले. त्याचापांढराफटपडलेलाचेहराचसांगतहोता.तोमाझ्याशीखोटेबोललायाचेखूपवाईटवाटलेमला. पणमीकुणीचनव्हतोत्याचा. त्यालाजाबविचारण्याचामलाकायअधिकारहोता? त्या दिवसापासून मीपंकजशीबोलणेकमीकेले. समलिंगी संबंध असले तरी मानवी जीवनातल्या सामान्य अपेक्षा इथेही असतातच . ज्याला सर्वस्व दिले आणि मानलं त्याने माझ्यापासून काही लपवणे म्हणजे मनाने दूर जाण्याची पूर्वतयारी. प्रेमभंगाचेदुखःकायअसतेतेमीअनुभवतहोतो.
एकदात्याच्याघरीगेल्यावर “तूतरीपंकजलासांग, लग्नाचंमनावरघ्यायला.” म्हणूनत्याच्याआईनेमलाघातलेलीगळआणिपंकजचाभरचौकातचड्डीसुटल्यासारखाझालेलाचेहरामलाआठवला. गेलाइफजगण्याच्यागप्पाआणिप्रत्यक्षातलेसामाजिकदबावयांचीसांगडघालणेमुश्कीलआहे. यासंबंधानाकाहीभविष्यनाहीयाचीस्पष्टजाणीवआम्हादोघानाहीत्यानंतरझालीहोती. खऱ्या प्रेमात बंधन नसतं. दुसऱ्याच्या आनंदात आपण आपला आनंद मानतो कारण आपलं त्याच्यावर प्रेम असतं. माझ्या लाडक्या पंकजला कुठलाच त्रास नसावा अशीच माझी मनोमन इच्छा होती . पंकजची अडचण मला समजत होती. अशा परिस्थितीत त्याला अडकवून ठेवणे पण योग्य नव्हते. त्या दिवशीच्या फोन प्रसंगानंतर मी त्याच्यापासूनअंतर ठेवून वागायला लागलो. आमच्या भेटीगाठीही कमी केल्या . विरहाचा फार धक्का बसू नये यासाठी आतापासूनच सुरुवात केली . त्याच्या फोटोनी माझा एक आख्खा फोल्डर भरला होता . कधी आठवण आली की तो फोल्डर उघडून बसायचो . त्यादिवशीएकेकाच्याटेबलपाशीजाऊनबोलणारापंकजपाहिला. थोड्याचवेळातमाझ्याटेबलपाशीआला. लग्नाचीपत्रिकात्यानेदिली. चेहऱ्यावरअवघडलेपण.
आम्हादोघांच्याआयुष्यातकायउलथापालथचालूहोतीतेकुणालाचकळणारनव्हते. आम्हीबोलूशकतनव्हतोआणितेसमजूशकतनव्हते. उद्या त्याचे लग्न झाल्यावर माझ्यापासून पंकज कायमचा दूर जाणार होता. माझ्या काळजाच्या तुकड्यावर कुणी दुसरेच हक्क सांगणार होते आणि मी माझ्या वेदनेचा हुंकारही देऊ शकत नव्हतो.
