मेरे यार की शादी भाग २ Marathi Gay Sex story

मेरे यार की शादी भाग २ 

On Twitter @Bittumulaga

त्याने माझा वाहता नळ तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात केली. मनापासून एखादं माणूस आवडलं की त्याचं  काहीच गैर, परकं, चुकीचं वाटत नाही. माझ्या धारेतून निघणारे खारट पाणी त्याच्या अंगाखांद्यावर वाहत होते. माझ्या प्रेमाच्या वर्षावात हर्ष न्हाऊन निघत होता.

मेरे यार की शादी भाग १

“मग बिट्टू काय करतो आहेस आजकाल? नोकरी बदलली की नाही?” जेवताना हर्षच्या जनरल चौकश्या चालू होत्या.

“मी आहे तिथेच आहे. आमचे प्रोजेक्ट बऱ्याच ठिकाणी चालू असतात त्यामुळे खूप फिरणं होतं. नोकरी बदलायची तशी गरज पडत नाही.” मी उत्तरलो.

हर्ष आता वडिलांचा बिझनेस बघत होता. त्याच्या अधून मधून परदेशवाऱ्या चालू होत्या.

“परत कधी ट्रेक ला गेला होतास की नाही?” मी गालातल्या गालात हसत विचारले.

“यार पहिल्याच ट्रेकला इतकी मजा आली की परत जावेसे वाटले नाही,”त्याने माझ्या बुल्ल्याकडे बघत हसतंच उत्तर दिले, “परत असे साथीदार ही मिळणार नाहीत आणि जे मिळाले त्यांनी परत संपर्क पण ठेवला नाही.” हर्षच्या बोलण्यात विषाद होता.

“हर्ष, मला कळतोय तुझा इशारा. पण ती माझी पॉलिसी आहे. मी स्वतःहून कुणाशी संबंध वाढवत नाही. तुला खरच माझी गरज भासली असती तर तू मला काँटॅक्ट केलंच असतंस. तू तसं केलं नाहीस म्हणजे मी नसलो तरी तुला काही फरक पडला नाही. मग कशाला कुणाच्या आयुष्यात दखल द्यायची?” मी त्याला माझी फिलॉसॉफी सांगितली.

Thanks from internet

पंकजच्या जाण्यानंतर भोगलेल्या प्रत्येक पुरुषाबाबत मी कुणाशी फार जीव लावायचा नाही हे कटाक्षाने पाळले. त्यातलाच एक भाग आहे तो म्हणजे कुणाशी स्वतःहून संपर्क स्थापित करायचा नाही. एखाद्याचे आयुष्य मार्गी लागलेले असते त्यात आपल्या जाण्याने गढूळपणा कशाला?

सुनील, विकास, सुकृत, किरण, जतीन हे सगळेजण माझ्या फेसबुकवर होते. पण यातल्या कुणालाच मी नंतर सेक्ससाठी विचारले नाही. कधी भेटले आणि त्यांनी इच्छा दाखवली तर गोष्ट वेगळी. कुणामध्ये फारसा गुंतूनही पडलो नाही. पंकजमध्ये गुंतलो तर घायाळ झालो. 

त्यानंतरच्या ट्रेकमध्ये केलेल्या चिंतनाचा परिणाम म्हणा हवं तर. पण मी आता बराच खंबीर झालो होतो.

आमची जेवणे झाली. पण तिथे लग्नाला आलेले लोक आणि एकूण गोंधळ पाहता हर्षने मला विचारले.

“वर येणार? हॉटेलमध्ये रूम्स घेतल्या आहेत आम्ही”. त्याच्या डोळ्यात ‘आज कुछ तुफानी करते है’ असे खट्याळ भाव होते. माझ्याकडे वेळ होता.

“अरे नको, तुमचे लग्नाचे लोक सारखे येत जात राहतील. उगाच डिस्टर्ब होईल.” मी म्हणालो.

“बिट्ट्या साल्या भाव खाऊ नकोस. त्यांच्या खोल्या वेगळ्या आहेत. आमचे राहायचे स्वीट्स सर्वात वरच्या मजल्यावर आहेत. कुणी येणार नाही ‘आपल्याला’ डिस्टर्ब करायला.” हर्षने मला आश्वस्त केले.

रात्रीचे दहा वाजले होते. माझ्या ऑफिसमधल्या लोकांची नजर चुकवून मी पार्टी लॉन मधून बाहेर पडलो आणि हर्षबरोबर हॉटेलमध्ये घुसलो. मला जोराची मुतायला लागली होती. रूम मध्ये गेल्यावरच हलके होऊ असा विचार केला. स्वीटमध्ये  घुसल्याबरोबर हर्षने मला मिठी मारली.

मी त्याला बाजूला करत म्हटले, “दोन मिनिट थांब. मला मुतून येऊ दे.” मी पटकन पँट आणि शर्ट उतरवून वॉशरूम कडे पळालो. जाऊन धार मारायला सुरुवात केली तोच मागून हर्ष आला.

हसत हसत म्हणाला, “माझी रूम आहे मीच आधी मुतणार,” बोलत बोलत त्याने त्याचा बुल्ला बाहेर काढला आणि आम्ही दोघेही खिदळत एकाच टॉयलेटमध्ये धार मारू लागलो.

मधूनच मी माझा बाबुराव हर्षच्या दिशेने वळवला. पचकन ओला झालेला हर्ष त्याची धार माझ्या अंगावर उडवायला लागला. रंगपंचमीच्या पिचकाऱ्याची जशी गरजच नव्हती आम्हाला. दोघांचे सोटे उठून फुलायला लागले होते.

हर्ष माझ्या जवळ आला. बराच वेळ दाबून धरल्याने माझी धार संपली नव्हती. तसाच हर्ष वाकला आणि स्वतःला भिजवून घेत माझ्या बाबूला कीस करू लागला.

त्याने वर तोंड करून माझ्याकडे पहिले. मी तोंडाचा आ वासला . त्याला इशारा समजला. त्याने माझा वाहता नळ तोंडात घेऊन चोखायला सुरुवात केली. मनापासून एखादं माणूस आवडलं की त्याचं  काहीच गैर, परकं, चुकीचं वाटत नाही. माझ्या धारेतून निघणारे खारट पाणी त्याच्या अंगाखांद्यावर वाहत होते. माझ्या प्रेमाच्या वर्षावात हर्ष न्हाऊन निघत होता.

मी त्याला उभे केले आणि आम्ही स्मुचींग करू लागलो. शेजारीच शॉवर होता. दोघांची अंगं  आधी घामाने आणि नंतर मुताने चिकचिकीत झाली होती. हर्षने शॉवर चालू केला आणि मला ओढले. दोघांनी कपडे तर कधीच फेकून दिले होते.

शॉवरच्या गरम पाण्यात दोघेही फ्रेश होऊन एकमेकाला दाबू लागलो. चार पाच वर्षांनी एकमेकांचा आस्वाद घेण्याची लज्जत औरच होती.

शॉवरजेल हातावर घेऊन हर्षने मला चोळायला सुरुवात केली. माझे पूर्ण अंग फेसात माखून त्याने माझ्या मागे बोट घातले. “गरज नाही रे, तुझ्या साठी कधीचेच उघडे आहे माझे बीळ,” मी म्हणालो.

“तुला आठवतं? पहिल्या वेळी त्या तंबूत तू माझ्यासाठी किती प्रयत्न केलास पण मला तुझा बोचा मारताच आला नाही,” हर्षला आता हसू येत होते.

“हो रे, मारून घेण्यापेक्षा कुणाची गांड मारणे सोप्पे, असं वाटते खरं पण त्या दिवशी मात्र मला पटले की सवय नसेल तर सगळंच अवघड जातं,” मला पण त्या प्रसंगाच्या आठवणीने हसू आले. बोलताना मी पण हर्ष ला शॉवरजेल मध्ये चोळले. दोघांनी फुल शॉवर ऑन करून पाण्याची मजा लुटली. हातात घेण्याची शॉवरची नळी  मी हर्षच्या गांडीत खुपसून त्याला पाण्याच्या धारेने शेक दिला . 

हर्षने मला टॉवेलमध्ये गुंडाळले आणि आम्ही दोघे बेड वर पुढचा मधुचंद्र साजरा करण्यासाठी निघालो.

“तिकडे अंजलीचा नवरा तिला झवेल, इकडे तू मला झव,” हर्षचे मराठी, जन्मापासून नाशकात राहिल्याने, एकदम सुपर होते. त्याचे शुद्ध मराठी ऐकून कुणी त्याला सिंधी आहे म्हणून म्हटलेच नसते.

बेडवर गुडघे टेकवून हर्ष डॉगी स्टाईल मध्ये माझ्यासमोर बोचा फाकवून तयार झाला. त्याने अंग पुसले नव्हते. शॉवरमधल्या पाण्याचे थेंब त्याच्या गरगरीत गांडीवर चमचमत होते. फुलांवर दवबिंदू चमकावेत तसे ते तुषार पाहून मला राहवेना.

मी वाकलो आणि त्याचा पार्श्वभाग चाटू लागलो. जसा वाकलो तसे त्याच्या भेगेतल्या केसांवर अडकलेले छोटे पाण्याचे थेंबही दिसले. मग तिकडे मोर्चा वळवला. त्याच्या फटीत माझी जीभ वळवळू लागली.

“बिट्ट्या, कुत्र्या, किती तरसवलस रे मला?” हर्ष कृतक कोपाने विव्हळला.

“कुत्री पण माजावर यायला लागते रे तेव्हाच कुत्र्याचा बुल्ला गांडीत अडकतो,” मी त्याच्याच भाषेत उत्तर दिले.

“आता ठोक की मला. का बुल्ला चावून टाकू तुझा?” हर्ष फुल माजावर आला होता.

मी त्याच्या भोकात दोन बोटे सरकवून त्याची किती तयारी आहे ते पहिले. दोन्ही बोटे सहज आत गेली.

“गांड तयार झाली रे तुझी.  फॉरेनला जाऊन मारून घेतोस की इथेच?” मी विचारले. पुणेरी चौकसपणा काही जात नाही.

“फॉरेन आणि इंडियन , दोघांनी झवून झवून तयार केलंय मला. माझा बोचा झटकलास तर दोन चार लंड खाली पडतील,” हर्ष चा सेन्स ऑफ ह्युमर त्या उत्कट क्षणीसुद्धा ताजातवाना होता.

मी माझा बांबू त्याच्या भोकावर आपटून ताठ केला. बाथरूम मधले मोईश्चरायझर लवड्यावर ओतून त्याला स्मूथ केला आणि हर्षच्या गांडीत घुसवून ठोके मारायला लागलो. दोन तीन मिनिटे झाली असतील. मी स्वर्गसुखाच्या आसपास रेंगाळत असतानाच एकदम दारावरची घंटा वाजली.

मी झटकन लवडा बाहेर काढला. सटकन हर्षच्या बोच्याच्या गालावर फटका मारून म्हणालो, "साला, म्हणे कुणी डिस्टर्ब करणार नाही” माझे बाबुराव क्षणात रुसून बसले. मी पांघरुणात घुसलो आणि स्वतःला झाकून टाकले. डोक्यावरून पांघरूण घेतले आणि लपलो. 

हर्षने उठून शॉर्ट घातली आणि दरवाजात गेला. सिंधी मध्ये काहीतरी बोलला. दरवाजा लावल्याचा आवाज आला . पण मी अजून डोक्यावर पांघरूण घेऊनच झोपलो होतो.  खसकन माझ्या अंगावरचे पांघरूण ओढले. गांड फाटली माझी. आता हे कोण? म्हणून मी घाबरूनच वर पहिले. भोसडीचा हर्षच होता. माझी फजिती पाहून हसत होता. झारसुगुडा मध्ये महेशची अवस्था काय झाली असेल  याची कल्पना आली. 

“कोण होते रे?” मी विचारले.

“पप्पा होते माझे. त्यांना झोपायचं होतं. मी म्हणालो मला खूप गरम झालंय मी ए सी फुल थंड केलाय.त्यांना अजिबात ए सी चालत नाही. मग शेजारच्या, आईच्या स्वीट मध्ये झोपायला गेलेत.”हे ऐकून मला हुश्श झाले . 

माझा बाबुराव या सगळ्या घडामोडीत थंडावला होता. हर्ष शेजारी झोपायला आला. ड्युव्हे मध्ये घुसून माझ्या मिठीत आला.

“बिट्ट्या, चिकण्या , खूप आठवण आली रे तुझी. पण तू तर फोन नंबरही बदलून टाकलास. बऱ्याचवेळा तुला कॉल केले पण काही उपयोग झाला नाही. तुझ्यापेक्षा तुझा मित्र बरा” हर्ष माझ्या छातीवर डोके ठेऊन, हाताने माझ्या निप्पलना चिमटे काढत, तक्रार करत होता.

मी ऑफिसला जॉईन झालो आणि पंकज हनिमूनला गेला. तिथून तो परत आलाच नाही. त्याने मेलवर राजीनामा पाठवून दिला. आणि आमच्या ऑफिसमधल्या जवळपास सर्व लोकांशी संपर्क तोडला. कुठे गेला कुणाला सांगितले सुद्धा नाही.

मी सुद्धा तिरीमिरीत येऊन त्याला फेसबुकवरून  अनफ्रेंड केले. काही महिने माझी प्रोफाईल बंद केली, फोन नंबर बदलला. त्यामध्ये बहुतेक हर्षचा नंबर गायब झाला. पण हा कुठल्या मित्राबद्दल बोलत होता आता ?

“कुणाबद्दल बोलतो आहेस तू ? माझा कुठला मित्र माझ्यापेक्षा बरा आहे?” मी विचारले.

“पंकज रे” तो सहज बोलला.

“पंकजचा आणि तुझा काय संबंध? फक्त लग्नाला तर आला होतास.” मी चकित होऊन उद्गारलो.

“अरे त्या लग्नानंतर साधारण सहा महिने झाले असतील. मी एकदा सिडको बस स्टँड जवळ फळे घेत होतो तेवढ्यात मला समोरून कुणीतरी ओळख दाखवली. मी ओळखले नाही. तो पंकज होता. आता लग्नात एकदा पाहिलेले त्यात परत ते मुंडावळ्या, हार घालून. कसे ओळखणार? पण त्याने मला बरोबर ओळखले. बिट्टू बरोबर लग्नाला आला होतास ना माझ्या असे त्याने म्हटल्यावर ट्यूब पेटली.”

“अच्छा, पण पंकज नाशिकला कुठे पोहोचला? त्याची बायको तर रत्नागिरी साईडची.” मी म्हणालो.

“अरे त्याने जॉब बदलला होता. नाशिकला एका बिल्डरकडे जॉईन झाला आहे . मुंबईचे लाईफ एकदम धकाधकीचे म्हणून नाशिक निवडले त्याने.” बोलताना हर्ष माझ्या छातीशी चाळे करून पेटवायला बघत होता.

“भेटतो का अजून?” मी विचारले.

“तुला रे काय एवढ्या चौकश्या? पंकजवर डोळा आहे का तुझा?” हर्षने  विचारले तसे माझ्या लक्षात आले की आमच्या बद्दल याला पंकजने काही सांगितलेले दिसत नाही.

“डोळा नाही रे. लग्न झालंय त्याचं. अशीच चौकशी केली.” मला आमचे संबंध उगाच हर्षकडे जाहीर करायचे नव्हते. अशा गोष्टी शक्य तितक्या झाकून ठेवलेल्या बऱ्या असतात. कोण कशामुळे अडचणीत येईल हे काही सांगता येत नाही.

“तसं काही समजू नकोस. पंकज पण मोठा खिलाडी आहे. तुला कल्पना नसेल पण सॉलिड गटवले त्याने मला.”

“काय सांगतोस? गटवले म्हणजे? झवून झालं का तुमचं?” मी सरळ प्रश्न फेकला.

“अरे त्या दिवशी आम्ही सिडकोला भेटलो तेव्हा त्याची बायको बरोबर होती. तिथे काही बोलला नाही. पप्पांच्या ऑफिसचे  कार्ड आणि माझा नंबर घेऊन गेला.त्याच्या पुढच्या आठवड्यात माझ्या ऑफिसच्या जवळपास भेटला. म्हणाला याच भागात आलो होतो म्हणून तुला भेटलो. मग एक दोन महिन्यांनी  पिक्चरला येतोस का म्हणून त्याने विचारले. त्याची बायको माहेरी गेली होती आणि तो एकटाच होता.” हर्ष सांगू लागला.

पिक्चर संपल्यावर पंकजने त्याला दारू पिण्याची ऑफर केली. दोघे पंकजच्या फ्लॅटवर आले. दारू पिऊन टल्ली झाले त्यातच पंकजने हर्षला मिठी मारली. हर्ष बावचळला पण लगेच सावरला. पुढे काय दोन पेटलेले मर्द एकत्र आले आणि ठिणगीचे रुपांतर आगीत झाले.

दोघांचे देह एकमेकाला भिडले. दारू बाजूला पडली आणि देहांची नशा दोघांना बेहोष करू लागली. पंकजचा स्टॅमिना चांगलाच सुधारला असावा. हर्षच्या भोकाची त्याने दाणादाण उडवली. मी हर्षचा कौमार्यभंग केलाच होता. त्या भोकाला पंकजने अजून सराव दिला.

हर्षच्या बोलण्यात आले त्याप्रमाणे पंकजला शीघ्र विर्यपतनाचा अजिबात त्रास नव्हता. म्हणजे मी तसं डायरेक्ट विचारले नाही पण त्याचा स्टॅमिना कसा आहे विचारले तर हर्षने जाम स्तुती केली. फार दमवतो म्हणाला. म्हणजे पंकज आता त्याच्या प्रॉब्लेम मधून पूर्ण बरा झाला होता ही आनंदाची गोष्ट होती.

हा विषय मात्र मी वाढवला नाही, एक तर समोर हर्षसारखा नुसत्या नजरेने पेटवेल असा नर त्याच्या अनावृत्त देहाचे प्रदर्शन करत  बसला होता. आणि दुसरे म्हणजे मला पंकजबद्दल जास्ती चौकश्या करून आला संशय येऊ द्यायचा नव्हता . 

हर्ष माझ्या बेंबीतून जीभ फिरवू लागला आणि झाटांशी खेळू लागला तसे माझे बाबुराव थोड्याच वेळात पुन्हा पेटले. उशीला टेकून मी बसलो होतो आणि हर्षला मी मांडीवर बसवले. तोही त्याचे भोक असे अॅडजेस्ट करून बसला की बरोब्बर माझा सोटा त्याने आत घेतला. बसल्या बसल्या त्याने वर खाली व्हायला सुरुवात केली.

मी पुढे झुकून हर्षचे निप्पल्स चोखू लागलो. अजूनही तो बऱ्यापैकी सडपातळ होता. पोटावर चरबी नव्हती.

“तुला आठवतं? आपल्या ट्रेकच्या वेळी तू किती लुकडा होतास ते ? मला तर वाटले कि याच्या गांडीत बुल्ला घातला तर पेन्सिलच्या शार्पनर सारखा टोकदार होऊन बाहेर येईल.” माझ्या या वाक्यावर आम्ही दोघेही हसलो.

“त्या दिवशी मुंबईला तुझ्या रूमवर तू ठोकलास मला. मग पंकज भेटल्यावर पंकजने मला खूप हलके हलके झवून माझं भोक तयार केलं. त्याला मी म्हटलं पण की कुणी इतकी मस्त गांड मारायला शिकवले तुला?” हर्ष सांगत होता आणि मी पंकजचे कौतुक ऐकत होतो.

“मग काय म्हणाला तो?” हर्ष कडून पंकज बद्दल जाणून घ्यायला मी खरंच उत्सुक होतो.

“म्हणाला, देवदत्तच म्हणायला हवे त्याला. देवदूतासारखा आला आणि मला उजळून गेला.पण त्याने नाव नाही सांगितलं. बहुतेक देवदत्त नाव असावं त्याचे.” हर्षला आमच्याबद्दल खरंच कल्पना नव्हती.

माझा बाबुराव या गप्पांमुळे बसायला लागला होता. मी हर्षला बाजूला केले आणि म्हणालो, “चोख आता, जरा ताठ कर माझा.”

“तुझा लवडा म्हणजे दोऱ्यासारखा आहे, थुकी लावली ही ताठ होतो आणि सुयीच्या भोकातून आरपार जातो.” हर्षने दिलेली हि उपमा मला आवडली.

चोखून ताठ झालेला लवडा मी हर्षच्या भोकात घातला आणि त्याला म्हटले तुझ्या सिंधी भाषेत कसं वाटतंय ते सांग मला. हर्ष एकदम खुश झाला, आपल्या भाषेत झवाड बोलायला कुणाला आवडणार नाही? 

तो त्याच्या भाषेत विव्हळून माझ्याशी बोलत होता, मला समजत नव्हते पण त्याच्या आनंदाची तीव्रता कळत होती. त्याच्या बोच्यात काय खळबळ चालू होती हे त्याच्या स्वरांवरून त्याच्या उह आह वरून समजत होतो त्याप्रमाणे मी माझा स्पीड कमी जास्ती करत होतो.

अखेर आमच्या संभोगाचा परमोच्च क्षण जवळ आला तसा मी थांबलो . माझ्या सोट्यातून येणाऱ्या त्या झंकाराचा आनंद घेत मी त्याला खेटून उभा राहिलो. माझं सगळं बिंड त्याच्यात रिकामे करून मी तृप्त होऊन बेडवर कोसळलो.

हर्ष सुद्धा माझ्या धक्क्यांनी गळून गेला होता. एकमेकांच्या कुशीत आम्ही दोघेही गाढ झोपी गेलो. पहाटे साडेपाच सहा च्या सुमारास मला जाग आली. आज ऑफिसला जायचे होते. मी उठून आवरु लागलो त्याने हर्ष जागा झाला.

आवरत असताना मी विचार करत होतो की  पंकजला हर्षची गरज का भासली असावी? एवढी चांगली बायको मिळाली होती. बायकोला झवण्यात, संसारसुख मिळवण्यात त्याला कसलीच अडचण नव्हती. शारीरिक दुर्बलता आता त्याला जाणवत नव्हती. मग का त्याने बायकोच्या नकळत हर्षशी संबंध जोडले असावेत? का बरं लोकांना साथीदाराशी एकनिष्ठ राहता येत नसेल?

सुनील, विकास , जतीन हे सगळे एका माळेचे मणीच तर होते. दुसऱ्या बाईशी संबंध ठेवले नाही म्हणजे पत्नीशी एकनिष्ठ राहिलो अशी तर यांनी व्याख्या केली नव्हती? दुसरी बाई नाही म्हणजे दुसरा पुरुष चालेल असे वाटत होते का यांना? की समाजाच्या दबावाचे हे बळी आहेत सगळे? त्या पेक्षा एकटेच राहिलेले काय वाईट आहे? प्रश्नांनी डोक्याचा भुगा झाला होता.

पंकज कुठे आहे आणि कसा आहे हे कळले तरी मला त्याच्या आयुष्यात परत जायचे नव्हते. त्या मुळे मी हर्षकडे अधिक चौकशी केली नाही.

मी आंघोळ करायला गेलो तेव्हा ‘कानात सांग माझ्या’ हे गाणे गुणगुणत होतो. शॉवरखाली उभे राहून मी पंकज आणि माझ्या आठवणीना उजाळा देत होतो. गाणे गुणगुणत बाहेर आलो आणि कपडे घालू लागलो.

“कुठे तरी ऐकलंय रे हे गाणे,” हर्ष म्हणाला.

“पंकज कडून ऐकले असशील. त्याचे लग्न झाले तरी आमच्या आवडी निवडी बदलल्या नाहीत.” बेडवर पसरलेल्या देखण्या हर्षकडे पहात मी बोललो आणि बाहेर पडलो.

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी )