चीकाचे काही थेंब बाहेर येऊन सुपड्यावर चमकत होते. सोमेशने त्याची जीभ बाहेर काढून दवबिंदू चोखावा तसे हळुवार शोषून घेतले…आणि मी माझ्या रंगरसियाच्या या नजाकतीवर कायल झालो…
आता पुढे
यू के से आया मेरा दोस्त भाग १ येथे वाचा
रंग रसिया येथे वाचा
त्या रात्री सोमेश माझ्या शरीराचा आस्वाद घेत राहिला आणि मी त्याचे लाड पुरवत राहिलो. जणू आमच्यामधला तो सहा एक वर्षांचा काळ अस्तित्वातच नव्हता. खरे मित्र तेच असतात जे अनेक वर्षानी भेटले तरी “किती दिवसानी भेटलास रे ?” हे वाक्यच मनात येत नाही. जणू मागच्या पानावरून पुढे चालू असे संभाषण सुरू होते.
दुसर्‍या दिवशी दुपारी आम्ही गप्पा मारत बसलो होतो.
“सोमेश, नीट सांग ना , का गेलास मला सोडून ? काय केलेस एवढे वर्ष ?”
“बिट्टू यार मला स्त्री पुरुष दोघे पण आवडतात. तुला भेटेपर्यंत मलाही हे माहिती नव्हते पण तुला त्या दिवशी कपडे काढलेल्या अवस्थेत पाहिले आणि वाटले की असाच समर्थ पुरुष हवा आहे मला…मी, तुला, माझ्याशी झवायला भाग पाडले . खूप लाज वाटली मला. एखाद्याला असे चुकीच्या मार्गावर नेणे योग्य नाही ना…मी इतका खजील झालो की सामान उचलून गायब झालो. एका मित्राच्या घरी गेलो,” सोमेश सांगू लागला.
“म्हणजे पुण्यातच होतास तर ?” मी विचारले
Marathi Gay Sex with a Painter
“नाही रे, मुंबईला गेलो. तिथे प्रयत्न केला आणि पुढच्या दोन महिन्यात इंग्लंडमध्ये शिफ्ट झालो. नोकरी चांगली होती पण शेवटी नोकरीच आहे ती. माझा खर्च भागवत होती पण माझी क्रिएटिव्हिटी ? तिचे काय ? क्लायंटने सांगितलेलं कॅम्पेन म्हणजे नीट आवरून ठेवलेली बाग. तिच्यात निसर्गाचा अंश असला तरी ते निसर्गचित्र नव्हे ना..प्रतिभेचा मनमोकळा आविष्कार नाहीये रे तो ..” मी मान डोलवली .
“बिट्टू , नोकरी झाली की माझी पेंटिंग्स करत होतो. पैसे वाचवून रंग, कॅनव्हास, आईल, ब्रश, नाईफ असल्या वस्तु आणत होतो. प्रदर्शन लावायचे तर निदान पंचवीस पन्नास तरी चित्रे हवीत ना…मी चित्रे तर करू लागलो पण मी पडलो नवा कलाकार, भारतीय…फाटका माणूस… मला कुणीच उभे करत नव्हते. कुठल्याही नव्या गॅलरी मध्ये गेलो की हुडूत हाडूत करून मालक लोक दुर्लक्ष करायचे. माझा कुणी गॉडफादर नव्हता.. कुणी पैसेवाला नव्हता जो मला स्पोंसर करेल.. असेच माझे डिप्रेशन वाढू लागले. ” सोमेश सांगू लागला.
“अरे मग केलेस तरी काय ?”माझी उत्सुकता वाढली.
” लंडनच्या पॉश एरिया मध्ये गॅलरी शोधण्याचा नाद सोडला आणि बाकीच्या भागात असलेल्या , तुलनेने स्वस्त आणि मला संधि देतील अश्या गॅलरी बघू लागलो. त्यातच एके दिवशी संध्याकाळी एक गॅलरी बघितली. मॅनेजर नव्हता म्हणून परत फिरलो. भूक लागलेली मग तिथल्याच एका कॅफेमध्ये एक सँडविच खाल्ले आणि निघालो. तो सगळा भाग जरासा गुंडा गर्दी करणार्‍या लोकांचा होता. अश्या वेळी मगिंग म्हणजे लूटमार होणे तर अगदीच स्वाभाविक आहे. मला पण एका टोळक्याने अडवले. माझ्या कडचे पैसे ते लोक काढून घेणार तेवढ्यात एका काळ्या माणसाने माझा दंड पकडला आणि त्या लोकांपासून मला दूर नेले. कदाचित ते गुंड त्याला ओळखत असावेत.
मी बघितले तर मघाशी ज्या कॅफेमध्ये खाल्ले होते तिथला वेटर होता तो. त्याने मला हात धरून ओढत परत कॅफेकडे नेले.
“इथे बस थोडा वेळ , माझा कॅफे बंद झाला की तुला ट्यूबला सोडतो,” तो म्हणाला. ट्यूब म्हणजे लंडनची मेट्रो. मी बराच वेळ बसलो. त्याचे नाव माल्कम. त्या छोट्याश्या कॅफेचा वेटर, मॅनेजर, पोर्‍या असं सबकुछ होता तो.
माल्कम , इथियोपियन म्हणजे आफ्रिकेतून आलेला कृष्णवर्णीय निर्वासित. जवळपास दहा वर्षे तो लंडनमध्ये राहत असल्यामुळे इथले लोक, गुंडगिरी त्याच्या चांगल्याच परिचयाची होती. माझी थरथरलेली अवस्था बघून त्याने बियर घेतोस का असे विचारले आणि सरळ बियरच्या कॅन हातात टेकवला. मी पित बसलो. त्याने हॉटेल बंदचा बोर्ड लावला आणि आत मध्ये सफाईला सुरुवात केली.
माल्कमने शर्ट आणि पॅंट काढून टाकली होती. त्याचे काळे , पिळदार स्नायू असलेले शरीर बाहेरून येणार्‍या प्रकाशाच्या तिरिपी मुळे चकाकत होते. बिट्टू , खोटे सांगत नाही पण त्या क्षणी मला तुझीच आठवण आली. मी त्याच्या शरीराकडे मोहित होऊन बघत होतो. एका क्षणी बहुतेक त्याला ते समजले. तेवढ्यात पाठीमागे असणारा दरवाज्यावर थाप पडली.
माल्कमची गर्ल फ्रेंड आली होती. माल्कमने आमची ओळख करून दिली. तिकडे फार निवांत लोक असतात रे.. काही वेळातच ती माझ्यासमोर त्याच्या अंगाअंगाशी करायला लागली.
“सोमेस .. यू डोन्ट माइंड .. करेक्ट ?” असं म्हणून तिने सरळ सरळ त्याला अंगावर ओढून घेतले. माल्कम थोडा लाजला . त्याने माझ्याकडे पाहिले. मी मानेने त्याला गो अहेड दिला.
माल्कमने तिची चुंबने घ्यायला सुरू केले तर ती अजूनच चेकाळली. तिला बहुतेक ठोकून घ्यायची ठरक आली होती. एका हाताने तिने तिची पूच्ची खोलायला सुरू केले. आणि एका टेबलवर अंग झोकून दिले. माल्कम तर तयारच होता. अंगावरची ब्रीफ त्याने काढली आणि तो तिला झवायला लागला.
बराच वेळ मी तिकडे लक्ष द्यायचे नाही असे ठरवून बाहेर बघत बसलो होतो. पण त्यांच्या ठोकण्याच्या आवाजाने माझे लक्ष गेलेच. माल्कमची व्ही शेप पाठ माझ्याकडे होती. त्या निमुळत्या होत गेलेल्या कमरेखालचा गोल गरगरीत बोचा लयबद्ध हालत होता. त्या बोच्याखाली तेवढ्याच तगड्या मांड्या फचक फचक आवाज करत आपला जोर दाखवत होत्या.
मध्येच माल्कम थांबला आणि त्याने मैत्रिणीला पोझिशन बदलायला सांगितले. त्याने सुद्धा आपली उभे राहण्याची स्टाइल बदलली तसा मला त्याचा लवडा दिसला. रांडेचा लवडा कसला बांबू होता तो. सणसणीत आणि आठ नऊ इंचाचा … लवड्याला “हत्यार” म्हणावे असा ताकदवान… माझी नजर परत परत त्या लवड्याचे दर्शन घेण्यासाठी आतुर झाली. हातानेच मी माझा बाबुराव चोळायला लागलो.
माल्कमच्या डोळ्यांच्या कोपर्‍यातून त्याची नजर माझ्याकडे गेली. माझाही ताठला आहे बघून त्याने मला ‘इकडे ये’ अशी खूण केली. आणि तो त्याच्या ठोकायच्या कामात गढून गेला. मी उठलो आणि माल्कमच्या मागे जाऊन गुडघ्यावर बसलो. माझ्या तोंडासमोर माल्कमची गच्च गांड होती. मी खाली वाकलो आणि त्याच्या लटकणार्‍या गोट्याना जिभेने चाटायला लागलो. त्याचा बांबू तिच्या पुच्चीत ठोक ठोक ठोकत होता.
मी खाली आहे हे माल्कमच्या लक्षात आले. मध्येच थांबून त्याने त्याचा लंड माझ्या तोंडात कोंबला आणि हाताने तो तिचे बॉल कुस्करायला लागला. आता तिच्या लक्षात आले की तिच्या सुखात वाटेकरी आला आहे. तिने बघितले की मी मन लावून माल्कमचा लवडा चोखतो आहे. ती भडकली आणि माल्कमला शिव्या द्यायला लागली.
तो तिला काही समजावून सांगणार तेवढ्यात तिने कपडे आवरले आणि ज्या वेगाने तिने एंट्री घेतली त्याच वेगाने ती बाहेर निघून गेली. माल्कम तिच्या मागे गेला आणि त्याने दार लावून घेतले. तो परत माझ्याकडे वळला.
“सॉरी माल्कम , माझ्याकडून चूक झाली,” मी बोललो.
“डोन्ट वरी .. तिचं नेहेमीचं आहे हे. थ्रिसम आवडते तिला पण आज बहुतेक तिचे डोके फिरले होते. काळजी करू नको… ती ठीक होईल..” माल्कम एकदम कूल होता. “पण माझा लवडा उठला आहे त्याचं काय ? तुला हवाय ?” त्याने त्याचा तो दांडका हाताने हलवत विचारले.
“तुझा उठला आहे त्याला बसवतो मी…” असे म्हणत मी पुढे झालो आणि ते वसईचं लांबसडक केळ माझ्या जिभेवर घेतलं. जबरदस्त स्टॅमिना होता माल्कमचा. किती वेळ चोखत होतो. अगदी घशाला कोरड पडली. मग तो म्हणाला…
“पुच्चीत गेल्याशिवाय गळणार नाही तो…” असे म्हणत त्याने माझी गांड चाचपायला सुरू केले. माझा भोकाला अशी सवय नव्हती. त्याने तिथलीच मेयोनीजची बाटली माझी बोच्यावर ओतली आणि बोटाने माझा बोचा मोठा करू लागला.
पहिल्या वेळी तर आम्हाला जमलेच नाही. माल्कमचा लवडा माझ्या गांडीवर टेकला की माझी गांड फाटायची . एवढा मोठा सोटा आत घ्यायची कल्पना सहन होत नव्हती. शेवटी आम्ही नाद सोडला.
एके दिवशी त्याचा चोखून घरी जाताना त्याने लहानपासून मोठे असे वेगवेगळ्या आकारांचे डिल्डो (म्हणजे प्लास्टिकचे लवडे ) आणून दिले. मग मी घरी ते गांडीत घालून घ्यायचो. हलक्या हाताने माझीच गांड मारून घ्यायचो. हळू हळू माझा बोचा तयार झाला अगदी माल्कमकडून पण मारून घ्यायला लागला.
माल्कमची गर्ल फ्रेंड त्याची फक-बडी होती. म्हणजे माल्कमची तिच्यात फारशी भावनिक गुंतवणूक नव्हती. कुठल्याही अटी न घालता एकमेकांच्या देहाची गरज भागवायची, आनंद घ्यायचा. कधी तरी त्याने मलाही विचारले की तिला झवण्यात मला इंट्रेस्ट आहे का ? मी हो म्हणालो. मग त्यांच्या ग्रुपमध्ये मी पण जोडला गेलो.
त्याच ग्रुपमध्ये मला जेन भेटली. पहिले तर आम्ही शारीरिक पातळीवर एक झालो. तिला माझ्या कलाकार असण्याबद्दल कळले. मला गॅलरी मिळत नाहीये म्हटल्यावर तिने माल्कमच्या कॅफे मध्ये माझी चित्र टांगायला सुरुवात केली. मी ज्या गॅलरी मध्ये गेलो होतो तिथलाच मॅनेजर कधी माल्कमच्या कॅफेमध्ये आला आणि त्याने चित्र पाहिल्यावर मला ब्रेक मिळाला.
माझ्या जीवनात मी जेनला मोठे स्थान दिले कारण तिच्यामुळे मला माझी वाट सापडली. तिने पण माझ्या चित्रांची विक्री, प्रदर्शने, मुलाखती असल्या गोष्टी मॅनेज करायला सुरू केले. एक दोन वर्षे आम्ही वेगवेगळे राहत होतो. मग मी नोकरी सोडली आणि पूर्णवेळ कलाकार बनलो. तिला म्हटले तू पण रहा माझ्या बरोबर. दोन अडीच वर्षे आम्ही बरोबर राहिलो पण या लोकांची तर्‍हाच न्यारी. ह्यांच्या मनाचा थांगपत्ता लागणार नाही.
कोव्हिडमध्ये जेन गायब झाली. काहीही संपर्क न ठेवता. बँकेत गेलो तर कळलो की गेल्या दोन वर्षातले सगळे पैसे तिने लंपास केले होते. मग हातात असणारी चित्र विकून जे काही पैसे मिळाले ते घेतले आणि इथे पळून आलो.
सोमेशने बरेच जग बघितले होते. एकदा प्रेमात धक्का खाल्ला की माणूस जगाकडे वेगळ्याच नजरेने बघतो. ताकसुद्धा फुंकून पितो.
“जेन सोडून गायब झाली तेव्हा लक्षात आले की मी पण तर तुला सोडून असाच पळून गेलो होतो… तुला काय वाटले असेल तेव्हा?” सोमेशने कबुली दिली. मी हसलो. त्याला मांडीवर ओढले आणि जवळ घेतले.
“माझ्या राजा… तू माझ्या आयुष्यात येण्याच्या आधीच माझ्याहि आयुष्यातून कुणी तरी असेच गायब झाले रे. मला माहिती आहे फसवले गेल्याचे फिलिंग किती अवघड असते. मी नाही कुणावर जीव लावत. माणूस जोवर माझ्या समोर आहे तोवर त्याच्या साठी जान कुर्बान करतो पण एकदा का तो नजरे आड झाला की संपले… अगदी लवड्या सारखे आहे घाईची मुतायला लागली की कधी एकदा बाहेर काढून बाबुराव हातात घेऊ असे होते. आणि मुतून झाले की दोन सेकंदात त्याला झटकून चड्डीत टाकून देतो आपण. मी सुद्धा सगळ्या पुरूषांना असेच ट्रीट करतो,” मी बोललो आणि सोमेश हसला . माझ्या मानेवर डोके घुसळत बोलला….
“बिट्टू…. झटक ना माझा…”
सोमेश अजूनही सिंगल हड्डीच होता. एकदम हलका फुलका…. मी मांडी घालून बसलो होतो. मी त्याला माझ्या मांडीवर आडवा केला. आणि त्याच्या मांड्या चोळत चोळत त्याच्या गोटयांशी खेळू लागलो.
मधूनच सोमेशचा बाबुराव हातात घेऊन मी त्याला ताठ करत होतो तर कधी त्याच्या झाटात बोटं फिरवून त्याला गुदगुल्या करत होतो. मनात विचार चालू होते त्या जेन बद्दल. माझ्या पिल्लाला अशी का सोडून गेली असेल ती ?
“सोमेश..तुला राग नाही आला का रे जेनचा ? ती एवढे पैसे घेऊन पळून गेली तर पोलिस केस नाही केलीस ?” मी विचारले.
“नाही बिट्टू. मला ती आवडली. मी तिच्यावर प्रेम केलं आहे रे ! तिच्यावर कसं रागावू ? काय तिच्या डोक्यात चालू असेल माहिती नाही मला. तिने पैसे घेतल्याचे दुःख नाही पण तिने मला विश्वासात घ्यायला हवे होते. त्याचाच मला जास्ती त्रास होतो.”
सोमेशचे हे बोलणे ऐकून मला पंकज आठवला. त्याने लग्न केल्याचा राग नव्हता पण एकदा सांगू तरी शकला असता. मी त्याची अडचण समजून घेणार नाही असे का वाटले असावे त्याला ? पण प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं… तुमचं आमचं अगदी सेम असतं . पाडगावकरांच्या कवितेतल्या या ओळी मला आठवल्या. सोमेश आणि मी अगदी तसाच विचार करत होतो. त्याचं स्त्रीवर , जेनवर असणारे प्रेम आणि माझे पंकजवर , एका पुरुषावर असणारे प्रेम काही वेगळे होते का ?
दोघांनाही आपल्या प्रियतमाकडून त्याच अपेक्षा होत्या. तेवढीच ओढ होती.. जिथे प्रेम असतं तिथे क्षमा असते, सहनशक्ति असते, प्रतीक्षा असते. हो हो माझं पंकजवर होतं , सोमेशचे जेनवर होते ते प्रेमच होतं. मी क्षणोक्षणी सोमेशमधला संवेदनशील माणूस समजून घेत होतो आणि तितका तितका तो मला अधिक आवडत होता.
मी त्याला जवळ घेतले. त्याच्या ओठांचा एक दीर्घ कीस घेतला. आमच्या जिभा जिभेवर टकरू लागल्या. श्वासात श्वास मिसळले. माझे हात सोमेशच्या कानांवर फिरू लागले आणि तो अधिकच पेटून उठला. त्याने हाताने माझे निपल कुसकरायला सुरू केले आणि माझाही “छोट्या” जागा झाला.
माझी ताठी बघून सोमेशने मला बेडवर आडवा केले. माझ्या तोंडाकडे पाठ केली माझ्या दोन्ही बाजूला पाय टाकले आणि उकिडवा बसला. माझा ताठलेला बाबुराव त्याने त्याच्या बोच्यात टोचून घेतला. माझ्या कडे त्याची पाठ असल्यामुळे माझा लंड विरुद्ध बाजूला ओढला जात होता. सोमेश त्याचा बोचा मागे पुढे नेऊन माझ्या लवड्याची फूल मजा घेत होता.
“बिट्टया पार माझा दाणा कुटतो आहेस की मर्दा … साल्या काय खातोस रे ? कुठून आणतोस एवढी ताठी ? ” त्याच्या या प्रश्नाने मी अजून पेटलो आणि कंबर वर करून त्याच्या बोच्यात घुसायला लागलो. आह आह काय झवलो यार आम्ही दोघे एकमेकांना…दिल खुश एकदम..
सोमेशची मारत असताना माझे लक्ष त्याच्या त्या सिलेंडरच्या आकाराच्या चित्र ठेवण्याच्या बॅरल कडे गेले.
“सोमेश… त्यात तुझ्या मोनालीसाचं म्हणजे जेनचं चित्र आहे का रे?” मी विचारले.
“माझ्या मोनालीसाचं चित्र आहे पण जेनचं नाहीये…” तो त्याच्या नेहमीच्या गूढ पद्धतीने बोलला.
“दाखव की एकदा…” मी आग्रह केला.
“तुला माहिती आहे बिट्टू… पूर्ण न झालेली चित्रं मी कुणाला दाखवत नाही.
“हो हो चांगलच माहिती आहे …माझं ते मागच्यावेळी काढलेलं चित्र तरी कुठे दाखवलस मला ?” मी बोललो. सोमेशने चर्चा वाढवली नाही.
एखादा दिवस अजून राहिला सोमेश आणि मग मला सांगून तो गावी गेला. प्रशांतच्या ओळखीने त्याला प्रवासाचा पास सुद्धा मिळाला. दोन तीन दिवसानी त्याचा फोन आला.
“बिट्टू यार मी इकडे आलो आणि आजच घरातल्या दोघांना कोव्हिड झाला. बहुतेक माझ्याकडूनच त्यांना इन्फेक्शन झाले असावे. मला काही लक्षणे नाहीत पण त्यांना मात्र आहेत. तू जरा स्वतःच्या तब्येतीकडे लक्ष ठेव…”
सोमेशच्या फोनमुळे मी हादरलो. मला सुद्धा काही लक्षणे दिसत होतीच. पण टेस्टिंग करणे , रिपोर्ट येणे यात बराच वेळ गेला आणि माझा कोव्हिड खूपच वाढला. काही अजून कोंप्लिकेशन झाली आणि मी एक दीड महिना हॉस्पिटलची वारी करून कसाबसा जिवंत घरी परतलो.
यू के वरून आलेला सोमेश, मला प्रेम म्हणजे काय असतं आणि किती क्षमाशील असतं याची जाणीव देऊन गेला. इतकी वर्षे झाली तरी माझं अजूनही पंकजवर प्रेम आहे हे त्याने नकळत दाखवून दिले. जाता जाता त्याने कोव्हिड सुद्धा दिला. एक दिवशी घरी मी हाच विचार करत बसलेलो असताना आई तिकडे आलो.
“बिट्टू , अरे तुझ्या मित्राची ही वस्तु राहिली आहे बघ. मी बाजूला ठेवली होती. पण तुझ्या दुखण्यात सांगायची विसरून गेले,” असे म्हणून आईने माझ्या हातात ते सिलेंडर बॅरल दिले.
बहुतेक सोमेश मुद्दाम ठेवून गेला असावा. कुणाचे चित्र होते हे बघण्याची मला उत्सुकता होती. कारण सोमेश म्हणाला होता की लियोनार्डो द विंचीला त्या मोनालीसासारखे व्हायचे होते अशी समजूत आहे.
आई तिथून गेल्यावर मी बॅरल उघडला . आतली चित्राची पुंगळी बाहेर काढली आणि उलगडून पाहिली… गेल्यावेळी माझ्या रंगरसियाने काढलेले माझेच न्यूड होते ते….कोचवर वस्त्रविहीन पहुडलेला मी आणि माझ्या लिंगावर असणारे ते ओझरते पारदर्शी वस्त्र…त्या वस्त्रातून जाणवणारा माझा उभार , तो खिडकीतून येणारा मंद प्रकाश आणि त्यात चमकणारी माझी नग्न काया….
(संपूर्ण)
बिट्टू आणि पंकजच्या कथेची ही सुरुवात
पंकज बरोबर घालवलेले काही अविस्मरणीय क्षण
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
