कानात सांग माझ्या भाग २ (Marathi Gay Sex Story)

#marathigay मी दोन्ही हातांच्या विळख्याने मी त्याची स्तनाग्रे कुस्करायला सुरुवात केली होती. मधुनच त्याच्या बेंबीच्या भोकात मी माझे मधले बोट घालून तिथेही त्याला गुदगुल्या करत होतो. त्याच्या लिंगाला मात्र मी मुद्दाम हात लावला नाही

कानात सांग माझ्या भाग २ (Marathi Gay Sex Story)

कानात सांग माझ्या भाग २  (Marathi Gay Sex Story)

on twitter @bittumulaga

कानात सांग माझ्या भाग १

व्हिडिओ कॉन्फरन्स करून पंकज ट्रेनिंग घेत होता. पुढच्या तीन चार दिवसात पंकज एकदम टकाटक झाला. त्याचे अशक्तपण दूर झाले.

रात्री आम्ही टीव्ही बघत बसलो असताना गप्पा चालू होत्या. “बिट्ट्या, तुझ्या कडून लाड करून घेताना फार भारी वाटले रे.” मी हसलो.

“परत कर ना तसेच लाड,” पंकज म्हणाला,” कुणीच माझे तसे लाड केले नाहीत.”

“तेव्हा तुझी अवस्थाच तशी होती. आता हवे असले तर तुझ्या मैत्रिणीला सांग की”. मला त्याची गर्लफ्रेंड आहे की नाही हे जाणून घ्यायचे होते.

“हम्म, कसली मैत्रीण आणि कसले काय? ”त्याने उसासा सोडला. “म्हणजे मला परत आजारी पडायला लागणार तर. त्याशिवाय तुला माझी दया येणार नाही,” तो नाटकीपणे म्हणाला.

मी त्याच्या शेजारीच बसलो होतो. मी चटकन त्याच्या ओठावर माझा हात ठेवला, “दया वगैरे म्हणू नकोस रे. माझे कर्तव्य होते. पण परत आजारी पडण्याची गोष्ट करू नकोस. तू असाच, लाइव्हली असलेलाच, छान दिसतोस. आवडतोस मला असाच.” मी म्हणालो.

“फक्त कर्तव्य? प्रेमाचा काहीच अंश नाही का त्यात?” त्याने दुखावून विचारले.

“प्रेमाचा परिणाम मी पाहिलाय.”मी गालावर हात चोळत म्हणालो. त्याने कानफटात मारलेली मी विसरलो नव्हतो.

पंकज सोफ्यावर सावरून बसला. माझे दोन्ही गाल ओंजळीत भरून म्हणाला, “ आय अॅम सॉरी, व्हेरी व्हेरी सॉरी. कधी माफ करशील मला त्या चुकीबद्दल? काय केले म्हणजे तू माफ करशील? ”

त्याच्या डोळ्यात पाणी होते. ते पाहून मी विरघळलो. त्याला मिठीत घेतले माझ्याही डोळ्यात अश्रूंचा पूर आला. माझ्या मिठीत असणारा पंकज माझ्या पाठीवरून हात फिरवू लागला. माझ्या अंगप्रत्यंगावरून फिरणारा त्याचा हात मला पुढे जाण्याचा सिग्नल देत होता.

मी त्याच्या शर्टची बटणे सोडवू लागलो. त्यानेही मला माझ्या कपड्यांच्या ओझ्यापासून मुक्त करायला सुरुवात केली. बरेच दिवस कपड्यात झाकलेला तो देह अनावृत्त होऊन माझ्या समोर उभा होता. तो मर्दानी पुतळा बघण्यासारखा होता. इतके दिवस ही मिठाई मला चाखायला मिळाली नाही याचा खेद वाटावा असा टेस्टी माल होता तो.

मी त्याला सुख काय असते ते सांगावे म्हणून खाली झुकलो. त्याचे लांब झालेले शिश्न हाताने चोळले आणि जिभेने त्याचा स्वाद घेऊ लागलो.

“बिट्टू बिट्टू....आहआह” मला माझ्या जिव्हा कौशल्यावर विश्वास होता. पण अगदी लवकर पंकजचे पाय ताठ झाल्याचे जाणवले आणि अक्षरशः अर्ध्या मिनिटात तो गळून माझ्या अंगावर झडला.

मी उभा राहिलो. ही तर आमच्या प्रणयक्रीडेची सुरुवात होती तेवढ्यात याचा क्लायमॅक्स पण झाला. मी निराश झालो. त्याच्या पासून बाजूला व्हायला लागलो. मला वाटले की आताच याचा गळला म्हणजे याला पुढे काही करण्यात इंटरेस्ट नसणार.

मी बाजूला झालो तसा पंकज गुडघ्यावर बसला. “प्लीज प्लीज माझ्यावर रागावू नकोस. मला दूर करू नकोस.” मी त्याच्या कडे विस्मयाने पहिले.

“मी तुला म्हटले होते ना , माझे खरे रूप कळल्यावर असाच वागशील का? अरे माझा ताठा टिकत नाही रे. लगेच गळतो मी. तोच तर माझा प्रॉब्लेम आहे. पण मला तू आवडलास. मला तू हवा आहेस.”

तो बोलत असताना त्याने माझा लवडा चोळायला सुरुवात केली. काही सेकंदात बाबुराव उठले. माझा कडक सोटा बघून पंकज चकित झालेला दिसला. त्याने चोखायला सुरुवात केली.

'आह  आssss', नवखा होता तो या सगळ्यात. मी त्याला तोंडातून माझा बुल्ला बाहेर काढायला लावला.

“मागून घेणार?” मी विचारले.

“भीती वाटते रे,” त्याने कबूल केले. असे तर पहिल्यांदा आत घेताना नक्की होतेच . यामध्ये जो ठोकणारा आहे त्याची जास्त जबाबदारी असते. कारण समोरच्याची भीती काढणे आणि त्याला हळुवारपणे तयार करणे , इजा होणार नाही याची आपल्या वागण्यातून खात्री देणे ही टॉप असणाऱ्या व्यक्तीची जबाबदारी आहे . 

मी माझ्या बॅगमधले जेल काढून त्याचे भोक सैल केले. त्याला मिशनरी पोझ मध्ये झोपवले. माझा तगडा देह तो आसुसतेने बघत होता. दोन्ही पाय वर करून मी त्याच्या भोकावर हळुवार धक्के देणे सुरु केले. एका हाताने मी त्याची कंबर धरून बसलो होतो तर दुसऱ्या हाताने त्याचा बॉल  चोळत होतो . मधूनच त्याच्या कानाची पाळी  माझ्या दातात पकडून हलकेच चावत होतो . माझ्या श्वासांचा गरमपणा त्याच्या कानात वारं भारत होता . क्षणोक्षणी तो अधिकच बेभान होता होता . 

“आ आ आईगं, हळू रे हळू,”इथून सुरु झालेली आमची झवाझवी,” बिट्टू जोरात रे, अजून थोडा जोर...” इथपर्यंत पोचली. मध्येच पंकज म्हणाला, “गळायला आला की सांग. मी तोंडात घेणार,” काही मिनिटात ती वेळ पण आली.

मी पंकजची गांड मोकळी केली आणि एकदा स्वच्छ पाण्याने धुवून त्याच्या तोंडात माझी पेटलेली सिगार दिली. तो मला मनापासून चोखत होता. शेवटी माझा दहा पंधरा दिवसांचे  साठलेले  भरपूर बिंड मी त्याच्या तोंडात गाळले . त्याने ते  थुंकले  नाही तर गिळून टाकले. 

सोफ्यावर पडल्या पडल्या तो माझ्या कुशीत घुसला. “अजून तीन दिवस गाळशील माझ्या तोंडात?” त्याने विचारले.

“का ? तीनच दिवस का?” मी.

“ अरे माझा पटकन गळतो, कुठेतरी वाचले की खऱ्या मर्दाचा चिक चार दिवस घेतला की माझाही उशिरापर्यंत टिकू शकेन,” तो म्हणाला.

आता हसावे का रडावे हेच मला कळेना. हा काय मूर्खपणा आहे ?  पण मी पंकजला असे काही म्हटले नाही.

“लवडा लवकर गळण्याला शीघ्र वीर्यपतन म्हणतात. तुला कधी पासून होतंय असं?” मी विचारले.

“झाले की तीन एक वर्ष. अरे कॉलेजमध्ये असताना खूप मुठ्ठ्या मारायचो त्यामुळे माझा हा प्रॉब्लेम झालाय." पंकजने अजून एक वेड्यासारखे विधान केले . 

"कुठल्या च्युत्याने सांगितले तुला ?" मी विचारले . 

" अरे भारी डॉक्टर आहे तो.  एका मुतारीतली जाहिरात वाचून मध्यंतरी  त्याच्याकडे गेलो होतो. त्याने हे सांगितले. औषधे पण दिली पण काही उपयोग झाला नाही.” पंकज बोलला. मी ते ऐकून डोक्यावर पडलो . 

“मुठ्ठ्या मारण्याचा आणि याचा काहीही संबंध नाही. आपण हाताने गाळतो ही एकदम नैसर्गिक कृती आहे. त्यात काही अनैसर्गिक नाहीये रे.  जगातला,  वयात आलेला प्रत्येक माणूस मुठ्ठ्या मारतच असतो. त्यात काही चुकीचं नाहीये . तुझा पटकन गळतो कारण तुझ्या तिथल्या स्नायूंवर तुझे नियंत्रण नाहीये.”

“म्हणजे?” पंकज चकित झाला होता, “तू पण मुठ्ठया  मारायचास ?" 

"हो , अगदी आठवड्यातून चार पाच वेळा तरी  मारायचो . मला तर काही असलं झालं नाही .  तुला कुणी सांगितलं नाही का की हस्तमैथुन तर नॅचरल आहे . मुठ्ठ्या मारून कुणाचेही शारीरिक नुकसान होत नाही  "

"अरे घरी बाबा नाहीत आणि आईशी या बद्दल कसे बोलणार? मला मोठा भाऊ नाही. कोण सांगणार मला या गोष्टी  ? "पंकजने त्याची अडचण सांगितली . मुद्दा बरोबर आहे . आपल्याकडे सेक्स बद्दल बोलणे म्हणजे पाप समजले जाते . कुणी उघडपणे बोलत नाही  आणि कुणाला काही कळत  नाही . 

पुढचा तास भर मी पंकजला हस्तमैथुन म्हणजे सामान्य भाषेत मुठ्ठ्या मारणे ही निसर्गाने केलेली व्यवस्था आहे, वीर्य म्हणजे काही ताकद नाही. वीर्य हा एक लाळेसारखाच द्रव आहे. तो वेळच्यावेळी बाहेर टाकला जातो हे समजावून सांगत होतो. हे वैदू लोक आणि खोटे सेक्स डॉक्टर कसे पैसे उकळतात हे सांगितले. त्याचेही दहा पंधरा हजार खर्च झाले होते आणि उपयोग शून्य.

विकासने त्याच्या अनुभवातून सांगितलेल्या चार गोष्टी मी पंकजला ऐकवत होतो. एक दोन वेबसाईट उघडून त्याला मी शीघ्र वीर्यपतन कसे होते, त्याला उपाय काय हे दाखवले. मुंबईत गेल्यावर आम्ही एका प्रशिक्षित डॉक्टरकडे जाण्याचे ठरवले.

“अरे या सगळ्याला उपाय असतो हेच माहिती नव्हते रे मला,” पंकज बोलला.

अनेकदा संकोच आणि खोटा अभिमान यामध्ये अडकलेलो आपण योग्य वैद्यकीय सल्ला घेत नाही. शरम, न्यूनगंड यामुळे अजून खचत जातो. काही जण हा न्यूनगंड लपवण्यासाठी अजूनच आक्रमक होतात. इतर फालतू प्रकार उदा. हिंसाचार, शिव्या, तुच्छ वागणूक यातून आपले पौरुषत्व सिद्ध करायला जातात. काही जण स्वतःला मिटून घेतात आणि हा आपला आनंद नशिबी नाही म्हणून दैवाला दोष देतात.

“त्या दिवशी सेमिनारच्या वेळेला पण मला भीती वाटली की आता गळणार माझा म्हणून. काय करावे काहीच सुचले नाही आणि मी तुझ्यावर हात उगारला.” पंकज खजील झाला होता.

“असू दे, असू दे. मी फार मनाला लावून घेतलं नाही ते.”मी म्हणालो. तसंही  पंकजने आज माझा लवडा शांत करून भरपाई केलीच होती . 

आपल्या या यक्षप्रश्नाला उत्तर मिळणार या आशेने का होईना, पंकज मध्ये एक नवा आनंद संचारित झाला होता. माझ्या कुशीत बसलेला पंकज म्हणाला, “काहीही असलं तरी तू काही माझे लाड केले नाहीस हं.”

“लाड करायला अजून बरेच दिवस आहेत माझ्याकडे. तू म्हणशील तसे लाड करेन. तीन दिवस काय दिवसातून तीनदा सुद्धा पाजेन तुला. पण औषध म्हणून नाही हां, मजा म्हणून. त्यात औषध काही नसतं.”

पंकजच्या चेहऱ्यावर उत्साहाचे कमळ फुलले होते.

पंकज बरोबरचे पुढचे दोन आठवडे म्हणजे खरच हनिमून असण्यासारखी परिस्थिती होती. पण पंकजच्या ‘त्या’ प्रॉब्लेममुळे माझ्या उत्साहावर विरजण पडले. एक खेळाडू आउट झालेला असताना कसं खेळणार? त्यालाही बहुतेक याची कल्पना होती.

दुसऱ्याच दिवशी मी बेडवर पडलो असताना त्याने दारावर टकटक केले. “ये की रे,” मी त्याला आत बोलावले.

“तुला माझा राग आलाय किंवा तुला माझी किळस येतेय का?” त्याने डायरेक्ट विचारले. मी मानेनेच नकार दिला. 

“मग का माझ्यापासून दूर झोपतो आहेस?”

“हे बघ पंकज, तुझ्या तब्येतीमुळे किंवा या प्रॉब्लेममुळे तू आता नाजूक मनस्थितीत आहेस. मला तुझा गैरफायदा घ्यायचा नाहीये. काल आपल्यात जे झाले तो शरीराचा आवेग होता असे समज. बाकी म्हणशील तर मला तुझी कधीच किळस वाटणार नाही. मला तुझ्याबद्दल प्रेम वाटले ते केवळ शारीरिक उपभोगासाठी नाही तर तू एक चांगला माणूस आहेस म्हणून.”

“मग का चोळामोळा करत नाहीस माझा? मी तडफडतोय तुझ्या राकट स्पर्शासाठी.घे ना मला तुझ्या मिठीत आणि कुस्करून टाक.”

“अरे पण तुझा ताठरपणा टिकणार नाही तर तुला अजूनच वाईट वाटेल म्हणून मी काही केले नाही आज.”मी त्याला समजावत म्हणालो.

“कल्पना आहे मला. हे माझं असं आहे म्हणून मी कुठल्या मुलीच्या जवळ जात नाही की लग्नाचा विचार करत नाही. उगाच एका निष्पाप मुलीशी लग्न करून तिला शरीरसुखापासून वंचित ठेवायचं हे काही पटत नाही मला. पण तू तरी मला समजून घेतो आहेस, माझी घृणा करत नाहीस. मग घेऊ दे की माझ्यापासून आनंद. मी एखाद्या मुलीला सुख देऊ शकत नसलो तरी निदान तुला तरी हवंय ते सुख देईन. ते तरी देऊ दे मला.” स्वतःची निराशा बाजूला ठेवून पंकज माझा विचार करत होता .

बोलता बोलता पंकज माझ्या गुप्तांगावरून त्याचे हात फिरवत होता. आणि त्या मखमली स्पर्शाला माझे शरीर साद देत होते.

“घे रे माझ्या राजा, घे माझ्या कडून, तुझं सुख ओरबाडून घे,”पंकजने मादक स्वरात मला आव्हान दिले."तुझा गरम रॉड माझ्या बोच्यात घालून तापव की मला.  हवे असेल तर आठवणीत राहील असा ब्लो जॉब देतो तुला ."

बोलताना त्याचाही बुल्ला पूर्ण ताठला होता. खरे तर माझ्यापेक्षा जास्ती. मला पण हेवा वाटला त्याचा. मी त्याला अनावृत्त केले आणि त्याच्या देहाशी खेळू लागलो.त्याला पाठीमागून मिठी मारून मी माझे इंद्रिय टोचले आणि त्याच्या पाठीवर माझ्या श्वासांचे गरम उसासे सोडू लागलो.

त्याच्या मागे उभा राहून मी दोन्ही हातांच्या विळख्याने मी त्याची स्तनाग्रे कुस्करायला सुरुवात केली होती. मधुनच त्याच्या बेंबीच्या भोकात मी माझे मधले बोट घालून तिथेही त्याला गुदगुल्या करत होतो. त्याच्या लिंगाला मात्र मी मुद्दाम हात लावला नाही. कारण त्यामुळे त्याचा लगेच गळला  असता . 

“आह बिट्टू, काय करतो आहे रे,”तो चकित झाला कारण तो जमिनीवर उभा असतानाच मी त्याला पलंगावर झुकायला लावले. त्याचा लवडा मात्र अजूनही हवेतच लटकत होता. चांगले लांबसडक केळ होते.

तो वाकल्यावर मी केजेल क्रीमचे बोट त्याच्या भोकात सरकवले आणि खाली बसून त्याच्या बोच्याची मालिश करायला लागलो. त्या हळुवार मर्दनाने पंकज सुखावला. माझा सोटा आत घेण्यापेक्षा हे फारच सोपे होते. पण थोड्याच वेळात मी दोन्ही बोटे सरकवली.

कालच्या अनुभवाने तो शिकला होता. त्याने पायातले अंतर वाढवले आणि माझ्या सोट्यासाठी राजमार्ग मोकळा केला. एक बसका स्टूल पायाखाली घेऊन मी उभा राहिलो आणि हातपम्पासारखे धक्के द्यायला सुरुवात केली. पंकज पूर्ण घुसळून निघाला. “किती मारतोस रे मला, जरा हळू कर की, जरा जोरात,” अशा सूचना पंकज कडून येताच होत्या.

काही मिनिटात मी थांबलो आणि पंकजला उभे केले. “गळलास का तू ?” मी पंकजला विचारले.

“नाही अजून,” त्यालाही आश्चर्य वाटले की आज इतकावेळ तो कसा टिकला.

“गाळणार का?” मी विचारले. “लवकर लवकर...आला” असे पंकज म्हणायच्या आत मी वाकलो आणि त्याचे पौरुष माझ्या जिभेवर घेतले. आजही पंकजने लवकरच पिचकारी मारली होती पण कालच्यापेक्षा जरा जास्ती वेळ टिकला. अशा वेळी प्रोत्साहन महत्वाचे.

“क्या बात ही मेरे हिरो. तू तो सुधार रहा है,” मी म्हणालो

“खरं सांगतोस की नुसती समजूत काढतो आहेस?” पंकजला खरे वाटेना. मी त्याला कुशीत घेऊन बसलो आणि समजावून सांगितले की योग्य व्यायाम आणि औषधे याच दोन गोष्टी त्याला पूर्ण बरे करू शकतात. त्याचीही चांगल्या डॉक्टरांचा सल्ला घेण्याची तयारी होती . 

माझ्या कुशीत झोपलेल्या पंकजला मी रात्री परत उठवले आणि माझ्या बाबुरावांना शांत करायला लावले.

सकाळी उठल्यावर फ्रेश मूडमध्ये असलेल्या पंकजशी गप्पा मारताना मी विचारले, “तुला कधी कळले की मला तुझ्यामध्ये इंटरेस्ट आहे?”

पंकज मोठ्याने हसला, "साल्या, माझ्यावर सारखी लाईन मारत होतास आणि मला कळणार नाही का? एकदा सीट वर बसल्याबसल्या  मी खाज आली म्हणून गोट्या चोळत होतो आणि तुझी माझ्या बुल्ल्यावारची नजर एक सेकंदही ढळली नव्हती तेव्हाच तुझ्या मनात काय आहे हे मला लख्ख कळले. आणि तेव्हा नाही का आपण मिटींगमध्ये बसलो होतो,माझी पँट घट्ट होती आणि गोट्यांचा आकार दिसत होता. त्या दिवशी पण तू मला नुसता नजरेने झवत होतास.”

“मग का बरं मग तरसायला लावलं मला?”

“माझीच हिम्मत होत नव्हती. तुला माझी परिस्थिती कळली आणि तू माझी टर उडवली असतीस तर? लोकांना सांगितले असतेस तर काय इज्जत राहिली असती ?  त्या दिवशी तुझ्याकडे सोफ्यावर पडलो आणि अक्षरशः दोन मिनिटात गाळला मी माझा. कारण त्या रुममध्ये पलीकडे तू इतका सोनेरी देह घेऊन झोपलेला होतास. पण तुझ्याकडे यायची हिम्मत नव्हती. इथे आल्यावर तू मला ज्या अवस्थेत सावरलंस ते पाहून मला वाटले की तू दिसतो तेवढा टग्या नाहीयेस. विश्वास ठेवता येईल तुझ्यावर.” त्याने प्रांजळपणे कबुली दिली.

हम्म म्हणजे त्या रात्री मी माझ्या खोलीत तळमळत होतो आणि इकडे सोफ्यावर हा . दोघांच्या मनात तेच असूनही काही होऊ शकले नव्हते . 

मी त्याला जवळ घेतले. माझ्या कंबरेखाली तोंड घुसळत तो म्हणाला, “दिवसातून तीनवेळा तूप पाजणार होता म्हणे! काय झालं तुझ्या वचनाचे ?” पंकजचा खट्याळ स्वभाव जागा झाला.

“थांब जरा तुझं तोंड असं गोड करतो कि बास.” मी म्हणालो आणि किचनमध्ये गेलो. हाक मारली, “येरे पंकज, चहा बरोबर क्रीम रोल खा.”

मी बुल्ल्यावर मध टाकून तो चिकट केला आणि लवडा साखरेच्या डब्यात घोळवला होता . 

पंकज आत आला तर मी डायनिंग टेबलवर माझा क्रीमरोल सजवून पहुडलो होतो. माझा अनावृत्त देह आणि साखरेच्या कणांनी सजलेला मोठ्ठा गुलाबजाम. माझ्या सोट्यावर पडलेले साखरेचे कण पंकज चाटून पुसून साफ करत असतानाच मी माझ्या क्रीमरोलचं क्रीमही सोडलं. आणि त्याने तेही संपवलं.

मोरांना अफू खाऊ घालतात म्हणजे ते रोज त्याच ठिकाणी अफू खायला येतात असे कुठे वाचले होते. रात्र झाली तसा पंकज कुशीत आला, “ठोकणार?” त्याने विचारले.

मी त्याला पांघरुणात घेत मानेनेच नकार दिला, “अरे मी काय मशीन आहे का ? आज मूड नाहीये. आज फक्त कुशीत झोप माझ्या.” तो ही शहाण्या मुलासारखा पांघरुणात घुसला. रोज ठोकण्याचा दावा करणारे खोटारडे असतात हे लक्षात ठेवा.

ट्रेनिंग संपवून दुसऱ्या दिवशी आम्ही भारतात निघणार होतो. रात्री आम्ही एकमेकांच्या सहवासातले क्षण जागवण्यासाठी जागे राहिलो. “बिट्टू, मुंबईला गेल्यावर असलं काही जमणार नाही रे. मग काय करायचं?”

“बघू पुढचे पुढे,” मी बेफिकीरीने बोललो, “आजची तर मजा घे.”.  मी त्याचे ओठ कुस्करत त्याचा चावा घेतला.

“काय ऐकतो आहेस?” फ्लाईट मध्ये बसल्यावर पंकजने मला विचारले. मी इयरफोन चा एक प्लग त्याच्याकडे सरकवला. शेवटचे कडवे चालले होते.

मी बासरी परी त्या , ओठी तुझ्या रहावे.

सुरांसवे सुगंधी , धुंदीत त्या जगावे.

हे स्वप्न अंतरीचे होईल पूर्ण कधी का?

                                  कानात सांग माझ्या, मी आवडे तुला का?

                                  माझी अबोल प्रीती, नयना तुझ्या कळे का?

मुंबईला उतरल्यावर आमचे रस्ते वेगळे झाले. पंकजला घेऊन मी डॉक्टरांकडे गेलो. काही औषधे आणि काही खास व्यायाम त्यांनी सुचवले. पुढच्या तीनचार महिन्यात मला हवा असलेला, मला सुखावणारा , कचकचून ठोकणारा पंकज मी पहिला, अंगावर घेतला . त्याला हवं ते सुख दिलं  आणि घेतलं सुद्धा . या काही सोनेरी दिवसांबद्दल परत कधीतरी . 

एक दिवस तो फोनवर कुणाशी तरी बोलत असतानाच मी तिथे गेलो. त्याने गडबडीने फोन ठेवला.”कोण होते रे?” मी विचारले.

“बहिणीशी बोलत होतो,”त्याने उत्तर दिले. 

तो खोटे बोलत होता हे तर मला कळले. त्याचा पांढराफट पडलेला चेहराच सांगत होता.तो माझ्याशी खोटे बोलला याचे खूप वाईट वाटले मला. पण मी कुणीच नव्हतो त्याचा. त्याला जाब विचारण्याचा मला काय अधिकार होता? त्या दिवसापासून मी पंकजशी बोलणे कमी केले. 

समलिंगी संबंध असले तरी मानवी जीवनातल्या सामान्य अपेक्षा इथेही असतातच . ज्याला सर्वस्व दिले आणि मानलं त्याने माझ्यापासून काही लपवणे म्हणजे मनाने  दूर जाण्याची पूर्वतयारी. प्रेमभंगाचे दुखः काय असते ते मी अनुभवत होतो.

एकदा त्याच्या घरी गेल्यावर “तू तरी पंकजला सांग, लग्नाचं मनावर घ्यायला.” म्हणून त्याच्या आईने मला घातलेली गळ आणि पंकजचा भर चौकात चड्डी सुटल्यासारखा झालेला चेहरा मला आठवला. गे लाइफ जगण्याच्या गप्पा आणि प्रत्यक्षातले सामाजिक दबाव यांची सांगड घालणे मुश्कील आहे. या संबंधाना काही भविष्य नाही याची स्पष्ट जाणीव आम्हा दोघानाही त्यानंतर झाली होती.

खऱ्या प्रेमात बंधन नसतं.  दुसऱ्याच्या आनंदात आपण आपला आनंद मानतो कारण आपलं  त्याच्यावर प्रेम असतं. माझ्या लाडक्या पंकजला कुठलाच त्रास नसावा  अशीच माझी मनोमन इच्छा होती .  पंकजची अडचण मला समजत होती. अशा परिस्थितीत त्याला अडकवून ठेवणे पण योग्य नव्हते. त्या दिवशीच्या फोन प्रसंगानंतर मी त्याच्यापासूनअंतर ठेवून वागायला लागलो. आमच्या भेटीगाठीही कमी केल्या . विरहाचा फार धक्का बसू नये यासाठी आतापासूनच सुरुवात केली . त्याच्या फोटोनी माझा एक आख्खा फोल्डर भरला होता . कधी आठवण आली की  तो फोल्डर उघडून बसायचो . 

त्या दिवशी एकेकाच्या टेबलपाशी जाऊन बोलणारा पंकज पाहिला.  थोड्याच वेळात माझ्या टेबलपाशी आला. लग्नाची पत्रिका त्याने दिली. चेहऱ्यावर अवघडलेपण. 

आम्हा दोघांच्या आयुष्यात काय उलथापालथ चालू होती ते कुणालाच कळणार नव्हते. आम्ही बोलू शकत नव्हतो आणि ते समजू शकत नव्हते. उद्या त्याचे  लग्न झाल्यावर माझ्यापासून पंकज कायमचा दूर जाणार होता.  माझ्या काळजाच्या तुकड्यावर कुणी दुसरेच हक्क सांगणार होते आणि मी माझ्या वेदनेचा हुंकारही देऊ शकत नव्हतो. 

सर्वांसमोर मी त्याचे अभिनंदन केले आणि “गले मिलो यार “ म्हणत मिठी मारली.

“आईसाठी रे, प्लीज समजून घे मला ” तो माझ्या कानात कुजबुजला.

“तीच ना ती, फोनवरची ,”मी तितकेच कुजबुजत त्याला विचारले. 

श्वासाने त्याने हुंकार भरला आणि मला हसू आले “भेन्चोत कुठला” मी तितकेच हळू म्हणालो. आणि आम्ही दोघे खुसूखुसू हसत एकमेकांपासून दूर झालो. 

माझ्या डेस्कटॉपवर चालूच होते, “कानात सांग माझ्या ..मी आवडे तुला का?”...

(समाप्त)

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी )



पंकजच्या इतर गोष्टी 
कानात सांग माझ्या भाग १ 
जीवनात ही घडी भाग १
जीवनात ही घडी भाग २