बरसात की रात Marathi Gay Sex Story

बरसात की रात

ही ट्रिक बहुतेक चालली. काही वेळातच दिपू माझ्या बाजूला कुशीवर वळला. त्याच्या शरीराचा स्पर्श मला पाठीकडे जाणवला. मी अजिबात हालचाल केली नाही. काही वेळातच दिपू अजून जवळ सरकला. त्याच्या हाताचा स्पर्श माझ्या पाठीला झाला. हळूच तो हात खाली सरकला आणि माझ्या भेगेतले केस त्याच्या स्पर्शाने थरारले.

==================================================================
On Twitter @bittumulaga

“आयला या बिट्टू सारखी बॉडी असती ना तर सांगतो यार रोज एकीला ठोकली असती. साला हा पडला फारच पुणेकर.” प्यालेला जयड्या सगळ्यांना सांगत होता. 

“एकदम खरं. या पुण्याच्या लोकांना हिम्मतच नाय रे भेंडी..साला हिम्मत दाखवायची तर बॉम्बेच्या लोकांनीच ,” निल्याने अक्कल पाजळली. त्याला स्वतः च्या मुंबईकर असण्याचा फारच गर्व होता. “भेंडी आता लग्न झालय म्हणून रे नाय तर साला वाडीतली एक पण चिकणी पोरगी मी सोडली नव्हती...काय सांगू तुम्हाला.” बाजूला बसलेल्या सगळ्या बेवड्यांनी खरंय खरंय म्हणून मान डोलावली.

मी, सगळ्यांनी तोडलेले तारे ऐकत, निवांत बसलो होतो. आमची ऑफिस स्टाफची पावसाळी सहल ताम्हिणी घाटातल्या एका छोट्याश्या गावात आली होती. 

दरवर्षीच एका लोकेशनला ऑफिसमधल्या सगळ्या दांडेकरांची ...म्हणजे दांडा असलेल्या सगळ्या पुरुषांची एक पिकनिक निघायची. शनिवारी सकाळी निघायचं , दिवसभर मौजमस्ती करून संध्याकाळी एखाद्या रिझोर्टमध्ये किंवा बंगला भाड्याने घेऊन राहायचं. रविवारी दुपारी उशिरा उठायचं आणि मुंबईला परत यायचं असा ठरलेला कार्यक्रम होता.

शनिवारी गाडीत बसलो की बियरचे कॅन उघडे व्हायचे , दारूच्या बाटल्या सोडा, सिगारेट असा धुरळा सुरू व्हायचा. दिवसभर दादा कोंडक्यांना लाजवेल असे द्व्यर्थी बोलणे आणि संध्याकाळी अजून प्यायला ‘बसल्यावर’ वर्षभर मनात साचलेली मळमळ मोकळी करायची. नुसता शिमगा चालायचा.

इथे बोललेलं कुणी मनात ठेवायचं नाही. मनातली सगळी किल्मिश, गैरसमज, समज , राग, लोभ यांना वाचा फुटायची . मन मोकळे होऊन सगळे गप्पा मारायचे. वर्षभर मनातला राग , भावना यांना या दोन दिवसात शब्द फुटायचे. परत येणारी माणसं पुन्हा हलक्या मनाने , तणावरहीत होऊन नव्या उत्साहाने काम करायची.

आमची इंडस्ट्री एकदम कामगार मानसिकतेच्या लोकांची आहे. जे आहे ते स्पष्ट , तोंडावर सांगणारी. साहेब आहे म्हणून कसं बोलू कसं सांगू याचा फारसा मुलाहिजा न बाळगता वेळप्रसंगी चार शिव्या घालणारी पण काम होईल हे पाहणारी आहे. त्यामुळे लोक जरा तोंडाळ वाटले तरी विषारी नाहीयेत.

या वर्षी आम्ही ताम्हिणीचा प्लॅन बनवला. आमच्यातल्या एकाचे पाहुणे महाड मध्ये राहत होते त्यांच्या गाववालयांचा एक बंगला भाड्याने मिळाला. दहा बारा खोल्या टुरिस्ट लोकांच्या हिशोबानेच बनवल्या होत्या. शिवाय त्यांनी आमच्या रात्रीच्या जेवणाची, सकाळच्या चहाची पण व्यवस्था करून दिली होती.

दिवसभर धबधब्यात खेळून सगळेच दमले होते. आल्यावर आम्ही कोरडे कपडे घातले आणि संध्याकाळची मैफल सुरू झाली. दरवेळी कुणीतरी गिर्हाइक लागतेच. या वेळी मी सापडलो. तसंही दोनेक तासांनी कुणा वेगळ्याच माणसावर सगळ्यांची पडी झाली असती.

आणि एक आहे बाकीची गॅंग पिऊन टुन्न झालेली असेल तर त्यांना काही समजावून देण्याच्या फंडात पडू नये.. लॉजिकल तर अजिबात बोलू नये. तुम्ही फार लॉजिक लावलं तर बाकीच्या लोकांची उतरते किंवा तुमचीच इज्जत उतरवतात बाकीचे . 

जुने जुने किस्से काढून एकेकाची टांग खेचायची हा तर निल्याचा आवडता धंदा. माझ्याबरोबर नारायणगावाच्या प्रोजेक्टवर होता. निल्याने स्वतःची टिमकी वाजवली आणि माझी मारायला सुरुवात केली.

“अरे तुम्हाला सांगतो, त्या नारायणगावच्या प्रोजेक्टवर असताना त्या समोरच्या किराणावाल्याची बायको असला माल होती. आणि सारखी याला लाइन द्यायची. पण हा साला असला डरपोक की कधीच तिच्याकडे मान करून पहायचा नाही. “ निल्याने पब्लिकला तिथली कथा सांगायला सुरुवात केली.

“अरे ती गच्चीवर कपडे वाळत घालायला यायची, वार्‍याने तिचा पदर उडायचा ,  त्या नावाखाली बॉल दाखवत उभी रहायची.” बोलताना निल्या त्याचा बुल्ला चोळत होता.

“निल्या, भोसडीच्या , माझ्यापेक्षा तूच तिला ताडत बसायचास म्हणजे,” मी म्हणालो.

“हां रे , पण कधी लाइन दिली नाही तिने मला. तिचा सगळं लक्ष वरच्या मजल्यावर, या बिट्ट्याच्या बाल्कनीकडे. आणि हा फोदरिचा नुसता व्यायाम करतो. तिच्यावर जोर लावायचा तर नुसतेच जमिनीवर  जोर काढतो. “ निल्याला तिने कधी लाइन दिली नाही याचे दुःख अजून वाटत होते.

“भाड्या , माझा जोर नको काढूस , माझा लवडा तुला लावला तर तुलाही नऊ महिन्यात पोर होईल,” मी माझ्या बॉक्सरमधून माझा बुल्ला बाहेर काढला आणि सर्वांसमोर त्याच्या पुढे नाचवला. 

या सगळ्या झवाड गोष्टींमुळे मी पण उत्तेजित झालो होतो. हां आता त्या किराणावाल्याची आणि त्याच्या बायकोची गोष्ट परत कधी तरी सांगेन.

मी असे म्हटल्यावर सगळेच हसायला लागले. आमच्याबरोबर ऑफिसमधल्या लांजेकरांचा पुतण्या, दिपू,  पण आला होता. गाडीत एक दोन जागा एकस्ट्रा होत्या आणि त्याला सुट्टी होती म्हणून तो पण आला.  त्याला आम्ही सगळे पिऊन असला दंगा करतोय हे बघताना भारी मजा वाटत होती. 

माझ्या उत्तरानंतर तो म्हणाला,” बिट्टू भाऊ सांगा की काय झालं ते.”

“अरे दिपू , आमचा एक प्रोजेक्ट होता नारायणगावमध्ये. मला आणि या निल्याला दोन महीने रहावं लागलं तिथे. साला तेवढ्यात समोरच्या बाईला ‘लावायला’ निघाला. हे मुंबईकरांसारखं फास्ट काम आम्हा पुणेकरांना जमत नाही. तुम्ही साले आठ तेराला चढणार आणि आठ पंधराला उतरणार. सगळं नुस्त घाईत. आम्ही कसं आरामात लावतो आणि आरामात ठोकून निवांत बाहेर काढतो,” मी पुण्याचा पेशवाई रुबाब दाखवत संगितले.

दिपुच्या हातात कुलकर्णींना मोबाइल दिसला. “दिप्या, साल्या हे सगळं सेन्सॉर बोलणं असतं , रेकॉर्ड करू नको रे . आमच्या साहेब लोकांनी ऐकले तर सगळ्यांना नोकरीतून काढतील” कुलकर्णी म्हणाले.

कुलकर्णी असे बोलल्यावर दिपुने  फोन ठेवून दिला.  “नाही नाही रेकॉर्ड करत नाहीये. काळजी करू नका."

“हा दिपू आणि कुलकर्णी सारखे लोक फार चकणा खातात , आणि पित तर काहीच नाहीत....नुसतीच गाडीतली एक सीट अडवून ठेवतात. “ जयड्या चालू झाला.

“अरे तू ओकायला लागलास की मीच तुला बेसिन कडे नेणार आहे, लक्षात ठेव,” कुलकर्णींनी त्याला ऐकवले.

आमच्या गप्पा रंगत गेल्या शेवटी एक दीड वाजता सगळे झोपायला गेले. मी पण एका रूम मध्ये गेलो. कुणी तरी ऑलरेडी झोपलेलेच होते. माझ्या लक्षात आले की बहुतेक दिपूच असावा.

“दिपू , झोपलास का रे?” मी माझ्या टी शर्ट काढत विचारले.

“नाही , झोप लागतेय,” तो झोपळल्या आवाजात बोलला.

“ मला सकाळी लवकर उठवू नकोस रे,” मी त्याला सांगून आडवा झालो.

मला फार बेशुद्ध पडेल इतकी दारू पिण्याची सवय नाहीये. म्हणजे कुणी आग्रह करू नये म्हणून मी खूप हळू पितो आणि फार दारू चढल्याचा आव आणतो पण तितकी चढलेली नसते मला.  दारुने आपल्याला पिऊ नये तर आपल्याला सांभाळता येईल एवढीच प्यावी.

पाच सात मिनिटे झाली असतील. मला झोप लागतंच होती एवढ्यात मला माझाच आवाज ऐकू आला.

‘माझा जोर नको काढूस , लवडा तुला लावला तर तुलाही नऊ महिन्यात पोर होईल’…. एकदा ऐकलं तर मला वाटलं की दारू चढली आपल्याला. पण काही सेकंदातच पुन्हा तोच डायलॉग ऐकू आला.   मी आवाजाच्या दिशेने कुशीवर वळलो तर दिपू डोक्यावरुन पायापर्यन्त पांघरूण घेऊन झोपला होता. चादरीच्या फटीतून मला थोडा प्रकाश बाहेर येताना दिसला म्हणजे हा दीप्या मोबाइलवर रेकॉर्ड करून मला बघत होता.

अचानक आठवले की हे वाक्य बोलत असताना मी माझ्या बॉक्सर चड्डी बाहेर बुलला काढला होता आणि निल्या समोर फडकावला होता. हा साला माझा बुल्ला बघत बसलाय की काय? दोन तीन वेळा हाच डायलॉग अगदी बारीक आवाजात मी ऐकला . 

दिपू तसा लहान नव्हता.  एम बी ए करत होता म्हणजे निदान चोवीसेक वर्षांचं असावा. मुंबईकर,  म्हणजे एकदम स्मार्ट तर होताच. शिवाय अंगापिंडानेही ठीक ठाक होता. उंचीने लहान असला तरी एकदम चंट होता. पटवू का याला? रात्र अजून रंगीत करू का? कसं करू ? कसा पटवू याला ?  माझ्या डोक्यात चक्र चालू झालं.

त्याला जर माझा लवडा एवढाच आवडला असेल तर त्याला हवंय ते द्यावे का? पण त्याला संशय तर यायला नको. त्याला वाटायला हवे त्यानेच मला पटवलं आणि ठोकलंय . कसे करावे म्हणजे हा मासा गळाला लागेल?

मी अंगावर एक पातळ चादर घेतली होती आणि फक्त एक बॉक्सर चड्डी घातली होती. सवयीमुळे मी बॉक्सर चड्डीच्या आत काही घालत नाही. हळूच कूस बदलली आणि कूस बदलताना पाठ दिपुच्या दिशेने केली. आणि चड्डी थोडी खाली सरकवली. पांघरूण तर तसेही बाजूला सरकवून, मी  पूर्ण उघडाच झालो होतो. 

माझ्या हालचालीने दिपू बहुतेक सावध झाला. त्याच्या मोबाइलचा आवाज बंद झाला होता. बाकीच्या आवाजांवरून लक्षात आले की त्याने तो मोबाइल साईड टेबलवर ठेवला.

आता दिपू सरळ तोंड वर करून झोपला होता.पण पाच मिनिटे झाली तरी काहीच पुढे होईना. असं कसं चालणार? 

ऑलरेडी रात्रीचे दीड दोन वाजले होते. सकाळ व्हायच्या आत काही तरी व्हायलाच हवे होते. मी पेटलो होतो. ‘माझं टोक आणि तुझं भोक’ किंवा ‘तुझ्या भोकावर माझं टोक’ यातलं काहीही चालणार होतं.

मी पुढची खेळी खेळायला लागलो. पाठ खाजवण्यासाठी मी हात मागे नेला. पाठ खाजवतानाच मी शरीराची हालचाल करून दिप्याच्या अजून जवळ सरकलो. पाठीवरून हात खाजवत हळू हळू तो कमरेकडे नेला आणि माझी चड्डी अजूनच खाली खेचली. माझ्या गांडीची खाच मी हळूच उघडी केली होती.

ही ट्रिक बहुतेक चालली. काही वेळातच दिपू माझ्या बाजूला कुशीवर वळला. त्याच्या शरीराचा स्पर्श मला पाठीकडे जाणवला. मी अजिबात हालचाल केली नाही. काही वेळातच दिपू अजून जवळ सरकला. त्याच्या हाताचा स्पर्श माझ्या पाठीला झाला. हळूच तो हात खाली सरकला आणि माझ्या भेगेतले केस त्याच्या स्पर्शाने थरारले. दिपू माझी गांड किती उघडी झाली आहे याचा अंदाज घेत होता. त्याचा कोवळा हात माझ्या बोच्यावर फिरायला लागला होता.

अजूनही मी जागा झाल्याचे दाखवत नव्हतो. दिपुची हिम्मत वाढली आणि पांघरूणाच्या सळसळीवरुन माझ्या लक्षात आले की त्याने त्याची चादर बाजूला केली. आणि तो मला समांतर झोपला . 

काही क्षणातच त्याच्या बुलल्याचे टोक किंवा बोट माझ्या बोच्यावर टोचू लागले. बहुतेक अंदाज घेत असावा की  मी  जागा आहे की नाही . मी काहीही हालचाल करत नव्हतो. दिपूची हिम्मत आता वाढली. तो माझ्या जवळ सरकला . त्याचा स्पर्श मला पाठीवर जाणवू  लागला . बहुतेक त्याची ऊंची माझ्यापेक्षा कमी असल्याने त्याने त्याची उशी वर खाली करून माझ्या भोकाशी त्याचे टोक सहज येईल असे अॅडजस्ट केले. आणि त्याचा लंड माझ्या भोकापाशी गुदगुल्या करू लागला.

आता याला रिस्पॉन्स द्यायला हवा. मी हळूच मागे सरकलो आणि त्याच्या टोकावर रेललो. माझ्या या कृतीने दिपू धिटावला. त्याने त्याचा एक हात माझ्या अंगावर टाकला. आणि माझ्या मानेवर त्याचे उष्ण उसासे सोडू लागला. खूप पेटवणारी कृती होती ही. मला राहवेना आता. मी त्याचा हात धरला आणि उलटा होऊन त्याच्या तोंडसमोर तोंड नेले.

दिपुचा चेहरा थोडा चकित होता. मी हळूच त्याच्या ओठांवर ओठ टेकवले  आणि विचारले, “ काय करतोस रे?”

त्याला माझी ही प्रतिक्रिया अपेक्षित नसावी. तो जरा घाबरला मागे सरकू लागला. पण मला त्याला हातातून घालवायचे नव्हते. मी माझ्या हातांचा विळखा त्याला घातला आणि जवळ ओढले.

काही न बोलता मी दूसरा हात त्याच्या सोट्यावर ठेवला. तो नागोबा उठतच होता. माझ्या रेशीम स्पर्शाने व्हायची ती जादू झालीच. मी त्याच्या मिठीतून बाहेर पडलो बेडवर उठून बसलो आणि माझी ‘हस्तकला’ यथेच्छ दाखवू लागलो. पहिल्यांदा जो असा अनुभव घेतो त्याला जरा संकोच असतो. पण जोडीदाराने उत्तेजित करणारा रिस्पॉन्स दिला कि भीड चेपते आणि नाव अनुभव घ्यायला तो तयार होतो. दिपूचेही असेच झाले. मी त्याला विरोध केला नाही उलट मला आवडते आहे असे दाखवल्यावर आपण केले त्यात धोका नाही. अजून पुढे जात येईल याची त्याला खात्री पटली. 

अचानक माझ्या लक्षात आले की दरवाजा उघडा आहे. मी त्याला सोडून पटकन दरवाज्याकडे गेलो आणि आवाज न करता दरवाजा बंद केला. माझी सिक्रेट्स माझीच होती. त्यांचे प्रदर्शन मी करणार नव्हतो.

तेवढ्यात दिपू बेडवर उठून बसला. मी दरवाजा लावून वळलो. आणि नागडा व्हायला लागलो. अंगावरचे एकमेव चिरगूट काढायला असा कितीसा वेळ लागणार होता ? 

माझी ही कृती बघून दिपू उठला आणि त्याचा टी शर्ट वर खेचू लागला. मला दिपुला एक रोमांचक अनुभव द्यायचा होता. आयुष्यभर त्याला ही पावसाळी रात्र लक्षात राहिली पाहिजे असा.

मी त्याच्या जवळ गेलो. अगदी नग्नावस्थेत मी त्याला मिठीत घेतले. माझा बुल्ला त्याच्या पोटावर दाबला जात होता. हळूच त्याच्या छातीवरून हात फिरवायला सुरुवात केली. माझा दुसरा हात हळुवारपणे त्याच्या पाठीवरून फिरू लागला आणि दिपू हळू हळू मोकळा होऊ लागला.

मी त्याच्या मानेचा कीस घेत माझे श्वास त्याच्यावर सोडत त्याला पेटवत होतो. माझ्या प्रत्येक उच्छवासाबरोबर त्याचा ताठ होणारा बुलला मला टोचत होता. माझी स्ट्रॅटेजी काम करत होती हे मला त्याच्या  बांबूच्या कडकपणा वरुन कळतच होते. 

त्याच्या झाटांच्या जंगलातून माझी बोटे फिरवत असताना त्याने माझ्या डोळ्यात डोळे घालून पहिले आणि हळूच भुवई उडवली. मला शब्दांची गरज पडली नाही. मी हळूच खाली वाकून त्याच तो ताठलेला बुल्ला ओठांनी रगडायला सुरुवात केली.

आता या दिपूचा, पुरूषांना झवायचा अनुभव किती आहे ? हे मला माहिती नव्हते. पण अश्या वेळी हे सगळे आपोआप कळू लागते. मी त्याची बुल्ल्यावरची कातडी मागे खेचली. हळूच ...आणि उघडा झालेल्या त्याच्या सुपड्यावर माझी जीभ हळुवार फिरवू लागलो. त्याच्या प्री-कमचा उग्र वास मला पेटवत होता. 

काही जणांना लिंगाचा हा वास आवडत नाही.  अशावेळी बुल्ला पाण्यात धुवून घ्यावा. थंड पाण्याच्या मग मध्ये बुल्ला बुडवून चोखायला पण मजा येते. गरम सोट्याला थंड पाण्यात बुडवून चोखताना, बर्फाचा गोळा चाटतोय असंच  वाटतं.

दिपुला चोखत असताना मी हळूच त्याच्या बोच्यावर हात फिरवू लागलो.  माझा हात जसा त्याच्या कुल्ल्यांवर पडला तसा तो शहारला आणि तिथले स्नायू कडक झाले. अर्थातच गडी या खेळात नवा होता. असल्या नव्या दुकानाचे उद्घाटन करण्याची मजा काय सांगू तुम्हाला?

मी हळुवार त्याचे बोचे चोळत असताना तोंडाने त्याचा मशरूम चाखत होतो. स्वर्गाच्या दारावर पोचलेला दिपू त्याचा  गळू नये म्हणून मोठ्या प्रयत्नात होता. हाताने माझ्या तोंडाला दूर करू पहात होता. मी हळूच त्याचा सोटा सोडत होतो काही वेळ गोट्या चोखून पुनः त्याचा बांबू तोंडात घेत होतो.

स्स स्सस्स करत उभ्या राहिलेल्या दिपुच्या मांड्यांचे स्नायू ताठ होत होते. दिपुला बेडवर झोपवला असतं तर बेडच्या कर्र कर्र आवाजाने बाजूच्या खोल्यांमध्ये आवाज गेला असता. पण मला थोडी अजून मजा हवी होती. मी बेडवरची गादी खाली ओढली आणि क्षणाचाही उशीर न लावता दिपू आडवा झाला.

त्याच्या तोंडावर बसून मी 69 ची पोज घेतली. हातांनी त्याच्या मांड्या कुरवाळत मी झुकलो आणि ते केळ पुनः एकवार माझ्या गरम तोंडात लाळेने ओलेकच्च करू लागलो. झवायच कसं हे कुणालाच शिकवायला लागत नाही. प्राण्यांमधल्या नैसर्गिक प्रेरणा त्यांना बरोबर कळतात. दिपू सुद्धा कंबर वर करून करून माझ्या तोंडात त्याचा लवडा आत अजून आत घालायचा प्रयत्न करत होता. 

माझं भोक समोर आल्याबरोबर दिपुची बोटं तिथे खेळू लागली. मला त्या गुदगुल्या सहन होईनात. 69 सोडून मी सरळ झालोआणि ऑन टॉप पोझिशन घेऊन दिपुचा सोटा आत घेतला. त्याला फार वेळ टिकणे जमणारच नव्हते. त्यामुळे त्याचं टोक आत गेल्याबरोबर तो झडला.

त्याचं वीर्य माझ्या भोकाला ओलं करून गेलं. दिपुला ठोकून घ्यायची माहितीच नव्हती आणि इतके लोक बरोबर असताना मलाही फार आवाज होणार नाहीत याची काळजी घ्यायची होती. मी माझा सोटा त्याच्या तोंडाजवळ आणला. मोठ्या मुश्किलीने दिपू मला तोंडात घ्यायला तयार झाला. 

अर्थात या कुठल्याच बाबतीत, म्हणजे मागून देणे किंवा तोंडात घेणे, जबरदस्ती करू नये.....बराच वेळ झाल्याने मी पण बिंड गाळायच्याच मार्गावर होतो. काही क्षणातच मी पण त्याच्या केसाळ छातीवर माझ्या अंडातला माल रिकामा केला.

रात्रीच्या अंधारात दिपुने  माझ्या बॉक्सर चड्डीलाच छातीवरचा चिक पुसून ठेवला. तसेच दोघेही झोपून गेलो. मधून अधून दिपू माझ्या कुशीत शिरत होता. मी पण माझ्या या नव्या पिल्लाला कुरवाळत लखनाच्या आठवणी काढत होतो. दिपूने स्वतःहून मला भेटण्याचे आश्वासन दिले. आला तर ठीक नाही आला तरी ठीक. पंकजच्या आठवणीतुन  नुकताच सावरणारा मी , अर्थातच नव्याने जीव लावायला तयार नव्हतो.

डोंगर, दर्‍या , धबधबे , पाऊस आणि या सगळ्या नैसर्गिक वातावरण आणि कुशीतले हे नैसर्गिक निरागस पिल्लू..... क्या बात है.....सुखाचा धबधबाच जणू !!!

सकाळी सकाळी कुणी रेडिओवर गाणे लावले होते.....”जिंदगीभर नही भुलेगी वोह बरसात की रात ....”

मी दिपुकडे पाहिले आणि तो चक्क लाजला....

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी ) 

नारायणगावचा पहिला प्रोजेक्ट
पधारो सा