कॉफी विथ कुणाल Marathi Gay Sex Story

कॉफी  विथ कुणाल Marathi Gay Sex Story
मग वाट कसली बघतो आहेस ?" मलाही आता राहवेना . माझ्या पायांचा विळखा घालून मी कुणालला  जवळ ओढले . ओट्यावर बसलेला मी, मला चिटकून उभा असणारा कुरळ्या केसांचा कुणाल  आणि माझ्या पायांच्या  मिठीतले त्याचे केळाच्या खांबासारखे कडक पाय . एका हाताने त्याने हॉट प्लेट बंद केली 

 जीवन के सफर में  राही मिलते है बिछड  जाने  को  और दे जाते है यादें तनहाई में  तडपाने  को . 
असे किती आले आणि किती गेले. कुठे हिशोब ठेवत बसावा ?

मुंबई, माणसांच्या या महासागरात दोन लोक भेटतात आणि क्षणात दूर जातात . कधी लोकल पकडताना पलीकडच्या प्लॅटफॉर्म वर  कुणी देखणा दिसावा, डोळयांना डोळे भिडावे , आपल्या आवडीची ओळख पटावी तर क्षणात समोरून धडधडत लोकल येते आणि 'तो' पुढच्या क्षणी दिसेनासा होतो . कधी 'तो' थांबला तर तुम्हाला वेळ नसतो . कधी दोघांना वेळ असला तर निवांत जागा नसते . 

एका मित्राने मेल करून विचारले आहे की  तू कधी क्रूझिंग केलं आहेस का ? नक्कीच केलं आहे .  आपले लोक भेटण्याची ठिकाणे आणि वेळा  अनुभवाने लक्षात येतात . इथे त्या बद्दल, म्हणजे क्रूझिंग ची ठिकाणे आणि वेळा याबद्दल  बोलत नाहीकारण हा अगदीच ओपन फोरम  आहे .  समलिंगी नसणारे लोकही हे वाचू  शकतात कदाचित आपल्या समुदायाला त्रासही होऊ शकतो . 

क्रूझिंग हा चटपट मजा येणारा प्रकार असला तरी त्यात धोका आहेच . अनोळखी लोकांशी संबंध म्हणजे लैंगिक स्वैराचारातून होणाऱ्या संसर्गजन्य रोगांना निमंत्रण ठरते. मी सुरुवातीला मजा म्हणून हा प्रकार बऱ्याचदा अनुभवला. केवळ आरोग्य नव्हे तर इतरही त्रास या प्रकारातून होऊ शकतात . 

एकदा एका  स्टेशन जवळच्या एका मुतारीत मी गेलो . कुणी दिसते का म्हणून थोडा रेंगाळलो . कुणी सिग्नल देईना  म्हणून तिथून  निघालो. बाहेर येऊन जिना चढायला लागलो तसा  एकाने येऊन हात पकडला. 

"क्या कर रहे  थे अंदर ? मैने सब देखा है !" तो माणूस मला दरडवायला  लागला . नुकताच मुंबईत आलेला मी जरा घाबरलो. उसने अवसान आणून म्हणालो ,"चल  भाड्या , चाल पोलिसात ... तुला दाखवतो काय करत होते ते ." त्या माणसाला हे अनपेक्षित होते . मी माझ्या हाताने त्याचा हात धरू लागलो तसा  तो पळाला .  पण अनेकदा आपण लोक लुबाडले जातो .  

अशा ठिकाणी  कुणी ओळखीचे भेटले तर अजूनच पंचाईत होते . आता दोघांना एकमेकांचे सिक्रेट समजले म्हणून समोरचा माणूस काही अपेक्षा करू शकतो. हा माणूस आपले बिंग फोडेल या भीतीने झक  मारत त्याच्याशी चाळे  करावे लागतात .  

बऱ्याचदा अशा लोकांकडून ब्लॅकमेल सुद्धा केले जाते . न आवडलेल्या माणसाशी शारीरिक लगट करणे हा एक वेदनादायक अनुभव असतो . कुणी आपल्यावर सक्ती करणे, ईच्छा  नसताना चाळे  करणे यातली वेदना आणि त्रास ज्याने भोगला आहे त्यालाच कळतो. 

थोडक्यात काय तर सार्वजनिक  ठिकाणी क्रूझिंग हा एक तापदायक अनुभव पण ठरू शकतो . माझ्या क्रूझिंगच्या जशा खराब आठवणी आहेत तशी एक फारच उत्तेजक आठवण पण आहे . 

समुद्र किनाऱ्यापाशी  असणाऱ्या एका बागेत मी रात्री जेवण झाल्यावर बसलो होतो . मुंबईत अश्या निवांत जागा अगदी कमी आहेत . ज्या आहेत तिथे भेळवाले आणि खादाड लोक वीट  येईल इतके चरत असतात .  रात्री सडे नऊ दहाची वेळ होती आणि मी घरी जाण्याच्या घाईत अजिबात नव्हतो . अलिशाचे एक जुने गाणे 'धुआं' मोबाईलवर ऐकत निवांत हवा खात होतो . 

समोरच्या पायवाटेवर एक हंक फोनवर कुणाशी तरी बोलत होता . त्याच्याही येरझाऱ्या चालू होत्या . मला काही त्याचे बोलणे ऐकू येत नव्हते एवढे तो हळू बोलत होता . बागेतले दिवे ऑलमोस्ट मालवले  होते त्यामुळे त्याचा चेहराही दिसत नव्हता . 

एकामागून एक गाणी चालू होती आणि मी डोळे बंद करून बाकावर बसलो होतो . अचानक बाक  हलला. मी हळूच डोळे किलकिले करून पहिले. तो मघाशी फोनवर बोलत असणारा मुलगा माझ्या शेजारी येऊन बसला होता . 

बाकावर तुम्ही कुठे बसला आहेत यावर बरेच काही समजते . म्हणजे बघा एका बाकावर तुम्ही मध्येच बसला असाल तर तुम्हाला त्या बाकावर कुणी येऊ नये असे वाटतंय. किंवा एका बाजूला बसला असाल तर दुसरे कुणी आले तरी तुमची हरकत नाहीये . अगदीच टोकावर बसला असाल तर मात्र कुणी आले की  लगेच तिथून जायच्या तयारीत तुम्ही आहात हे समजू शकते . 

मी निवांत एका बाजूला बसलो होतो म्हणजे अजून कुणी आले तर त्याला बसायला जागा ठेवली होती .
बहुतेक ते त्या मुलाला समजले असावे . मी हळूच डोळ्याच्या कोपऱ्यातून त्याला पाहू लागलो . थ्री फोर्थ 
घातलेली , कमावलेली तब्येत , नितळ वाटणारी त्वचा , अंगाला मंद परफ्युम लावलेला आणि कुरळे केस, म्हणजे तर माझा वीक पॉईंट . 

पोरगा म्हणजे पेढा होता एकदम. पण तुम्हाला घाई करून मात्र चालत नाही . प्रत्येकाला खुलायला वेळ लागतो . कदाचित तुमचा जेवढा ताठलेला असतो तेवढाच समोरचाही पेटलेला असतो  पण हे व्यक्त करण्यासाठी प्रत्येकाला वेगवेगळा वेळ लागू शकतो . फार घाई केलीत तर दुसऱ्या व्यक्तीला कदाचित शंका येते , भीती वाटते किंवा काही वेळा तो स्ट्रेट असल्याने तुमची वाट लागते . 

बऱ्याचदा अशा क्रूझिंग प्लेसेसना समलैंगिक होण्याच्या सीमारेषेवरचे लोक सुद्धा असतात . मनातून ओढ वाटत असते पण हिम्मत होत नसते . हा अनुभव घ्यावा का या बद्दल साशंक असतात किंवा हे एक्सायटिंग  वाटतंय पण अनैतिक आहे अशा संभ्रमात असणारे पुरुष पण हो कि नाही अशा द्विधा मानसिकतेत असतात . अशा लोकांना फार हळुवारपणे हाताळावे लागते . थोडी घाई केलीत तर पटत असलेला माणूस  हातून जाऊ शकतो .  म्हणजे तुमची घाई ही  समोरच्या व्यक्तीला आक्रमक, भीतीदायक वाटू शकते. 

त्यामुळे  हा मुलगा शेजारी बसला तरी मी काही फार हालचाल केली नाही . लोअर मध्ये असलेला माझा बाबुराव उठू लागला होता आणि त्याची वर खाली होणारी हालचाल बाहेरूनही लक्षात येण्यासारखी होती . मी मुद्दामच तसा बसून राहिलो . जर हा इंटरेस्टेड असेल तर नक्कीच त्याचे लक्ष जाईल असा माझा अंदाज होता. आणि तो काही मिनिटातच खरा ठरला . 

तो काही तरी बोलला . माझ्या कानातल्या इयरफोन मुळे ऐकू आले नाही म्हणून मी इयरप्लग  बाजूला करून विचारले, "यस प्लिज ?". 

"मराठी ?" त्याने विचारले . मी मान डोलवली . त्याने स्मितहास्य केले. 
"शांत बसायला फारच छान  वाटते ना." तो म्हणाला . 

काही तरी संभाषण चालू केले त्याने आता मी नुसता हो म्हणून बसलो असतो तर संवाद वाढला नसता. 

"हं ....या एरियात एवढी शांतता  कधी बापजन्मी मिळत नाही ," तो हसला . 

"तुम्ही इथेच राहता ?" त्याने विचारले . बहुतेक जागा आहे का असे स्पष्ट विचारायला कचरला असावा. 

"नाही,  मी कधी तरी इकडे येतो. माझ्या रूमवर तीनचार जण राहतात त्यामुळे एकांत कधी मिळत नाही . मग निवांत बसावेसे वाटले तर येतो कधी मधी  इथे ," मी थोडक्यात त्याला माझा प्रॉब्लेम सांगितला आणि तुझ्याकडे जागा असेल तर मला सांग असेही आडवळणाने सांगितले . 

"त्या बाबतीत मी सुखी आहे . मला नुकतीच जागा मिळाली आहे . कुणी पार्टनर नाही की  जागेच्या मालकांचा जाच नाही . " त्यानेही हिंट द्यायला सुरुवात केली . 

"सो लकी , काय पुण्य केलं होतंस  मागच्या जन्मी ," मी हसतहसत बोलताना त्याच्या मांडीवर हात ठेवला . त्याने काही स्वतःचा पाय बाजूला करणे किंवा माझा हात  झटकून  टाकणे अशी काही प्रतिक्रिया व्यक्त केली नाही . थोडक्यात ग्रीन

सिग्नल मिळू शकला असता . "नाही रे कुणी नाहीये  माझ्या कडे . मी एकटाच आहे . बाय द वे मी कुणाल ," त्याने ओळख करून दिली आणि हात पुढे केला .

रात्रीच्या वेळी गर्दी  नव्हती पण  आम्ही दोघे उगाच खेटाखेटी करत बसलो नव्हतो . बाजूने एक हवालदार येऊन गेला सर्वाना उठवून बाहेर काढत होता . बराच उशीर झाला होता . आम्ही पण उठलो . 

"चला निघावे आता ," मी अगदी जीवावर आल्यासारखा बोललो . 

Thanks from Internet

" माझे घर जवळच आहे तुला एकांतच  हवा असला तर तिथे मिळू शकेल ," त्याने अंदाज घेत घेत मला विचारले . 

"बघ बुवा तुझया घरच्यांना उगाच त्रास नको ," त्याच्या घरी अजून कुणी आहे का हे मला जाणून घ्यायचे होते . 

"मी बिटटू ," त्याचा हात हातात घेत  मी बोललो 

. जिम केल्यामुळे त्याच्याही हाताला घट्टे  पडलेले 

होते . उंची तर त्याचीही  चांगली होती . 

"येतोस का मग ? मस्त कॉफी  पिऊ या ," कुणाल बोलला. 

समुद्र किनाऱ्यापासून चालत आम्ही जवळच एका गल्लीत गेलो.   मस्त वाडी होती . भरपूर झाडे आणि जुने घर . त्याने एका बाजूची खोली उघडली . बल्ब  लावला . हॉलमध्ये सामानाची खोकी बांधून पडली होती . 

"अरे मला वाटले तू इथे राहतो आहेस . " मी जरा चकित झालो .. मला नीट लावलेले घर अपेक्षित  होते . 

"सॉरी यार , मी नुकताच इथे शिफ्ट झालोय . अजून सामान लावलेले नाही . फक्त चहा कॉफी  साठी सोय केली आहे ," कुणाल म्हणाला . 

कुणाल राहत असलेला बंगला जरा जुना असला तरी मस्त एकांतात होता . खिडक्या लावलेल्या होत्या . 

"चहा की कॉफी ?" त्याने विचारले . 

"कॉफी  विथ कुणाल ," मी बोललो तसा  तो हसला . 

"मी कॉफी  करतो तो पर्यंत तू बस ," कुणालने असे म्हटल्यावर मी प्रश्नार्थक चेहरा केला . त्या हॉल मध्ये बसण्यासाठी काही शिल्लक नव्हते . त्याला माझी अडचण समजली . 

गालातल्या गालात हसत तो म्हणाला, " चल  ओट्यावरच बस तू . "

त्याने हॉट  प्लेट वर पाणी आणि दूध तापायला ठेवले  आणि मी बाजूलाच उडी मारून त्या ओट्यावर बसलो . पाणी गरम होत होते तसा  कुणालने माझ्या मांडीवर हात ठेवला आणि माझ्या समोर तो उभा राहिला . 

"काय करतोस ," त्याच्या आवाजातले मार्दव  त्याच्या पिळदार दंडांना  शोभत नव्हते. 

"सिव्हिल इंजिनियर आहे , बिल्डिंग बांधतो . आणि तू ?" बोलता बोलता मी त्याचा हात हातात घेतला आणि माझ्या जांघेकडे आणला . 

माझ्या डोळ्यात बघत कुणाल म्हणाला ," मी फॅशन इंडस्ट्रीत आहे .  विक्रमच्या स्टुडियो मध्ये आहे . कुठल्यातरी ड्रेस डिझायनरच्या स्टुडिओमध्ये कुणालने करियरला सुरुवात केली होती . 

"मग तर काय तुला नुसत्या मॉडेल्स बघायला आणि हाताळायला मिळत असतील ," मला काही तरी करून झवाझवीचा विषय काढायचा होता . त्याने स्माईल दिले. 

"बघ ना , जाहिरातींच्या फोटो मध्ये , एफ टीव्ही मध्ये कसल्या सेक्सी कपड्यात असतात.  तुम्ही तर एकदम जवळून हाताळत असाल  ना ?"

"नाही रे विक्रमला आवडत नाही ," कुणाल म्हणाला .

"काय आवडत नाही , मुलींच्या जवळ जाणे की  'तू' मुलींच्या जवळ जाणं ?" मी तो जो कुणी विक्रम होता त्याच्या आणि कुणालच्याही आवडीची चौकशी करत होतो .

"दोन्ही ," कुणाल निवांतपणे म्हणाला .

"हम्म तुझ्यासारखा तगडा  मुलगा कोण सोडेल नाजूक मुलींवर ? कच्चा खाऊन टाकशील त्यांना " मी कुणालचा इगो  सुखावायाला  लागलो .

"हम्म , म्हणून तर मला तुझ्यासारखी कडक मुलंच  आवडतात ," माझ्या लिंगावर हात फिरवत कुणाल म्हणाला . बाबुराव ताठले होते , बाहेर पडायला आतुर झाले होते . 

" मग वाट कसली बघतो आहेस ?" मलाही आता राहवेना . माझ्या पायांचा विळखा घालून मी कुणालला  जवळ ओढले .

ओट्यावर बसलेला मी, मला चिटकून उभा असणारा कुरळ्या केसांचा कुणाल  आणि माझ्या पायांच्या  मिठीतले त्याचे केळाच्या खांबासारखे कडक पाय . एका हाताने त्याने हॉट प्लेट बंद केली . 

इथे कुणाला हवी होती कॉफी . कॉफी  तर एक बहाणा होता .. त्या कॉफी  डे च्या जाहिरातीसारखे ,' अ  लॉट कॅन हॅपन ओव्हर अ  कप ऑफ कॉफी '. 

कुणालचे ओठ माझ्या ओठांवर  आदळले आणि एकमेकांच्या तोंडात आमच्या जिभा वळवळू लागल्या. त्याने हातांची मिठी घालून मला जवळ केले आणि ओट्यावर मागे भिंतीकडे ढकलले . मी भीतीवर रेलून बसलो तसे त्याने माझी लोअर खेचायला सुरुवात केली . माझा केळ  उघडे पडले, कच्च्या केल्यासारखे कडक झालेले माझे केळ कुणाल  हुंगायला लागला . त्याच्या उष्ण श्वासांनी  मला जाम पेटायला झाले .

बहुतेक जांघेत मारलेल्या माझ्या डिओडरंट च्या वासाने कुणालही  पेटला. माझ्या मांड्या कुस्करत त्याने सोटा चोखायला सुरुवात केली . प्रत्येकाची चोखण्याची एक स्टाईल असते . याची खूपच सेन्शुअस म्हणावी अशी होती . मखमली ओठांच्या करकचून मारलेल्या मिठीत माझा बाबू अडकला होता . तो ओठांचा घट्टपणा मला हवाहवासा वाटत होता . त्याची जीभ माझ्या बाबुला ओला करत होती , वर खाली मान  करत कुणाल मला झवण्याचा फील देत होता . 

पण मला त्यात समाधान नव्हते .

मी आवेगात असणाऱ्या कुणालला लवड्यापासून बाजूला केले आणि विचारले ," घेणार मला ?"

त्याने मानेनेच होकार दिला  आणि लोअर खाली ओढली . त्या खोलीत सगळीकडे सामान पसरलेले होते .आम्हाला झोपायला किंवा बसायलाही जागा तिथे जागा नव्हती . 

"सॉरी यार तुला राजा बनवून ठोकून घ्यायचं होतं मला , मस्त बेडवर गुलाबाच्या पाकळ्या पसरून झवून घेतला असता तुला.  पण आज काही शक्य नाही ," कुणालच्या आवाजात दिलगिरी होती . 

"छोड दो  यार , फिर  कभी फुरसतमें  चुदाई करेंगे . आज तो जैसा है वैसा  ठोकता हूँ " मी बंबैय्या हिंदीत बोललो .

कुणाल तिथेच पाय फाकवून वाकला  आणि मी त्याच्यात घुसवून माझा जोर काढायला लागलो .

कुणी मनापासून ठोकून घ्यायला तयार असेल ना तर जी मजा येते तिची बरोबरी कशाशीच करता येत नाही . जबरदस्ती आत घालणे किंवा एखाद्याला धाकदपटशा दाखवून मैथुन करणे ही  अतिशय घृणास्पद गोष्ट आहे . लोकांना यात कसा काय आनंद मिळतो कोण जाणे ?

कुणाल माझ्या सारखाच होता अंगापिंडाने , मजबूत . त्याला ठोकताना खरंच स्वर्ग आठवला . तो विक्रम जर याला ठोकत असेल तर खरंच दर्दी म्हणायला हवा . बरं  झालं  आज बागेत आलो . माझ्या मनात विचार चालू होते . 

माझा वेग वाढला तसं  कुणालच्या लक्षात आले कि मी गाळतोय म्हणून. तो म्हणाला, "माझ्या आत गाळू  नकोस रे ."

मी बरोबर  ऐनवेळी सोटा बाहेर काढला आणि  बिंड कुणालच्या मऊ मुलायम बोच्यावर पडले .

कुणालसुद्धा  तो पर्यंत गळला  होता . आम्ही कपडे आवरले आणि दीर्घ चुंबन घेऊन मी त्याचा निरोप घेतला . रात्री जाताना फार वैताग आला . बहुतेक अमावास्याची रात्र होती . सगळ्या रस्त्यात लिंब आणि मिरच्यांचा खच पडलेला . कधी आपले लोक अंधश्रद्धेतून बाहेर येणार असा विचार करत मी रूमवर आलो . 

दोन चार दिवस गेले. मला कुणालची आठवण आली . म्हटलं  बघावं घरी असला तर . आतापर्यंत त्याचे घर सुद्धा लावले असेल , म्हणजे जरा झोपायला जागा झाली असेल . मी चालत त्याच्या बंगल्याकडे गेलो  पण खोलीतले लाईट बंद होते . थोडावेळ बागेत टाईमपास  केला आणि परत त्याच्या घरी गेलो . अजूनही खोलीतले दिवे बंदच होते . म्हणजे तो अजूनही  आला नव्हता . पण गेटपाशी असणाऱ्या छोट्या केबिनमध्ये मात्र दिवा चालू होता . 

मी दार खटखटवले . एक म्हातारासा  वॉचमन बाहेर आला . 

"कौन चाहिये ?" त्याने विचारले . 

"कुणाल कब आयेगा ?" मी विचारले . 

"वोह  कहांसे आयेंगे ?" त्याच्या चेहऱ्यावर  गोंधळाचे भाव दिसत होते .

"क्यूँ नही  आयेंगे ?" मी पण बावचाळलो . 

"अरे भय्या उनको गुजरे  हुए तो पांच  साल हो गये. बंगले के मलिक तबसे  महाबलेश्वर  चले गये . ये बंगला  तो हमेशा खाली रहता है . " वॉचमन सांगू लागला . 

"उनका सामान तो पिछले  पांच साल से बॉक्स में  पडा  हुआ है " त्याने सांगितले . 

त्याचे हे वाक्य ऐकून माझी फाटली . आयला,  परवा  रात्री कुणाबरोबर आलो होतो मी ? ते झाकून ठेवलेले सामान ? ते पाच वर्षे तसेच पडून होते ? तो कोण होता ?

माझ्या कपाळावर घामाचे थेंब टरारुन  आले . मी तडक मागे फिरलो . साला लोकांची अंधश्रद्धा काढता काढता आपलीच  वाट लागली की  . थोडे चालून गेल्यावर परत मनात विचार आला . याचा सोक्षमोक्ष लावलाच पाहिजे . परत मागे फिरलो . वॉचमन  तिथेच बसला होता . 

"भय्या,  कल  आप किधर थे? और वह  लडका कौन था ? घुंगराले  बालवाला?" मी विचारले . तो म्हणाला मै तो आजही सुबह गांव से आया. और वह  लाडका शायद साबका छोटा बेटा होगा या फिर ऊनका  कोई दोस्त होगा ".  

"क्या मुझे आपके साबका फोन नंबर या पता  मिल सकता  है ?" मी पिच्छा पुरवला . 

"नही  साब , हमारे पास कुछ नही  है " त्याने मला उडवून लावले .

त्या नंतर मी जेव्हा कधी त्या एरियात जातो कुणालाच बंगला नक्की बघतो . आज ना उद्या  तो कुणाल चा धाकटा भाऊ भेटेल आणि माझे हे छोटे रहस्य उलगडेल अशी आशा आहे .... दोन ओंडक्यांची जशी सागरात क्षणासाठी भेट होते तशी ही  भेट एकदाच झाली असली तरी माझ्या मनावर जबरदस्त परिणाम करून गेली . 

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी )