Copy Not Allowed

Friday 21 December 2018

झाले मोकळे आकाश Marathi Gay Story

#marathigay कुणीतरी  तोंडात घेऊन चोखण्याचे सुख काय असते ते एकदा अनुभवल्या शिवाय कळणार नाही. ज्याने ते सुख घेतले, म्हणजे चोखण्याचे आणि चोखायला देण्याचे, ते दोघेही त्या सुखाला चटावतात असा माझा अनुभव आहे.

On twitter @bittumulaga

On quora @Bittu

कोल्हापूरचा आणि माझा काय ऋणानुबंध आहे काही कळत नाही. बर्‍याचदा त्या भागात जावे लागते. मुंबईत ऑफिसमध्ये आल्यावर एकदा मित्राच्या लग्नाला कोल्हापूरला जावे लागले होते. त्या रेल्वेत झालेली गच गच तुम्ही वाचलीच आहे.

मागे दीड दोन वर्षापूर्वी एकदा कोल्हापूरला गेलो होतो. त्यावेळी चंदूला फोन केला. वेळ असला तर ये म्हटले, ‘कुस्तीचे’ एक दोन डाव खेळू म्हणून सुचवलेसुद्धा. पण चंदू इस्राइलला जाण्याच्या गडबडीत होता. आरोनने त्याला महाराष्ट्र इस्राइल मैत्री संघाच्या माध्यमातून काही आठवड्यांसाठी इस्राइलच्या दौर्‍यावर बोलावले होते.

मला भेटण्यासाठी म्हणून चंदू हॉटेलवर आला. गप्पा मारताना त्याने आरोनशी झालेली भेट सांगितली. आणि आता एका मोठ्या हनीमूनवरच जात असल्याचे सांगितले . त्याची आणि आरोनची ‘काकवीत न्हालेली भेट’ ऐकून मला मजा वाटली.

आता लखनौवरुन आलो. राजीवला भेटून काही दिवस झाले होते. त्याची गोरी आणि फुलासारखी गांड मला आठवत होती. नव्या नोकरीत राजीव स्थिरस्थावर झाल्याचे मला त्याच्या फोन वरुन कळले. पायाला काय भिंगरी लागली होती माहीत नाही पण ऑफिसच्या कामासाठी मला कोल्हापूरला जायला लागणार होते.

आम्ही एका कंपनीबरोबर पार्टनरशीप करून काही प्रोजेक्ट सुरू करणार होतो. रहिवासी टाऊनशिप बनवायची होती. त्याचे काही प्लॅनिंग करायचे होते म्हणून यावेळी मी जाणार होतो. कारनेच प्रवास केला. त्यांच्या ऑफिसमध्ये गेलो. तासभराने सगळे लोक जमले आणि आमची मीटिंग सुरू झाली.

‘नवे साहेब अजून यायचे आहेत‘, ‘आले का साहेब?’, ‘गाडी आली साहेबांची’ असे उद्गार कानी येत होते. त्यांचे जनरल मॅनेजर मीटिंग मध्ये यायचे होते. मीटिंग चालू अस्तनंच एका शिपायाने दर उघडून संगितले, “साहेब दोन मिनिटात येत आहेत.” हे बोलत असतानाच तो बाजूला सरकला आणि त्यांचे साहेब आत मध्ये आले.

मी चकित होऊन पाहत राहिलो. तो सुनीलदादा होता. तोच तो, ज्याने माझ्या या रंगीत जीवनाची सुरुवात करून दिली होती. मी गडबडलो. काय प्रतिक्रिया द्यावी काही कळेना. त्याचेही बहुतेक असेच झाले असावे. आम्ही दोघांनी एक अवघडलेले स्माईल केले आणि मी माझ्या कामाचे डिस्कशन सुरू केले.

इतर लोक जेव्हा बोलत होती तेव्हा मी सुनीलचे निरीक्षण करत होतो. वयाचा परिणाम आता त्याच्या शरीरावर दिसू लागला होता. आमच्या इमारतीमध्ये रहायला आला तेव्हा त्याचे नुकतेच लग्न झाले होते. शरीर लोखंडाच्या कांबीसारखे टणक होते. आता मात्र सुनीलचे वजन चांगलेच वाढले होते. जनरल मॅनेजरच्या पदाला साजेल असे टक्कलसुद्धा पडायला सुरुवात झाली होती.

आता याच्याशी कसे वागावे हाच विचार मी करत होतो. जर त्याने मला खुलेपणाने ओळख दाखवली असती तर माझेही टेंशन गेले असते. कदाचित मी त्याच्या मोकळ्या वागण्याचा अर्थ काही ‘वेगळाच’ काढेल का ? असा प्रश्न त्याला पडला होता का ?

माणसाच्या मनात समलिंगी आकर्षण दडून बसलेले असते. फक्त ते वेगवेगळ्या प्रकारे व्यक्त होते. कधी ते शारीरिक रूप घेते कधी केवळ कौतुकाचे . कधी ते कोवळ्या तरुणाईचे असू शकते तर कधी पिकल्या आंब्याचे. माझ्याशी संबंध आलेल्या अनेकांना त्यांचे स्वतःचे आयुष्य होते. आणि लैंगिक जीवन हा जीवनातल्या अनेक गोष्टींपैकी एक भाग होता.

असेही होते की एखादा पुरुष वासनेच्या आवेगात संपर्कात आलेल्या पुरुषाशी संबंध ठेवतो खरा पण त्याची खरी आवड स्त्री हीच असते. त्याच्या पत्नीकडे पुन्हा त्याचा ओढा जातो. या ब्लॉगच्या निमित्ताने माझ्या संपर्कात आलेल्या अनेक तरुणांना असे वाटते की एकदा झवलेल्या पुरुषाने त्यांना पुनःपुनः विचारावे, संबंध ठेवत रहावे किंवा आपल्याला काही महत्वाचे स्थान त्यांच्या आयुष्यात द्यावे. पण तसे होत नाही. त्याची अनेक कारणे असतात.

आपली समाज रचना ही अशी आहे की प्रत्येक व्यक्तीवर अनेक जबाबदार्‍या असतात, जीवनात अनेक मुखवटे घेऊन राहावे लागते. एखाद्या व्यक्तीने आपल्या आपल्याशी शारीरिक संबंध ठेवला म्हणजे तो आपल्याला कुठेही ओळख देईल किंवा उघडपणे असे काही मान्य करेल असे होऊ शकत नाही.

त्यामुळे एकदा संपर्क तुटल्यावर त्या माणसांना पुनः पुन्हा कॉल करून किंवा भेटून त्यांचे आयुष्य ढवळून काढणे मला कधी पटले नाही. तसे मी सुनीलच्या बाबतीतही अंतर राखून होतो. फेसबुकवर तो होता पण कधी फारसे अपडेट नसायचे. त्याचे पहिले अपत्य तर आमच्या इथे असतानाच जन्माला आले होते. मोठा मुलगा आणि त्या नंतर एक मुलगी असे चौकोनी आयुष्य सुनील जगत होता.

दिवसभराची कामे आटोपल्यावर मी हॉटेलवर जायला निघणार तेवढ्यात मला शिपायाने निरोप दिला. जी एम साहेबांनी बोलावले होते. मी सुनीलच्या केबिनमध्ये गेलो. तिथे असलेल्या एक दोघांना सुनीलने माझी ‘आमचा जुना शेजारी’ म्हणून ओळख करून दिली.

बाकीचे लोक गेले आणि आमच्या गप्पा सुरू झाल्या. गेल्या दहा वर्षात मी काय केले, कुठे फिरलो , कुठल्या कंपन्या पाहिल्या अश्या व्यावसायिक गप्पा झाल्यावर सुनील मला म्हणाला,” बिट्टया चल घरी , आज जेवण माझ्याकडेच कर.”

“नको रे, मी आजच्या प्रवासाने वैतागलोय. मला हॉटेलवर चेक इन करायचं आहे अजून. तूच माझ्या हॉटेलवर चल, आपण बसू, ड्रिंक्स घेऊ. रात्री जा घरी.”

“अरे नाही रे , मला मुलाला ग्राऊंडवरून पीक अप करायचं मग मुलीला नाचाच्या क्लासहून घ्यायचं आणि मग घरी जायचं आहे. त्यामुळे आज बाहेर जमणार नाही. “ सुनीलने उत्तर दिले.

“मग उद्या जाऊ,” मी म्हणालो.

“उद्या पोराला सातार्‍याला न्यायचे आहे त्याची स्पोर्ट्स मीट आहे ,” सुनीलने दुसरे कारण दिले.

“फ्रायडेला बसू,” मी काही पिच्छा सोडला नाही.

“फ्रायडेचे आता काही सांगता येत नाही. बघू तेव्हाचे तेव्हा,” सुनील बोलला. मग मी काही आग्रह केला नाही.

काही वेळा गप्पा मारून आम्ही निघालो.

रात्री पडल्या पडल्या सुनीलमधील बदलांचा विचार करत होतो. जेव्हा तो आमच्या इमारती मध्ये राहत होता तेव्हा कसा रसरशीत वाटत होता. सावळा असला तरी त्याच्यात एक कणखरपणा होता. आता मी बघतोय तर फुल्ल पोट सुटले आहे. टक्कल पडायला लागले आहे. पूर्वीचा कूल, हसी मजाक करणारा सुनीलदादा आता शोधावा लागेल.

पुढच्या एक दोन दिवसात त्यांच्या ऑफिस मधले वातावरण पाहून कळले की जीएम साहेब एकदम तडकू म्हणून प्रसिद्ध होते. त्यांची चिडचीड आणि आरडाओरडा या नेहेमीच्या गोष्टी होत्या.

शुक्रवारी तर कहर झाला. सुनीलचे सप्लायरशी काही वाजले होते. सर्व स्टाफ मध्ये तंग वातावरण होते. मी बाहेरचा होतो म्हणून कुणी मला डायरेक्टली संगितले नाही. पण एकुण वातावरणाचा अंदाज आला.

साडे सहा पावणे सात वाजता मला शिपायाने निरोप दिला, “साहेबांनी बोलावले आहे.”

मी गेलो. सुनील केबिन मध्ये त्रस्त चेहर्‍याने बसला होता.

“आज फ्री आहेस ?” त्याने विचारले.

“आहे की ! घरी जायचे?” मी विचारले.

“नाही तुझ्या हॉटेलवर,” सुनील बोलला. बोलता बोलता त्याने फोनवर नंबर फिरवला. बहुतेक घरचा होता.

“हां ,मला आज उशीर होईल यायला. किती वेळ लागेल माहीत नाही. बिट्टूबरोबर आहे इथेच जेवू. तुम्ही लोक जेवून घ्या. वाट बघू नका माझी. कदाचित रात्री ऑफिसमध्येच झोपायला लागेल.”

मी सुनीलचे बोलणे ऐकतच राहिलो. सरळसरळ बंडल मारली त्याने. पण मी त्याला छेडले नाही.

आम्ही तिथून निघालो आणि हॉटेलवर आलो. मी एक एकस्ट्रा टॉवेल मागवला. दोघे फ्रेश झालो. सुनील नहायला गेला तेव्हा माझा लवडा सणसणीत व्हायला लागला. वाटले जावे एकदा आणि त्याच्या बाबूरावला जुना स्वर्ग दाखवावा. अजूनही त्याची बायको त्याचा बुल्ला तोंडात घेत नसणार याबद्दल मला खात्री होती.

कुणीतरी बुल्ला तोंडात घेऊन चोखण्याचे सुख काय असते ते एकदा अनुभवल्या शिवाय कळणार नाही. ज्याने ते सुख घेतले, म्हणजे चोखण्याचे आणि चोखायला देण्याचे, ते दोघेही त्या सुखाला चटावतात असा माझा अनुभव आहे.

सुनील आंघोळ करून बाहेर आला. मी जेव्हा त्याला कॉलेजमध्ये असताना पहायचो तेव्हा किती फ्रेश आणि माल दिसायचा तो. आताही तो छानच होता. पण वयाच्या खाणाखुणा अंगावर वागवत होता. मी त्याला माझी एक शॉर्ट बॅगमधून काढून दिली आणि माझा टॉवेल घेऊन आंघोळीला गेलो.

आंघोळ करून बाहेर आलो तर हा बाबूजी बेडवर तसाच टॉवेल गुंडाळून बसलेला. माझ्याकडे पहात त्याने टॉवेल मध्ये हात सरकवला. मला त्याचा अंदाज घ्यायला वेळ लागला नाही. त्याचा लवडा उभा राहून मला बोलावत होता. मी बेडवर त्याच्या बाजून बसलो. आम्ही दोघे एकमेकांना जुने ओळखत होतो. त्यामुळे त्याने मला पटवायचे किंवा मी त्याला पटवायचे ही भानगड नव्हती.

मी त्याच्या मांडीवर हात ठेवला आणि त्याला विचारले,” अजून माझी आठवण येते?”

त्या टॉवेल ची नाममात्र बांधलेली गाठ क्षणात सोडवत सुनीलने त्याचा बुलला मोकळा करून माझा हात त्याच्यावर बुलल्यावर ठेवला.

“खूप आठवण येते. पण काय करू रे? मला तीसुद्धा आवडते.” त्याची अडचण त्याला शब्दात सांगता येत नव्हती.

मी काही न बोलता नुसत्या डोळ्याने इशारा करून त्याला परवानगी मागितली. माझा त्याच्या बुल्ल्यावरचा हात दाबत सुनील म्हणाला, “प्लीज हेल्प मी.”

माझ्या लाडक्या दादाला मी हेल्प करणार नाही तर कोण करणार?  मी क्षणात खाली झुकलो आणि बर्‍याच वर्षापूर्वी पहिल्यांदा चोखलेला तो अमृतकुंभ पुन्हा तोंडाला लावला. सुनीलचे आह ऊह सुरू झाले. एका हाताने तो माझ्या केसातून हात फिरवत होता. दुसर्‍या हाताने माझे  डोके आपल्या बुल्ल्यावर दाबत होता. . मी सुद्धा एका हाताने त्याचे केळ ताठ धरून ठेवत होतो तर दुसर्‍या हात त्याच्या गोल गरगरीत ढेरीवरून फिरवत होतो.

Thanks from internet

जाडजूड माणसांना झवताना मला काही वेळा फार मजा येते. त्यांच्या ढेरीमुळे त्यांना खाली काय चालले आहे ते दिसत नाही.  पण सुखद वेदनांचा कल्लोळ त्यांना खाली स्वर्ग दाखवत असतो.

तो बुल्ला चोखताना मी त्याच्या पोटावरून हात फिरवत, त्याच्या बेंबी मध्ये बोट घालत, त्याला मजा देत होतो. त्याला अपेक्षा नसताना, त्याच्या गोट्या,  माझ्या ओठात आवळत होतो. कधी त्याची शेटं माझ्या दातात पकडून हलकेच ओढत होतो.

माझ्या इतक्या वर्षांचा अनुभव मी माझ्या दादाच्या सुखासाठी आठवेल तसा वापरत होतो. सुनीलच्या लवड्याची त्वचा मागे घेऊन मी त्याच्या सुपड्याच्या रेषा जिभेने चाटत होतो आणि तो त्याच्या बायकोचे नाव घेऊन काम विव्हळ होत होता. माझ्या ऐवजी दूसरा एखादा तर तिथेच त्याला बुल्ला चावून त्याला धडा शिकवला असता पण तिथे तर मी होतो. ज्याने त्या दोघांचे प्रेमही पहिले होते आणि ती नसताना दादाला प्रेमाचा नवा मार्गही दाखवला होता.

सुनीलने कंबर उचलली तसे माझ्या लक्षात आले की त्याच्या नळाला पाणी येण्याची वेळ झाली. मी जिभेचे हलके हलके फटके त्याच्या भेगेवर मारायला सुरुवात केली आणि हाताने त्याच्या बांबुला मसाज करत करत त्याला काही क्षणात फवारा सोडायला भाग पाडले.

“आह आह बिट्टू, ये की इकडे,” असे म्हणत सुनीलने मला त्याच्या छातीवर ओढून घेतले. त्याच्या चिकाने माझा डावा हात भरला होता. पण सुनीलेने मला तसे ओढून घेतले . माझा हात त्याच्या छातीवर विसावला. उजव्या हाताने मी त्याच्या डोक्यावरुन हात फिरवत होतो.

डोक्यावरचे केस खूपच विरळ झाले होते. खरे तर टक्कलच होते ते. पण माझे त्याच्या बद्दलचे प्रेमच एवढे होते की मला त्याची जाणीवसुद्धा होत नव्हती. तो उशीवर डोळे मिटून पडला होता. मी त्याच्या डोक्यावरुन हळुवार थापटत होतो, कधी त्याच्या डोळ्यांचे चुंबन घेत होतो, कधी त्याच्या ओठांवरून माझे ओठ हळूच फिरवत होतो.

“खूप दमलोय रे, अति होतय हे सगळं,” सुनील मला म्हणाला.

“स्ट्रेस?” मी एका शब्दात त्याला विचारले.

“स्ट्रेस म्हणू की नको कळत नाही मला , पण हे सगळे का करतोय मी? काही वेळा मला मी ओझ्याचे गाढव झालोय असच वाटत राहतं.” सुनील हळूहळू ओपन होत होता.

“दादा, तुला खरं सांगू? रागावणार नाहीस?” मी विचारले. त्याच्या एकूणच ऑफिसमधल्या वागण्याबद्दल मी जे ऐकत होतो त्यावरून मी काही अंदाज बांधला होता. वेळ आली होती की याला ते सांगावे.

“सांग की , तुझ्यावर कधी रागवेन का मी?” त्याने मला असे म्हणून माझी हनुवटी उचलली आणि माझ्या ओठांचे एक दीर्घ चुंबन घेतले.

“तुझा टिपिकल भारतीय नवरा झालाय असं वाटत नाही का तुला?” मी विचारले.

“टिपिकल म्हणजे? मी काही तुझ्या वहिनीवर नवरेबाजी करत नाही किंवा माझ्या कर्तव्यात कसूर ही करत नाही. बायकोव्यतिरिक्त मी फक्त तुझ्या बरोबर सेक्स केलाय तो ही त्या वेळी तारुण्याच्या धुंदीत आणि आज तुला भेटून मोकळं व्हावंसं वाटलं म्हणून. पण मधल्या काळात मी तिच्याशी कायम एकनिष्ठ राहिलो,” सुनील दादा जरा भावुक झाला.

“ तसं नाही रे दादा, मी काही आरोप करत नाहीये तुझ्यावर. तुझी आजची अवस्था बघून मला माझे बाबा आठवताहेत. लग्न झाले की नवरा राजा असतो पण एकदा का पोरं बाळं झाली की त्याचा अक्षरशः रामा गडी होतो. बायको, नातेवाईक , मूल या रगाड्यात पुरुष स्वतःकडे आपल्याला काय आवडतं याच्याकडे पुर्णपणे दुर्लक्ष करतो. तुझं तसं झालय,” मी स्पष्टपणे बोललो.

“अरे राजा तुझं लग्न झालं नाही म्हणून तुला अजून जबाबदारीची जाणीव नाहीये रे. सगळे आपल्यावर अवलंबून असतात,” सुनील मला समजावून सांगू लागला.

“तेच तर! कुणी आपल्यावर अवलंबून असणे ही पुरूषांना फार आवडणारी गोष्ट आहे. आपल्याला आपल्या पुरुष असण्याचा, ताकदीचा, कमावते असण्याचा , सर्वांच्या सर्व गरजा पुरवण्याचा जाम अभिमान वाटतो. मग त्या सोन्याच्या पिंजर्‍यात आपण, म्हणजे मी म्हणतोय तो ‘टिपिकल भारतीय पुरुष’ फसत जातो,” मी बोलत असतानाच सुनीलने विचारले

“ फसत जातो म्हणजे? कसा फसतो?”

“या गरजा पुरवण्याच्या नादात आपण आपल्या गरजांकडे , आपल्याला काय आवडते , काय करायचे या कडे पूर्ण दुर्लक्ष करतो.स्वतच आपल्या आयुष्याचा भोसडा करतो. मला एक सांग, हॉटेल मध्ये जाता, किती वेळा तू तुला पाहिजे तो पदार्थ मागवतो? “

“नाही रे, मोस्ट्ली मुलंच मागवतात. “

“त्यांना एखादा पदार्थ आवडला नाही तर?”

“मी संपवतो,” सुनील.

“तुझे कपडे कोण घेतं?”

“घेतो मीच, काय घ्यायचे ते बायको ठरवते,”

“तिचे कपडे तू ठरवतोस का?”

“नाही, तिच्यामते मला फॅशन सेन्स नाहीये,”त्याचे प्रामाणिक उत्तर.

“व्हेकशनला कुठे जायचं हे कोण ठरवते?”

“अर्थातच बायको, नॉर्मली तिची बहीण आणि तिची कॉम्पिटिशन असते,”

“सध्या नॉन व्हेज खातोस?”

“बायकोला आवडत नाही.”

“कधी तरी का होईना दारू पितोस?” मी.

“मुलांवर वाईट परिणाम होतो,” सुनील.

“रविवारी काय करायचे याचा कार्यक्रम कोण ठरवतं?”

“मुलं आणि त्यांचे अभ्यास,”सुनीलच्या चेहर्‍यावर कोडे उलगडू लागल्याचा भाव येत होता.

“अरे राजा मग तुझी या सगळ्यातली भूमिका फक्त सहन करण्याची आहे रे. निर्णय तर दुसरेच घेत आहेत. जरी ते निर्णय घेणारे तुझेच असले,  तरी तू स्वतःचे स्वातंत्र्य, स्वतःच कुर्बान केले आहेस . तुला जो प्रश्न पडलाय की मी ओझ्याचे गाढव झालोय त्याचे कारण तू स्वतःवर ओझे लादून घेतले आहेस,” बापरे मी कुणाला शिकवत होतो. जरा जास्तीच बोललो मी.

सुनीलचा चेहरा विचारमग्न झाला. तो काहीच बोलला नाही.

“दादू, आय  एम  सॉरी,  ईफ आय हर्ट यू,” मी त्याच्या निप्पल्सना चुरगाळत म्हणालो,” मला तुझी चीडचीड बघवत नाही रे . असा नव्हतास रे तू कधी !”

मी त्याच्या समोर आज पुन्हा कॉलेज मधला लहानसा बिट्टू झालो होतो. हट्ट करणारा, त्याची बायको नसताना तिची जागा घेऊ पाहणारा.

“मग काय करू म्हणतो मी?” सुनीलने विचारले. त्यालाही बहुतेक पटले असावे माझे म्हणणे.

“पहिले तर आपल्याला कुटुंब आहे, मुले झाली म्हणजे आपले स्वतंत्र व्यक्तिमत्व संपले हा समज डोक्यातून काढून टाक. स्वतःसाठी जगायला लाग. निदान थोडावेळ तरी स्वतःच्या शरीरासाठी, मनासाठी राखून ठेव. जीम लाव किंवा काही व्यायाम सुरू कर. किती वाढली आहे ढेरी तुझी,” मी त्याच्या गरगरीत पोटावरुन हात फिरवत म्हणालो.

“अरे हो ना, बर्‍याच वर्षात स्वतःचा बुल्ला पण दिसला नाहीये मला,” दादा हसत हसत म्हणाला. मला पण हसू फुटले.

“अगदी घरच्यांना दुर्लक्षित करू शकत नाहीस किंवा स्वतःचा हुकूम चालव असे मी म्हणत नाही.  पण तुला काय हवं आहे , आवडलं आहे ते स्पष्टपणे सांगून तसे वागत जा . आपला बाबा , नवरा एखाद्या गोष्टीला ‘नाही’ म्हणू शकतो याची सवय होऊ दे त्यांना. तुला लागणार्‍या वस्तू शक्यतो तूच निवडत जा. स्वतःसाठी ‘सुद्धा’ जग, एवढंच मी तुला सांगू शकतो,” मी दादाला अगदी प्रवचन देत होतो.

“तू म्हणतो आहेस त्यात पॉइंट तर आहे. मी नक्की विचार करेन याचा आणि अमलात सुद्धा आणेन,” सुनील दादा माझ्या कुशीत घुसला.

बराच वेळ तो माझ्या कुशीत तळमळत होता. बहुतेक त्याचे विचार चक्र सुरू झाले होते.

“दादा, माझी कधी आठवण झाली का रे? खरं खरं सांग. नसली झाली तर तसं सांग,” मी त्याला म्हणालो.

“ होते रे खूप वेळा आठवण होते. अजूनही बायको ‘माझा’ तोंडात घेत नाही. तेव्हा तर हमखास तू दिलेलं सुख आठवतं. कुणी यंग मुलगा इंटरव्हयूला आला की मला त्याच्यात तुझाच भास होतो. पण सेक्स साठी नाही बरं का . आपल्या तिथल्या संबंधानंतर मी कुणा पुरुषाशी कधी संबंध ठेवले नाहीत. तसं कधी वाटलं पण नाही. पण आता तुला पाहिले आणि पुन्हा थोडा आनंद मिळवावा असं मला स्वार्थीपणे वाटलं. कुठलीही अपेक्षा न ठेवता मला आनंद देणारा तूच तर एक होतास .”

बोलता बोलता सुनील माझ्या अंगावरून हात फिरवत होता. माझा बाबुराव ताठत होता. हळूच त्याचा हात खाली गेला आणि त्याने हाताने चोळा चोळी सुरू केली. दादा गांडीत घेणार नाही आणि देणार ही नाही हे मला माहीत होते.

“सुनील , चोखना माझा,” मी त्याला लाडात येऊन म्हणालो. तो माझ्या अंगावर ओणवा झाला आणि त्याने माझा सोटा तब्बल दहा अकरा वर्षानी तोंडात घेतला. मी त्याच्या लव्ह हँडल वरून, त्याच्या मांसल गांडीवरून हात फिरवत होतो. त्याने स्पीड वाढवला आणि मी काही मिनिटात गळून गेलो. त्याच्या तोंडातला माझा चिक, त्याने बेसिनमध्ये थुंकून टाकला.

पुन्हा तो माझ्या कुशीत आला. आम्ही दोघे शांतपणे निद्रादेवीच्या अधीन झालो. सकाळी उठल्यावर मी चहा मागवला. सुनील फ्रेश झाला होता.

चहा पिऊन झाल्यावर सुनील बेडवर पाय पसरून बसला होता. त्याने मला त्याच्या मांडीवर बसवले.

“आजपासून मी तुझ्या सगळ्या सूचना पाळणार . खाओ पीओ करो आनंद , मा चुदाये देवानन्द ,” सुनीलदादाच्या या वाक्यावर आम्ही दोघे खूप हसलो.

“उद्या येऊ ?” त्याने विचारले.

“ नको, “ मी पुढे झुकत त्याचा लंड दाबला आणि म्हणालो,” तुझ्या लंडावर वहिनीचा हक्क आहे. तिथेच जाऊन खाज भागव तुझी. मी तर फक्त तुझा बोळा काढून तुला मोकळं करायला आलो होतो.” माझ्या या वाक्यावर सुनीलने फक्त स्मितहास्य करत मान डोलावली.

बाहेर लख्ख सूर्य प्रकाशात आकाश मोकळे झाले होते.

 ====================================================================================================================================================

बिट्टू आणि सुनीलची पहिली भेट
भुकेल्यानां मदत करा 

विवाहिताना सुद्धा गे सेक्स चालतो

शब्दांचा अर्थ समजताना 

चंदू आणि आरोनची कुस्ती
काकवी आणि काटा 

बिट्टूला राजीव कसा सापडला?
काकवी आणि काटा 

  • या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
  • अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे किंवा मुखमैथुन, गुद मैथुन करणे  आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
  • प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

No comments:

Post a Comment

Followers