पण मी जसजसा प्रयत्न करायला लागलो तसे ते चॉकलेट माझ्या तोंडावर आणि त्याच्या X च्यावर पसरत गेले. माझ्या श्वासांच्या गरमीने ते चटकन वितळत होते. शेवटी मी माझी जीभ वापरुन मी चॉकलेट चोखायला लागलो. #marathigay
त्या दिवशी जे काही झाले त्यावर आमचा दोघांचाही कंट्रोल राहिला नव्हता हे मात्र मान्य करावे लागेल. पण यामधून काही अनपेक्षित प्रॉब्लेम उभे राहू नयेत ही इच्छा होती. मला माझी पत्नी खरोखर प्रिय आहे . माझ्या मुलाबरोबर खेळण्यात आणि त्याच्या बाळलीला पाहण्यात मला खरोखर आनंद मिळतो. हा आनंदाचा ठेवा मला गमवायचा नाहीये.
रफिकलासुद्धा त्याच्या, अजून न झालेल्या, बाळाचे प्रेमच वाटत असणार हे स्वाभाविक आहे. शेवटी ते बाळ म्हणजे त्याचे ‘क्रिएशन’ आहे. कोचवर मी त्याची नुकतीच मारून पडलो होतो. माझे हात त्याच्या स्तनांवर विसावले होते. त्याची टोकदार निपल चोळत मी त्याला म्हणालो, ‘रफिक, यार, तूने तो आज कमाल कर दिया,”
“शंतनु, तू चीज ही ऐसी है की मै रोक नही पाया . बघ ना, मला कुणी तरी डिसेंट साथीदार हवा होता आणि तू मनात भरलास. त्या दिवशी तुझ्या लवड्यावर माझा हात आपटला तेव्हा लक्षात आले की तू अंडरपॅंट घालत नाहीस. मग काय ट्राय मारायला सोप्पं होतं .”
“पण मी गे नाहीये. आज तू मला बायसेक्सुअल म्हणू शकतोस हवे तर. ही माझी पहिलीच वेळ आहे. आमच्या इंडस्ट्रीत खूप सारे लोक समलिंगी असतात पण मला कधी वाटले नव्हते की एका पुरुषाला झवेल म्हणून,” मी रफिककडे कबुली दिली.
“होत असावं असं कधी तरी. कदाचित त्याच त्या पुच्चीत लंड घालून कंटाळा येत असावा. आपण नाही का लग्न झाल्यावर रोज वेगवेगळ्या पोझिशन ट्राय करतो. कधी बाल्कनीत झवतो तर कधी शॉवर खाली मारतो .”रफिक मला समजावून सांगू लागला. कदाचित मला गिल्टी वाटू नये म्हणून तो मला समर्थन देत होता.
कामवासनेमुळे लोक काय करतील याचा काहीच नेम नसतो. मला तर याची चांगलीच कल्पना आहे. आमच्या इंडस्ट्रीमध्ये किंवा फिल्मलाइनमध्ये असेही काही लोक आहेत, ज्यांना पुरुष आणि स्त्रिया एकत्र घेऊन झोपायला आवडतं. ओर्जी म्हणतात त्याला. अश्या पार्ट्या करण्यासाठीही काही प्रतिष्ठित लोक फेमस आहेत.
आपल्याला रॅम्पवर चालायला मिळावे किंवा स्क्रीनवर दोन पाच मिनिटांचा रोल मिळावा अश्या अक्षरशः क्षुल्लक गोष्टींसाठी शरीराचा वापर करू देण्यासाठी लोक तयार असतात. पैशाचा गेम आहे सगळा. पैसा आणि पॉवर...
रफिक मात्र माझ्याकडे केवळ शरीराची भूक भागवण्याच्या नजरेने पाहत होता. त्यात भावनिक गुंतवणूक काही नव्हती. खरेतर मी सुद्धा अशा काही मूड मध्ये नव्हतो. म्हणजे मला रफीक बरोबर कुठले लव्ह अफेयर चालू करायचे नव्हते.
मी त्याला याची स्पष्ट कल्पना द्यायचे ठरवले.”रफिक , आज जो हुआ... ठीक है पर ये रोज रोज नही हो सकता. मेरी बिवी है. मुझे उसे भी तो खुश रखना है,” मी त्याला कुरवाळत बोललो.
“मला माहिती आहे शंतनु . माझं म्हणशील तर मी खूपच दिवस उपाशी होतो. मुठ्ठ्या मारण्यात आता मजा येत नाही रे... “ रफिक बोलला
“कधी पासून करतो आहेस? की आताच माझ्याबरोबर पहिल्यांदा झवलास पुरुषाला?” मी कुतुहलाने विचारले.
“ पहिल्यांदा कसलं? ... खूप आधीपासुन .... कॉलेज मध्ये असताना शेजारच्या एका काकांनी मला त्यांच्या हाताने गळून दिला. शिवाय ‘जेव्हा हवे असेल तेव्हा ये’ म्हणून ओपन आमंत्रण दिले. मग कधी लंड ताठला की त्यांच्याकडे जायचो. त्यांच्या गच्चीत एक अडगळीची खोली होती. तिथे माझा लंड हलवून हलवून गळून द्यायचे. एकदा मला हलवून घेण्याचा कंटाळा आला. मी त्यांचा हात झटकून टाकला . त्यांना कळले बहुतेक. मग खाली वाकून त्यांनी माझा लंड तोंडात घेऊन असा चोखला की मी त्याला कधी परत हाताने गाळायला दिलेच नाही,“ रफिक त्याच्या आठवणी सांगू लागला.
“मग तू कधी चोखलास पहिल्यांदा? की त्या काकांचाच चोखलास?”आमचे लंड आत शांत झाले होते आणि गप्पा सुरू झाल्या होत्या.
“नाही रे त्या म्हातार्‍याचा चोखला नाही कधी. मला विचारशील तर म्हातारे लोक फारच भुकेले असतात. या अंकल लोकांना त्यांच्या वयाचं कुणी मिळत नाही किंवा त्यांना कवळया काकड्या चोखायला मजा येते. त्यामुळे माझा सुपडा चोखायला त्याला मजा यायची पण मला कधी वाटले नाही त्याचा चोखावा. एकदा मी कॉलेजमध्ये असताना माझ्या एक सीनियर होता. मुतायला माझ्या शेजारी उभा राहिला . कसला तगडा लवडा होता त्याचा. मी तर नुसता बघतच राहिलो. त्याच्या लक्षात आले की मी ‘त्यातला’ आहे. मग एकदा संध्याकाळी तो माझ्यासमोर मुतारीत गेला. जाताना त्याच्या बुलल्यावरून हात फिरवत माझ्याकडे बघून गेला. म्हटलं आता सगळीकडे सामसुम झालीये ..... निवांत बघता येईल याचा सोटा. मी पण त्याच्या मागे मागे गेलो.“ रफिक त्याची कथा सांगू लागला.
“मी जसा आत गेलो तसा त्याने दरवाजा लावून घेतला आणि माझी मुंडी खाली दाबून मला त्याचा लंड चोखायला लावला. माझ्याकडे काही चॉइस नव्हता. त्याच्यासमोर मी अगदीच दुबळा होतो. मलाही मजा आली. म्हटलं नेहेमी तर म्हातारा माझा लंड चोखतो तर आज आपण याचा चोखला ! काय बिघडलं?”
रफिक त्याचे लॉजिक सांगत होता,”पण तो माझा सीनियर मात्र एकदम भाडखाऊ होता. साल्याने कधी माझ्या लवड्याला हातसुद्धा लावला नाही. तोंडात घेण्याची तर बातच नाही. त्याचे शेवटचे वर्ष होते. त्या वर्षात त्याने मला दोन तीन वेळा चोखायला लावला. निदान त्याने कॉलेजमध्ये कुणाला संगितले नाही. नंतर बहुतेक नोकरीसाठी तो कुठे तरी निघून गेला. मी पण ठरवले की काही झाले तरी कॉलेजमध्ये असलं काही करायचं नाही. फुकट एखादा मादरचोद ब्लॅकमेल करायचा. “
रफिकची कथा मजेशीर होती. कामवासनेला शरण जाणार्‍याना काय काय बघायला मिळते याची झलक मी पाहत होतो. त्या रात्री आम्ही दोघे कपडे ठीक ठाक करून काही झालेच नाही असे आपआपल्या घरी निघून गेलो.
रफिकची पत्नी बाळंतपणासाठी माहेरी गेली होती. तिला परत यायला अजून तीन चार महीने तरी बाकी होते. रफिक आणि माझ्या नेहमीप्रमाणे गप्पा चालू असायच्या. कधी माझी पत्नी बरोबर असेल किंवा सोसायटीमध्ये भेटलो तर रफिकसुद्धा सभ्यतेने बोलायचा . हा आमचा दोघांचा अलिखित करार होता. दोघांपैकी कुणीही असे वागायचे नाही ज्यामुळे दुसर्‍या कुणाला संशय येईल.
आम्ही एसएमएस करणे किंवा व्हाट्स ऍप सुद्धा टाळायचो. कधी चुकून कुणाच्या हातात फोन गेला तर पंचाईत व्हायची. कधी रफिकला हुक्की आली तर तो फोन करायचा,” शंतनु आज फ्री हो क्या?”
त्या फ्री असण्याचे बरेच अर्थ होते. "फ्री" म्हणजे एकांत मिळणार का ? लंड ताठ आहे का ? मला झवशील का?
माझीही उत्तरं एकदम नमुनेदार असायची.” आज घर पे काम है” म्हणजे आज बायकोला ठोकणार आहे. किंवा “कल बहुत काम था” म्हणजे कालच माझा स्टॉक रिकामा करून झालाय, ‘कस्टमर बहुत है’ म्हणजे आज झवायचा मूड नाहीये.
“आज मशीन का ओव्हर ऑइलिंग करना है” असं म्हटलं की त्याला कळायचं, संध्याकाळी तेल नाही तर गांडीला जेली लावून दुकानात मागच्या दरवाज्याने यायचा . साधारण साडेआठपर्यन्त माझे कारागीर निघून जायचे . नऊ साडेनऊपर्यन्त मी बुटीकचे शटर डाउन करायचो आणि मागे जाऊन बघायचो तर हा मऊसुद कपड्यांच्या ढिगावर बसून त्याची गांड नाही तर केसाळ छाती कुरवाळत असायचा. एखाद्या कामुक अप्सरेसारखा मला भुलवायला बघायचा.
रफिकला त्याचे बॉल चोळून घ्यायला फार आवडायचे . मलाही त्याच्या केसाळ छातीवरचे ते मांसल बोबे चोळताना किंवा चोखताना तो जे आह आह अं हळू रे ...नको ना असे लाडिक आवाज काढायचा ते अजून अजून ताठायला लावायचे.
छाती रगडून झाली की “आज मेरे राजा” असे म्हणत मला पाय वर करून तो गांड दाखवत मला उत्कटतेने आत घ्यायचा. रफिकची गांड लोण्याच्या गोळ्यासारखी मऊ होती. तेल किंवा जेल घालून तो अगदीच तयार ठेवायचा. त्याची मारताना मला पुच्चीत आणि त्याच्या गांडीत फारसा फरक जाणवायचा नाही. त्याचे लुब्रिकेशन कमी पडले तर माझ्या मशीनच्या तेलाची बाटली तर हाताशी होतीच. एक पिचकारी मारली की माझी सुई सप सप आत बाहेर करायला लागायची .
एकदा तर त्याने फारच मजा आणली. त्या संध्याकाळी मी बुटीक मध्ये होतो आणि एक कपल काही डिझाईन्स बघायला आले होते. खूप वेळ झाला तरी त्यांचे कॅटलॉग बघणे संपेना. रफिक संध्याकाळी आठ साडे आठलाच येऊन पाठीमागे बसला होता.
साला साडेनऊ झाले तरी हे कपल जायचे नाव घेईना. बरं, आपल्या लवड्याच्या खाजेपेक्षा गिर्हाइक महत्वाचे. ग्राहकाकडे दुर्लक्ष करायला हे काय पुणे आहे ? मी पण शांतपणे त्यांना पसंत पडेल अशी डिझाईन्स दाखवत बसलो होतो. शेवटी एकदाचे पावणे दहा वाजता, ते दोघे, मला एक भलीमोठी ऑर्डर देऊन निघाले.
मी खुश होतो पण खूप उशीर झाला होता आणि भूक लागली होती. भूक म्हणजे “खालची” नाही , माझ्या पोटात कावळे कोकलत होते. मी शटर डाउन केले आणि लगबगीने मागे गेलो.
मी आत गेलो तर हा सोट्या कपड्यांच्या ढीगार्‍यात नागडा होऊन बसला होता. हातात एक स्नॅक्स चॉकलेटचा बार होता. भुकेच्या वेळी काही क्षणात भूक भागावी म्हणून स्नॅक्सचा कॅडबरी बार बरा पडतो. मी हात पुढे केला.
“खूप भूक लागली आहे , दे की मला ,” मी म्हणालो.
रफिकच्या चेहर्‍यावर खट्याळ हास्य आले. म्हणाला,” देतो पण एका अटीवर...मी देईल तसं खायचं.... ज्यादा नाटक नाही करायचं... माझी पण भूक भागली पाहिजे.”
मी होकारार्थी मान डोलावली. त्याने मला पाठमोरे व्हायला संगितले. दोन मिनिटांनी म्हणाला...”आता घे तुझी कॅडबरी,” मी मागे वळून पहिले. त्याने त्या कॅडबरीचे रॅपर अर्धे उघडून त्याच्या भोकात घुसवले होते. रॅपर काढलेला भाग बाहेर आला होता.
“ले लो,” तो द्व्यर्थी बोलला....
“क्या लू ? चॉकलेट या तेरी गांड ?” मी विचारले.
त्याचा, बनपावची आठवण देणारा बोचा आणि त्यात अडकलेली ती कॅडबरी मला पेटवू लागली. त्याने काही उत्तर देण्याच्या आत मी झेपावलो आणि त्याच्या भोकात तोंड घातले. कचकन तो कॅडबरीचा बाहेर आलेला तुकडा तोडला आणि चावून पोटाची भूक भागवली.
निम्मी कॅडबरी अजून तशीच होती.....मी हात न लावता ती पण खाणार होतो. पण मी जसजसा प्रयत्न करायला लागलो तसे ते चॉकलेट माझ्या तोंडावर आणि त्याच्या बोच्यावर पसरत गेले. माझ्या श्वासांच्या गरमीने ते चटकन वितळत होते.
शेवटी मी, माझी जीभ वापरुन मी चॉकलेट चोखायला लागलो. माझी पोटाची भूक तर विझली होती आणि बुल्ल्याची भूक चवताळली होती. ते चॉकलेट तसेच सोडून मी उठलो आणि पॅंट काढली. माझी सुई ताठलीच होती. समोरचे भोक पाहिले आणि खुपसली माझी सुई… गचगच करत माझी सुई आत बाहेर करून रफिकच्या भोकाचा रफू करायला लागली .
मनसोक्त गांड मारून झाल्यावर मी बाहेर काढलेला लंड रफिकने चोखायला सुरुवात केली. माझ्या चॉकलेटचा आता सॉस झाला होता. शिवाय माझा चिकसुद्धा बाहेर आलेला, त्याने चाटून पुसून स्वच्छ केला आणि माझी गांड मारायला घेतली. रफिकने मला सुद्धा भोकातली मजा कशी घ्यायची ते शिकवले होते.
एकदा आमच्या सोसायटीची कोकणात पिकनिक काढण्याचे ठरले. दिवे आगार जवळ एका छोट्याश्या खेड्यात आमच्या सोसायटीच्या सेक्रेटरीने एक नवे रिझोर्ट शोधले होते. शाळांच्या परीक्षा जवळ आल्या होत्या म्हणून जास्ती रिस्पॉन्स नव्हता पण त्या मुळेच आम्हाला डिस्काउंटसुद्धा तगडे मिळणार होते.
त्या दिवशी जे काही झाले त्यावर आमचा दोघांचाही कंट्रोल राहिला नव्हता हे मात्र मान्य करावे लागेल. पण यामधून काही अनपेक्षित प्रॉब्लेम उभे राहू नयेत ही इच्छा होती. मला माझी पत्नी खरोखर प्रिय आहे . माझ्या मुलाबरोबर खेळण्यात आणि त्याच्या बाळलीला पाहण्यात मला खरोखर आनंद मिळतो. हा आनंदाचा ठेवा मला गमवायचा नाहीये.
रफिकलासुद्धा त्याच्या, अजून न झालेल्या, बाळाचे प्रेमच वाटत असणार हे स्वाभाविक आहे. शेवटी ते बाळ म्हणजे त्याचे ‘क्रिएशन’ आहे. कोचवर मी त्याची नुकतीच मारून पडलो होतो. माझे हात त्याच्या स्तनांवर विसावले होते. त्याची टोकदार निपल चोळत मी त्याला म्हणालो, ‘रफिक, यार, तूने तो आज कमाल कर दिया,”
“शंतनु, तू चीज ही ऐसी है की मै रोक नही पाया . बघ ना, मला कुणी तरी डिसेंट साथीदार हवा होता आणि तू मनात भरलास. त्या दिवशी तुझ्या लवड्यावर माझा हात आपटला तेव्हा लक्षात आले की तू अंडरपॅंट घालत नाहीस. मग काय ट्राय मारायला सोप्पं होतं .”
“पण मी गे नाहीये. आज तू मला बायसेक्सुअल म्हणू शकतोस हवे तर. ही माझी पहिलीच वेळ आहे. आमच्या इंडस्ट्रीत खूप सारे लोक समलिंगी असतात पण मला कधी वाटले नव्हते की एका पुरुषाला झवेल म्हणून,” मी रफिककडे कबुली दिली.
“होत असावं असं कधी तरी. कदाचित त्याच त्या पुच्चीत लंड घालून कंटाळा येत असावा. आपण नाही का लग्न झाल्यावर रोज वेगवेगळ्या पोझिशन ट्राय करतो. कधी बाल्कनीत झवतो तर कधी शॉवर खाली मारतो .”रफिक मला समजावून सांगू लागला. कदाचित मला गिल्टी वाटू नये म्हणून तो मला समर्थन देत होता.
कामवासनेमुळे लोक काय करतील याचा काहीच नेम नसतो. मला तर याची चांगलीच कल्पना आहे. आमच्या इंडस्ट्रीमध्ये किंवा फिल्मलाइनमध्ये असेही काही लोक आहेत, ज्यांना पुरुष आणि स्त्रिया एकत्र घेऊन झोपायला आवडतं. ओर्जी म्हणतात त्याला. अश्या पार्ट्या करण्यासाठीही काही प्रतिष्ठित लोक फेमस आहेत.
आपल्याला रॅम्पवर चालायला मिळावे किंवा स्क्रीनवर दोन पाच मिनिटांचा रोल मिळावा अश्या अक्षरशः क्षुल्लक गोष्टींसाठी शरीराचा वापर करू देण्यासाठी लोक तयार असतात. पैशाचा गेम आहे सगळा. पैसा आणि पॉवर...
रफिक मात्र माझ्याकडे केवळ शरीराची भूक भागवण्याच्या नजरेने पाहत होता. त्यात भावनिक गुंतवणूक काही नव्हती. खरेतर मी सुद्धा अशा काही मूड मध्ये नव्हतो. म्हणजे मला रफीक बरोबर कुठले लव्ह अफेयर चालू करायचे नव्हते.
मी त्याला याची स्पष्ट कल्पना द्यायचे ठरवले.”रफिक , आज जो हुआ... ठीक है पर ये रोज रोज नही हो सकता. मेरी बिवी है. मुझे उसे भी तो खुश रखना है,” मी त्याला कुरवाळत बोललो.
“मला माहिती आहे शंतनु . माझं म्हणशील तर मी खूपच दिवस उपाशी होतो. मुठ्ठ्या मारण्यात आता मजा येत नाही रे... “ रफिक बोलला
“कधी पासून करतो आहेस? की आताच माझ्याबरोबर पहिल्यांदा झवलास पुरुषाला?” मी कुतुहलाने विचारले.
“ पहिल्यांदा कसलं? ... खूप आधीपासुन .... कॉलेज मध्ये असताना शेजारच्या एका काकांनी मला त्यांच्या हाताने गळून दिला. शिवाय ‘जेव्हा हवे असेल तेव्हा ये’ म्हणून ओपन आमंत्रण दिले. मग कधी लंड ताठला की त्यांच्याकडे जायचो. त्यांच्या गच्चीत एक अडगळीची खोली होती. तिथे माझा लंड हलवून हलवून गळून द्यायचे. एकदा मला हलवून घेण्याचा कंटाळा आला. मी त्यांचा हात झटकून टाकला . त्यांना कळले बहुतेक. मग खाली वाकून त्यांनी माझा लंड तोंडात घेऊन असा चोखला की मी त्याला कधी परत हाताने गाळायला दिलेच नाही,“ रफिक त्याच्या आठवणी सांगू लागला.
“मग तू कधी चोखलास पहिल्यांदा? की त्या काकांचाच चोखलास?”आमचे लंड आत शांत झाले होते आणि गप्पा सुरू झाल्या होत्या.
“नाही रे त्या म्हातार्‍याचा चोखला नाही कधी. मला विचारशील तर म्हातारे लोक फारच भुकेले असतात. या अंकल लोकांना त्यांच्या वयाचं कुणी मिळत नाही किंवा त्यांना कवळया काकड्या चोखायला मजा येते. त्यामुळे माझा सुपडा चोखायला त्याला मजा यायची पण मला कधी वाटले नाही त्याचा चोखावा. एकदा मी कॉलेजमध्ये असताना माझ्या एक सीनियर होता. मुतायला माझ्या शेजारी उभा राहिला . कसला तगडा लवडा होता त्याचा. मी तर नुसता बघतच राहिलो. त्याच्या लक्षात आले की मी ‘त्यातला’ आहे. मग एकदा संध्याकाळी तो माझ्यासमोर मुतारीत गेला. जाताना त्याच्या बुलल्यावरून हात फिरवत माझ्याकडे बघून गेला. म्हटलं आता सगळीकडे सामसुम झालीये ..... निवांत बघता येईल याचा सोटा. मी पण त्याच्या मागे मागे गेलो.“ रफिक त्याची कथा सांगू लागला.
“मी जसा आत गेलो तसा त्याने दरवाजा लावून घेतला आणि माझी मुंडी खाली दाबून मला त्याचा लंड चोखायला लावला. माझ्याकडे काही चॉइस नव्हता. त्याच्यासमोर मी अगदीच दुबळा होतो. मलाही मजा आली. म्हटलं नेहेमी तर म्हातारा माझा लंड चोखतो तर आज आपण याचा चोखला ! काय बिघडलं?”
रफिक त्याचे लॉजिक सांगत होता,”पण तो माझा सीनियर मात्र एकदम भाडखाऊ होता. साल्याने कधी माझ्या लवड्याला हातसुद्धा लावला नाही. तोंडात घेण्याची तर बातच नाही. त्याचे शेवटचे वर्ष होते. त्या वर्षात त्याने मला दोन तीन वेळा चोखायला लावला. निदान त्याने कॉलेजमध्ये कुणाला संगितले नाही. नंतर बहुतेक नोकरीसाठी तो कुठे तरी निघून गेला. मी पण ठरवले की काही झाले तरी कॉलेजमध्ये असलं काही करायचं नाही. फुकट एखादा मादरचोद ब्लॅकमेल करायचा. “
रफिकची कथा मजेशीर होती. कामवासनेला शरण जाणार्‍याना काय काय बघायला मिळते याची झलक मी पाहत होतो. त्या रात्री आम्ही दोघे कपडे ठीक ठाक करून काही झालेच नाही असे आपआपल्या घरी निघून गेलो.
रफिकची पत्नी बाळंतपणासाठी माहेरी गेली होती. तिला परत यायला अजून तीन चार महीने तरी बाकी होते. रफिक आणि माझ्या नेहमीप्रमाणे गप्पा चालू असायच्या. कधी माझी पत्नी बरोबर असेल किंवा सोसायटीमध्ये भेटलो तर रफिकसुद्धा सभ्यतेने बोलायचा . हा आमचा दोघांचा अलिखित करार होता. दोघांपैकी कुणीही असे वागायचे नाही ज्यामुळे दुसर्‍या कुणाला संशय येईल.
आम्ही एसएमएस करणे किंवा व्हाट्स ऍप सुद्धा टाळायचो. कधी चुकून कुणाच्या हातात फोन गेला तर पंचाईत व्हायची. कधी रफिकला हुक्की आली तर तो फोन करायचा,” शंतनु आज फ्री हो क्या?”
त्या फ्री असण्याचे बरेच अर्थ होते. "फ्री" म्हणजे एकांत मिळणार का ? लंड ताठ आहे का ? मला झवशील का?
माझीही उत्तरं एकदम नमुनेदार असायची.” आज घर पे काम है” म्हणजे आज बायकोला ठोकणार आहे. किंवा “कल बहुत काम था” म्हणजे कालच माझा स्टॉक रिकामा करून झालाय, ‘कस्टमर बहुत है’ म्हणजे आज झवायचा मूड नाहीये.
“आज मशीन का ओव्हर ऑइलिंग करना है” असं म्हटलं की त्याला कळायचं, संध्याकाळी तेल नाही तर गांडीला जेली लावून दुकानात मागच्या दरवाज्याने यायचा . साधारण साडेआठपर्यन्त माझे कारागीर निघून जायचे . नऊ साडेनऊपर्यन्त मी बुटीकचे शटर डाउन करायचो आणि मागे जाऊन बघायचो तर हा मऊसुद कपड्यांच्या ढिगावर बसून त्याची गांड नाही तर केसाळ छाती कुरवाळत असायचा. एखाद्या कामुक अप्सरेसारखा मला भुलवायला बघायचा.
रफिकला त्याचे बॉल चोळून घ्यायला फार आवडायचे . मलाही त्याच्या केसाळ छातीवरचे ते मांसल बोबे चोळताना किंवा चोखताना तो जे आह आह अं हळू रे ...नको ना असे लाडिक आवाज काढायचा ते अजून अजून ताठायला लावायचे.
छाती रगडून झाली की “आज मेरे राजा” असे म्हणत मला पाय वर करून तो गांड दाखवत मला उत्कटतेने आत घ्यायचा. रफिकची गांड लोण्याच्या गोळ्यासारखी मऊ होती. तेल किंवा जेल घालून तो अगदीच तयार ठेवायचा. त्याची मारताना मला पुच्चीत आणि त्याच्या गांडीत फारसा फरक जाणवायचा नाही. त्याचे लुब्रिकेशन कमी पडले तर माझ्या मशीनच्या तेलाची बाटली तर हाताशी होतीच. एक पिचकारी मारली की माझी सुई सप सप आत बाहेर करायला लागायची .
एकदा तर त्याने फारच मजा आणली. त्या संध्याकाळी मी बुटीक मध्ये होतो आणि एक कपल काही डिझाईन्स बघायला आले होते. खूप वेळ झाला तरी त्यांचे कॅटलॉग बघणे संपेना. रफिक संध्याकाळी आठ साडे आठलाच येऊन पाठीमागे बसला होता.
साला साडेनऊ झाले तरी हे कपल जायचे नाव घेईना. बरं, आपल्या लवड्याच्या खाजेपेक्षा गिर्हाइक महत्वाचे. ग्राहकाकडे दुर्लक्ष करायला हे काय पुणे आहे ? मी पण शांतपणे त्यांना पसंत पडेल अशी डिझाईन्स दाखवत बसलो होतो. शेवटी एकदाचे पावणे दहा वाजता, ते दोघे, मला एक भलीमोठी ऑर्डर देऊन निघाले.
मी खुश होतो पण खूप उशीर झाला होता आणि भूक लागली होती. भूक म्हणजे “खालची” नाही , माझ्या पोटात कावळे कोकलत होते. मी शटर डाउन केले आणि लगबगीने मागे गेलो.
मी आत गेलो तर हा सोट्या कपड्यांच्या ढीगार्‍यात नागडा होऊन बसला होता. हातात एक स्नॅक्स चॉकलेटचा बार होता. भुकेच्या वेळी काही क्षणात भूक भागावी म्हणून स्नॅक्सचा कॅडबरी बार बरा पडतो. मी हात पुढे केला.
“खूप भूक लागली आहे , दे की मला ,” मी म्हणालो.
रफिकच्या चेहर्‍यावर खट्याळ हास्य आले. म्हणाला,” देतो पण एका अटीवर...मी देईल तसं खायचं.... ज्यादा नाटक नाही करायचं... माझी पण भूक भागली पाहिजे.”
मी होकारार्थी मान डोलावली. त्याने मला पाठमोरे व्हायला संगितले. दोन मिनिटांनी म्हणाला...”आता घे तुझी कॅडबरी,” मी मागे वळून पहिले. त्याने त्या कॅडबरीचे रॅपर अर्धे उघडून त्याच्या भोकात घुसवले होते. रॅपर काढलेला भाग बाहेर आला होता.
“ले लो,” तो द्व्यर्थी बोलला....
“क्या लू ? चॉकलेट या तेरी गांड ?” मी विचारले.
त्याचा, बनपावची आठवण देणारा बोचा आणि त्यात अडकलेली ती कॅडबरी मला पेटवू लागली. त्याने काही उत्तर देण्याच्या आत मी झेपावलो आणि त्याच्या भोकात तोंड घातले. कचकन तो कॅडबरीचा बाहेर आलेला तुकडा तोडला आणि चावून पोटाची भूक भागवली.
निम्मी कॅडबरी अजून तशीच होती.....मी हात न लावता ती पण खाणार होतो. पण मी जसजसा प्रयत्न करायला लागलो तसे ते चॉकलेट माझ्या तोंडावर आणि त्याच्या बोच्यावर पसरत गेले. माझ्या श्वासांच्या गरमीने ते चटकन वितळत होते.
शेवटी मी, माझी जीभ वापरुन मी चॉकलेट चोखायला लागलो. माझी पोटाची भूक तर विझली होती आणि बुल्ल्याची भूक चवताळली होती. ते चॉकलेट तसेच सोडून मी उठलो आणि पॅंट काढली. माझी सुई ताठलीच होती. समोरचे भोक पाहिले आणि खुपसली माझी सुई… गचगच करत माझी सुई आत बाहेर करून रफिकच्या भोकाचा रफू करायला लागली .
मनसोक्त गांड मारून झाल्यावर मी बाहेर काढलेला लंड रफिकने चोखायला सुरुवात केली. माझ्या चॉकलेटचा आता सॉस झाला होता. शिवाय माझा चिकसुद्धा बाहेर आलेला, त्याने चाटून पुसून स्वच्छ केला आणि माझी गांड मारायला घेतली. रफिकने मला सुद्धा भोकातली मजा कशी घ्यायची ते शिकवले होते.
एकदा आमच्या सोसायटीची कोकणात पिकनिक काढण्याचे ठरले. दिवे आगार जवळ एका छोट्याश्या खेड्यात आमच्या सोसायटीच्या सेक्रेटरीने एक नवे रिझोर्ट शोधले होते. शाळांच्या परीक्षा जवळ आल्या होत्या म्हणून जास्ती रिस्पॉन्स नव्हता पण त्या मुळेच आम्हाला डिस्काउंटसुद्धा तगडे मिळणार होते.
त्यात आमचा सेक्रेटरी म्हणजे नवजीवन बंसल, पक्का मारवाडी . साधारण आमच्याच वयाचा होता. त्याने निगोशिएट एवढे केले की शेवटी आम्ही म्हणालो की आपण रहायला गेल्याबद्दल रिझोर्टवालेच आपल्याला पैसे देतील.
ज्यांची मुलं शाळेत जात नाहीत अशी पाच सहा जोडपी तयार झाली. मी आणि माझ्या पत्नीनेसुद्धा जायचे ठरवले. फरीदाचे मूल एकदम लहान होते म्हणून रफिक आणि फरीदा काही येणार नव्हते. एक छोटी टेम्पो ट्रॅवलर गाडी बुक करून आम्ही दुसर्‍या दिवशी सकाळी निघणार होतो. अचानक माझ्या मुलाला ताप आला. आम्ही पिकनिकला जाणे कॅन्सल करायचे ठरवले. नवजीवनला तसा फोन केला.
त्याची अडचण दुसरीच होती. आमच्या ग्रुप साइज मुळे आम्हाला डिस्काउंट मिळाले होते. तो म्हणू लागला की आता पैसे भरलेले आहेत. ऐनवेळी दुसर्‍या कुणाला कसे नेणार? कोण तयार होणार ?
शेवटी माझ्या बायकोनेच तोडगा सुचवला, ”रफिकला विचार . तो येत असेल तर तुम्ही दोघे जा. नाही तरी एका रुमचे पैसे भरलेलेच आहेत. वाया कशाला घालवायचे?”
मी रफिकला इंटरकॉम लावून विचारले पण तो फरीदाला एकटे सोडायला तयार नव्हता. शेवटी माझी बायको तिच्याबरोबर राहील असे सांगितल्यावर तो तयार झाला. आम्ही दोघांनी बॅग भरून तयार ठेवल्या. दुसर्‍या दिवशी सकाळी सहल निघाली.
सर्वजण एकमेकांना ओळखणारे असल्याने प्रवासात धमाल चालू होती. रफिकने माझ्या मांडीवर...मांडीवर कसला? जांघेतच हात ठेवला होता. ब्रेकफास्टचे पाकीट देण्यासाठी नवजीवन आमच्या जवळ आला तेवढ्यात मी रफिकचा हात बाजूला सरकवला. हो उगाच संशय नको कुणाला.
शनिवारी दुपारी आम्ही तिथे पोहोचलो. निसर्गाच्या कुशीतले ते हॉटेल एकदम खास होते. अंतरा अंतरावर एक एक कॉटेज बांधलेले होते. मी आणि रफिक तर खुश झालो. दुपारचे जेवून सगळ्यांनीच आपआपल्या खोल्या गाठल्या.
मी जसा रूम मध्ये घुसलो तसा रफिकने मला दाबला. आम्ही उभ्या उभ्याच मिठी मारली आणि तो माझ्या ओठांचे रसपान करू लागला.
“हनिमून करायचा?” त्याने विचारले.
“कसला हनिमून करतो? उद्या दुपारी तर निघायचं आपल्याला. जेमतेम एक रात्र आहे,” मी म्हणालो,” तयारीत आहेस का?”
“जानेमन, तुझ्या बरोबर रात्र काढायची म्हणजे झवायची फुल्ल तयारी करून आलोय,” रफिकने त्याचा तगडा लंड चड्डितून बाहेर काढत मला दाखवला.
“चोदू, तू येडा आहेस का रे? त्या गाडीत साला ओपनमध्ये माझा लवडा चोळत का बसला होतास? तो नवजीवन एकदम उठून आपल्याकडे आला. मला वाटलं त्याने पहिलं म्हणून,” मी वैतागून रफिकला विचारले.
“फार टेंशन घेतोस तो शंत्या, अरे तो जीवन पण माल आहे एकदम. स्साला त्यालाही कधीतरी पटवायचा आहे रे,” असे म्हणत रफिक मला बेडवर आडवा करून माझे बॉल दाबायला सुरुवात केली. आम्ही दोघे कपडे काढून एकमेकांच्या कुशीत पडलो. रफिक मधूनच माझ्या जांघा चाट , कुठे छातीवरचे केस चाट , कधी मागचे भोक चोखून साफ कर असे खेळ खेळत बसला होता. मी त्याला ठोकायला तयार नव्हतो. मला रात्रीची निवांत वेळ हवी होती.
आमच्या हॉटेल पासून समुद्र तर एक पाच दहा मिनिटांच्या अंतरावर होता. संध्याकाळी सर्वजण सूर्यास्त पाहून आम्ही रिझोर्ट वर परतलो. जेवण झाल्यावर रात्री भरती येणार असे कळले होते. मग ‘बसण्याचा’ आणि शेकोटीचा कार्यक्रम समुद्रकिनारी रात्रीच करू असे ठरले.
रात्री आठ साडे आठ म्हणजे कोकणात अगदी मध्यरात्र होते. आम्ही जेवून निघालो. महिलांनी शेकोटी साठी लाकडे, काडेपेटी असे समान घेतले होते. दहा साडेदहा पर्यन्त आमची नाच, गाणे , दारू अशी मस्त मैफल जमली.
सगळ्यांना झोप आली तशी पब्लिक जाऊ लागले. नवजीवन सुद्धा त्याच्या बायकोबरोबर जाणार तेवढ्यात रफिकने त्याच्या कानात “स्कॉच अभि बाकी है, इन लोग को जाने दो. फिर निकालते है,” असे सांगितल्याचे मी ऐकले. नवजीवनचे डोळे चकाकले. प्यायला स्कॉच आणि ती सुद्धा फुकट.... कोण अशी संधि दवडेल?
नवजीवनने बायकोला पुढे व्हायला संगितले. ‘मी येतोच थोड्या वेळात’ असे म्हणत तो आमच्याकडे वळला. बाकीचे फॅमिलीबरोबर असणारे सर्व जण परत गेले. आता किनार्‍यावर फक्त आम्ही तिघेच होतो. एका दगडाच्या आडोशाला आम्ही बसलो.
रफिकने त्याच्या कडे असणार्‍या सॅक मधून रेड लेबलचा खंबा काढला . सोबत थम्स अप आणि प्लॅस्टिकचे ग्लास सुद्धा होते. आमच्या गप्पा चालू झाल्या. मला रफिकचे वाक्य आठवले, “स्साला ये जीवन भी एकदम माल है , उसको भी कभी पटाना है “
मी रफिकची खेळी पाहू लागलो. तो नवजीवनच्या अगदीच जवळ, खेटून बसला होता. त्याच्या मांडीवर हात ठेवता ठेवता रफिकने त्याची शॉर्ट मागे सरकवायला सुरुवात केली होती. म्हणजे रफिकचा हात त्याच्या जांघेत सहज जाईल अशी व्यवस्था तो करत होता.
आमचे नोन व्हेज जोक्स आणि एकमेकांना टाळी देणे , ‘यार क्या चुम्मा बात कही’ म्हणून माझ्या आणि नवजीवनच्या गालांची पप्पी घेणे. माझा कीस घेताना नवजीवन च्या जांघेत किंवा लवड्यावर जोर देऊन पुढे झुकणे , त्याच्या नव्या कोर्‍या आणि लांबलचक गाडीचे कौतुक करणे रफिकने चालू केले.
नवजीवन पाय पसरून बसला तसे माझ्या लक्षात आले की आमच्या कंपनीमध्ये तो रीलॅक्स होत आहे. काही मिनिटात रफिक सुद्धा हसत खिदळत आडवा झाला . लोळत लोळत त्याने नवजीवनच्या मांडीवर आपले डोके ठेवले.
समुद्राची भरती जोरात होती. लाटा आमच्या जवळ येऊ पाहत होत्या. इथे आम्हा दोघांच्या शरीरात आग लागली होती. अंधार होता...... सुईच्या भोकात धागा जाणे अवघड होते.....
ज्यांची मुलं शाळेत जात नाहीत अशी पाच सहा जोडपी तयार झाली. मी आणि माझ्या पत्नीनेसुद्धा जायचे ठरवले. फरीदाचे मूल एकदम लहान होते म्हणून रफिक आणि फरीदा काही येणार नव्हते. एक छोटी टेम्पो ट्रॅवलर गाडी बुक करून आम्ही दुसर्‍या दिवशी सकाळी निघणार होतो. अचानक माझ्या मुलाला ताप आला. आम्ही पिकनिकला जाणे कॅन्सल करायचे ठरवले. नवजीवनला तसा फोन केला.
त्याची अडचण दुसरीच होती. आमच्या ग्रुप साइज मुळे आम्हाला डिस्काउंट मिळाले होते. तो म्हणू लागला की आता पैसे भरलेले आहेत. ऐनवेळी दुसर्‍या कुणाला कसे नेणार? कोण तयार होणार ?
शेवटी माझ्या बायकोनेच तोडगा सुचवला, ”रफिकला विचार . तो येत असेल तर तुम्ही दोघे जा. नाही तरी एका रुमचे पैसे भरलेलेच आहेत. वाया कशाला घालवायचे?”
मी रफिकला इंटरकॉम लावून विचारले पण तो फरीदाला एकटे सोडायला तयार नव्हता. शेवटी माझी बायको तिच्याबरोबर राहील असे सांगितल्यावर तो तयार झाला. आम्ही दोघांनी बॅग भरून तयार ठेवल्या. दुसर्‍या दिवशी सकाळी सहल निघाली.
सर्वजण एकमेकांना ओळखणारे असल्याने प्रवासात धमाल चालू होती. रफिकने माझ्या मांडीवर...मांडीवर कसला? जांघेतच हात ठेवला होता. ब्रेकफास्टचे पाकीट देण्यासाठी नवजीवन आमच्या जवळ आला तेवढ्यात मी रफिकचा हात बाजूला सरकवला. हो उगाच संशय नको कुणाला.
शनिवारी दुपारी आम्ही तिथे पोहोचलो. निसर्गाच्या कुशीतले ते हॉटेल एकदम खास होते. अंतरा अंतरावर एक एक कॉटेज बांधलेले होते. मी आणि रफिक तर खुश झालो. दुपारचे जेवून सगळ्यांनीच आपआपल्या खोल्या गाठल्या.
मी जसा रूम मध्ये घुसलो तसा रफिकने मला दाबला. आम्ही उभ्या उभ्याच मिठी मारली आणि तो माझ्या ओठांचे रसपान करू लागला.
“हनिमून करायचा?” त्याने विचारले.
“कसला हनिमून करतो? उद्या दुपारी तर निघायचं आपल्याला. जेमतेम एक रात्र आहे,” मी म्हणालो,” तयारीत आहेस का?”
“जानेमन, तुझ्या बरोबर रात्र काढायची म्हणजे झवायची फुल्ल तयारी करून आलोय,” रफिकने त्याचा तगडा लंड चड्डितून बाहेर काढत मला दाखवला.
“चोदू, तू येडा आहेस का रे? त्या गाडीत साला ओपनमध्ये माझा लवडा चोळत का बसला होतास? तो नवजीवन एकदम उठून आपल्याकडे आला. मला वाटलं त्याने पहिलं म्हणून,” मी वैतागून रफिकला विचारले.
“फार टेंशन घेतोस तो शंत्या, अरे तो जीवन पण माल आहे एकदम. स्साला त्यालाही कधीतरी पटवायचा आहे रे,” असे म्हणत रफिक मला बेडवर आडवा करून माझे बॉल दाबायला सुरुवात केली. आम्ही दोघे कपडे काढून एकमेकांच्या कुशीत पडलो. रफिक मधूनच माझ्या जांघा चाट , कुठे छातीवरचे केस चाट , कधी मागचे भोक चोखून साफ कर असे खेळ खेळत बसला होता. मी त्याला ठोकायला तयार नव्हतो. मला रात्रीची निवांत वेळ हवी होती.
आमच्या हॉटेल पासून समुद्र तर एक पाच दहा मिनिटांच्या अंतरावर होता. संध्याकाळी सर्वजण सूर्यास्त पाहून आम्ही रिझोर्ट वर परतलो. जेवण झाल्यावर रात्री भरती येणार असे कळले होते. मग ‘बसण्याचा’ आणि शेकोटीचा कार्यक्रम समुद्रकिनारी रात्रीच करू असे ठरले.
रात्री आठ साडे आठ म्हणजे कोकणात अगदी मध्यरात्र होते. आम्ही जेवून निघालो. महिलांनी शेकोटी साठी लाकडे, काडेपेटी असे समान घेतले होते. दहा साडेदहा पर्यन्त आमची नाच, गाणे , दारू अशी मस्त मैफल जमली.
सगळ्यांना झोप आली तशी पब्लिक जाऊ लागले. नवजीवन सुद्धा त्याच्या बायकोबरोबर जाणार तेवढ्यात रफिकने त्याच्या कानात “स्कॉच अभि बाकी है, इन लोग को जाने दो. फिर निकालते है,” असे सांगितल्याचे मी ऐकले. नवजीवनचे डोळे चकाकले. प्यायला स्कॉच आणि ती सुद्धा फुकट.... कोण अशी संधि दवडेल?
नवजीवनने बायकोला पुढे व्हायला संगितले. ‘मी येतोच थोड्या वेळात’ असे म्हणत तो आमच्याकडे वळला. बाकीचे फॅमिलीबरोबर असणारे सर्व जण परत गेले. आता किनार्‍यावर फक्त आम्ही तिघेच होतो. एका दगडाच्या आडोशाला आम्ही बसलो.
रफिकने त्याच्या कडे असणार्‍या सॅक मधून रेड लेबलचा खंबा काढला . सोबत थम्स अप आणि प्लॅस्टिकचे ग्लास सुद्धा होते. आमच्या गप्पा चालू झाल्या. मला रफिकचे वाक्य आठवले, “स्साला ये जीवन भी एकदम माल है , उसको भी कभी पटाना है “
मी रफिकची खेळी पाहू लागलो. तो नवजीवनच्या अगदीच जवळ, खेटून बसला होता. त्याच्या मांडीवर हात ठेवता ठेवता रफिकने त्याची शॉर्ट मागे सरकवायला सुरुवात केली होती. म्हणजे रफिकचा हात त्याच्या जांघेत सहज जाईल अशी व्यवस्था तो करत होता.
आमचे नोन व्हेज जोक्स आणि एकमेकांना टाळी देणे , ‘यार क्या चुम्मा बात कही’ म्हणून माझ्या आणि नवजीवनच्या गालांची पप्पी घेणे. माझा कीस घेताना नवजीवन च्या जांघेत किंवा लवड्यावर जोर देऊन पुढे झुकणे , त्याच्या नव्या कोर्‍या आणि लांबलचक गाडीचे कौतुक करणे रफिकने चालू केले.
नवजीवन पाय पसरून बसला तसे माझ्या लक्षात आले की आमच्या कंपनीमध्ये तो रीलॅक्स होत आहे. काही मिनिटात रफिक सुद्धा हसत खिदळत आडवा झाला . लोळत लोळत त्याने नवजीवनच्या मांडीवर आपले डोके ठेवले.
समुद्राची भरती जोरात होती. लाटा आमच्या जवळ येऊ पाहत होत्या. इथे आम्हा दोघांच्या शरीरात आग लागली होती. अंधार होता...... सुईच्या भोकात धागा जाणे अवघड होते.....
(अपूर्ण )
शंतनुने एका हँडसमला पटवले
शंतनुचा विवाहिताबरोबर पहिला गे अनुभव
- या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
- अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
- प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
Superb yaar...
ReplyDeleteKay mast lihitos taar tu...majja aali...
थॅंक्स मित्रा. वाचून मजा आली याचा आनंद झाला.
Delete