आपले वाचक आणी लेखक प्रदीप यानी सांगितलेलया काही बहारदार आठवणी. प्रदीप यांना तुम्ही pgp030720@gmail.com या मेल आय डी वर संपर्क करु शकता.
त्यानंतर मी त्यांना नियमित पणे पत्र लिहायचो. पण त्याचे २-३ दाच उत्तर आले त्यांचे. त्यापुढे जवळ जवळ माझी ६-७ पत्रे गेली. उत्तर नाही आले. “उम्र भर चाहे कोई पुकारा करे ऊनका नाम, वो फिर नहीं आते..”
काकांचा हा किस्सा चटका लाऊन गेला. पण मुंबई च्या लोकलने मला एक सो एक अनुभव दिले.
पुढचा किस्सा तर कळसच आहे, एकदम खतरनाक! आणि सर्वांनी दिल थामके वाचावा इतका हा एकमेवाद्वितीय किस्सा आहे. आजकाल काय चालते माहीत नाही पण पूर्वी हा प्रसंग कोणाच्या डोक्यात देखील आला नसेल.
नेहमीप्रमाणे मी ऑफिस सुटून घरी निघालो होतो. माझे स्टेशन येणार एवढ्यात ट्रेन थांबली. खूप वेळ झाला. लोकांची चुळबुळ आणि काय झाले असेल याचे उलटसुलट अंदाज आणि काही खऱ्या अपडेट पण मिळत होत्या. गर्दी होतीच.
मागून एक मुलगा मला टेकला. त्यासारशी मी पाठ वळवून पुढे त्याला तोंड करून उभा राहिलो. माझ्यापेक्षा तरुण होता पण रंगारूपाने मला एवढा आवडला नव्हता. म्हटले फुकटचे हलवून घ्यावे आणि सोडावे.
मी नाही का रोबोट सारखे कित्येकांना हलवून दिले? असो ! इकडे ट्रेन किती वेळ थांबेल याचा अंदाज येत नव्हता आणि एवढ्या वेळात आपण घरी पोहोचलो असतो या विचाराने मी ठरवले की याचे झाले की उडी मारून खाली उतरायचे आणि चालत घरी जायचे.
याने मला छान पैकी हलवून दिले पण पाणी निघायला वेळ, प्रसंग आणि सोबती या सगळ्या गोष्टी अनुरूप नव्हत्या म्हणून मी त्याला सॉरी म्हणालो आणि गाडीतून उडी टाकून घराकडे चालू लागलो.
पाहतो काय तर हा बाबा पण माझ्या मागे मागे. मला म्हणाला, “तुम्हाला पाणी काढून देतो”.
मी म्हटले , “लवड्या इथे काय सगळ्यांच्या देखत तुला झवू काय रस्त्यात?” मला अशी मागे लागणारी मनसे आवडत नाहीत. उगाच एखाद्याचा पाठलाग करत बसायचा आणि त्या माणसाला अडचणीत आणायचे हे मला अजिबात आवडत नाही.
थोडे अपमानास्पद बोललो असे वाटून मी त्याला समजावले, “अरे कसे शक्य आहे?”
“मग मी घरी येतो.” माझे डोके फिरले.
“मादरचोद, तुला काय कळते का तू काय बोलतोय ते?”
तो पडेल तोंडाने म्हणाला, “सॉरी, पण काय झाले?”
“अरे च्युत्या , घरी आई वडील आणि भावंड असतात ना?”
“ओह सॉरी, माझ्या घरी आम्ही दोघेच. मी आणि माझी बायको”.
मी हबकलो ! “काय!” असे किंचाळलो.
“तुझे लग्न झाले? एवढ्या वयात? बालविवाह बंदी आहे माहीत आहे ना?”
तो हो म्हणाला!
“मी २१ चा आणि बायको २० ची.” मी कपाळावर हात मारून घेतला! म्हटलं बरं आहे बाबा तुझं. मुद्दयाच म्हणजे घरी एवढी तरुण बायको असताना मी कशाला पाहिजे तुला? तर म्हणे,
“मला तुम्ही आवडला. केवढे हँडसम आहात!”
मी लाजून थॅंक यू म्हटले.
“मग काढू का पाणी? चला ना कुठेतरी आडोशाला उभे राहू. किंवा एखाद्या मुतारीत!”
एवढा मागे लागला म्हटल्यावर मी पण एक आडोसा शोधला आणि आम्ही दोघे उभे राहिलो. मी माझा लवडा बाहेर काढला तसा तू अजून नाचू लागला.
“सर तुमचा लवडा पण दणकेबाज आहे हो! किती अजून देवाने द्यावे माणसाला!” त्याच्या तोंडावर भक्तिभाव दिसत होता.
मी म्हटले,”अरे याच्यापेक्षा लांब आणि जाड लवडे असतात एकेकाचे! माझे काय घेऊन बसलाय !”
त्याने हळू हळू हलवत माझा लंड कडक केला. मागे पुढे करत होता आणि मी सुखावत होतो. डोळे बंद केले आणि थोड्याच वेळात माझा चिक बाहेर आला. मस्त वाटले. असेच डोळे बंद करून थोडा वेळ उभे राहावे असे वाटते ना वाटते तोच माझ्या बोंडाला त्याच्या हाताव्यातीरिक्त काहीतरी वेगळे लागले.
मी लगेच डोळे उघडले आणि बघतो तर हा येडपट एका बाटलीत माझे वीर्य गोळा करीत होता. मला धक्काच बसला. “अरे ये वेड्या! काय करतोय? आमलेट करून खाणार की काय त्याचे!” मी जरा खेकसलो त्याच्यावर.
तो परत जरा घाबरला आणि काही बोलला नाही. मग मी परत म्हटले,
“अरे सांग ना, हा काय बावळट पणा आहे?”
“सर! तसे नाही! मी आज घरी गेल्यावर तुमचे वीर्य माझ्या बायकोच्या पुच्चीत टाकणार आहे! ” घाबरल्या चेहऱ्याने तो बोलत होता.
मला एक एक धक्के बसत होते! आता त्याला मी अजून दबक्या आवाजात ओरडलो.
“म्हणून बालविवाह बंद आहेत एडझव्या! अरे कुठे शिकलास हे, कोणी सांगितले? आणि का ?”मेज़ प्रश्न सुरु झाले.
“अरे पण तू तिला झंवू शकत नाहीस का?” मी वैतागून विचारले.
तर म्हणे “झवतो ना! रोज! “
“रोज झवतोस तर लवड्या माझा चीक कशाला नेतोस?” माझ्या तो आता चांगलाच डोक्यात गेला होता.
“सर, अहो तुम्ही एवढे हॅंडसम! आम्हाला पण तुमच्या सारखा हॅंडसम मुलगा होऊ द्या की!” त्याच्या चेहऱ्यावर अजीजी होती.
आई गं ! कसला एडया गांडीचा आहे हा भेंचोद ! काय सांगावे कळेना.
“अरे हे असे वीर्य कोणाच्या पुच्चीत टाकून मूल होतं का? ते वीर्य आत पर्यन्त पोहोचावे लगते १ फुट तरी. तू काय माझे वीर्य पंप लावून आत पोहोचवणार का?” मी आपला असलेली सगळी माहिती वापरुन त्याला समजावण्याचा प्रयत्न करू लागलो.
“नाही सर!”, हा काही हेका सोडेना, “मी ते चिक घेऊन तिला पाय वर घ्यायला लावणार. मग मी तुमचे चिक वरून पुच्चीत सोडणार. मग होईल की नाही काम?” त्याने एखादी भारी आयडिया सांगतो आहे असा चेहरा केला होता.
“मेल्या, तसे नाही. डायरेक्ट सांगायचे म्हणजे बाईला झवावे लगते. त्या ठोक्यात तयार झालेल्या अंडकोशात ते वीर्य अति वेगाने तिकडे पोचते आणि सर्व परिस्थिति जुळणारी असेल तर मूल धारण करण्याची शक्यता असते, कळाले का?” माझी शहरी भाषा त्याला समजत होती का?
“मग झंवा तुम्ही तिला” त्याची डायरेक्ट ऑफर. आता मी डोक्यावर पडलो.
“अरे काय टाळक फिरलंय की काय तुझे?”
“मग त्यात काय झालं ? महाभारतात पांडव कसे झाले ते तुम्हाला माहीत असेलच!” आयला हा तर लई माहिती काढून आला होता.
त्याचे हे नको ते ज्ञान ऐकून मी अवाक झालो. “अरे पण पुरणातल्या गोष्टी पुराणात ठेव. काहीतरीच काय सांगतोस? तुझ्या बायकोला आवडेल का असले चाळे तुझे?”
“तिला सांगूनच हे सगळे करतोय सर मी! तुम्हाला आवडेल की नाही ते सांगा आधी ? ” बापरे म्हणजे याची बायको पण डोक्यावर पडलेलीच होती.
माझ्या डोक्याचे खोके झाले होते आत्तापर्यंत. काय बोलावे ते सुचेनासे झाले. आत्ता पर्यन्त कुठल्या मुली बरोबर संभोग केला नव्हता. इच्छा नव्हती. मुले आवडतात. पण कधी वाटायचे पुच्चि झवून पाहिली पाहिजे. आता ही आयती संधी आलेली का दवडायची ?
पुढे ह्या लोकांनी मला ब्लॅकमेल केले तर? लोकांना कळाले तर? दोन पुरुषांना एकत्र पाहिले तर अजूनही संशय येत नाही जास्त. पण पुरुष आणि एका स्त्रीला पाहिले की आजही संशयाची सुई ही सेक्सकडे वळते. मी त्याला बोलून दाखवले.
“सर, ब्लॅकमेल करायचे प्लान असते तर असे सांगून केले नसते तुम्हाला. आम्ही दोघे पाहिजे तर पेपरवर लिहून देतो. आता तरी नाही म्हणू नका,” त्याने पिच्छा सोडला नाही.
मी विचार करून त्याला सांगितले,
“असे कर! परवा तू एकटाच घरी ये. घरातले सगळे बाहेर जाणार आहेत. रविवार आहे. आपण आधी एंजॉय करूया. जरा नीट ओळख होऊदे . मग नंतर बायकोला सावकाश घेऊन ये”.
मी पण धूर्तपणा करायचा प्रयत्न केला. तोही हो म्हणाला.
“सर, नुसते मला झवून दिलेले वचन झटकायचे नाही,” त्याचा चेहरा गंभीर होता.
हा एकदम वचन बिचन काय बोलतोय? जाऊ दे! पुढचे पुढे बघू. याचा चेहरा नाही पण याची गांड मला आवडली होती. खूप इच्छा झाली होती, ह्याला ठोकण्याची.
चालत चालत पुढे आम्ही अगदी घरापर्यंत पोहोचलो होतो. त्यामुळे त्याला घर पण दाखवले आणि लगेच कटवले .
ठरल्या दिवशी आमच्या घरचे कुठे कुणाच्या लग्नाला की कुठेतरी गेले. हॉलमध्ये मी एक गादी आणून टाकली. बेडशीट पण त्यावर टाकली. आजू बाजूचे शेजारचे कोणी बेल / कडी वाजवू नये म्हणून मी ठरवले की हा आला की बाहेरून कुलूप घालायचे आणि गॅलरीतल्या दाराने आत यायचे .
काही वेळ वाट पाहून झाल्यावर दारावरची बेल वाजली. मी लगेच पळत जाऊन दार उघडले. समोर हा उभा! त्याच्या बायकोला घेऊन! माझी अगदी तारांबळ उडाली.
आत घ्यावे की नको?
या लोकांनी बाहेर तमाशा केला तर अख्ख्या सोसायटीला कळेल म्हणून मी लगेच त्यांना आतमध्ये घेतले. त्यांना आधी सोफ्यावर बसवले. पाणी दिले आणि लगेच माझी नाराजी व्यक्त केली. तोही आपल्या परीने माझी समजूत काढायचा प्रयत्न करीत होता. ती बिचारी गप्प बसली होती.
मला पण शेवटी थोड ट्राय करावेसे वाटले. म्हणून म्हटलं ठीक आहे. असे म्हणताच तिने लगेच आपली साडी फेडली. परकर ब्लाऊज मध्ये आली. नवऱ्याने तिला खाली झोपवली आणि पँटी काढली.
मी रेप तर नाही ना करीत बिचारीवर? पुन्हा मनात काहूर माजले. तिला हात लावायच्या आधी मी त्याला हाताळू लागलो. माझा उठला की तो लगेच तिच्या पुढ्यात मला ढकलून द्यायचा. असे करत करत आम्ही आता तिघेही नागडे झालो होतो.
तिला नागवे पाहण्याचा संकोच माझा कमी होत गेला. दोघांनी पण आलटून पालटून माझा लवडा चोखून काढला. तिच्यापेक्षा तोच मस्त चोखत होता. आणि माझे तर हे ठाम मत झाले आहे की गे माणसा इतका चांगला ब्लो जॉब बाईला जमत नाही.
Marathi Bisexual story in Mumbai
माझी त्यामुळेच त्याच्याकडेच जास्त नजर होती. पण त्यांना असे झाले होते की कधी हा त्याचे वीर्य पुच्चीत टाकतोय आणि आम्हाला धन्य करतोय. त्यामुळे त्याचे माझ्या सोबत सेक्स करण्याचे काहीच बेत दिसत नव्हते. शेवटी माझा खूप टाइट झाला आणि ठरवले की आता तिला झवायचे मस्त. ती तर आल्यापासून पाठीवरच झोपली होती. मी मग गुढ्ग्यावर येऊन तिच्या पुच्चीत एकदाच माझा लवडा रेटला.
“मै तुम्हारे बच्चे की माँ बनने वाली हू; माँजी मुझे अपनी बहू स्वीकार किजिए और इस चुडैल को बाहर निकालीये” असले सगळे संवाद मला आठवत होते.
भरल्या घरात कालवा कालवी करीत संसार उद्ध्वस्त झालेले हिन्दी सिनेमे डोळ्यापुढे नाचू लागले. पुन्हा डोक्यात अनेक प्रश्न उभे राहिले आणि माझा बाबुराव लगेच कोलंबीचा आकार घेत बाहेर पडला. त्याचा चेहरा लगेच पडला.
त्याला लक्षात आले की याला परत टाइट केले पाहिजे नाहीतर हाती आलेली संधी जाईल.
त्याने लगेच माझा थोडा सैल झालेला लंड तोंडात घेतला. पण आता मला तो प्रेशर सहन होईना झाला. अंगातल्या उर्मीला क्लेश वाटू लागले. शेवटी मी ठरवले की आता आवरायचे, उठायचे आणि पटपट कपडे चढवायचे. पण त्याने काही माझा लंड ताठ होई पर्यंत सोडला नाही. आणि शेवटी मी त्याच्या तोंडातच गळलो. म्हटले बरे झाले एका दृष्टीने. माझे सगळे पुढचे टेंशन संपले. त्याने मात्र हद्द केली.
माझ्या वीर्याचा अगदी शेवटचा थेंब तोंडात चोखून घेतला. आणि लगबगीने तिच्याकडे वळला. त्याने तिची पुच्चि वर केली आणि त्यात माझा चिक रिकामा केला. मी परत गोंधळलो. तरी पण मी दोघांना उद्देशून म्हणालो,
“सॉरी यार.. मला जमणार नाही. आपण आता या विषयी काहीही न बोलता इथेच थांबलो तर बरे होईल”.
पण हा येड झवणा मात्र खुश होता. म्हणाला,
“सर हरकत नाही. मी तुमचे अमूल्य वीर्य अगदी जोरात आत सोडले आहे. बाळ होणार यात तीळमात्र शंका नाही”.
मला कळेना काय बोलावे. मी पण पडत्या फळाची आज्ञा मानून त्यांचे अभिनंदन केले. एक सांगतो की असल्या प्रकारांनी कुणाल मूल होत नाही.
त्या दोघांनी पण आता मुकाट्याने कपडे घातले आणि पुढे काहीही न बोलता काढता पाय घेतला.
मी पाहत होतो. आमच्यात जे काही झाले ते काय होते? माझ्यासाठी ती वासनापूर्ती होती पण त्या दोघांसाठी? दोघांच्याही मनात वासना नव्हती. त्याची बायको तर आता त्याच्या मागे दडून साडी नेसत होती. आणि चक्क निघताना दोघांनी मला वाकून नमस्कार केला. मी थक्क झालो.
ज्या प्रकारे ते दोघे वागले, माझ्या डोक्यात काहूर माजवून गेले. माझ्या लक्षात आले की त्यांना माझ्याशी सेक्स करायचा नव्हता. त्यांना देखणा मुलगा खरंच हवा होता. समाज व्यवस्था आपली अशी की थोडी देखील विद्रूपता लोकांना असले वाम मार्ग शोधण्यास भाग पाडते . देखण्या पुरुषांना हवे ते उपलब्ध असते. विद्रूप कोकराला कुणी विचारत नाही.
अगदी आई बाप सुद्धा देखण्या मुलाचे लाड करतील आणि जरा डावे दिसणाऱ्या लेकराला बाजुला ठेवतील. नातेवाईक, ऑफिसमधले सहकारी चिकन्या चेहऱ्याला सगळे माफ करतात पण एखादा सामान्य दिसणारा, हंक नसलेला कुणी ऑफिसात असेल तर त्याला क्षमा नसते.
काय जगाचा न्याय आहे बघा. इकडे म्हणताना म्हणायचे की खरे सौंदर्य मनात असते. बघणाऱ्याच्या डोळ्यात असते आणि दुसरीकडे निष्कर्ष जाहीर होतात की तुम्ही पहिल्या दहा सेकंदातच समोरच्या माणसावर इम्प्रेशन पाडू शकता. अरे म्हणजे काय? म्हणजे तुमचे दिसणे हेच तुमचे भांडवल आहे की.मग निदान तसे जाहीर तरी करा.
मग दिसणे हे महत्त्वाचे मानून आपले सामान्य असणे हेच विधिलिखित मानायचे का? सामन्य दिसणार्या माणसाला काही भविष्य नाही असे समजायचे का?
तसे अजिबात नाही मित्रांनो. सर्वांना एक सल्ला. स्वतःवर प्रेम करा आधी. जगाची परवा करू नका. तुम्ही जसे आहात तसेच सुंदर आहात. हे जग सुंदर बनते ते एकमेकांवर प्रेम करणाऱ्या माणसांमुळे. हे जण जगण्यासारखे बनते ते क्षमा करणाऱ्या, सहन करणाऱ्या, सामान्य चेहऱ्यातून सौंदर्य शोधणाऱ्या तुमच्या माझ्यासारख्या नॉर्मल ओबडधोबड माणसांमुळे.
आपण सुंदर दिसत नाही या न्यूनगंडातून ताबडतोब बाहेर पडा. तुमचे अस्तित्व आकर्षक बनवा. जगण्यातला अर्थ शोधा.
(समाप्त)
लग्न झालेल्या सतीशला बीटटूने कसे पटवले?
ऑफिसच्या ट्रिप मध्ये विनोद आणि प्रेम
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment