मां दा लाडला बिगड गया (Marathi Homo Sex Katha)

#marathigay बेड खिळखिळा करेल एवढा जोर रणजीत मध्ये होता. एखादी नाजूक पुच्ची असती तर फाटून गेली असती. लवडा ताठ होण्याचे पण माणसागणिक प्रकार असतात. काहींचा ताठला की सरळ उभा राहतो, बेंबीकडे जातो.

मां दा लाडला बिगड गया (Marathi Homo Sex Katha)

मां दा लाडला बिगड गया 

Twitter Address  @bittumulaga

दहिसरच्या प्रोजेक्टमध्ये बराच वैताग होता. सारखे कस्टमर यायचे. त्यांनी बुक केलेले फ्लॅट दाखवा, किती काम झालेय, कसे पूर्ण करणार ते सांगा शिवाय काही शंका, काही चेंजेस नोंदवून घ्या. त्या सगळ्याचे बदलांचे आमच्या हेडऑफिस बरोबर डिस्कशन असा मोठा  करायला लागत होता. माझा स्वभाव बऱ्यापैकी बोलका असल्याने लोकांशी बोलण्याचा प्रॉब्लेम नव्हता. शिवाय मुंबई असल्याने अठरा पगड प्रकारचे लोक पाहायला मिळत होते.

त्या दिवशी असेच झाले रणजितसिंग नावाचे ग्राहक येणार म्हणून मला ऑफिस मधून फोन आला.मी वाट बघत होतो. दुपारच्या वेळी एक इनोव्हा साईट वर आली. एक मोठी पंजाबी फॅमिली खाली उतरली. गब्रू जवान म्हणावा असा एक तरुण त्याच्या बरोबर एक सुंदरशी मुलगी , आई वडील आणि एक दोन लहान मुलं.

ओळखी झाल्या. तो तरुण म्हणजेच रणजितसिंग. त्याची होणारी पत्नी, त्याचे आई वडील आणि पुतणे असा सर्व लवाजमा घेऊन तो आला होता. लग्नानंतर या दोघांच्या राहण्यासाठी म्हणून नुकतेच घर बुक केले होते.

इमारतीचे बांधकाम नुकतेच सुरु झाले होते त्यामुळे आमच्या हॉईस्ट मधून म्हणजे बांधकामासाठीच्या जाळीदार लिफ्ट मधून त्यांना त्याच्या मजल्यावर नेले. घर कसे असेल . व्ह्यू कसा दिसेल अशी चर्चा चालू होती. रणजीत आणि त्याची फियान्सी कुजबुजत्या आवाजात चर्चा करत होते.

रणजीत म्हणजे पंजाबी मर्दानगीचे आधुनिक रुप होता. चेहऱ्याचे आर्यन फीचर्स, काळेभोर आणि खोलवर ठाव घेणारे डोळे, लांबसडक केस आणि शर्टच्या बटणातून डोकावणारे केसांचे जंगल आणि त्या मागची गोरीपान त्वचा. अलेक्झांडरच्या काळात आलेले अनेक ग्रीक योद्धे पंजाबातच स्थाईक झाले त्यांच्या रूपाचा अंश अजूनही या गोऱ्याचिट्ट्या ‘पंजाबी मुन्ड्यात’ दिसत होता.

बांधकामाच्या ठिकाणी असणारी हॉईस्ट म्हणजे लिफ्ट अगदीच चिंचोळी असते. कसे बसे आम्ही त्यात मावलो. रणजीत आणि मी सर्वात शेवटी चढलो त्यामुळे तो माझ्याच मागे होता. माझ्या पुठ्ठ्यावर त्याची चेन घासत होती. मला शशांकची आठवण झाली.

बांधकामाच्या नुसत्या स्लॅब पडल्या होत्या. पण नव्या घराचा एक आगळाच उत्साह असतो ना. त्या नंतर एक दोन वेळा रणजीत आणि त्याची फियान्सी साईट वर आले. माझ्याशी चर्चा केली. घरात काय सोयी करता येतील, लोकांनी काय बदल करून घेतले असे काही बोलणे झाले. दर वेळी रणजीत मला जास्तीच सेक्सी आणि त्याच्या फियान्सीचा हेवा वाटू लागला.

त्याची भरदार छाती, कमरेखालचा फुगवटा मला जाम पेटवायचा. लिफ्टमध्ये मी शक्यतो त्याच्या पुढे उभा राहायचो. त्याचा गरम श्वास आणि छातीची हालचाल मला अस्वस्थ करायची. रात्री रणजीतने फेसबुकवर उपलोड केलेले फोटो आणि सेल्फी बघत माझा चिक गाळायचो. कधी जतीनबरोबर मजा करताना रणजीतची आठवण यायची.

त्याच्या दोन चार वेळा भेटींमुळे माझी आणि रणजीतची बऱ्यापैकी ओळख झाली होती. एकदा साईटवर आला तेव्हा रणजीतने मला लग्नाचे निमंत्रण दिले. १२ ऑक्टोबरला जवळच एका हॉलमध्ये लग्न होते. त्याने आवर्जून ये म्हणून सांगितले. घरी आलो आणि पत्रिका तशीच कुठेतरी ठेवली.

त्या दिवशी रणजीतच्या फ्लॅटचे प्लंबिंग काम चालू होणार होते. त्याची चर्चा करण्यासाठी त्याने मला बाथरूम मध्ये बोलावले. अंधाऱ्या बाथरूममध्ये त्याला काही सांगण्यासाठी मी वळलो. माझा अंदाज चुकला. रणजीत मला अगदी चिटकून उभा होता. माझा हात त्याच्या मांडीवर आपटला. काय झालं त्याचा मला क्षणात अंदाज आला. मी बाजूला सरकतोय असं दाखवत तोच हात त्याच्या जांघेवरून आणि मग बुल्ल्यावरून सरकवला. त्याच्या भरदार छाती सारखाच त्याचा लवडा पण भरदार होता.

तेवढ्यात त्याची फियान्सी आमच्या बाजूला येताना मला दिसली आणि मी झटक्यात दूर झालो. रणजीतच्या नजरेत एक ओळखीची चमक दिसली. त्या दोघांचे काही बोलणे चालू झाले. ह्याला पटवावं कसं हा विचार मी करत होतो. फियान्सीशी बोलताना रणजीतची नजर माझ्यावर होती असा मला सारखं वाटत होतं.

परत निघालो त्याचा छोट्या हॉइस्ट मधून. माझ्या मागे रणजीत होता आणि त्याच्या मागे त्याची फियांसे. अचानक काही उचलायच्या निमित्ताने मी खाली वाकलो आणि माझ्या गांडीचा स्पर्श रणजीतच्या बुल्ल्यावर केला. सुनीलच्या वेळी तो चुकून झाला होता पण यावेळी मात्र माझा उद्देशच तो होता. मलाही वाटले की पाठीमागून थोडा धक्का लागतो आहे. पण असा किती वेळ वाकलेल्या अवस्थेत राहणार? गपचूप उभा झालो आणि मग खाली उतरल्यावर त्यांना निरोप दिला. हाती काही यावं तर दैव देते आणि कर्म नेते अशीच अवस्था जास्त वेळा होते.

एक दिवस संध्याकाळी लोखंडवाला कॉम्प्लेक्स मध्ये फिरत असताना अचानक रणजीत भेटला.

“अरे बिट्टू, इधर कैसे?” म्हणून त्याने चौकशी केली.

आमच्या काही मिनिटे गप्पा झाल्या तर रणजीतने मला ड्रिंक्स घेतोस का म्हणून विचारले. आम्ही जवळच्या एका बिस्ट्रोमध्ये प्यायला गेलो. बिस्ट्रो म्हणजे रस्त्याच्या कडेचे एक छोटे हॉटेल. युरोपमध्ये बिस्ट्रो म्हणजे स्वस्तातले बार कम हॉटेल असतात. पण लोखंडवालामध्ये सगळंच महाग.

खरे तर रणजीत मला ओढतच घेऊन गेला.  पंजाबी लोक पिण्यात माहीर असतात हे ऐकले होते. आज पाहत होतो. माझा पिण्याचा स्पीड कमीच होता पण रणजीत काही थांबत नव्हता.

एकामागून एक त्याचे पेले रिचवणे चालू होते. लग्नाच्या तयाऱ्या कशा चालू आहेत म्हणून मी विचारले आणि त्याचा बांध फुटला. इतका वेळ औपचारिक विषयांवर बोलणारा रणजीत भावनिक झाला. तसंही दारूमुळे माणसे जरा इमोशनल होतातच. ‘तुही मेरा सच्चा दोस्त है’, ‘तेरे लिये जान भी दे दुंगा’ असली वाक्यं बारमध्ये सतत ऐकू येतात ती या मुळेच. त्याच्याशी बोलताना कळले की त्याच्या लग्नाचा काही झोल झाला होता.

“क्या बताऊ बिट्टू तेरेको, दगा दिया रे उसने मुझे दगा दिया,” रणजीतची जखम भळभळून वाहायला लागली. पुढचा अर्धा तास मी सगळ्या कहाण्या ऐकत होतो. प्रेमभंगाचे दुःख काय असते याचाअनुभव मी जेव्हा घेतला तेव्हा रणजीतचे दुःख समजले. .

इथे रणजीतचे  लग्न जरी ठरलेले असले तरी तो तिच्या प्रेमात पडला होता आणि तिचे कुणा दुसऱ्यावरच प्रेम होते. शेवटी तिने तिच्या प्रेमाचा विचार केला आणि याला नकार दिला होता.

त्या रात्री रणजीत खूप प्याला होता. मी निघायचे म्हटले तरी मला हाताला धरून थांबवत होता. शेवटी एका क्षणी माझ्या लक्षात आले की आता याच्या कपॅसिटी बाहेर जाईल . मी त्याला जबरदस्ती करून उठवले. बाहेर आणले. समोर त्याची इनोव्हा होती पण याला ती चालवणे शक्य नव्हते.

त्याला तसेच सोडून जाणे माझ्या जीवावर आले. त्याच्या कारवर सोसायटीच्या नावाचे स्टीकर होते. जवळपासच होती ती. तिथे गेलो . वॉचमनला विचारून घर शोधले. फ्लॅटची बेल दाबली तर त्याच्या आजीने दार उघडले. मला एकदम कानकोंडल्यासारखे झाले.

“मा दे लाड प्यार ने बिगाड दियासी एनु. आजकल बहुत पिने लगा है,” त्यांनी मला त्यांच्या पंजाबी ढंगात ऐकवले आणि त्याच्या खोलीकडे बोट दाखवले. रणजीत तर चालत जाण्याच्या अवस्थेत नव्हताच. मीच त्याला आधार देऊन बेडवर झोपवले.

माझीही अवस्था फार काही चांगली नव्हती. आता याला इथे सोडून दहिसरला जायचे माझ्याही जीवावर आले होते. दारूचा परिणाम तर होताच शिवाय लोकलचा प्रवास करून जायचे म्हणजे..

तेवढ्यात रणजीतची आजीच माझ्या कामी आली. “बेटा, इसका कुछ भरोसा नही. आप अगर इधर ही सो जाते तो बडी मेहेरबानी होगी. घर के बाकी लोग देर रात आयेंगे. यह कुछ गडबड करेगा तो मुझसे संभल नाही पायेगा. आप कल सुबह चाले जाना.”

पडत्या फळाची आज्ञा घेऊन मी तिथेच थांबलो. रणजीतच्या रूम मध्ये झोप असे सांगून त्याची आजी गेली. मी पाहिले, रणजीतच्या अंगावर जीन्स , पायात बूट होते. मी त्याचे बूट काढले आणि कपडे काढू लागलो. अतिशय मोहाचा क्षण होता तो. त्याच्या टी शर्ट काढत असताना मला त्याच्या काखेतल्या घामट वासाने वेडे केले. मी माझं नाक ओठ त्याच्या छातीवरच्या दाट केसात घोळवले. तो रेशमी स्पर्श खरच फार उत्तेजित करणारा होता.

त्याच्या जीन्स चा पट्टा सोडवला आणि पाय खाली खेचले, त्याबरोबर त्याची अंडरपँटही खाली खेचली गेली. त्याच्या झाटांचे जंगल बाहेर आले. कधी साफसफाई करत असावा असे वाटले नाही . याचे डोक्यावरचे केस जेवढे लांब होते तेवढीच त्याची झाटेहि लांबलचक होती. मग याचा बुल्ला तरी केवढा असेल? माझ्या मनात प्रश्न आला.

घरात आजीशिवाय कुणीच नव्हते, रूमचे दर लावलेले होते. मी उठून रूमची कडी पण लावून घेतली आणि त्याची चड्डी अजून थोडी खाली ओढली.. त्याचा नागोबा झोपलेला होता पण चांगलाच मोठा होता. हा सोटा निद्रिस्त असताना एवढा तर डोलायला लागल्यावर केवढा होईल याचा अंदाज मी बंधू लागलो. चोखावा का? की झोपलेल्याचा गैरफायदा घेऊ नये?

जवळपास बेशुद्धीत असलेल्या रणजीतचा लंड चोखून त्याला उठवायचा यात काही मजा वाटेना. मी तसाच त्याच्या शेजारी झोपलो. सकाळी मीच लवकर उठलो आणि घाईत निघालो. त्याच्या घरातले रात्री उशिरा परतले होते. मी निघालो तेव्हा ते सगळे झोपलेलेच होते.

दुपारच्या वेळेस रणजीतचा फोन आला. थँक्स म्हणण्यासाठी. मला त्याचे पिणे पाहून त्याची काळजी वाटली.

“रणजीत, इतना क्यूं पिते हो? आपकी तबियत खराब हो जायेगी. अभी तो पुरी जिंदगी बाकी है.” मी म्हणालो.

“बिट्टू , कोई प्यार करनेवाला जिंदगीसे निकल जाये तो एक वीराना बन जाता है. भोसडीका लाईफ, जिने भी नही देता और मरने भी नाही देता.” रणजीत दुःखातून बाहेर पडत नव्हता. पण आता फोनवर कुठे याला समजावत बसणार?

मी म्हणालो, “आप फिर कभी साईटपे आओगे तो बात करते है.”

त्यानंतर साधारण एखादा महिना गेला असावा. रणजीतचा फ्लॅट चांगलाच आकारात आला होता. काही दिवसातच त्याला पझेशन पण मिळाले असते. त्याचा एक दिवस फोन आला.

“यार बिट्टू, आज आप साईटपे हो क्या? कुछ इंटिरियर का देखना था”  रणजीतने विचारले.

“हां जरूर, कभीभी आ जाईये.” मी खुश होऊन म्हणालो.

दुपारी रणजीत आला. जरा घाईतच दिसत होता. आता बिल्डींगमधल्या खऱ्या लिफ्ट पण चालू झाल्या होत्या. म्हणजे चिंचोळ्या लिफ्ट मधून दाबादाबीची मजा नसणार हे माझ्या लक्षात आले. आम्ही लिफ्ट पाशी गेलो तर काही समान वर नेले जात होते. अगदी थोडी जागा शिल्लक होती. रणजीतने मात्र मला त्या लिफ्ट मधूनच चालण्याचा आग्रह केला. मलाही तेच हवे होते. एकमेकांच्या अंगाला अंग घासत आम्ही खेटून उभे राहिलो.

माझा हात मी एक दोन वेळा असा हलवला की त्याच्या बुल्ल्याला कुरवाळले जाईल. असला चोरटेपणा करण्यात एक मजा असते. मी लिफ्ट च्या आरशासारख्या लख्ख दरवाजाकडे पाहत होतो. रणजीतचे लक्ष माझ्याकडेच होते.

आम्ही त्याच्या फ्लॅटमध्ये गेलो. त्याला झालेले काम दाखवले. तो घाईने टॉयलेटकडे जाऊ लागला. मला हसू आले. मी विचारले,” अच्छा तो इसलिये इतनी जल्दबाजी  हो रही है?”

“यार बिट्टू बडी जोर की लगी है” रणजीत कसनुसा हसत म्हणाला.

“अरे तो इधर मत जाओ. टंकीमें अभी पानी नही भरा,” मी असे म्हणाल्यावर त्याचा चेहरा बघण्यासारखा झाला.

“तो क्या करू? इमरजन्सी है,” मला हसू आवरेना. पण मी आवरले.

“चलो, बाजूमे मेरा फ्लॅट है. उधर चलो.” मी त्याला म्हणालो.

आम्ही जवळपास पळतच माझ्या घरी गेलो. मी त्याला एक टॉवेल दिला. त्याने शर्ट आणि पँट काढली टॉवेल गुंडाळला आणि तो धावत टॉयलेटला गेला.

मी त्याची पँट बघत होतो. रणजीत आत आहे असे पाहून मी पुढे गेलो आणि त्याच्या सोट्याला झाकणारी ती पँट उचलून मी जवळ केली. तिची चेन मी ओठांपाशी नेली जणू त्याचा नागोबाच माझ्या तोंडात येणार होता.

याच पँट मध्ये त्याचा एकदम पुरुषी लवडा रोज लपत असणार, झोपत असणार आणि ताठत असणार. त्याचा बुल्ला उठला की हीच पँट तटतटून फुगत असणार. त्याने मुतल्यावर सोटा झटकून याच चेनमधून आत जात असणार. इथेच कधी त्याचा चिकही गळून पडला असेल वाळून गेला असेल. कुणाला बघून या पँटमधला लंड उठत असेल?

त्याच्या फियान्सीने कधी त्याचा सोटा चोळला असेल का? या विचारांनी माझी कानशिले गरम होऊ लागली. मी त्याची पँट तोंडावर घासत होतो. तिच्या जांघेतला घामाचा वास मला वेडे करत होता. त्याच्या फियान्सीने कधी त्याचा बुल्ला तोंडात घेतला असेल का? मी घेऊ का? कसा घेऊ अशा विचारात मी असतानाच आवाज आला

“असली दुकान तो इधर है बिट्टू, वहां क्यों टाइम खराब कर रहे हो?”

मी चपापलो. रणजीत कधी बाहेर आला ते मला कळलेच नव्हते.समोर पाहिले तर त्याच्या छोट्याश्या फ्रेंची मधून काढलेला तो नागोबा डुलत होता.  त्याला अवजार का म्हणतात ते याचा नांगर पाहून कळत होते. बुल्ला टोकाला किंचित वाकलेला होता. पण बाकीचा बांबू एकदम सणसणीत.

माझ्या चेहऱ्यावरचे भाव बघून तो तसाच पुढे आला. हातात त्याचा ताठ्लेला लवडा पकडून. तो जसा माझ्यापाशी आला तशी मी ती पँट फेकली आणि खाली झुकलो. मोठ्ठा आ करून तो सोटा जसा आत घेतला बाप रे आत आत जात राहिला अगदी माझ्या गळ्यापर्यंत त्याचे टोक गेले होते. बऱ्याच दिवसांनी इतका छान बाबुराव माझ्या कह्यात आला होता. त्याने त्याची कंबर पुढे ढकलायला सुरुवात केली.  एका हाताने माझे केस पकडले.

कुणाचा बुल्ला चोखत असताना असे केलेले मला आवडत नाही. अरे चोखतोय ना मी , मग घाई कशाला करतोस? तुला पूर्ण मजा येईल याची खबरदारी मी घेतोच आहे की. मी त्याचा हात बाजूला काढला आणि त्याच्या मश्रुमच्या लाईनवरून माझी जीभ फिरवू लागलो.

“बिट्टू , असली मजा देगा मुझे?” त्याने त्याचा बुल्ला बाजूला करत विचारले.

माझ्या लक्षात आले की त्याला माझं भोक हवंय.

मी मान डोलवली. बेड कडे वळलो तसं रणजीतने मला बेडवर ढकललेच. मी बेडवर उलटा पडलो. गुडघ्यापाशी माझे पाय पकडून मला अर्धवट खाली खेचले. काही प्रणयचेष्टा, काही रोमान्स करण्याचा त्याचा मूड नव्हता.अर्जुनाला डोळा दिसत होता तसंत्याला माझं भोक दिसत असावं.  माझे पोट बेडवर होते आणि पाय खाली. मला तशा अवस्थेतच ठेवून रणजीतने त्याचा सोटा माझ्या भोकात घुसवला. आह एक कळ आली. एवढा जोर, एवढी ताकद मला अपेक्षित नव्हती.

“धीरे रणजीत, मै कही जाउंगा नही. तेरे लिये इधर ही हुं” मी त्याला म्हटले. दोन चार धक्के मारून तो बाजूला झाला. त्याला जरा अवघड जात होते. मी बेडवरून उठलो. जतीनने वापरलेले क्रीम , मी पण आणून ठेवले होते. ते काढले. भोकात घातले. रणजीतच्या फुललेल्या अवजारावर चोळले. नीट पाठीवर झोपलो आणि कमरेखाली उशी ठेवून भोक वर केले.

“आजा मेरे गब्रू. चख ले मजा जिंदगीका,” मी म्हणेपर्यंत रणजीत बेडवर चढला माझे पाय अजून वर करून त्याने जवळपास मला डोक्यावर उभे केले. बेडवर उभे राहून त्याने पाय गुडघ्यात वाकवले आणि माझ्या भोकात त्याचा सोटा घुसवला. एकदम खजुराहोच्या पोझ मध्ये तो माझी मारत होता.

बेड खिळखिळा करेल एवढा जोर रणजीत मध्ये होता. एखादी नाजूक पुच्ची असती तर फाटून गेली असती. लवडा ताठ होण्याचे पण माणसागणिक प्रकार असतात. काहींचा ताठला की सरळ उभा राहतो, बेंबीकडे जातो. काहींचा तिरका होतो, एखाद्या खुंटीसारखा शरीरापासून लांब जातो, काहींचा केळासारखा बाकदार असतो तर काहींचा खालच्या बाजूला झुकलेला असतो म्हणजे ताठतो पण पायांच्या दिशेने. 

बटर चर्नींग पोझ 

रणजीत या शेवटच्या प्रकारातला होता. त्याचा सोटा फुल पेटला होता. माझे भोक त्याने हवेत वर केले आणि वरून त्याचा सोटा माझ्या भोकात घातला.भांड्यात रवीने घुसळून दह्याचे लोणी काढतात तसा त्याने त्याचा सोटा माझ्या भोकात घातला . आणि दाणादाण सुरु केली . 

माझ्या भोकात एखादा जी स्पॉट, ज्याला काही लोक साध्या भाषेत दाणा म्हणतात, असता तर नक्कीच वेडा झाला असता एवढा जोर, ताठा आणि आवेग रणजीतच्या ठोकण्यात होता. खलबत्ता वापरून कुटावे तसा तो मला कुटायला लागला.

“मेरी जान , तू भी क्या मजा है, आ आह आह उम्मउम्म” रणजीतला धाप लागली होती. एवढा जोर मी शशांकमध्ये पण पहिला नव्हता. एका हाताने तो माझ्या गोऱ्या मांड्या चोळत होता. केसाळ छातीचा, अस्वलासारखा रणजीत त्या पोझ मध्ये अवघडला असावा. त्याने मला बेडवर झोपवले आणि खाली उतरला. उतरून त्याने माझे पाय वर केले आणि पुन्हा एकदा ठोकायला सुरुवात केली.

काही मिनिटात त्याचा चिक आला तसा त्याने बुल्ला बाहेर काढला आणि माझ्या झाटांवर पिचकारी सोडली.

तो माझ्या बाजूला कोसळला तसा मी त्याच्या समोर माझा ताठ्लेला नागोबा दाखवला. "इसे भी तो खुश करो दोस्त ," मी म्हणालो. 

“मुह में लू या पीछे,” त्याने विचारले. तो काही फार उत्साहाने विचारत नव्हता. जवळपास नाईलाज म्हणून विचारावे असे. 

“जो तुझे पसंद हो,” मी म्हणालो. त्या वेळेस जतीन आणि किरण दोघेही माझ्याकडून  गांड मारून घ्यायला तयार होते. त्यामुळे कुणाची मारायची असा मला प्रश्न नव्हता. 

रणजीत उठून बसला आणि माझ्या अंगावर ६९ करून आडवा झाला. स्वतःला टॉप, प्युअर टॉप समजणाऱ्या लोकांना हे जरा जड जाते तसेच बहुतेक रणजीतलाही जात होते. बराच वेळ नुसता बुल्ल्यापाशी , गोट्यापाशी हुंगत बसला होता. 

खरे तर संभोगात दोघांच्या आनंदाचा विचार व्हायला हवा पण इथे हा फारच आत्मकेंद्रित माणूस वाटत होता. त्याचा गाळून झाला होता त्याला माझ्या गाळण्याची फिकीर नव्हती. शेवटी मीच त्याला विचारले, “कुछ आगे बढोगे या बस सुंघते रहोगे?”

शेवटी त्याने एकदाचा तोंडात घेतला. तरी बरे माझी तिथली स्वच्छता खूप असते. केस काढलेले असतात, घाम किंवा इतर कसले वास येऊ नयेत म्हणून डीओडरंट लावलेला असतो. जीवावर आल्यासारखं रणजीतने माझा गाळण्याचा कार्यक्रम उरकला.

गांड मारण्याचा जोर सोडून द्या पण मला काही हा पार्टनर फार आवडला नाही. एक तर रणजित त्याच्या गुप्तांगाच्या स्वच्छतेबाबत फारसा सिरीयस नव्हता आणि  माझ्या आनंदाची त्याला काहीच  फिकीर पडली नव्हती . दोन पाच मिनिटात स्वतःचा चिक गळून मोकळे होणे यात काही मजा नाही. असले साथीदार एकदा अनुभवापुरतेच बस झाले.असल्या लोकांना फार भाव देणाऱ्यातला मी नाही. 

अर्थात  प्रत्येक अनुभव हा नेहमीच भारी कसा असणार? कधी जोडीदार चांगला मिळतो तर कधी असा. रणजीतचा गांड लावण्यात जोर मात्र जबरदस्त होता. माझं बुड चांगलंच ठणकत होते. रात्री गरम पाण्यात गांड शेकत बसावे लागणार होते. 

“दुबई चलोगे मेरे साथ?” त्याने अचानक विचारले.

“कब? टिकट, हॉटेल बुकिंग है?” मी .

“हां बुकिंग तो सब है. अगर हां करोगे तो परसो चलते है,” रणजीत म्हणाला. मला काही दुबईचे आणि फुकट ट्रिपचे आकर्षण नव्हते आणि ते ही याच्याबरोबर? काही तरी कारण सगुण वेळ मारून न्यायची होती. 

“इतक्या लवकर सुट्टी मिळणार नाही रे,” मी म्हणालो तसा तो नाराज झाला. थोडावेळ माझ्या शरीराशी टाइमपास करून तो निघाला. 

तो गेल्यावर मी दरवाजा लावून घेतला. पलीकडेच कॅलेंडर होते. मी सहजच त्या दिवशीची तारीख पहिली आणि सगळेच लक्षात आले . त्या दिवशी १२ ऑक्टोबर होती...

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी )

कानात सांग माझ्या भाग २ (Marathi Gay Sex Story)

#marathigay मी दोन्ही हातांच्या विळख्याने मी त्याची स्तनाग्रे कुस्करायला सुरुवात केली होती. मधुनच त्याच्या बेंबीच्या भोकात मी माझे मधले बोट घालून तिथेही त्याला गुदगुल्या करत होतो. त्याच्या लिंगाला मात्र मी मुद्दाम हात लावला नाही

कानात सांग माझ्या भाग २ (Marathi Gay Sex Story)

कानात सांग माझ्या भाग २  (Marathi Gay Sex Story)

on twitter @bittumulaga

कानात सांग माझ्या भाग १

व्हिडिओ कॉन्फरन्स करून पंकज ट्रेनिंग घेत होता. पुढच्या तीन चार दिवसात पंकज एकदम टकाटक झाला. त्याचे अशक्तपण दूर झाले.

रात्री आम्ही टीव्ही बघत बसलो असताना गप्पा चालू होत्या. “बिट्ट्या, तुझ्या कडून लाड करून घेताना फार भारी वाटले रे.” मी हसलो.

“परत कर ना तसेच लाड,” पंकज म्हणाला,” कुणीच माझे तसे लाड केले नाहीत.”

“तेव्हा तुझी अवस्थाच तशी होती. आता हवे असले तर तुझ्या मैत्रिणीला सांग की”. मला त्याची गर्लफ्रेंड आहे की नाही हे जाणून घ्यायचे होते.

“हम्म, कसली मैत्रीण आणि कसले काय? ”त्याने उसासा सोडला. “म्हणजे मला परत आजारी पडायला लागणार तर. त्याशिवाय तुला माझी दया येणार नाही,” तो नाटकीपणे म्हणाला.

मी त्याच्या शेजारीच बसलो होतो. मी चटकन त्याच्या ओठावर माझा हात ठेवला, “दया वगैरे म्हणू नकोस रे. माझे कर्तव्य होते. पण परत आजारी पडण्याची गोष्ट करू नकोस. तू असाच, लाइव्हली असलेलाच, छान दिसतोस. आवडतोस मला असाच.” मी म्हणालो.

“फक्त कर्तव्य? प्रेमाचा काहीच अंश नाही का त्यात?” त्याने दुखावून विचारले.

“प्रेमाचा परिणाम मी पाहिलाय.”मी गालावर हात चोळत म्हणालो. त्याने कानफटात मारलेली मी विसरलो नव्हतो.

पंकज सोफ्यावर सावरून बसला. माझे दोन्ही गाल ओंजळीत भरून म्हणाला, “ आय अॅम सॉरी, व्हेरी व्हेरी सॉरी. कधी माफ करशील मला त्या चुकीबद्दल? काय केले म्हणजे तू माफ करशील? ”

त्याच्या डोळ्यात पाणी होते. ते पाहून मी विरघळलो. त्याला मिठीत घेतले माझ्याही डोळ्यात अश्रूंचा पूर आला. माझ्या मिठीत असणारा पंकज माझ्या पाठीवरून हात फिरवू लागला. माझ्या अंगप्रत्यंगावरून फिरणारा त्याचा हात मला पुढे जाण्याचा सिग्नल देत होता.

मी त्याच्या शर्टची बटणे सोडवू लागलो. त्यानेही मला माझ्या कपड्यांच्या ओझ्यापासून मुक्त करायला सुरुवात केली. बरेच दिवस कपड्यात झाकलेला तो देह अनावृत्त होऊन माझ्या समोर उभा होता. तो मर्दानी पुतळा बघण्यासारखा होता. इतके दिवस ही मिठाई मला चाखायला मिळाली नाही याचा खेद वाटावा असा टेस्टी माल होता तो.

मी त्याला सुख काय असते ते सांगावे म्हणून खाली झुकलो. त्याचे लांब झालेले शिश्न हाताने चोळले आणि जिभेने त्याचा स्वाद घेऊ लागलो.

“बिट्टू बिट्टू....आहआह” मला माझ्या जिव्हा कौशल्यावर विश्वास होता. पण अगदी लवकर पंकजचे पाय ताठ झाल्याचे जाणवले आणि अक्षरशः अर्ध्या मिनिटात तो गळून माझ्या अंगावर झडला.

मी उभा राहिलो. ही तर आमच्या प्रणयक्रीडेची सुरुवात होती तेवढ्यात याचा क्लायमॅक्स पण झाला. मी निराश झालो. त्याच्या पासून बाजूला व्हायला लागलो. मला वाटले की आताच याचा गळला म्हणजे याला पुढे काही करण्यात इंटरेस्ट नसणार.

मी बाजूला झालो तसा पंकज गुडघ्यावर बसला. “प्लीज प्लीज माझ्यावर रागावू नकोस. मला दूर करू नकोस.” मी त्याच्या कडे विस्मयाने पहिले.

“मी तुला म्हटले होते ना , माझे खरे रूप कळल्यावर असाच वागशील का? अरे माझा ताठा टिकत नाही रे. लगेच गळतो मी. तोच तर माझा प्रॉब्लेम आहे. पण मला तू आवडलास. मला तू हवा आहेस.”

तो बोलत असताना त्याने माझा लवडा चोळायला सुरुवात केली. काही सेकंदात बाबुराव उठले. माझा कडक सोटा बघून पंकज चकित झालेला दिसला. त्याने चोखायला सुरुवात केली.

'आह  आssss', नवखा होता तो या सगळ्यात. मी त्याला तोंडातून माझा बुल्ला बाहेर काढायला लावला.

“मागून घेणार?” मी विचारले.

“भीती वाटते रे,” त्याने कबूल केले. असे तर पहिल्यांदा आत घेताना नक्की होतेच . यामध्ये जो ठोकणारा आहे त्याची जास्त जबाबदारी असते. कारण समोरच्याची भीती काढणे आणि त्याला हळुवारपणे तयार करणे , इजा होणार नाही याची आपल्या वागण्यातून खात्री देणे ही टॉप असणाऱ्या व्यक्तीची जबाबदारी आहे . 

मी माझ्या बॅगमधले जेल काढून त्याचे भोक सैल केले. त्याला मिशनरी पोझ मध्ये झोपवले. माझा तगडा देह तो आसुसतेने बघत होता. दोन्ही पाय वर करून मी त्याच्या भोकावर हळुवार धक्के देणे सुरु केले. एका हाताने मी त्याची कंबर धरून बसलो होतो तर दुसऱ्या हाताने त्याचा बॉल  चोळत होतो . मधूनच त्याच्या कानाची पाळी  माझ्या दातात पकडून हलकेच चावत होतो . माझ्या श्वासांचा गरमपणा त्याच्या कानात वारं भारत होता . क्षणोक्षणी तो अधिकच बेभान होता होता . 

“आ आ आईगं, हळू रे हळू,”इथून सुरु झालेली आमची झवाझवी,” बिट्टू जोरात रे, अजून थोडा जोर...” इथपर्यंत पोचली. मध्येच पंकज म्हणाला, “गळायला आला की सांग. मी तोंडात घेणार,” काही मिनिटात ती वेळ पण आली.

मी पंकजची गांड मोकळी केली आणि एकदा स्वच्छ पाण्याने धुवून त्याच्या तोंडात माझी पेटलेली सिगार दिली. तो मला मनापासून चोखत होता. शेवटी माझा दहा पंधरा दिवसांचे  साठलेले  भरपूर बिंड मी त्याच्या तोंडात गाळले . त्याने ते  थुंकले  नाही तर गिळून टाकले. 

सोफ्यावर पडल्या पडल्या तो माझ्या कुशीत घुसला. “अजून तीन दिवस गाळशील माझ्या तोंडात?” त्याने विचारले.

“का ? तीनच दिवस का?” मी.

“ अरे माझा पटकन गळतो, कुठेतरी वाचले की खऱ्या मर्दाचा चिक चार दिवस घेतला की माझाही उशिरापर्यंत टिकू शकेन,” तो म्हणाला.

आता हसावे का रडावे हेच मला कळेना. हा काय मूर्खपणा आहे ?  पण मी पंकजला असे काही म्हटले नाही.

“लवडा लवकर गळण्याला शीघ्र वीर्यपतन म्हणतात. तुला कधी पासून होतंय असं?” मी विचारले.

“झाले की तीन एक वर्ष. अरे कॉलेजमध्ये असताना खूप मुठ्ठ्या मारायचो त्यामुळे माझा हा प्रॉब्लेम झालाय." पंकजने अजून एक वेड्यासारखे विधान केले . 

"कुठल्या च्युत्याने सांगितले तुला ?" मी विचारले . 

" अरे भारी डॉक्टर आहे तो.  एका मुतारीतली जाहिरात वाचून मध्यंतरी  त्याच्याकडे गेलो होतो. त्याने हे सांगितले. औषधे पण दिली पण काही उपयोग झाला नाही.” पंकज बोलला. मी ते ऐकून डोक्यावर पडलो . 

“मुठ्ठ्या मारण्याचा आणि याचा काहीही संबंध नाही. आपण हाताने गाळतो ही एकदम नैसर्गिक कृती आहे. त्यात काही अनैसर्गिक नाहीये रे.  जगातला,  वयात आलेला प्रत्येक माणूस मुठ्ठ्या मारतच असतो. त्यात काही चुकीचं नाहीये . तुझा पटकन गळतो कारण तुझ्या तिथल्या स्नायूंवर तुझे नियंत्रण नाहीये.”

“म्हणजे?” पंकज चकित झाला होता, “तू पण मुठ्ठया  मारायचास ?" 

"हो , अगदी आठवड्यातून चार पाच वेळा तरी  मारायचो . मला तर काही असलं झालं नाही .  तुला कुणी सांगितलं नाही का की हस्तमैथुन तर नॅचरल आहे . मुठ्ठ्या मारून कुणाचेही शारीरिक नुकसान होत नाही  "

"अरे घरी बाबा नाहीत आणि आईशी या बद्दल कसे बोलणार? मला मोठा भाऊ नाही. कोण सांगणार मला या गोष्टी  ? "पंकजने त्याची अडचण सांगितली . मुद्दा बरोबर आहे . आपल्याकडे सेक्स बद्दल बोलणे म्हणजे पाप समजले जाते . कुणी उघडपणे बोलत नाही  आणि कुणाला काही कळत  नाही . 

पुढचा तास भर मी पंकजला हस्तमैथुन म्हणजे सामान्य भाषेत मुठ्ठ्या मारणे ही निसर्गाने केलेली व्यवस्था आहे, वीर्य म्हणजे काही ताकद नाही. वीर्य हा एक लाळेसारखाच द्रव आहे. तो वेळच्यावेळी बाहेर टाकला जातो हे समजावून सांगत होतो. हे वैदू लोक आणि खोटे सेक्स डॉक्टर कसे पैसे उकळतात हे सांगितले. त्याचेही दहा पंधरा हजार खर्च झाले होते आणि उपयोग शून्य.

विकासने त्याच्या अनुभवातून सांगितलेल्या चार गोष्टी मी पंकजला ऐकवत होतो. एक दोन वेबसाईट उघडून त्याला मी शीघ्र वीर्यपतन कसे होते, त्याला उपाय काय हे दाखवले. मुंबईत गेल्यावर आम्ही एका प्रशिक्षित डॉक्टरकडे जाण्याचे ठरवले.

“अरे या सगळ्याला उपाय असतो हेच माहिती नव्हते रे मला,” पंकज बोलला.

अनेकदा संकोच आणि खोटा अभिमान यामध्ये अडकलेलो आपण योग्य वैद्यकीय सल्ला घेत नाही. शरम, न्यूनगंड यामुळे अजून खचत जातो. काही जण हा न्यूनगंड लपवण्यासाठी अजूनच आक्रमक होतात. इतर फालतू प्रकार उदा. हिंसाचार, शिव्या, तुच्छ वागणूक यातून आपले पौरुषत्व सिद्ध करायला जातात. काही जण स्वतःला मिटून घेतात आणि हा आपला आनंद नशिबी नाही म्हणून दैवाला दोष देतात.

“त्या दिवशी सेमिनारच्या वेळेला पण मला भीती वाटली की आता गळणार माझा म्हणून. काय करावे काहीच सुचले नाही आणि मी तुझ्यावर हात उगारला.” पंकज खजील झाला होता.

“असू दे, असू दे. मी फार मनाला लावून घेतलं नाही ते.”मी म्हणालो. तसंही  पंकजने आज माझा लवडा शांत करून भरपाई केलीच होती . 

आपल्या या यक्षप्रश्नाला उत्तर मिळणार या आशेने का होईना, पंकज मध्ये एक नवा आनंद संचारित झाला होता. माझ्या कुशीत बसलेला पंकज म्हणाला, “काहीही असलं तरी तू काही माझे लाड केले नाहीस हं.”

“लाड करायला अजून बरेच दिवस आहेत माझ्याकडे. तू म्हणशील तसे लाड करेन. तीन दिवस काय दिवसातून तीनदा सुद्धा पाजेन तुला. पण औषध म्हणून नाही हां, मजा म्हणून. त्यात औषध काही नसतं.”

पंकजच्या चेहऱ्यावर उत्साहाचे कमळ फुलले होते.

पंकज बरोबरचे पुढचे दोन आठवडे म्हणजे खरच हनिमून असण्यासारखी परिस्थिती होती. पण पंकजच्या ‘त्या’ प्रॉब्लेममुळे माझ्या उत्साहावर विरजण पडले. एक खेळाडू आउट झालेला असताना कसं खेळणार? त्यालाही बहुतेक याची कल्पना होती.

दुसऱ्याच दिवशी मी बेडवर पडलो असताना त्याने दारावर टकटक केले. “ये की रे,” मी त्याला आत बोलावले.

“तुला माझा राग आलाय किंवा तुला माझी किळस येतेय का?” त्याने डायरेक्ट विचारले. मी मानेनेच नकार दिला. 

“मग का माझ्यापासून दूर झोपतो आहेस?”

“हे बघ पंकज, तुझ्या तब्येतीमुळे किंवा या प्रॉब्लेममुळे तू आता नाजूक मनस्थितीत आहेस. मला तुझा गैरफायदा घ्यायचा नाहीये. काल आपल्यात जे झाले तो शरीराचा आवेग होता असे समज. बाकी म्हणशील तर मला तुझी कधीच किळस वाटणार नाही. मला तुझ्याबद्दल प्रेम वाटले ते केवळ शारीरिक उपभोगासाठी नाही तर तू एक चांगला माणूस आहेस म्हणून.”

“मग का चोळामोळा करत नाहीस माझा? मी तडफडतोय तुझ्या राकट स्पर्शासाठी.घे ना मला तुझ्या मिठीत आणि कुस्करून टाक.”

“अरे पण तुझा ताठरपणा टिकणार नाही तर तुला अजूनच वाईट वाटेल म्हणून मी काही केले नाही आज.”मी त्याला समजावत म्हणालो.

“कल्पना आहे मला. हे माझं असं आहे म्हणून मी कुठल्या मुलीच्या जवळ जात नाही की लग्नाचा विचार करत नाही. उगाच एका निष्पाप मुलीशी लग्न करून तिला शरीरसुखापासून वंचित ठेवायचं हे काही पटत नाही मला. पण तू तरी मला समजून घेतो आहेस, माझी घृणा करत नाहीस. मग घेऊ दे की माझ्यापासून आनंद. मी एखाद्या मुलीला सुख देऊ शकत नसलो तरी निदान तुला तरी हवंय ते सुख देईन. ते तरी देऊ दे मला.” स्वतःची निराशा बाजूला ठेवून पंकज माझा विचार करत होता .

बोलता बोलता पंकज माझ्या गुप्तांगावरून त्याचे हात फिरवत होता. आणि त्या मखमली स्पर्शाला माझे शरीर साद देत होते.

“घे रे माझ्या राजा, घे माझ्या कडून, तुझं सुख ओरबाडून घे,”पंकजने मादक स्वरात मला आव्हान दिले."तुझा गरम रॉड माझ्या बोच्यात घालून तापव की मला.  हवे असेल तर आठवणीत राहील असा ब्लो जॉब देतो तुला ."

बोलताना त्याचाही बुल्ला पूर्ण ताठला होता. खरे तर माझ्यापेक्षा जास्ती. मला पण हेवा वाटला त्याचा. मी त्याला अनावृत्त केले आणि त्याच्या देहाशी खेळू लागलो.त्याला पाठीमागून मिठी मारून मी माझे इंद्रिय टोचले आणि त्याच्या पाठीवर माझ्या श्वासांचे गरम उसासे सोडू लागलो.

त्याच्या मागे उभा राहून मी दोन्ही हातांच्या विळख्याने मी त्याची स्तनाग्रे कुस्करायला सुरुवात केली होती. मधुनच त्याच्या बेंबीच्या भोकात मी माझे मधले बोट घालून तिथेही त्याला गुदगुल्या करत होतो. त्याच्या लिंगाला मात्र मी मुद्दाम हात लावला नाही. कारण त्यामुळे त्याचा लगेच गळला  असता . 

“आह बिट्टू, काय करतो आहे रे,”तो चकित झाला कारण तो जमिनीवर उभा असतानाच मी त्याला पलंगावर झुकायला लावले. त्याचा लवडा मात्र अजूनही हवेतच लटकत होता. चांगले लांबसडक केळ होते.

तो वाकल्यावर मी केजेल क्रीमचे बोट त्याच्या भोकात सरकवले आणि खाली बसून त्याच्या बोच्याची मालिश करायला लागलो. त्या हळुवार मर्दनाने पंकज सुखावला. माझा सोटा आत घेण्यापेक्षा हे फारच सोपे होते. पण थोड्याच वेळात मी दोन्ही बोटे सरकवली.

कालच्या अनुभवाने तो शिकला होता. त्याने पायातले अंतर वाढवले आणि माझ्या सोट्यासाठी राजमार्ग मोकळा केला. एक बसका स्टूल पायाखाली घेऊन मी उभा राहिलो आणि हातपम्पासारखे धक्के द्यायला सुरुवात केली. पंकज पूर्ण घुसळून निघाला. “किती मारतोस रे मला, जरा हळू कर की, जरा जोरात,” अशा सूचना पंकज कडून येताच होत्या.

काही मिनिटात मी थांबलो आणि पंकजला उभे केले. “गळलास का तू ?” मी पंकजला विचारले.

“नाही अजून,” त्यालाही आश्चर्य वाटले की आज इतकावेळ तो कसा टिकला.

“गाळणार का?” मी विचारले. “लवकर लवकर...आला” असे पंकज म्हणायच्या आत मी वाकलो आणि त्याचे पौरुष माझ्या जिभेवर घेतले. आजही पंकजने लवकरच पिचकारी मारली होती पण कालच्यापेक्षा जरा जास्ती वेळ टिकला. अशा वेळी प्रोत्साहन महत्वाचे.

“क्या बात ही मेरे हिरो. तू तो सुधार रहा है,” मी म्हणालो

“खरं सांगतोस की नुसती समजूत काढतो आहेस?” पंकजला खरे वाटेना. मी त्याला कुशीत घेऊन बसलो आणि समजावून सांगितले की योग्य व्यायाम आणि औषधे याच दोन गोष्टी त्याला पूर्ण बरे करू शकतात. त्याचीही चांगल्या डॉक्टरांचा सल्ला घेण्याची तयारी होती . 

माझ्या कुशीत झोपलेल्या पंकजला मी रात्री परत उठवले आणि माझ्या बाबुरावांना शांत करायला लावले.

सकाळी उठल्यावर फ्रेश मूडमध्ये असलेल्या पंकजशी गप्पा मारताना मी विचारले, “तुला कधी कळले की मला तुझ्यामध्ये इंटरेस्ट आहे?”

पंकज मोठ्याने हसला, "साल्या, माझ्यावर सारखी लाईन मारत होतास आणि मला कळणार नाही का? एकदा सीट वर बसल्याबसल्या  मी खाज आली म्हणून गोट्या चोळत होतो आणि तुझी माझ्या बुल्ल्यावारची नजर एक सेकंदही ढळली नव्हती तेव्हाच तुझ्या मनात काय आहे हे मला लख्ख कळले. आणि तेव्हा नाही का आपण मिटींगमध्ये बसलो होतो,माझी पँट घट्ट होती आणि गोट्यांचा आकार दिसत होता. त्या दिवशी पण तू मला नुसता नजरेने झवत होतास.”

“मग का बरं मग तरसायला लावलं मला?”

“माझीच हिम्मत होत नव्हती. तुला माझी परिस्थिती कळली आणि तू माझी टर उडवली असतीस तर? लोकांना सांगितले असतेस तर काय इज्जत राहिली असती ?  त्या दिवशी तुझ्याकडे सोफ्यावर पडलो आणि अक्षरशः दोन मिनिटात गाळला मी माझा. कारण त्या रुममध्ये पलीकडे तू इतका सोनेरी देह घेऊन झोपलेला होतास. पण तुझ्याकडे यायची हिम्मत नव्हती. इथे आल्यावर तू मला ज्या अवस्थेत सावरलंस ते पाहून मला वाटले की तू दिसतो तेवढा टग्या नाहीयेस. विश्वास ठेवता येईल तुझ्यावर.” त्याने प्रांजळपणे कबुली दिली.

हम्म म्हणजे त्या रात्री मी माझ्या खोलीत तळमळत होतो आणि इकडे सोफ्यावर हा . दोघांच्या मनात तेच असूनही काही होऊ शकले नव्हते . 

मी त्याला जवळ घेतले. माझ्या कंबरेखाली तोंड घुसळत तो म्हणाला, “दिवसातून तीनवेळा तूप पाजणार होता म्हणे! काय झालं तुझ्या वचनाचे ?” पंकजचा खट्याळ स्वभाव जागा झाला.

“थांब जरा तुझं तोंड असं गोड करतो कि बास.” मी म्हणालो आणि किचनमध्ये गेलो. हाक मारली, “येरे पंकज, चहा बरोबर क्रीम रोल खा.”

मी बुल्ल्यावर मध टाकून तो चिकट केला आणि लवडा साखरेच्या डब्यात घोळवला होता . 

पंकज आत आला तर मी डायनिंग टेबलवर माझा क्रीमरोल सजवून पहुडलो होतो. माझा अनावृत्त देह आणि साखरेच्या कणांनी सजलेला मोठ्ठा गुलाबजाम. माझ्या सोट्यावर पडलेले साखरेचे कण पंकज चाटून पुसून साफ करत असतानाच मी माझ्या क्रीमरोलचं क्रीमही सोडलं. आणि त्याने तेही संपवलं.

मोरांना अफू खाऊ घालतात म्हणजे ते रोज त्याच ठिकाणी अफू खायला येतात असे कुठे वाचले होते. रात्र झाली तसा पंकज कुशीत आला, “ठोकणार?” त्याने विचारले.

मी त्याला पांघरुणात घेत मानेनेच नकार दिला, “अरे मी काय मशीन आहे का ? आज मूड नाहीये. आज फक्त कुशीत झोप माझ्या.” तो ही शहाण्या मुलासारखा पांघरुणात घुसला. रोज ठोकण्याचा दावा करणारे खोटारडे असतात हे लक्षात ठेवा.

ट्रेनिंग संपवून दुसऱ्या दिवशी आम्ही भारतात निघणार होतो. रात्री आम्ही एकमेकांच्या सहवासातले क्षण जागवण्यासाठी जागे राहिलो. “बिट्टू, मुंबईला गेल्यावर असलं काही जमणार नाही रे. मग काय करायचं?”

“बघू पुढचे पुढे,” मी बेफिकीरीने बोललो, “आजची तर मजा घे.”.  मी त्याचे ओठ कुस्करत त्याचा चावा घेतला.

“काय ऐकतो आहेस?” फ्लाईट मध्ये बसल्यावर पंकजने मला विचारले. मी इयरफोन चा एक प्लग त्याच्याकडे सरकवला. शेवटचे कडवे चालले होते.

मी बासरी परी त्या , ओठी तुझ्या रहावे.

सुरांसवे सुगंधी , धुंदीत त्या जगावे.

हे स्वप्न अंतरीचे होईल पूर्ण कधी का?

                                  कानात सांग माझ्या, मी आवडे तुला का?

                                  माझी अबोल प्रीती, नयना तुझ्या कळे का?

मुंबईला उतरल्यावर आमचे रस्ते वेगळे झाले. पंकजला घेऊन मी डॉक्टरांकडे गेलो. काही औषधे आणि काही खास व्यायाम त्यांनी सुचवले. पुढच्या तीनचार महिन्यात मला हवा असलेला, मला सुखावणारा , कचकचून ठोकणारा पंकज मी पहिला, अंगावर घेतला . त्याला हवं ते सुख दिलं  आणि घेतलं सुद्धा . या काही सोनेरी दिवसांबद्दल परत कधीतरी . 

एक दिवस तो फोनवर कुणाशी तरी बोलत असतानाच मी तिथे गेलो. त्याने गडबडीने फोन ठेवला.”कोण होते रे?” मी विचारले.

“बहिणीशी बोलत होतो,”त्याने उत्तर दिले. 

तो खोटे बोलत होता हे तर मला कळले. त्याचा पांढराफट पडलेला चेहराच सांगत होता.तो माझ्याशी खोटे बोलला याचे खूप वाईट वाटले मला. पण मी कुणीच नव्हतो त्याचा. त्याला जाब विचारण्याचा मला काय अधिकार होता? त्या दिवसापासून मी पंकजशी बोलणे कमी केले. 

समलिंगी संबंध असले तरी मानवी जीवनातल्या सामान्य अपेक्षा इथेही असतातच . ज्याला सर्वस्व दिले आणि मानलं त्याने माझ्यापासून काही लपवणे म्हणजे मनाने  दूर जाण्याची पूर्वतयारी. प्रेमभंगाचे दुखः काय असते ते मी अनुभवत होतो.

एकदा त्याच्या घरी गेल्यावर “तू तरी पंकजला सांग, लग्नाचं मनावर घ्यायला.” म्हणून त्याच्या आईने मला घातलेली गळ आणि पंकजचा भर चौकात चड्डी सुटल्यासारखा झालेला चेहरा मला आठवला. गे लाइफ जगण्याच्या गप्पा आणि प्रत्यक्षातले सामाजिक दबाव यांची सांगड घालणे मुश्कील आहे. या संबंधाना काही भविष्य नाही याची स्पष्ट जाणीव आम्हा दोघानाही त्यानंतर झाली होती.

खऱ्या प्रेमात बंधन नसतं.  दुसऱ्याच्या आनंदात आपण आपला आनंद मानतो कारण आपलं  त्याच्यावर प्रेम असतं. माझ्या लाडक्या पंकजला कुठलाच त्रास नसावा  अशीच माझी मनोमन इच्छा होती .  पंकजची अडचण मला समजत होती. अशा परिस्थितीत त्याला अडकवून ठेवणे पण योग्य नव्हते. त्या दिवशीच्या फोन प्रसंगानंतर मी त्याच्यापासूनअंतर ठेवून वागायला लागलो. आमच्या भेटीगाठीही कमी केल्या . विरहाचा फार धक्का बसू नये यासाठी आतापासूनच सुरुवात केली . त्याच्या फोटोनी माझा एक आख्खा फोल्डर भरला होता . कधी आठवण आली की  तो फोल्डर उघडून बसायचो . 

त्या दिवशी एकेकाच्या टेबलपाशी जाऊन बोलणारा पंकज पाहिला.  थोड्याच वेळात माझ्या टेबलपाशी आला. लग्नाची पत्रिका त्याने दिली. चेहऱ्यावर अवघडलेपण. 

आम्हा दोघांच्या आयुष्यात काय उलथापालथ चालू होती ते कुणालाच कळणार नव्हते. आम्ही बोलू शकत नव्हतो आणि ते समजू शकत नव्हते. उद्या त्याचे  लग्न झाल्यावर माझ्यापासून पंकज कायमचा दूर जाणार होता.  माझ्या काळजाच्या तुकड्यावर कुणी दुसरेच हक्क सांगणार होते आणि मी माझ्या वेदनेचा हुंकारही देऊ शकत नव्हतो. 

सर्वांसमोर मी त्याचे अभिनंदन केले आणि “गले मिलो यार “ म्हणत मिठी मारली.

“आईसाठी रे, प्लीज समजून घे मला ” तो माझ्या कानात कुजबुजला.

“तीच ना ती, फोनवरची ,”मी तितकेच कुजबुजत त्याला विचारले. 

श्वासाने त्याने हुंकार भरला आणि मला हसू आले “भेन्चोत कुठला” मी तितकेच हळू म्हणालो. आणि आम्ही दोघे खुसूखुसू हसत एकमेकांपासून दूर झालो. 

माझ्या डेस्कटॉपवर चालूच होते, “कानात सांग माझ्या ..मी आवडे तुला का?”...

(समाप्त)

(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी )



पंकजच्या इतर गोष्टी 
कानात सांग माझ्या भाग १ 
जीवनात ही घडी भाग १
जीवनात ही घडी भाग २