Copy Not Allowed

Friday 17 March 2023

ऋणानुबंधाच्या जिथून पडल्या गाठी.. marathi gay love story

आज माझ्या लेखणीतून उतरलेली ही शेवटची कथा या ब्लॉगवर प्रसीद्ध करतो आहे. तुमचे प्रेम गेले पाच वर्षे मिळाले. माझ्या सुखदुःखात तुम्ही सहभागी झालात. तुमचे आभार कसे मानू ? प्रेम करत रहा, परतीची अपेक्षा न करता जिवापाड प्रेम करत रहा एवढेच या शेवटच्या कथेच्या निमित्ताने मी सांगू इच्छितो.

आमच्या प्रेमाची पूर्वकहाणी

कानात सांग माझ्या भाग १

कानात सांग माझ्या भाग २

आजकाल पांव जमीनपर भाग १

जीवनात ही घडी भाग १

जीवनात ही घडी भाग २

मेर यार की शादी भाग २

“बिट्टू सर… तुम्हाला भेटायला येतो आहे,” प्रथमेशचा , माझ्या लाडक्याचा फोन आला. या ब्लॉगची सुरूवात प्रथमेशच्या कथेने झाली होती. शेवटीसुद्धा हाच आला. मी हसलो. कालच माझे साहेबांशी बोलणे झाले होते. काही कागदपत्रे हवी होती. मी ऑफिसपासून दूर असलो तरी तिथे काय चालले आहे यावर माझे बारीक लक्ष असते. 

कागदपत्रे कोण घेऊन येणार?  या प्रश्नावर माझे उत्तर तयार होते. त्या प्रमाणे साहेबांनी प्रथमेशला मुथांगाला जायला सांगितले होते. मला त्याच्या फोनची अपेक्षा होतीच. प्रथमेश आला. त्याला माझा रॉयल कारभार ठाऊक असल्यामुळे येताना चितळेचे फरसाण आणि अजुन काही चकणा घेऊनच आला होता. 

रात्री आम्ही टेरेसवर प्यायला बसलो. 

“मग प्रथमेश…. कसे चालले आहे मॅरिड लाइफ ? एनजॉयिंग? ” मी विचारले. 

“बिट्टू सर…. खूप एंजॉय करतो आहे. गेले वर्षभर तर नुसता हनीमून चालू आहे,” तो खूश होता. 

“गुड… ऐकून चांगले वाटले. काही वेळा लग्नाआधी गे सेक्स केला असेल तर भीती वाटते की जमेल की नाही. पण तुला जमलेले दिसतंय,” मी हसत बोललो. 

“सर, खरच मलाही भीती वाटत होती पण एकदा पुच्ची बघितली आणि सगळे विसरलो बघा… आता लवडा असा ताठ होतो की पुच्ची नुसती गचा गच मारतो मी. बायको तर म्हणते की रात्रीत दोन वेळा तीन वेळा झवलास की सकाळी उठावेसे वाटत नाही,” आम्ही दोघे हसलो. 

“सर…. तुम्ही पण करा की लग्न… का करत नाही.. तुम्हाला पण भीती वाटते का ? जमणार नाही म्हणून ? सॉरी मी कधी विचारले नसते पण आपल्यात एवढी जवळीक आहे म्हणून विचारले,” प्रथमेशने काळजीने सल्ला दिला.  

“जाऊ दे रे प्रथमेश… केले होते कुणावर तरी प्रेम…” मी बोललो. 

“मग तिने धोका दिला का?”

“तिने नाही रे… त्याने धोका दिला….” माझी दारू आता बोलत होती. 

“ओह… सर म्हणजे तुम्ही गे रिलेशन मध्ये होता?”  त्याने चकित होऊन विचारले. 

“म्हणजे..तुला प्रश्न का पडला ?  आणि हे रिलेशन म्हणजे टाईमपास नव्हता रे… मी खूप जीव लावला होता त्याच्यावर…” मी बोलत होतो. आणि माझे मन भूतकाळात धावत होते. 

मागच्या वर्षी मी पुण्याला आलो होतो. आईची तब्येत खूपच खराब होती. तिला नुकतेच हॉस्पिटल मधून आणले होते. मी घरी पोहोचलो तर ती अशक्त फिकट दिसत होती. 

घरातले सगळे लोक बाहेर हॉल मध्ये बसले होते. आईने माझा हात हातात घेतला….

“बिट्टू… किती दिवस एकटा राहणार आहेस ? कुणी तरी शोध की…” ती म्हणाली. 

“काय घाई आहे तुला सूनेची?” मी हसत विचारले…

“अरे सुनच हवी असे नाही रे… पण कुणी तरी जोडीदार बघ….” आईचे हे बोलणे ऐकून मी चमकलो. 

“अरे माझ्या बाळा…. मी आई आहे रे तुझी… तुला काय वाटले…. मला समजत नाही का? तुला बायको नको… मित्र हवा आहे एखादा…” ती बोलली. मी मान खाली घातली. 

” तुला कसे कळले ? ” मी बारीक, अपराधी आवाजात विचारले. 

“अरे बिट्टू, त्या  पंकजच्या आठवणीत किती वर्षे झुरणार आहेस? त्याचे आयुष्य पुढे गेले असेल…तू का तिथेच थांबला आहेस ?” आई मला धक्क्यांवर धक्के देत होती. 

“तुला… पंकज…” मी काही बोलणार तेवढ्यात आईच बोलली. 

“माझ्या मुलाच्या फोनचा स्क्रीनसेव्हर दिसतो मला. तो दहा वर्षांपूर्वीचा तुझा मुंबई ऑफिसमधला “त्याच्या” बरोबरचा फोटो पण आठवतो मला. तुमची नवीन lgbt ची भाषा कळत नसली तरी प्रेम कळते रे मला. …. गैर काही नाही… तुला पुरुष आवडतात हे मला तू लहान असल्यापासून माहिती आहे….. तुला पंकज आवडतो हे पण माहिती आहे. 

तेव्हा तू घरी आलास की फक्त पंकज बरोबर काय झाले आणि पंकज काय बोलला, पंकजने काय केले  एवढेच सांगायचास…. आणि मग एक दिवस…. पंकज हा विषयच बंद झाला. तू त्या हिमालयातल्या ट्रेकवर गेलास आणि बदलून गेलास. आयुष्य एंजॉय करणेच सुरु झाले. मला माहिती आहे जीवन म्हणजे केवळ दारू नॉन व्हेज आणि सेक्स समजण्याइतका तू इतका थिल्लर नाहीस…पण तुला सेटल का व्हायचे नव्हते हे मला कळत नाही असे वाटले का…? शोध रे बाळा … एखादा जीवन साथी शोध…बघ…मिळेल कुणी तरी..”

आईचा हात माझ्या तोंडावरून फिरला आणि माझ्या डोळ्यातून साचलेले दुःख भळभळत वाहू लागले. आम्ही मायलेक एकही शब्द न बोलता हातात हात घेऊन बसून राहिलो….. त्या भावना वेगाने सुद्धा आई थकली होती. रात्री सगळा खेळ संपला… मी पुनः एकदा पोरका झालो. त्या बंगल्यात आता मी एकटाच राहणार होतो. बाबांचे निधन तर या पूर्वीच झाले होते आणि भावाचा संसार वेगळीकडे सुरु आहे. 

माझी साईटवर जाण्याची सवय कमी आली आणि मी पुण्याबाहेर पडलो. अनोळखी लोकात नाते शोधू लागलो.

आज प्रथमेशने ती खपली बाहेर काढली. 

तेवढ्यात खाली बेल वाजली. अशोक आला होता. मी खाली गेलो आणि त्याला वर आणले. प्रथमेशने  हसून त्याचे स्वागत केले.

“प्रथमेश.. हा अशोक चेत्ता… माझा व्यायाम प्रशिक्षक आणि सध्याचा पार्टनर… ” असे म्हणत मी डोळा मारला. प्रथमेशला इशारा समजला. 

“अशोक… हा माझा लाडका मित्र प्रथमेश…” मी ओळख करुन दिल्यावर प्रथमेशने उठून अशोकला मिठी मारली. त्याच्या पाठीवर हात टेकवण्याच्या निमित्ताने त्याच्या बॉडीचा अंदाज घेतला. आम्ही एक दोन राऊंड ड्रिंक्स घेतले, मग मी अशोकला जवळ बोलावले आणि त्याच्या अंगावरून हात फिरवू लागलो. 

तो चमकला. समोर प्रथमेश बसला होता त्याच्याकडे बघायला लागला. मी प्रथमेशला सुद्धा जवळ बोलावले आणि आमचा तिघांचा बॉडीप्ले सुरु झाला. माझ्या दोन्ही हातात लवडे होते. मधूनच प्रथमेशने अशोकचा किस घेतला. 

“प्रथमेश…तुझे लग्न झाले आहे… तुला यात पडायचे नसेल तर तसे सांग…” मी स्पष्ट बोललो. 

“तसे नाही सर…. लग्न झाले आहे म्हणून दुसऱ्या बाईला झवणार नाही मी पण दुसरा पुरुष चालेल की… माझी पण गांड खूप सुरसुरते आहे… एक दीड वर्ष झाले कुणी मारली नाहीये माझी… आज होऊन जाऊ द्या,” प्रथमेश पण एकदम जोशात होता. 

मी त्यांचे कपडे सरकवले. प्रथमेश बऱ्याचदा छातीवरचे केस शेव्ह करायचा. पण या वेळी त्याची छाती एकदम केसाळ होती. 

“काय रे… केस वाढवलेस की….” मी विचारले. 

“सर… बायकोला छातीवरच्या केसातून हात फिरवायला आवडतं म्हणून शेव्ह केले नाही…मला माहिती आहे तुम्हाला केस नसलेली छाती आवडते…पण आज काही इलाज नाही…हेच गोड मानून घ्या ” प्रथमेश बोलत असताना… अशोक त्याचे बोबे चोखायला लागला. चावून चावून त्याने प्रथमेशची छाती एकदम गुलाबी केली. 

“लवड्या गांड चोख माझी अशी…..” असे म्हणून प्रथमेशने त्याची गांड समोर केली. तो गोरा बोचा बघून अशोक खवळला. मी दोन्ही हातांनी ती गांड फाकवून धरली आणि अशोकने भोकात  जीभ घालून एंजॉय करायला सुरु केले. मधूनच तो माझ्या ओठांचा किस घ्यायचा. अशोकने जीभ बाहेर काढली की मी माझे बोट प्रथमेशच्या गांडीत घालायचो.

“प्रथमेश.. भाड्या गांड फुगली की तुझी….टेऱ्या जाड झाल्या.. आज तुझी मारायला खूप मजा येणार…” मी बोललो. अशोक आणि मी दोघांनी प्रथमेशला उचलले आणि आत बेडवर आणुन टाकले. अशोकने आमच्या दोघांच्यासाठी  एक सुवासिक तेल आणुन ठेवले होते.  आम्ही तिघानी त्या तेलाने गांड आणि लवडे माखून घेतले आणि सुरु झाला आमच्या लिंगांचा हैदोस…..प्रथमेशने  सुद्धा आमच्याकडून मनसोक्त बोचा मारुन घेतला. 

अशोकचा वाकडा लवडा बोच्यात घुसला की एकदम टेढी उंगली बनायचा. मला अनुभव होताच. आज प्रथमेशने सुद्धा त्याचा अनुभव घेतला. बायकोची पुच्ची मारणारा प्रथमेश या वेळी कुणाची तरी गांड मारायला तयार झाला होता.

मी पण माझी गांड आज त्याला दिली. बायकोची पुच्ची झवून एकस्पर्ट झाला आहे प्रथमेश…. पुर्वी दोन पाच मिनिटात गळून मोकळा होणारा प्रथमेश आज अगदी दहा बारा  मिनिटे माझ्या भोकाचा कुटाणा करत होता.  आपल्याला आवडत्या माणसाने कितीही मारली तरी सुखच वाटते. 

माझ्या पंकजने माझी पहिल्यांदा मारली होती तेव्हा मी केवढा खूश झालो होतो. माझा लाडका आज पुर्ण पुरुष बनला होता. माझी ठसठसती गांड हा त्या दिवशी माझा सगळयात आनंदी अवयव होता. नाही तर पंकजच्या शीघ्र वीर्यपतनाच्या प्रॉब्लेममुळे  आमचा सेक्स अगदी अर्धा पाऊण मिनीट चालायचा. पंकजला शिकवलेले व्यायाम आणि काही औषधांमुळे तो अगदी बरा झाला होता. माझी गांड दुखली पंकज बरा झाल्याचा आनंद वेगळाच होता.

“सर… मला पुढचे दोन महिने दिल्लीत रहायला लागणार आहे…बायको येणार नाही कारण तिची नोकरी पुण्यात आहे आणि तिला  ऑफिसला जायला लागते …” सकाळी चहा पिताना प्रथमेश कुरकुरत होता.  हे सुद्धा मला माहिती होते. 

“माहिती आहे. म्हणूनच तुला इथे बोलावून घेतले,” मी बोललो. “हा अशोक सुद्धा दिल्ली मध्येच रहातो आणि दोन चार दिवसात तो सुद्धा दिल्लीला वापास जाणार आहे. तुम्हा दोघांना तिथे फुल ऐश करता येईल म्हणून ओळख करुन दिली तुमची….”

मी बोललो….तसे अशोकने प्रथमेशचा हात हातात घेतला…. आणि दोघांनी ओठांवर ओठ टेकवले. दोघे आता दिल्ली गाजवणार यात काही शंका नव्हती. बाहेर माझ्या म्युझिक सिस्टिमवर कुमारजी गात होते….

“ऋणानुबंधाच्या ऋणानुबंधाच्या 

जिथून पडल्या गाठी   

भेटींत तृष्टता मोठी   

भेटींत तृष्टता मोठी “……

अशोक आणि प्रथमेश तिथून गेल्यावर अगदी आठ दिवसच झाले असतील….मला काही कॉन्फरन्स निमित्त नागपूरला जावे लागणार होते…त्यापूर्वी केरळ मंत्रालयातली काही कामे निपटली आणि त्रिवेंद्रमवरुन फ्लाईटचे  बुकिंग केले.  एयरपोर्ट हा तर वेगळाच उद्योग  असतो. फुल टाईमपास. जरा लवकर पोहोचून गंमत बघत बसायचे.

आमच्या फ्लाइटच्या गेटपाशी एक मराठी महिला आणि तिची दोन्ही मुले यांचा गोंधळ चालू होता. एक मुलगा आणि एक मुलगी. त्या दोघांना सांभाळताना तिची फुल वाट लागली होती. हातातल्या  बॅग्स आणि ती अवखळ मुले. शेवटी मी तिला विचारले…

“तुम्हाला पण नागपूरला जायचे आहे का?” ती हो म्हणाली. 

“बंगलोर स्टॉप ओव्हर?” मी 

“हो ना… मैत्रिणीकडे आले होते पण परतीचे दुसरे तिकिटच मिळेना म्हणून हे घेतले. या दोघांना संभाळून बंगलोरच्या एयरपोर्टवर माझे काय होणार कुणास ठाऊक..” ती म्हणाली. 

“ताई काळजी करू नका. मी पण नागपूरलाच चाललो आहे. मी बघतो यांच्याकडे,” मी बोललो. 

त्या दोघा पोरांशी गप्पा मारायला लागलो. त्यांना एयरपोर्ट  फिरवून आणला. आमची गट्टी जमली. गंमत म्हणजे त्यातल्या मुलाचे नाव पण बिट्टूच होते…मला पण बिट्टू म्हणतात हे काही मी सांगितले नाही. माझ्या ओळखीत खूप थोड्या लोकांना माझे हे नाव माहिती आहे. 

आम्ही बंगलोरच्या विमानतळावर सुद्धा मजा केली. नागपूरला उतरल्यावर त्या महिलेने तिच्या नाव आणि पत्त्याच्या कागद मला दिला…

“राकेश दादा…. नागपुरात आहात तर आमच्या घरी यायचेच बरे का…” असे आग्रहाचे निमंत्रण देउन आणि माझे कार्ड घेऊन ती गेली…

माझी कॉन्फरन्स तीन दिवस चालणार होती. मी एक दोन दिवस बाकी कामांसाठी तिथे राहणार होतो. तिसऱ्या दिवशी मला उज्ज्वलाताईचा, त्या महिलेचा फोन आला. 

“बिटू दादा… आज नक्की या…. संध्याकाळी या म्हणजे जेवायला थांबाल तुम्ही….मी काही जेवण केल्याशिवाय तुम्हाला जाऊ देणार  नाही…” तिने दिलेला पत्ता माझ्याकडे होता… मी शोधत गेलो. 

बेल वाजवली…. दरवाजा उघडला गेला…. आता माझ्या तोंडाचा आ वासला…

समोर माझा पंकज…. याची देही याची डोळा माझ्या समोर उभा होता….

“बिट्टू… तू ? “त्याचा आवाज घशातून आला. कदाचित कोरड पडली असावी….

“पंकज तू…?” मी पण तेवढाच चकित. 

माझ्याही चेहऱ्याचा रंग उडला. तेवढ्यात आतून आवाज आला. 

“राकेश दादा……या ना….” बहुतेक तिने पंकजचा किंवा माझा उद्गार ऐकला असावा…

“तुम्ही ओळखता का यांना?” तिने विचारले. खोटे बोलण्यात काही अर्थ नव्हता.

“हो माझा जुना मित्र आहे राकेश…” पंकज कसे बसे  बोलला. 

“ताई तुम्ही दिलेल्या पत्त्यावर तर वेगळेच आडनाव होते…” मी बोललो. 

“अहो आम्ही एवढ्यात नाशिकहून नागपूरला शिफ्ट झालो. मग घरमालकांचे नाव पत्त्यावर दिले. आम्हाला कुणी ओळखत नाही ना इकडे…” तिने स्पष्टीकरण दिले…

“बि… राकेश आणि मी एकाच कंपनीत होतो. …” पंकजने बिट्टू नाव टाळले हे माझ्या लक्षात आले. 

“अहो तुमच्या लग्नात सुद्धा मी आलो होतो. पण सॉरी मी तुम्हाला ओळखले नाही…”मी बोललो. 

“अहो लग्नात कुठे दहा सेकंदात ओळख होणार…त्यात परत नवरीच्या तोंडावर हा एवढा मेकअप असतो….आणि माणूस ओळखायला तर जन्म जावा लागतो…” उज्वल ताई बोलली….

आम्ही दोघे फॉर्मल गप्पा मरत बसलो. तू कुठे, मी कुठे…. काय केलेस , हा काय करतो, तो काय करतो….कशी नोकरी बदलली……या पुढे संभाषण जात नव्हते…पंकजची सासुरवाडी नागपूरला शिफ्ट झाली होती म्हणून त्याला पण शिफ्ट व्हावे लागले. बायकोचा आग्रह…सर्व संभाषणात पंकज मला कटाक्षाने “राकेश” म्हणून हाक मारत होता.

तेवढ्यात उज्ज्वलाचा फोन वाजला….तिची आई घरात घसरून पडली होती…त्यांना डॉक्टरकडे जायला  लागणार होते. माझ्या भेटीत मुलांचा गोंधळ नको म्हणून उज्ज्वलाने  त्यांना तिकडेच पाठवले होते. आता अजीजीने माझी माफी मागून उज्ज्वला तिच्या माहेरी जायला निघाली. पंकजने तिला म्हटले…

“काही काळजी करू नकोस…उशीर झाला तर  राकेश आणि मी जेवून घेऊ… घरचाच आहे तो… काही रागवणार नाही…”

उज्ज्वला तिथून गेली…. पंकजने दरवाजा लावून घेतला आणि मिठी मारण्यासाठी हात फैलावून उभा राहिला.

शब्दावाचून कळले सारे शब्दांच्या पलीकडले…. अशी आमची अवस्था होती…. मी न बोलता  त्याच्या मिठीत सामवलो…अर्धा एक मिनीट आम्ही फक्त एकमेकांच्या देहात सामावून गेलो होतो. मी भानावर आलो….पंकजला दूर केले…

त्याच्या गालावरून आसवे ओघळत होती….

“का रे? का दूर करतो आहेस?” त्याने रडक्या आवाजात विचारले….

“पंक….तू मला दूर केले आहेस तुझ्या आयुष्यातून,,,,..” माझा स्वर जरा कडवट झाला होता….

“हो आणि त्याची शिक्षा मी भोगतो आहे…. अजुन….”

“शिक्षा… दोन गोड मुलांचा बाप बनलास ही शिक्षा ? तुला काय माहिती शिक्षा काय असते…. रात्री तळमळत रिकाम्या गादीवर मी कूस बदलतो ही शिक्षा… तुझ्या आत्म्याशी एकरूप व्हायच्या ऐवजी…. कुणाचा तरी देह जवळ करतो आणि त्या देहात तुला शोधायला बघतो  आणि तू तिथे नसतोस…ही शिक्षा…. माझी काय चूक होती की तू मला ना सांगता लग्न केलेस या विचाराने अजूनही जळतो मी हीशिक्षा….” मी बोलत होतो….

“आय नो… आय नो… मी तुझ्यावर अन्याय केला…त्याचे प्रायश्चित्त कसे करू रे… ? मी केवळ माझी शारीरिक कमतरता पुर्ण करण्यासाठी मी तुला वापरले या भावनेने जीव द्यावासा  वाटतो… तुझ्या भावना मी पायदळी तुडवल्या…माझ्या आईच्या मागे लपून बसलो आणि या लग्नाला हो म्हटले…..माझे अपराध किती वेळा मोजतो हे तुला ठाऊक नाही बिट्टू…. आणि हे कुणाला  सांगू पण शकत नाही रे…कुणाला  समजणार पण नाही…” पंकजला मनमोकळे करायचे होते…

“बिट्टू बायकोला जवळ केले तरी डोळे मिटतो आणि मनात आणतो  की समोर माझा  बिट्टू आहे… त्या शिवाय लवडा पण ताठत नाही रे… उज्वलावर प्रेम असले तरी तुझी आठवण केल्याशिवाय माझी वासना खवळत नाही…. काही वेळा वाटते की दोन मुले झाली….पण तो फक्त स्त्री पुरुष संबंधांचा परिणाम आहे… काय सांगू तुला….मी तिच्यावर प्रेम करतो पण तुझ्यावर सुद्धा करतो की…. आणि कुणालाच न्याय देऊ शकत नाही….बहुतेक हीच माझी शिक्षा आहे…..” पंकज बोलत होता. 

“पंकज… तुला दोन दोन माणसे  आहेत रे प्रेम करणारी….मला कोण आहे? आई पण गेली आता मी एकटा आहे… आणि बहुतेक उरलेले आयुष्य मी एकटाच राहणार…” मी बोललो…

“भेटायचे का अधुन मधून ? ” पंकजने विचारले..

“अधुन मधून म्हणजे… हर्ष लालवाणीला भेटायचास तसे ? ” मी विचारले… हर्षने मला सांगितले होते की नासिकला असताना पंकजच्या बरोबर त्याने एक दोन वेळा सेक्स केला होता…

“ओह… तुला माहिती आहे तर…” पंकज बोलला….अरे हां…. तू तर तुझ्या ब्लॉगवर ही कथा सुद्धा लिहिली होतीस,” माझ्या चेहऱ्यावरचे भाव वाचून पंकज बोलला…” हो मी वाचतो तुझ्या कथा.. आणि तू कधी मला बोल लावला नाहीस हे पण माहिती आहे मला.. त्यामुळे तर अजूनच अपराधी वाटते मला…”

” सीरियसली सांगतो. मी त्याला एक दोन वेळा भेटलो असेन.. ते पण तुझी आणि त्याची ओळख  असल्याचे  मला  त्याने  सांगितले  म्हणून.  कदाचित मी पण त्याच्यात तुलाच शोधत होतो. त्या नंतर मात्र मी आजपर्यंत कुणाला जवळ केले नाही.  म्हणून विचारले की भेटायचे का ? “

“नाही पंकज… तुझ्या बायकोला मी बहिणीसारखे मानले आहे. तुझी मुले मला मामा म्हणून हाक मारतात. तुझा संसार मी असा नासवणार नाही.  तुझ्या संसारात माझा रोल व्हिलन सारखा होऊ नये म्हणून मी तुझ्यापासून एवढी वर्षे दूर राहिलो. सोशल मिडिया वर तू नाहीस. मीपण तुझा शोध सोडला .. प्रत्यक्ष आयुष्यात सुद्धा मी तुला कधी शोधले नाही.  उगाच तुझ्या नोकरीच्या ठिकाणी काही लुडबुड केली नाही. तुला माझ्यापासून दूर व्हायचे होते… मी तुझा, तुझ्या प्रायव्हसीचा आदर केला…आता परत एक अर्धवट रिलेशनशिप नको रे… खूप त्रास होतो… आपल्या माणसांना दुरून बघायचे आणि हात पण नाही लावायचा…. जे झाले  त्यात अजूनही दोघेही जळत आहोत…या सगळ्याला अंत नाही बघ… ही चित्रपटातली प्रेम कथा आहे…. पुढचा जन्म असेल तर पुढच्या जन्मात नवरा बायको म्हणून नाते बनवू…”

“कथा का लिहायला लागलास?” मध्येच त्याने विचारले .

“कुणाल सांगू मनात साचलेले. तुझ्यावर असलेले प्रेम कुणाला तरी सांगायचे होते. पण कुणाला कळले तरी असते का? जे भेटले ते सेक्स साठी माझी रडकथा ऐकण्यात कुणाला इंटरेस्ट नव्हता. …पण मला सांगून मोकळे व्हायचे होते. कुणी असले लिखाण छापले नसते म्हणून ब्लॉग बनवला…. तू वाचल्यास माझ्या कथा… मी भरुन पावलो…आता मला कुणाला काही सांगायचे नाही..आता या पुढे फक्त मी आणि माझे एकटेपण…” मी बोलत होतो.

आमच्या दोघांच्याही डोळ्यातून अश्रुंच्या धारा वाहत होत्या… इतक्या वर्षांचा राग,  तक्रार त्या अश्रुंमध्ये वाहुन गेली होती… आमचा विरह आम्हा दोघांनाही सहन होणारा नव्हता पण आमचे मिलन या समाजाला सहन होणारे नव्हते…माझा राजा मला भेटला होता. माझा राग , माझी अस्वस्थता त्याला सांगून मी मोकळा झालो होतो.

तेवढ्यात बेल वाजली…. उज्ज्वला मुलांना घेऊन आली होती. आम्ही डोळे पुसले आणि चेहरा हसरा ठेवून पंकजने दार उघडले….शेजारी कुठेतरी…सीने मे जलन … आंखोमे तुफान सा क्यो है…. लागले होते… आम्ही दोघांनी एकमेकांकडे बघितले…. 

उज्ज्वलाने जेवायला वाढले…. आम्ही मुलांच्या बरोबर जेवायला बसलो. माझ्या मुलांबरोबर गप्पा चालू होत्या.. पंकज गुमसुम बसला होता….मी काही गिफ्ट आणल्या होत्या त्या मुलांना दिल्या …दोघीही खूपच गोड मुले आहेत… अगदी बापासारखी….मी जायला निघालो…

“राकेश…. ये परत….नागपूरला आलास की घरीच ये…” पंकज बोलला. मी शेक हैंड केला….

“मामा….. नक्की ये.. तुझी वाट बघणार मी…” ज्युनियर बिट्टू माझ्या गळ्यात हात घालत बोलला…. 

“हो रे माझ्या राजा… नक्की येणार…” म्हणत मी जिन्याकडे वळलो…. पायऱ्या दिसत नव्हत्या… डोळ्यात काही तरी गेले वाटते… म्हणत मी डोळे पुसले…..शेजारच्या घरातून कुमार बरसत होते…..

त्या कातरवेळा थरथरती कधी अधरीं   

त्या तिन्हीसांजा , त्या आठवणी , त्या प्रहरी  

त्या तिन्हीसांजा,  त्या आठवणी, त्या प्रहरी    

कितिदां आलो गेलो जमलो   

कितिदां आलो गेलो जमलो   

रुसण्यावाचुनी परस्परांच्या रुसण्यावाचुनी परस्परांच्या   

कधीं न घडल्या  गोष्टी 

भेटींत तृष्टता मोठी

ऋणानुबंधाच्या ऋणानुबंधाच्या 

जिथून पडल्या गाठी   

भेटींत तृष्टता मोठी   

भेटींत तृष्टता मोठी “…

(समाप्त)

  • या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
  • अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
  • प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 3 March 2023

केरळचे केळ Gay story of sex with Keralite martial arts expert

मित्रांनो, माझ्या ह्या शेवटच्या एक दोन कथा आपल्यासमोर सादर करतो आहे. या नंतर मी ब्लॉग लेखन किंवा कथा लेखन थांबवत आहे. मनसोक्त लिहिले आणि जे जगलो ते लिहिले. हा अनुभव मागील वर्षीचा आहे.

“सार… साद्यम इज रेडी सार…” माझा कुक मला जेवणासाठी बोलवायला आला आणि माझी तन्द्री तुटली. माझ्या प्रोजेक्टची सुरूवात होती आणि मी सगळे सेट करण्यासाठी मी मधु मलाईच्या जंगलात आलो होतो. लोकल कांट्रॅक्टर, जवळपासच्या गावातील पुढारी लोक, सरकारी खात्यांचे अधिकारी असे सगळ्याना मॅनेज करायचे म्हणजे काही खाऊ नाही. 

मुंबई पुण्यात बसून असली कामे होत नाहीत त्यामुळे मी निदान प्रोजेक्टच्या सुरुवातीला तरी काही दिवस किंवा काही आठवडे प्रत्यक्ष कामाच्या ठिकाणी जाऊन सगळे सेट करण्याचा प्रयत्न करतो. एक तर रोजच्या भानगडीतून सुटका होते आणि कुणी तुम्हाला गुंडाळू शकत नाही. 

वीरप्पनच्या चंदन चोरीमुळे प्रसीद्ध झालेले मधुमलाईचे अरण्य म्हणजे अक्षरशः एक खजिना आहे. या जंगलाच्या आजूबाजूला वसलेल्या गावांना जोडणारे एक रस्त्यांचे जाळे आम्ही बनवणार होतो. काही आधीच बनवलेले रस्ते मोठे करणे, खचलेले रस्ते सुधारणे  वगैरे अशी बरीच कामे होती. माझ्याकडेच या प्रोजेक्टचे व्यवस्थापन असल्यामुळे कुठे रहायचे आणि कसे काम करुन घ्यायचे हा माझा विषय होता. 

कोव्हिडमुळे  बरेच दिवस पुण्यात अडकलेला मी, बाहेर जायची संधीच शोधत होतो. त्रिवेंदम मधली सरकारी कामे करुन मी मुथांगामध्ये आलो. एका बाजूला वायनाड अभयारण्य आणि दुसरीकडे मधुमलाई ,,, (मुदूमलाई असाच स्थानिक लोकांचा उच्चार आहे.) अश्या बेचक्यात हे गाव आहे. काही हॉटेल्स असली तरी मी मात्र जवळच्या एका वस्तीवरचा बंगला भाड्याने घेतला होता. टुरिस्ट लोकांचा त्रास नको की वाहनांची वर्दळ नको. 

मुथांगा थोडे मोठे गाव असले तरी फार काही हॅपनिंग नव्हते. मलाही असाच सुकून हवा होता. माझे काम जोरात सुरु झाले. रोज सकाळी निघायचे आणि संध्याकाळी परत यायचे. जेवणाची व्यवस्था एक कूक ठेवायचा.घरी आले की जेवण तयार.  मस्त केरळा स्टाईलचे नॉन व्हेज खाऊन वजन वाढते की काय असे वाटायला लागले. 

रोज सकाळी किंवा संध्याकाळी जेव्हा वेळ मिळेल तेव्हा जॉगिंगला जाण्याची सवय लावून घेतली. अर्थात त्या डोंगर दर्यातील चढ उतार, टेकड्यांवरुन पळताना फार मजा यायला लागली. एक दिवस संध्याकाळी येताना काही तरुण मुले काठ्या घेऊन चालताना दिसली.  दोन तीन वेळा त्यांचे घोळके दिसल्यावर मात्र मला रहावले नाही. 

एक दोघांना  थांबवून विचारले की तुम्ही कुठून येत आहात? मला वाटत होते की कुठे कामगार आहेत की काय? पण तसे नव्हते. हे सगळे जण कलरिपयत्तू शिकायला जात होते कलरी पयत्तू  ही केरळ मधली एक स्वसंरक्षण कला आहे., युद्धाचा एक प्रकार किंवा ज्यूडो, कुस्ती  किंवा तायक्वोंदो सारखा.

एकाने मला त्यांचे गुरुकुलम दाखवले. त्या गुरूंना भेटलो. पण भाषेचा प्रॉब्लेम मोठा होता. त्याना मल्याळी शिवाय दुसरी भाषा येत नव्हती आणि मला त्यांच्याशी बोलता येत नव्हते. शेवटी त्यानी मला थांबवले आणि एका तरुणाला ते घेऊन आले. 

“अशोकचेत्तन ,” असे उद्गारून माझ्याबरोबरचा पोरगा त्याच्या पायाशी झुकला. 

“हाय, आय एम अशोक… यू कॅन डिस्कस विद मी…” असे मल्याळी टोन असलेल्या इंग्रजीत त्याने मला सांगितले. मला एकदम हायसे वाटले. 

आमच्या गप्पा सुरु झाल्या. अशोक दिल्लीत राहायचा. तिथेच त्याची कलरी होती. कलरी म्हणजे युद्धभूमी… आखाडा म्हणा हवे तर.  आणि इथे जे होते ते त्याचे गुरु. मुथंगा मध्ये ते रहायचे आणि गावाबाहेर मोकळ्या जागेत हे गुरुकुल त्यानी बनवले होते. अशोक वर्षातून काही दिवस येथे येऊन रहायचा. 

मी आलो त्याच्या काही मिनिटेच आधी तो दिल्लीहून आला होता आणि पुढचे दहा पंधरा दिवस राहणार होता. मी त्याला माझ्या  मुथंगामध्ये येण्याचे कारण सांगितले.  

“मग आमच्या गुरुकुलममध्ये काय काम होते तुझे?” अशोकने विचारले.

“मला व्यायाम करण्यासाठी काही नवीन ऍक्टिविटी हवी आहे. इथे जिम आहे पण मला जिमचा कंटाळा आला आहे. हे जरा इंटरेस्टिंग वाटते आहे. शिवाय थोडा चपळपणा पण वाढेल…” 

“रोज यायला जमणार का तुला?” त्याने विचारले. 

“जमेल की फक्त वेळा थोड्या विचित्र आहेत माझ्या. रोजचे काम कुठे आहे, भेट द्यायला जायचे आहे का आणि परत कधी येणार हे रोजच्या रोज ठरते म्हणून वेळ फिक्स नसणार माझी… त्यावर काय करता येईल..कारण गुरुजींना तर असे वेळी अवेळी जमणार नाही,” मी त्याला बोललो. 

“त्याची चिंता आता नको. मी पुढचे तीन आठवडे तरी इथेच आहे. मी गुरुकुलम मध्येच रहातो. त्यामुळे तुला वेळ असेल तेव्हा येत जा. आपण मॅनेज करू यात,” अशोकने सांगितले आणि मी खूश झालो. गुरुजींच्याकडे वळून अशोकने बहुतेक आमचे काय बोलणे झाले ते सांगितले.  

अशोकने माझा नंबर घेतला आणि व्हॉट्सऍप केले. आम्हाला दोघांना वेळ ठरावयाला सोपे जावे म्हणून हा उद्योग. त्यांनी जी काही फी  सांगितली ती मी कुरकुर न करता मान्य केली म्हणून गुरुजी आणि अशोक, दोघेपण खूश झाले. 

“चल तर दाखव मला तुझी तयारी तरी किती आहे…” अशोकने मला असे म्हटले. मी तयार झालो. पँट घालून कसली मारामारी करणार? कपडे बदलण्यासाठी त्याने मला एका खोलीत नेले. तिथे कपाटातून एक नवा लंगोट काढून दिला. 

मला लंगोट घालण्याची सवय आहेच. अशोकने माझी बॉडी बघितली आणि म्हणाला की तुझी बॉडी तर तयार आहे. आता चपळ किती आहेस ते बघू यात. त्याने मला धोतर सुद्धा घालायला लावले.

आम्ही दोघे आखाड्यात आलो. मला कुस्ती येत होती तर त्याला कलरी. असे असले तरी युद्धाचे मूळ तत्व एकच असते. प्रतिस्पर्ध्याला अजमावणे, त्याच्यावर हल्ला करणे आणि स्वतःला वाचवणे. आमची खडाखडी सुरु झाली. मी बर्याच दिवसात प्रॅक्टिस केलेली नसली तरी चंदू बरोबर टाकेलेले डाव आणि कधी मधी त्याच्या बरोबर शिकलेले पेच आठवत होतेच. माझ्या बरोबर आलेला मुलगा अशोकला चेत्ता चेत्ता म्हणजे दादा दादा म्हणून पेटवत होता. 

पाचेक मिनिटे झाल्यावर कुणीच माघार घेईना हे बघून अशोकच्या गुरूंनी आम्हाला थांबवले. त्यांच्या चेहऱ्यावर आनंद दिसत होता. त्यानी अशोकला मल्याळममध्ये काही सांगितले. अशोक मला सांगू लागला. 

”  गुरु म्हणत आहेत की तुला शिकता येईल पण त्यानं जमणार नाही. एक तर भाषा समजणार नाही आणि एवढ्या थोड्या काळासाठी गुरुजी त्यांचा वेळ वाया घालवणार नाहीत.”

अशोकने जे सांगितले ते ऐकून मी जरा खट्टू झालो. पण तेवढ्याने ऐकेल तो बिट्टू कसला ? मी अशोकला विचारले. 

“गुरुजींना वेळ नसेल तर तू शिकवशील का? म्हणजे गुरुजींना चालणार असेल तर मी तू येथे आहेस तो पर्यंत तुझ्याकडूनच जमेल तेवढे शिकतो. शिवाय तू शिकवलेस तर भाषेचा प्रश्न येणार नाही आणि आपल्याला जमेल तेव्हा शिकता येईल.” माझे प्रपोजल ऐकून अशोकने गुरुजींकडे परवानगी मागितली आणि त्यानी दिली सुद्धा. 

मी खुशीत घरी आलो. अशोकने मला दुसऱ्या दिवशी सकाळीच बोलावले होते. तसाही मी पाच वाजताच उठतो. सकाळचे आवरून मी सहा वाजताच गुरुकुल मध्ये जाऊ लागलो. अशोकने  माझ्याकडून वेगवेगळे व्यायाम करवून घेतले. शरीर मोकळे झाले पाहिजे. मग युद्ध. 

साधारण तीन चार दिवसात आम्ही खडा खडीला सुरूवात केली. अशोकचे मल्याळम टच असलेले हिंदी ऐकताना खूप मजा यायची. त्याच्या सूचना आणि त्याचे रिमार्क खूप मजेशीर होते. अशोक एक चांगला शिक्षक होता. आमची मैत्री होऊ लागली. चित्रपट, दारू हे तर आमचे कॉमन विषय होतेच. अशोक माझ्यापेक्षा लहान होता. 

बहुतेक मैत्रीण असावी किंवा लग्न ठरले असावे. त्या बद्दल तो काही स्पष्ट बोलायचा नाही. एक दोन वेळा तो माझ्या बंगल्यावर सुद्धा आला.  माझ्या कूकने मल्लू पद्धतीने फिश बनवले आणि आम्ही दोघांनी दारू ढोसत चांगले चापले. त्या रात्री मी अशोककडे माझ्या  झवाड नजरेने बघत होतो. अशोक…एकदम राकट पुरुषी… भरदार मिश्या छातीवरचे तुरळक केस, स्पष्ट द्रविडी नाक आणि पाणीदार डोळे… कुरळे केस म्हणजे तर माझा वीक पॉइंट. 

आपण या गावात नवीन आलेलो.. भाषा येत नाही…आलो ते सुद्धा काही दिवसांसाठी… कसा पटवावा याला ? की नाद सोडावा ? हा सुद्धा तर काही दिवसांसाठीच आला आहे… माझ्या डोक्यात माझा लवडा धिंगाणा घालू लागला. 

मित्रांनो कधी बघितले आहे  का? आपला छोट्या ताठला की डोके जबरी चालायला लागते. खोटे बोलता येते, कारणे सांगता येतात, बहाणे बनवून जवळीक साधायची हिंमत येते… एक छोटा लवडा माणसाला काय काय करायला लावतो…त्या चार पाच इंचाच्या टोकाची आग भागवायला माणूस किती पापड बेलतो 

रात्री अशोक गुरुकुल मध्येच झोपायला गेला आणि माझा छोट्या हिरमुसून चड्डीत रूसला. दोन तीन दिवसांनी मी एकदा संध्याकाळी लवकर आलो. म्हटलं आज वेळ आहे तर थोडे जॉगिंग करुन घ्यावे. त्या जंगलात अनेक टेकाडे आणि पायवाटा होत्या. तिथून पळायला मजा यायची. 

संध्याकाळी पळत असताना एका ठिकाणी झुडुपांच्या मागे अशोक उभा असलेला दिसला. मी त्याच्या खूपच मागे होतो. त्यामुळे माझ्या पावलांचा आवाज त्याला आला नव्हता. कदाचित मुतायला थांबला असावा असे मला वाटले. तेवढ्यात माझे लक्ष रस्त्यावर गेले. रस्त्यावर एक बस स्टॉप होता आणि आणि एक  त्या स्टॉपवर एक सुरेख कमनीय देह असणारी मद्र सुंदरी उभी होती. या मल्लू मुली खरेच खूप सुंदर दिसतात  . त्यांची सावळी तुकतुकीत त्वचा, तेलकट केशसंभार आणि पुष्ट देह…  एखाद्याचे भान हरपून टाकेल असा असतो. 

एखादया स्त्रीचे अवयव किंवा शारीरिक सौंदर्य या तपशिलाकडे माझे कधीच लक्ष जायचे नाही. का? ते तुम्ही जाणता ! पण त्या दिवशी अशोक का थांबला हे बघण्यासाठी मी नजर फिरवली आणि ही ललना मला बसची वाट बघत असलेली उभी दिसली. माझे लक्ष परत अशोक कडे गेले. त्याचा हात गुडघ्यापर्यंत ओढलेल्या लुंगीतून आत घुसला होता आणि त्याचे कोपर पुढे मागे हलताना दिसत होते. थोडक्यात अशोक ताठला होता. 

मी नेहमी म्हणतो की ताठा असावा तो चड्डीत पण दोस्तीत ताठा नसावा. मित्राचा लवडा ताठला की मी माझ्या स्वभावातला ताठा सोडून देतो.

अशोकच्या चड्डीत वळवळणारा तो ताठा थंड करायची वेळ झाली होती. 

अशोकला आवाज न देता मी गुरुकुलमध्ये जाऊन बसलो. काही वेळाने अशोक आला. त्या दिवशी अशोकने मला लाठी चालवण्याचे शिकवायला सुरु केले. तशी मला थोडीफार माहिती होती. थोडेफार व्यायाम झाल्यावर अशोकने लाठ्यांचा स्टॉक बाहेर काढला. एक छोटी लाठी घेऊन मला दाखवत विचारले, 

“बिट्टू , चेरुवाडी ओके ? ” 

चेरुवाडी म्हणजे छोटी काठी… मी नकारार्थी  मान हलवली..

“चेट्टा , केट्टूकारी प्लीज…” मी म्हटले.   केट्टूकारी म्हणजे मोठी लांबलचक लाठी. तो हसला आणि त्याने माझ्यापेक्षा उंच अशी लाठी माझ्याकडे फेकली. 

आमचे दोघांचे युद्ध चालू झाले. माझ्या हातात केट्टूकारी असल्यमुळे मला नेरकल म्हणजे अगदी प्रतिस्पर्ध्याच्या  डोक्यापर्यंत किक मारणे सोपे जात होते.  एका क्षणी मी अशी किक मारत असताना अशोकने माझी जांघ पकडून मला खाली दाबले. हे अनपेक्षित होते. मी हसलो. अशोक सुद्धा हसू लागला. 

थोडा वेळ अजुन खेळणे झाल्यावर मी अशोकला विचारले,” चेट्टा, जरा लूझन अप व्हायचे का?” 

दारू पिण्याचा कार्यक्रम करायचा असला की मी त्याला असेच विचारायचो. त्याने होकार दिला. मी लगेच माझ्या कूकला फोन करुन तयारी करायला सांगितले. त्याला माझ्या तयारीचा अर्थ माहिती होता. जेवायला नॉनव्हेज, पिताना चखणा म्हणून पकोडे आणि एखादे डेझर्ट. वाइनची बाटली फ्रिजमध्ये कायम असते.  हार्ड ड्रिंक साठी बर्फ तयार असतो. 

तिथल्या विहिरीवर आम्ही दोघांनी अंघोळ केली. कपडे बदलले आणि थोडा वेळ गप्पा मारुन माझ्या बंगल्याकडे निघालो. अशोकशी गप्पा मारताना कळले की केरळी लोकात उशिरा लग्न होणे ही सामान्य बाब आहे. नोकरीच्या निमित्ताने स्त्रिया आणि पुरुष देशी विदेशी जातात. सेटल होतात त्यामुळे लग्न करणे जरा मागेच पडते. अशोकचे सुद्धा तसेच झाले होते. 

आम्ही प्यायला बसलो. जेवण झाले. डेझर्टचा बाऊल उचलून बघितला तर आज कूकने शिजवलेल्या केळांचे डेझर्ट बनवले होते.  

” ओह  इट्स ए डेलीकसी इन केरला…” केळी बघून अशोक खूश झाला होता. ते खायला कसे लागेल या विचाराने मी मी त्या बाऊल कडे बघत होतो. अशोक माझ्या शेजारच्या खुर्चीवर बसला होता. 

“तुला आवडले नाही का?” अशोकने मला विचारले.

“नाही… आमच्याकडे  सुद्धा अशी लांबलचक केळी मिळतात. वसईची केळी  म्हणतात त्याला. मला ती फार आवडत नाहीत. मला सोनकेळी किंवा वेलची केळी आवडतात. छोटी आणि चविष्ट…” मी बोलत असताना माझ्या मनातला चावट बिट्टू जागा झाला. 

बोलत बोलत मी अशोकच्या मांडीवर हात ठेवला. माझे ऐकून अशोक हसला आणि म्हणाला 

“तू पण विचित्र आहेस बिट्टू… मघाशी लाठीने खेळताना म्हणालास केट्टूकारी हवी…तिथे लंबी काठी चालते आणि इथे म्हणतो लांब केळ नको.. छोटे हवे….”

तो क्षण आला होता ज्या क्षणी मनातली गोष्ट ओठांवर येते. तेव्हा हिंमत करुन बोलावे लागते तरच पुढची गंमत होऊ शकते. मी मौके पे चौका मारायला तयार झालो. 

“चेट्टा , मारायची असेल तर काठी लांब हवी आणि तोंडात घ्यायची असेल तर छोटी….तुला काय करायचे आहे आता?” असे म्हणत मी अशोकच्या जांघेत असलेला माझा हात त्याच्या लवड्यावर सरकवला. तिथे गरमी झाली होती. ताठी जाणवत होती. 

“हे तू बोलतो आहेस की तुझी दारू…?” अशोकने विचारले. 

“कुणी का बोलत असेना… मनापासून बोलतो आहे. हा लवडा ज्या कारणामुळे ताठला आहे त्याच कारणामुळे मी बोलतोय… सांग ना काय करणार? मारणार की चोखणार … की चोखायला देणार?” मी बोलताना अशोकचा लंड चोळत होतो. 

“चल की आतमध्ये…दाखवतो तुला ”  त्याने मला आदेश दिला. माझा राघू माझ्या मिरचीला भुलला होता. आता खरी मजा येणार होती. 

एखादया पुरुषाला झवायची बहुतेक अशोकची पहिलीच वेळ होती . अश्या वेळी तो पुरुष गोंधळलेला असतो. 

आता त्याला शिकवणे आणि चढवून घेणे ही माझीच जबाबदारी होती. आम्ही आत गेल्यावर मी अशोकचा मुंडू फेडला. आतल्या अमुल माचोच्या चड्डीत त्याचा उभार दिसत होता. मी हात घालून तो काळा लंड बाहेर काढला आणि चोखायला लागलो. 

हळूच त्याची सुपड्याची स्किन मागे घेऊन त्याचा मशरूम मी तोंडात घेतला आणि माझ्या जिभेची खरखर त्याच्या गुलाबी टोप्यावर रागडू लागलो. दुसऱ्या हाताने त्याच्या गोट्या रगडू लागलो. एकावेळी असे अनेक अनुभव येऊन तो पुरुष विव्हळ होतो. या अनुभवाची त्याने कधी कल्पना सुद्धा केलेली नसते. अशोक सुद्धा डोळे मिटून हे सुख अनुभवत होता. मी त्याच्या केसाळ गोट्या चोखायला लागलो. 

आता त्याचा लवडा पुर्ण ताकदीने फुलला होता. आता पुढच्या पायरीवर न्यायला हवे माझ्या राजाला….मी उठलो.. तसा तो बोलला …

“बिट्टू… प्लीज…. ” मी त्याला थांबायची खुण केली. तेलाची बाटली आणली आणि माझे कपडे काढून माझ्या गांडीला तेल लावू लागलो.हा घोडा चढवून घ्यायचा म्हणजे तेल लागणारचं होते. माझी गरगरीत गांड बघून अशोकचे डोळे चकाकले. त्याला बहुतेक थोड्या वेळा पूर्वी बस स्टॉपवर बघितलेल्या बाईची आठवण आली असावी. 

त्याने उरले सुरले कपडे काढले आणि तो माझ्यावर चढायला लागला. भोक दिसले की पुरुषाला ठोकायचे कसे ही शिकवावे लागत नाही. मी डॉगी स्टाइल मधे होतो आणि हा काळा पहाड मला गच गच झवायला लागणार होता. अशोकने माझ्या भोकात शिरायला दोन चार मिनिटे घेतली आणि मग माझा पलंग करा करा वाजू लागला. 

झवण्याला “वाजवणे ” असे का म्हणतात ते अश्या वेळी कळते. मी माझे हात मागे घालून त्याच्या गोट्या दाबत  होतो. माझ्या दाबण्याचा त्याच्यावर भारी परिणाम होत होता. त्याच्या लंड ताठून ताठून मला ठोकत होता. कंबर दुखायला लागली तसा मी उताणा झोपलो आणि पाय वर केले. अशोकने माझे  पाय एका हाताने धरले आणि माझ्या डोक्याकडे लोटले. 

आता माझी गांड ओपन होती. अशोकने त्याचा लवडा दुसऱ्या हाताने धरला आणि माझ्या भोकात सारला. ह्याच्या लवड्याला आता गांडीतली मजा आणि टाईट पणा कळला होता. आता चिक सोडल्याशिवाय त्याने माझा बोचा सोडला नसता. त्याचा राकट पणा मी एंजॉय करत होतो. 

माझे सुस्कारे, माझे विव्हळणे त्याला पेटवत होते. माझी गांड मी आवळून घेत होतो. काही वेळा सैल सोडत होतो. अशोकने पुच्ची मारली असेल तर त्याला त्याच अनुभवाची आठवण आली असती. काही क्षणात त्याची चिळकांडी माझ्या गांडीत उडली. त्याचा धपापता श्वास मंदावला. मी त्याला माझ्या मांडीवर बसवले. त्याच्या छातीची चुंबने घेत मी त्याच्या बोच्याला तेल लावू लागलो. एका बोटाने त्याच्या बोच्यात सुद्धा प्रवेश केला. 

अशोकला कळले… मला काय हवे आहे ते…

“मला सवय नाही बिट्टू…” तो म्हणाला. 

“काळजी करू नकोस… मी एखादया फुलाप्रमाणे झवेन तुला…कळणार सुद्धा नाही की मी ठोकतो आहे म्हणून…” मी बोलत होतो. त्यालाही माहिती होते की असे काही नसते. मी ठोकायला लागलो की ह्याच्या गांडीचे बारा वाजवणार. पण तरीही तो तयार झाला. मी काही वेळ त्याच्या निप्पल बरोबर खेळलो आणि त्याची गांड मोकळी केली. 

मी त्याला सोफ्यावर बसवले एक पाय वर आणि एक पाय जमिनीवर ठेवून. हळू हळू करत. इकडच्या तिकडच्या गप्पा मरत मी त्याला अजुन सेल केले आणि हळू हळू माझा लैंड त्याच्या भोकावर टेकवला. अगदी हलके हलके धक्के देऊ लागलो. गांड खुली झाली आणि माझा लवडोबा  आत बाहेर करू लागला. 

नव्या खेळाडूला थोडा वेळ द्यायचा असतो. घाई घाई केली की घाबरुन जाऊन त्याची गांड आखडून बसते. काही वेळा तर तुमचा पार्टनर तिथून निघून सुद्धा जाऊ शकतो. पार्टनर बिथरला नाही पाहिजे हे लक्षात ठेवा. अगदी तोंडात देताना सुद्धा काही जण घश्यात लवडा घालायची घाई करतात आणि पार्टनर घाबरतो.  तेव्हा सबुरीने घ्यावे लागते. 

मी हळू हळू करत माझा स्पीड वाढवला आणि अशोकला मजा यायला लागली. मधूनच त्याने मला थांबवले आणि बोच्यात तेल ओतून घेतले. आता मी पलंगावर चढून त्याच्या भोकात माझा लवडा सरकवला. अशोक एकदम फ्लेक्झिबल होता. त्याने बरोबर पाय दुमडून घेतले आणि माझ्या काठीसाठी वाट करुन दिली. पच पच करीत मी त्याला ठोकत होतो. आणि तो विव्हळत होता. मधून मधून मी त्याच्या गांडीच्या पुऱ्या चोळत होतो तर कधी गोट्यांशी खेळत होतो. तो सुद्धा मल्लू भाषेत काही अश्लील बोलत होता. मला कळत नसले तरी त्याची वासना मला समजत होती. पलंगाचा आवाज कर्र कर्र करत वाढत होता. नशीब आमच्या बंगल्याजवळ कुणी राहत नव्हते.  

बराच वेळ झाल्यावर माझा  संयम संपला आणि मी झडलो . माझ्या चिकाचे ओघळ अशोकच्या गांडीतून बाहेर पडले. मी रुमाल काढून  त्याचा बोचा पुसला. एका बोटावर रुमाल घेऊन त्याच्या बोच्यात घालून भोक पण साफ केले. आम्ही दोघे कपडे न घालताच एकमेकांच्या कुशीत झोपी गेलो. 

पहाटे मी उठलो. आमच्यात पुन्हा एकदा सिक्स्टी नाईन सेशन झाले. आता अशोकने माझ्या तोंडावर चिक सोडला आणि मी त्याच्या तोंडात. 

“केट्टूकारी नाही चेरुवाडी नाही… तुझी तर ओट्टा  आहे की… ” मी अशोकचा वाकडा लवडा हातात घेऊन म्हटले. ओट्टा  म्हणजे वाकडी काठी.  तो हसला. 

“केळ लहान असो की मोठे असो की वाकडे . चोखायला लागले की तेवढाच गोड रस सोडते,” तो म्हणाला आणि माझ्या ओठांवर ओठ ठेवून माझ्या तोंडातला रस पिऊ लागला. पुढचे आठ पंधरा दिवस मी केरळच्या केळांचे खूप शिकरण ओरपले.

  • या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
  • अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
  • प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Tuesday 21 February 2023

जावई माझा भला भाग ३ Anal sex story of a Marathi army man with marathi boy

आपले वाचक पर्थ यांनी लिहिलेली ही कथा आपण या पूर्वी वाचलीत. आज हा नवीन भाग. आपला अभिप्राय arlonindianman@gmail.com या मेलवर श्री पार्थ यांना पाठवू शकता.

या पूर्वीचे भाग येथे वाचा

जावई माझा भाला भाग १

जावई माझा भला भाग २

दुसऱ्या दिवशी सकाळी मला एक वेगळीच भावना निर्माण झाली, एक भावना तृप्तीची, त्यांच्यावरील प्रेमाची दुसरी अपराधी. त्यांना कदाचित ते समजले असावे. संध्याकाळी जिमच्या ऐवजी त्यांनी गाडी जवळच्या पार्क मध्ये नेली. म्हणाले ” बसू , बोलू”. 

जवळ बसवून त्यांनी खांद्यावर हात ठेवला. मी डोके ठेवले त्यांच्या खांद्यांवर..ते म्हणाले..

“हे बघ राजा आम्ही ड्युटी वर महिने महिने पूच्ची बॉल्स सोड तेव्हा पोर्न सुद्धा नसे..सगळे पुरुष. जवान कोवळे १८ पासून ५० पर्यंत..त्यामुळे सगळ्यांच्या वागण्यात मोकळे पणा..कपडे बदलणे अंघोळ वैगरे निर्लज्ज होऊन करावे लागे. काही जवान लंगोट मध्ये असत. कच्च कसलेली गांड. पण काही करता येत नसे.

लग्न झाल्यावर ही जेव्हा तृप्तीच्या (त्यांची मुलगी म्हणजे माझी बायको) वेळी गरोदर होती तेव्हा परत आलो होतो. पहिल्याच वेळी बाप बनणार ह्याचा आनंद पण खालची उपासमार. 

आमच्या हिला आई नसल्याने मावशी तिचे पाहिले बाळंतपण करणार होती. मावशी गावाकडे राहत होती म्हणून हिला गावाकडे सोडून यायचे होते.सुट्टीचा शेवटचा आठवडा तिथेच घालवणे ठरले. मावशीकडे मावशी बाई आणि त्यांचा एकुलता एक मुलगा अरुण होता. मी तेव्हा २६-२७ असेन आणि अरुण २१. नुसताच नेव्ही मध्ये ट्रेनिंग करून ३ महिने बोटी वरून आला होता. 

अरुण दिसायला गोरा, नवीन मिसरूड, मोठे टपोरे डोळे आणि गालावर खळ्या. दाढी फारशी नव्हती अजून. हसला की खट्याळ दिसत असे.

नेहमी प्रमाणे बायको मावशी बरोबर खालच्या खोलीत आणि मी अरुण बरोबर वरती अशी तजवीज होती. अरुण ची खोली तरुण मुलगा ठेवेल अशी निरनिराळी पोस्टर्स , व्यायामाचे dumbells पण टापटीप होती. त्यांची थोडी शेती होती जी मावशी बघत असत. 

अरुण बोलायला मनमोकळा होता. आमचे आर्मी आणि नेव्ही वरचे बोलणे बरेच होत असे. अरुण मोकळा असला तरी त्याला माझ्याबद्दल आदर होता. अहो जाहो करूनच बोलायचा. पाहुणे म्हणायचा . मग मावशी हिला घेऊन बाकी काही बोलत असे.

एकुणात बाई गरोदर झाली की तिला नवऱ्यापासून तोडून वयस्कर बायकांमध्ये ठेवणे आणि नवऱ्याला पुरुषांमध्ये सोडून देणे हा एक अलिखित नियम असतो. कधी बायकोशी चार शब्द प्रेमाने बोलावे तर मावशी कधी टपकतील ह्याचा नेम असे. 

अरुण सकाळी उठून व्यायाम करत असे तेव्हा तो बनियान आणि शॉर्ट्समध्ये असे. त्याची शरीरयष्टी बळकट पण स्लिम होती. पिळदार दंड, भरलेली छाती तुरळक केस ऑल मोस्ट स्मुथ म्हणा ना. पण निपल्स टंच कधी कधी संडो बनियन मधून बाहेर येत. ते बघून बायकोच्या बोंडांची आठवण येई.

अरुणची कंबर बारीक पण सगळ्यात म्हणजे गच्च भरलेली गांड.  सगळ्या शरीरात तो वळला की गांड भरून दिसे. अरुणला मिशी होती आणि गालावर अजून दाढी नसे..तरुण कोवळा पण दणकट पोरगा ह्याचे ती एक मस्त दाखला होता.  नेव्हीवाली बॉडी दिसतच होती. मी सुट्टीत व्यायाम करायला एकट्याला कंटाळा करत असे. पण दुसऱ्या दिवशी अरुण व्यायाम करताना बघून मी ही त्याचबरोबर दंड बैठका काढू लागलो. 

तिसऱ्या दिवशी नाश्ता करून वर गेलो असताना अरुण लंगोट मध्येच होता..व्यायाम संपला होता. आमची नजरा नजर झाली तो फक्त हसला. आणि मोरिकडे जायला वळला..त्याचे ढुंगण बघून माझा लवडा आत फुल्ल कडक झाला. घामाने लंगोट. ओली होऊन ढुंगणाला अजून चिकटून होती आणि फटीत आत रुतली होती आणि पांढरी असल्याने त्वचा दिसत होती आणि कंबरेला लाल कटदोरा अजूनच खुलून दिसत होता.

मोरी जुनी असल्याने दरवाजा पूर्ण बंद होत नसे..मी माझ्या कॉट वर पडलो..दाराच्या फटीतून अरुण पूर्ण दिसत होता त्याने लंगोट काढली नव्हती..तसाच अंग चोळून चोळून धुवत होता..पाणी पडताना त्याचे अंग अजूनच झवाड वाटत होते.मी डोळे मिटून वर आलेला लवडा खाली करत होतो आणि तितक्यात अरुण डोके पुसत बाहेर आला.

खाली नवीन लाल लंगोट आणि हातात जुनी ओली लंगोट..त्याने हसुन पुन्हा टॉवेल झटकून वार दांडीवर टाकला आणि पण जुनी धुतलेली पांढरी लंगोट झटकून वर टाकली. त्याची थोडी केस असलेली काख , वर कपडे टाकताना टाकलेली पोझ मदमस्त होती. अरुण पुढे नेव्हीचे शिक्षण शहरात केले तरी त्याच्यात एक गोड गावरानपणा होता.

माझा हात वर आला होता पण बोटाला प्री कम चिकटले होते. मी जरा वातावरण सैल करायला

” अरे अंघोळ,कपडे सगळे झाले आज लौकर?” असे विचारले.

त्यावर अरुण  डोळा मारत म्हणाला

“नाही पाहुणे, फक्त माझी लंगोट मी वयात आल्यापासून मीच धुतो. आता तुम्हाला माहीत असेलच आम्हाला आपला हात जगन्नाथ आणि नाही झाला तर रात्री..” माझी नजर आता त्याच्या लवडयावर गेली..तिथं मोठा फुगवटा दिसत होता..

” चला आज जरा शेत फिरवून आणतो”..अरुणने ऑफर केली.

मी म्हटले “माझी अंघोळ नाही झाली अजून”

तो म्हटला “अहो पाहुणे, काही गरज नाही चला..तिथे आहे सगळी व्यवस्था.”

आम्ही शेतात पोचलो. फिरलो.. सूर्य वर येत होता आणि माझे आधीच तापलेले अंग अजुन तापवत होता. माझा घाम बघून अरुण म्हणाला

“चला पाहुणे थंड करतो तुम्हाला, लईच तापलात.” मला दोन मिनिटे कळेना आणि बघितले तर तो समोर पाण्याचा पंप आणि हौद होता. त्यामुळे जरा मला खुलासा झाला.

” चला मारा पावण … उडी आता” अरुणच्या अश्या द्वयर्थी बोलण्यामुळे माझी मानसिक अवस्था वेगळीच होत होती .आता मला त्याच्या वरच उडी मारून त्याचे सगळे अंग कुस्करून काढावे वाटत होते..

” अरे पण मी कपडे कुठे आणलेत” मी सबब सांगितली.

“आता हाई का?! दोन गडी माणूस मध्ये काय लाजायचे? पण बघा तुम्हाला कसं वाटतंय..”

मी म्हटले नाही नाही चला..आणि हळू हळू मी कपडे काढू लागलो..अरुण बघत होता. खट्याळ मिश्किल नजर त्याची आता वासनेने भरत होती..मी जरा अजूनही अडखळत होती..

“आता राव घ्या” म्हणून त्याने २ मिनिटात कपडे काढून पूर्ण नागडा होऊन हौदात उडी मारली पण..त्याची गोरी गच्च गांड. त्यावर थोडे केस आणि तेवढाच लांब मोठा लवडा बघून मी तापलो..अजूनही भांबावलेलो असल्याने मी माझ्या जॉकी मध्येच होतो..

“न्हाई काय ? लहान आहे का सामान ? ” अरुणचे अजूनच मला डोळा मारून दिलेले पुढचे आव्हान..

आता माझा पुरुष जागा झाला..पटकन् जॉकी खाली गेली आणि बाजूला टाकली..मी सुद्धा माझा लवडा हातात धरून जरा इकडून तिकडून हलवून म्हटले आर्मी वाल्याची तोफ दमदार..अरुणची नजर माझ्या लवडयावर होती आणि आत पाण्यात कंबरेपर्यंत पाणी येईपर्यंत तिथेच होती..आधी डोळे विस्फारलेले होते आणि नंतर ते स्मित करत होते.

“कसे वाटते आहे श्रीपत …जी?” त्याने विचारले.

मी म्हटले, “मस्त वाटते आहे गार पाणी, शेती, गावची हवा आणि.. “मी थांबलो तसा तो म्हटला

“आणि काय?”

मी म्हटले “अरे साबण आहे का? ” त्याचा थोडा विरस झाला..पण आज अरुणने ठरवलेच होते की माझ्या तोफेची सलामी घ्यायची..

तो वळला  आणि वाकून खाली असलेला साबण बघू लागला .आता त्याने त्याची पूर्ण गांड फक्त उघडीच नाही तर  कुल्ले जरा  भोक दिसू लागले. पाणी वर खाली होत होते सूर्य कधी पार त्याच्या भोकात जात होता.. गडी पेटला होता .

“साबण कुठे आहे,कुठे आहे” करत अजून पाय फाकवून फाकवून आतल्या भोकाचे दर्शन देत होता..माझी तोफ आता पूर्ण सलामी देत होती..लवडा कडक पेटून पूर्ण नव्वदच्या अँगलमध्ये ताठ होता..आता सिग्नल क्लियर होता..मी सुद्धा त्याच्या मागे उभा राहून माझा लवडा त्या झवाड पेटलेल्या गांडिवर चोळू लागलो..

हे अरुणला बहुतेक अनपेक्षित होते तो एकदम दचकून सरळ झाला पण माझ्यातला  आर्मी मर्द जागा झाला होता. त्याच्या कंबरेला एका हाताने पकडुन मी एका हाताने पाठ परत वाजवली आणि लवडा जोरात रगडू लागलो..अरुण जरा गांगरला पण लगेच हात मागे करून माझा बोचा अजून त्याच्याकडे खेचून गांड उलटी रगडवू लागला..म्हणाला

“श्रीपत राव आत चला..”

आणि जवळच एक झोपडे होते तिथे हात केला..आम्ही दोघेही हौदातून बाहेर येऊन कपडे घेऊन आत गेलो..अरुणने कोयंडा लावला..समोर एक जुनी खाट होती तिथे हात वर करून पाय गुडघ्यातून वर करून ओठ वेगळे पडून मला शरीर भाषेनेच

“या झवा” म्हणून बोलवत होता.

त्याचाही तरुण काकडी सारखा लवडा गरम तापला होता त्यातून थोडे प्री कम पाझरत होते..मी त्याच्यावर तुटून पडलो..तो मला गच्च मिठी मारून पाय अजून वर करून आत घेत होता..मला काही कळायच्या आत मी त्याच्या ओठांवर हल्ला चढवला. माझे दोन्ही ओठ त्याचे दोन्ही ओठ आत घेऊन..माझी जीभ त्याला झवत होती..तो तेवढाच प्रतिसाद देऊन त्याची जीभ माझ्या तोंडात घालून कुठे कुठे फिरवत होता..

माझ्या वरच्या दातांच्या आणि ओठांच्या मध्ये त्याने जीभ फिरवली आणि मला अंगात एक वेगळीच झिरझिरी आली. आमच्या मिश्या, ओठ आणि जीभ ह्यांचे एक पूर्ण मादक मिश्रण होत होते. बायकोकडून असा आक्रमक प्रतिसाद नसे .इथे माझ्या पेटलेल्या मर्दानगीला तितकाच कडक मर्दानी प्रतिसाद मिळाल्याने अंगात वेगळीच खुमारी येत होती..लवड्याचा कडकपणा वेगळाच होता .

दोन नर पेटून उठले होते. माझे आक्रमक तोंड ,त्याचे कान, कपाळ डोळे चुंबत आता गळ्याला ओढू चाटू लागले..त्याचे हात माझे डोके पाठ आणि माझी गांड ह्यावर फिरत होते .तो उन्मादला होता. मी जसा जसा ओरबाडत होतो तसा तसा तो जास्तच आह उह करत होता. आता माझा हात त्याच्या पायातून जाऊन गांड चोळत होती आणि ओठ त्याचे निपल्स चाटत होती ..

तो एकदम सर सर येस सर करू लागला..माझा पंजा त्याची गांड दाबत होता आणि अंगठा भोक खोलत होता..त्याचे भोक मस्त ओलसर झाले होते..तो गांड खोलून अंगठा आत घेऊन परत गांड दाबत होता त्याने अंगठा अजून आत जात होता.. वर त्याचे उठलेले स्तनाग्रे जेवढी चाटू चोखू तेवढीच पुन्हा कडक होत होती आणि त्याने मला अजून चेव चढत होता.

आता मी रानटी होऊन त्याची छाती चावू लागलो..माझे दात रुतलेले दिसत होते.. जेवढा राकट, धसमुसळेपणा तेवढं त्याला अजून जास्त चांगले वाटत होते. त्याचा लवडा अजून कडक होऊन माझ्या निपल्सना लागत होता..माझ्या निपल्सना असा स्पर्श पहिलाच होता..एक पाठीतून शिरशिरी आली. ..

“सर युज मी फक मी सर् . चटणी करा माझी” असे त्याचे पेटवणे चालू झाले.

बायकोशी असा प्रकार करणे अशक्यच होते. त्याचा आता पंजा माझा लवडा पकडत होता..त्याने तो घट्ट आवळला त्याची मर्दानी मूठ लवडा वर खाली करू लागली. मध्येच तो मूठ उघडून गोट्या पकडत होता. आता मी अजून खाली सरकून त्याची बारीक कंबर, बेंबी ह्या चाटत होतो तो माझे डोके पकडून विव्हळत होता..मी त्याने माझे डोके वर केले आणि तोंडाचा आ वासून ओठांचा चंबू करून तुमचा लवडा तोंडात द्या असे हात जोडून विनंती केली..

मी वर होऊन माझे हत्यार त्याच्या तोंडात घालून पार गळ्या पर्यंत नेऊन घापघाप झवू लागलो..तो माझे ढुंगण पकडून पडकुन लवडा पार आत घेऊन ओठ पार लवड्याचा मुळापर्यंत आणून तो काही क्षण तसाच थांबत होता..बायको फक्त लवड्याचा बोंड तोंडात घेत असे. ते पण चाखत माखत नाटके करत.

इथे मी त्याचे तोंड फक फक झवत होतो..त्याच्या डोळ्यातून पाणी येत होते पण पठ्ठ्या सोडत नव्हता. मी कधी कधी त्याचे तोंड पकडुन दोन मिनिटे लवडा पूर्ण आत घालून थांबत असे आणि त्याचा श्र्वास थोडा कोंडत असे..मग मी सोडत होतो..थोड्या वेळाने आता माझ्या गोट्या त्याच्या तोंडात देत होतो.. गडी मला सुख देण्यासाठी त्याचे शरीर मला पूर्ण अर्पण करत होता. 

नंतर त्याला उपडा केला..मर्दानी व्ही शेप पाठ आणि खाली गच्च गांड. मी पाठ चाटत गांड कुस्करू लागलो..आणि तो म्हणाला स्पॅंक मी ! म्हणजे मला रट्टे मारा.

माझे आर्मी मर्दानी पंजे त्याची गोरी गांड सटासट फटाके देऊन लालेलाल केली..तो दर फटक्याला “आई ग आई ग “ओरडत होता पण तेवढेच कुल्ले वर करून अजून मागत होता..माझ्यातला रानटी माणूस जागा झाला होता..माझी कालपासून गांडी मध्ये असलेली जॉकी मी त्याच्या तोंडात कोंबली..हात खाटेला बांधले.

त्याचा जवान मर्दानी देह आता थरथरत होता..त्याची गांड वर घेऊन  त्याला डॉगी पोझिशनमध्ये घेतला. गांड पूर्ण खोलली होती..त्याचे कुल्ले चावून आत गांड पण चावू लागलो..तो ओरडत होता पण लवडा ताणलेला होता ..म्हणजे त्याला हे सगळे आवडत होते..आता मागून त्याची कंबर पकडुन माझा लवडा खचकन आत टाकला.

सुरवातीला जरा गांड टाईट होती .त्याचे पूर्ण शरीर एक झटका देऊ लागले..पण माझे पौरूष ललकारल्या मुळे मी त्याला पूर्ण झवून काढत होतो..आता गांड पूर्ण उघडली आणि मी कचाकचा झवू लागलो..किती वेळ गेला कळले नाही पण सूर्य किरणे खाली येऊ लागली. मी त्याचा लवडा हात लावून बघितला कडक होता पण थोड्याच वेळात त्याच्या लवड्याने पिचकारी सोडली..माझा वासना पुरुष शांत झाला. एक क्षणी त्याने गांड गच्च अवळली आणि मी आत वीर्याची पिचकारी सोडली आम्ही दोघे खाली कोसळलो..त्याने माझा अर्ध कडक लवडा पुन्हा चोळून पूर्ण साफ केला. 

तेव्हा माझ्या राजा.. जावई असलास तरी सांगतो. बायको पेक्षा पुरुष झवणे यात मजा वेगळीच असते. उगाच वाईट वाटून घेऊ नकोस. तुला सध्या पुच्ची मिळत नाहीये तर जे भोक मिळते आहे त्याची मजा घे. गील्टी वाटून घेऊ नकोस. माझा बोचा तुझ्याच मालकीचा आहे असे समज आणि एंजॉय कर.

श्रीपत रावांची ही कथा ऐकून माझ्या मनावरचे ओझे हलके झाले आणि मी त्यांच्या मांडीवरचा हात त्यांच्या बुल्ल्यावर सरकवून चोळू लागलो. श्रीपतने सुद्धा माझ्या ओठांचा एक किस घेतला आणि म्हणाला…जावई माझा भला… त्याचा लवडा गांडीत घाला. आम्ही दोघे खळखळून हसलो.

  • या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
  • अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
  • प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 30 December 2022

ढोली तारो ढोल बाजे Marathi Gay Love in a band

“धदड ततड धदड ततड ….” नदी काठावर ताशा वाजायला लागला आणि माझे पाय थिरकू लागले. उत्सवाचे दिवस जवळ आले की आमच्या पुण्यात ढोल ताशा पथकांची तालीम जोरात सुरु होते.मी गेले दोन तीन वर्षे जाऊन नुसती तालीम बघायचो पण कधी भाग घेतला नव्हता. या वर्षी मात्र ठरवलेच होते की या वर्षी उत्सव गाजवून टाकायचा. 

मी रुपेशला सांगून ठेवले होते की काही झाले तरी या वर्षी मला त्याच्या ढोल पथकात चान्स मिळायलाच हवा. 

“विन्या लेका तुझी कंबर ती केवढी आणि मांड्या त्या केवढ्या. तुला कसला ढोल वाजवायला जमणार?” माझी तर रुपेश टर  उडवत होता.

“रुप्या, लवड्या मला भाऊ म्हणतोस आणि भावाची मदत करत नाहीस काय?” मी रुप्याला भावनिक आवाहन केले.

“गांडो, हलवुन दे म्हटला असतास तर हलवुन दिले असते कारण ते माझ्या हातात होते. पण साल्या ढोल पथकात एंट्री काही माझ्या हातात नाही. श्रीरंगदादाला विचारायला लागेल. त्याच्याकडे ही मोठी वेटिंग लिस्ट आहे लोकांची,” रुपेश फारच भाव खात होता. 

“चल ना जाऊ तुझ्या श्रीरंग दादाकडे. मला या वेळी मिरवणुकीत कल्ला करायचाच आहे,” मी रूपेशला पटवायला लागलो.  हो नाही करता करता रूपेशने दोन दिवसांनी मला श्रीरंगदादाकडे न्यायाचे ठरवले. तसा मी त्याना बघत होतो. रूपेशच्या तालमीच्या वेळी ते शिट्टी वाजवत सगळयांना शिस्त लावत असायचे. आम्ही गेलो तेव्हा कुणी तरी दादांना चहाचा कप आणून दिला. 

“दादा, हा विनय.. माझ्या चाळीत राहतो. याल पण आपल्या पथकात यायचे आहे,” रूपेशने माझी ओळख करुन दिली. 

“काय करणार तू?” श्रीरंग दादानी मला चहा पिताना विचारले. 

“मला ढोल वाजवायचा आहे,” मी निरागसपणे  उत्तर दिले. 

फस्स करुन दादा हसले आणि सोबत रुपेश पण हसला. 

“रुप्या, याला काही सांगितलं नाहीस का? अरे ह्याचं वजन काय आणि ह्याला ढोल वाजवायचा आहे….हाईट आहे यार…” दोघे खो खो हसत होते. माझ्या चेहऱ्यावरचा गोंधळ पाहून दादा समजावू लागले. 

“अरे विनय..तुझं वजन आणि शरीर बघता तुला काही ढोल पेलवायचा नाही. हा रुपेश आता दोन वर्षे येतो आह तेव्हा कुठे याला आम्ही ताशा दिला आहे. अरे सलग दोन दोन तीन तीन तास वाजवायचे म्हणजे स्टॅमीना पण तेवढाच हवा ना… तो जो पर्यंत येणार नाही तोवर प्रॅक्टिसचा  एक ढोल वाया घालवण्यात अर्थ नाही. विनय, यार तू जरा बॉडी बनव मग बघू…” दादानी मला सभ्य शब्दात कटवायलापाहिले. 

“नाही दादा…ढोल राहू द्या, ताशा राहू द्या…तुम्ही सांगाल ते काम करेन मी पण मला इथेच राहू द्या…वाजवायला  नाही तर नाही पण मला यावर्षी ढोल ताशाचा आनंद घ्यायचाच आहे….” मी अजिजीने श्रीरंगदादांना विनंती करू लागलो. 

बहुतेक  माझा निग्रह बघून त्यांनाही दया आली असावी. 

“ठीक आहे रे, ये उदयापासून प्रॅक्टिससाठी, जे पडेल ते काम करायला लागेल. आधीच सांगून ठेवतो आणि पैसे वगैरे काही मिळणार नाही. सराव झाला की चहा आणि वडापाव. माहिती आहे ना?” दादानी मला बजावून सांगितले.

दादांच्या सरावाला मी दुसऱ्याच दिवसापासून जायला लागलो. स्टोअररूम मधून ढोल ताशे काढणे आणि परत ठेवणे, चहा पाण्याची व्यवस्था, कधी मधी झेंडा नाचवायचा सराव करणे असली कामे मी करत होतो. दोन दिवसातच श्रीरंग दादांनी आवाज दिला. 

“विनय.. राजा त्या निलेशला ढोल बांधायला मदत कर जरा….” मी बघितले तर निलेश दिसला. पावणे सहा फूट ऊंच आणि आडवा बांधा..एकदम पैलवान स्टाइल मुलगा तिथे उभा होता. मुलगा कसला …बाप्याच होता ! 

मी त्याच्यापाशी गेलो. 

“काय करू?” मला समजले नाही म्हणून  विचारले.

“नवीन आहेस का?” त्याने विचारले. मी होकारार्थी मान डोलावली. 

“एक काम कर. हा ढोल उचलून धर मी त्याची दोरी मागे बांधून घेतो,” निलेशने सांगितल्यावर मी ढोल उचलून त्याच्या कमरेपाशी धरून ठेवला आणि त्याने ढोलाची दोरी पाठीमागे हात घेऊन बांधली. आता झाले असे की माझा हात नेमका त्याच्या  पोटावर अडकला. आणि बाहेर काढता येईना. मग निलेशने जरा पोट आत घेतले आणि  माझा  हात सोडवला. 

“तू काल परवा दिसला नाहीस. मी परवापासूनच यायला लागलो,” मी त्याला बोललो. 

“हा, मी दोन चार दिवस आमच्या फार्म वर गेलो होतो,” निलेशने सहज उत्तर दिले. आयला बड्या घरचं पोरगा दिसतो आहे. माझ्या मनात आले. कारण फार्म हाऊस आहे म्हणजे माणूस पैसेवाला असणार. मी तसा अगदीच गरीब नाही पण जनरल परिस्थितीतला मुलगा होतो. खाऊन पिऊन सुखी म्हणतात तसा. माझे सगळे मित्र सुद्धा आमच्यासारखेच होते. 

पुढच्या काही दिवसातच माझी आणि निलेशची चांगली मैत्री झाली. त्याची के टी एम बघूनच कळत होते की हाय फाय प्रकरण आहे. पण तरीही तो आमच्याबरोबर थांबायचा. गाडीवर चहा घ्यायचा. खांद्यावर हात टाकायचा. ढोल तर असा वाजवायचा की जणू काही जन्मापासून तेवढेच करतो आहे. 

माझे लक्ष त्याच्यावर असायचे. बेभान होऊन त्याने टिपरी ढोलावर आपटली की घनगंभीर आवाजात तो ढोल बोलू लागायचा. निलेशचे कान खूप तयार झाले होते. एकदा टिपरी आपटली की त्याला ढोल सैल झाला आहे का? शाई लावायला हवी का? कुठे चीर पाडली आहे का ? सगळे समजायचे. मलाही त्याच्यामुळे बरेच काही समजू लागले. काही मदत लागली की निलेश मलाच बोलावयाचा. 

रूपेशने मला ढोल पथकात आणले खरे पण त्याची महिनाभरासाठी नाईट शिफ्ट लागल्यामुळे या वर्षी त्याचा सराव हुकला. आता मी एकटाच जायचो. पण ओळखी झाल्या होत्या त्यामुळे असे एकटे एकटे काही वाटत नव्हते. 

श्रीरंग दादा नवीन नवीन ताल शोधायचे. त्याची प्रॅक्टिस चालायची. ढोल, ताशा, टाळ लेझीम असा बरच काही असायचे . धमाल यायची. मी लेझीम खेळायला सुरु केले. पण लक्ष निलेशवर असायचे. निलेश असा काही देखणा नव्हता पण त्याचे मजबूत मनगट, त्यात धरलेली टिपरी, भरदार मांडीवर विसावलेला तो ढोल, कपाळावरून सर सर ओघळणारे घामाचे थेंब आणि डोळे मिटून तल्लीन झालेला त्याचा चेहरा मला खिळवून टाकायचा. 

मी हळू हळू निलेशचा भक्त बनत चाललो होतो जणू. माझ्यापेक्षा एक दोन वर्षे मोठा होता. वडिलांच्या धंद्यात मदत करत होता. लग्न झाले नव्हते पण बहुतेक त्याची गर्ल फ्रेंड होती. एक दोन वेळा एक मुलगी त्याला भेटायला आल्याचे मी पाहिले होते. एवढ्या “माल” असणाऱ्या मुलाला गर्ल फ्रेंड असणे काही अशक्य नव्हते. 

एकदा प्रॅक्टिस संपल्यावर निलेश मला म्हणाला ,”विनय, वेळ आहे का तुला?” मी हो म्हणालो. 

“घरी येतोस का? आज घरी कुणी नाहीये. आईने जेवायचे बनवून ठेवले आहे आणि मला एकट्याला जेवायला खूप बोर होईल.बियर मारू आणि मग जेवल्यावर तुला सोडतो मी…”  निलेशने असे सांगितल्यावर मी तयार झालो. तसेही घरी जाऊन करण्यासारखे काही नव्हते. निलेशच्या के टी एम वर बसलो.  त्याने डेक्कनच्या गल्ल्यांमधून गाडी नेली आणि एका दगडी बंगल्यासमोर उभी केली. 

त्याचे घर बघून माझ्या तोंडाचा आ वासला. एवढी श्रीमंती माझ्या कल्पनेत सुद्धा नव्हती. त्याच्या हॉलमधे आमची दोन घरे बसली असती. घराची ठेवण अगदी शंभर वर्षे जुनी होती पण आतल्या सर्व वस्तू  एकदम नवीन, चकाचक. 

गेल्यावर निलेशने कपडे बदलले आणि एक एक बियरची बाटली घेऊन तो आला. 

“घेतोस ना?” त्याने विचारल्यावर मी खुललो. 

“घेतो कधी तरी,” मी उत्तर दिले. 

“मग घे आज. घरी जायचा प्रॉब्लेम  असेल तर इथेच झोप,” निलेशने असे म्हटल्यावर मी काही चान्स सोडणार होतो का. आजपर्यंत अश्या श्रीमंत घरात कधी झोपलो नव्हतो. आज चान्स मिळाला तर सोडणार नव्हतो. घरी आईला फोन करुन सांगितले  की आज वाट बघू नका. मित्राबरोबर पार्टी करणार आहे. आईला समजले. 

आम्ही प्यायला बसलो. गप्पा सुरु झाल्या. 

“निलेश, मला वाटले नव्हते तू मला कधी घरी बोलवशील म्हणून…” मी बोलून गेलो.

“का? मी काय एवढा माणूसघाणा वटलो की काय?” त्याने हसत विचारले. 

“तसे नाही रे. पण तुम्ही लोक एवढे पैसेवाले… आम्हाला कोण विचारतो,” मी चाचरत बोललो. 

“व्हॉट नॉन्सेन्स… दोस्ती मधे असलं काही नसते रे. एखादा माणूस मला पटला म्हणजे पटला. मग तो कसाही असो…पैसेवाला , गरीब, हिंदू, मुस्लिम.. माणूस म्हणून तो चांगला असला पाहिजे एवढेच…” निलेश एवढ्या सहजतेने बोलत होता की बघतच राहिलो. उगाच माझ्या मनात श्रीमंत लोक म्हणजे एट्टीट्यूड असणारे असतात, माज करतात असेच काहीसे डोक्यात होते. 

आमचे बोलणे हळूच मुलींकडे गेले. 

“ती तुला भेटायला येते ती तुझी गर्ल फ्रेंड आहे का  रे?” मी विचारले. निलेश गालात हसला. 

“नाही तसे काही नाहीये. आम्ही असले काही जाहीर केले नाही अजुन. फिल्मस्टार जसे बोलतात तसे माझे पण आहे. वी आर जस्ट फ्रेंड्स,” असे म्हणून आम्ही  दोघेही हसलो. 

थोडा वेळ पिणे  झाल्यावर निलेशने जेवायला वाढले. त्यांच्याकडचे जेवण खूपच आळणी वाटले. पण इतक्या भारी टेबलवर बसून आणि काचेच्या फॉरेनवाल्या डिश मध्ये मी पहिल्यांदाच जेवत होतो. जेवण झाल्यावर निलेशने बियरचा अजुन एक एक कॅन काढला आणि आणि आम्ही अकरा साडे अकराच्या सुमाराला गप्पा मरत झोपलो. मी निलेशच्या रूम मध्येच होतो. पहिल्यांदाच एवढ्या गुबगुबीत गादीवर झोपताना खूप भारी वाटत होते. 

 रात्री कधी तरी जाग आली तेव्हा माझा हात गुबगुबीत उशीवर होता. जरासे डोळे किलकिले केले तर माझा हात उशीवर नाही पण निलेशच्या बोच्यावर विसावला होता. निलेश तसा चांगलाच हेवी होता. व्यायाम आणि मजबूत खाणे यामुळे चांगली भरलेली बॉडी होती. डोळ्यावर झोप, नजरेत नशा आणि अंगाला होणारा तो मऊसूत पांघरूणचा  स्पर्श.. मी झोपायचा  प्रयत्न करू लागलो.  

मनात आले का बरे निलेशच्या त्या मैत्रिणीने अजुन चान्स मारला नसेल? किती देखणा देह आहे याचा. अंगावर फारसे केस नाहीत, मऊ त्वचा, गुबगुबीत हात, दणकट मांड्या… मी जर मुलगी असतो तो याला सोडला नसता. त्याच्या दंडातला जोर मी ढोल वाजवताना पाहिलाहोता. त्याच्या लंडातला जोर तिने नक्कीच तिला वाजवताना पाहिला असता. कसा असेल याचा लंड? …. निलेशचे मनगट माझ्यामनगटाच्या दुप्पट आकाराचे होते आणि मांड्या माझ्या तिप्पट…मग लंड…?

माझ्या मनात असले विचार चालू होते आणि त्यातच मी झोपी गेलो. सकाळी उठून आम्ही कॉफी घेतली आणि मला निलेशने घरी सोडले.  त्या दिवसानंतर मात्र माझ्या मनातले कुतूहल वाढले. कसा असेल निलेश? एक पुरुष म्हणून कसा असेल..? या श्रीमंतांची झवायची पद्धततरी कशी असेल ? त्या जेवणासारखीच आळणी असेल की आमच्याकडच्या मटणाच्या सागुती सारखी झन्नक?

त्या दिवशी संध्याकाळी सरावाच्या वेळी सवयीने निलेशने मला ढोल पकडण्यासाठी बोलावले. माझ्या डोक्यात रात्रीचाच किडा वळवळत होता. कसा असेल याचा? त्या दिवशी मी हात असा काही अडकवला की त्याचा ढोल बांधून झाल्यावर माझा हात बाजुला करताना  मी चार सहा ठिकाणी त्याला दाबून पाहिले. माझ्या हाताला निलेशच्या मांड्या लागल्या आणि तिसरा पाय पण. 

त्या संध्याकाळी अजुन एक दोन वेळा निलेशचा ढोल सैल झाला. त्यानेही मलाच बोलावले आणि तितक्या वेळा मी त्याचा लंड वेगवेगळयाप्रकारे दाबून बघितला. असे दाखवले की अगदी सहजच माझा हात लागतो आहे.  निलेश पण असली मर्द होता. माझा हात लागला तरी त्याने काही तक्रार केली नाही. कदाचित त्याचे लक्ष नसेल. म्हणजे मला बरेच होते की. 

त्या नंतर माझा हा रोजचाच खेळ बनला. निलेशच्या जवळीकीत असताना त्याच्या लवड्याचा अंदाज घ्यायचा. किती जाड आहे , ताठलाआहे का हे धक्का देउन बघायचे. माझ्या गेम्स चालू झाल्या. एकदा मी ढोल धरला होता आणि निलेश पाठीमागे हात नेऊन दोर बांधत असताना मला म्हणाला,

” विनय.. हे झाले की मला जरा टिपरी आणुन दे ना.”

ढोल ज्या काठीने वाजवतात त्याला टिपरी म्हणतात. माझा हात त्याच्या कमरेपाशीच होता. मी हळूच हाताचा,  त्याच्या लवड्याला, धक्का देत म्हणालो, ” काय निल्या, आहे की इथे टिपरी… अजुन कशाला हवी ? “

“भाड्या… ती टिपरी इथे कामाची नाही… सांगतो ते कर…” गालात हसत निलेश बोलला. मी पण हसतच गेलो आणि त्याला टिपरी आणून दिली. त्या दिवशी निलेश माझ्याकडे बघत खूप वेळा गालात हसला. त्याचा ढोलावर आपटणारा हात बघून मी पण विचार करत होतो की याच्या टिपरीत किती जोर असेल? ढोली तारो ढोल बाजे म्हणत याची बायको कसे ठोकुन घेईल?

उत्सव चालू झाला आणि आमचे काम वाढले. रोज कुठे तरी आमच्या ढोल पथकाचा कार्यक्रम असायचा. श्रीरंग दादांचा मी लाडका सहायक बनलो होतो. निलेश आणि बाकीचे ढोलकरी मलाच हक्काने बोलवायचे. सर्वांचीच कामे मी करत होतो पण निलेशकडे जरा जास्तीच लक्ष द्यायचे हे मी आवर्जून पाळत होतो.

एक दिवस निलेशने  ढोल वादनात असा काही रंग भरला मी नुसता मंत्रमुग्ध झालो. घरी परत जाताना मी त्याला काळजी वाटून विचारले.

” निलू यार एवढे जोरात वाजवतोस… हात दुखत नाहीत का? ” मी विचारल्यावर निलेश हसला. 

“नो बडी केअर्स…. एवढा वेळ कुणाकडे आहे रे?” त्याच्या हसण्यात एक विषाद जाणवला. असे का बोलला असावा..? 

“घरी गेल्यावर आईकडून दंड दाबून घे..” मी काळजी वाटून सांगितले. 

“अरे नाही….आई बाहेर गेली आहे. एखादी पेन किलर गोळी घेईन मी,” तो बोलला. 

“घरी अजुन कुणी नाहीये?” मी विचारले. त्याने नकारार्थी मान डोलावली. मला त्याची कीव आली. 

“चल मी येतो तुझ्या घरी…. तुला चालणार असेल तर,” 

माझ्या या ऑफरवर निलेश हो म्हणाला. मी दोन मिनिटात घरी गेलो आणि आईला सांगितले की निलेशच्या घरी जातो आहे. एव्हाना आईला पण निलेश माहिती झाला होता. मी खाली आलो आणि निलेशच्या गाडीवर बसून आम्ही दोघे त्याच्या घरी गेलो. 

घरी गेल्याबरोबर नीलेशने जवळच्या हॉटेलमधून जेवण मागवले. फोन ठेवताना त्याच्या हालचाली बघून माझ्या  लक्षात आले की त्याचे अंग दुखते आहे. 

“निलेश….पाठ दुखते आहे का रे? ” मी विचारल्यावर तो हसत म्हणाला….

“पाठ हात.. कंबर… सगळे दुखते आहे… अगदी गांड पण दुखते आहे…” आम्ही दोघे हसलो. 

” यार जेवण यायला वेळ लागणार आहे. तोवर मी तुझे हात दाबून देऊ का ?” मी विचारले. निलेशला खरोखर अश्याच मदतीची आवश्यकता होती. त्याने आढेवेढे न घेता हो म्हटले. 

“झोप मग बेडवर  मी थोडे तेल आणतो,” असे म्हणून मी नारळाच्या तेलाची बाटली घेतली. निलेशने शर्ट काढला होता त्याच्या अंगावरून माझा हात फिरवून तेल मालिश करुन देऊ लागलो.  मला काही मालिश येत नाही पण निलेशला बरे  वाटले. 

“यार विनय….माझी पाठ पण दे ना अशीच दाबून. बरं वाटतंय रे…” त्याने काकुळतीला येऊन असे म्हटल्यावर मी पघळलोच. 

त्याला झोपवून त्याची पाठ दाबून दिली. 

“तुझ्या घराचे कुणी दिसत नाहीत  रे?” मी बोललो. 

“अरे आईला या उत्सवातले आवाज आवडत नाहीत म्हणून ती आणि बाबा एका हिल स्टेशनला गेले आहेत. मला मात्र हे सगळे खूप आवडतेम्हणून मी काही गेलो नाही….तसेही ते असले तरी काय फरक पडतो म्हणा..” बहुतेक निलेशचे आणि त्याच्या आई बाबांचे फारसे जमतनसावे असा अंदाज मी बांधला. 

“विन्या… कंबर पण देतोस का दाबून?” नीलेशने म्हण्याचा अवकाश मी त्याची कमार दाबू लागलो. त्याच्या अंगावरून हात फिरवताना मला उत्तेजित व्हायला होत होते. कदाचित त्याच्याशी एवढी जवळीक साधायचे माझे स्वप्न पुर्ण होत होते म्हणून असावे कदाचित. 

एखादया लग्नाळू मुलीला तिच्या स्वप्नातल्या राजकुमाराने मागणी घालावी असे मला वाटत होते. माझ्या राजाला सुखी करण्यासाठी मी तयार होतो. तेवढ्यात दारावरची  बेल वाजली. 

“हॉटेलवाला आला असेल. मी घेऊन येतो. ” मी बोललो. 

“विन्या… माझ्या पँटच्या खिशात पैसे आहेत ते घे,” निलेश तर उघडा बंब होऊन बेडवर पडलेला होता. 

मी त्याच्या खिशात हात घातला आणि पाकीट बाहेर काढले. पाकीट उघडले तर त्यात पैसे आणि कंडोमचे पाकीट…मी गपगुमान पैसेकाढले. जेवणाचे पार्सल घेऊन टेबलवर ठेवून परत आलो. 

निलेशची कंबर दाबत मी विचारले. “पाय देऊ का दाबून?”

“आह… एवढा छान वाटते आहे की सगळं दाबून घेईन तुझ्याकडून….” तो हसत म्हणाला. मी त्याचा मजबूत  पाय माझ्या हातात घेऊन दाबू लागलो. हळू हळू माझा हात वर सरकत होता…

“विन्या…..इट्स सो अमेझिंग… कुठे शिकलास रे  दोन्ही पाय एवढे हलके झालेत की काय सांगू तुला…” निलेशला खूप बरे वाटल्याचे बघून मी पण खूश झालो. तो माझ्या समोर त्याच्या व्ही शेपमध्ये झोपला होता. त्याच्या दोन्ही तंगड्यावर माझे  हात होते. आणि समोर होती त्याची टिपरी…. मला खुणावणारी….ही टिपरी एवढ्या आरामात, एकांतांत परत मला गवसली नसती. हा चान्स घ्यायचा की सोडायचा ? मी तर मौके पे चौका मारण्यात हुशार होतो. 

हिंमत ए मर्दा असे म्हणतात ना… मी हिंमत केली…

“तुझी तयारी असेल तर तिसरा पाय पण हलका करुन देईन मी…” असे म्हणत मी त्याच्या लवड्यावर माझा हात ठेवला आणि चोळू लागलो. माझ्या या चोळण्याला निलेशने काहीच हरकत घेतली नाही. त्याची भरदार छाती दीर्घ श्वास घेत वर खाली होतो होती. निलेशचा लवडा ताठायला लागला. 

त्याने तोंडावर हाताची घडी ठेवली. मला काही कळेना  की याला माझा हा प्रयत्न आवडला की नाही. मी चोळायचा थांबलो पण हात काहीत्याच्या बुल्ल्यावरून काढला नाही. हातात आलेले स्वर्गाचे राज्य मी असंच गमावणार नव्हतो. 

“का थांबलास ? ….कर की…” निलेशने तोंडावरची हाताची घडी न काढताच आज्ञा दिली…. आता काय मला ग्रिन सिग्नल मिळाला होता. मी हळूच त्याच्या व्ही शेप मध्ये हात घातला आणि निलेशचा बुल्ला बाहेर काढला. अबब…. एखादा कोकच्या कॅन एवढा जाड तो बुल्ला बघून माझी तबियत खूश झाली. 

सणसणीत लवडा चोखण्यातले सुख काही औरच.

 “वा… क्या लंड है निलेश….” मी अभावितपणे बोलू गेलो…हातात पकडून त्याला वर खाली करू लागलो. 

“तुला तर महितीच असेल की..एवढा आहे म्हणून.. रोज तर ढोल पकडताना पन्नास वेळा माझा लंड दाबत असतोस…” निलेश बोलला आणि मी चमकलो. 

” विन्या…भाड्या.. मला काय माहिती नाही असे वाटले का? पण मला आवडते तुझ्या हाताची मस्ती….” असे बोलत निलेशने तोंडावरची हाताची घडी काढली आणि माझे मनगट पकडले…..

मी त्याच्या डोळ्यात पाहिले… ” नुसते हलवणारच आहेस की पुढे जायचे….”त्याने विचारले…. उठून बसत त्याने मला त्याच्या मांडीवर ओढले…..

“विन्या…. कपडे घालून कुठे झवतात का रे? चल काढ तुझे पण…” मी त्याच्या गुलाम होतो. तो सांगेल ते करणार होतो. माझे  कपडे  काढून झाल्यावर निलेशने  माझ्या डोक्यावर हात ठेवत मला खाली झुकवले. आता मला माहिती होते की काय करायचे ते… मी त्याचा तिसरा पाय तोंडात घेऊन कोक प्यायला लागलो. आजवर कधीच न घेतलेला अनुभव मी घेत होतो. मित्राबरोबर चोखण्याची मजा काही अनोखीच होती. 

त्याच्या दगडी मांड्यांवरचा केसाचा तो स्पर्श.. त्याची झाटे… त्याच्या केसाळ गोट्या तोंडात घेताना त्याचा जांघेतल्या घामाचा वास मला पेटवत होता. ती टिपरी खरेच चविष्ट होती. माझी जीभ तिच्यावर आदळत होती.

“विन्या…. राजा… गांड दे मला….. सहन होत नाही आता…” निलेशचा एक एक शब्द म्हणजे माझ्यासाठी आज्ञा होता. मी त्याची रांड बनलो होतो. त्याने सांगायचे आणि मी ऐकायचे… माझा राजा माझी काळजी घेणार हे माहिती होते मला…  

मी गांड काढून त्याच्या समोर उभा राहिलो. निलेशने पँटच्या खिशातून कंडोम काढले आणि पडलेली तेलाची बाटली माझ्या बोच्यावर उलटी केली. 

” कधी केलं आहेस का?” त्याने विचारले. मी नाही म्हणालो 

“आणि तू?” मी विचारले.

“मी पण नाही केले कधी…” तो बोलला. 

” मग ते कंडोम का घेऊन फिरतोस…?” माझा प्रश्न बरोबर होता. 

“अरे यार माझी “ती” मैत्रीण कधी हो म्हणाली तर आपली तयारी असावी म्हणून कायम बरोबर ठेवतो…”

“मैत्रिणीला काही किंमत नाही तुझी.. मित्राचीच खरी साथ आहे तुझ्या टिपरीला…” मी त्याचा लंड गांडीत घालून घेत बोललो. 

“थांब आता वाजवतो तुझा ढोल…माझ्या टिपरीने…”असे म्हणत निलेश माझा ढोल बडवायला लागला. टेबलवरचे अन्न गार झाले होते पण इथे हिटर तापला होता आणि माझा ढोल वाजत होता….

मिलिंदच्या खुशी साठी जयने घेतला गोल्डन शॉवर

लपवा छपवी भाग ९

तरसलेल्या सुनील दादाने घेतला ब्लो जॉब

झाले मोकळे आकाश

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 9 December 2022

मुंबई लोकल भाग ५ Bisexual fun found in Mumbai Train

आपले वाचक आणी लेखक प्रदीप यानी सांगितलेलया काही बहारदार आठवणी. प्रदीप यांना तुम्ही pgp030720@gmail.com या मेल आय डी वर संपर्क करु शकता.

त्यानंतर मी त्यांना नियमित पणे पत्र लिहायचो. पण त्याचे २-३ दाच उत्तर आले त्यांचे. त्यापुढे जवळ जवळ माझी ६-७ पत्रे गेली. उत्तर नाही आले. “उम्र भर चाहे कोई पुकारा करे ऊनका नाम, वो फिर नहीं आते..” 

काकांचा हा किस्सा चटका लाऊन गेला. पण मुंबई च्या लोकलने मला एक सो एक अनुभव दिले. 

पुढचा किस्सा तर कळसच आहे, एकदम खतरनाक! आणि सर्वांनी दिल थामके वाचावा इतका हा एकमेवाद्वितीय किस्सा आहे. आजकाल काय चालते माहीत नाही पण पूर्वी हा प्रसंग कोणाच्या डोक्यात देखील आला नसेल. 

नेहमीप्रमाणे मी ऑफिस सुटून घरी निघालो होतो. माझे स्टेशन येणार एवढ्यात ट्रेन थांबली. खूप वेळ झाला. लोकांची चुळबुळ आणि काय झाले असेल याचे उलटसुलट अंदाज आणि काही खऱ्या अपडेट पण मिळत होत्या. गर्दी होतीच. 

मागून एक मुलगा मला टेकला. त्यासारशी मी पाठ वळवून पुढे त्याला तोंड करून उभा राहिलो. माझ्यापेक्षा तरुण होता पण रंगारूपाने मला एवढा आवडला नव्हता. म्हटले फुकटचे हलवून घ्यावे आणि सोडावे. 

मी नाही का रोबोट सारखे कित्येकांना हलवून दिले? असो ! इकडे ट्रेन किती वेळ थांबेल याचा अंदाज येत नव्हता आणि एवढ्या वेळात आपण घरी पोहोचलो असतो या विचाराने मी ठरवले की याचे झाले की उडी मारून खाली उतरायचे आणि चालत घरी जायचे. 

याने मला छान पैकी हलवून दिले पण पाणी निघायला वेळ, प्रसंग आणि सोबती या सगळ्या गोष्टी अनुरूप नव्हत्या म्हणून मी त्याला सॉरी म्हणालो आणि गाडीतून उडी टाकून घराकडे चालू लागलो. 

पाहतो काय तर हा बाबा पण माझ्या मागे मागे. मला म्हणाला, “तुम्हाला पाणी काढून देतो”. 

मी म्हटले , “लवड्या इथे काय सगळ्यांच्या देखत तुला झवू काय रस्त्यात?” मला अशी मागे लागणारी मनसे आवडत नाहीत. उगाच एखाद्याचा पाठलाग करत बसायचा आणि त्या माणसाला अडचणीत आणायचे हे मला अजिबात आवडत नाही. 

थोडे अपमानास्पद बोललो असे वाटून मी त्याला समजावले, “अरे कसे शक्य आहे?”

“मग मी घरी येतो.” माझे डोके फिरले. 

“मादरचोद, तुला काय कळते का तू काय बोलतोय ते?”

तो पडेल तोंडाने म्हणाला, “सॉरी, पण काय झाले?”

“अरे च्युत्या , घरी आई वडील आणि भावंड असतात ना?”

“ओह सॉरी, माझ्या घरी आम्ही दोघेच. मी आणि माझी बायको”. 

मी हबकलो ! “काय!” असे  किंचाळलो. 

“तुझे लग्न झाले? एवढ्या वयात? बालविवाह बंदी आहे माहीत आहे ना?” 

तो  हो म्हणाला! 

“मी २१ चा आणि बायको २० ची.”  मी कपाळावर हात मारून घेतला! म्हटलं बरं आहे बाबा तुझं. मुद्दयाच म्हणजे घरी एवढी तरुण बायको असताना मी कशाला पाहिजे तुला? तर म्हणे, 

“मला तुम्ही आवडला. केवढे हँडसम आहात!”

मी लाजून थॅंक यू म्हटले. 

“मग काढू का पाणी? चला ना कुठेतरी आडोशाला उभे राहू. किंवा एखाद्या मुतारीत!”

एवढा मागे लागला म्हटल्यावर मी पण एक आडोसा शोधला आणि आम्ही दोघे उभे राहिलो. मी माझा लवडा बाहेर काढला तसा तू अजून नाचू लागला. 

“सर तुमचा लवडा पण दणकेबाज आहे हो! किती अजून देवाने द्यावे माणसाला!” त्याच्या तोंडावर भक्तिभाव दिसत होता. 

मी म्हटले,”अरे याच्यापेक्षा लांब आणि जाड  लवडे असतात एकेकाचे! माझे काय घेऊन बसलाय !”

त्याने हळू हळू हलवत माझा लंड कडक केला. मागे पुढे करत होता आणि मी सुखावत होतो. डोळे बंद केले आणि थोड्याच वेळात माझा चिक बाहेर आला. मस्त वाटले. असेच डोळे बंद करून थोडा वेळ उभे राहावे असे वाटते ना वाटते तोच माझ्या बोंडाला त्याच्या हाताव्यातीरिक्त काहीतरी वेगळे लागले. 

मी लगेच डोळे उघडले आणि बघतो तर हा येडपट एका बाटलीत माझे वीर्य गोळा करीत होता. मला धक्काच बसला. “अरे ये वेड्या! काय करतोय? आमलेट करून खाणार की काय त्याचे!” मी जरा खेकसलो त्याच्यावर. 

तो परत जरा घाबरला आणि काही बोलला नाही. मग मी परत म्हटले, 

“अरे सांग ना, हा काय बावळट पणा आहे?”

“सर! तसे नाही! मी आज घरी गेल्यावर तुमचे वीर्य माझ्या बायकोच्या पुच्चीत टाकणार आहे! ” घाबरल्या चेहऱ्याने तो बोलत होता. 

मला एक एक धक्के बसत होते! आता त्याला मी अजून दबक्या आवाजात ओरडलो. 

“म्हणून बालविवाह बंद आहेत एडझव्या! अरे कुठे शिकलास हे, कोणी सांगितले? आणि  का ?”मेज़ प्रश्न सुरु झाले.  

“अरे पण तू तिला झंवू शकत नाहीस का?” मी वैतागून विचारले. 

तर म्हणे “झवतो ना! रोज! “

“रोज झवतोस तर लवड्या माझा चीक कशाला नेतोस?” माझ्या तो आता चांगलाच डोक्यात गेला होता. 

“सर, अहो तुम्ही एवढे हॅंडसम! आम्हाला पण तुमच्या सारखा हॅंडसम मुलगा होऊ द्या की!” त्याच्या चेहऱ्यावर अजीजी होती. 

आई गं ! कसला एडया गांडीचा आहे हा भेंचोद ! काय सांगावे कळेना. 

“अरे हे असे वीर्य कोणाच्या पुच्चीत टाकून मूल होतं का? ते वीर्य आत पर्यन्त पोहोचावे लगते १ फुट तरी. तू काय माझे वीर्य पंप लावून आत पोहोचवणार का?” मी आपला असलेली सगळी माहिती वापरुन त्याला समजावण्याचा प्रयत्न करू लागलो. 

“नाही सर!”, हा काही हेका सोडेना, “मी ते चिक घेऊन तिला पाय वर घ्यायला लावणार. मग मी तुमचे चिक  वरून पुच्चीत सोडणार. मग होईल की नाही काम?” त्याने एखादी भारी आयडिया सांगतो आहे असा चेहरा केला होता.

“मेल्या, तसे नाही. डायरेक्ट सांगायचे म्हणजे बाईला झवावे लगते. त्या ठोक्यात तयार झालेल्या अंडकोशात ते वीर्य अति वेगाने तिकडे पोचते आणि सर्व परिस्थिति जुळणारी असेल तर मूल धारण करण्याची शक्यता असते, कळाले का?” माझी शहरी भाषा त्याला समजत होती का?

“मग झंवा तुम्ही तिला” त्याची डायरेक्ट ऑफर. आता मी डोक्यावर पडलो. 

“अरे काय टाळक फिरलंय की काय तुझे?”

“मग त्यात काय झालं ? महाभारतात पांडव कसे झाले ते तुम्हाला माहीत असेलच!” आयला हा तर लई माहिती काढून आला होता.  

त्याचे हे नको ते ज्ञान ऐकून मी अवाक झालो. “अरे पण पुरणातल्या गोष्टी पुराणात ठेव. काहीतरीच काय सांगतोस? तुझ्या बायकोला आवडेल का असले चाळे तुझे?”

“तिला सांगूनच हे सगळे करतोय सर मी! तुम्हाला आवडेल की नाही ते सांगा आधी ? ” बापरे म्हणजे याची बायको पण डोक्यावर पडलेलीच होती. 

माझ्या डोक्याचे खोके झाले होते आत्तापर्यंत. काय बोलावे ते सुचेनासे झाले. आत्ता पर्यन्त कुठल्या मुली बरोबर संभोग केला नव्हता. इच्छा नव्हती. मुले आवडतात. पण कधी वाटायचे पुच्चि झवून पाहिली पाहिजे. आता ही आयती संधी आलेली का दवडायची ? 

पुढे ह्या लोकांनी मला ब्लॅकमेल केले तर? लोकांना कळाले तर? दोन पुरुषांना एकत्र पाहिले तर अजूनही संशय येत नाही जास्त. पण पुरुष आणि एका स्त्रीला पाहिले की आजही संशयाची सुई ही सेक्सकडे वळते. मी त्याला बोलून दाखवले. 

“सर, ब्लॅकमेल करायचे प्लान असते तर असे सांगून केले नसते तुम्हाला. आम्ही दोघे पाहिजे तर पेपरवर लिहून देतो. आता तरी नाही म्हणू नका,” त्याने पिच्छा सोडला नाही. 

मी विचार करून त्याला सांगितले, 

“असे कर! परवा तू एकटाच घरी ये. घरातले सगळे बाहेर जाणार आहेत. रविवार आहे. आपण आधी एंजॉय करूया. जरा नीट ओळख होऊदे . मग नंतर बायकोला सावकाश घेऊन ये”. 

मी पण धूर्तपणा करायचा प्रयत्न केला. तोही हो म्हणाला. 

“सर, नुसते मला झवून दिलेले वचन झटकायचे नाही,” त्याचा चेहरा गंभीर होता. 

हा एकदम वचन बिचन काय बोलतोय? जाऊ दे! पुढचे पुढे बघू. याचा चेहरा नाही पण याची गांड मला आवडली होती. खूप इच्छा झाली होती, ह्याला ठोकण्याची.  

चालत चालत पुढे आम्ही अगदी घरापर्यंत पोहोचलो होतो. त्यामुळे त्याला घर पण दाखवले आणि लगेच कटवले . 

ठरल्या दिवशी आमच्या घरचे कुठे कुणाच्या लग्नाला की कुठेतरी गेले. हॉलमध्ये मी एक गादी आणून टाकली. बेडशीट पण त्यावर टाकली. आजू बाजूचे शेजारचे कोणी बेल / कडी वाजवू नये म्हणून मी ठरवले की हा आला की बाहेरून कुलूप घालायचे आणि गॅलरीतल्या दाराने आत यायचे . 

काही वेळ वाट पाहून झाल्यावर दारावरची बेल वाजली. मी लगेच पळत जाऊन दार उघडले. समोर हा उभा! त्याच्या बायकोला घेऊन! माझी अगदी तारांबळ उडाली. 

आत घ्यावे की नको? 

या लोकांनी बाहेर तमाशा केला तर अख्ख्या सोसायटीला कळेल म्हणून मी लगेच त्यांना आतमध्ये घेतले. त्यांना आधी सोफ्यावर बसवले. पाणी दिले आणि लगेच माझी नाराजी व्यक्त केली. तोही आपल्या परीने माझी समजूत काढायचा प्रयत्न करीत होता. ती बिचारी गप्प बसली होती.  

मला पण शेवटी थोड ट्राय करावेसे वाटले. म्हणून म्हटलं ठीक आहे. असे म्हणताच तिने लगेच आपली साडी फेडली. परकर ब्लाऊज मध्ये आली. नवऱ्याने तिला खाली झोपवली आणि पँटी काढली. 

मी रेप तर नाही ना करीत बिचारीवर? पुन्हा मनात काहूर माजले.  तिला हात लावायच्या आधी मी त्याला हाताळू लागलो. माझा उठला की तो लगेच तिच्या पुढ्यात मला ढकलून द्यायचा. असे करत करत आम्ही आता तिघेही नागडे झालो होतो. 

तिला नागवे पाहण्याचा संकोच माझा कमी होत गेला. दोघांनी पण आलटून पालटून माझा लवडा चोखून काढला. तिच्यापेक्षा तोच मस्त चोखत होता. आणि माझे तर हे ठाम मत झाले आहे की गे माणसा इतका चांगला ब्लो जॉब बाईला जमत नाही. 

Marathi Bisexual story in Mumbai

माझी त्यामुळेच त्याच्याकडेच जास्त नजर होती. पण त्यांना असे झाले होते की कधी हा त्याचे वीर्य पुच्चीत टाकतोय आणि आम्हाला धन्य करतोय. त्यामुळे त्याचे माझ्या सोबत सेक्स करण्याचे काहीच बेत  दिसत नव्हते. शेवटी माझा खूप टाइट झाला आणि ठरवले की आता तिला झवायचे मस्त. ती तर आल्यापासून पाठीवरच झोपली होती. मी मग गुढ्ग्यावर येऊन तिच्या पुच्चीत एकदाच माझा लवडा रेटला. 

“मै तुम्हारे बच्चे की माँ बनने वाली हू; माँजी मुझे अपनी बहू स्वीकार किजिए और इस चुडैल को बाहर निकालीये” असले सगळे संवाद मला आठवत होते. 

भरल्या घरात कालवा कालवी करीत संसार उद्ध्वस्त झालेले हिन्दी सिनेमे डोळ्यापुढे नाचू लागले. पुन्हा डोक्यात अनेक प्रश्न उभे राहिले आणि माझा बाबुराव लगेच कोलंबीचा आकार घेत बाहेर पडला. त्याचा चेहरा लगेच पडला. 

त्याला लक्षात आले की याला परत टाइट केले पाहिजे नाहीतर हाती आलेली संधी जाईल. 

त्याने लगेच माझा थोडा सैल झालेला लंड तोंडात घेतला.  पण आता मला तो प्रेशर सहन होईना झाला. अंगातल्या उर्मीला क्लेश वाटू लागले. शेवटी मी ठरवले की आता आवरायचे, उठायचे आणि पटपट कपडे चढवायचे. पण त्याने काही माझा लंड ताठ होई पर्यंत सोडला नाही. आणि शेवटी मी त्याच्या तोंडातच गळलो. म्हटले बरे झाले एका  दृष्टीने. माझे सगळे पुढचे टेंशन संपले. त्याने मात्र हद्द केली. 

माझ्या वीर्याचा अगदी शेवटचा थेंब तोंडात चोखून घेतला. आणि लगबगीने तिच्याकडे वळला. त्याने तिची पुच्चि वर केली आणि त्यात माझा चिक रिकामा केला. मी परत गोंधळलो. तरी पण मी दोघांना उद्देशून म्हणालो, 

“सॉरी यार.. मला जमणार नाही. आपण आता या विषयी काहीही न बोलता इथेच थांबलो तर बरे होईल”. 

पण हा येड झवणा मात्र खुश होता. म्हणाला, 

“सर हरकत नाही. मी तुमचे अमूल्य वीर्य अगदी जोरात आत सोडले आहे. बाळ होणार यात तीळमात्र शंका नाही”. 

मला कळेना काय बोलावे. मी पण पडत्या फळाची आज्ञा मानून त्यांचे अभिनंदन केले. एक सांगतो की असल्या प्रकारांनी कुणाल मूल होत नाही. 

त्या दोघांनी पण आता मुकाट्याने कपडे घातले आणि पुढे काहीही न बोलता काढता पाय घेतला. 

मी पाहत होतो. आमच्यात जे काही झाले ते काय होते? माझ्यासाठी ती वासनापूर्ती होती पण त्या दोघांसाठी? दोघांच्याही मनात वासना नव्हती. त्याची बायको तर आता त्याच्या मागे दडून साडी नेसत होती. आणि चक्क निघताना दोघांनी मला वाकून नमस्कार केला. मी थक्क झालो.

ज्या प्रकारे ते दोघे वागले, माझ्या डोक्यात काहूर माजवून गेले. माझ्या लक्षात आले की त्यांना माझ्याशी सेक्स करायचा नव्हता. त्यांना देखणा मुलगा खरंच हवा होता. समाज व्यवस्था आपली अशी की थोडी देखील विद्रूपता लोकांना असले वाम मार्ग शोधण्यास भाग पाडते . देखण्या पुरुषांना हवे ते उपलब्ध असते. विद्रूप कोकराला कुणी विचारत नाही. 

अगदी आई बाप सुद्धा देखण्या मुलाचे लाड करतील आणि जरा डावे दिसणाऱ्या लेकराला बाजुला ठेवतील. नातेवाईक, ऑफिसमधले सहकारी चिकन्या चेहऱ्याला सगळे माफ करतात पण एखादा सामान्य दिसणारा, हंक नसलेला कुणी ऑफिसात असेल तर त्याला क्षमा नसते. 

काय जगाचा न्याय आहे बघा. इकडे म्हणताना म्हणायचे की खरे सौंदर्य मनात असते. बघणाऱ्याच्या डोळ्यात असते आणि दुसरीकडे निष्कर्ष जाहीर होतात की तुम्ही पहिल्या दहा सेकंदातच समोरच्या माणसावर इम्प्रेशन पाडू शकता. अरे म्हणजे काय? म्हणजे तुमचे दिसणे हेच तुमचे भांडवल आहे की.मग निदान तसे जाहीर तरी करा. 

मग दिसणे हे महत्त्वाचे मानून आपले सामान्य असणे हेच विधिलिखित मानायचे का? सामन्य दिसणार्या माणसाला काही भविष्य नाही असे समजायचे का? 

तसे अजिबात नाही मित्रांनो. सर्वांना एक सल्ला. स्वतःवर प्रेम करा आधी. जगाची परवा करू नका. तुम्ही जसे आहात तसेच सुंदर आहात. हे जग सुंदर बनते ते एकमेकांवर प्रेम करणाऱ्या माणसांमुळे. हे जण जगण्यासारखे बनते ते क्षमा करणाऱ्या, सहन करणाऱ्या, सामान्य चेहऱ्यातून सौंदर्य शोधणाऱ्या तुमच्या माझ्यासारख्या नॉर्मल ओबडधोबड माणसांमुळे. 

आपण सुंदर दिसत नाही या न्यूनगंडातून ताबडतोब बाहेर पडा. तुमचे अस्तित्व आकर्षक बनवा. जगण्यातला अर्थ शोधा.  

(समाप्त)  

लग्न झालेल्या सतीशला बीटटूने कसे पटवले?

वेळेला केळं भाग ५

ऑफिसच्या ट्रिप मध्ये विनोद आणि प्रेम

माझे अपुरे प्रेम भाग २

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Followers