#marathigay मी पंकजला बेडवर ओढले आणि त्याच्या तळपायांपासून सुरुवात केली. माझा हात त्याच्या अंगाचा प्रत्येक कण अन कण स्पर्श करत होता. स्पर्शाची जादू आशी असते की ‘शब्दावाचून कळले सारे”. त्या स्पर्शात माझे प्रेम, माझी वासना, माझी गर्मी, माझी काळजी सगळं काही मी सांगत होतो.
जीवनात ही घडी – भाग १
on twitter @bittumulaga
on Quora @ Bittu Punekar
“काय सुंदर घड्याळ आहे ,” प्रथमेशने एकदा माझे घड्याळ पाहून म्हटले. क्षणात माझे मन सहा सात वर्षे मागे गेले. मनाला वायूचा वेग असतो असं भारतीय परंपरेत मानले जाते तसच माझं मनही काळाच्या प्रवाहाविरुद्ध पोहून भूतकाळात गेले.
माझा पहिला प्रोजेक्ट संपवून मी आमच्या ऑफिसमध्ये आलो. पंकजला पहिले आणि स्वतःला हरवून बसलो. जर्मनीहून परत आलो आणि मला माझा काळजाचा तुकडा गवसला. असं असलं तरी आमच्या ऑफिसमध्ये काही समजून चालणार नव्हतं.
शिवाय पंकजच्या शारीरिक कमतरतेसाठी आम्हाला औषधोपचार ही सुरु करायचे होते. काही चौकश्या करून मी दोन चार दिवसातच एका लैंगिक विकार तज्ञाची अपॉईंटमेंट घेतली आणि पंकजला घेऊन गेलो. पंकजला शीघ्र विर्यपतनाचा त्रास होता.डॉक्टरांनी आम्हाला शारीरिक ठेवण , स्नायूंची दुर्बलता आणि त्यावर उपलब्ध असणारे उपाय समजावून सांगितले. काही औषधे दिली आणि नियमित करायचे व्यायाम शिकवले.
आता हे व्यायाम करून घ्यायची जबाबदारी माझी कारण मलाच माझा ठोक्या तगडा हवा होता. ऑफिस मध्ये कुठलीही शारीरिक जवळीक अथवा लगट करण्याचे आम्ही टाळायचो कारण उगाच फालतू चर्चांना उधाण आले असते.
आम्ही जर्मनीहून आलो खरे पण तिथे जितका तो मला माझा वाटत होता तितका तो वाटेनासा झाला. जवळिकीचा परिणाम म्हणा हवं तर. मुंबईत आल्यावर आमचे दोघांचे विश्व बदलले. पंकज मुळचा मुंबईकर, त्यामुळे त्याची आई , नातेवाईक, पार्ल्यातले मित्रमंडळ, ऑफिसमधलेसहकारी या सगळ्यातून वेळ काढणे त्याला जमेना.
दिवसातून तीन वेळा व्यायाम करायला सांगितले होते. व्यायामाची आठवण करून देण्यासाठी सकाळी मी त्याला मिस कॉल द्यायचो, दुपारी त्याला ऑफिस चॅटवर मेसेज टाकायचो आणि रात्र तर आमचीच होती. एक निवांत फोन, दिवसभराच्या गप्पा आणि चड्डीत हात घालून बुल्ला चोळत सेक्सी आवाज करत फोन सेक्स करणे. रविवारी मी पुण्यात माझ्या घरी जायचो. त्यामुळे शुक्रवारची संध्याकाळ एकत्र घालवायची असा अलिखित नियम आम्ही केला होता.
एकदा ऑफिसमध्ये अशाच गप्पा चालू असताना मी म्हणालो, “आमच्या पुण्यात कसं चितळ्यांच्या बाकरवड्या फेमस आहेत पण मुंबईकर असं काही सांगताही नाहीत आणि आम्हाला खाऊ पण घालत नाही.”
दुसऱ्याच दिवशी माझ्या टेबलच्या ड्रॉवरमध्ये फडक्यांची मिठाई आढळली. मी इकडे तिकडे पाहू लागलो तर गालातल्या गालात हसणारा पंकज दिसला. मग कधी छबिलदासच्या गल्लीतला बटाटेवडा, कधी आस्वादची कोथिंबीरवडी तर कधी शेव खमणी असे पदार्थ माझ्या ड्रॉवरमध्ये दिसू लागले.शुक्रवारी कधी मॉलमध्ये तर कधी पिक्चरला जाऊन बसायचो. तशाही मुंबईला प्रायव्हसी मिळतील अशा जागा उरल्या कुठे? मग सिनेमा हॉलच्या अंधारात जवळीक साधायची हेच बरे.
थेटरच्या अंधारात पंकजचा हात हातात धरून बसण्यात फार मजा यायची. मध्यंतरात काही आणायला गेला की हलकट मुद्दाम एकच कप कॉफी आणायचा वर अंदाज अपना अपना पिक्चरचा डायलॉग मारायचा, “एक प्याली में पिनेसे प्यार बढता है.”
एकदा आम्ही ऑफिसचा ग्रुप करून एका फिल्मला गेलो. याने सर्वांसाठी सामोसे आणले. सगळ्यांना वाटून झाले पण त्याच्यासाठी उरलाच नाही. म्हणाला,”मोजताना चुकलो बहुतेक, सरदारजीच्या जोक सारखा स्वतःला मोजायला विसरलो.” सगळे हसले.
मला काही कळायच्या आत याने माझ्या हातातला उष्टा सामोसा घेऊन बकाणा भरला आणि वर मोठ्याने म्हणाला, “बिट्टू जिमला जातो त्याला काय करायचाय अख्खा सामोसा? मीच खातो कसा.” पिक्चर चालू झाल्यावर हळूच एस एम एस केला, “सगळ्यांसमोर तुझ्या तोंडाची चव घेतली की नाही आज?”
एकदा ड्रॉवरमध्ये प्लास्टिकची पिशवी सापडली. वरून वाटले की ढोकळा असावा. उघडले तर फक्त मिरच्या. माझ्या लक्षात आला हा नालायकपणा कुणाचा ते. ऑफिस चॅटवर पंकजला लिहिले, “डुक्कर कुठला”
त्याचा जवाब आला, “आंधळा कुठला. एकंच ड्रॉवर आहे का तुझ्या टेबलला? हेकण्या.”
खालचे ड्रॉवर पहिले तर त्यात नायलॉन खमणची पिशवी.
त्याच्या या असल्या हरकती मला परत परत त्याच्या प्रेमात पाडायच्या.
पंकजने त्याच्या ‘खास’ व्यायामाना सुरुवात केल्यावर दोन तीन आठवडे आम्ही अजिबात शारीरिक संबंध ठेवले नाहीत. शेवटी पंकजच म्हणाला, “बिट्ट्या, या विकेंडला पुण्याला जाऊ नकोस ना. आपण मढ आयलंड ला जाऊ नाही तर वसईच्या बाजूला एखाद्या रिसोर्टला जाऊ.” माझी तर काय तयारीच होती.
आम्ही मढ आयलंडच्या एका बंगल्यात बुकिंग केलं. शुक्रवारी संध्याकाळी निघालो आणि आठ साडे आठ पर्यंत तिथे पोचलो. रूम मध्ये चेक इन केल्याबरोबर लगेच पंकजने मला आवळले. त्याला उपास सोडायची फार घाई झाली होती. मी थांबवले.
रूम मस्त होती. एका बाजूला गार्डनफेसिंग बाल्कनी आणि सी फेसिंग बाल्कनीमध्ये शॉवरची सोय. मस्त उघड्यावर आंघोळ करा. कुणी बघणार नाही अशी प्रायव्हसी होती.
हे दोन दिवस मला असेच वाया घालवायचे नव्हते. नीट संयमाने पंकजला जास्तीत जास्त आनंद द्यायचा होता आणि स्वतःचे लाडही करून घ्यायचे होते. खाली किचनला फोन करून आमचे डिनर बाल्कनीत लावायला सांगितले. चांदण्यात, उघड्यावर कँडललाईट डिनरची मजा आली. जेवताना आमच्या सारख्या गप्पा चालू होत्या.
जेवून थोडावेळ आम्ही समुद्र किनाऱ्यावर फिरायला गेलो. पंकजला तिथे माझा कीस घ्यायची हुक्की आली. एका झुडुपात जाऊन मी त्याला मिठी मारली आणि त्याने माझ्या ओठांचे डाळिंब फुटेपर्यंत दीर्घ चुंबन घेतले. पुढेही गेला असता तो पण मी थांबवले त्याला.
आम्ही हॉटेलवर परतलो. आता मात्र मलाही धीर धरवेना. रूमचे दार लावले आणि मी बेडवर घुसलो. माझ्या सोनसळ्या पंकजला मी कुशीत घेतले.
“माझा राजा, खूप वाट बघायला लागली न माझी?” त्याच्या गालांवरून हात फिरवत मी विचारले. काही उत्तर देण्या ऐवजी त्याने आपल्या ओठांनी माझे ओठ बंद केले. आवेगाने तो माझ्या ओठांना चोखायला लागला. मध्येच त्याचे दात माझ्या ओठात रुतले आणि मी कळवळलो. “सॉरी सॉरी, परत नाही इतक्या जोरात चावणार,” त्याच्या चेहऱ्यावर मला त्रास झाला याचा खेद दिसत होता.
मी माझा टी शर्ट काढला आणि पंकजने माझे टरारलेल्या निप्पलचे बेदाणे तोंडात घेतले. आह, संवेदनांची झणझण माझ्या पाठीतून सर्वांगात दौडत गेली. माझ्या काखातल्या घामात वासाने पंकज वेडा व्हायचा. काखेतले थोडे केस ओठात धरून त्याने ओढले. मला असे हलकेसे केस ओढल्याचा तणाव फार छान वाटायचा. कधी पंकज माझी शेटसुद्धा अशीच ओठात पकडून हलके उपटल्या सारखी ओढायचा.
हळूहळू पंकज माझ्या नाभिकडे आणि तिकडून माझ्या रोमावली वरून जीभ फिरवत झाटांच्या जंगलात घुसला. एका हाताने माझी लोअर खाली ढकलून त्याने माझे हत्यार साफ करायला सुरुवात केली. अर्थातच त्याच्या मुखरसाने ओला झालेला माझा बाबुराव उत्साहाने उभा राहिला होता.
मी पंकजला बेडवर ओढले आणि त्याच्या तळपायांपासून सुरुवात केली. माझा हात त्याच्या अंगाचा प्रत्येक कण अन कण स्पर्श करत होता. स्पर्शाची जादू आशी असते की ‘शब्दावाचून कळले सारे”. त्या स्पर्शात माझे प्रेम, माझी वासना, माझी गर्मी, माझी काळजी सगळं काही मी सांगत होतो.
त्याचा चिक लवकर गळेल म्हणून त्याच्या लिंगाशी फार खेळायचं नाही असं मी ठरवलं होतं. पंकजचेनिप्पल चोखताना तो म्हणाला, “बिट्ट्या तुझं भोक दाखव ना,”त्याचा आर्जवी स्वर मला आवडला नाही. मी त्याला म्हणालो, “पंक्या, माझ्या शरीराचा प्रत्येक कण तुझा आहे रे, हक्काने सांग मला. तू म्हणशील ते करेन मी.” असे म्हणून त्याच्या समोर माझी गांड करून गुडघ्यावर बसलो.
त्याने फिन्गरिंग करयला म्हणजे माझ्या भोकातून त्याचे बोट फिरवायला सुरुवात केली. मला त्याचा बुल्ला ताठलेला दिसत होता. आणि पूर्वीपेक्षा तो जास्त वेळ ताठ राहिला होता. एकूणच त्याला व्यायाम आणि औषधांचा फरक पडलेला दिसत होता.
मधूनच पंकज तोंड जवळ करून त्याच्या जिभेने मला चाटत होता. शेवटी त्याच्या मनाची तयारी झाली आणि त्याने विचारले, “ बिट्टू मारू का तुझी ?”
“हो रे माझ्या राजा, कधीची वाट बघतोय मी या क्षणाची. झव मला, उभा आडवा झवून काढ.” मी म्हणालो.
मी त्याला सूचना केल्याप्रमाणे त्याने आधी मला ठिकठिकाणी दाबायला सुरुवात केली. मी पण त्याचा जोर पाहून माझा चेहरा , माझे हुंकार माझे सुस्कारे यातून त्याला पेटवत होतो. डायरेक्ट भोकावर चढू नको असे मी त्याला सांगितले होते. काही वेळाने मी हळूच माझे भोक वर केले. जवळ क्रीम काढून ठेवले होते. पंकजने त्याचा सोटा क्रीम मध्ये माखला आणि माझ्या बिळात प्रेवेश केला.
माझे स्वप्न पुरे होत होते. त्याचा सोटा माझ्याही पेक्षा मोठा होता. फक्त स्टॅमिनामध्येच पंकज मार खात होता. म्हणजे मी जे नेहमी म्हणतो की लिंगाच्या आकारावर, लांबीवर फारसे काही अवलंबून नसते ते या अश्या कारणामुळेच.
पंकजने त्याचा बुल्ला आत घातला आणि डोळे मिटून तो मला झवू लागला. त्याचे धक्के वेगात नव्हतेपण जोरदार होते. डोळे मिटून तो बहुतेक त्याच्या लिंगातून उठणारा संवेदनांचा कल्लोळ अनुभात असावा. मी मात्र डोळे उघडे ठेवून माझा जिवलग माझा झाला आहे , माझ्याशी एकरूप होऊ पाहतो आहे हे सुख डोळ्यात भरून घेत होतो.
पंकजचा जोर दोनेक मिनिट टिकला. त्याने आsss म्हटले तेव्हाच माझ्या लक्षात आले. मी पण माझ्या भोकातले स्नायू आकुंचन प्रसारण करून त्याला त्या क्षणी अधिक आनंद देण्याचा प्रयत्न केला. त्याचा चिक आत जाणवला आणि पंकज माझ्या छातीवर आपला भर टाकून झुकला. मी त्याला माझ्या छातीवर आवळून धरले. माझ्या मांड्यात त्याला आवळून धरले होते.
“माझ्या राजा, किती सुख दिलेस रे! खुश केलंस मला. मस्त टिकला तुझा जोर. असाच झवत राहशील ना रे!” असे काही बाही म्हणत त्याला कुरवाळत होतो, त्याच्या केसातून हात फिरवत होतो. तुमच्या साथीदाराला प्रोत्साहन दिलेत तर तुमचेच सुख वाढते.
काही वेळा जोडीदाराचा लवकर गळला तर त्याला शिव्या देणारे किंवा त्याची निर्भत्सना करणारे लोकही दिसतात. असे लोक भयंकर स्वार्थी आणि असंवेदनशील असतात. असे जोडीदार असतील तर त्यांना सोडलेले बरे. साथीदाराचा आत्मविश्वास वाढवणे हे आपले कर्तव्य आहे. ते कुणाला जमत नसेल तर अशा माणसाला बाय बाय म्हणावे.
माझ्या कुशीतल्या त्या उत्कट क्षणांचा आनंद पंकज घेत होता. मी त्याला कुशीत घेतले आणि विचारले, “पंकू… राजा, साफ करू तुला?” त्याने होकारार्थी मान डोलावली. मी झुकलो आणि त्याचा चिकाने लडबडलेला आणि बारका झालेला सोटा चोखून दिला. त्यात अजूनही धुगधुगी होती. थोडा वेळ आजूबाजूला चाटून मी त्याला थोडे पेटवले.
“ बिट्ट्या , तू ठोकणार मला?” पंकजने विचारले. मी मानेनेच नाही म्हणालो. त्याच्या बाजूला आलो उशीवर एक हात ठेवून डोक्याखाली घेतला आणि त्याला म्हणालो, “उद्या सकाळी आंघोळ करताना वाजवतो तुला.” तो हसला.
“बिट्ट्या, आपल्यात नवरा कोण आणि बायको कोण रे?” त्याच्या डोक्यात काय चालू होते काही कळले नाही.
“तुला काय व्हायचं आहे? तू म्हणशील तो रोल मी घेईन. पण खरं तर दोन पुरुषांमध्ये बायको आणि नवरा कसं असेल बर? आज तू माझी मारलीस म्हणजे तू पण माझा नवराच झालास की! उद्या मी तुझी मारेन तर मी पण नवरा होईन. मग बायको म्हणायचे तरी कुणाला?” मी बोललो.
“पण मग मी टॉप की बॉटम की व्हर्स?” पंकज बराच विचार करत होता.
“माझ्या मते या सगळ्या प्रकाराना काही अर्थ नाही. एकदा माणूस तुम्हाला आवडला की तुम्ही तुमचा टॉपचा रोल सोडून बॉटमसुद्धा बनू शकता. या कामक्रीडेतून आनंद मिळवणे हा उद्देश असेल तर असल्या लेबलना काही अर्थ नाही रे.” मी म्हणालो.
खरच मी या गोष्टींचा कधी विचार केला नाही.
“तुझा लवडा तोंडात घेऊन मी काही खालच्या दर्जाचा बनत नाही. कुणी मी फक्त टॉप आहे असं सांगत असेल तर कदाचित तो गांडीत घ्यायला घाबरतो असंही कारण असू शकेल. कबूल करायचं धैर्य नाही म्हणून टॉप असल्याचा देखावा करत असेल किंवा त्याचा अहंकार आडवा येत असेल. असल्या च्युत्या अहंकाराच्या कल्पना डोक्यात ठेवून मी काही मला मिळणारा आनंद आणि चांगले साथीदार घालवणार नाही.”मी माझे अनुभवाचे बोल त्याला सांगत होतो.
“तुझे होते कुणी पार्टनर? की मीच पहिला?” पंकजने विचारले. आमच्यात कधी इतके निवांत बोलणे झाले नव्हते.
“ तुला बरं वाटावं म्हणून खोटं सांगू की खरं ? जाऊ दे खरंच सांगतो. मी बऱ्याच लोकांबरोबर संभोगाचा आनंद लुटला आहे. तू पहिला नाहीस पण कदाचित शेवटचा असू शकशील.” मी म्हणालो.
आम्ही बराच वेळ गप्प्पा मारत बसलो. मध्येच पहिले तर पंकजला झोप लागली होती. त्याच्या निरागस चेहऱ्यावर समाधान होते. मी त्याच्या मिटल्या पापण्यांवर ओठ टेकवले आणि झोपी गेलो.
दुसऱ्या दिवशी आमच्या ओपन एयर शॉवरमध्ये मी आंघोळीला गेलो. मला माहित होते की माझ्यामागे पंकज पण येणार मला नाहताना बघायला. मी कपडे काढून शॉवरखाली उभा राहिलो, माझी व्ही शेप बॉडी दाखवत आणि गोल गरगरीत गांडीची वळणे दाखवत. अपेक्षेप्रमाणे मागे उभा असलेल्या पंकजचा तंबू उभा राहिला होता.
मी सरळ विचारले,” का रे तुला ठोकायला काय निमंत्रण पाठवू का? ये की तुझा दम दाखवायला. पंकज तसाच शॉवरमध्ये आला आणि मला मिठीत घेतले त्याने. मागे उभा राहून त्याने मला मिठी घातली आणि माझे वक्ष दाबायला सुरुवात केली. माझी टरारलेली स्तनाग्रे तो कुस्करु लागला तसा कामज्वराने विव्हल झालेला मी पाण्याच्या धारेखाली थंड व्हायचा प्रयत्न करू लागलो.
माझ्या प्रियतमाची कामपिपासा पूर्ण करणे हेच आता माझे ध्येय होते. मी हळूच मागे हात टाकून पंकजचा सोटा मोकळा केला आणि माझ्या भोकावर साबण लावून त्याला आत घेऊ लागलो. पंकज चांगलाच ताठला होता. त्याने मोठ्या आत्मविश्वासाने माझ्यावर चढाई केली. त्याच्या तगड्या मांड्या माझ्या गांडीवर जोरदार धक्के देऊ लागल्या.
मी हळूच वाकलो आणि पंकजला माझा पूर्ण आनंद घेऊ दिला. त्याने माझी कंबर पकडून माझी कामवासना मनासारखी शमवली. आत त्याचा चिक जाणवला तसा मी तृप्त झालो. पंकजच्या चेहऱ्यावरसुद्धा एव्हरेस्ट शिखर सर केल्याचा आनंद होता.
माझा उठलेला बाबुराव त्याने तोंडात घ्यायचा प्रयत्न सुरु केला. मला मात्र त्यात समाधान नव्हते, मी त्याला तिथेच आडवा केला. वरून पाण्याचे तुषार कोसळत होते आणि मी पंकजला गुडघ्यावर बसवून गचागच ठोकत होतो. माझ्या वासना आज निखाऱ्यासारख्या फुलल्या होत्या. आणि पंकजचे उसासे आणि कामविव्हळ सुस्कारे त्या निखाऱ्याना धग देत होते. माझ्यातली आग आणि वरून पडणारे पाणी असा अनोखा संगम होता तो.
अखेर तो क्षण आला., लक्ष लक्ष संवेदनांचा कल्लोळ माझ्या लिंगातून निघाला आणि पंकजच्या आत्म्यात विलीन झाल्या सारखा त्याच्या शरीरात विसर्जित झाला. थकलेला मी तसाच त्याच्या अंगावर पडलो. त्यानेही मला मिठीत घेतले. वरून पाण्याचा फवारा चालूच होता.
पंकजने मला उठवले, आत नेले आणि मऊसूद टॉवेलने हलक्या हाताने कोरडे केले. त्याच्या स्पर्शातून मला त्याच्या प्रेमाची कल्पना येत होती.
“जर्मनीत लाड केले होते त्याची परतफेड करतो आहेस का?” मी विचारले.
“नाही रे माझ्या राजा, तुझ्या उपकारांची परतफेड होऊच शकत नाही. तुझ्या कायम ऋणात राहीन मी.” बोलताना त्याच्या डोळ्यात टचकन पाणी आले. मलाही त्याला दुखावल्याबद्दल वाईट वाटले.
“ओ माझ्या शोनुला वाईट वाटलं ! सॉरी हं माझ्या राजा!” असे म्हणत मी त्याच्या डोळ्यातून बाहेर येणारे अश्रू माझ्या ओठांनी शोषून घेतले.
संध्याकाळी समुद्राच्या वाळूत, पाय पसरून बसलेल्या पंकजच्या मांडीवर, डोके ठेवून झोपलेला मी, स्वर्गसुखाच्या दारात उभा होतो. त्याच्या डोक्यात काय चालू होते माहित नाही पण मी मात्र त्याच्या हातावरचे जुने घड्याळ बघून “जीवनात ही घडी अशीच राहू दे” हे भावगीत आठवत होतो…..
(प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी )
No comments:
Post a Comment