marathigay सकाळी झोपेतून उठल्यावर सर्व पुरुषांचा ताठलेला असतो तसाच माझाही बाबुराव ताठला होता. चड्डीतून त्याला नीट बाहेर काढून, बाबुरावचं टोक खालच्या दिशेला वळवून मुतायला लागलो. जरा धार गेल्यावर हलके वाटले.
रात्रीचे बारा वाजले होते. मी गार्डनमध्ये येरझार्‍या घालत होतो. आज फुल्ल गांड लागली होती माझी. पुढचा महिनाभर नाइट शिफ्ट होती माझी आणि नेहमीप्रमाणे माझी वाट लागली होती. मी फोनवरच झुम कॉल चालू केला आणि बोलू लागलो.
रात्रीच्या शांततेत माझा आवाज मोठा होऊन लोकांची झोपमोड होऊ नये म्हणून मी शक्य तितक्या हळू आवाजात बोलत होतो. माझ्या या रात्रीच्या कॉल मुळे बिल्डींगच्या वॉचमनशी ओळख झाली होती. त्यामुळे त्याचा काही त्रास होणार नव्हता.
मी फोनवर बोलत असताना अचानक हवेत सिगारेटचा वास आला. आता रात्रीच्या वेळी कोण सिगारेट ओढत असावे म्हणून मी इकडे तिकडे पाहिले. दुसर्‍या मजल्यावरच्या बाल्कनीत एकटा उभा राहून सिगरेटचे झुरके मारत होता. मी जसे वर पाहिले तसा त्याने हात उंचावून मला ओळख दाखवली. रात्रीच्या अंधारात चेहरा तर काही दिसत नव्हता पण आता ह्याने हात दाखवला म्हटल्यावर मी पण हात उंचावून अभिवादन केले.
थोड्या वेळात माझा कॉल संपत आला होता.. काही मिनिटात समोरून कुणी तरी येताना दिसले.
“हाय… “ त्याने आवाज दिला.
“हाय “ मी पण उत्तर दिले. तो जवळ आला . आता त्याचा चेहरा दिसला. अरे हां , हा तर सोसायटीच्या जीममध्ये दिसतो की कधी कधी. मला ओळख पटली.
“काय रे .. इतक्या रात्री सुद्धा कॉल ?” त्याने विचारले.
“अरे हा.. नाइट आहे आणि घरात थोडा प्रॉब्लेम होतो म्हणून बाहेर येऊन घ्यावा लागतो कॉल,” मी बोललो.
तेवढ्यात त्याने शेकहँडसाठी हात पुढे केला.. मी पण त्याच्या हातात हात मिळवला.
“आपण जीम मध्ये बघतो एकमेकांना. पण कधी ओळख झाली नाही आपली,” तो बोलला.
“हां, खरं आहे. मी सौरभ..” मी माझी ओळख करून दिली.
“मी विराज..” त्याने पण हात पुढे केला.
“अरे माझी सध्या नाइट शिफ्ट आहे आणि कस्टमर यू एस मधला आहे त्यामुळे रात्री बेरात्री कॉल होत असतात. सॉरी तुझी झोपमोड झाली असेल तर… “ मी खजील होत त्याला बोललो.
“नाही रे . झोपमोड कसली. माझी पण ड्यूटी उशिरा पर्यन्त असते. मी पण जागाच असतो. तुझा आवाज ऐकला आणि म्हटले हा कोण माणूस माझ्या सारखाच नशीब घेऊन आला आहे बघावे ,” हसत हसत विराज बोलला. मी पण हसू लागलो.
“सौरभ… लगेच झोपणार नसशील तर घरी चल. मस्त पैकी कॉफी बनवतो,” त्याने घरी बोलावले. मुंबईमध्ये असे काही होणे अवघड असते. कुणी कुणाला घरी बोलावत नाही. एक तर घरे लहान लहान असतात आणि लोकांचा प्रायव्हसी खूप लागते.
“नको रे . उगाच घरच्यांची झोपमोड व्हायची….” मी संकोचून बोललो.
“डोन्ट वरी सौरभ. मी एकटाच असतो इथे. आई बाबा गावी गेले आहेत आणि करोनामुळे तिथेच अडकून पडले आहेत,” विराज बोलला,” चल ना. एवढी ओळख झाली आहे तर निदान एकत्र कॉफी तरी पिऊ. एकटायणे रहायचा तसाही कंटाळा आला आहे. गेले दोन तीन महीने घरी कुणी सुद्धा आलेले नाही किंवा मी कुठे गेलो नाहीये. पकलो आहे मी,” विराज एकदम मनमोकळे पणे बोलत होता.
“ चल तर मग,” मी बोललो तसा त्याने खुश होऊन माझ्या खांद्यावर हात टाकला.
“ये हुई ना बात ,” असे विराज म्हणाला आणि आम्ही त्याच्या घरी गेलो.
विराजचे घर म्हणजे माझ्या दादाच्या घरासारखेच होते. फक्त एवढेच की माही वेगळ्या मजल्यावर आणि वेगळ्या विंग मध्ये राहत होतो.
“सॉरी हां. घर जरा गबाळ्या अवस्थेत आहे. आई नाही ना घरी. मी एकटाच आवरणारा आणि कचरा करणारा,” विराज सांगू लागला. “तुझ्या घरी कोण कोण आहे ?” विराजने विचारले.
“मी इथे माझ्या भावाच्या घरी राहतो आहे. माझा जॉब लागला आणि वहिनी बाळंतपणासाठी माहेरी गेली. मग दादा म्हणाला इथेच रहा. आता मलाही नवी जागा शोधायला लागेल,” मी बोललो.
“का ?” विराजने विचारले.
“अरे वहिनी आली. नुकताच पुतण्याचा जन्म झाला आहे. लहान बाळ आहे अजून. रात्र झाली की रडून गोंधळ घालतो. त्यात वहिनीचे आई बाबा पण आले आहेत. असे सगळे जण मिळून नुसता गोंधळ होतो घरात. त्यात माझा रात्रीचा कॉल , पुतण्याचा गोंधळ आणि नेटची रेंज खराब असे सगळे एकत्र आले की अजूनच वैताग येतो. आजसुद्धा तसेच झाले म्हणून मग शेवटी बाहेर येऊन कॉल घेतला ,” मी विराजला सांगत होतो.
“ओह. लई भानगड आहे की म्हणजे…” माझे बोलणे ऐकता ऐकता विराजने कॉफी बनवली.
“तुझ्याकडे माणसे खूप झाली म्हणून तू परेशान आहेस आणि माझ्याकडे कुणीच नाही म्हणून मी कंटाळलो आहे,” सोफ्यावर माझ्या शेजारी बसत विराज बोलला.
“एकूण या करोना मुळे अखिल मानवजातीची गांड लागलेली आहे,” मी हसत हसत बोललो आणि विराजने माझ्या मांडीवर थाप दिली.
“अरे सौरभ. एक सुचवू का ? तशी तर पुढचे काही दिवस माझी पण नाइट शिफ्ट आहे . तू रात्री माझ्याकडे का येऊन बसत नाहीस ? तुलाही शांतता मिळेल आणि माझ्याकडे वाय फाय कनेक्शन पण चांगले येते. रात्री दोघेही जागेच असू तर कुणालाच त्रास नाही. .. बघ म्हणजे तुला चालणार असेल तर माझी काही हरकत नाही,” विराज बोलला.
आंधळा मागतो एक डोळा आणि देव देतो दोन अशी माझी अवस्था झाली. एक तर शांतपणे काम करता येईल आणि शिवाय नेट कनेक्शन पण चांगले मिळणार. अजून काय हवे आजच्या तरुणाला ? खायला आणि झवायला एक वेळ दाणा नसला तरी चालेल पण चोवीस तास नेट हवे बाबा !!
“बघतो मी विचार करून सांगतो तुला,” मी त्याला बोललो. आम्ही नंबर एक्स्चेंज केले आणि मी घरी गेलो.
दुसर्‍या दिवशी सकाळी उशिरा उठलो. आजकालच्या आम्हा तरुण पिढीचा एकच मंत्र आहे. “सकाळी उठला आणि हातात घेतला “ मी मोबाइलबद्दल बोलतो आहे बरं का ! नाही तर तुम्हाला वाटायचे सकाळी तर सगळ्यांचा बाबुराव उठलेला असतो . हा रात्री हातात घ्यायच्या ऐवजी सकाळी का घेतो ?
तर मोबाइल घेतला. स्क्रीन नोटिफिकेशन मध्येच विराजने काही लिहिल्याचे पाहिले. व्हाट्सअॅप उघडले.
विराजने लिहिले होते,” सौरभ प्लीज संकोच करू नकोस. नक्की ये. वाट बघतो. “
मी आपला थंब्सअपची स्मायली त्याला पाठवून दिली. दुपारी जेवायच्या वेळेला वहिनीशी बोललो की असा असा एक नवीन मित्र मिळाला आहे . तो पण एकटाच असतो तर मी रात्री त्याच्याकडे जात जाईन म्हणजे तुम्हाला पण त्रास नको .
वहिनी तर खुश झाली. रात्री जेवण करून मी विराजकडे गेलो. त्याने सुद्धा सोसायटीमध्ये एका कुटुंबाकडून डबा मागवला होता. करोनामुळे अनेकांची अशी पंचाईत झाली आणि अनेकांना नवे उद्योग पण सापडले.
रात्री आम्ही दोघे काम करत बसलो. साधारण एक वाजता दोघांची शिफ्ट संपली. मी हॉलमध्ये बसलो. विराजचा कॉल सुरू झाला तर तो बेडरूममध्ये जाऊन बसला.
काम झाल्यावर आम्ही दोघांनी लॅप टॉप बंद केले आणि मी विराजला म्हणालो ,” चल रे जातो घरी ..”
“काय वेडा आहेस का ? इतक्या उशिरा घरी जाऊन त्यांची झोप कशाला मोडतो आहेस ? इथेच झोप. बेडरूममध्ये. तुझी पण सोय आहे. बेड फार मोठा नाही पण दोघांना आरामात झोपता येईल.” विराजने मला वेड्यात काढले आणि आग्रहाने तिथेच झोपायला लावले.
सकाळी उठल्यावर आम्ही दोघे चहा प्यालो आणि मग मी घरी गेलो. माझ्या कॉलमुळे वहिनीच्या वडिलांना आणि दादाला पण फार डिस्टर्ब व्हायचे . झोप नीट झाली म्हणून ते दोघेही एकदम खुश होते.
त्या दिवशी विराजच्या घरी जाताना वहिनीने काही खायचा पदार्थ, विराजसाठी, एका छोट्या डब्यात दिला. विराज पण वहिनीच्या हाताची चव बघून खुश झाला. रात्री कॉल नसेल तर आम्ही दोघे गप्पा मारत बसायचो. आमच्या दोघांच्या आवडी निवडी बर्‍याच प्रमाणात सेम होत्या. आमचे आवडीचे संगीत, आमचे चित्रपट, हॉलीवूडच्या टीव्ही मालिका आमचे राजकीय विचार एकदम जुळणारे होते.
विराज मूळचा औरंगाबाद भागात राहणारा. त्याचे आई वडील तिकडेच गेले होते. आम्ही जरी नाशिक साईडचे असलो तरी माझी वहिनी मराठवाड्यातली. त्यामुळे तिच्या हाताची चव विराजला खूपच आवडली. मग रोज रात्री विराजकडे जाताना मी घरून काही तरी खाण्याचा पदार्थ घेऊन जायचो .
आमच्या गप्पा टप्पा रंगू लागल्या. अर्थात दोघांच्या वयात फारसे अंतर नव्हतेच त्यामुळे हळूच आम्ही चावट शेरेबाजी आणि सेक्स याबद्दल पण निवांत बोलू लागलो. गेम ऑफ थ्रोन्सचे भाग एकत्र बघून बघत असताना त्यातले गरम गरम सीन्स आम्हाला दोघांना तापवून टाकायचे.
एकदा असाच नेट फ्लिक्स वर बघत होतो तर हॉटसीन चालू झाला.
“सौर्‍या … यार लग्न करायला पाहिजे बघ. … साला आपल्याकडे डेटिंगची सोय नाही आणि लग्नाशिवाय जमणार नाही ,” विराज माझ्या शेजारी बसून बोलत होता.
“विरू…लग्नाशिवाय जमते रे .. फक्त माणूस लंडबाज हवा बघ.. आमच्या वर्गात तर पोरं दहावीत असतानाच ब्लु फिल्म बघायचे आणि पोरी पटवायचे . एक दोन वेळा तर पकडले पण गेले होते,” मी सुद्धा आता विराजला विरू म्हणायला लागलो होतो.
एकदा त्याने मला सौर्‍या म्हटल्यावर मी त्याला विर्‍या म्हणून हाक मारली तर तो वैतागला. “यार मला विरू म्हण रे… विर्‍या म्हटलं की एकदम वीर्यचा शॉर्ट फॉर्म केला आहे असं वाटतं . “
“तुला जमलं का हे सगळं करायला ?” विराजने विचारले आणि मी च्याक करून नाही म्हटले
“मग .. आपली हिम्मत नाही असलं काही करायची . बरोबर कुणी इंटेरेस्टेड मित्र असते तर कदाचित केले असते पण कधी तशी वेळच आली नाही,” मी आपले सरळपणे कबूल केले.
“मलाही तसच वाटतं . कंपनी असेल तर काही हिम्मत करू यार,” विराज बोलला.
आम्ही दोघे एकाच बेडवर झोपायचो. एकदा दोघे आडवे झालो आणि झोपच येत नव्हती.
“सौर्‍या काही तरी लाव ना …” विराज बोलला. मी मजेत घेतले आणि बोललो
“थांब आता तुला लवडाच लावतो,” असे म्हणून आम्ही दोघे हसलो.
“तसं नाही रे काही तरी पॉर्न लाव की बघत बघत झोपू या,” विराज बोलला.
“अरे पॉर्न लावलं की झोपायचे नसते… उठायचे असते रे, उठवण्यासाठी आहे हे …” मी हसत हसत बोललो आणि मोबाइल वरून पॉर्नची वेबसाइट शोधून एक फिल्म सुरू केली.
आम्ही दोघे बघू लागलो. त्यातला तो तगडा हीरो एकदम लांबलचक लवड्याचा , त्या बाईला ठोकत होता. गच गच गच सुरू होते आणि ती उई आह आह उम्म उम्म करून आमचा लवडा ताठवत होती.
“विरू… मला झोपताना काही तरी वाचण्याची सवय आहे आणि तू साल्या रात्री झोपताना असलं दाखवतो आहेस . तुझं काही खरं नाही बघ,” मी विराजला बोललो.
“का रे ? ताठला तर काय माझी गांड मारणार आहेस का ?” विराज बोलला. हा हा हा करत आम्ही दोघे हसलो.
“मित्रासाठी काय पण , कुठे पण आणि कधी पण .फक्त तुझी तयारी हवी ..” मी हसतच उत्तर दिले.
काही वेळातच आम्ही दोघे झोपी गेलो. सकाळी जाग आली तर मला सॉलिड मुतायला लागली होती. मी बाथरूममध्ये गेलो तर तिथे विराज उभा राहून दाढी करत होता.
“ए चल रे बाजूला हो.. मला धार मारायची आहे,” मी त्याला बोललो.
“मार की मग, मी कुठे तुझा पकडून ठेवला आहे ?”विराज पण काही कमी नव्हता.
मी बाजूला उभा राहून कमोडमध्ये मुतायला लागलो. माझी एक सवय आहे. मुतताना मी डोळे बंद करून मुततो. सकाळी झोपेतून उठल्यावर सर्व पुरुषांचा ताठलेला असतो तसाच माझाही बाबुराव ताठला होता. चड्डीतून त्याला नीट बाहेर काढून, बाबुरावचं टोक खालच्या दिशेला वळवून मुतायला लागलो. जरा धार गेल्यावर हलके वाटले.
माझ्या लक्षात आले की बाजूला विराज उभा होता आणि मी इकडे आरामात मुतत होतो. मी हळूच डोळे किलकिले करून बघितले. बाजूलाच उभा राहिलेला विराज आरश्यातून माझ्याकडे बघत होता. मी लाजून डोळे मिटले. तो माझ्याकडे बघतो आहे आणि माझा बाबुराव पण त्याला दिसतो आहे या कल्पनेनेच माझा अजून ताठला.
पण विराज पुढे काही बोललाच नाही. तो दाढी करत राहिला आणि मी माझे मुतणे झाल्यावर लवडा झटकला आणि चड्डीत सरकवून बाहेर पडलो. बर्‍याच लोकांना मित्रांसमोर तर शर्ट काढण्याचा पण संकोच असतो. माझे तसे काही नाहीये. त्यात काय झाकायचे आहे ? जे आपल्याला आहे तेच दुसर्‍या पुरुषाला पण आहे . मग कसली झाकपाक करायची?
त्या रात्री विराज माझ्याकडे बघत असताना वातावरणात, त्याच्या डोळ्यात एक वेगळीच धुंदी असल्याचे जाणवत होते. मला समजले नाही पण आज काही तरी वेगळे होते हे मात्र नक्की. आम्ही दोघे काम करत बसलो. मध्येच कधी तरी गप्पा झाल्या. जागे राहण्यासाठी कॉफी झाली. काम संपवून झोपायला गेलो तर विराजने त्याची थ्रि फोर्थ सुद्धा काढली.
“काय रे ? आज काय कमांडो स्टाइल झोपणार का ?” मी हसत विचारले .
“कमांडो स्टाइल म्हणजे ?” त्याने गोंधळून विचारले.
“अरे व्हिएतनाममध्ये जेव्हा अमेरिकन सैनिक गेले तेव्हा तिथल्या दमट हवेमुळे त्यांच्या गोट्या आणि जांघात इन्फेक्शन होऊन खाज यायला लागली. मग उपाय म्हणून त्यांनी कपडे काढून झोपायला सुरू केले. त्याला म्हणतात कमांडो स्टाइल… “ मी त्याला समजावून सांगितले तर तो हसला..
“हे तर काय आपण नेहमीच करतो. मुंबईत एकटे असलो की माझे तर फुल्ल कमांडो ट्रेनिंग चालते…” विराज हसत हसत बोलला. आता आम्ही एवढ्या मोकळेपणाने बोलण्याइतके मित्र तर नक्कीच झालो होतो.
“ओहो … म्हणजे माझ्या येण्यामुळे तुझ्या कमांडो ट्रेनिंगमध्ये अडथळा आला की काय ? “ मी पण हसतच विचारले .
“हां माझे दंड आता जरा कमी डेव्हलप होतील …” त्याने हाताने मुठ्ठ्या मारण्याची अॅक्शन करत दंडाचा व्यायाम दाखवला आणि आम्ही हसू लागलो.
“माझा तर हा व्यायाम कधीपासून बंद झाला आहे,” मी त्याला बोललो.
“हो आले लक्षात माझ्या. घरात एवढे लोक असताना कसला मुठ्ठ्या मारणार तू लेका !” विराजचे म्हणणे बरोबर होते.
“तू असताना मी काही कमांडो करत नाही. उगाच पळून जायचास. गरम होतय म्हणून फक्त अंडी घालून ( म्हणजे अंडरपॅंट बरं का ) झोपायच्या विचारात होतो. अर्थात तुला चालणार असेल तर …” मी होकारार्थी मान डोलावली तसे विराजने अंगावर पांघरुण ओढले आणि आम्ही झोपलो…
विराज झोपी गेला आणि मी फोनवर काही तरी वाचत बसलो. तसेही मला काही वाचल्यावरच झोप यायची मला सवय होती . पूर्वी पुस्तक घ्यायचो. आता मोबाईलच्या जमान्यात एखादी पी डी एफ किंवा किंडलवर पुस्तक वाचत पडायचो.
विराजचा पलंग तसा काही फार मोठा नव्हता . काही वेळातच त्याला झोप लागली. माणसाला झोप गाढ लागली की असे वाटते की आपण जसे झोपलो त्याच अवस्थेत आहोत. पण तसे नसते. झोपेत माणूस अनेक वेळा कूस बदलतो. विराज सुद्धा एका कुशीवरून दुसर्‍या कुशीवर होत होता. काही मिनिटांनी त्याची चादर अंगावरून ढळली आणि पंख्याचे वारे अंगावर पडल्यामुळे त्यानेही चादर अंगावर ओढली नाही. गरम होत असावे.
मी पुस्तक वाचताना हे सगळे बघत होतो. बाजूला पडलेला विराज जरा अंगाने भरलेला होता. माझ्यापेक्षा थोडासा जाड होता. खरे तर विराज आकाराने प्रमाणात होता. मीच थोडा बारकुसा किंवा स्किनी टाइपचा होतो. त्याचे केसाळ शरीर मला खूप आवडले. माझ्या अंगावर अजिबात केस नव्हते. त्यामुळे मला केसाळ पुरुष एकदम मॅनली वाटायचे. पुरुष कसा हवा ? तर अंगावर, हातावर, पायांवर, छातीवर केस असलेला हवा.
मध्येच विराज एका कुशीवर झाला आणि त्याच्या व्ही शेप मधून बाहेर आलेल्या त्याच्या टीर्‍या एकदम पुरी सारख्या टम्म फुगलेल्या… माझ्या समोर आल्या. एखाद्या पोरीचे बॉल एवढे असते तर माझ्या हातात आले असते का? माझ्या मनात प्रश्न आला .
बघावे तरी याचा साइज काय आहे ? असे म्हणून मी माझा पंजा उघडून विराजच्या बोच्यापाशी नेला आणि माझा पंजा आणि त्याचा बोचा किती मोठा आहे याचा अंदाज घेऊ लागलो. मी त्याच्या गांडीला हात लावला नव्हता. माझा पंजा एक दोन इंच लांबच होता. पण तेवढ्यात विराजने त्याची पोझिशन बदलली आणि पाठीवर झोपला.
ह्या त्याच्या वळण्यामुळे माझा पंजा विराजच्या गांडीखाली सापडला. आता आली का पंचाईत ! हात काढून घ्यावा तर विराजची झोप मोडली असती. आणि काय करत होतास ? म्हणून त्याने विचारले असते तर मी काय उत्तर देणार होतो ?
मी माझा हात तसाच ठेवला आणि विराज परत एकदा पोझिशन बदलेल तेव्हा हात बाजूला करू असा विचार करून तसाच पडून राहिलो. विराजच्या बोच्याची गरमी माझ्या तळहाताला जाणवत होती. आणि त्याचा मऊ पणा सुद्धा. ह्याची गांड एवढी मऊसुद आहे तर पोरीचे बॉल सुद्धा असेच असतील की . माझ्या मनात विचार चालू होते. विराज सरकतो आहे असे वाटल्यामुळे मी माझी बोट हलवली पण आता तर अजूनच प्रॉब्लेम झाला.
आता माझी दोन बोटं विराजच्या बोच्यात, अगदी गांडीच्या फटीत जाऊन अडकली. म्हणजे आता जर तो जागा झाला असता तर त्याला वाटले असते की मी त्याच्या गांडीत बोटं घालतो आहे.
माझ्या हाताला कळ लागली होती. हातावर विराजची गांड निवांत विसावली होती. धडधडत्या छातीने मी वाट बघत होतो त्याच्या हलण्याची . भेंचोद…. वर्क फ्रॉम होम करताना असलं काही होईल याची कधी कल्पना सुद्धा केली नव्हती. घरून “काम” करणे ह्याचा नवाच पैलू मला सापडला होता.
(अपूर्ण )
मित्रांच्या प्रेमाची ही एक सुरेख कथा
दिपू आणि आशुतोषचा कोवळा प्रणय रंग
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment