#marathigay मी जीभ बाहेर काढलेल्या कुत्र्यासारखा त्याच्या समोर गुडघे टेकून बसलो होतो. कुठल्याशी क्षणी त्याचे बिंड बाहेर पडणार होते आणि मला ते जिभेवर घ्यायचे होते. आणि शेवटी ती चिकट दुधाची धार बाहेर आली.
माझ्याकडे कुणी बघत नव्हते आणि आज दोन दोन तगडे घोडे माझ्या बरोबर मजा करत होते… मी “आज फिर जीने की तमन्ना है” असा विचार करत होतो.
रात्र अजून बाकी होती आणि उरलेल्या या रात्रीत माझ्या समोर काय वाढून ठेवले होते हे मला अजुन कळले नव्हते…
आता पुढे
या आधीचे भाग येथे वाचा
आज फिर जीने की तमन्ना है भाग १
आज फिर जीने की तमन्ना है भाग २
आज फिर जीने की तमन्ना है भाग ३
आज फिर जीने की तमन्ना है भाग ४
रसिकचा लंड चोखताना मधूनच मला जितेंद्रचा राग येत होता. मला न सांगता त्याने का बोलावले रसिकला? त्यानेच बोलावले असणार ! त्याशिवाय का तो नागड्यानेच दरवाजा उघडला गेला? जर त्याला माहिती नसते तर तो अंगावर निदान एक चड्डी तरी घालून गेला असता.
मग बंटी म्हणत होता ते बरोबर होते का ? जितेंद्र मला वापरुन घेणार होता का ? माझ्या डोक्यातले हे विचार चालू असतानाच रसिकने गांड उचलून माझ्या तोंडात जोराने ठोकायला सुरू केले. मला जरा श्वास गुदमरल्यासारखे होत होते. मी रसिकला बाजूला होण्यास सांगितले … पण तो काही ऐकायला तयार नव्हता. परत परत माझ्या तोंडात त्याचे कडक केळ घालून कंबर मागे पुढे करत होता.
माझे तोंड बराच वेळ लंड तोंडात घेतल्याने कोरडे पडले होते. बराच वेळ माझ्या तोंडात झवून सुद्धा रसिकचा लंड काही गळत नव्हता. शेवटी मला असह्य झाले आणि मी अक्षरशः रसिकला ढकलून देऊन मोकळा श्वास घेतला. उठून उभा राहिलो आणि ग्लास भर पाणी प्यालो.
“यार जितू काही मजा आला नाही यार. कोरडी पूच्ची आणि कोरडं तोंड झवायला काही मजा येत नाही राव,” रसिक बोलल्यावर जितूने मान डोलावली. मी जितेंद्र्च्या जवळ उभा राहिलो होतो. जितेंद्रने माझा हात ओढून मला मांडीवर बसवले आणि माझ्या मांडीवरून हात फिरवू लागला.
“मिहिर…. गांडीत घे की लेका…” जितेंद्र मला पटवण्याच्या स्वरात बोलू लागला.
“नाही रे .. मला नाही सवय नाहीये. कधी केले नाही,” मी चाचरत बोललो.
“तू तर तोंडात घ्यायच्या आधी सुद्धा असेच बोलत होतास… आता कसला भारी चोको बार करतोस ….” जितेंद्र मला खुश करायला पाहत होता.
“लवडया .. गांडीत घेतलास तर मानला तुला . नाही तर तुझा काय उपयोग?” माझे गाल आपल्या बळकट हातांनी चुरगळत रसिक बोलला.
“मेरी जान … खोल ना गांड .. खुश कर मेरे लंड को… च्युक “ तोंडाने किसचा आवाज काढत रसिक माझे गाल, माझी हनुवटी, माझे बॉल कुसकरत होता. आणि मला त्याचे हे अंगचटीला येणे अजिबात आवडत नव्हते. रसिक आणि जितेंद्र दोघांचा मला आग्रह चालू असला तरी माझी तयारी नव्हती. शेवटी रसिक कंटाळला….
“अरे नुसता गांड वर करून पडून रहा बाकीचं सगळं आम्ही दोघे बघून घेतो..” रसिक बोलत होता.
“नाही रे त्रास होईल मला… तुमचे दोघांचे लवडे खूप जाड आहेत . माझी गांड छोटी आहे. “ मी कारणे देऊ लागलो.
“वेडा आहेस का … मोठ्या लवड्याची तर खरी मजा येते. येडबुल्ल्या छोट्या लवड्याने तर गांडीत कान कोरल्यासारखे पण वाटत नाही. चल आज तुझी नथ उतरवतो… एकदम सही मौका आहे “रसिक अजूनही मला पाठवत होता.
“अरे तुला सोप्पं जावं म्हणून मी लुब्रीकंट पण मागवलं आहे. गांडीला लावले की लवडा एकदा सुळ्ळ्कन आत घुसतो बघ . मग फक्त मजाच मजा…” जितेंद्रने मला ड्युरेक्सचे एक लुब्रीकंट दाखवले. पण मला खूपच भीती वाटत होती. एकावेळी हे दोन दोन राक्षस गांडीत घुसले असते तर माझ्या बोच्याचा भोसडा झाला असतं हे नक्की.
“खूप हळू झवतो रे मी.. एकदम हळू .. तुला काहीच त्रास होणार नाही असं झवेन मी तुला,” जितेंद्र मला पटवत होता.
मी पॉर्न बघितले होते. पोरींची पूच्ची मारताना हळूच बुल्ला आत घालतात आणि मग हळू हळू दणके वाढवतात. ती बाई आह ऊह करून ओरडत असते आणि हे झवाडे ह्यांचा बुल्ला शांत करत असतात. माझीही तशीच अवस्था करणार का म्हणजे ? मी तर हे सरळ जितेंद्र्ला बोलून दाखवले तर म्हणतो कसा
“मिहिर , अरे ब्लु फिल्ममध्ये दाखवतात ते सगळच काही खरं नसतं . अरे नुसते आरडाओरडा करतात त्यामध्ये. काही वेळा तर शूटिंगच्या नंतर असले आवाज अॅड करतात. आपण आज एकदम हलका हलका तुला हवा तसा सेक्स करू यात. … एकदम स्लो.. तुला त्रास होणार नाही असं ठोकेन मी तुला. …यार मूड बनला आहे बघ … झवताना तुला असलं भारी वाटेल ना की बास …” जितेंद्र पण मस्का मारायला काही कमी नव्हता.
आणि झवून झाल्यावर ? हे तर बुल्ला धुवून मोकळे होतील. माझ्या गांडीचे काय ?
कुणी मुलगी फेगडी चालताना, कंबर वाकडी करून चालताना दिसली की गल्लीतली पोरं
“तिची काल मारली असेल नवर्‍याने नाही तर बॉय फ्रेंडने”
“तिची पाळी आली असेल म्हणून नवर्‍याने गांडीत घातला असेल…”
असे कॉमेंट मारायचे. मला तेच आठवले. नकोच ते. मी माझ्या नकारावर ठाम होतो. जितेंद्रने त्याची धंद्यातली मिठठास भाषा वापरून मला पटवायचा खूपच प्रयत्न केला पण माझी भीती काही कमी होत नव्हती. ते दोघे सांड मला बाहेर सुद्धा जाऊ देत नव्हते.
मी घरी जातो म्हटले तर दोघांनी मला असा काही दम दिला की बस . मला असे झाले की कुठून या भानगडीत पडलो. साला पाच मिनिटात चोखून संपवत होतो तेच परवडले. पिक्चर मध्ये दाखवतात तसे माझा बलात्कार करतात की काय अशी मला भीती वाटत होती.
“चल यार जितू… फिर तो इसका बुक्काके करते है “ रसिकचे हे वाक्य ऐकून मी अजूनच घाबरलो आणि जितेंद्रकडे बघू लागलो. आता हे काय नवीन लचांड काढले रसिकने ?
“घाबरू नको रे… तुला दाखवतो बुक्काके काय असतं ते… चल बस खाली जमिनीवर,” जितेंद्रने मला जमिनीवर बसवले.
दोघे सांड माझ्या बाजूने समोर उभे राहिले आणि आपापले लंड हलवून दोघांनी हात भट्टी सुरू केली. मी तोंड वर करून बघत होतो.
“आता काय करणार ?” मी दबक्या आवाजात विचारले.
“भाड्या तू तर रात्र वाया घालवलीस .. बुक्काके म्हणजे काही डेंजर नाहीये. लवडा चोखातोस तसच आहे हे…” असे म्हणून रसिकने त्याचा लंड माझ्या तोंडात दिला. आळीपाळीने दोघांनी माझ्या कडून चोखून घेतला.
थोड्या वेळाने दोघांनी हाताने लवडे हलवणे सुरू केले.
“आह आह अहह … “ रसिक आता गळायला आला होता.
हातानेच त्याने मला माझे तोंड त्याच्या बुल्ल्याजवळ आणायची खूण केली. मी माझे तोंड तिथे नेले. डोळे मिटून रसिकने शेवटचा आहा केला आणि माझ्या तोंडावर पिचकारी उडवायला सुरू केले.
रसिकच्या चीकाचे थेंब माझ्या तोंडावर, डोळ्यांवर नाकावर उडाले . एक दोन वेळा तर माझ्या आ वासलेल्या तोंडात पण गेले. बाजूला उभा असलेला जितेंद्र हे सगळे बघत त्याचाही हात चालवत होता.
रसिकचा सगळा चिक संपल्यावर त्याने सुपडा उघडा केला आणि मला चाटण्याची खूण केली. मी माझ्या जिभेने त्याचा शेवटचा थेंब सुद्धा पिऊन घेतला. आता जितेंद्र सप सप करत त्याचा हलवत होता. कसा या लोकांचा एवढा स्टॅमिना टिकतो ? याचेच मला कुतूहल होते. आता जितेंद्र सुद्धा गळायच्या बेतात आला. त्याने मला जिभ बाहेर काढ म्हणून स्वतःची जीभ बाहेर काढून खुणेने सांगितले.
मी जीभ बाहेर काढलेल्या कुत्र्यासारखा त्याच्या समोर गुडघे टेकून बसलो होतो. कुठल्याशी क्षणी त्याचे बिंड बाहेर पडणार होते आणि मला ते जिभेवर घ्यायचे होते. आणि शेवटी ती चिकट दुधाची धार बाहेर आली. बांबू हलवत असल्यामुळे ते चीकाचे थेंब इकडे तिकडे माझ्या तोंडावर पडत होते. आणि मी हवेतले बिस्किट पकडणार्‍या कुत्र्यासारखा ते थेंब तोंडात घेत होतो. माझी धावपळ बघून रसिक आणि जितेंद्र दोघेही गालातल्या गालात हसत होते.
असं सात आठ जणांच्या गॅंगने एखाद्याच्या तोंडावर चिक सोडण्याला बुक्काके म्हणतात असं रसिकने नंतर मला संगितले.
दोघांचा चिक सोडून झाल्यावर मी घड्याळ पाहिले. रात्रीचे साडे अकरा वाजले होते.
“मी जाऊ का घरी ?” मी जितेंद्र्ला विचारले. जितेंद्र माझ्या जवळ आला.
“काय रे ? गांड फाटली का तुझी ? तुला रात्रभर बोलावले कारण माझ्या लवड्यात अजून लई जोर आहे. रसिकला पण सेकंड राऊंड मारायची आहे. थांब की जरा.. अजून मजा करू ..”जितेंद्रने त्याचा हात माझ्या खांद्यावर असा काही ठेवला की मला हलता येत नव्हते. समोर रसिक पण माझी वाट अडवून उभा होता.
मी मान डोलावली.. काही करता येणे शक्य नव्हते. माझ्या तोंडात चीकाच्या चवीमुळे कसे तरीच वाटत होते. मी पाणी प्यायला उठलो.
“थांब जरा … “ असे म्हणत जितेंद्र उठला. आम्ही तिघेही अजून नागडेच होतो. जितेंद्र उठून फ्रीजकडे गेला. त्याने रेड बुलचे कॅन बाहेर काढले. एक रसिकला दिला आणि एक मला.
“हे घे.. जरा एनर्जी वाटेल. … रात्री अजून झवायची इच्छा झाली तर ताकद पाहिजे ना,” बोलता बोलता त्याने मला मांडीवर बसवले.
“थॅंक्स यार “ मी बोललो.
“माझी राणी .. तुला रसिकच्या लवड्याची भीती वाटली ना..आता बघ एकदा गळून गेला आहे त्याचा.आता एवढा ताठणार नाही. आणि मी पण नाही तुला त्रास देणार. रात्री तुला हवे असेल तर अजून एकदा शॉट मारू यात..तू म्हणालास तर फक्त मीच मारतो तुझी… एकदम हळू हळू…हम्म तुला त्रास होणार नाही असं …ओके स्विटी.. तुझ्या जितूला नाही म्हणणार ? “
बोलता बोलता जितेंद्र माझ्या गांडीवरून हात फिरवत होता. आणि त्याच्या मनात काय आहे ते मला आता समजत होते.
माझ्या छातीची धडकन आता वाढली. मला आता तिथून बाहेर पडायचे होते पण जितेंद्र् मला जाऊ नकोस म्हणून आग्रह करत होता. बरोबर रसिक सुद्धा होता. तो असा उभा होता की माझी जाण्याची वाट त्याने अडवली होती. एकूण दोघांच्या मनातली वासना मला अगदी स्पष्ट कळत होती. मी कोंडीत सापडलो होतो. वाईट फसलो होतो. आता हे दोघे राक्षस काही मला सोडतील असे वाटत नव्हते.
तेवढ्यात दरवाज्यावर धड धड झाली. कुणी तरी बाहेर आले होते.
“कपडे घाल.. बहुतेक कस्टमर आहे ..” जितेंद्रने मला सांगता सांगता स्वतः कपडे घालायला सुरू केले. पुढच्या अर्ध्या मिनिटात आम्ही तिघांनी कपडे घातले. आणि मी दरवाजा उघडला.
कुणी तरी औषधे मागण्यासाठी आले होते. जितेंद्रने त्यांना थांबण्यास सांगितले आणि औषधे आणण्यासाठी तो दुकानात गेला. माझ्या डोक्यातले चक्र सुरू झाले. जितेंद्रचा तर माझी मारण्याचा पूर्ण विचार होता. निदान मला तरी त्याचे रंग ढंग बघून तसेच वाटत होते. आणि त्याने मारली असती तर रसिक काय गप्प बसणार होता का ? त्याचाही लवडा ताठलाच असता . त्याने तर माझ्या गांडीचा पार बॅंड वाजवला असता .
हीच वेळ होती तिथून सटकण्याची . समोर कुणी तिसरे लोक असताना जितेंद्र किंवा रसिक मला अडवू शकणार नव्हते. रात्रीच्या वेळी काही तमाशा झालेला दोघांना परवडला नसता.
“ हीच वेळ आहे मिहिर इथून बाहेर पडण्याची नाही तर इस रात की सुबह नही … जा लवकर निघ .. निसट इकडून. “ माझे मन मला सांगत होते.
कपडे तर घातलेलेच होते. चपला पायात सरकवल्या .
“ मी जातो रे .. घरी बोलावले आहे” असा आवाज देऊन मी कलटी मारली.
समोर उभ्या असलेल्या रसिकने, मला काही बोलायच्या आत मी तिथून निघालो आणि विजेच्या वेगाने घरी गेलो. कस्टमर समोर असल्यामुळे रसिकला काहीच बोलता आले नाही.घरी जाऊन पांघरूणात घुसलो तरी माझ्या छातीची धड धड काही कमी होत नव्हती. अगदी थोडक्यात बचावलो होतो. “गांड बची और लाखो पाये , लौटके गांडु घर को आये ” असा विचार मी करत होतो.
औषधे घेऊन बाहेर आल्यावर मी नसल्याचे पाहून जितेंद्र खूप चिडला. रसिक आणि त्याने रात्री काय केले असेल मला काही समजले नाही. पण जितेंद्रने दुसर्‍या दिवशी फोन करून माझी खूप इज्जत काढली. मी त्याला समजावण्याचा प्रयत्न केला पण त्याचा राग इतक्या सहज जाणार नव्हता.मी त्याच्यावर अविश्वास दाखवला म्हणून तोच मला दोषी ठरवत होता.
संध्याकाळी बंटी भेटला. त्याने मला वेळीच सावध केले होते पण मीच त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले होते. मी त्याला बाजूला घेतले.
“थॅंक्स बंटी… मला वेळीच सावध केलेस…” मी बोललो. बंटीने काही जास्ती तपशील विचारले नाही. कदाचित त्याला जितेंद्र्ची ही पद्धत माहिती असावी.
“तो तुला फक्त वापरुन घेणार मिहिर. तुला एक कळले पाहिजे की तू काही त्याच्या भिकेवर अवलंबून नाहीयेस. तुला अजून कैक चांगले पार्टनर मिळतील. माझे असे झालेले. खूप खचून गेलो होतो मी . पण मग मी त्याला फाट्यावर मारायला सुरू केले आणि मग तो लायनीत आला.आता गप गुमान तोंडात घेतो माझा….पण आधी खूप नाटकं केली भडव्याने,” बंटी त्याचे अनुभव सांगू लागला.
आम्ही बराच वेळ गप्पा मारल्या. मला वाटायचे की माझा चेहरा, माझी बॉडी , माझा एकूणच अवतार यामुळे माझ्यावर कुणी प्रेम करणार नाही. कुणी मला आपल्या शरीराच्या जवळ येऊ देणार नाही… कदाचित माझ्या या अश्या विचारांमुळेच जितेंद्रला मी जणू देव मानायला लागलो. मी त्याचा शब्दशः गुलाम बनलो. त्याचा कुत्रा बनलो.
तो माझ्याशी कसा वागत होता ? त्याचा ताठला की बोलवत होता. त्याचा गळला की हाकलून देत होता. माझ्या गळण्याशी त्याला काहीच घेणे देणे नव्हते. खरे सांगायचे तर तो माझ्या बुल्ल्याला हात सुद्धा लावत नव्हता. मला काय आवडते आहे ? कधी मला सुद्धा त्याने चोखलेला आवडला असते पण त्याला माझी काहीच फिकीर नव्हती.
त्याचा लंड आणि त्याची खुशी हाच त्याच्या आवडीचा विषय होता. मी तर त्याच्या खिजगणतीत पण नव्हतो. मी त्याची वासना शमवणारे एक यंत्र बनलो होतो.. त्याची रांड बनलो होतो. आणि तो, हे बोलून सुद्धा दाखवत होता.
जितेंद्रने मला पहिल्यांदा ‘रांड’ म्हटले तेव्हा मला वाटले की असले सेक्सी बोलून त्याला मजा येते आहे पण तो मला माझी जागा दाखवून देत होता. त्याच्या मनात मी फक्त एक चप्पल होतो. हवे तेव्हा पाय आत घातला हवी तेव्हा फेकून दिली.
खरे प्रेम असे नसते. खर्‍या प्रेमात आपण दुसर्‍याचे सुख सुद्धा बघतो. आपल्या पार्टनरला काय आवडते हे बघायला हवे. खर्‍या प्रेमात दुसर्‍याचा आदर हवा.. मोकळीक हवी, स्पेस हवी , दुसर्‍याला ‘नाही’ म्हणण्याचे स्वातंत्र्य हवे. तेव्हा माझे विचार एवढे स्पष्ट नसले तरी जितेंद्र मला नीट वागवत नाही हे तरी नक्कीच कळत होते.
मी का इतका आहारी गेलो होतो जितेंद्र्च्या ? त्याने तर माझे शरीर रसिकबरोबर शेअर करून मला अजूनच खालच्या पातळीला नेऊन ठेवले. मला वस्तु बनवले. शार्पनर एक पेन्सिल काढून दुसरी घालावी तसे त्यांनी माझ्या तोंडात त्यांचे बांबू सरकवले. मी विचार करत होतो आणि तसा तसा माझा पारा वाढत होता…
शेवटी बंटी बोलला ते आठवले…” मिहिर.. कुणाचा चोखायचा ? कुणाचा घ्यायचा ? कुणाला गांड मारू द्यायची ? हे आपण ठरवायचे. दुसर्‍याने आपल्यावर जबरदस्ती करायची नाही. शेवटी आपण नाही म्हटलो तर भडवा जाईल कुठे ? का आपण त्याची दादागिरी सहन करायची ? असेल तो दिसायला भारी पण मी सुद्धा स्वतःला का कमी समजावे ? माझ्यात काही आहे म्हणूनच माझ्या तोंडात द्यायला तयार झाला ना ? कधी आपल्याला आवडते म्हणून त्याने सुद्धा काही करायला काय हरकत आहे ? मला मारावीशी वाटली तर त्याने पण तयारी दाखवली पाहिजे. दर वेळी मीच का म्हणून गांड खोलून बसायचे ? “
मी मनाशी काही ठरवले. मलासुद्धा असे दुसर्‍याच्या दयेवरचे आयुष्य जगायचे नव्हते. त्याने माझी कीव करावी.उपकार म्हणून मला जवळ करावे अशी माझी अजिबात इच्छा नव्हती. मी जितेंद्रला माझ्या आयुष्यातून वजा करायचे ठरवले. अवघड होते पण निग्रह केला मनाचा आणि व्हाट्स अॅप वर त्याला बघणे , त्याचे स्टेटस चेक करणे मी पूर्ण बंद केले.
सात आठ दिवसानी लक्ष्मी रोडवर काही तरी कामासाठी गेलो होतो. एक दुकानाबाहेर जितेंद्र एका मुलीसोबत उभा होता. त्याने माझ्याकडे पाहिले. त्याच्या डोळ्यात ओळख उमटली. मी सुद्धा हसून ओळख दिली. त्याच्या बाजूला उभ्या असलेल्या मुलीने मला त्याच्याकडे हसताना पाहिले.
कदाचित तिने त्याला “ मी कोण आहे “ म्हणून विचारले असावे. जितेंद्रने क्षणात निर्विकार चेहरा केला आणि माझ्याकडे पाठ फिरवून जणू मला ओळखतच नाही असा आव आणून तिच्याशी बोलू लागला.
मी तिथून गेलो. पण जितेंद्र्चे हे वागणे मला खटकले. हा हलकटपणा मला अपेक्षित नव्हता. आम्ही एकत्र घालवलेल्या क्षणाची तरी त्याने किंमत ठेवायला हवी होती. मला निदान ओळख तरी दाखवायला हवी होती.
घरी आलो तर टीव्हीवर ‘जब वी मेट’ चालू होता. त्यातला तो सीन बघितला. करीना तिच्या प्रियकराला फोन करते आणि त्याला दुनिया भरच्या शिव्या देऊन मन मोकळे करते. मलाही असेच वाटले की करावा एक फोन जितेंद्र्ला आणि द्याव्या शिव्या. पण माझी कसली हिम्मत होते .
संध्याकाळी जितेंद्रचा फोन आला. चक्क स्वतः हून फोन केला त्याने. शांतपणे बोलता यावे म्हणून मी गच्चीवर गेलो. उगाच भांडण नको म्हणून मी सभ्यपणे बोलायला सुरू केले.
दुपारी त्याच्या बरोबर असलेली मुलगी म्हणजे त्याची फियांसी होती. लग्न ठरले होते त्याचे. पण तो विषय तिथेच संपवून त्याने मी ‘त्या’ रात्री घाईने निघून गेलो म्हणून मला भले बुरे बोलायला सुरू केले. रसिकच्या समोर त्याची इज्जत गेली असे म्हणत होता.
मी त्याच्या शिव्या ऐकत होतो. बंटीने मला सांगितलेच होते की जितेंद्रची स्टाइल अशीच आहे. सगळी चूक नेहमी तुमचीच असते. त्याचे कधीच काही चुकत नाही. आणि आता त्याचे सगळे बोलणे तसेच होते.
मी त्याला प्रत्युत्तर द्यायला लागलो तसा तो भडकला. आवाज चढला आणि शिव्या द्यायला लागला. एका क्षणी बोलून गेला “मिहिर… भाड्या गांडु आहेस तर गांडु सारखा रहा. माझा तोंडात घेणारे आणि मला मारू देणारे तुझ्या सारखे पन्नास मिळतील मला . माझ्यावर चढायला जाऊ नकोस.. औकातीत रहा साल्या.”
ही तर माझ्या अपमानाची परिसीमा होती.
हा समजतो काय स्वतः ला? हा क्षण असा आला की माझा संयम सोडला. माझ्यातला स्वाभिमान उफाळून बाहेर आला.
त्याच्या दृष्टीने मी फक्त एक भोक होतो. बाकी माझ्यातल्या माणसाशी त्याला काहीच घेणे देणे नव्हते.
“माझ्याशी पंगा घेतला आहेस तू. तुला फार महागात पडेल …” त्याची मग्रुरी कमी होत नव्हती…
“जा भाड खाव परत फोन करू नकोस मला .. आय अॅम डन विथ यू …. मला तुझ्याशी बोलण्याची अजिबात इच्छा नाहीये… काय करशील करून करून ? फुकटच्या धमक्या तर देऊच नकोस तू.. नाही तर त्याचे परिणाम तुला सुद्धा भोगायला लागतील…” ताड ताड बोलून मी फोन ठेवला. छातीचा भाता फुललेला होता.
कुणाला खुश करण्याचे बंधन माझ्यावर नव्हते. मी ठरवले.. आता या पुढे जगायचे , झवायचे ते माझ्या अटींवर. मला आवडेल त्याच्या बरोबर, मला हवे असेल तेव्हाच आणि मला हवे तसेच झवायला मिळणार असेल तरच मी हो म्हणणार नाही तर फाट्यावर मारणार. माझे आयुष्य आहे , माझे शरीर आहे . माझ्या आनंदासाठी वापरणार….
जीवनातला एक अमूल्य धडा शिकलो होतो की माझा आनंद हा कुणा दुसर्‍या व्यक्तीवर अवलंबून ठेवायचा नाही …. दुसर्‍या कुणाच्या हाती आपल्या आयुष्याची, आनंदाची दोरी अजिबात द्यायची नाही. माझ्या मनाचा हा निर्धार होण्यासाठी बराच मनस्ताप , बरीच जबरदस्ती मी सहन केली होती. पण आता नाही…आता नाही आणि या पुढे कधीच नाही.
मी फोन खिशात ठेवला आणि हवेची मोकळी झुळूक छाती भरून आत घेतली… मनात संगीत चालू होते..
“कल के अंधेरों से निकल के
देखा है आँखें मलते-मलते
फूल ही फूल ज़िंदगी बहार है
तय कर लिया..
आज फिर जीने की तमन्ना है …“
(समाप्त)
बिट्टू आणि जतिन भाईने नवा माल कसा पटवला ?
आणि विवाहित शशांकला सुख सापडले
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment