कुठल्या पावलांनी सुख घरी येईल हे काही सांगता येत नाही. माणसं कशी बदलतील, कशी वागतील हे सुद्धा आपण ओळखू शकत नाही. माणसांना आपण ओळखतो असा एक चुकीचा भ्रम आपल्या डोक्यात असतो. पण हे सगळं आपल्याला समजतं तरी का ? की आपण फुकटच स्वतःला फार कळते असे समजून शहाणे समजत असतो ?
त्या दिवशी मी घरी आलो तर एक अनोळखी तरुण आमच्या सोफ्यावर बसला होता. माझ्या वडिलांशी बोलत होता. मी कॉलेजमधून आलो आणि त्यांच्या बोलण्याकडे लक्ष न देता वर माझ्या खोलीत निघून गेलो. काही वेळाने पपांनी हाक मारून मला खाली बोलावले म्हणून गेलो.
“वीर, हा जगदीश…माझ्या मित्राचा मुलगा.. आपल्याकडेच राहणार आहे पुढचा महिना भर…तुझ्या खोलीत याचे सामान घेऊन जा आणि जेवायला खाली ये…आणि जगदीश… हा आमचा वीरेश … मी याला वीर म्हणतो बाकी सगळे लोक याला विरू म्हणतात…”
त्याने माझ्याकडे बघत शेकहँडसाठी हात पुढे केला. मी पण त्याच्याशी शेक हँड केला. खणखणीत हात होता त्याचा. मी आता त्याच्याकडे नीट पाहिले. जगदीश साधारण 28-29 वर्षांचा असावा. माझ्यापेक्षा सहा सात वर्षे तरी मोठा…रुंद खांदे, गहिरे बदामी डोळे.. कोरीव ओठ आणि तरतरीत नाक. एकुणात देखणा म्हणावा असा पुरुष होता…
मी त्याचे सामान घेऊन वरती माझ्या खोलीत गेलो. आमच्या बंगल्यात खाली दोन बेडरूम होत्या पण एकात आई पप्पा आणि दुसर्‍यात माझी आजी राहायची. आजीला सोबत हवी , रात्री बेरात्री काही लागले तर आपण जवळ असावे म्हणून पपांनी ही व्यवस्था केली होती.
गच्चीवर असणारी माझी खोली छोटीशी होती. वरतीच एक मोरी पण केली होती. उघडीच होती पण मला आंघोळ करता येईल अशी होती. रूमच्या बाहेर एक टॉयलेट पण होते. मी त्याचे सामान ठेवले आणि परत खाली आलो.
आम्ही जेवायला बसलो तेव्हा या दोघांच्या गप्पा चालू झाल्या. जगदीशच्या वडिलांची वॉटर पंपची एजन्सी होती. माझ्या वडिलांची पण होती. पण जगदीश आणि त्याचे कुटुंबिय नागपुर भागातले होते. जगदीशला आता पुण्याजवळच्या एखाद्या ठिकाणी नवीन दुकान टाकायचे होते. पुण्याच्या गिर्हाइकांचा अंदाज यावा, दुकान व्यापार सांभाळण्याचे अजून ज्ञान मिळावे म्हणून माझ्या पप्पांच्याकडे त्याला धाडले होते. महिनाभर तो आमच्याच घरी राहून आमच्या दुकानात काम करणार होता.
त्यांच्या दोघांच्या ज्या काही गप्पा चालू होत्या त्यामध्ये मला कणभर सुद्धा रस नव्हता. शिष्टच वाटला मला तो. माझ्याशी तर बोलत सुद्धा नव्हता. गेला उडत. मी पण काही स्वतःहून बोलणार नव्हतो त्याच्याशी. जेवण झाल्यावर मी वर निघून गेलो आणि झोपेचे नाटक करू लागलो.
काही वेळाने जगदीश आला. मी त्याच्यासाठी बेडची एक बाजू रिकामी ठेवली होती. त्याच्यासाठी उशी पांघरूण काढून ठेवले होते. त्याने मला काही तरी विचारले पण मला त्याचा राग आलेला असल्याने मी झोपेचे नाटक सुरूच ठेवले. शेवटी तो बाजूला झोपला.
बर्‍याच वेळाने मला जाग आली. रूम मधला नाइट लॅम्प चालू होता. मी कुशीवर झालो आणि जगदीशकडे बघू लागलो. त्याने एक शॉर्ट घातली होती आणि वर नुसता बनियन होता. जगदीशचे दंड, त्याच्या बेटकुळया आणि लोखंडी मांड्या मला सहज दिसत होत्या. मी नीट बघितले तर मंद श्वास घेत त्याची भारदार छाती लयबद्ध तालात वर खाली होत होती. छातीवर केसांचे जंगल होते..मला मोह झाला की या केसात हात घालून त्याच्या कुशीत झोपून जावे…पण असे कसे शक्य होते?
मी झोपेतच चित्र विचित्र स्वप्ने बघत हळूच झोपी गेलो. सकाळ झाली तर जगदीश माझ्या आधीच उठला होता. गच्चीत गेलो तर त्याचे दंड बैठका मारणे चालू होते…उगाच नाही दंडाच्या बेटकुळया दिसत होत्या…घामाघूम झालेला जगदीश माझ्याकडे बघून हसला.
“वीरेश , आंघोळ कुठे करायची रे? खाली जायचे का ?” त्याने विचारले
काही न बोलता , मी फक्त आतल्या मोरीकडे बोट दाखवले आणि चहा प्यायला खाली गेलो. चहा पिताना सुद्धा पप्पा आणि जगदीशचे धंद्याचेच बोलणे सुरू होते. मी आपले माझे चहा पिणे उरकले आणि वर आंघोळीला गेलो.
माझी आंघोळ चालू असतानाच जगदीश आत आला. आमची मोरी उघडीच होती. मी नळ सोडून फक्त अंडरपॅंटवर होतो. जगदीशने माझ्याकडे पाहिले.
“ओह सॉरी …मी बाहेर थांबतो…” तो बाहेर जाऊ लागला.
“इट्स ओके…आपण दोघेच तर आहोत . जेंट्समध्ये काय लाजायचं ?” मी बोललो.
तो थांबला. मी आंघोळ संपवून बाहेर आलो आणि टॉवेल गुंडाळून कपडे बदलू लागलो.
“मी पण आंघोळ करून घेतो…” जगदीश बोलला आणि कपडे काढू लागला. त्याचे मर्दानी शरीर मी बघत होतो. त्याच्या हात किंवा पायावर अजिबात केस नव्हते पण छातीवर नुसतं जंगल उगवले होते… बोचा एकदम गच्च होता आणि खालच्या मांड्या तर त्याहून एकदम तंगडी कबाब…
मी एखाद्या हावरटासारखा जगदीश कडे बघत होतो. एकदम लक्षात आले की असा का वेड्यासारखा वागतो आहे मी ? अचानक मी दुसरीकडे बघू लागलो आणि जगदीश आंघोळ करू लागला. मी चूपचाप कपडे बदलले आणि नाश्त्यासाठी खाली गेलो. माझा नाश्ता झाला आणि मी कॉलेजला सटकलो.
रात्री उशिरा, जगदीशला फोन आला. बहुतेक मित्राचा असावा. फोनवर बोलता बोलता जगदीश त्याला बोलला ,” उद्या परवा हॉटेल शोधतो एखादे. उगाच या लोकांना त्रास नको….” मी ते ऐकले. मी जगदीश बरोबर बोलत नसलो तरी त्याचा सहवास मला हवा होता… माझ्या मनात काय चालले होते मलाही कळत नव्हते…
फोन संपवून जगदीश आत आल्यावर मी तोंड उघडले…
“तुम्ही हॉटेलवर राहायला जाणार ?”
“हो…” एवढेच बोलून जगदीश गप्प बसला.
“का पण ? आमचे घर आवडले नाही का ?” मी विचारले.
“घर आवडले …पण बहुतेक मी तुझ्या खोलीत घुसले हे तुला आवडलेले दिसत नाहीये… उगाच तुझ्या इच्छेविरुद्ध कशाला इथे राहू?” जगदीश बोलला.
“पण तुम्हाला कोण म्हटले की मला आवडले नाही म्हणून ?” मला त्याला जे सांगायचे होते ते डायरेक्ट सांगता येत नव्हते… मी शब्द शोधत होतो.
“हेच बघ ना… गेल्या दोन दिवसात तू माझ्याशी मोजून चार वाक्य बोलला असशील… आणि ती सुद्धा माझ्याशी अहो जहो करून बोलतो आहेस…तुला मी परका वाटतो आहे हे तर स्पष्टच आहे…” जगदीश एकदम शांतपणे बोलत होता… माझ्यापेक्षा मोठा होता ना…
“तसं नाही हो… तसं नाही रे… एक तर मला अशी अनोळखी माणसाशी बोलायची सवय नाही. आणि त्यात तू तर फक्त आमच्या बाबांशीच बोलतो. मी कुठे तुझ्याशी बोललो तर तुला वाटेल काय मूर्ख मुलगा आहे,” मी बोललो.
“हा हा हा ..” करत जगदीश जोरात हसला. “ओहो, तर असा प्रॉब्लेम आहे तर. चल मीच तुला माझ्या बद्दल सांगतो… मला एक तर जगदीश म्हणून हाक मार. मी तर तुझ्यापेक्षा फक्त पाच सहा वर्षे मोठा असेल.. माझे मित्रा तर मला दिशू म्हणूनच हाक मारतात. तू पण मला दिशू म्हटलेस तरी चालेल. मला पण गप्पा मारला आवडतात. पण तू खूप रिझर्व्ह स्वभावाचा वाटलास म्हणून मी फार बोललो नव्हतो….तर मग ? …. मुझसे दोस्ती करोगे ?” त्याने हात पुढे करत मला विचारले.
माझ्या ओठांवर हसू आलो. मी हसलो की माझ्या गालांवर खूप सुंदर खळी पडायची. मी हात पुढे केला. तसे दिशुने शेक हँड केला आणि मला जवळ ओढले…
“गले मिलो यार.. दोस्त हमेशा गले मिलते है “ असे म्हणत त्याने मला त्याच्या बलदंड मिठीत सामावून घेतले.
आता मी पण माझा आखडूपणा सोडून त्याच्याशी मोकळेपणाने वागायचे ठरवले. त्याच्या मिठीत गेल्यावर एक आश्वस्त पणा जाणवला , एक सुकून मिळाला….हे काय होते काही कळत नव्हते…पण दिशू मला माझा वाटत होता.
त्या रात्री आम्ही बराच वेळ गप्पा मारत बसलो. आवडी निवडी. नुकतेच पाहिलेले चित्रपट, आवडत्या हिरोईन्स…दिशूला अधून मधून सिगरेट ओढण्याची सवय होती . पण इथे ओढली असती तर चांगले दिसले नसते म्हणून त्याने सिगरेटचे पाकीट आणलेच नव्हते. त्याचे हे सीक्रेट त्याने सांगितल्यावर मी पण त्याला कशी एकदा चोरून सिगरेट ओढून बघितली होतीते सांगितले . एखाद्या जवळच्या मित्रालाच मी माझे हे सीक्रेट सांगितले असते.
मी त्याला आमच्या गावाबद्दल सांगत होतो आणि तो मला त्याचे घर, घरातले लोक, मित्र मंडळ अशी सगळी माहिती सांगत होता. रात्री गप्पा मारता मारता कधी डोळा लागला कळलेच नाही. सकाळी जाग आली तर माझा हात दिशूच्या छातीवर विसावला होता. मी त्याच्या छातीवरच्या नरम केसांचा रेशमी स्पर्श अनुभवत थोडा वेळ पडून राहिलो. तिथून हात काढूच नये असे वाटत होते.
काही वेळातच दिशूची पण झोप झाली आणि तो उठून बसला.
“तुला विरू म्हणू का ? मला तर तुझे नाव विरेशच्या किंवा विरूच्या ऐवजी… इशू ठेवावं असाच वाटतं आहे…” दिशू बोलला.
“मस्तच… चालेल की … तू दिशू आणि मी इशू…पण हे फक्त तूच म्हणायचं … बाकी कुणाला सांगायचं नाही…” मी लाडिकपणे त्याला बोललो.
“जैसा हुकूम मालिक का !” नाटकीपणे बोलत दिशुने मला खुश केले.
“तर इशू…. व्यायाम करणार आहेस की नाही…म्हणजे करतोस की नाही ?” दिशूने विचारले.
“नाही रे .. कधी त्या भानगडीत पडलो नाही…” मी बोललो.
“लेका..असा आळस करू नकोस…कशी पोरगी पटणार तुला ? चल आजपासून सुरू कर…” असे म्हणून दिशुने मला सूर्य नमस्कार शिकवले आणि बारा सूर्य नमस्कार घालून पण घेतले.
दिशू शिकवतो आहे म्हटल्यावर मलाही उत्साह आला.
“अजून काय करू ?” मी विचारले.
“आज एवढाच कर. एका दिवशी अति करू नकोस. हळू हळू पुढे जावे…” दिशू बोलला. तेवढ्यात बाबा आले म्हणून आमची चर्चा थांबली आणि मी आंघोळीला पळालो. दोन चार दिवसात, दिशुने माझा व्यायाम वाढवला.
“काय होणार व्यायामाने ?” मी एकदा त्याला विचारले.
“इशू… पोरी बोलल्या नाहीत तरी त्यांचं लक्ष तुझ्या बॉडीवर असतच की. पोरगा लुकडा आहे का ? फोपसा आहे का ? मैदयाचे पोते आहे की लोखंडी कॅडबरी आहे यावर त्याला लाइन द्यायची की नाही हे ठरवतात पोरी…” दिशू बोलला.
“हो …आला मोठा मला शिकवणारा एवढा व्यायाम करतो स्वतः … पटली आहे का एखादी तरी?” मी त्याला चिडवत विचारले. खरे तर मला त्याचा कुणी डाव आहे की नाही ते जाणून घ्यायचे होते.
दिशू गालातल्या गालात हसला… आणि त्याने होकारार्थी मान डोलावली…
“दाखव की फोटो…” मी संध्याकाळी त्याच्या मागे टुमणे लावले. आम्ही झोपायच्या वेळेला, त्याने मला मोबाईलवर फोटो दाखवला.
“ वा…चांगली आहे दिसायला पण तुझ्यापेक्षा सुंदर नक्कीच नाही…” मला तिचा फोटो बघून मत्सर वाटत होता. का कुणास ठाऊक माझ्या दिशूला दुसरे कुणी आवडत आहे हे जरा सहन झाले नाही.
“असू दे … माझी जान आहे ती…” त्याने फोन बंद केला आणि डोळे मिटून तो पडला.
“दिशू… तुझं तिच्यावर प्रेम आहे हे तिला सांगितले आहेस का ?नाही तर नुसताच वन वे ट्रॅफिक !” मी हसत बोललो.
“तिला माहिती आहे की मला ती आवडते. असं आम्ही कधी डायरेक्ट बोललो नाहीत. पण ती लाइन देत राहते मला … “ दिशू बोलला.
“कसं वाटतं रे प्रेमात पडल्यावर ?” मी विचारले.
“काय सांगू इशू …. डोळे मिटले की तीच समोर येते. तिला मिठीत घेऊन स्वर्ग मिळेल असे वाटते… तिच्या चेहर्‍याचा, अंगाचा एक तुकडा पाहण्यासाठी जीव कासावीस होते… ती दिसली नाही तर दिवस पूर्ण झाला असे वाटतच नाही. तिचे बोलणे ऐकले नाही तर कानावर नुसता कोलाहल होत राहतो…” दिशू बोलला.
मी मन लावून त्याचे बोलणे ऐकत होतो. माझ्या मित्रांचे पण डाव होते पण कुणाला अश्या शब्दात बोलताना ऐकले नव्हते… कदाचित कुणी एवढा विचार सुद्धा केला नसेल…
“हम्म … प्यार के साईड ईफेक्ट्स म्हणायचे तर हे …” मी बोललो.
पुढचे एक दोन दिवस माझे पप्पा आणि दिशू जवळपासच्या गावात जाऊन उधारी वसूल करणार होते. दिशुला हा पण अनुभव असावा म्हणून पप्पानी मुद्दाम ही ट्रीप प्लान केली होती. हे दोघे पपांच्या एका मित्राच्या घरी राहणार होते.
त्या रात्री माझ्या खोलीत एकटे झोपताना मला खूपच वेगळे वाटत होते. माझ्या शेजारी झोपणारा दिशुचा बलदंड देह मला रात्री आठवला. माझा दिशू रात्री एकटाच झोपला असेल… मला झोप येइना. मी रात्री उठलो. दिवा लावला. पलीकडे दिशूची सुटकेस होती. ती उघडून दिशुचा शर्ट, बनियन, पॅंट बाहेर काढली आणि माझ्या बेडवर उश्या ठेवून त्यांना हे कपडे चढवले.
मी त्या उश्यांच्या बाजूला झोपलो. आता माझ्या शेजारी दिशू झोपला आहे असे वाटत होते. मी कुशीवर झालो… माझ्या दिशूच्या छातीवरून हात फिरवत म्हणालो…
“किती दुष्ट आहेस रे? का गेलास मला एकट्याला सोडून ?” मी त्याच्या ती शर्टवरून हात फिरवू लागलो. दिशूच्या उघड्या केसाळ छातीवरून हात फिरवताना मला कसे वाटेल याची कल्पना करू लागलो. हळू हळू माझा हात दिशूच्या पोटावर सरकला.. त्याला काहीच प्रॉब्लेम नव्हता.. त्या सपाट पोटावरून हात फिरवताना माझ्या मनात खट्याळ कल्पना आली …. आणि हात अजूनच खाली सरकवला. आता त्याच्या व्ही शेप जॉकिचे इलास्टिक माझ्या हाताला टोचत होते.. का होती ही अडचण… दूर करावी का ? माझ्या दिशूच्या अजून जवळ जावे का ? माझ्या मनात विचार चालू होते.
त्या कल्पनेनेच मी पेटून उठलो. माझ्या चड्डीचे बंद मी सोडले. माझा ताठला लंड मी अॅडजस्ट केला आणि माझा पाय उचलून पलीकडे ठेवलेल्या लोडवर टाकला. मनात होते की हीच माझ्या दिशूची कणखर मांडी….. मी माझा सोटा त्या लोडवर टेकवला. तिथे असलेली जॉकि मऊ मुलायम होती. जणू माझ्या दिशुच्या बाबुरावचे रक्षण करत होती. मी त्यावरच माझा लंड घासून लागलो. मनात दिशूची कल्पना करू लागलो. जणू दिशूच्या लवड्यावर माझा लवडा घासत होतो.
तो प्रत्यक्ष माझ्या बाजूला असताना असे काही करायची माझी हिम्मत झाली नसती पण आज तर त्याची काहीच हरकत नव्हती… मी खाली वाकलो आणि त्या जॉकिला तोंडात घेऊन जणू दिशुचाच लवडा चोखतो आहे अशी कल्पना करू लागलो…. वा … उम्म..आह…उम्म म्मम्मम्मम्म… त्या अंडरपॅंटचे कापड तोंडात घेऊन सुद्धा मला खूप मजा येत होती. दिशूच्या लवड्याचा, चड्डीला लागलेला, तो उग्र सुगंध मला हवाहवासा वाटत होता…
माझी मूठ मारण्याची ही स्टायल होती. मी त्या लोडवर चढून त्यालाच झवायचो. मी आज त्या उश्या आणि लोडाला माझ्या दिशुचे कपडे चढवून झवत होतो. मी माझा सोटा त्या चड्डीवर रगडू लागलो आणि काही मिनिटातच झाडून मोकळा झालो. माझ्या दिशुवर माझे प्रेम जडले होते का ?
सकाळी उठल्यावर माझी गांड फाटली. दिशूची चड्डी माझ्या चिकाने फुल्ल ओली झाली होती. मी पटकन ती चड्डी धुवायला घेतली आणि वाळत टाकली. उगाच माझ्या चीकाचे डाग दिसले असते तर दिशूला संशय आला असता.
त्या दिवशी दिशुने प्रेमाबद्दल जे मला सांगितले ते सगळेच मला अनुभवला येत होते. दिशूची जवळीक मला हवी होती. त्याचे उठणे ,बसणे, चालणे, बोलणे… सगळे बघत राहावे अशीच माझी इच्छा होती… आणि तो दिसत नव्हता म्हणून मी व्याकूळ झालो होतो.
दिशुने ,त्याच्या त्या मनातल्या गर्लफ्रेंडला, प्रेमाबद्दल अजून काही सांगितले नव्हते. पण मला तसे चालणार नव्हते…त्या दिवशी दुपारी बराच वेळ घालवून मी एक पत्र लिहिले…माझ्या भावना व्यक्त करणारे.. दिशुला माझ्या प्रेमाची खात्री देणारे आणि त्याची साथ मागणारे… मी करतो आहे तो मूर्खपणा असेल कदाचित पण मला माझ्या दिशूला गमवायचे नव्हते.
माझ्या प्रेमाची कबुली न देता.. नुसतेच त्याला माझे प्रेम कळेल अश्या आशेवर बसायचे नव्हते. मी तासभर खपून एक मस्त चिठ्ठी लिहिली आणि त्याच्या उशीखाली ठेवून दिली. रात्री उशिरा दिशू आणि पप्पा घरी आले. दिशू माझ्या शेजारी झोपायला आला तेव्हा मी झोपेतच होतो.
सकाळी उठलो. दिशू बाजूला नव्हता. मी घाईने त्याची उशी उचलून बघितली.. खाली चिठ्ठी नव्हती. माझे काळीज धडकायला लागले होते…. समोरून दिशू येत होता. त्याच्या चेहर्‍यावर कुठलीच प्रतिक्रिया नव्हती….काय होणार माझ्या प्रेमाचे ? दिशू भडकला का ? पप्पांना सांगून माझी गांड लागणार का ? माझ्या कपाळावर घाम जमला…प्यार के साईड ईफेक्ट्स असे असतील याची कल्पनाच नव्हती हो…
सौरभने स्वप्नीलला दिले हॉटेलवर सरप्राइज
आज कुछ तुफानी करते है – मिलिंदने केले तरी काय ?
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment