Copy Not Allowed

Friday 24 June 2022

कस्तुरिमृग भाग १ Marathi Gay story

गोर्‍या देहावरची कांती..नागिणीची कात. येडे झालो आम्ही ज्यावी एक दिस रात…

तुझ्या रूपाचं बाशिंग डोळ्यात… तुझ्या वाचून सुन्नाट दिन रात…”

स्टेजवर उभा राहून मकरंद त्याच्या खणखणीत आवाजात जैत रे जैत चित्रपटामधले गाणे म्हणत होता आणि आम्ही सगळे मंत्रमुग्ध होऊन त्याचा परफॉर्मन्स बघत होतो. सोसायटीच्या गणपतिमध्ये होणारे कार्यक्रम म्हणजे माहिती नसलेले कलाकार सापडण्याची एक भारीच संधी होती.

सोसायटीच्या मैदानात स्टेजवर एकच प्रकाशझोत सोडलेला होता आणि त्या प्रकाशात न्हाऊन निघालेला मक्या स्टेजवर पाय रोवून, डोळे मिटून, तन्मय होऊन गात होता. मी मनाशीच त्याचा हेवा करत होतो. कसले दैवी देणे असते नाही एकेकाला !

आणि आमच्याकडे बघा. नुसतीच ऊंची बाकी काहीच नाही. जवळून गेलो तरी कुणी कौतुकाने बघणार नाही . काय बघायचे या एरंडाच्या झाडाला ? मला तर त्यामुळे कुणाशी बोलणे किंवा कुणाशी ओळख करून घेणे म्हणजे महा संकट वाटायचे. अभ्यासात फार काही हुशार नाही कसले कौशल्य नाही, ते सगळे विशेष गुण माझ्या धाकट्या भावाकडे. त्यामुळे घरात त्याचाच उदो उदो चाललेला असायचा. शेंडेफळ आणि हुशार म्हणजे हिन्दीत म्हणतात तसे “सब की आंखोंका तारा”.

माझ्या मनात हे विचार चालू असतानाच समोर सायली येऊन उभी राहिली..आणि अगदी मन उडू उडू झालं …. सायलीला बघितले की वाटायचे अशी कुणी आपल्याला मिळेल का ? कधी आपल्याकडे बघेल का ? की आपले लग्न आई वडिलांनी शोधलेल्या एखाद्या बहनजी छाप मुलीशीच होणार ?

सायली म्हणजे वार्‍याची झुळूक… गोड आवाजातले तिचे बोलणे मी बघत होतो… हो… एवढ्या गोंधळात काही ऐकू येणार नव्हतेच पण तिच्या शेजारी असणार्‍या कुणाशी तरी ती बोलत होती आणि मी ते बघत होतो.

मी, तिथे, तिच्या अगदी मागेच उभा असताना तिची पर्स माझ्या लवड्यावर घासली जात होती. एवढ्या गर्दीत असे खाली वाकून बघणे योग्य दिसले नसते पण मला तिच्या पर्सचा कडक स्पर्श जाणवत होता. आणि खाली माझी ताठी वाढत होती.

मी जणू कार्यक्रमात गुंग आहे असे दाखवत समोर बघत उभा होतो. तेवढ्यात माझ्या पोटावर कुणी तरी चापट मारली…

“पाशा भाय…. चला… की अजून महत्वाचा कार्यक्रम व्हायचा आहे ?” मी चमकलो. तो मक्या होता. याचे गाणे कधी संपले?

“ अरे मक्या… तू तर स्टेजवर होतास ना ?” मी आश्चर्यचकीत झालो होतो. गाणे संपले कधी ? आणि मला कळले कसे नाही? सायलीकडे बघण्यात मी सगळे विसरलो की काय ?

“आधी इथून बाजूला ये, मग बोलतो…”मक्याने मला हाताला धरून बाहेर ओढले आणि गर्दीपासून दूर नेले.

“साल्या…तुला पुसी कॅट म्हणतो ते काही चुकीचं नाहीये..” मक्या लोकांसमोर मला पाशाभाई म्हणत असला तरी आम्ही एकटे असलो की पुसी कॅट म्हणायचा.

“काय झालं ?” मी विचारले.

“बीसी, ती सायली एवढ्या जवळ उभी होती तर बोललास की नाही ? नसशीलच बोलला…. तुझ्या गांडीत कसला बुडबुडा येतो रे ?”

मक्या माझा मित्र होता. म्हणजे या सोसायटीमध्ये आल्यावर अनेक मित्र झाले पण मक्याशी सूत सहजच जमले. असं होतं ना की एखादा माणूस भेटला की असे वाटते याच्याशी तर खूप जुनी ओळख आहे. तसेच काहीसे झाले होते.

“नाही यार तुला तर माहितीच आहे कुणाशी बोलायचं आणि त्यात परत पोरींशी बोलायचं म्हणजे माझी कसली गांड फाटते,” आम्ही त्या गर्दीपासून दूर गेलो. आज सगळी सोसायटी कार्यक्रम बघायला लोटली होती त्यामुळे आमचे गप्पा मारायचे स्पॉट एकदम रिकामे होते.

“तुझी हिम्मत होत नसेल तर मी जाऊन सांगू का ?” मक्याने विचारले.

“ए बाबा, असले काही करू नकोस,” मी हात जोडले.

या मक्याने एकदा नेहाला म्हटले होते, “नेहा हा बबलू म्हणतो आहे आज तुझा आऊट फिट एकदम सेक्सी दिसतो आहे…”

नेहाने हे ऐकून त्याला एक स्माईल दिले पण बबलूची गांड फाटली होती. मक्या होताच तसा. एकदम निवांत बोलायचा. मनात येईल ते सांगून टाकायचा. कुठून येतो एवढा कॉन्फिडन्स ? मला तर याचेच आश्चर्य वाटायचे.

“मक्या लवडया , तुझा काही नेम नाही, कुणाला काहीही जाऊन बोलशिल. अशी कशी हिम्मत होते रे तुझी ? इथे आमच्याकडे बघ .. समोरून कुणी आले तरी बोलायला जीभ रेटत नाही,” मी बोललो.

“तेच तर म्हणतो मी ? अशी कशी दातखिळ बसते तुझी ? एवढी मस्त ऊंची आहे, कसली बॉडी आहे…एकदम सेक्सी पर्सनॅलिटी आहे असा कसा नखं खातोस रे ?” मक्याने त्याचे नेहमीचे पुराण लावले.

मक्याचे वागणे म्हणजे एकदम अनपेक्षित, बिनधास्त असायचे. एकदा आम्ही सगळे पार्टी करण्यासाठी अनिशच्या घरी जमलो होतो. काही जणांनी बियर मारली होती. मक्या तर सुटलाच होता. त्याने नुकतेच रिलीज झालेले मोहित चोहानचे हिरोपंतीमधले गाणे सुरू केले.

“थोडी थोडी कत्थई सी ऊसकी आंखे, सुरमे भरी

उसके होठोंपे मुस्कुराये ….हाय दुनिया मेरी

हो …चखना भी चाहू , रखनाभी चाहू….सबसे छुपाके उसे हाय…..

रब्बा रब्बा , मेरे रब्बा रब्बा ….”

आम्ही सगळे अनिशच्या हॉलमध्ये गोल कोंडाळे करून बसलो होतो आणि आमच्या मागे फिरत मक्या गाणे म्हणत होता…मध्येच त्याने अशक्य असे काही तरी केले….चखना भी चाहू,,,,असे तो गाण्यात म्हटला  आणि क्षणात वाकून त्याने माझ्या गालाचा मुका घेतला…

हे तर अगदीच अनपेक्षित होते..सगळे जण खळखळून हसले आणि मी लाजून लाल झालो….

“प्रशांत साल्या आम्ही प्यालो आहोत आणि तुझी शुद्ध गेली आहे का ?” अनिश बोलला . मी प्रश्नार्थक नजरेने त्याच्याकडे पाहिले.

“अरे मघापासुन हा मक्या तुझ्याशी काहीतरी चावटपणा करणार म्हणून आमच्या खाणाखुणा चालू होत्या आणि फक्त तुझ्याच लक्षात आले नाही…” अनिशने सांगितले तेव्हा माझ्या डोक्यात प्रकाश पडला.

“च्यायला हा पाशा एवढा लाजतो ना की पहिल्या रात्री बायकोला ठोकणार कसा ? हाच प्रश्न पडतो..नाही तर तिला विचारायचा …तू आज इथे झोपणार आहेस हे घरी सांगून आली आहेस ना ? मी तुझ्या बाजूला झोपलो तर चालेल ना ?” मक्याने माझी खेचायला सुरुवात केली आणि सगळ्यांना टाइमपास सापडला.

खरोखर मी म्हणजे लाजाळूचे झाड होतो. हा मक्या , बुटका, थोडासा जाडा, दिसायला काही एवढा खास नाही तरी पण त्याचा आत्मविश्वास ओसंडून वाहत असायचा. मला मात्र माझे दिसणे, सुमार बुद्धिमत्ता किंवा मध्यमवर्गीय असण्याचा कॉम्प्लेक्स होता. कुणाशी बोलायचे म्हटले की त्याला आपल्याबद्दल काय वाटत असेल याचा कल्पनांनी मी घाबरून जायचो. उगाच आपण काही बोलायचे आणि समोरच्या माणसाने लाज काढायची याचीच भीती मला जास्ती होती.

मला मक्याने गर्दी पासून दूर नेले आणि म्हणाला ,” आज पण संधि वाया घालवलीस .. ती तुझ्या समोर येऊन उभी राहिली म्हणजे नक्कीच ती तुला लाइन देत होती. आणि तू नुसता बघत उभा राहिलास….लवडा ताठ करून …” हसत हसत असे बोलून मक्याने एकदम माझ्या लवड्याला हात लावला. खरच माझा छोटू ताठला होता. मी संकोचाने  चटकन कंबर मागे घेतली. आणि मक्या माझ्या फजितीवर हसत बसला.

“साल्या तुझा क्लास घेतला पाहिजे…. पोरगी पटवायची कशी आणि च्युत मिळवायची कशी याचा.” मी आपला मान खाली घालून हसत बसलो.

एखादा आठवडा गेला असेल. मक्याच्या काकांचे फार्म हाऊस तयार झाल्याची बातमी त्याने दिली. इकडे कराडच्या जवळपास असलेलया गावात त्याने शेतजमीन घेतली होती आणि एक फार्म सुद्धा तयार केले होते. टुरिस्ट लोकांना भाड्याने देऊन त्यावर काही इन्कम मिळवायचा असा टिपिकल मध्यमवर्गीय प्लान त्यांनी केला होता.

मक्याने त्यांना पटवले की माझे मित्र आले तर सोशल मीडियावर तुमच्या फार्म हाऊसचा प्रचार करतील आणि सहज गिर्हाइके मिळतील. म्हणून तर काकांनी आम्हाला राहण्याची परवानगी दिली होती. मी, मक्या आणि अनिश असा तिघांनाच वेळ मिळाला. पण संधि दवडायची नाही म्हणून आम्ही तिघेच निघालो आणि शिरवळ पर्यन्त आलो.

शिरवळला श्रीरामचा वडा पाव खाताना अनिश आम्हाला एका “राहुल वडापाव” च्या बोर्डवर असलेला “ल” खाली घसरल्यामुळे ते “राहू लवडापाव” दिसत होते हे सांगून हसवत होता. तेवढ्यात त्याचा फोन वाजला. अनिशच्या काकांना हार्ट अटॅक आला होता म्हणून हॉस्पिटल मध्ये नेले होते. अनिशच्या बाबांनी त्याला लगेच घरी बोलावले होते.

आपण सगळेच परत जायचे का ? ट्रीप कॅन्सल करू यात म्हणून विचार करू लागलो. पण अनिशने आम्हाला पुढे जायला सांगितले. एक बस थांबवून तो परत पुण्याकडे निघाला. आम्ही दोघे पुढे निघालो. काकांचे फार्म हाऊस कराड जवळ असल्यामुळे आम्ही जेवणासाठी हाय वे वर असणार्‍या एखाद्या ढाब्यात जायचे ठरवले होते.

आम्ही फार्म वर पोहोचलो. तिथली व्यवस्था पाहणारा गावकरी आमची वाटच बघत होता. आम्हाला बघितल्या बरोबर त्याने ओळख करून दिली, किल्ली सोपवली आणि तो घरी पळाला. गेल्यावर काम कसे काहीच करायचे नव्हते.  आम्ही इकडे तिकडे फिरलो, आजूबाजूचा आसमंत पाहिला. आमच्या गप्पा चालूच होत्या. कॉलेजमधली दोन पोरं अजून काय बोलणार… पॉलिटिक्स, पैसा, पिक्चर आणि पोरी…. तसा मी फारसा बोलत नाही पण मक्या बरोबर असताना गोष्ट वेगळीच होती. मक्या पण एकदम बिनधास्त होता. काहीही बोलायचा. कदाचित त्याने बोलायचे आणि मी ऐकायचे हा आमचा अलिखित करारच होता म्हणा ना.

बोलता बोलता पोरी पटवण्याचा विषय निघाला.

“सायलीला विचारत का नाहीस ?” मक्याने लाडका विषय काढला.

“वेडा आहेस का ? ती कसली हो म्हणणार. एक तर आम्ही मेकॅनिकलवाले लोक. आम्हाला कॉलेजमध्ये सुद्धा कुणी ढुंकून बघत नाही. मक्या यार बी रियलीस्टिक ! मध्यम वर्गातल्या , अॅव्हरेज बुद्धी, अॅव्हरेज नोकरी असणार्‍या मुलाला आई बाप शोधतील तिच्याशीच लग्न करायला लागणार बघ,” मी बोललो.

“मूर्ख आहेस मक्या… पोरी काय बघतात हे तर तुला माहितीच नाही. साल्या तुझे डोळे उघडे नाहीत म्हणून तुला कळत नाहीये…मी सुद्धा जर पोरगी असतो ना तर पहिले तुला पटवला असता .. आणि तुला समजले नसते तर खोपच्यात घेऊन डायरेक्ट चढवून घेतला असता …” मक्या पेटला  होता.

“हा हा हा ..” मी हसलो.

“हसू नकोस. तुझं म्हणजे कस्तुरी मृगासारखं आहे. त्याला कळतच नाही की त्याची किंमत आहे तरी किती ? येडझवा आहेस तू ,” मक्याने मुद्दा लावून धरला होता.

“मक्या , काहीही सांगू नकोस. पोरी नुसत्या नादी लावतात. तू म्हणतोस पोरगी असतास तर चढवून घेतला असता .. साल्या खरच पोरगी असतास ना तर पहिले बोलला असतास की लग्न झाल्याशिवाय लावू देणार नाही. नाही तर च्युत्यात काटून मोकळा झाला असतास,” मी बोललो.

पोरींनी , गर्ल फ्रेंडने च्युत्या कटल्याचे आणि दुसर्‍याशी लग्न केल्याची ढीगभर उदाहरणे मी बघितली होती.   माझ्या या वाक्यावर मकरंद उगी राहिला. आम्ही रात्री बाहेर गेलो आणि जेवून आलो.

दिवसभर बर्‍यापैकी गरमी होत होती. माझे अंग अगदी घामट झाले होते. मी थंड पाण्याने आंघोळ करण्यासाठी बाथरूममध्ये गेलो. टॉवेल गुंडाळून बाहेर आलो तर आश्चर्यचकित झालो. समोर बेडवर मक्या सगळे कपडे काढून, त्याची गांड दाखवत बसला होता.

मी तिथे उभा असतानाच तो बोलला,” जहांपन्हा तुस्सी ग्रेट हो, तोहफा कबूल करो…”

मला काही सुचेना. “काय रे मक्या , काय करतो आहेस ? ” मी विचारले.

तो बेडवरून खाली उतरला आणि माझ्या पायांपाशी येऊन बसला.

“मघाशी म्हणालास ना की द्यायची वेळ आली की सगळे पळून जातात… मी नाही त्यातला..तू मला आवडतोस आणि तुझ्यासाठी मी काहीही करायला तयार आहे. माझ्याकडे च्युत नाही पण जे आहे ते तुला देतो आहे.. आहे हिम्मत घ्यायची ?”

बोलता बोलता मक्याने माझा टॉवेल खेचला. मी आतून नागडाच होतो. मक्याने माझा बाबुराव हाताने चोळायला सुरू केले. मक्याचा मऊसूद हात माझ्या लवडयावरून फिरू लागला. पुरुषाचा लवडाच तो ! एवढ्या प्रेमाच्या स्पर्शाने लगेच ताठला.

माझ्या मनात विचार चालू होते. काय करू ? मी काही मक्याला हे करायला संगितले नव्हते. तो स्वतःच तयार आहे तर माझे काय जाते ? छान वाटते आहे आणि पुरुषासाठी लवड्याचे सुख महत्वाचे. न मागता मिळत असेल , मग ते पुरुषकडून असो व स्त्री कडून , घ्यायला काय हरकत आहे ? एकदा डोळे मिटले की हात मक्याचा असो की सायलीचा… मला तर मजाच येणार आहे …विचार करता करता मी डोळे मिटले आणि बहुतेक यालाच मक्याने माझा ग्रीन सिग्नल समजला.

ताठलेल्या बांबुला एक गरम स्पर्श झाला आणि एक अपार  सुखद संवेदना माझ्या लवड्यातून माझ्या डोक्यापर्यंत झिणझिणत गेली.  मी डोळे किलकिले करून बघितले… तर मकरंद माझ्या सोट्याला चोखत होता. काही मिनिटे मी तसाच ते सुख अनुभवत उभा होतो. पाय ताठले होते. मध्येच मक्याने तोंड बाजूला केले. मी डोळे उघडून त्याच्याकडे पाहिले.

“पाश्या .. मजा येते आहे का ?” त्याने विचारले. मी हो म्हणून मान डोलावली.

“चल बेडवर… आज तुला हनीमूनची झलक दाखवतो,” मक्या हसतो बोलला आणि आम्ही दोघे बेडवर गेलो.  मी बेडवर झोपलो तसा माझ्या अंगावरून मक्याने हात फिरवायला सुरू केले. आह आह आहा …. काय फिलिंग होते राव. कुणाचा हात केवळ स्पर्शाने एवढे भारी फिलिंग देतो याचा कधी अंदाजच आला नव्हता .

मी त्याचा स्पर्श एंजॉय करत होतो. मध्येच मक्याने माझे बोबे दाबले, निप्पल कुस्करले आणि खूप भारी वाटले. माझे ऊह आह ऐकून मक्याने माझी दोन्ही बोंडं मनसोक्त चोखली. मग तो खाली सरकला आणि माझ्या झाटातून त्याची जीभ फिरवू लागला.

“भाड्या जंगल साफ करत नाहीस का ? काय झाटांच्या वेण्या घालणार आहेस का ?” मक्याच्या या प्रश्नावर मी हसलो आणि म्हणालो

“लवडया , लंड चोख की तू गुपचुप कशाला उगाच नको तिथे तोंड घालतोस ?” माझी भीड आता चेपली होती. मी बिनधास्त बोलत होतो. माझे मलाच आश्चर्य वाटले.

“सुपडा उघडतो ना रे तुझा ?” त्याने विचारले .

“उघडतो म्हणजे ?” मी अनभिज्ञ होतो या सगळ्या प्रकाराबद्दल.

“लवडया म्हणजे टोप्यावरची ही स्कीन मागे घेऊ का ?” मक्याने विचारले. मी हो म्हटल्यावर त्याने हळू हळू माझी लवड्याची स्कीन मागे खेचून माझे गुलाबी बोण्ड उघडे केले. माझ्या प्री-कम मुळे ते चमकत होते.

मित्राची लस्सी पिण्यासारखे सुख नाही.

आता तो माझ्या छातीवर बसला पण पाठ माझ्याकडे करून . तो खाली वाकला आणि त्याने माझे बोण्ड तोंडात घेतले. आह आह आह आह आह …..माझ्या गुलाबी सुपड्याला हात लागला की झिणझीण्या यायच्या पण याच्या जिभेने तर काही वेगळाच कल्लोळ माझ्या लवड्यात मांडला. मी शब्दात सांगू शकत नाही की ते सुख होते की वेदना की हवीहवीशी  वाटणारी सुखद वेदना ?

मन लावून मक्या माझा लंड चोखत होता. काही वेळाने मी डोळे उघडले. समोर मक्याची गोल गरगरीत गांड होती. माझा बोचा केसाळ होता. पण मक्याची गांड मात्र एकदम स्वच्छ होती. एकही केस नव्हता.

“मक्या यार तुझा बोचा तर एकदम क्लीन आहे की. साल्या तुझ्या छातीवर एवढे केस आहेत आणि गांड स्वच्छ कशी रे ?” मी विचारले.

चोखता चोखता मक्याने तोंडातून माझा लवडा बाहेर काढला आणि म्हणाला ,”साल्या तुला तोहफा द्यायचा तर स्वच्छ नको का ? म्हणून काल हेयर रिमूव्हर लावून स्वच्छ केली आहे.”

असे बोलून मक्या परत चोखू लागला. मध्येच त्याने माझ्या गोट्या तोंडात घेतल्या. मध्येच जांघेतून जीभ फिरवली. एवढे लाड करत होता की बस. शेवटी मी त्याचे डोके धरलं आणि माझ्या बुल्ल्यावर दाबून धरले.

“पाशाभाय…माहिती आहे मला की लस्सी गाळायची घाई झाली आहे तुला,” असे म्हणून त्याने माझ्या सुपड्याची भेगेवर जीभ लावली आणि हाताने माझा सोटा चोळू लागला. माझी कंबर आपोआप वर उचलली गेली.

“मक्या येतोय रे…” असे म्हणे पर्यन्त माझा झडायला लागला. गोट्या आवळल्या गेल्या …. एक दोन तीन चार …. सात पिचकार्‍या सोडूनच मी शांत झालो. मक्याने त्याच्या तोंडातला माझा लवडा अजिबात बाहेर काढला नाही.

“सॉरी यार …काही सांगायच्या आत गळून गेला माझा,” मी खजील झालो होतो.

“डोन्ट वरी…मला तुझी लस्सी प्यायचीच होती. कसला गाळलास रे तू..साला सगळ्या गोट्या रिकाम्या केल्यास माझ्या तोंडात. अर्धा लीटर तरी चिक असेल तो…” मक्या हसत हसत बोलला.

“तू गिळून टाकलास?” मी चकित झालो.

“येस्स. माझ्या राजा तुझा चिक म्हणजे माझ्यासाठी अमृत आहे रे. माझ्या कस्तुरी मृगाची कस्तुरी आहे ती…”

मक्याने आज माझ्यातली कस्तुरी मला दाखवली खरी. पुढचे दोन दिवस आम्ही एकमेकांची कस्तुरी काढत राहिलो. कधी घश्यात तर कधी…

( अपूर्ण )

मित्रांमध्ये प्रेम तर असायलाच हवे

सावळा संजू भाग १

बिट्टूला पण सापडला होता एक कस्तुरिमृग

पंजाबी चिकन टिक्का भाग १

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 27 May 2022

यू के से आया मेरा दोस्त भाग २ समलिंगी कथा

चीकाचे काही थेंब बाहेर येऊन सुपड्यावर चमकत होते. सोमेशने त्याची जीभ बाहेर काढून दवबिंदू चोखावा तसे हळुवार शोषून घेतले…आणि मी माझ्या रंगरसियाच्या या नजाकतीवर कायल झालो…

आता पुढे

यू के से आया मेरा दोस्त भाग १ येथे वाचा

रंग रसिया येथे वाचा

त्या रात्री सोमेश माझ्या शरीराचा आस्वाद घेत राहिला आणि मी त्याचे लाड पुरवत राहिलो. जणू आमच्यामधला तो सहा एक वर्षांचा काळ अस्तित्वातच नव्हता. खरे मित्र तेच असतात  जे अनेक वर्षानी भेटले तरी “किती दिवसानी भेटलास रे ?” हे वाक्यच मनात येत नाही. जणू मागच्या पानावरून पुढे चालू असे संभाषण सुरू होते.

दुसर्‍या दिवशी दुपारी आम्ही गप्पा मारत बसलो होतो.

“सोमेश, नीट सांग ना , का गेलास मला सोडून ? काय केलेस एवढे वर्ष ?”

“बिट्टू यार मला स्त्री पुरुष दोघे पण आवडतात. तुला भेटेपर्यंत मलाही हे माहिती नव्हते पण तुला त्या दिवशी कपडे काढलेल्या अवस्थेत पाहिले आणि वाटले की असाच समर्थ पुरुष हवा आहे मला…मी, तुला, माझ्याशी झवायला भाग पाडले . खूप लाज वाटली मला. एखाद्याला असे चुकीच्या मार्गावर नेणे योग्य नाही ना…मी इतका खजील झालो की सामान उचलून गायब झालो. एका मित्राच्या घरी गेलो,” सोमेश सांगू लागला.

“म्हणजे पुण्यातच होतास तर ?” मी विचारले

Marathi Gay Sex with a Painter

“नाही रे, मुंबईला गेलो. तिथे प्रयत्न केला आणि पुढच्या दोन महिन्यात इंग्लंडमध्ये शिफ्ट झालो. नोकरी चांगली होती पण शेवटी नोकरीच आहे ती. माझा खर्च भागवत होती पण माझी क्रिएटिव्हिटी ? तिचे काय ? क्लायंटने सांगितलेलं कॅम्पेन म्हणजे नीट आवरून ठेवलेली बाग. तिच्यात निसर्गाचा अंश असला तरी ते निसर्गचित्र नव्हे ना..प्रतिभेचा मनमोकळा आविष्कार नाहीये रे तो ..” मी मान डोलवली .

“बिट्टू , नोकरी झाली की माझी पेंटिंग्स करत होतो. पैसे वाचवून रंग, कॅनव्हास, आईल, ब्रश, नाईफ असल्या वस्तु आणत होतो. प्रदर्शन लावायचे तर निदान पंचवीस पन्नास तरी चित्रे हवीत ना…मी चित्रे तर करू लागलो पण मी पडलो नवा कलाकार, भारतीय…फाटका माणूस… मला कुणीच उभे करत नव्हते. कुठल्याही नव्या गॅलरी मध्ये गेलो की हुडूत हाडूत करून मालक लोक दुर्लक्ष करायचे. माझा कुणी गॉडफादर नव्हता.. कुणी पैसेवाला नव्हता जो मला स्पोंसर करेल.. असेच माझे डिप्रेशन वाढू लागले. ” सोमेश सांगू लागला.

“अरे मग केलेस तरी काय ?”माझी उत्सुकता वाढली.

” लंडनच्या पॉश एरिया मध्ये गॅलरी शोधण्याचा नाद सोडला आणि बाकीच्या भागात असलेल्या , तुलनेने स्वस्त आणि मला संधि देतील अश्या गॅलरी बघू लागलो. त्यातच एके दिवशी संध्याकाळी एक गॅलरी बघितली. मॅनेजर नव्हता म्हणून परत फिरलो. भूक लागलेली मग तिथल्याच एका कॅफेमध्ये एक सँडविच खाल्ले आणि निघालो. तो सगळा भाग जरासा गुंडा गर्दी करणार्‍या लोकांचा होता. अश्या वेळी मगिंग म्हणजे लूटमार होणे तर अगदीच स्वाभाविक आहे. मला पण एका टोळक्याने अडवले. माझ्या कडचे पैसे ते लोक काढून घेणार तेवढ्यात एका काळ्या माणसाने  माझा दंड पकडला आणि त्या लोकांपासून मला दूर नेले. कदाचित ते गुंड त्याला ओळखत असावेत.

मी बघितले तर मघाशी ज्या कॅफेमध्ये खाल्ले होते तिथला वेटर होता तो. त्याने मला हात धरून ओढत परत कॅफेकडे नेले.

“इथे बस थोडा वेळ , माझा कॅफे बंद झाला की तुला ट्यूबला सोडतो,” तो म्हणाला. ट्यूब म्हणजे लंडनची मेट्रो. मी बराच वेळ बसलो. त्याचे नाव माल्कम. त्या छोट्याश्या कॅफेचा वेटर, मॅनेजर, पोर्‍या असं सबकुछ होता तो.

माल्कम , इथियोपियन म्हणजे आफ्रिकेतून आलेला कृष्णवर्णीय निर्वासित. जवळपास दहा वर्षे तो लंडनमध्ये राहत असल्यामुळे इथले लोक, गुंडगिरी त्याच्या चांगल्याच परिचयाची होती. माझी थरथरलेली अवस्था बघून त्याने बियर घेतोस का असे विचारले आणि सरळ बियरच्या कॅन हातात टेकवला. मी पित बसलो. त्याने हॉटेल बंदचा बोर्ड लावला आणि आत मध्ये सफाईला सुरुवात केली.

माल्कमने शर्ट आणि पॅंट काढून टाकली होती.  त्याचे काळे , पिळदार स्नायू असलेले शरीर बाहेरून येणार्‍या प्रकाशाच्या तिरिपी मुळे चकाकत होते. बिट्टू , खोटे सांगत नाही पण त्या क्षणी मला तुझीच आठवण आली. मी त्याच्या शरीराकडे मोहित होऊन बघत होतो. एका क्षणी बहुतेक त्याला ते समजले. तेवढ्यात पाठीमागे असणारा दरवाज्यावर थाप पडली.

माल्कमची गर्ल फ्रेंड आली होती. माल्कमने आमची ओळख करून दिली. तिकडे फार निवांत लोक असतात रे.. काही वेळातच ती माझ्यासमोर त्याच्या अंगाअंगाशी करायला लागली.

“सोमेस .. यू डोन्ट माइंड .. करेक्ट ?” असं म्हणून तिने सरळ सरळ त्याला अंगावर ओढून घेतले. माल्कम थोडा लाजला . त्याने माझ्याकडे पाहिले. मी मानेने त्याला गो अहेड दिला.

माल्कमने तिची चुंबने घ्यायला सुरू केले तर ती अजूनच चेकाळली. तिला बहुतेक ठोकून घ्यायची ठरक आली होती. एका हाताने तिने तिची पूच्ची खोलायला सुरू केले. आणि एका टेबलवर अंग झोकून दिले. माल्कम तर तयारच होता. अंगावरची ब्रीफ त्याने काढली आणि तो तिला झवायला लागला.

बराच वेळ मी तिकडे लक्ष द्यायचे नाही असे ठरवून बाहेर बघत बसलो होतो. पण त्यांच्या ठोकण्याच्या आवाजाने माझे लक्ष गेलेच. माल्कमची व्ही शेप पाठ माझ्याकडे होती. त्या निमुळत्या होत गेलेल्या कमरेखालचा गोल गरगरीत बोचा लयबद्ध हालत होता. त्या बोच्याखाली तेवढ्याच तगड्या मांड्या फचक फचक आवाज करत आपला जोर दाखवत होत्या.

मध्येच माल्कम थांबला आणि त्याने मैत्रिणीला पोझिशन बदलायला सांगितले. त्याने सुद्धा आपली उभे राहण्याची स्टाइल बदलली तसा मला त्याचा लवडा दिसला. रांडेचा लवडा कसला बांबू होता तो. सणसणीत आणि आठ नऊ इंचाचा … लवड्याला “हत्यार” म्हणावे असा ताकदवान… माझी नजर परत परत त्या लवड्याचे दर्शन घेण्यासाठी आतुर झाली. हातानेच मी माझा बाबुराव चोळायला लागलो.

तगडा माल्कम

माल्कमच्या डोळ्यांच्या कोपर्‍यातून त्याची नजर माझ्याकडे गेली. माझाही ताठला आहे बघून त्याने मला ‘इकडे ये’ अशी खूण केली. आणि तो त्याच्या ठोकायच्या कामात गढून गेला. मी उठलो आणि माल्कमच्या मागे जाऊन गुडघ्यावर बसलो. माझ्या तोंडासमोर माल्कमची गच्च गांड होती. मी खाली वाकलो आणि त्याच्या लटकणार्‍या गोट्याना जिभेने चाटायला लागलो. त्याचा बांबू तिच्या पुच्चीत ठोक ठोक ठोकत होता.

मी खाली आहे हे माल्कमच्या लक्षात आले. मध्येच थांबून त्याने त्याचा लंड माझ्या तोंडात कोंबला आणि हाताने तो तिचे बॉल कुस्करायला लागला. आता तिच्या लक्षात आले की तिच्या सुखात वाटेकरी आला आहे. तिने बघितले की मी मन लावून माल्कमचा लवडा चोखतो आहे. ती भडकली आणि माल्कमला शिव्या द्यायला लागली.

तो तिला काही समजावून सांगणार तेवढ्यात तिने कपडे आवरले आणि ज्या वेगाने तिने एंट्री घेतली त्याच वेगाने ती बाहेर निघून गेली. माल्कम तिच्या मागे गेला आणि त्याने दार लावून घेतले. तो परत माझ्याकडे वळला.

“सॉरी माल्कम , माझ्याकडून चूक झाली,” मी बोललो.

“डोन्ट वरी .. तिचं नेहेमीचं आहे हे. थ्रिसम आवडते तिला पण आज बहुतेक तिचे डोके फिरले होते. काळजी करू नको… ती ठीक होईल..” माल्कम एकदम कूल होता. “पण माझा लवडा उठला आहे त्याचं काय ? तुला हवाय ?” त्याने त्याचा तो दांडका हाताने हलवत विचारले.

“तुझा उठला आहे त्याला बसवतो मी…” असे म्हणत मी पुढे झालो आणि ते वसईचं लांबसडक केळ माझ्या जिभेवर घेतलं. जबरदस्त स्टॅमिना होता माल्कमचा. किती वेळ चोखत होतो. अगदी घशाला कोरड पडली. मग तो म्हणाला…

“पुच्चीत गेल्याशिवाय गळणार नाही तो…” असे म्हणत त्याने माझी गांड चाचपायला सुरू केले. माझा भोकाला अशी सवय नव्हती. त्याने तिथलीच मेयोनीजची बाटली माझी बोच्यावर ओतली आणि बोटाने माझा बोचा मोठा करू लागला.

पहिल्या वेळी तर आम्हाला जमलेच नाही. माल्कमचा लवडा माझ्या गांडीवर टेकला की माझी गांड फाटायची . एवढा मोठा सोटा आत घ्यायची कल्पना सहन होत नव्हती. शेवटी आम्ही नाद सोडला.

एके दिवशी त्याचा चोखून घरी जाताना त्याने लहानपासून मोठे असे वेगवेगळ्या आकारांचे डिल्डो  (म्हणजे प्लास्टिकचे लवडे ) आणून दिले. मग मी घरी ते गांडीत घालून घ्यायचो. हलक्या हाताने माझीच गांड मारून घ्यायचो. हळू हळू माझा बोचा तयार झाला अगदी माल्कमकडून पण मारून घ्यायला लागला.

माल्कमची गर्ल फ्रेंड त्याची फक-बडी होती. म्हणजे माल्कमची तिच्यात फारशी भावनिक गुंतवणूक नव्हती. कुठल्याही अटी न घालता एकमेकांच्या देहाची गरज भागवायची, आनंद घ्यायचा. कधी तरी त्याने मलाही विचारले की तिला झवण्यात मला इंट्रेस्ट आहे का ? मी हो म्हणालो. मग त्यांच्या ग्रुपमध्ये मी पण जोडला गेलो.

त्याच ग्रुपमध्ये मला जेन भेटली. पहिले तर आम्ही शारीरिक पातळीवर एक झालो. तिला माझ्या कलाकार असण्याबद्दल कळले. मला गॅलरी मिळत नाहीये म्हटल्यावर तिने माल्कमच्या कॅफे मध्ये माझी चित्र टांगायला सुरुवात केली. मी ज्या गॅलरी मध्ये गेलो होतो तिथलाच मॅनेजर कधी माल्कमच्या कॅफेमध्ये आला आणि त्याने चित्र पाहिल्यावर मला ब्रेक मिळाला.

माझ्या जीवनात मी जेनला मोठे स्थान दिले कारण तिच्यामुळे मला माझी वाट सापडली. तिने पण माझ्या चित्रांची विक्री, प्रदर्शने, मुलाखती असल्या गोष्टी मॅनेज करायला सुरू केले. एक दोन वर्षे आम्ही वेगवेगळे राहत होतो. मग मी नोकरी सोडली आणि पूर्णवेळ कलाकार बनलो. तिला म्हटले तू पण रहा माझ्या बरोबर. दोन अडीच वर्षे आम्ही बरोबर राहिलो पण या लोकांची तर्‍हाच न्यारी. ह्यांच्या मनाचा थांगपत्ता लागणार नाही. 

कोव्हिडमध्ये जेन गायब झाली. काहीही संपर्क न ठेवता. बँकेत गेलो तर कळलो की गेल्या दोन वर्षातले सगळे पैसे तिने लंपास केले होते. मग हातात असणारी चित्र विकून जे काही पैसे मिळाले ते घेतले आणि इथे पळून आलो.

सोमेशने बरेच जग बघितले होते. एकदा प्रेमात धक्का खाल्ला की माणूस जगाकडे वेगळ्याच नजरेने बघतो. ताकसुद्धा फुंकून पितो.

“जेन सोडून गायब झाली तेव्हा लक्षात आले की मी पण तर तुला सोडून असाच पळून गेलो होतो… तुला काय वाटले असेल तेव्हा?” सोमेशने कबुली दिली. मी हसलो. त्याला मांडीवर ओढले आणि जवळ घेतले.

“माझ्या राजा… तू माझ्या आयुष्यात येण्याच्या आधीच माझ्याहि आयुष्यातून कुणी तरी असेच गायब झाले रे. मला माहिती आहे फसवले गेल्याचे फिलिंग किती अवघड असते. मी नाही कुणावर जीव लावत. माणूस जोवर माझ्या समोर आहे तोवर त्याच्या साठी जान कुर्बान करतो पण एकदा का तो नजरे आड झाला की  संपले… अगदी लवड्या सारखे आहे घाईची मुतायला लागली की कधी एकदा बाहेर काढून बाबुराव हातात घेऊ असे होते. आणि मुतून झाले की दोन सेकंदात त्याला झटकून चड्डीत  टाकून देतो आपण. मी सुद्धा सगळ्या पुरूषांना असेच ट्रीट करतो,” मी बोललो आणि सोमेश हसला . माझ्या मानेवर डोके घुसळत बोलला….

“बिट्टू…. झटक ना माझा…”

सोमेश अजूनही सिंगल हड्डीच होता. एकदम हलका फुलका…. मी मांडी घालून बसलो होतो. मी त्याला माझ्या मांडीवर आडवा केला. आणि त्याच्या मांड्या चोळत चोळत त्याच्या गोटयांशी खेळू लागलो.

मधूनच सोमेशचा बाबुराव हातात घेऊन मी त्याला ताठ करत होतो तर कधी त्याच्या झाटात बोटं फिरवून त्याला गुदगुल्या करत होतो. मनात विचार चालू होते त्या जेन बद्दल. माझ्या पिल्लाला अशी का सोडून गेली असेल ती ?

“सोमेश..तुला राग नाही आला का रे जेनचा ? ती एवढे पैसे घेऊन पळून गेली तर पोलिस केस नाही केलीस ?” मी विचारले.

“नाही बिट्टू. मला ती आवडली. मी तिच्यावर प्रेम केलं आहे रे ! तिच्यावर कसं रागावू ? काय तिच्या डोक्यात चालू असेल माहिती नाही मला. तिने पैसे घेतल्याचे दुःख नाही पण तिने मला विश्वासात घ्यायला हवे होते. त्याचाच मला जास्ती त्रास होतो.”

सोमेशचे हे बोलणे ऐकून मला पंकज आठवला. त्याने लग्न केल्याचा राग नव्हता पण एकदा सांगू तरी शकला असता. मी त्याची अडचण समजून घेणार नाही असे का वाटले असावे त्याला ? पण प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं… तुमचं आमचं अगदी सेम असतं . पाडगावकरांच्या कवितेतल्या या ओळी मला आठवल्या. सोमेश आणि मी अगदी तसाच विचार करत होतो. त्याचं स्त्रीवर , जेनवर असणारे प्रेम आणि माझे पंकजवर , एका पुरुषावर असणारे प्रेम काही वेगळे होते का ?

दोघांनाही आपल्या प्रियतमाकडून त्याच अपेक्षा होत्या. तेवढीच  ओढ होती.. जिथे प्रेम असतं तिथे क्षमा असते, सहनशक्ति असते, प्रतीक्षा असते. हो हो माझं पंकजवर होतं , सोमेशचे जेनवर होते ते प्रेमच होतं. मी क्षणोक्षणी सोमेशमधला संवेदनशील माणूस समजून घेत होतो आणि तितका तितका तो मला अधिक आवडत होता.

मी त्याला जवळ घेतले. त्याच्या ओठांचा एक दीर्घ कीस घेतला. आमच्या जिभा जिभेवर टकरू लागल्या. श्वासात श्वास मिसळले. माझे हात सोमेशच्या कानांवर फिरू लागले आणि तो अधिकच पेटून उठला. त्याने हाताने माझे निपल कुसकरायला सुरू केले आणि माझाही “छोट्या” जागा झाला.

माझी ताठी बघून सोमेशने  मला बेडवर आडवा केले. माझ्या तोंडाकडे पाठ केली माझ्या दोन्ही बाजूला पाय टाकले आणि उकिडवा बसला. माझा ताठलेला बाबुराव त्याने त्याच्या बोच्यात टोचून घेतला. माझ्या कडे त्याची पाठ असल्यामुळे माझा लंड विरुद्ध बाजूला ओढला जात होता. सोमेश त्याचा बोचा मागे पुढे नेऊन माझ्या लवड्याची फूल मजा घेत होता.

“बिट्टया पार माझा दाणा कुटतो आहेस की मर्दा …  साल्या काय खातोस रे ? कुठून आणतोस एवढी ताठी ? ” त्याच्या या प्रश्नाने मी अजून पेटलो आणि कंबर वर करून त्याच्या बोच्यात घुसायला लागलो. आह आह काय झवलो यार आम्ही दोघे एकमेकांना…दिल खुश एकदम..

सोमेशची मारत असताना माझे लक्ष त्याच्या त्या सिलेंडरच्या आकाराच्या चित्र ठेवण्याच्या बॅरल कडे गेले. 

“सोमेश… त्यात तुझ्या मोनालीसाचं म्हणजे जेनचं चित्र आहे का रे?” मी विचारले.

“माझ्या मोनालीसाचं चित्र आहे पण जेनचं नाहीये…” तो त्याच्या नेहमीच्या गूढ पद्धतीने बोलला.

“दाखव की एकदा…” मी आग्रह केला.

“तुला माहिती आहे बिट्टू… पूर्ण न झालेली चित्रं मी कुणाला दाखवत नाही.

“हो हो चांगलच माहिती आहे …माझं ते मागच्यावेळी काढलेलं चित्र तरी कुठे दाखवलस मला ?” मी बोललो. सोमेशने चर्चा वाढवली नाही.

एखादा दिवस अजून राहिला सोमेश आणि मग मला सांगून तो गावी गेला. प्रशांतच्या ओळखीने त्याला प्रवासाचा पास सुद्धा मिळाला. दोन तीन दिवसानी त्याचा फोन आला.

“बिट्टू यार मी इकडे आलो आणि आजच घरातल्या दोघांना कोव्हिड झाला.  बहुतेक माझ्याकडूनच त्यांना इन्फेक्शन झाले असावे. मला काही लक्षणे नाहीत पण त्यांना मात्र आहेत. तू जरा स्वतःच्या तब्येतीकडे लक्ष ठेव…”

सोमेशच्या फोनमुळे मी हादरलो. मला सुद्धा काही लक्षणे दिसत होतीच. पण टेस्टिंग करणे , रिपोर्ट येणे यात बराच वेळ गेला आणि माझा कोव्हिड खूपच वाढला. काही अजून कोंप्लिकेशन झाली आणि मी एक दीड महिना हॉस्पिटलची वारी करून कसाबसा जिवंत घरी परतलो.

यू के वरून आलेला सोमेश, मला प्रेम म्हणजे काय असतं आणि किती क्षमाशील असतं याची जाणीव देऊन गेला. इतकी वर्षे झाली तरी माझं अजूनही पंकजवर प्रेम आहे हे त्याने नकळत दाखवून दिले. जाता जाता त्याने कोव्हिड सुद्धा दिला. एक दिवशी घरी मी हाच विचार करत बसलेलो असताना आई तिकडे आलो.

“बिट्टू , अरे तुझ्या मित्राची ही वस्तु राहिली आहे बघ. मी बाजूला ठेवली होती. पण तुझ्या दुखण्यात सांगायची विसरून गेले,” असे म्हणून आईने माझ्या हातात ते सिलेंडर बॅरल दिले.

बहुतेक सोमेश मुद्दाम ठेवून गेला असावा. कुणाचे चित्र होते हे बघण्याची मला उत्सुकता होती. कारण सोमेश म्हणाला होता की लियोनार्डो द विंचीला त्या मोनालीसासारखे व्हायचे होते अशी समजूत आहे.

आई तिथून गेल्यावर मी बॅरल उघडला . आतली चित्राची पुंगळी बाहेर काढली आणि उलगडून पाहिली… गेल्यावेळी माझ्या रंगरसियाने काढलेले माझेच न्यूड होते ते….कोचवर वस्त्रविहीन पहुडलेला मी आणि माझ्या लिंगावर असणारे ते ओझरते पारदर्शी वस्त्र…त्या वस्त्रातून जाणवणारा माझा उभार , तो खिडकीतून येणारा मंद प्रकाश आणि त्यात चमकणारी माझी नग्न काया….

(संपूर्ण)

बिट्टू आणि पंकजच्या कथेची ही सुरुवात

कानात सांग माझ्या भाग १

पंकज बरोबर घालवलेले काही अविस्मरणीय क्षण

जीवनात ही घडी भाग १

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 13 May 2022

यू के से आया मेरा दोस्त भाग १

“हाय बिट्टू…काय करतो आहेस?” प्रशांतचा फोन आला. पश्या, प्रशांत, माझा कॉलेजच्या दिवसांपासूनचा मित्र.

“काय नाय रे पश्या , तुला काय वाटलं ? अंडावर लंड टाकून बसलो आहे? ऑफिसने गांडीत असे काही काही काम सारले आहे की कसला कोव्हिड आणि कसले काय” मी त्याला माझे रडगाणे सांगू लागलो.

“हा हा हा …बिट्टया तुझी गांड म्हणजे उदबत्तीचं घर झालं आहे.. साहेब येतात आणि भोकात एक कामाची उदबत्ती टोचून जातात तर..” पश्या बोलला आणि माझी हसून हसून पुरेवाट झाली.  

या कोरोना मुळे आमचेही ऑफिस बंद होते. काही ठिकाणी प्रोजेक्ट चालू होते पण त्यात आम्ही स्थानिक लोकांची मदत घेत होतो. फुकट पगार कशाला द्यायचा ? अश्या सुज्ञ विचाराने आमच्या साहेबांनी सगळी दुष्काळी कामे बाहेर काढून आम्हाला कामाला लावले होते.

पुढच्या प्रोजेक्टचे प्लॅनिंग , कॉस्ट कटींग मेजर्स, प्रेझेंटेशन्स, जुन्या प्रोजेक्टसमधले उरलेले खरकटे काम असे अनेक उद्योग घरी बसून चालू होते. वेळेचे बंधन काही राहिले नव्हते. उठा आणि काम करा असाच धंदा चालू होता.

शुक्रवारी सकाळी पश्याचा  फोन आला आणि आमच्या गप्पा सुरू झाल्या. प्रशांत, एका हॉटेलचा मालक आहे. बाप पोलीसमध्ये असल्यामुळे प्रशांतचे सर्व प्रकारचे सेटिंग असते. पश्याचे वडील पोलिसात असल्याचा फायदा मी पण एकदा घेतला होता.  

त्या संध्याकाळी पश्याने अजून एक दोन मित्रांना बोलावले होते. बरेच दिवसात आमचे एकत्र बसने झाले नव्हते. मी फिरतीवर आणि बाकीचे मित्र लग्न झालेले असल्यामुळे अशी एकत्र बैठक तर अशक्यच होती. तसे तर बाहेरचे हॉटेल्स बंद होते पण पश्या  हॉटेलवालाच असल्याने दारू जेवणखाण याची व्यवस्था होणारच याबद्दल काहीच शंका नव्हती.  

मी पण खुश झालो. बरेच दिवस घरातच अडकलो असल्यामुळे आईने तिच्या हातचे खाऊ घालण्याचा धडाका लावला होता. दारू नाही, घरचे जेवण आणि वेळच्यावेळी झोपणे …. “उठणे” तर नाहीच असा माझा दिनक्रम होता. खरच पकलो होतो. पश्याचा फोन आल्याबरोबर किचन मध्ये जाऊन आईला सांगून टाकले की मी रात्री घरी जेवणार नाही.

पोरगा इतके दिवस घरात बांधलेला आहे. हुंदडायला जाणारच याची आईला पण खात्री होती. तिनेही काही आढेवेढे घेतले नाही. संध्याकाळी माझ्याकडच्या स्टॉकमधला एक खंबा घेऊन मी पश्याच्या हॉटेलवर पोहोचलो.

“बिट्टू… माझ्या सांडा …” म्हणत पश्याने माझे स्वागत केले. माझी जीम मध्ये तयार झालेली बॉडी म्हणजे पश्याच्या हसण्याचा विषय होता. “हा सांड आहे.. नुसती बॉडी बनवतो आणि गावात शिंगं उगारून फिरतो…. कुणाला गाभण करत नाही साला…”असे म्हणत माझी खेचण्याची एकही संधि पश्या सोडत नसे.

आमचे बाकीचेही दोघे तिघे मित्र आले आणि हॉटेलच्या पोडियमवर आमची बैठक रंगली. कॉलेजमधले , गल्लीतले जुने किस्से , लफडी , सध्याची प्रगति, भावंडे, गल्लीतील मित्र आणि माल असा विषयांचा बराच मोठा परीघ आम्ही डिस्कस करत बसलो होतो.

आमची बैठक रंगात आली होती तेवढ्यात पश्याच्या हॉटेलचा मॅनेजर माझ्याजवळ येऊन बोलू लागला.

“बिट्टू सर , तुम्हाला एक गेस्ट बोलावत आहेत,” त्याने माझ्या कानापाशी येऊन सांगितले.

“कोण बोलवते आहे रे ?” पश्याला सगळे गेस्ट माहिती होते.

“कुठले गेस्ट आणले आहेत रे ? रशियन माल आहे का ? भेंचोत ह्या बिट्ट्याला बघितलं की रशियन माल निस्ता तंगड्या फाकवून ये ये म्हणेल..नाही का रे? ” आमच्यातल्या एकाने हसत विचारले.

बिट्टू कसा दिसतो म्हणून एका मित्राने खूप आग्रह धरला.
या मॉडेलसारखा मी दिसतो.
अगदी डीट्टो नाही पण बर्‍यापैकी असाच. आणि थोडा सावळा.

“साला… आमचा पण खालचा हड्डी नसलेला मसल तगडा आहे हां… या बिट्टूचे मसल बघून त्याला बोलावत असेल कुणी तर सांग जरा …” मित्रांना चढली होती. तोंडचे पट्टे सुटले होते.

“सर ते परवाचे यू के वरून आलेले गेस्ट बोलवत आहेत..”मॅनेजर अदबीने बोलत होता.

“ओह तो येडा… जा बाबा बिट्टू … सांभाळ त्याला… सर्किट माणूस आला आहे. या करोनाच्या दिवसात क्वारंटईन शिवाय काही धंदा नाही बघ. जे येतील त्यांना आत घ्यावे लागते. एयरपोर्ट वरून डायरेक्ट इथेच आणून सोडतात टुरिस्ट लोकांना,” पश्या बोलला.

मी उठलो आणि मॅनेजरच्या मागे जाऊ लागलो. त्याने एका खोलीकडे नेले. खोलीचे दार उघडले. आत एक तरुण माणूस उभा होता. डोळ्या भवती काळी वर्तुळ , दाढी वाढलेली, केसांचे टारलं झालेलं …. माझ्या कडे बघून त्याचे डोळे चमकले….

“बि …. बिट्टूच ना ?” त्याने विचारले.. त्याचा अस्फुट आवाज ऐकला आणि अंगावर काटा आला. ….तो … तो माझा रंगरसिया होता…. रंगरसियाची कथा तर मी या पूर्वीच तुम्हाला सांगितली आहे…वाचली नसेल तर खाली लिंक दिली आहे.

“सोमेश….सोमेश…. बरोबर ना ?” मी विचारल्यावर तो फिकटसे हसला.

“तुला खिडकीतून बघितले आणि वाटले तूच आहेस तो … म्हणून हाक मारली…”सोमेश बोलत होता. मॅनेजरकडे वळून त्याने आभार मानले. आम्हाला तिथे सोडून मेंजर गेला.

तो गेल्यावर सोमेशने मिठी मारण्यासाठी हात पसरले. मी सुद्धा त्याच्या मिठीत गेलो.

“कसा आहेस मित्रा….पाच सहा वर्षानी भेटतो आहेस…” मी त्याला बोललो.

“अचानक गायब झालास.. किती शोधले तुला.. कुणीच काही सांगेना तुझ्या बद्दल. तुझ्या घराची पण काही माहिती नव्हती माझ्याकडे. मला वाटले रागावलास माझ्यावर…” मी उत्सुकेतेने त्याच्याशी बोलत होतो.

“नाही रे.. कसा रागवेन मी… नाही नाही… काही तरी वेगळेच डोक्यात होते माझ्या.. जाऊ दे ना. मला एक हेल्प हवी आहे…” सोमेश बोलला.

सोमेश.. त्याचे नाव . मागच्या कथेत मी त्याचे नाव सांगितलेच नव्हते. त्याने माझे चित्र काढले आणि त्या चित्र काढण्याच्या प्रक्रियेत आमची शरीरे जवळ आली. पण सोमेश अचानक गायब झाला. मला वाटले माझीच चूक होती ती. आमची शारीरिक जवळीक त्याला असह्य वाटली असावी. बरेच दिवस मी खजील झालो होतो. पण काळ सगळ्यावरचे औषध असते. आज सोमेश परत भेटला.. मनातले किंतु संपले असावेत बहुतेक.

सोमेश गेले काही वर्षे इंग्लंड मध्ये स्थायिक झाला होता. तिथेच चित्रकला आणि काही छोटे मोठे जॉब्स करत होता. या करोनाच्या काळात त्याची शिल्लक संपायला आली आणि त्याला आपले घर आठवले. इथे आला तर हा क्वारांटाईनचा वैताग.

इथल्या हॉटेलचे भाडे भरण्याइतके पैसे सुद्धा सोमेशकडे नव्हते. काय करता येईल म्हणून तो मला विचारत होता. मी सोमेशला बॅग भरण्यास सांगितले.

“बघू आपण काय करायचे ते.. तू बॅग भर पहिले…मी जाऊन येतो,” असे म्हणून मी खाली आलो.

पश्याला बाजूला घेतले. त्याला परिस्थिति समजावून सांगितली.

“यार बिट्टू… त्याला घरी घेऊन जातो आहेस खरा.. पण लय डोक्यावर पडलेला आहे रे तो… एकदम भैसाटला आहे तो .. आमच्या हॉटेलमधले वेटर लोक पण म्हणत होते की येड्यासारखा करतोय तो,” पश्या मला सांगू लागला.

“अरे त्याला बघतो रे मी. जुना मित्र आहे माझा. हे कलाकार लोक असेच लहरी असतात. सांभाळतो मी त्याला. तू फक्त त्याच्या क्वारांटाईनचे सांभाळ,” मी बोललो.

“त्याची काळजी करू नकोस. कॉर्पोरेशनच्या माणसाला मी हॅंडल करतो…” पश्याने गॅरंटी दिल्यावर मी निवांत झालो.

हॉटेलचे बिल मी माझ्या कार्डवरून पेमेंट केले. माझा मित्र आहे म्हटल्यावर पश्या तर पैसे घ्यायला नकोच म्हणत होता. त्याच्या हॉटेलचे डिझाईन बनवताना मी सुद्धा काही चार्ज केले नव्हते. पण तो आमच्या दोघातला मामला होता. आणि इथे सोमेश , माझा तिसराच एक मित्र इन्वोल्व्ह होता. पश्याने तरीही डिस्काऊंट घ्यायलाच लावले. आमचे हे सगळे चालू होते तेवढ्यात   एक वेटर जाऊन सोमेशचे सामान खाली घेऊन आला. माझ्या कारमध्ये मी सोमेशला बसवले , मित्रांचा निरोप घेतला आणि घरी आलो.

घरी आलो तर रात्र बरीच झाली होती. घरात जाऊन कुणाची झोपमोड करण्यापेक्षा मी सोमेशला डायरेक्ट वरच्या मजल्यावर माझ्या खोलीत घेऊन गेलो. बाजूला एक गेस्ट रूम होती तिथे त्याचे सामान ठेवले.

“तू झोप इथे…उद्या सकाळी बोलू आपण…” असे म्हणून मी माझ्या खोलीकडे गेलो…

दहा पंधरा मिनिटे झाली असतील…दारावर टकटक झाली. उघडले तर समोर हा सोमेश…

“काय रे ? काय झालं ? झोप येत नाही का ? बेड चांगला नाहीये का ?” मी विचारले…

“नाही रे ..  तसं काही नाही…मला… मला…. मला भूक लागली आहे….” सोमेश संकोचून बोलला.

“अरे… सॉरी यार मला वाटले एवढा उशीर झाला आहे तर तुझे जेवण होऊन गेले असेल… म्हणून मी विचारले नाही. सॉरी… थांब आपण जेवणाचे बघू…. हे घे..  तोवर हे सफरचंद खा…” मी त्याला सफरचंद दिले आणि खाली किचन मध्ये गेलो. माझ्या खोलीतल्या छोट्या फ्रीज मध्ये माझा ‘स्टॉक’ आणि काही खायचे पदार्थ नेहमी असतात. रात्री बेरात्री भूक लागली तर असावे म्हणून बरे पडते.

आईने सवयी प्रमाणे ज्यादाचा स्वयंपाक केलेलाच होता. “कुणी रात्री बेरात्री आले तर जेवण तयार हवे ,” तिच्या या बोलण्याचा अर्थ मला आज समजला. मी अन्न गरम केले. एक दोन अंडी फोडून ताजे आमलेट बनवले आणि वरच्या मजल्यावर असलेल्या माझ्या खोलीत थाळी घेऊन आलो. 

सोमेश संकोचून गेला होता. मान खाली घालून जेवू लागला. तसाही तो कमीच बोलायचा.

“मघाशी बोलला असतास तर हॉटेलवरच जेवलो असतो की…” मी बोललो.

“नाही रे… उगाच बिल वाढले असते,” सोमेश बोलला.

“काय झाले ? एवढी तंगी आहे का तुझी?” मी विचारले. सोमेशने जेवता जेवता त्याची परवड सांगितली.

यू के मध्ये त्याचा बर्‍यापैकी जम बसला होता. तिथल्याच एका गोर्‍या मुलीबरोबर लीव्ह इन मध्ये रहात होता. ह्याचे सगळे आर्थिक व्यवहार तीच बघायची आणि एक दिवस ती ह्याला टांग देऊन बराच पैसा खिशात टाकून निघून गेली. त्यात करोनाचे दुष्ट चक्र सुरू झाले आणि सोमेशकडे असणारे पैसे संपायच्या बेतात आले.

अश्यावेळी कुणीही माणूस जे करेल तेच सोमेशने केले… घर गाठण्यासाठी तो सरळ भारतात आला. पैसे संपत आले होते म्हणून हॉटेलमध्ये राहायची भीती वाटत होती. सोमेशचे जेवण झाले आणि तो म्हणाला ,”बिट्टू… मी तुझ्याच खोलीत झोपू का ?”

“का रे ? काय झालं ? ती रूम चांगली नाहीये का ?”

“नाही तसं नाही .. मला भीती वाटते आहे…” सोमेश एकदम मूडी प्राणी होता. मी हो म्हटले आणि सोमेश माझ्या बेडवर एका बाजूला मुटकुळे करून झोपला. रात्री कधी तरी एखाद्या लहान मुलासारखा माझ्या अंगावर हात टाकून कुशीत आला.

मी पण थोडी व्होडका घेतली असल्याने झोपेतच होतो. सकाळी जागा झालो तर माझ्या कुशीतला सोमेश एखाद्या पिल्लासारखा निरागस दिसत होता. उशिरा उठला. खाली आला. तो पर्यन्त मी आईला जे काही झाले ते सांगून ठेवले होते. मागच्या वेळी सोमेश माझ्या घरी सुद्धा येऊन गेलेला होता. त्यामुळे माझी आई सोमेशला पण ओळखते .

मुखदुर्बळ म्हणावा इतका सोमेश कमी बोलायचा.तो आंघोळीला गेला तेव्हा त्याच्या सामानात मला एक गोळ्यांची बाटली दिसली. उभ्या उभ्या मोबाईलवर सर्च केला तर डिप्रेशन वरचे औषध होते ते. एकंदरीत सध्याची परिस्थिति आणि बसलेला आर्थिक फटका याचा सोमेशवर वाईट परिणाम झाला होता. खूप तरल मनाच्या माणसांना असे धक्के पचवण्याची ताकद नसते… कुणी जवळ नाही , समजून घेईल असे कुणी बरोबर नाही…काय करावे या जीवाने? कसे तोंड द्यावे व्यवहारी जगाला..?

दुपारी खूप गरम होत होते म्हणून आम्ही दोघे बियर पित बसलो. सोमेशच्या बॅगमध्ये मला एक  सिलेंडरच्या आकाराचे बॅरल दिसले. ड्रॉइंग किंवा पेंटिंग ठेवायला वापरतात तसे. बोलता बोलता मी सोमेशला विचारले

“काय आहे रे त्या बॅरलमध्ये ?”

“मोनालीसा माहिती आहे ?” सोमेशने विचारले. मी हो म्हटले..

“लियोनार्डो द विंचीने तिचे चित्र काढले पण आयुष्यात कुणाला दिले नाही. तो आयुष्यभर त्या चित्रावर काम करत राहिला.. ते अजून अजून देखणे बनवत राहिला…” सोमेश बोलत होता. नजर अज्ञाताच्या शोधत हरवलेली…

“इटली मधून तो बाहेर पडला पण तिचे चित्र घेऊन…आयुष्याच्या शेवटी त्याने ते चित्र फ्रांसच्या राजाला दिले आणि ते तिथेच राहिले…” सोमेश बोलला.

“का ? तिच्या प्रेमात पडला होता की काय ?” मी विचारले.

“कदाचित…कुणी म्हणतात तो तिच्या चेहर्‍यात स्वतःला शोधायचा… कुणी म्हणतात ते त्याचे स्वतःचेच चित्र आहे.. मला तरी असं वाटत की त्याला तिच्याइतके सुंदर व्हायचे होते…आणि चित्राच्या माध्यमातून तो स्वतःला सुंदर करू पहात होता…”बोलता बोलता सोमेश जागेवरून उठला आणि खिडकीतून बाहेर बघत उभा राहिला…

त्याच्या अश्या तंद्रीची मला माहिती होती. तो काय बोलला आणि त्याचा त्या बॅरलशी काय संबंध होता काही कळले नाही…पण आयुष्याचेही असेच असते की… संबंध जोडण्यात आणि अर्थ लावण्यात आयुष्य जाते…आणि काही कळत नाही…

खूप वर्षानी सोमेश भेटला म्हणून आईने रात्री काही खास पदार्थ केले होते. ह्या माणसाचे जेवणाकडे लक्षच नव्हते…जेवण करून आम्ही दोघे वर आलो. मी माझ्या खोलीचे दार उघडणार एवढ्यात सोमेशने माझ्या खांद्यावर हात ठेवला…

मी मागे वळून बघितले आणि…एखाद्या पाकोळीने दिव्यावर झेप घ्यावी तसा सोमेश माझ्याकडे झेपावला. माझ्या बलदंड शरीराला त्याने त्याच्या नाजुक हातांनी मिठी मारली आणि मी काही बोलायच्या आत तो माझ्या ओठांवर आपले ओठ ठेवून चुंबन घेऊ लागला.

त्याचा आवेग मला अनपेक्षित होता. मलाही त्याच्या बरोबरचे जुने दिवस आठवले… त्या रंगीत आठवणी जाग्या झाल्या. माझा हात त्याच्या अंगावरून सळसळू लागला…अचानक तो थांबला…

“का सोडून गेलास रे ?” मी विचारले…

“मग? काय करू? मी तुझ्याशी असा वागलो..तुला नको ते करायला लावलं . कसं तोंड दाखवणार होतो मी मला स्वतःला ?”

“नाही रे राजा… काही चुकीचं केलं नाही आपण.. आपल्या मनाला एकमेकांची ओढ वाढली.. गरज वाटली नुसत्या मनाने नव्हे तर शरीराने पण एक व्हावेसे वाटले तर चुकले काय?” मी त्याची समजूत काढू लागलो..

“बिट्टू.. पण तुला मी एक चुकीचा अनुभव दिला,” अजूनही .. इतक्या वर्षानी सुद्धा सोमेशचे मन त्याला खात होते.

“नाही रे माझ्या राजा. मला तू आवडलास म्हणून तुला मी जवळ केलं . तू काही चुकीचे केले नाहीस. मला आवडले तुला चोखायला. तू जेव्हा मला ठोकलेस ना . असे वाटले की कॅनव्हास वर तुझ्या ब्रशचे नजाकत भरे स्ट्रोक्स मारतो आहेस. तू जेव्हा गाळला ना.. तेव्हा वाटले की तुझे हे चित्र पण पूर्ण झाले… मोनालीसा सुद्धा अशीच श्रांत क्लांत झाली असेल…” माझ्या शब्दांनी मी सोमेशची समजूत काढत होतो. हातांनी आणि ओठांनी मी त्याला  चेतवून टाकत होतो.

सोमेशच्या सावळ्या शरीरावरचा तो उभार मी बाहेर काढला आणि माझ्या ओठांचा रंग त्याला लावू लागलो… कंबर वर करून सोमेश सुखाच्या पायर्‍या चढायला लागला.

“खरं सांगतो आहेस बिट्टू ? माझ्या वर रागावला नाहीस ? माझा तिरस्कार वाटला नाही तुला..?” त्याने परत विचारले…

“नाही रे माझ्या राजा .. तुझा सोटा खूप आवडला मला… तुझ्या लवड्याचे स्ट्रोक्स खूप घ्यावेसे वाटले.. तुझ्या गोट्यातला तो चिकट रंग जेव्हा माझ्या बोच्यात उतरला तेव्हा मला पूर्ण झालो असे वाटले…” मी बोलत होतो आणि हातांनी सोमेशचा लंड चोळत होतो.

मधूनच थांबून तोंडात घेत होतो आणि जिभेचे फटकारे मारून त्याचा गुलाबी सुपडा लाल लाल करत होतो. माझ्या बोटांनी मी त्याची गांड मोकळी करायला सुरू केले…

काही वेळात सोमेशने पाय वर केले आणि फाकवले…

“बिट्टू… आज तुझे स्ट्रोक्स मार..” तो म्हणाला.

“नाही सोमेश… तुझ्या अडचणीचा फायदा घेणार नाही मी. तुझ्या मनात नसेल , सवय नसेल तर मारणार नाही मी तुझी..प्लीज माझ्या बाबतीत गैरसमज करून घेऊ नकोस,” मी बोललो. केवळ आर्थिक अडचणीत असलेल्या सोमेशला मदत केली म्हणून त्याची गांड मारायची हे काही मला पटणारे नव्हते. असा गैर फायदा मी कधीच घेतला नसता.

“नाही रे बिट्टू.. इंग्लंड मध्ये मी खूप वेळा बॉटम बनलो आहे. माझी इच्छा आहे की जे सुख मी तुला मागच्या वेळी दिले नाही ते द्यायचे. प्लीज नाही म्हणून नकोस… ये ना… ठोक ना …प्लीज..” सोमेशचा नाजुक बोचा खरच खूप उत्तेजित करत होता. तसेही या लॉक डाउनमध्ये माझा लवडा उपाशीच होता. त्याला असला माल मिळाल्यावर संयम पाळणे थोडेच जमणार होते ?

बाबूरावांवर जेल ओतले आणि  घेतला सोमेशला टोकावर… त्या नाजुक देहात खूप ताकद होती. माझे दणके सोमेशची गांड सहजच झेलत होती. माझी लस्सी गाळून झाल्यावर सोमेश तयार झाला आणि माझे निप्पल चावत चावत त्याने माझ्या भुयारी मार्गात प्रवेश केला.

गच गच फच फच करत सोमेश माझ्या भोकाची वाट लावत होता….साल्याची गर्लफ्रेंड सोडून गेल्यापासून च्युत मिळाली नसावी. उपाशी होता तो. मी सुद्धा सहन करत होतो. त्याच्या कानात त्याचा लवडा किती स्ट्रॉंग आहे हे सांगून त्याचा उत्साह वाढवत होतो.

त्याच्या गोट्या माझ्या गांडीवर आपटल्या की उई आह उई करून विव्हळत होतो.

“गाळतो रे आता…” असे म्हणून सोमेशने ठोकायचा स्पीड वाढवला आणि माझी गांड ओली केली. मी त्याला छातीवर ओढले आणि त्याच्या कुरळया केसातून हात फिरवत त्याच्या पुरुषत्वाचे  कौतुक करत पेटवत राहिलो.

सकाळी जाग आली तीच सोमेशच्या चोखण्यामुळे. मागच्या वेळी सुद्धा मी झोपलेला असताना त्याने माझा लंड चोखला होता. मी काही न बोलता त्याला मजा घेऊ दिली. असे सोंग घेऊन जास्ती मजा येते. बर्‍याचवेळा पुरुष असे करतात. कुणी चोखत असेल तर झोपल्याचे सोंग घेऊन पडून राहतात आणि मजा घेतात. बराच वेळ सोमेशचा चोकोबार झाल्यावर मी त्याच्या तोंडात माझा चिक सोडला आणि मग जागा झाल्याचे नाटक केले.

“कुठे तयार झालास रे एवढा ? दात न लावता चोखलेस की ! एकदम प्रो झाला आहेस…”मी कौतुकाने बोलत होतो.

“बिट्टू माझ्या मित्रा…एवढा स्ट्रॉंग लंड आहे ना तुझा की कसे लाड करू आणि कसे नको हेच कळत नाही बघ. मागल्या वेळी सुद्धा मला राहवले नव्हते आणि मी तुला चोखला… आठवते का ?” माझ्याशी बोलून सोमेशने माझा लवडा जिभेने साफ करयला सुरू केले. चीकाचे काही थेंब बाहेर येऊन सुपड्यावर चमकत होते. सोमेशने त्याची जीभ बाहेर काढून दवबिंदू चोखावा तसे हळुवार शोषून घेतले…आणि मी माझ्या रंगरसियाच्या या नजाकतीवर कायल झालो…

(अपूर्ण)

सोमेश आणि बिट्टूची पहिली भेट

रंगरसिया

भोपाळला जाताना अमितला भेटलेला हा अनामिक देखणा तरुण

वर्‍हाडी सावजी

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 29 April 2022

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग ५ Marathi Gay Story

दिशू आणि इशूच्या प्रेमाची  कथा आपण वाचलीत. विरेशच्या घरी काही दिवसांसाठी पाहुणा म्हणून जगदीश आला आणि आपला विरेश त्याच्या प्रेमात पडला ही कथा वाचण्यासारखीच आहे. नसेल वाचली तर इथे वाचा.

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग १

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग २

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग ३

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग ४

“हो , तुला ना मला घाल त्या जानला असे झाले आहे आपले. त्याला दुसर्‍याचे होताना बघणे जमणार नाही मला….” राजशेखरने मान वर केली… त्याच्या डोळ्यातले अश्रु “प्यार के साईड इफेक्ट्स” दाखवत होते…

आता पुढे

दिशूच्या एंगेजमेंट वरून मी घरी आलो आणि माझे आयुष्य नेहमीप्रमाणे सुरू झाले. दिशू बरोबर गप्पा व्हायच्या. तो जानच्या प्रेमात पडला होता. तिचेच गुणगान करायचा. तिच्याबरोबर त्याचे जुळत असलेले प्रेम बघून त्याच्याशी सेक्सबद्दल बोलण्याची सुद्धा मला हिम्मत व्हायची नाही. त्यानेही कधी शारीरिक संबंधाचा विषय काढला नाही.

तिने त्याला जास्ती जवळ येऊ दिले नव्हते. एखादे चुंबन बस……माझा झवाडा दिशू सुद्धा लग्नाची वाट बघत थांबला होता. माझ्या घरी असताना रोज माझा बोचा मारणारा दिशू तिच्यासाठी मात्र वाट बघत होता. हेच का ते प्रेम ? हाच का तो प्रेमाचा परिणाम…? माझ्या मनात खरे प्रेम म्हणजे काय याबद्दल विचार सुरू व्हायचा.

चार सहा महीने झाल्यावर दिशूच्या लग्नाचे निमंत्रण आले. पत्रिका देण्यासाठी दिशुचे आई बाबा आमच्या घरी आले होते. त्यामुळे माझे आई बाबा सुद्धा लग्नासाठी येणारच होते. माझ्या गांड मस्तीवर त्यामुळे मर्यादा येणार होत्या. लग्नाच्या वेळी गांडीची खाज भागवणे मला मुश्किल होणार होते हे माझ्या लक्षात आले. काही इलाज नव्हता.

आम्ही दोन दिवस आधीच पोहोचलो. मी राजशेखरला कॉनटॅक्ट करण्याचा प्रयत्न केला पण त्याचे उत्तर मिळेना. दिशुला विचारले तर त्याने सुद्धा उडत उडत उत्तर दिले. शेवटी दिशुला कोपर्‍यात घेऊन विचारलेच की काय झाले आहे नक्की?

राजशेखरने दिशुचे लग्न जीवाला लावून घेतले होते. त्या साखरपुड्याच्या वेळेला दिशुने त्याला स्पष्ट सांगितले होते की या पुढे मला कुठला पुरुष नको. राजशेखरला तरीही आशा वाटत होती की दिशू त्याचा निर्धार पळू शकणार नाही आणि परत राजची मारायला तयार होईल. मात्र तसे काही होईना. राजशेखरने दिशूला पेटवण्याचा बराच प्रयत्न केला पण व्यर्थ. शेवटी दिशूच्या लग्नात गेलो तर आपल्याला अजून वाईट वाटेल म्हणून राजशेखर दूर कुठे तरी गावाला निघून गेला होता. 

दिशूच्या वडिलांनी एक मोठे फार्म हाऊस भाड्याने घेतले होते. जानच्या घराचे वर्‍हाडी आणि आम्ही लोक तिथे आणि जवळच्या एका हॉटेलवर उतरलो होतो. आह काय लग्नाचा थाट होता म्हणून सांगू. पैसा नुसता वाहत होता.

सर्व महिलांचा मेहंदीचा कार्यक्रम चालू होता आणि मला वहिनीने , म्हणजे दिशूच्या जानने, फोटो काढण्यासाठी, टिक टॉक आणि बूमरॅंग बनवण्यासाठी  थांबवले होते. म्हणजे फोटोग्राफर होताच पण मी आपला तोंडी लावायला.

मस्त धमाल चालू होती. माझी आई आणि इतर मोठ्या स्त्रिया एका हॉल मध्ये बसून गाणे बजावणे , गप्पा मारणे करत होत्या. सगळ्या तरुण स्त्रिया मेहंदी लावून घेत होत्या. तेवढ्यात एक कार आली. त्यातून उतरलेली महिला बघून वहिनी एकदम पळत पळत पुढे आली आणि दोघींनी एकमेकिना मिठी मारली.

त्यांच्या गप्पा ऐकून लक्षात आले की वहिनीची मैत्रीण, उत्तरा,  आहे ही. आता माझे लक्ष कारमधून उतरलेल्या त्या मैत्रिणीच्या, उत्तराच्या नवर्‍याकडे गेले. गुलाबी सलवार कुर्ता घातलेला तो मर्दानी सौंदर्याचा पुतळा मुलाला कडेवर घेऊन इकडे तिकडे बघत उभा होता.  बारीक पण काळजाचा वेध घेणारे डोळे, कोरीव दाढी जणू एखादा मॉडेल आणि सपाट पोट …. निस्ता बर्फीचा तुकडा…

“अहो, आशयला सांभाळा जरा. आम्ही आता गप्पांचा बॅकलॉग भरून काढणार आहोत,” उत्तराने  नवर्‍याला ऑर्डर दिली. तेवढ्यात दिशू पण आला. त्या दोघांची ओळख होती.

“हाय अंकित… डायरेक्ट इकडेच आलात की काय ? “ दिशुने त्याला विचारले.

“अरे यार, या बायका भेटल्या म्हणजे त्यांना गप्पांशिवाय काही सुचत नाही बघ. नवर्‍याला फाट्यावर मारतात… सवय करून घे जगदीश… आता तुला पण हेच बघायचं आहे..” हसत हसत अंकित बोलला.

“विरेश… एक काम कर ना… अंकितला घेऊन हॉटेलवर जा . तुमच्या शेजारचा स्वीट अंकितसाठी बुक केला आहे. जस्ट शो हिम द वे..” दिशू एकदम परफेक्ट होस्ट बनला होता.

“चला,” मी अंकितला बोललो. त्याच्या कडेवर छोटा , एखाद्या वर्षाचाच मुलगा होता, आशय . मला खूपच आवडला. मी हात केले तसा तो माझ्याकडे झेपावला. मी त्याला घेतले आणि कार कडे वळलो. ड्रायव्हरच्या शेजारच्या सीटवर एक बॅग ठेवलेली होती. त्यामुळे आम्ही दोघेही मागेच बसलो.

ड्रायव्हरला मी कसे जायचे ते सांगितले. तेवढ्यात आशय अस्वस्थ झाला आणि बाबांच्याकडे जाण्यासाठी उड्या मारायला लागला. मी त्याला अंकितकडे सोपवण्यासाठी वळलो पण तेवढ्यात ड्रायव्हरने गाडी अशी काही वळवली की हातात धरलेल्या आशयसह माझे हात अंकितच्या मांडीवर धडकले. मांडीवर कसले, अंकितच्या लवड्यावर माझा हात अगदी तब्येतीत दाबला गेला. मी खजील झालो. हात काढत मी आशयला त्याच्याकडे सोपवले आणि सॉरी म्हणून पुटपुटलो.

“इट्स ओके …” म्हणत अंकितने माझ्या मांडीवर त्याचा पंजा दाबला. बरे वाटले. आमची गाडी हॉटेलवर पोहोचली तरी अंकितचा हात माझ्या मांडीवरच होता. हॉटेलच्या लॉबीमध्ये गाडी थांबली. मी अंकितकडे पाहिले. त्याने डोळ्यात मिश्किल भाव आणून खाली नजर करत विचारले

“ घेणार का याला ? ”

“तुम्ही प्रेमाने दिले तर नक्की घेणार,.” मी खट्याळपणे बोललो. माझ्या मनात लड्डू फुटले आणि अचानक लक्षात आले की मांडीवर बसलेल्या आशय बद्दल, त्याच्या बाळाबद्दल तो विचारात होता. माझ्या गैरसमजामुळे मला हसू आले. पण ते हसू दाबत मी आशयला उचलू लागलो. त्या निमित्ताने मी परत एकदा असा काही हात फिरवला की अंकितचा लवडा पेटलाच असावा. पण फार वेळ काही माझा हात रेंगाळू शकला नाही.

आम्ही बाहेर पडलो. सामान उचलण्यासाठी हॉटेलचे बटलर होते. त्यामुळे त्यांना खोलीचा नबर सांगून आम्ही लिफ्मध्ये गेलो. लिफ्टमध्ये बाकीचे काही लोक पण आल्यामुळे दाटीवाटीने उभे राहिलो. “गर्दीचा फायदा सर्वांना” हे मला कळलेच होते. त्यामुळे मी असा काही उभा राहिलो की माझ्या पंजावर अंकितचा लंड आपटत राहील. आणि अंकित सुद्धा आशयला खेळवण्याच्या निमित्ताने झुलत झुलत पुढेमागे होत होता. त्या दोन मिनिटात सुद्धा मला अंकितशी जवळीक साधता आली.

अंकितला बघून माझी गांड फुलायला लागली होती. लवडोबा ताठत होते. पण अंकितची इच्छा मला कळत नव्हती. अंकित शेवटी एक मूल झालेला, विवाहित पुरुष होता. त्याने मला हो म्हणणे हे अशक्यच होते.

दिशुचे “पत्नीव्रती” (स्त्रिया पतिव्रता असतात म्हणून पुरुष पत्नीव्रती म्हणायला हरकत नाही) नाटक मी बघत होतो. लग्न झाले की बहुतेक पूच्चीची गोडी लागून हे लग्न झालेले घोडे, दुसर्‍या घोड्याची “गांड मारायला” नाही म्हणत असावेत असा माझा अंदाज होता.

इतरही अडचणी बर्‍याच होत्या. लग्नघर म्हणजे फुल्ल गर्दी होती. माझ्या बरोबर सुद्धा आई वडील होते. वेळ थोडा होता आणि माझ्या भोकाची आग खूप मोठी. कसे सगळे जमणार होते कुणास ठाऊक.

मी, अंकितला त्यांचा स्वीट दाखवला. तेवढ्यात त्यांचे सामान पण आले. अंकितने आशयला माझ्याकडे दिले आणि तो कपाटात सामान लावू लागला. प्रवासामुळे दमलेला आशय एसीची थंड हवा खाऊन, पेंगु लागला. माझ्या कडेवरच झोपी गेला.

“यार विरेश … हा झोपला आहे तेवढ्यात मी आंघोळ करून घेतो. तू थांबतोस का इथेच .. म्हणजे याच्यावर लक्ष ठेवशील .. प्लीज.. काही काम नसेल तर थांब ना,” अंकित एकदम फॉर्मल होता.

“काका, मलाही काही काम नाहीये . थांबतो की …”

“विरेश, पहिले तर मला काका म्हणू नकोस . काका म्हटले की एकदम टकला, पोट सुटलेला माणूस डोळ्यासमोर येतो… मी तर तुझ्या मित्राच्या जगदीशच्याच वयाचा आहे,” अंकित गडबडीत बोलला. माझ्याशी बोलत तो अंगावरचे कपडे काढत होता.

“सॉरी… मला सुचले नाही तुम्हाला काय हाक मारावी. जगदीशला तर मी अरे जगदीश म्हणतो..” मी बोललो

“मग मला अरे अंकित म्हण.. मला चालेल,” अंकित कपडे काढत असताना माझे त्याच्याकडे “पूर्ण” लक्ष होते. अंकित म्हणजे एकदम पिकलेला आंबा होता. नुसता तोंडाला लावावा आणि चोखून काढावा. कंट्रोल इशू , कंट्रोल असे मी मनाला समजावत होतो.

आंघोळ करून बाहेर आलेल्या अंकितने माझा काटा फुलवला. कमरेला गुंडाळलेला टॉवेल कधी एकदा सुटतो आहे असे मला वाटत होते. सुटकेस खोलून अंकितने साधे कपडे घातले आणि माझ्या शेजारी बसला. जगदीशने प्रत्येक गेस्ट साठी बियरच्या बटले फ्रिजमध्ये ठेवलेल्याच होत्या. त्यातलीच एक काढून अंकितने घोट घ्यायला सुरुवात केली.

आमच्या गप्पा सुरू झाल्या. बोलता बोलता मी अंकितला खुलवत होतो.

“अंकित, तुझे वय खूप कमी वाटते रे, तुझं लग्न होऊन चार वर्षे झाली असतील असं कुणीसुद्धा म्हणणार नाही,” मी माझा हात त्याच्या मांडीवर रेंगाळू देत होतो.

“अरे विरेश… आमचं लग्न म्हणजे सगळा घाई गडबडीचा मामला आहे. माझे शिक्षण संपले आणि माझ्या आजीची तब्येत खालावली. तिची इच्छा म्हणून मला लगेच लग्न करावे लागले. नात्यातलीच मुलगी होती म्हणून काही वेळ न घालवता , काही कळायच्या आत मी घोड्यावर चढलो…” अंकित सांगत होता.

“घोड्यावर की घोडीवर ?” मी हसत हसत जोक मारला.

“लेका… अजून लहान आहेस. मोठा झाला की कळेल तुला , लंड ताठला की घोडा काय आणि घोडी काय … जे मिळेल त्याच्यावर चढतो माणूस…” आम्ही दोघे एकमेकांच्या हातावर टाळी देत हसलो.

तेवढ्यात आशयची झोप झाली आणि तो उठून बसला. इकडे रूमची बेल वाजली तर अंकितची पत्नी, उत्तरा आली होती. आल्याबरोबर तिची नजर अंकितच्या हातातल्या बियरकडे गेली.

“झाली का सुरू तुझी चपटी … सांगितले होते ना की आशय बरोबर असताना घेत जाऊ नकोस म्हणून …” उत्तराच्या तोंडाचा पट्टा सुरू झाला तसा मी तिथून सटकलो. जाताना माझ्याकडे बघत अंकितने हळूच डोळा मारला.

संध्याकाळी संगीतचा कार्यक्रम होता. सगळे जण कपडे बदलून तयार होऊन आले होते.  मी सुद्धा मुलाकडच्या टीमचा मेंबर होतो. तसेही मला नाचायला आवडतेच. त्यात परत दिशुचे लग्न. माझा उत्साह दांडगाच होता.

माझे लक्ष पार्किंग लॉटकडे होते. शेवटी एकदाचे अंकित, उत्तरा आणि आशय आले. अंकितचा डिझायनर कुर्ता तर इतका खतरनाक दिसत होता की तिथेच त्याला अंगावर ओढून पांघरून घ्यावे असे मला वाटले. नाचाचे कार्यक्रम सुरू झाले. मी बघितले तर आशय रडत होता म्हणून  अंकित त्याला घेऊन बाजूला उभा होता. मी तिकडे गेलो.

मुलाला कडेवर घेऊन अंकित त्याला डावीकडे उजवीकडे असा झुलवत होता. मी त्याच्या जवळ जाऊन उभा राहिलो. इतक्या जवळ होतो की माझा पंजा अंकितच्या लंडा वर दाबला जात होता. समोर एक झुडुप असल्यामुळे लांबून बघणार्‍याला कळले सुद्धा नसते की मी काय करतो आहे. पण अंकितला मात्र जाणवणार होते.

माझा हात असा दाबत असला तरी अंकितने मुलाला झोके देणे थांबवले नव्हते. दर वेळी तो डावीकडून उजवीकडे गेला की माझा पंजा अंकितच्या लवड्यावर आपटायचा. दर वेळी मला खालची ताठी जाणवायची.

“मोठा झाला की हलवायला त्रास होणार बघ अंकित…” मी त्याच्याकडे झवाड डोळ्यांनी बघत बोललो. अंकितला समजले.

“हो ना रे… मोठा झाला की एकट्याने हलवून हात दुखतो बघ. कुणी हलवायला मदत केली तरच शांत होतो बघ हा छोट्या,” अंकित पण काही कमी नव्हता. तो ही सूचक बोलून माझा अंदाज घेत होता. कुस्तीच्या आधी पैलवान लोकांची खडाखडी चालते तसे आम्ही दोघे एकमेकांचा अंदाज घेत होतो. 

“मी मदत करेन रे, पण छोट्याला पटले पाहिजे… त्याची तयारी हवी…” मी परत एकदा माझ्या पंजा कोपर्‍यात उभ्या असलेल्या अंकितच्या लवड्यावर दाबत हळूच बोललो.

“छोट्या खूप त्रास देणार रे. त्याला एखादी शांत जागा हवी…”अंकित बोलला.

“हां , वरच्या मजल्यावर एक खोली आहे. गाद्या उश्या ठेवल्या आहेत तिथे. तिथे कुणी येत नाही…” मी बोललो.

“चल मग..” असे म्हणून अंकित माझ्या बरोबर निघाला. मी पुढे आणि अंकित मागे. माझा हात बर्‍याच वेळा मागून येणार्‍या अंकितच्या बांबूवर आदळत होता. मला अंकितची ताठी सहजपणे  जाणवत होती.

आम्ही त्या खोलीत गेलो. मी लाइट लावला. अंकित आत आल्यावर मी दरवाजा लावून घेतला. अंकितच्या कडेवर आशय होता पण त्याचे लक्ष तिथल्या वस्तूंकडे होते. मी अंकितकडे पाहिले तेवढ्यात अंकित मला डोळा मारून बोलला.

“अरे छोट्याला खेळवणार होतास ना ? मग खेळ की त्याच्याशी,” मी बावचाळून अंकितकडे पाहिले तेवढ्यात त्याने माझा हात पकडला आणि तो स्वतःच्या लवड्यावर रगडू लागला.

“या छोट्याला हलव पहिले..” अंकित बोलला.

“इथेच ? याच्या समोर ?” मी त्याच्या कडेवर असलेल्या आशयकडे बघत बोललो.

“त्याला काय कळतं आहे? तू कुर्त्याच्या आत घुस आणि मला शांत कर,” अंकितने बेफिकीर होत मला संगितले.

मी खाली वाकलो आणि अंकितच्या कुर्त्याच्या आत घुसलो. आत घुसून मी त्याच्या सलवारची चेन उघडली. चड्डीमध्ये मोठा साप वळवळ करत होता. मी त्याला तोंडात घेऊन शांत करू लागलो. इकडे अंकित कडेवर असलेल्या आशयाला खेळवत होता आणि खाली त्याच्या चड्डीतल्या छोट्याला मी खेळवत होतो.

अंकितने लवडा एकदम साफ ठेवला होता. घामाचा वास नाही की तोंडात जाणारी झाटे नाहीत. एकदम क्लीन आणि स्मूथ. त्या गोट्या, तो सुपडा मी वेगवेगळ्या प्रकारे चोखून खुश करत होतो.

मध्येच माझ्या डोक्याला अंकितने टप्पल मारली.

“विरेश, बाहेर ये ना,” तो बोलला.

मी तोंड बाहेर काढले.

“काय रे ?” मी विचारले .

“एक काम कर… या आशयला त्याच्या आईकडे देऊन ये. तिने विचारले तर सांग तिला की अंकित सुट्टा मारायला गेला आहे. आणि लगेच ये…मी वाट बघतो आहे,”

मी बाहेर आलो. आशयला घेतले आणि विजेच्या वेगाने खाली जाऊन उत्तराकडे आशयला सोपवले. तिने विचारलेच की अंकित कुठे आहे ? ठरल्याप्रमाणे मी उत्तर दिले आणि तिथून सटकलो.

वर आलो, ती खोली उघडली. आतला लाइट अंकितने बंद केला होता. मी आत आल्याबरोबर अंकितने दरवाजा लावून घेतला आणि मला जवळ ओढले. काही क्षणात अंगावरचे वस्त्रांचे बंधन झुगारून आमचे नग्न देह एकमेकांना भिडले.

“विरू …माझ्या राजा… कोवळी काकडी आहेस रे तू ,” असे म्हणत अंकितने माझ्या बोच्यात बोट घातले. मी तर गांड फाकवण्यात माहीर झालो होतो. तिथल्याच गाद्यांच्या ढिगावर मी उलटा वाकलो आणि मागून अंकितने दोन बोटांनी माझा बोचा फाकवत एखाद्या हीरो सारखी माझ्या गांडीत एंट्री केली. तो जाडजूड लंड बोच्यात घुसला आणि मी कळवळलो … समोरच्या उशीचा एक कोपरा मी दातात दाबून धरला आणि अंकितचे ठोके सहन करू लागलो.

बोच्यात टोचा

अंकितच्या गोट्या पण माझ्या बोच्यावर आदळत होत्या. त्याचे हात बायकोचे बोबे दाबावे तसे माझे पण बोबे दाबत होते. कसला जोर होता त्याच्या पंजात. जसा माझे दूधच पिळून काढणार होता.

काही वेळाने मी त्याला थांबवले आणि गादी वर आडवा झालो. पाय वर केले आणि परत एकदा अंकितला चढवून घेतले. बाहेर कुणाला ऐकू जये नये म्हणून आमची झवाझवी  मुक्यानेच चालली होती.

अंकित मधूनच आपली कंबर हलवून लवड्याचा अॅंगल बदलून माझा बोचा मारायचा. त्याचा लंड एका वेगळ्याच कोणातून बोच्यात गेला की गांड मस्त घुसळून निघायची. पण एवढे झाले तरी त्याची लस्सी गळली नव्हती.

मी अंकितला जवळ घेतले आणि त्याच्या कानात बोललो , “माझ्या तोंडात सोड तुझी लस्सी…मला हवी आहे…”

मग काय अंकितचा लवडा माझी गांड मारून खुश झाला होताच. बहुतेक गळायच्या बेतात होता. आता तो गादीवर झोपला आणि मी उभा राहून त्याचा बांबू तोंडात घेतला. अंकितने एका हाताने माझे केस धरले होते आणि कंबर वर करून तो माझ्या तोंडाला झवत होता. काही क्षणांनी त्याने वेग वाढवला आणि माझ्या तोंडात त्याचा गोड चिक… ती सुरेख चवीची लस्सी पसरली. मी मटकन गिळून टाकली.

“तुझा गाळून देऊ का ? “ अंकितने विचारले. मी नको म्हणालो कारण खाली कार्यक्रम संपला आहे असे आवाज येत होते.

आम्ही दोघांनी कपडे घातले आणि एका मागून एक असे बाहेर पडलो. उगाच एकत्र बाहेर पडलो आणि कुणी पाहिले तर पंचाईत नको.

रात्री माझे  पपा तर दिशूच्या आणि इतर मोठ्या पुरुषांच्या बरोबर प्यायला बसले होते. ते लोक तिथेच हॉलमध्ये झोपणार होते.

मी आणि आई हॉटेलवर गेलो. आम्ही झोपलो आणि काही वेळातच बेल वाजली. दरवाजा उघडला तर उत्तरा होती.

“काकू … आशयला ताप आला आहे असे वाटते..तुम्ही माझ्याबरोबर झोपायला याल का ? मला सवय नाहीये एकटीला आणि कुणी मोठे माणूस पण नाहीये माझ्या बरोबर…”तिने विचारले.

आई हो म्हणाली आणि तिच्या रूममध्ये झोपायला गेली.

काही मिनिटात परत दार वाजले. मी उघडले तर समोर अंकित होता.

“अरे बायका तिथे झोपल्या तर मी इकडे आलो. येऊ ना ?” खट्याळपणे अंकितने विचारले.

“ये रे माझ्या ठोक्या …. माझ्या च्युत मध्ये सॉरी सॉरी .. स्यूट मध्ये  मध्ये तुझं स्वागत आहे,” मी हसत हसत त्याला आत ओढले.

मघाशी अंधारात मी अंकितची बॉडी अनुभवली होती पण बघितली नव्हती…आता रात्री आमचा हैदोस परत एकदा सुरू झाला. चुंबा चुंबी झाल्यावर मी विषय काढला.

“अंकी…मला तुझी गांड मारायची आहे….” मी स्पष्ट बोललो.

“यार मला सवय तर नाहीये पण एकदा करून तर बघायचं आहे मला…”अंकित मोकळेपणी बोलला. मी त्याला नागडा केला आणि त्याच्या भोकात माझे तेल लावलेले बोट सारून मालीश करू लागलो. तेल बरेच लावावे लागले पण अंकितच्या भोकात मी सहज आत बाहेर करू शकलो.

डॉगी स्टाईलमध्ये अंकितला बसवून मी त्याच्या वर चढलो. पहिले हळू हळू करत मी माझा स्पीड वाढवला.  आणि अखेर तो क्षण आला. मी माझा लाव्हा अंकितच्या भोकात सोडला.

मी अंकितच्या छातीवर हात फिरवत होतो.

“बायको पलीकडे आहे आणि इकडे तू मला ठोकतो आहेस…चुकीचे नाही वाटत ?” मी विचारले.

“त्यात काय? अरे तू रोज घरी जेवतोस… एखाद्या दिवशी हॉटेलमध्ये जाऊन चमचमीत खाल्लं तर कुठे बिघडले ? उद्या परत घरीच जेवणार आहेस ना ?” त्याने लगेच उत्तर दिले.

“तसंही आशय झाल्यापासून बायको माझ्याकडे लक्षच देत नाही…. आमच्या लग्नाचा, झवण्याचा साईड ईफेक्ट म्हणजे आशय… तोच आता मुख्य इफेक्ट झालाय आणि मी साइडला फेकलो गेलो आहे,” अंकित बोलत होता.

आमच्या बाबतीत पण असेच झाले नाही का…? दिशुला त्याचे प्रेम मिळाले आणि राजशेखर आणि मी साईडला फेकलो गेलो… आता दिशुला मूल होईल आणि दिशू पण दुय्यम स्थानावर  जाईल… मग दिशुचा पोरगा मोठा होईल… त्याला त्याचे प्रेम भेटेल आणि त्याची आई साइडला फेकली जाईल….

ह्या प्रेमाची, मग ते शारीरिक असो की भावनिक, हीच खरी गम्मत आहे…. आपण जेव्हा प्रेमात असतो तेव्हा जगाची पर्वा करत नाही…हृदयात फक्त प्रेम असते…साइडला फेकलो गेलो तरी ते प्रेम तसेच ठसठसत राहते… एखाद्या साइड इफेक्ट सारखे…

( समाप्त )

बायको देत नसलेले सुख शशांकने कसे मिळवले ?

अब करूंगा तेरे साथ

बायको जाते माहेरी, काम करी पितांबरी

गाठ पडली ठका ठका

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Friday 1 April 2022

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग ४ Marathi Gay Love Story

दिशू आणि इशूच्या प्रेमाची  कथा आपण वाचलीत. विरेशच्या घरी काही दिवसांसाठी पाहुणा म्हणून जगदीश आला आणि आपला विरेश त्याच्या प्रेमात पडला ही कथा वाचण्यासारखीच आहे. नसेल वाचली तर इथे वाचा.

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग १

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग २

प्यार के साईड इफेक्ट्स भाग ३

काही वाचकांनी मनापासून इच्छा व्यक्त केली की ही कथा वाढवलीस तरी दुःखांत करू नकोस. प्रत्येक समलिंगी कथा ही दुःखात संपावी असा काही नियम नाही. बरोबरच आहे. त्यामुळे कथेची पुढची वळणे अगदी तुम्हाला हवी तशीच आहेत. फक्त या वळणावर कोण भेटेल ते मात्र ही कथा वाचूनच कळणार बरं का !

आमच्या घरी महिनाभर राहून दिशू धंद्यातले बरेच काही शिकला आणि “कामा”तले मला शिकवून गेला. दिशूच्या बळकट मांड्यात त्याने मला पकडले की माझ्या बोच्यात गुदगुल्या व्हायला लागल्या. आता हा बैल माझी गांड मारणार या कल्पनेने मी खुश होऊन जायचो. दिशूच्या जानच्या आधी मी हा मान मिळवला होता. दिशूच्या लवड्याचे उद्घाटन मी केले होते आणि माझ्या भोकाचे उद्घाटन त्याने.

दिशू जाणार होता त्या रात्री तर आम्ही दोघांनी फुल्ल कल्ला केला होता. त्या रात्री मला असे झवायचे होते की माझ्या बराच काळ आठवणीत राहील. मी दिशूला माझी इच्छा सांगितली.

“इश्यू माझ्या सोन्या… तुझ्या बोच्यात घातलेला प्रत्येक प्रसंग मला आठवतो. खूप आवडतोस रे मला ….कसा राहू तुझ्या शिवाय ?  आणि तुला आठवणीत राहील असे काय करू बरं ? एक मात्र नक्की की तुला त्रास होईल असलं काही करणार नाही मी,” दिशू बोलला.

दिवसभर मी विचार केला आणि एक आयडिया मनात आली. रात्री आम्ही खोलीत आलो तर मी कोपर्‍यात ठेवलेली रस्सी घेतली. दिशुने माझ्याकडे प्रश्नार्थक नजरेने पाहिले. माझ्या खोलीत चोपाळा लावण्यासाठी छ्तात हुक्स बसवले होते. त्यातल्या एका हुकमध्ये मी ही रस्सी घातली आणि खाली लोंबत ठेवली.

दिशू अजून गोंधळात होता. मी दरवाजा बंद केला आणि दिशुला हाताशी धरून मी माझ्या खोलीतला पलंग हलवून बरोबर त्या हुक खाली घेतला. एखाद्या सेक्सी मदनिकेसारखा मी दिशू समोर कपडे दूर करू लागलो. लवडा चोळत दिशू माझे अनावृत्त अंग बघत होता. त्याचा बाबुराव आता ताठायला लागला होता.

मी माझी चड्डी खाली खेचून त्याला भोक दाखवले तसा लवडू येऊन माझ्या भोकात उंगली करायला लागला. त्याला उंगली करायला खूप आवडायचे हे माझ्या लक्षात आले होते. मी त्याला पलंगावर झोपायला लावले. असे झोपवले की बरोबर त्याचा लंड त्या रस्सी खाली आला. मग मी पलंगावर चढलो आणि त्या दोरीला लटकून एकाच दिशेने गोल गोल पिळे देऊ लागलो. लहानपणी झोक्यावर चढून आपण स्वतःभोवती पिळे घ्यायचो तसे.

त्या लटकवलेल्या दोरीला पुरेसा पीळ पडल्यावर मी त्या दोरीला लटकलो. माझी गांड तर खुलीच होती. खाली दिशू झोपला होता. मी दोरीला लटकून खाली सरकलो. बरोबर दिशूच्या ताठल्या लवड्यावर माझा बोचा टेकवला. त्यानेही कंबर वर करून त्याचा सुपडा माझ्या भोकात घातला. आता मी दोरीचा पीळ सैल सोडला.

दोरीला धरून ठेवलेले असल्यामुळे त्या दोरीचा पीळ जसा सुटत होता तसा मी पण गोल गोल फिरत होतो आणि माझी गांड सुद्धा. माझ्या गांडीतल्या दिशूच्या बाबुरावला मात्र एकदम गिरमीट झाल्याची मजा आली.

“इशू… एकदम पेन्सिलला टोक करावे तसे सुपड्याला वाटले बघ,” हसत हसत दिशू बोलला. माझ्या गरगर फिरणार्‍या गांडीचा स्पर्श त्याला खूप आवडला. त्या रात्री आम्ही तीन चार वेळा तरी हा खेळ करून मजा घेतली.

“इशुडी …माझी राणी …. जरा कुत्री बन तर..” दिशू बोलला. आता हा माझी डॉगी स्टाइल मध्ये मारणार म्हणून मी गांड बाहेर कडून चार पायांवर उभ्या असलेल्या कुत्री सारखा बसलो.

दिशुने माझ्या बोच्यात तोंड घातले आणि माझ्या गांडीतून जीभ फिरवायला सुरुवात केली. खूप लाड करत होता माझ्या भोकाचे. हा त्याचा हळवेपणा माझ्या नवा होता.

माझी गांड दिसली की दिशुचा ताठला बांबू आत घुसायचा आणि ढवळून ढवळून लस्सी सोडूनच बाहेर यायचा. आज त्याची जीभ मला सुख देत होती.

“ए राजा. काय झाले रे? मी मागे वळून बघत दिशूला विचारले .

“ काही नाही रे… तुझ्या या भोकाने मला पुरुष बनवले बघ. च्युत मिळाली नाही पण तुझ्या भोकाने माझी खाज भागवली म्हणून प्रेम करतो आहे,” दिशु आता माझ्यापासून दूर जाणार म्हणून हळवा झाला होता. मी त्याला बेडवर झोपवले आणि त्याच्या तोंडावर माझ्या बोचा ठेवून त्याला मनसोक्त चाटायला दिले. मधून अधून मी त्याच्या बाबूरावला माझ्या जिभेचा प्रसाद देताच होतो. त्या रात्री निदान दोन वेळा तरी दिशुने माझ्या तोंडात त्याची लस्सी सोडली.

दुसर्‍या दिवशी तो निघाला. सामान पॅक केले होते. त्याने माझ्या रूमचा दरवाजा लावून घेतला. मला घट्ट मिठी मारली आणि माझ्या हातात दोन हजारची नोट सरकवली. मी नको म्हणत होतो. मी काही पैशांसाठी दिशुवर फिदा झालो नव्हतो. माझ्या डोळ्यातले पाणी बघून दिशूला माझ्या भावना समजल्या.

“इशू, सोन्या मला माहिती आहे की तू माझ्यावर प्रेम करतोस. हे पैसे ठेव. कधीही मला भेटावेसे वाटले तर घरी सांग आणि गाडी पकडून माझ्या गावी ये. त्यासाठी हे पैसे देतो आहे रे. प्लीज गैरसमज करून घेऊ नकोस,” त्याचे आर्जवी बोलणे ऐकून मी ते पैसे घेतले आणि ती नोट माझ्या हृदयाशी घट्ट धरून ठेवली.

मी डोळे पुसले आणि आम्ही दोघे खाली आलो. दिशू त्याच्या गावी गेला. मी आणि तो व्हाट्स अॅपवर चॅटिंग करत बसायचो.  त्याच्या जानचे लफडे चालूच होते. दिशू मला त्याच्या प्रेमातली प्रगति सांगायचा. एक होते की आम्हाला दोघांना एखाद्या स्त्रीशी लग्न करायलाच लागणार याची कल्पना होती.

आमच्या दोघांमधला सेक्स हा तत्कालिक आणि एंजॉय करण्यासाठी होता. दिशू आयुष्यभर माझा झाला असता तर मी स्वतःला भाग्यवान समजलो असतो. पण ते होणार नाही याची कल्पना दिशुनेच मला स्पष्टपणे दिली होती. सुरूवातीला मी दिशूच्या प्रेमात पडलो होतो पण आता मी प्रॅक्टिकल विचार करत होतो.

दिवस चालले होते. दिशू शेवटी एकदाचा त्याच्या “जान”शी बोलला. तिचा पण होकार मिळाल्यावर दिशुने त्याच्या घरी सांगितले. घरच्यांना  तर या घोड्याला वेसण घालण्याची घाईच झाली होती. साखरपुडा ठरला. दोन्ही कडचे म्हणजे दिशूच्या घरचे आणि “जान”च्या घरचे मंडळी खूप तालेवार होते.  साखरपुडा सुद्धा लग्नाला लाजवेल अश्या थाटात होणार होता.

दिशुने आमच्या घरी निमंत्रण पाठवले. पप्पांना फोन पण केला. त्याचा आग्रह मोडवेना आणि दुकानदारी सोडवेना अशी पप्पांची अवस्था झाली. शेवटी आमच्या घरून एक जण हवाच म्हणून मलाच  दिशूच्या साखरपुडयाला जाण्याची आज्ञा झाली.

आंधळा मागतो एक डोळा आणि देव देतो दोन. अशी माझी खुशी होती. नवे कपडे घेऊन मी दिशूच्या घरी पोहोचलो. दिशुने माझी खास व्यवस्था एका हॉटेलवर केली होती. मला गावात कुठे फिरायचे असेल तर माझ्या मदतीसाठी त्याचा एक मित्र , राजशेखर माझ्या बरोबर राहणार होता.

साखरपुडयाच्या आदल्या दिवशी दिशुने “जान”ला घरी बोलावले होते. घरच्या नातेवाईकांशी ओळख करून दिल्यावर त्याने माझीही ओळख करून दिली. म्हणाला ,“मला लहान भाऊ नाहीये पण हा विरेश माझ्या लहान भावापेक्षा जवळचा आहे.” मी तर काय खुशच होतो.

संध्याकाळी हॉटेलवर सोडायला राजशेखर आला. हा राजशेखर पण वल्लीच होता. थोडासा बायकी अंदाज, डोळ्यात सुरम्याची हलकीशी रेघ आणि जराशी बुटकी अंगकाठी. बोलताना खूप म्हणी वापरायचा आणि त्या म्हणींची तोड मोड करून नव्या म्हणी बनवायचा.

त्याच्या गाडीवर बसलो तेव्हा लक्ष गेले त्याच्या पुठ्ठयाकडे. राजशेखरचा बोचा एकदम मस्त मांसल होता. त्याने जीन्स पण एकदम खाली घातली होती. मधूनच त्याच्या बोच्याची रेघ दिसत होती.

माझा लंड त्याची गांड बघून ताठत होता. पण नव्या गावात अनोळखी पुरुषाला कसे पटवावे ? जाऊ दे. रात्री मी दिशुला फोन केला.

“वेळ आहे का? “ मी दिशुला विचारले.

“आहे की . काय झाले ?” त्याने विचारले.

“बोअर होते आहे. भेटलो असतो .” मी म्हणालो.

“पाच मिनिटे थांब, मी येतोच तुझ्या हॉटेलवर,” दिशू बोलला. आणि चक्क पाचव्या मिनिटाला त्याची गाडी हॉटेलसमोर उभी होती. तो सुद्धा बहुतेक घरच्या पाहुणे मंडळाला कंटाळला असावा.

माझ्या रूमच्या दरवाज्यावर टकटक झाली आणि मी दरवाजा उघडून दिशुला डायरेक्ट कावेतच घेतले. दिशूने मागे हात नेऊन दरवाजा बंद केला तेवढ्यात मी त्याचे कीस घ्यायला सुरू केले.

“उम्म माझी इशुडी ….” दिशू लाडात आला होता. दिशूच्या करकचून घेतलेल्या मिठीत मी सामावलो होतो. त्याचे माझ्या अंगावरून फिरत खाली आले. त्याने माझ्या गांडीपाशी हात नेल्यावर त्याच्या लक्षात आले की मी चड्डीच्या आत काही घातलेच नव्हते.

मी तर माझी आग भागवून घ्यायच्या विचारात होतो.

“माझी दिशुडी…. झवणार का रे माझ्या राजा ?” मी विचारले.

“नाही इशू… आता फक्त जान हवी….बाकी कुणाला या लवड्यावर हक्क नाही…” दिशू बोलला.

“तू मागे बोलला होतास खरा की एकदा लग्न झाले की परत माझी मारणार नाहीस म्हणून. पण अजून लग्न कुठे झाले आहे तुझं? अजून तरी माझी मारूच शकतो की…” मी त्याला भुलवायला बघत होतो.

“नाही रे इशू… खरच मी मनापासून तिच्यावर प्रेम करतो आणि निदान एकदा कमिटमेंट दिल्यावर असे वागणे योग्य नाही बघ…” दिशुने निर्धाराने मला बाजूला केले.

“हम्म … बरं बाबा, तुझी मर्जी…”मला वाटले काही मजा करता येईल…”मी बोललो. दिशू त्या वेळी माझ्या खोलीतून दिसणार्‍या हॉटेलच्या पार्किंगकडे बघत होता. 

“मजा तर तुला अजूनही करता येईल… तुझी सोय करतो बघ आता…” दिशू खोडकर आवाजात बोलला.

“काय झाले ? कोणी येते आहे का ?” मी विचारले. पण दिशू गप्प राहिला.

दोन चार मिनिटात दरवाजवरची बेल वाजली. दरवाजा उघडला तर समोर राजशेखर उभा होता.

“अरे राज… तू कसा इथे ?” मी चकित होऊन विचारले. तो आत आला. दिशुकडे बघत बोलला

“अरे ह्या जग्याच्या घरी गेलो होतो.. हा बाहेर गेल्याचे कळले…म्हटलं इथेच आला असणार… चुकला लवडा च्युतच्या शोधात ,” राजशेखरने मराठीतली म्हण अगदी चपखलपणे बदलली. मला हसू आले. तेवढ्यात राजशेखर दिशुला मिठी मारू लागला.

“काय राजे ? झवायला  जाऊन कंडोम लपवता का ?” राजशेखरने “ताकाला जाऊन भांडे लपवणे” या म्हणीचे केलेले हे रूपांतर ऐकून मी हसू लागलो.

“राज, मूर्खासारखे बोलू नकोस…” दिशू जरा कडक आवाजात बोलला.

“हां आता आमची काय गरज ? तुला तर मोठी फट मिळाली ना आता…” राजशेखरचे हे बोलणे ऐकून मी चमकलो…मी चटकन दिशूकडे पाहिले. त्याच्या डोळ्यात चोरी पकडली गेल्याची जाणीव होती.

पण दिशू सावरला. त्याने माझ्या समोरच राजशेखरला मिठीत घेतले…मी त्या दोघांकडे बघत असतानाच दिशू बोलला

“लवडया तुला सांगितले होते ना की एकदा लग्न ठरले की हे सगळे बंद करणार म्हणून…मग का मला त्रास देतो आहेस? हा विरेश आला आहे ना.. हा पण लई पहुंचा हुवा खिलाडी आहे… तुम्ही दोघे एंजॉय करा… मी निघतो…” असे म्हणून दिशू घाई घाईने खोलीच्या बाहेर पडला.

“राज … काय चालले होते हे ?” मी काही माहिती आहे हे दाखवत नव्हतो. राजच्या डोळ्यात पाणी तरळले होते.

“विरेश… तू ब्रेक अप बघितलास माझा…तुझ्या घरून आल्यावर ह्या जगूने माझ्या गांडीची मजा घेतली. मलाही तो खूप वर्षे हवा होता पण साला तेव्हा स्ट्रेट होता. बहुतेक तू त्याला पटवल्यावर त्याला भोकाची मजा यायला लागली आणि त्याने मला बेडवर ओढले बघ…. मी तयारच होतो…दिली त्याला.. ” तो माझ्या मिठीत घुसत बोलला…

“तुझी चूक आहे राज… तू जीव लावलास त्याच्यावर…अरे मी पण तुझ्या सारखाच भावनिक झालो होतो. पण त्याने मला समजावले. त्याला स्त्री पुरुष दोघेही आवडत असले तरी त्याचा प्रेफरन्स स्त्रीलाच आहे … अरे त्याला पूच्ची हवी आहे रे …तुझ्या माझ्या गांडीत ती मजा मिळणार नाही त्याला… कधीच… का तू असे समजतोस की तो जानला सोडून तुझ्या बोच्यात स्वर्ग शोधायला येईल ?” मी हळुवारपणे राजशेखरला समजावून सांगत होतो.

माझा हात राजशेखरच्या अंगावरून फिरत होता…त्याचे फुगीर बोचे आता माझ्या पंजात होते.

“विरेश, माझी गांड त्याला आवडली नाही का रे ? म्हणून त्याने सोडले का मला ?”

“नाही रे राज… तुझी गांड मस्त आहे. बघ माझा लंड पण ताठला आहे… आता तू खोलून दिलीस तरी मारायला मी तयार आहे… असे म्हणत मी त्याच्या बोच्यात बोट घालण्यासाठी त्याच्या चड्डीतून पंजा आत सरकवला.

माझे ताठर लिंग आता राजशेखर चोळून बघत होता. मी दिशूबरोबर बॉटम असलो तरी माझा लंड चांगलाच उठायचा. दिशुला आत घ्यायची सवय नव्हती म्हणून मी जास्ती वेळा त्याची गांड मारली नव्हती. “तुझ्या मजेची सोय करतो” असे दिशू मला का म्हणाला होता ते समजत होते.

कमनीय देहाची भुरळ पडणार नाही का ?

ही झवाड रात्र, मी अशी वाया घालवणार नव्हतो . मी राजशेखरची हनुवटी वर करून त्याच्या डोळ्यात डोळे घालून बोललो, “राज… जे गेले ते सोडून दे… जे हातात आहे त्याची मजा घे…” राज माझा लंड चोळत होता… त्याला हा इशारा समजला …

“मजा तर तू देणार आहेस मला…” असे म्हणत राजने त्याच्या पॅंटचा बेल्ट खोलला. पॅंट खाली घेऊन त्याने गांड उघडली आणि माझा पंजा भोकावर ठेवला…

“आहे हिम्मत माझी मारायची ?” त्याने विचारले.

“मारतो की ..हिमतीचे का विचारतोस ?” मी त्याच्या भोकात माझी उंगली टाकत बोललो…

“आह… तसं नाय रे… काही वेळा स्पष्ट विचारले तर समोरच्याची गांड फाटते . पळून जातात, नाही तर ‘आज नको परत कधी तरी’ म्हणून टाळतात..” राजशेखरकडे बराच अनुभव होता म्हणजे…

“आता काय उभ्या उभ्याच मारून घेणार का ?” मी विचारले आणि त्याला बेडकडे ढकलले.

“आह… जातो ना…” अंगाचे झवाड आळोखेपिळोखे घेत राजशेखरने  कपडे काढले. मी त्याला वाकवले पण माझी ऊंची राजशेखरच्या उंचीपेक्षा जास्ती होती. माझा लवडा त्याच्या गांडीत घालायचा तर मला गुडघ्यात वाकून ठोकावे लागणार होते.

मी प्रयत्न केला पण मला जमेना. मी त्याला बेडवर टाकला. तिथल्या दोन उश्या घेऊन त्याच्या कमरेखाली सरकवल्या आणि त्याची गांड वर केली. आता मी सहज उभा राहून त्याच्या गांडीत प्रवेश करणार होतो. हॉटेलच्या बाथरूममध्ये कंडिशनरची बाटली होती. तीच ओतली त्याच्या भोकावर आणि घुसवला माझा दांडा. राजशेखर कसलेला खेळाडू होता.

माझा बांबू एवढा दणकन घुसला तरी एक शब्द आवाज नाही… फक्त एक सुखद आsssह…तो मादक आवाज ऐकूनच माझ्या लक्षात आले की आजची रात्र फक्त सुखाची आणि ती पण आम्हा दोघांच्या सुखाची…

Marathi Gay Sex Experience with a stranger

मी डोळे मिटले. दिशू माझा आवडता असला तरी दिशुने मला गांड मारण्याचे सुख कधी असे दिले नव्हते. तो भोक आवळून घ्यायचा. त्याला तिथले स्नायू मोकळे सोडणे त्याला जमायचेच नाही.

राजशेखरच्या शरीररचनाच अशी होती की त्याचे भोक मस्त मोठे आणि उघडे होते. आव जाव घर तुम्हारा अशी त्याची गांड होती.

“आ आ sssss विरेश… कसला लागला आहेस रे….उपाशी होतास का इतके दिवस…आह.. ठोक रे … ठोक माझी… आह आह आह …. लंड चले तेरा चुस्ती मे …गांड हिले मेरी मस्ती मे…” राजशेखरची बडबड मला पेटवत होती. माझ्या घरी दिशू झवायचा तेव्हा आमचा कार्यक्रम गुपचुप चालायचा . उगाच घरात कुणाला ऐकू जाऊ नये म्हणून आम्ही दबक्या आवाजात बोलायचो. पण आज ….आज मी मुक्त होतो.

त्या रात्रीत जे मी दिशूच्या लवड्याला करू द्यायचो ते सगळे मी केले. राजशेखरच्या गांडीचा भोसडा केला. माझ्या मांड्यात , माझ्या कमरेत कुठला जोर आला होता कुणास ठाऊक. कंबर वेगाने हलवत ठोकताना , राजशेखरचे विव्हळणे ऐकताना, त्याच्या स्पर्शाने बाबुराव अजून ताठत असताना, मला माझ्यातल्या पुरुषाची नव्यानेच ओळख झाली. पहाटे परत एकदा चढाई केली आणि राजच्या भोकात लस्सी सोडली. सकाळच्या वेळी माझ्या बरोबर शॉवरमध्ये आंघोळ करून राजशेखर त्याच्या घरी गेला.

संध्याकाळी साखरपुडयाचा कार्यक्रम होता. सुरेख कपडे, मेकअप आणि दागिने घातलेली दिशूची जान खूप सुंदर दिसत होती. इतरवेळी मला तिची असूया वाटली असती. पण आज माझ्या मनात समाधान याचे होते की तिच्या पुच्चीत जाणारा लवडा आधी मी चोखला होता. माझ्या बोच्यात त्या बाबूरावाने लस्सी आधी घुसळली होती.

दिशुने तिच्यावर प्रेम करतो हे मला आधीच स्पष्ट केल्यामुळे माझा काही राजशेखर सारखा भ्रमनिरास झाला नव्हता. तिचे अस्तित्व आणि दिशूच्या जीवनातले महत्व मी मनोमन स्वीकारले होते.

जानने दिशूच्या बोटात अंगठी घातली तो क्षण मला, मी माझ्या दोन्ही बोटात, दिशुचा लवडा पहिल्यांदा पकडला त्या क्षणाची आठवण करून देत होता. तिच्या जागी माझी बोटे आणि दिशूच्या बोटाच्या जागी त्याचा काळा तगडा लवडा …अश्या वेळी बोटात घातलेली अंगठी हे पुच्चीत घातलेल्या लवड्याचे प्रतीक असेल का ?  माझा लंड ताठला . शेजारी राजशेखर बसला होता. आज रात्री पण याला घोसळला पाहिजे , मी मनात म्हटले. लोकांची त्या दोघांना शुभेच्छा देण्यासाठी स्टेजवर गर्दी होत होती.

“चल रे , त्याना विश करून येऊ,” मी राजशेखरच्या पाठीवर थाप मारत म्हटले. आम्ही दोघे उठलो.

“मग विरेश, मजा आली की नाही आमच्या गावात ?” आम्ही स्टेजवर गेल्यावर दिशुने सूचक पणे विचारले.

“म्हणजे काय… मस्त लोक आहेत तुमच्या गावात…नाइट लाईफ जबरी आहे,” राजशेखरच्या पाठीवर थाप मारत मी बोललो , “आता लग्नाला पण येणार मी…”. दोघांना शुभेच्छा देऊन , हँड शेक करून आम्ही निघालो.

“मी नाही येणार त्याच्या लग्नाला…” स्टेजवरून उतरल्यावर राजशेखर मान खाली घालून मला बोलला.

“का रे ? काय झाले ? जमणार नाही का ?” मी विचारले.

“हो , तुला ना मला घाल त्या जानला असे झाले आहे आपले. त्याला दुसर्‍याचे होताना बघणे जमणार नाही मला….” राजशेखरने मान वर केली… त्याच्या डोळ्यातले अश्रु” प्यार के साईड इफेक्ट्स दाखवत होते…

(क्रमशः )

मॅटची असो की मातीवरची.. चंदूच जिंकणार

दंगलचा राजा

क्युट विकिला झाली मामाची लागण

मदन बाधा भाग ६

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी . 

Followers