#marathigay . एकदा तुम्ही डोळे मिटले की भोक ते भोकच असते. बाईचे काय किंवा पुरुषाचे काय. ठोकायचे आणि *ड गाळायचा एवढाच कार्यक्रम महत्वाचा असतो. आम्ही म्हणायचो ,” शट द फेस अँड हीट द बेस “
“बिट्टू सर… प्लीज घाला ना….” प्रथमेश विनंती करत होता.
“बेट्या … एकदा लग्न झालं की म्हणशील मला पपई पाहिजे बायकोची…. बिट्टूचं केळ फक्त उपास घडला की आठवेल तुला…” मी म्हणालो आणि माझ्या केळाचं शिकरण करण्यासाठी आतुर झालो.
आता पुढे ..
या पूर्वीचे भाग येथे वाचा
“आणि अजून एक….आता मला सर सर म्हणायचं बंद कर. बिट्टू म्हण फक्त,” मी त्याला बेडवर झोपवत त्याचे टम्म फुगलेले नितंब कुस्करत आज्ञा केली.
“हो सर… आपलं बिट्टू….” त्याने जीभ चावत दुरूस्ती केली. मी बोट घालून त्याचे भोक सैल करू लागलो.
”बिट्टू , …प्लीज जरा हळू… गेल्या वर्ष दीड वर्षात कुणाला घेतला नाहीये मी…” प्रथमेश मला सांगायला लागला.
“माझ्या हरणा …. तुझा फोदा मीच पहिल्यांदा मारला आहे. मला माहिती आहे तुझ्या भोकाची नजाकत… नको काळजी करूस,” बोलता बोलता मी पलीकडे ठेवलेली सरसोंच्या तेलाची बाटली हातात घेतली आणि तीन चार चमचे तेल घेऊन प्रथमेशला उलटा करून त्याची गांड रगडू लागलो.
“आह बिट्टू… फार पाठ आणि कंबर दुखते आहे. तू दाबून दे ना…अजूनही मला तू जसा पहिल्या वेळी दाबून दिलं होतास तसं दाबून देणारा कुणीच भेटला नाही, “ प्रथमेशची प्रवासामुळे वाईट हालत झाली होती हे माझ्याही लक्षात आले होते.
मी अजून थोडे तेल घेऊन त्याच्या पाठीवर ओतले आणि माझ्या हातांनी त्याची पाठ रगडू लागलो. सरसोच्या तेलाचा तो उग्र गंध मला उत्तेजित करत होता. खाली पडलेला प्रथमेश, त्याची ती भव्य , गोरी पाठ, खालची सिंह कटी आणि त्या खालचे दोन्ही गरगरीत टम्म पाणीपुर्‍या पाहून माझ्या तोंडाला पाणी सुटले.
मी माझ्या अंगावरचे कपडे बाजूला केले आणि प्रथमेशला म्हटले ,” थांब तुला चांगला थायलंड स्पेशल सँडविच मसाज देतो …” असे म्हणून मी त्यांच्या पाठवर झोपून माझ्या शरीराने त्याला रगडू लागलो. काही वेळातच माझा छातीने मी त्याची पाठ आणि माझ्या पायांनी त्याचे पाय दाबू लागलो.
मधूनच बोटांनी मी त्याची गांड मोकळी करत होतो. स्नायू मोकळे झाले तसा प्रथमेश काही वेळात मूडमध्ये आला.
“बिट्टू , सँडविचमध्ये दोन पावांच्या मध्ये मसाला असतो. सँडविच मसाजमध्ये दोन बॉडी तर पाहिजेत… इथे तर तू एकटाच आहेस,”
“फोदरीच्या, त्या सतीशला बोलवू का आता खाली झोपायला ?” मी हसतच विचारले,” आमचं सँडविच म्हणजे हे असं असतं ….” असं म्हणत त्याच्या गांडीत मी माझा हॉट डॉग घातला….
“आह आह .. हळू रे…” प्रथमेश कळवळला …
“हेच रे सँडविच… तुझ्या बोच्याचे हे दोन पाव आणि त्यात माझा हॉट डॉग… मस्त मेयोनीज सोडतो आता तुझ्या पावात … मग नको म्हणूस फार चिकट वाटतय … “ मी बोलत बोलत त्याची मारायला सुरुवात केली.
गांड मारून घेण्याची पण सवय लागते नाही तर स्नायू आखडुन घेतात . प्रथमेशचे भोक मला अजूनही तितके मोकळे झाले आहे वाटत नव्हते. म्हणून मी त्याला एक गुडघा बाजूने बाहेर काढून पोटाकडे सरकवण्यास सांगितले. पोटाखाली एक उशी घ्यायला लावली. त्यामुळे गांड थोडीशी उंच झाली…
आता माझी कमाल मी दाखवू लागलो. तो शिसवीच्या लाकडाने बनलेला राजेशाही पलंग माझ्या धक्क्याना सहन करत होता. पण मऊ उश्या आणि ती गादी असल्यामुळे प्रथमेशच्या गुडघ्याना काही त्रास होत नव्हता. पोझिशन नीट नसेल तर मग गांड मारून घेणारा लवकर कंटाळतो किंवा आपल्या लवड्याला पटकन बाहेर काढतो. त्यामुळे झवताना योग्य पोझिशन, म्हणजे मारून घेणारा आहे त्याच्या सोयीने पोझिशन सेट करा. मग बघा कशी मजा येते. काही वेळात मी माझा मेयोनीज सॉस प्रथमेशच्या गांडीत सोडला.
गोर्‍या गांडीतले ते गुलाबी भोक चोदताना जी मजा येते त्यापेक्षा जास्ती मजा मला अश्या भोकात माझी जीभ सरकवताना येते. मी त्याची गांड फाकवली आणि जीभ आत घालायचा प्रयत्न करू लागलो. माझाच चिक त्या भोकातून बाहेर यायला बघत होता. जिभेने मी तो चाटला आणि माझी जीभ आत सरकवून प्रथमेशला स्वर्गाच्या दारात नेऊन उभे केले.
एवढ्या काळात प्रथमेशचा स्टॅमिना पण चांगलाच झाला होता. त्याचा लवडा पण उभा राहून मला वाकुल्या दाखवत होता.
“मारतोस का माझी ?” मी विचारले .
“तुम्हाला चालेल ना ?” त्याने प्रतिप्रश्न केला.
“म्हणजे काय !…. अरे मित्रांसाठी आपली गांड कायम ओपन असते… हां तुझ्या मोनिषाच्या पुच्चीची सर नसेल मला पण आता दुधाची तहान ताकावर भागवून घे….वेळेला केळं !” मी हसत बोललो.
“काय बिट्टू ….मोनिषाची च्युत तर अजून मिळालीच नाहीये… लग्नानंतर देईन असच म्हणाली आहे ती… “ प्रथमेश लाजत म्हणाला….
“ओहो,. मग आज नेट प्रॅक्टीस करा….” असे म्हणत मी बेडवर झोपून पाय वर केले. प्रथमेशने हातात तेल घेऊन माझ्या भोकात सोडले. माझा एक पाय वर करून आपल्या खांद्यावर घेतला आणि डोळे मिटून माझ्या भोकात प्रवेश केला.
लग्न झालेले किंवा मुलीच्या लफड्यात असलेले पुरुष जेव्हा डोळे झाकून मला झवतात तेव्हा मला नेहमी शंका येते की हे साले त्यांच्या आवडत्या बाईला झवत आहेत अशी कल्पना करतात. एकदा तुम्ही डोळे मिटले की भोक ते भोकच असते. बाईचे काय किंवा पुरुषाचे काय. ठोकायचे आणि लंड गाळायचा एवढाच कार्यक्रम महत्वाचा असतो. आम्ही म्हणायचो ,” शट द फेस अँड हीट द बेस “ तसाच या लोकांचे असते. चूक काही नाही. स्त्रीचे असो की पुरुषाचे , कुठल्याही भोकाची मजा घेता आली पाहिजे.
मला झवताना प्रथमेश त्याची कंबर वेगवेगळ्या कोनातून हलवत होता. त्यामुळे त्याचा लवडा नुसता सरळसोट आत बाहेर करत नव्हता तर वेगवेगळ्या बाजूने आत येऊन माझी गांड अक्षरशः घुसळून काढत होता. त्याच्या पंजात जबरदस्त ताकद आली होती. माझ्या वर केलेल्या पायाचा घोटा त्याने गच्च दाबून धरला होता आणि दुसर्‍या हाताने तो माझे बोबे दाबत होता.
माझा छकुला आता खरा मर्द झाला होता. बैलाला गाभण करेल असा तगडा मर्द. सुसंस्कृत पुरुषाला झवण्यात मला मजा येते आणि इथे तर हा तरुण आणि देखणासुद्धा होता. माझ्या कामुक उद्गारांनी मी त्याला पेटवले होते. मधूनच हात वर करून मी त्याचे मनुके चिमटीत पकडून त्याला त्रास देत होतो.
शेवटी तो दमला आणि एक जोराचा धक्का मारून माझ्या भोकात झडला. माझं पिल्लू कोसळून माझ्या छातीवर विसावले आणि त्याच्या केसातून हात फिरवत मी त्याला थोपटत राहिलो.
“बिट्टू … मला जमेल ना मोनिषाला ठोकायला ?” त्याला शंका आली.
“का रे ? एवढा मस्त झवतो आहेस… मुलगी बघितल्यावर उठेल का नाही अशी शंका येते आहे का ?” काही वेळा उभयलिंगी म्हणजे स्त्री आणि पुरुष अश्या दोघांशी रत होऊ शकणार्‍या लोकांना अशी शंका येऊ शकते.
“अरे मस्त झवशील …वर्षात दोन चार पोरं काढशील… “मी त्याला समजावले.
“काहीही बिट्टू … दोन चार… आणि एका वर्षात… ?” प्रथमेश हसत होता.
“अरे मोनिषाचे एखादे आणि बाकीच्या दोन चार जणींची पण मोजली मी…”आम्ही हसत खिदळत बाथरूम मध्ये जाऊन आंघोळ करू लागलो.
अंघोळीतली मस्ती झाल्यावर मी प्रथमेशला म्हटले,” तू प्रवास करून आला आहेस . झोप आता. मी जरा तुझ्या खोक्यांमधले कागदपत्र बघतो.. “
“आता ? बिट्टू रात्रीचे साडे अकरा वाजलेत ,” माझ्या कामाचा प्लान ऐकून प्रथमेश चकित झाला.
“हां , थोडा वेळ बघतो. तू झोप राजा… ” असे म्हणून आमच्या तात्पुरत्या ऑफिसमध्ये जाऊन कागदपत्रे चाळू लागलो. दोन अडीच वाजता झोप अनावर झाली तेव्हा बेडरूममध्ये आलो. माझं कोकरू निरागस चेहर्‍याने झोपले होते. त्याची झोप न मोडता मी बेडवर कलंडलो आणि क्षणात निद्रेच्या अधीन झालो.
सवयीने पाच वाजता जाग आली आणि उठून बाहेरच्या व्हरांड्यात माझा व्यायाम करू लागलो. सतीश आणि प्रथमेश सावकाश उठले तोवर मी माझ्या दिवसाचा प्लॅन करून ठेवला होता.
चहा घेता घेता मी त्यांना आज काय करायचे त्या बद्दल सांगितले. आमचा कॉन्ट्रॅक्टर गाडी घेऊन येणार होता. डोंगराळ भागात जिप्सी चालते. फोर व्हील ड्राइव्ह असते ना त्यामुळे पॉवर जबरदस्त असते.
ज्या भागातले रस्ते वाहून गेले होते किंवा खराब झाले होते तिथेच आम्हाला व्हिजिट द्यायची होती.
हिमालय किंवा हिमालयाच्या जवळपास असणार्‍या शिवालिक आणि झंस्कर अश्या डोंगर रांगा फार काही कठीण दगडाच्या बनलेल्या नाहीत. पण हे सगळं प्रत्यक्ष बघितल्या शिवाय पटत नाही. कागद वाचून तर अजिबात काळात नाही.
आम्ही पहिल्या स्पॉटपाशी गेलो. एका बाजूने डोंगर आणि दुसर्‍या बाजूने दरी असाच तो रस्ता होता. मी वरच्या डोंगराचे निरीक्षण केले आणि लोचा लक्षात आला. त्या डोंगराची घळी अशी काही होती की पूर्ण डोंगरावर पडलेले पाणी तिथे एकत्र होऊन खाली वेगाने येत होते.
“सतीश, हा बघा प्रॉब्लेम… आता सगळ्या डोंगराचे पाणी इथे येणार आणि रस्त्यावर पडून खाली दरीत कोसळणार. मग तुम्ही रस्ता लोखंडाचा करा नाही तर कॉंक्रिटचा बनवा नाही तर डांबरी बनवा . एवढ्या पाण्याच्या फ्लोमध्ये रस्ता टिकणे अशक्य आहे ….” मी त्याला समजावून सांगू लागलो.
“पण असे रस्ते तर भारतात हजारो आहेत. ते वाहून जात नाहीत … हाच बरा गेला ?” सतीश हुशार होता खरा.
“नॉर्मली अशी अवस्था जिथे असते तिथे आम्ही लोक पाणी वाहून जाण्यासाठी ड्रेनेज बनवतो. म्हणजे डोंगर उतारावरून आलेले पाणी त्या ड्रेनेजमध्ये जाऊन मग खाली दरीत पडते आणि डायरेक्ट रस्त्यावर येऊन जमीन उखडून टाकत नाही,” मी उत्तर दिले.
“ते खरे आहे पण मग तुम्ही लोकांनी किंवा या प्रोजेक्टच्या सल्लागार कंपनीने हे सांगायला हवे होते,” सरकारी बाबू काही सहज हो म्हणणार नव्हता.
“हम्म.. ते शोधायला लागेल की हा लॅप्स राहिला कसा ? प्रथमेश , तुला काही माहिती आहे का ?” मी आपली वेळ मारून नेली. त्याने अपेक्षेप्रमाणे मुंडी नकारार्थी हलवली.
अजून एका ठिकाणी गेलो तिथे ड्रेनेज होते तरीही रस्ता वाहून गेला होता.
“आता सांग बिट्टू ? इथे तर ड्रेनेज सुद्धा आहे,” सतीशचा चेहरा कसा चोर पकडला असा होता. मी शांत होतो.
” मी खाली वाकून पाहिले. तिथले ड्रेनेज काळ्या दगडात बनलेले होते म्हणजे ब्रिटिश जमान्यातले काम होते. एवढी काळजी घेऊन बांधकाम फक्त ब्रिटिश लोकच करू शकतात. मी रस्ता सोडून खाली गेलो. त्या ड्रेनेजमध्ये वाकून पाहिले तर दगड धोंडे यांनी ते ड्रेनेज भरून गेले होते.
“सतीश , येणार का खाली ? ” मी विचारले.
“नको यार …. ” त्याने नकार दिला.
“सतीश… असं नाही म्हटलास तर इथे काय झाले आहे ते कसे दिसणार तुला ? काही अनुभव स्वतःच घ्यायला लागतात …. चल ये खाली…. ” असे म्हणून मी त्याला खाली यायला लावले.
त्यानेही ते दगड पहिले, ड्रेनेज पूर्ण ब्लॉक झाले होते. अर्थातच पाणी रस्त्यावर यायला वेळ लागला नसणार.
“मग आता रे ? याला काय उपाय आहे ?” त्याच्यातला ऑडिटर जागा झाला. या लोकांना नुसती कम्प्लेंट करून चालत नाही तर काही निष्कर्ष पण द्यावे लागतात.
मी वर बघितले तर अगदी तिरका कडा. पाण्याचा वेग कमी करणे महत्वाचे. मग अश्या ठिकाणी आम्ही दगडांचे ओटे किंवा बांध बनवून पाण्याचा वेग नियंत्रणात ठेवतो. खाली येणारे पाणी कमी वेगाने येते आणि मग दगड गोटे घरंगळून खाली येण्याचे प्रमाण सुद्धा कमी होते.
दगडांवर जाळी लावून दरड कोसळणार नाही असे पण उपाय केले जातात. तुम्ही मुंबई पुणे घाटात अशी जाळी पहिलीच असेल.
या दोन ठिकाणी भेट देऊनच आमची जेवणाची वेळ होत आली होती. हिमालयात डोंगरी रस्ते आणि त्यात हा टुरिस्ट एरिया म्हणजे ट्रॅफिक भरपूर. असे आमचे काम संथ चालू होते. कॉंट्रॅक्टरने आम्हाला एका गावात नेले. तिथल्या मुखीयाने आमचे स्वागत केले. जेवणाची व्यवस्था पण तोच करणार होता.
सतीश आणि प्रथमेशला हॉटेलमध्ये जेवायचे होते. घरी जेवायचे म्हटल्यावर दोघांनी तोंड वाकडे केले.
“अरे बाबा, कुणी काही ऑफर केले तर नाही म्हणू नये. कदाचित एखादा अप्रतिम अनुभव मिस कराल . आणि ऑफर घेतलीत तर कदाचित आयुष्यभर लक्षात राहील अशी आठवण मिळवाल. चला जेवायला,” मी असा आग्रह केल्यावर दोघे तयार झाले.
जेवण खरच अप्रतिम झाले होते. ताजे चिकन आणि देशी पद्धतीने बनवलेले. आपण हॉटेलमध्ये, शहरात फ्रोजन चिकन खातो. स्वस्त पडते ते. अर्थात या ताज्या चिकनची चव काही औरच होती. सतीश आणि प्रथमेश, दोघांनी माझे आभार मानले.
जेवण झाल्यावर आम्ही तिसर्‍या ठिकाणी निघालो. तिथे काही वेगळाच सीन होता. जवळपास डोंगर नव्हते.
“इथे काय झाले होते ? मी कॉंट्रॅक्टरला विचारले.
“काय सांगू साहेब. इथे आहे तर तसा सपाट एरिया पण हा रस्ता थोडा खोलगट आहे. सगळीकडे असणारी माती इथल्या रस्त्यावर येऊन जमा होते. मी आजूबाजूला बघितले.
“अब क्या बोलोगे बिट्टू ?” सतीशच्या चेहर्‍यावर विजयाचा आनंद होता.
“ मी काय बोलू सतीश… सरकारी पॉलिसी बोलते आहे. तुम्ही लोकांनी झाडे तोडायची परवानगी दिलीत आणि लोकांनी सगळा एरिया साफ केला आहे,” मी सांगू लागलो.
“मग ?”
“पावसाचा थेंब सात आठ किलोमीटर उंचीवरून खाली कोसळतो. त्याचा आकार छोटा असला तरी परिणाम किंवा इंपॅक्ट जबरदस्त असतो. असा थेंब जमिनीवर कोसळला तर माती उखडतो. झाडे लावलीत तर असा पाऊस पहिले झाडांच्या पानावर पडतो. त्याचा आवेग कमी होऊन मग जमिनीवर येतो. म्हणजे जमिनीचे नुकसान कमी होते , माती वाहून जात नाही. रस्ता बनल्यावर झाडी तोडली गेली. त्यामुळे माती वाहून जाणार आणि हे असे होणारच, “ मी बोलत होतो आणि सतीश विचारमग्न होत होता.
अजून एक दोन ठिकाणी असेच काही छोटे मोठे प्रॉब्लेम आम्ही पाहिले. बर्‍याच ठिकाणी ड्रेनेज नव्हते आणि त्यामुळे रस्त्याचे नुकसान होत होते. उन्हे उतरू लागली होती. आम्ही घराकडे परतलो. धूळ आणि घाम यामुळे सतीश पकला होता. आम्ही घरी आल्याबरोबर सतीश फ्रेश होण्यासाठी निघून गेला.
प्रथमेशच्या मोनिषाला मी वचन दिले होते की त्याला लवकर पाठवून देईन. प्रथमेशला प्रोजेक्टची फारशी माहिती नसल्यामुळे तसाही मला त्याचा कामात … म्हणजे ऑफिसच्या कामात, काही उपयोग होणार नव्हता. मी त्याला बॅग पॅक करायला सांगितली. सकाळी मंडीहून निघून तो दुपारी दिल्लीत पोहोचला असता आणि रात्री पुण्यात.
मी त्याच्याशी हे बोलत असतानाच तिथे सतीश आला. उंचापुरा , पिळदार नसले तरी प्रमाणबद्ध शरीर आणि खणखणीत मांड्या….काही क्षण मी सतीशकडे बघतच राहिलो. भानावर यावे लागले. कारण सतीश वर “डोरे डालना” मला शक्य नव्हते.
अहो लग्न झालेला पुरुष म्हणजे स्ट्रेट असणार. त्याचा सेक्ससाठी विचार करणे म्हणजे .
मी स्वतःला आवरले आणि त्याला प्रथमेशच्या परत जाण्याबद्दल सांगितले. आज बहुतेक प्रोजेक्टची प्रत्यक्ष अवस्था बघितल्यामुळे त्याचे विचार बदलले असावेत. त्याने सुद्धा होकार दिला आणि प्रथमेश पळतच त्याच्या मोनिषाला ही बातमी देण्यासाठी गेला.
रात्री जेवण झाल्यावर मी ऑफिसमध्ये कागदपत्रे वाचत बसलो होतो. एक दोन दिवसात महाशिवरात्र होती. उन्हाळा लागण्याचे हे दिवस. वातावरणात उकाडा जाणवत होता. त्यामुळे मी ऑफिसमध्ये गेल्यावर कपडे काढून नुसता माझ्या व्ही शेप जॉकीवर बसलो होतो.
प्रथमेश झोपायला गेला होता. मी आज झालेल्या चर्चेच्या संदर्भातील कागदपत्रे शोधत होतो. तेवढ्यात दरवाजा उघडला. नुसती शॉर्ट घातलेला सतीश हातात एक पुस्तक घेऊन आत आला .
“बिट्टू , मे आय जॉइन …?” त्याने विचारले.
“एकटा बसून वाचायचा कंटाळा आला. तुला त्रास होणार नसेल तर बसतो इथेच वाचत,” माझी नजर सतीशच्या शरीरावरून ओघळत होती.
“ नो प्रॉब्लेम , रीलॅक्स ऑन दॅट सोफा…. आय होप तुला माझ्या अवताराचे काही वाटणार नाही. मला खूप घाम येतो म्हणून मी कमी कपडे घालतो,” मी स्पष्टीकरण दिले.
“नॉट अॅट ऑल… दोनो मर्द ही है तो शरमाना कैसा ? तुझं चालू दे, “ असे म्हणून सतीश सोफ्यावर पहुडला.
माझी नजर सारखी त्याच्या उघड्या छातीकडे , त्याच्या पायांकडे घरंगळत होती. आणि मी वेलकम चित्रपटातल्या नाना पाटेकरसारखा माझ्या मनाला समजावत होतो….. कंट्रोल बिट्टू कंट्रोल….
(क्रमशः )
हॉट हिमालयला अतुलने पटवले
विवाहित इंद्रजीतला पटवणे सोपे नव्हते
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment