#marathigay मी तसाच त्याचा बांबू चोखत राहिलो आणि तो माझ्या तोंडात गळून मोकळा झाला. गळून गेला तरी काही वेळ त्याची ताठी तशीच होती. मी सुद्धा काही वेळ तसाच त्याचा चोकोबार करत राहिलो. काही वेळाने त्याचा छोटू बारीक झाल्यावर त्याने चड्डीत घेतला आणि चेन लावली.
आपले वाचक प्रदीप यांनी सांगितलेली एक कथा तुम्ही सर्वांनी वाचलीच आहे. प्रदीपच्या आयुष्यातील हा पुढचा एक प्रसंग. पौगंडावस्थेत असणार्‍या मुलांचे वैचारिक गोंधळ ….एखाद्या प्रसंगाला कशी प्रतिक्रिया द्यावी या बद्दल असणारा संभ्रम आणि मोठ्या लोकांनी उचललेला त्याचा गैर फायदा या कथेतून दिसतो. प्रदीप यांच्याशी संपर्क साधण्यासाठी pgp030720@gmail.com या ईमेल आय डी वर लिहू शकता किंवा येथे कमेंट करू शकता.
बिट्टूची पुणेरी पाटी
कमेंट करताना तुम्ही खरे नाव तुम्ही लिहाल अशी मी अपेक्षा करता नाही . म्हणूनच ब्लॉगवर अनामिक राहून सुद्धा कॉमेंट करण्याची सोय मी ठेवली आहे. एकाच व्यक्तीने वेगवेगळ्या नावांनी कॉमेंट केल्याचे प्रकार माझ्या निदर्शनास आले आहेत . अश्या कॉमेंटची यथायोग्य विल्हेवाट लावण्यात येईल याची नोंद घ्यावी.
माझ्या वर फ्रांसिसने केलेली जबरदस्ती आणि त्यानंतर माझी राहुलशी झालेली ओळख, राहुलने मला भेटवलेला अमित आणि माझा अमितशी आलेला संबंध तुम्ही वाचलात. वाचला नसेल तर या लिंक वर त्या कथा मिळतील.
तारुण्याचे वय फार विचित्र असते नाही ? लवडा सारखा ताठलेला असतो. ते आजकालच्या सिरियलमध्ये दाखवतात तसा “अजीब जानवर है , कितना भी खिलाओ इसकी भूख मिटती नही “ असे माझ्या लवड्याचे झाले होते. तीस एक वर्षापूर्वी पॉर्न वगैरे असल्या गोष्टी आमच्या आयुष्यात नव्हत्या. कुणी शिकवायला नव्हते की दाखवायला. निसर्ग हाच शिक्षक म्हणायचा.
आमची उन्हाळ्याची सुट्टी सुरू झाली तसे आईने वडिलांच्या मागे माहेरी जाण्याची भुणभूण सुरू केली. खरे तर तिला माहेरचे सख्खे कोणी राहिले नव्हते त्यामुळे दर वर्षीप्रमाणे यावेळी सुद्धा वडील तिला नको म्हणणार आणि दोघांची केवळ बाचाबाची होऊन आमची नुसती करमणूक होईल असे वाटले होते. पण वडिलांनी यंदा चक्क तिला परवानगी दिली होती.
माझी आजी (आईची आई) सहा महिन्यापूर्वी वारली होती. त्यामुळे कदाचित वडील हो म्हणाले असावेत. तिच्या माहेरच्या काही प्रॉपर्टि संबंधी काही सातबारा आणि प्रॉपर्टी कार्ड असले काही तरी काम असावे. असो.
वडिलांनी मला आणि माझ्या धाकट्या भावाला सोबत जायला सांगितले. दुसर्‍या भावाची बारावी संपून मेडिकलच्या एंट्रेन्सची तयारी सुरू होती आणि वडिलांना स्वयंपाक करून द्यायला मोठी बहीण असे ते तिघे जण घरी राहणार होते. आई मी आणि धाकटा भाऊ असे आम्ही तिघे गावाला जाणार होतो.
वडिलांनी ऑफिसवरून येताना महालक्ष्मी एक्सप्रेसची अडवांस बुकिंग केली. त्यावेळी मुंबईतच जेमतेम कोणाकडे फोन असायचे तर गावाकडे असण्याचा प्रश्नच नव्हता. त्यामुळे त्याकाळात अचानक कुणाच्या घरी थडकणे हे काही नवीन किंवा वावगे मानले जायचे नाही. तरी पण वडिलांनी गावाकडे 2-4 पोस्ट कार्डस पाठवलेली मी पहिली. विशेष कोणी ओळखीचे नाही वाटले.
मी सर्व तयारी त्रयस्था सारखा पाहत होतो. मुंबईत राहिल्यामुळे मला गावाचे काही विशेष आकर्षण नव्हते. तिकडे जाऊन करायचे काय ? असा मला प्रश्न पडायचा. कुणी ओळखीचे नाही, सर्व जण आपल्या आपल्या कामात… नुसते रिकामे बसायचे. मला तर गावी जायचे म्हटले की अंगावर काटा यायचा.
अश्याच एकदा आमच्या गप्पा चालू असताना अचानक वडील मला म्हणाले,
“प्रदीप, ऐक. आईला आणि सोनुला नीट घेऊन जायचे. सूटकेस तू सांभाळायची. गावाकडे मुंबईतल्या ऐटीत राहायचे नाही पण जबाबदारीने रहायचे . नाहीतर करत बसशील टिवल्या बावल्या. गेल्या वर्षी माझ्या सोबत देवळाली आला होतास त्यावेळी पाहिले मी तुला “…..
या त्यांच्या शेवटच्या वाक्याने मी चांगलाच दचकलो.. … शब्दशः गांड फाटली. वडिलांना कळाले होते का?
त्यांनी काही पाहिले होते का …..पाहिले तर नेमके काय पाहिले … फ्रांसिसने तर काही उलट सुलट सांगितले नसावे ना? …
नेमके काय बोलला असेल तो भाड्या माझ्या बाबांना ?… “
एक ना अनेक प्रश्न मनाचा चोळामोळा करू लागले ….
मी थरथरत बोललो, “न.. न … नाही बाबा नीट वागीन …क क काका काही बोलले का… फ्रांसिस काका ?”
माझ्या आवाजातला फरक वडिलांच्या लगेच लक्षात आला आणि हसत म्हणू लागले, “हो , फ्रांसिस म्हणत होता, प्रदीपकडे लक्ष द्या ..तसा गोड मुलगा आहे .. पण आजकालच्या मुलांचे काय सांगावे?”
आता मला वडिलांचे बोलणे डोक्यात गेले. फ्रांसिसबरोबर आता त्यांचा देखील राग आला.
मनात म्हटले, मागच्या वेळी तुम्ही थोडे माझ्याकडे लक्ष दिले असते तर आयुष्यभर बोचत राहील असे वण नसते उठले माझ्या मनावर. माझा बलात्कार खरं तर ते रोखू शकले असते. नंतर म्हटले जाऊ दे. त्यांना तरी कुठे अंदाज होता या गोष्टीचा.
आपल्या समाजात मुलावर देखील बलात्कार होतो हे मान्य करण्याची मानसिकता अजूनही रूळली नाही. पुरुषावर बलात्कार होऊ शकतो आणि पुरुष तो थांबवू पण शकत नाही अशीही परीस्थिती येऊ शकते. पण जो त्या अवस्थेतून गेलेला नाही त्याला हे समजणार नाही.
मे महिन्यात आमच्या प्रवासाचा दिवस उजाडला. वडील रात्री दादर स्टेशनला आम्हाला सोडायला आले होते. रात्री ११.४५ ला महालक्ष्मी एक्सप्रेस आली आणि आम्ही चढलो. गर्दी असल्यामुळे रिजर्वेशन असून देखील जागेसाठी भांडावे लागले. आई तर माझी वस्ताद होती. लग्नानंतर एवढ्या वर्षांनी मुंबईच्या गर्दीत वाट कशी काढायची आणि भांडून आपली जागा कशी मिळवायची ती चांगलीच शिकली होती.
जागा मिळाली आणि आम्ही बसलो. प्रवास सुरू झाल्यावर एवढी सगळी गर्दी बघून आईने एक दोन महिलाना बसायला जागा दिली आणि मला वरच्या बर्थवर पाठवून दिले . तिथेही जागा मागायला येणारे लोक होतेच. आपण तंगड्या पसरून झोपायचे आणि लोकांनी रात्रभर उभे राहायचे हे पण आईला पटेना . तिने उभ्या असलेल्या एकट्याला माझ्या शेजारी पाठवले. आता माझी झोपायची पंचाईत झाली.
आलेला एकटा साधारण पंचवीस सव्वीस वर्षांचा असेल. मी त्या मानाने लहान होतो. मी पडल्या पडल्या त्याला जागा करून देण्याचा प्रयत्न केला पण आम्हाला दोघांना त्या एका बर्थवर झोपता येणे शक्य नव्हते. त्याच्याही लक्षात आले.
पाय पसरून झोपलो असतो तर माझे पाय त्याला लागले असते . त्यामुळे मी त्याला आतल्या बाजूला बसायला संगितले. तो बिचारा बूड टेकायला जागा मिळाली याच आनंदात होता. तो आतल्या बाजूला सरकून बसला आणि मी त्यानंतर डोके टेकवून झोपलो. माझे पाय तर हवेतच तरंगत होते.
काही वेळातच मला सुद्धा येणार्‍या जाणार्‍या लोकांचा त्रास व्हायला लागला. लोकांच्या डोक्यावर असणार्‍या बॅग किंवा गाठोडे माझ्या पायांना धडकत होते.
त्या एकट्याने मला उठवले आणि म्हणाला, ”जरा वर सरकून झोप. माझ्या मांडीवर डोके ठेवलेस तर चालेल.”
मलासुद्धा ही आयडिया आवडली. त्याला चालणार असेल तर माझ्या बापाचे काय जाते आहे ? असा विचार करून मी वर सरकलो आणि त्याच्या मांडीवर माझे डोके ठेवले.
डब्यातले लाइट्स आता बंद झाले होते. माझा बर्थ अगदी वर होता. आणि पलीकडच्या बर्थवरचे आजोबा डाराडूर झोपले होते. रात्रीचा खूपच उशीर झालेला असल्यामुळे सगळेच झोपेत होते. मी कूस बदलली आणि काही तरी कारणामुळे माझी झोप चाळवली . मी डोळे उघडले तर माझे डोके त्याच्या मांडीवर आणि समोर त्या एकट्याच्या पॅंटची चेन होती आणि आतला गच्च माल मला खुणावत होता.
मला माझा अमित आठवला. समोरचा पुरुष काही अमित एवढा आकर्षक नव्हता पण माझा ताठलेला लवडा आणि खवळलेलं मन आता ऐकत नव्हते. कसं बरं याला पटवावे ? कसा हात घालावा याच्या पुरुषत्वाला ?
एकदा खालचा, चड्डीतला “छोट्या” पेटला की डोके बरोबर चालायला लागते. ठरकीपणा सगळे काही सुचवतो. मी अंगावर घेतलेली चादर आता माझ्या डोक्यावर ओढून घेतली आणि अशी काही पसरली की माझे डोके , त्याची मांडी आणि त्याचा लवडा , सगळेच पांघरले जाईल. तो सुद्धा झोपेत होता.
आता पुढची स्टेप….हळूच मी माझा हात माझ्या गालांच्याखाली घेतला. आता आपण झोपेत असे करतोच की. जरी ती रेल्वेगाडी असली तर गाडीच्या धक्क्यांमुळे माझे डोके हलत होते. तसा हात सुद्धा हलू लागला. आणि हळूच मी माझा पंजा त्याच्या मांडीवर ठेवला. मला आता या खेळात या मजा यायला लागली होती.
काही वेळाने हळूच मी माझा हात पुढे सरकवला आणि त्याच्या जांघेत घुसवला. इथे कदाचित तो जागा झाला असावा. त्याने मांडी हलकेच हलवली . मी आपला झोपेचे सोंग घेऊन पडलो होतो. माझा हात जर त्याला त्याच्या मांडीवर नको असता तर त्याने माझा हात दूर केला असता. पण त्याने तसे काहीच केले नाही.
त्याने हाताची घडी घातली आणि डोळे मिटून घेतले. हा मला ग्रीन सिग्नल होता का? मी तरी याचा तसाच अर्थ काढला. मी माझ्या हाताने आता हळूच त्याची मांडी चाचपुन बघू लागलो. मघाशी त्याने जी मांडी हालवली त्यात त्याने त्याचा छोटू असा काही सेट केला की माझ्या हाताला त्याची ताठी जाणवायला लागली. म्हणजे गडी हुशार होता आणि ताठला पण होता !
मी झोपेतच माझा हात हलवत त्याच्या ताठीचे मर्दन करायला सुरुवात केली. आणि त्याचा लंड वर खाली होऊ लागल्याचे मला जाणवू लागले. एकदा तो ताठला आहे कळल्यावर मला अजून आत्मविश्वास आला. याला चोखता येईल का ? कसे चोखावे ? कसे सांगावे ?
म्हटलं ना….एकदा ठरक आली की सगळं सुचत जातं. मी पांघरूणातच माझे तोंड त्याच्या मांडीवर घासायला सुरू केले. माझे ओठ त्याच्या मांडीवर घासले गेल्याचे त्याला कळले. मी माझा पंजा आता त्याच्या चेनवर नेला. आणि ती चेन ओढायला लागलो. त्याने हळूच माझा हात बाजूला केला आणि कंबर वर करून पॅंटची चेन उघडून दिली.
“कर लो दुनिया मुठ्ठी मे ” अशी माझी अवस्था झाली. आत मध्ये त्याने व्ही आय पी ची चड्डी घातली होती. लवड्यासमोर मुतण्यासाठी उघडायची आणि बुल्ला बाहेर काढायची सोय होती. मी तिथून माझी बोटं आत सरकवली आणि तो अजगर बाहेर काढला. तापाने फणफणला होता. त्याला शांत करणे आवश्यक होते. त्याने ओकलेले सगळे विष माझ्या तोंडात घेण्याची माझी तयारी होती.
माझे तोंड त्याच्या लंडापासून दूर होते. त्यालाही ते कळले. त्याने त्याचे बुड थोडे खाली सरकवले आणि माझ्या तोंडाजवळ आपला बाबुराव आणून ठेवला. माझे पांघरूण अॅडजस्ट करत मी माझे कोपर वर करून एक तंबू बनवला आणि आत मध्ये मी माझ्या तोंडात ती गरमा गरम लोखंडी कांबी घेतली.
त्याच्या गोट्याना घाम आला होता. खूप उन्हाळ्याचे दिवस होते. तलखी वाढली होती. त्याच्या अंडरपॅंटला येणारा तो घामाचा तो उग्र गंध आणि लवड्याचा तो विशिष्ट वास मला वेड लावत होता. मी एका पंजाने त्याचा बांबू पकडून चोळायला सुरू केले आणि लवडा थोडा तिरका करून माझ्या तोंडात त्याचा सुपडा घेतला.
आमच्या त्या तंबूत घमासान अॅक्शन चालू होती. माझी जीभ सपसप करत त्याच्या लवड्याची भेग चोखत होती आणि त्याचा हळवा झालेला सुपडा माझा नाजुक वारांनी घायाळ होत होता. त्याच्या बांबूचे स्नायू हालू लागले आणि माझ्या लक्षात आले की भाऊ आता गळून मोकळा होणार. मी जर माझे तोंड बाजूला केले असते त्या चीकामुळे त्याचे कपडे ओले झाले असते. मला काही त्याला अडचणीत आणायचे नव्हते.
मी तसाच त्याचा बांबू चोखत राहिलो आणि तो माझ्या तोंडात गळून मोकळा झाला. गळून गेला तरी काही वेळ त्याची ताठी तशीच होती. मी सुद्धा काही वेळ तसाच त्याचा चोकोबार करत राहिलो. काही वेळाने त्याचा छोटू बारीक झाल्यावर त्याने चड्डीत घेतला आणि चेन लावली. माझ्या केसातून हात फिरवत तो बसून राहिला.
सकाळी जागा झाल्यावर रात्री जे झाले त्या बद्दल ना त्याने ओळख दिली ना मी. आम्ही दोघेही अनोळखी असल्यासारखे वागलो. रात गई बात गई …. असाच आमचा दोघांचा विचार होता.
कराड स्टेशन आले तसे आईने मला आवाज दिला आणि मी खाली उडी मारून काही क्षणात प्लॅटफॉर्मवर आलो. गरमी इथे पण होती आणि जसे आम्ही उतरलो तसा वळवाचा पाऊस सुरू झाला. काही क्षणात पत्र्यावर टप टप आवाज येऊ लागला. गाडी गेली आणि वरून पांढर्‍या शुभ्र गारा पडू लागल्या.
सोनू , माझा छोटा भाऊ पण फुल्ल जागा झाला होता. अगदी तास दोन तासापूर्वी मी काय करत होतो, ते विसरून माझ्यातला मुलगा जागा झाला आणि मी सोनू बरोबर गारा गोळा करायला लागलो. वातावरणात थंडावा पसरला. काल रात्रीच्या गरमी नंतर “त्याचा “ तो चिक तोंडात घेताना माझ्या शरीरातला वणवा असाच … वळवाच्या पावसासारखा थंडावला होता.
पाऊस थांबल्यावर आम्ही कराड वरून औदुंबरला जाणारी बस पकडली. तिथेच कुठेतरी आमचे गाव होते. मध्येच कुठे तरी उतरून आम्ही थोडेफार खाऊन घेतले. बैलगाडी करून एका नदीपाशी गेलो. तिकडे उतरून बोटीने आमच्या गावी गेलो. सोनूला तर काय चालले आहे ते कळतच नव्हते. त्याची एकूणच एश चालू होती.
सामानाच्या सुटकेस उचलून माझे खांदे दुखत होते, वर तळपता सूर्य आणि अंगातून घामाच्या धारा. एवढे सामान कधी उचलले नव्हते. शेवटी एकदाचे एका शेतामध्ये असलेलया घरात आम्ही पोहोचलो. आईच्या काकांचे घर होते ते. पण माझी आई लहानपणी तिकडेच वाढलेली असल्यामुळे तिचा काकांकडे ओढा जास्ती होता.
आजीच्या निधना निमित्त काही तरी कार्यक्रम पण होते त्यामुळे आसपासच्या गावातून बरेच लोक आले होते. आईच्या ओळखीचे होते बरेच जण मला अजूनच वैताग आला. तिथे असलेल्या लोकांनी ओळखी करून घेतल्या. मुंबईचे पावणे म्हणून आमचे वजन जरा जास्तीच होते.
दुपारची जेवणं झाली आणि सगळे ओसरीवर पडले. चारच्या सुमारास मला उकाड्यामुळे खूपच घाम आला.
“आई , आंघोळ करायची आहे. कुठे करू ?” मी आईला विचारत होतो.
“चल की विहिरीवर ,” तिथे असलेला एक मध्यमवयीन माणूस म्हणाला.
“नाही पण मला विहिरीत पोहता येत नाही,” मी सांगून टाकले.
“त्याची गरज न्हाय, मस्त मोटर बशीवली आहे व्हिरीवर …चल तुला घेऊन जातो तिकडे,” तो म्हणाला. बहुतेक आईच्या महितीचा माणूस असावा. आईने त्याच्या बरोबर जायची परवानगी दिली. वावरात उन्हाळ्यामुळे फारसे पीक नव्हते पण आंब्याची झाडे लावलेली असल्यामुळे हिरवळ वाटत होती.
सोनू पण मला चिकटला . आम्ही दोघांनी कपडे आणि टॉवेल घेतले आणि त्याच्या बरोबर चालू लागलो. तो एक चाळीशीचा माणूस होता. ढेरपोट्या आणि जाडजूड तगडा. कधी तरी पैलवानकी केलेले लोक असतात तसा. त्याने मोटार चालू केली आणि आम्ही दोघे त्या धो धो येणार्‍या पाण्याचा मनमुराद आनंद लुटू लागलो.
मुंबईला आम्हाला चाळीतल्या नळाच्या उंदीर मुतल्यासारख्या धारेची सवय. हे इथे असं वेगात येणारे पाणी अंगावर पडून माझी अंडर पॅंट सारखी खाली जात होती आणि एका हाताने सावरून धरावी लागत होती.
तो माणूस एका झाडाखाली बसून आमच्याकडे बघत होता. आमचा येडेपणा त्याला मजेशीर वाटत असावा. आंघोळ झाल्यावर आम्ही तसेच झाडावर चढायला लागलो. मस्त मजा आली. एका ठिकाणी मला उतरायची भीती वाटत होती तर त्या माणसाने अगदी हात देऊन अलगद खाली घेतले.
संध्याकाळी घरी आलो तर मस्त चिकन बनवले होते. गावराण कोंबडी आणि ती पण ताजी ताजी. असली चव कधी जन्मात चाखली नव्हती. जेवताना घरातल्या सर्व मोठ्या लोकांच्या इकडच्या तिकडच्या गप्पा झाल्यावर आमच्या झोपायची सोय करण्यात आली. सर्व पुरुष मंडळी बाहेर आणि बायका आत. आमचा सोनू पण आत झोपला आई सोबत.
मी मुंबईचा म्हणून मला झोपायला पलंग देण्यात आला. बाकी सर्व खाली सारवलेल्या अंगणात झोपले. म्हटले बरे छान पाय पसरून झोपता येईल. मुंबईत तरी कुठे एवढी ऐश!
तेवढ्यात माझ्या शेजारी तो अवाढव्य माणूस येऊन पहुडला. अंधारात काही कळत नव्हते कोण होतं ते. पांढरा सदरा आणि लेंगा घातला होता त्याने हे लक्षात आले. .
थोड्या वेळाने कोणीतरी आवाज दिला, “पावनं, वाईच पोराला सांभाळून निजा तिथच आज रातच्याला”.
हा पण पाहुणा, “व्हय की, म्हमईच प्वार दिसतया” करत मला खेटून झोपला. थोडा मी अस्वस्थ झालो.
खर तर फ्रांसिसच्या त्या पाशवी अत्याचारा नंतर मला कोणाही अनोळखी माणसा सोबत झोपायला खूप भीती वाटते, अजून देखील! निदान हा माणूस मघाशी आंघोळीच्या वेळी सोबत आल्यामुळे थोडाफार तरी ओळखीचा झाला होता. शिवाय आजूबाजूला झोपलेल्या लोकांमुळे मला थोडे निर्धास्त व्हायला झाले आणि मला लगेच झोप लागली देखील.
वर आकाशात चांदणे चमकत होते, आंब्याच्या झाडांची सळसळ आणि मधूनच येणार्‍या थंडगार झुळुका सुखावून जात होत्या. तरीही उन्हाळ्यामुळे मी नुसता गंजी आणि एक हाफ चड्डी घातली होती. अंगावर एक पातळ चादर ओढली होती. चिकनच्या जेवणामुळे सगळे लगेच झोपले.
तास भर गेला असेल आणि माझ्या अंगावर त्या पाहुण्याचा हात पडला. याचा अर्थ न कळण्याइतका मी दूधखुळा राहिला नव्हतो. मी त्याचा हात झटकून टाकला. पण पाहुणा निर्ढावलेला वाटला. काही वेळातच त्याचा हात माझे बोबे कुसकरू लागला.
मी सांडो बंनियन आणि चड्डी घालून झोपलो होतो. त्याला काही करू न द्यायच्या निर्धाराने मी अंग चोरू लागलो. त्याच्याकडे पाठ केली होती मी. तो थांबला. पण काही वेळाने त्याचा गरम लंड माझ्या कमरेवर आणि मांडीवर फिरू लागला. त्याने त्याचा लेंगा खाली घेतला होता हे लक्षात आले. त्याने लगोलग माझी चड्डी पण खाली ओढली.
मला कळत नव्हते, पलीकडचा नको म्हणत असताना देखील माणसे एवढी लगट का करतात? काल मी त्या रेल्वेतल्या एकट्याला चोळत होतो . त्याने मला विरोध केला नाही म्हणून मी पुढे गेलो. पण जर त्याने मला झिडकारले असते तर मी गुमान बसलो असतो.
एखाद्याच्या मना विरुद्ध लोक कसा संभोग करू शकतात? तरी देखील मी पुन्हा एकदा जन भयामुळे त्याच्या स्वाधीन झालो. एक बरे होते की तो मला हर तर्‍हेने काही खुणा करत, मला विनंती करीत होता. फ्रांसिसचा धसमुसळेपणा किंवा रानटी हाताळणे नव्हते इथे.
त्याने हातानेच मला पालथा केले. ती बाज आमच्या दोघांच्या वजनाने मध्यभागी खोलगट झाली होती. त्या खोलगट भागात त्याने मला ढकलले आणि तो हळूच अर्धवट खेचलेल्या लेंग्यात माझ्यावर चढला. माझे दोन्ही पाय त्याने घट्ट जुळवले आणि अलगद आपला सोटा माझ्या दोन मांड्यांमध्ये ठेवला. मला पण थोडे त्यात सुख वाटले.
खूप हळुवार पणे तो त्याचा बुल्ला माझ्या मांड्यांमध्ये वरखाली करत होता. मधेच माझ्या सर्वांगावर हात फिरवत होता. मला शहारे आले. पण भीतीसुद्धा तेवढीच वाटत होती. त्याने गांडीत घुसू नये म्हणून मी भोक आवळून धरले होते.
नशीब तो लवकर झडला आणि परत बाजूला होऊन उताणा झोपला. माझे ते वय अगदी विचित्र होते. एकीकडे त्याने मला चोंबाळून घेतले म्हणून त्याचा राग येत होता. दुसरीकडे आपल्याला मध्ये असे काय आहे की पुरुष सुद्धा फिदा होतात म्हणून स्वतः बद्दल खूप भारी पण वाटत होते.
त्याने मला वर वर का होईना… झवून घेतले. मला कळत नव्हते यावर काय react करावे. तसेही त्या अनोळखी लोकांमध्ये मी काही बोलू शकत नव्हतो. कुणी माझ्यावर विश्वास पण ठेवला नसता. मी थोडा नाराज झालो. आणि जणू काही झाले नाही अशा अविर्भावात झोपून गेलो.
सकाळी उठलो तर हा मला पाठमोरा बसला होता मशेरी घासत. काही झाले तरी त्याच्याशी बोलायचे नाही असे ठरवून मी आपले आवरू लागलो. त्यानेही काल रात्री जे झाले त्याची काही ओळख दाखवली नाही.
निघताना पुन्हा आली होती तशीच गळाभेट घेऊन आई एकेक बायकांचे निरोप घेत होती. आम्ही चालू लागलो. रात्रीचा प्रकार मनात काहूर माजवू लागला. का कोण जाणे, फ्रांसिस इतका त्याचा राग नव्हता आला आणि म्हणून न राहवून मी मागे वळून त्याला हात हलवून बाय बाय केले. तो ही हरखला. कदाचित तो सुद्धा तप्त उन्हाळ्यात वळवाच्या पावसाची वाट पहात असावा.
(अपूर्ण)
चंद्रपुर भोपाळ प्रवासातली गम्मत
इजरायली आरोनचा काटा चंदूला टोचला
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment