आज फिर जिने की तमन्ना है भाग १

#marathiagy त्या रात्री नंतर मी कधी हलवायला लागलो की मित्रांचे ताठलेले *वडे डोळ्यासमोर यायला लागले. च्यायला माझा एवढसा होता. ह्यांचे कसे दणदणीत खंबे होते. नशिबच गांडु आपले. ना धड चेहरा, ना धड बॉडी, ना धड *वडा

“जा भाड खाव परत फोन करू नकोस मला .. आय अॅम डन विथ यू …. मला तुझ्याशी बोलण्याची अजिबात इच्छा नाहीये… काय करशील करून करून ? …” मी ताड ताड बोलत होतो आणि पलीकडचा आवाज माझ्याशी अजूनही मग्रुरीत बोलत होता. मला याचाच राग येत होता… मला समजतो काय हा ? स्वतः ला काय समजतो… भोकात जा …. माझ्या मनात संतापाच्या फुलबाज्या उडत होत्या .

आज वर्ष भराने  मी या सगळ्याचा सोक्षमोक्ष लावला होता. कुठून माझ्यात हे सगळे संचारले होते काही कळले नाही. माझ्या भावनांचा बांध फुटला आहे मान्य आहे .. तुम्हाला माझी काहीच माहिती नाहीये हे पण मला लक्षात घ्यायला हवे होते….नुसता तड तड फुटणार्‍या फुटाण्यासारखा मी आवाजच करत सुटलो….

मुळात माझी न बोलण्याची सवयच मला बदलायची आहे. माझं सगळं व्यक्तिमत्वच बदलायचे आहे. कसं बदलू स्वतःला ? सुरुवात तर केली आहे….

तर मी एक कॉलेज कुमार… मिहिर माझे नाव…. पुणेकर आहे मी, बिट्टू सारखाच…. खरं तर माझ्यात काहिही सांगण्यासारखे गुण नाहीत. मी एक सामान्य घरातला सामान्य मुलगा आहे. ना कुठली विशेष कला , ना अभ्यासात हुशार ना खेळात …. कुणी वळून बघावे असे व्यक्तिमत्व नाही की कुणाला आकर्षक वाटेल असे थोबाड पण नाही.

शाळेत मी दहा वर्ष होतो पण कदाचित माझ्या शिक्षकांनाही मी माहिती नसणार. कधी त्यांनी मला प्रश्न विचारले नाहीत की कधी प्रगति पुस्तकं देताना माझ्याकडे पाहिले सुद्धा नाही. त्या स्पायडर मॅनच्या चित्रपटातल्या एका बिन चेहर्‍याच्या माणसासारखा मी आहे. मी आहे पण कुणी मला बघत नाही. मी काही करू शकतो यावर कुणाचा विश्वास नाही. अगदी माझे वडील या वयात सुद्धा स्वतः दळण आणतात पण मला सांगत नाहीत. इतका कुचकामी वाटतो मी त्यांना.

वयाच्या , तारुण्याच्या चाहुलीने होणारी होणारी क्रांति माझ्याहि बाबतीत होत होती. मुळात माझी तब्येत तशी बारीकच . कितीही खाल्ले तरी अंगावर मूठभर मांस काही चढणार नाही. शाळेतून कॉलेज मध्ये गेलो तिथेही मी बिन चेहर्‍याचाच होतो. कुठल्याही ग्रुपमध्ये उभे रहा , कुणीच विचारायचे नाही. माझ्या वाचून कुणाचे अडत नाही हे माझ्या लक्षात आले तसा मी एकांडा राहू लागलो.

एकटाच कॉलेजला जायचो. एकटाच यायचो. तिथेही कुणाच्या बरोबर हॅंग आऊट करणे मला जमत नव्हते. माझे बोलणे, माझी पर्सनॅलिटी यात कुणालाच काही रस नव्हता. मी पण एकटाच, नदी काठावर वाढत असलेल्या एरंडाच्या झाडासारखा दुर्लक्षित असा जगत होतो.

पुरुषत्वाच्या खुणा माझ्याहि अंगाखांद्यावर वाढू  लागल्या. लंड मोठा होतो आहे म्हणून मी खुश होतो. गुपचुप पांघरूणात हलवत होतो. मित्रांच्या ग्रुपवर आलेल्या क्लिप बघत होतो. संडासात जाऊन हलवत होतो. पण कधी बोलायचो नाही. मित्रांच्या गराड्यात कधी विषय निघाला की मी लाजून जायचो.

एकदा तर माझी खरच पंचाईत झाली. गल्लीतल्या मित्रांनी मोठ्या स्क्रीनवर बीपी बघायचा प्लान केला. एकट्याच्या घरी त्या दिवशी कुणीच नव्हते. मग त्याच्याकडे लॅपटॉपवर क्लिप लावायची आणि एचडीएमआय  केबल वापरुन टीव्हीवर प्रोजेक्ट करायची असा कार्यक्रम होता.

मलाही एकट्याने पकडून नेले. बियरचा क्रेट आणला होता. मी तर काही पित नाही पण बाकीच्यानी एक एक कॅन घेतला आणि प्यायला सुरू केले. टीव्ही वर क्लिप चालू झाली आणि एकेक जण पेटला. पाचेक मिनिटात किरण्या उभा राहिला..

“दोस्तो  आता माझी सटकली….. आता मी थांबत नाही…” असे म्हणून त्याने सगळ्यांच्या समोर त्याची ट्रॅक पॅंट खाली घेतली.

आत किरण्याचा लवडा चांगलाच फुलला होता. त्या नागोबाला हाताने पकडून तो सोफ्यावर तंगड्या पसरून बसला. इकडे बिपि चालू होती तिकडे किरण्याची हातभट्टी सुरू होती.

मला हे सगळे नवीनच होते. मी विचित्र नजरेने बघतो आहे म्हटल्यावर बाकीचे चेकाळले.

“मिह्या .. भाड्या असा काय बघतोस. चिल, ब्रो… आमचं नेहेमीचं  आहे हे. अरे मित्र मित्र असल्यावर काय टेंशन नाय बघ. जो लवडा आणि गोट्या तुला आहेत तश्याच बाकीच्याना पण आहेत…तुला पण टेंशन आलं असलं तर काढून मोकळा हो… “ एकट्याने सल्ला दिला.

काही वेळ गेल्या. बिपिमध्ये वेगवेगळ्या पोझिशन सुरू होत्या. आता अजून एकटा उठला आणि म्हणाला…

“भेंचोत सांगत होतो बियर आणू नका. सारखी मुतायला लागते….”

“लवडया… हलवायला जातो आहेस माहिती नाही मला ? कशाला मुतायची बात सांगतोस.. मागच्या वेळी साल्या सगळा चिक भिंतीवर फेकून ठेवला होतास….दुसर्‍या दिवशी बाबांनी विचारले तर माझी गांड फाटली. आत जाशील तर नीट गाळ आता. बियरला शिव्या देतो साला. …” बाकीच्यानी त्याची टांग खेचली. 

“भाड्याचा लवडा इक्कुसा आहे म्हणून लपवून लपवून गाळतो …. दाखवत नाही कधी तो… “ एकजण सांगायला लागला.

“मागच्या पार्टीला नाही का आपण सगळे गोल करून मुतायला उभे राहिलो तर हा म्हणे मला मुतायलाच आली नाही. लवडा बाहेर काढायला लागेल म्हणून मूत दाबून बसला. ….” एकट्याने माहिती पुरवली आणि सगळे हसत बसले.

तेवढ्यात माझ्या शेजारी बसलेला वैभव  ताठला. त्याने पण बाबुराव बाहेर काढला…

“बघितलास का … कसला ताठला आहे.. साली ती रिटा पण मला अजून हात लावायला देत नाही…” वैभव मला सांगायला लागला.

मी दोघांचे लवडे बघत होतो. खूप मोठे होते. निदान माझ्यापेक्षा तरी खूपच मोठे. माझाही ताठला होता. पण कसा काढू ? हे सगळे हसले तर ? जाऊ दे .. त्यापेक्षा बसतो तसाच. वैभव त्याचा बांबू हलवत बसला. मधूनच दुसर्‍याला म्हणाला…..

“ बंट्या यार माझा हात दुखायला लागला… दे ना हलवून …” बंटीचा  बहुतेक चड्डीतच गळून गेला होता. बंटी बाजूला आला आणि वैभवचा लंड हलवून द्यायला लागला.

ही पार्टी म्हणजे माझ्या कल्पनेच्या पलिकडची होती. ज्यांना मी लहानपणापासून बघत होतो ते सगळे मित्र एवढे पुढे गेले होते याची मला कल्पनाच नव्हती. सगळे मित्रच असल्यामुळे कुणाला आडपडदा ठेवायची गरज वाटत नव्हती. शाळेत सुद्धा मुतारी अशी होती की मध्ये काही भिंत नसायची. सगळ्यांना एकमेकांचे लवडे दिसायचे. लहानपणी शाळेत असताना अश्या वयात आम्ही एकत्र होतो की त्यात काही सेक्सी पण वाटत नव्हते.

ह्यांच्या असल्या पार्टी नेहमी चालतात हे सुद्धा मला कळले. मुलींच्या गप्पा चालू होत्या. कुणाचे बॉल कसे कडक आहेत….कुणाचे ओघळून खाली येतात…. कुणाची च्युत तयार आहे. कोणी कुणाला “दिले”? कुठे दिले ?… कॉलेजमध्ये कुणी जास्ती मुलींना ‘हाताळले ‘ आहे…

सगळेच माझ्यासाठी अनोखे होते. मी कॉलेजमध्ये जाऊन काय झाटं उपटतो असे मला वाटले.

रात्री घरी आल्यावर माझ्या डोक्यातले चक्र सुरू झाले. आज जी पार्टी पाहिली ती खरच माझ्या मधल्या पुरुषाला जागे करणारी होती. मी काय करत होतो ? नुसता चादरीत पडल्या पडल्या रात्री कुठलाही आवाज न करता गाळत होतो. कधी स्वतः ला पूर्ण नागडा करून हलवला सुद्धा नव्हता.

कुणा मुलीकडे मान वर करून बघितले नव्हते. मुलींशी बोलणे किंवा झवणे याची तर कल्पनाच नव्हती.  अचानक मला हे सगळे बघून काय करावे हेच सुचत नव्हते. तसेही मला कुणाशी बोलायचे म्हटले गांगरून जायला होते. भीती वाटते. आणि असले काही करायचे तर कल्पनेच्या बाहेरचे होते माझ्यासाठी .

त्या रात्री नंतर मी कधी हलवायला लागलो की मित्रांचे ताठलेले लवडे डोळ्यासमोर यायला लागले. च्यायला माझा एवढसा होता. ह्यांचे कसे दणदणीत खंबे होते. नशिबच गांडु आपले. ना धड चेहरा, ना धड बॉडी, ना धड लवडा .. कसे पटणार कुणी आपल्याला? पण सगळ्यांचे असे तगडे लंड असतात की फक्त या लोकांचे बघून मला तसे वाटले? की फक्त माझाच लंड छोटा आहे ?

आता बाकीच्या कुणाचे लवडे दिसणार तरी कसे ? एकदा असाच मुतायला गेलो आणि बाजूच्या एकट्याचा लंड दिसला. नॉर्मल होता. माझ्या सारखाच. जरा बरे वाटले. पण मग पुढचा माणूस आला आणि त्याचा लंड माझ्यापेक्षा खूपच मोठा होता. मी त्याच्या लवड्याकडे बघत असताना त्याचे लक्ष माझ्याकडे गेली आणि मला एकदम कानकोंडे व्हायला झाले. मी घाई घाईत बाहेर पडलो तिथून.

त्या दिवसानंतर ठरवले की घराजवळच्या मुतारीत जायचे नाही.  जायचे तर लांबच्या ठिकाणी. एकदा असाच मुतताना एकट्याला बघितले तर त्याने लवड्याची पुढची त्वचा मागे घेतली आणि त्याचे गुलाबी बोण्ड मला दिसले. मी कधी असे केले नव्हते. मग मी पण माझी त्वचा मागे घ्यायला बघितली. पण ताठलेला लवडा असताना अवघड जात होते.

एका रात्री असाच मुतत असताना माझा मूड झाला. उभा राहून मी माझी सुपड्याची त्वचा मागे घ्यायचा प्रयत्न करत होतो. तेवढ्यात बाहेर एक बाइक थांबल्याचा आवाज आला. मी एकदम शांत उभा राहून धार मरतो आहे असे दाखवायला लागलो.

रस्त्यावरच्या दिव्याचा उजेड तिथे येत होता. आलेला तरुण साधारण माझ्याच वयाचा वाटत होता. एकदम सही बॉडी होती त्याची . अश्या बॉडीच्या माणसाचा लवडा कसा असेल ? असा प्रश्न लगेच माझ्या मनात आला. सुदैवाने माझं लक जोरात होतं .  तिथे उभे राहण्याची जागा बहुतेक घाण होती म्हणून तो तरुण जरा लांब उभा राहून धार मारायला लागला.

मला अगदी स्पष्ट दिसत होते. त्याने पॅंटची चेन खोलून अख्खा बांबू बाहेर काढला. आणि सणसणीत  होता त्याचा बांबू… मी त्याचा चेहरा पाहिला. खूपच आकर्षक होता तो .. फार गोरा नसला तरी कुरळे केस आणि भारदार छाती… माणसाला देव प्रसन्न झाला की काय असे वाटावे.

मी त्याच्याकडे भान विसरून बघत होतो. त्याचे मुतून झाले आणि तो त्याचा सोटा हलवायला लागला. बघता बघता त्याचा सोटा ताठायला लागला आणि मी नागाने पुंगी समोर संमोहित व्हावे असा बघत राहिलो. लंड हलवत असताना त्याचे लक्ष माझ्याकडे गेले आणि त्याने एकदम विचारले… “सिर्फ देखेगा या पकडेगा ?”

मी घाबरलो. माझ्या लक्षातच आले नव्हते की त्याचेही माझ्याकडे लक्ष जाईल. मी घाई घाईने लवडा आत कोंबला आणि मान खाली घालून बाहेर पडायला लागलो.

“लंड फकीर … आजा ना …” आपले लक्ष नाहीये असे दाखवत बाहेर पडणार्‍या मला त्याने हलकासा धक्का मारत विचारले. पण माझी अशी गांड फाटली होती की मी सुसाट बाहेर पळत सुटलो.

घरी जाताना मी चार वेळा मागे वळून बघितले. “तो “ माझा पाठलाग करतो आहे का ? याचीच मला जास्ती भीती वाटत होती. छातीत धड धड करत होते. कधी असा प्रसंग माझ्यावर आला नव्हता. अश्या वेळी काय करायचे  असते हे माहिती नव्हते… कुणाशी बोलणे तर शक्यच नव्हते.

मी तसाच घरी आलो. रात्री पडल्या पडल्या माझ्या डोळ्यासमोर ‘तो’ आला …..त्याची ऊंची, त्याची अंगकाठी त्याचे माझ्याकडे बघणे… मला धक्का देऊन अडवणे … आणि सर्वात महत्वाचे…. त्याचा तो तगडा लंड … केवढा जाड जूड… एखादी गदा असावी असा दणकट … त्याच्या आठवणीने मी ताठलो…हळूच चड्डीत हात घालून  माझा बा रकुसा लंड हातात घेऊन मी चोळू लागलो आणि ओल्या चड्डीनेच झोपी गेलो.

तीन चार आठवडे गेले आणि हे करोनाचे नाटक सुरू झाले. लॉक डाउन सुरू झाले आणि सगळेच आपआपल्या घरात बसले. माझ्या घरी काही पाहुणे आले होते ते पण अडकून बसले. एका रात्री त्या पाहुण्यांची औषधे संपली. रात्री नऊ साडे नऊ वाजता वडिलांनी मला औषधे आणण्यासाठी बाहेर पिटाळले.

बाहेर आलो . एका पोलिसाला विचारले. त्याने मला पुढच्या चौकात असणार्‍या एका मेडिकल स्टोअरमध्ये जायला सांगितले.  एवढ्या रात्री औषधाचे  दुकान उघडे असणे म्हणजे खूप होते. मी तिकडे गेलो. दुकान बंद करण्याची तयारी चालू होती. तीन चार फळ्या लावून घेतलेल्या होत्या . मी घाई घाईने दुकानात घुसलो.

दुकानाच्या आत अजून दोन तीन गिर्हाइके उभी होती. मी दुकानदाराकडे बघितले….. “तो ” पण होता.. बहुतेक दुकानाचा मालक… तोच तो .. त्या दिवशी मुतारीत भेटलेला… तो राजहंस… त्याला बघून माझ्या छातीतली धड धड वाढली. जमले असते तर पळूनच गेलो असतो… पण काही इलाज नव्हता. जवळपास औषधांचे दुसरे दुकान नव्हते.

त्याचे ही माझ्याकडे लक्ष गेले. त्याच्या डोळ्यात एक चमक आली. दुसर्‍या गिर्हाइकाचे औषध काढून देत असताना तो त्याच्या वडिलांना म्हणाला ,” पप्पा , तमे जमवाने निकळी जाव … हू पण आऊ छू तमारा पाछळ…”

हळूच त्याने माझ्याकडे बघितले.

त्याच्या वडिलांनी चपला चढवल्या आणि ते निघाले. “त्याने” बाकीच्या गिर्हाइकांची औषधे दिली आणि ते बाहेर गेल्यावर दुकानाची उरलेली फळी पण ओढून घेतली. माझ्या छातीत धक धक होत होते.

माझ्या जवळ येऊन त्याने औषधांची चिठ्ठी घेतली.

“तुझ्यासाठी हवेत ? त्याने त्याचे सुरेख डोळे माझ्यावर रोखत विचारले… मी मान हलवून नाही म्हणालो.

“घरी पाहुणे आलेत त्यांच्यासाठी हवेत..” मी बोललो. माझे डोळे त्याच्यावर खिळले होते.

“हां आपल्याकडे मिळत नाहीत या गोळ्या आतून स्टोअर रूममधून काढाव्या लागतील. माळयावर आहेत,” असे म्हणून तो दुकानाच्या पाठीमागे असणार्‍या खोलीमध्ये जाऊ लागला. तिथे पोहोचल्यावर दरवाज्यात उभे राहून त्याने मागे वळून पाहिले आणि म्हणाला ,” येणार का मदतीला ?” त्याच्या डोळ्यात खट्याळ भाव होते.

हिम्मत केली नाही तर कधीच काही व्हायचे नाही आयुष्यात !.. असा प्रसंग , एवढा देखणा पुरुष परत आपल्याला जवळ उभे सुद्धा करणार नाही. काय होते आहे ते पाहू तरी यात .. असे म्हणून मी आत जाऊ लागलो.

मी आत गेलो तो वर त्याने एक शिडी असलेला स्टूल काढला होता. तो त्या वर उभा राहून वर बघत होता. मी वर डोके करून पाहिले. त्याच्या ट्रॅक पॅंटमध्ये उभारलेला तंबू मला दिसला. बहुतेक मी आत येऊ पर्यन्त त्याने लवडा फुलवून ठेवला होता.

पण माझी काही हिम्मत होत नव्हती… मी नुसताच त्याचा तो कपड्यात लपलेला लंड बघत उभा होता. त्याने खाली मान केली आणि मी त्याच्या तंबूकडे अधाश्या सारखा बघताना त्याने मला पाहिले. मध्येच त्याने मला टोकले…

“पकडतो ? का नुसताच बघत बसणार आहेस ?” पुण्यात वाढलेल्या गुजराथी लोकांचे मराठी पण एकदम शुद्ध असते. चुकून सुद्धा कळणार नाही की हा माणूस गुज्जू आहे म्हणून.

मी गडबडलो आणि स्टूल पकडायला लागलो… तसा तो बोलला.

“लंड फकीर … त्या दिवशी तूच होतास ना रे तिथे ? तुला काय हा स्टूल पकडायला बोलावले आहे का मी ? “

मी चकित होऊन वर पाहिले… त्याने त्याच्या लवड्यावरून हात फिरवत माझ्याकडे बघत म्हटले….

“का रे ? गांड फाटली का ? त्या दिवशी फाटली तशी ? इथे काय कडक झालं आहे आणि तू काय धरून बसला आहेस.. काही कळत नाही का तुला ?”…तो माझ्याकडे डोळे रोहून बोलत होता.

माझी नजर खाली गेली आणि हात वर सरकला…. तो अख्खा बांबू माझ्या हातात आला होता. मी त्याच्या ट्रॅकपॅंट वरूनच चोळा चोळी करायला लागलो.

“झाटया , बाहेर काढून चोळ की… सगळं मीच सांगायचं का तुला ?” त्याने रागावून विचारले.

मी कसा बाहेर काढणार होतो. त्याचा लवडा होता ना तो .. माझी तर हिम्मत होत नव्हती. पण आता त्यानेच म्हटल्यावर मी त्याची पॅंट खाली खेचली आणि तो लंड हातात घेतला. खरच बुल्ल्याला अवजार का म्हणतात ते मला काळात होते. . सणसणीत जाडी आणि पुढे टोकदार असा तो लंड मला भान हरपून टाकायला भाग पाडत होता. माझा कधीच होऊ शकणार नाही का एवढा ? त्याची ताकद , त्याचा कणखरपणा मला  भारावून टाकणारा होता. एखाद्या भुंग्याने फुलाकडे किंवा भुकेलेल्या माणसाने गुलाबजाम कडे बघावे तसा मी अधाशी होऊन त्याच्या बुल्ल्याकडे बघत होतो.

“हलव की जोरात.. जेवला आहेस की नाही…”तो डाफरला.

मी माझ्या मुठीची पकड घट्ट केली आणि जोरजोरात चोळायला लागलो. माझ्या धक्क्यानी तो स्टूल गदगदा हलू लागला. त्या सोट्याला कितीही जोरात चोळले तरी त्याला काहीच होत नव्हते. माझा हात दुखायला लागला. शेवटी मी दुसर्‍या हाताने त्याचा लंड चोळू लागलो. आता त्याच्या सुपड्यातून थोडासा चिकट चमकदार चिक बाहेर आला.

“हान.. अजून जोरात अजून जोरात… “ मी वर पाहिले. त्याने डोळे मिटून घेतले होते आणि डोके थोडेसे वर करून तो त्या सुखाच्या संवेदना अनुभवत होता… मी माझा स्पीड वाढवला. … गच गच गच … माझा हात चालू होता… फक्त भट्टी त्याची होती.

त्या दिवशी माझ्या त्या मित्राने बंटीला म्हणूनच संगितले असावे की माझा गाळून दे … किती वेळ चोळत बसायचे ? कुणी मदतीला आले तर बरेच आहे की… मित्र म्हणून एवढी मदत करायला काय हरकत आहे…? माझ्या डोक्यातले विचार चालू असतानाच त्याने माझा हात झटकून टाकला आणि स्वतःच्या हाताने तो लवडोबा चोळायला लागला. त्याचा क्षण जवळ आला होता. त्या स्टूलवर उभा राहूनच त्याने पच पच पच करत पिचकारी उडवली आणि काही थेंब माझ्या अंगावर पण उडवले.

“आह…  मजा आया… दोस्त… “ काही वेळाने तो शांत झाल्यावर खाली उतरला. जवळ पडलेले एक फडके उचलून त्याने त्याचा चिक पडला होता त्या वर टाकले आणि पायानेच पुसून घेतले.

“चल .. आता तुला तुझी औषधं देतो.. “ तो म्हणाला. माझ्या लक्षात आले की मघाशी हा जे “शोधणे” वगैरे म्हणत होता तो नुसताच बहाणा होता. त्याने सगळी औषधे दिली.

“ एक औषध बाकी आहे. तुझा मोबाइल नंबर देऊन ठेव. दोन तीन दिवसानी औषध आले की तुला फोन करतो. “तो म्हणाला.

“माझं नाव मिहिर …. तुझं नाव काय ?” मी माझा नंबर त्याला लिहून देताना विचारले.

“मी जितेंद्र … “

“तुझा नंबर ?” मी विचारले.

“औषध आले की सांगेन तुला….जा आता,” त्याने कडक आवाजात मला फटकारले. मी त्याच्या आवाजाला टरकलो आणि घरी सुसाट निघालो.

आज जी काही लॉटरी लागली होती  तिची खुशी मानावी की आपण काही चूक केले म्हणून लाज वाटावी हेच कळत नव्हते…. काही असो…. माझे मन खुश होते.. ते गाईड मधले गाणे आठवत होते.. आज फिर जीने की तमन्ना है …

( क्रमशः )

या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे  जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.

अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.

प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे  ही आवश्यक बाब समजावी .