(कथा वाचण्यापूर्वी हे लक्षात घ्या की बिट्टूला सर्व व्यवसायांबद्दल अतिशय आदर आहे. प्रामाणिकपणे काम करणारे, ग्राहकांना समाधान देणारे आणि जीवन सुसह्य करणारे सर्व कारागीर आणि कलाकार आदरास पात्र आहेत. कृपया कुठल्याही व्यवसायाबद्दल गैरसमज करून घेऊ नका किंवा अनादर दाखवू नका.)
“साहेब , नवा पोरगा आला आहे . त्याला करू देऊ का कटींग ?” आमच्या सलूनवाल्या रामशरणने विचारले. मला कटींग उरकून कामावर जायची घाई होती. मी लगेच होकार दाखवत मान डोलावली.
“ए फिरोज… साहबका क्रू कट करना. पिछे से मशीन मार दे,” रामशरण… माझा अनेक वर्षांचा सलूनवाला माझा केसांचा कट कसा असतो ते चांगलेच ओळखून होता. मूळचा यूपीचा भय्या असला तरी मिठास मराठी बोलायला शिकला होता.
आमच्या सोसायटी बाहेरच असणारे हे सलून खूप चालायचे. रामशरण मालक होता तरी दुकानातले कामगार बदलत रहायचे . रामशरणचे उत्तर परदेशातून येणारे शिकाऊ न्हावी त्याच्या दुकानात अनुभव घेऊन नवीन ठिकाणी धंदा सुरू करायचे.
फिरोज माझ्या जवळ येऊन उभा राहिला. चांगला साडेपाच फुट उंचीचा आणि यंग पोरगा होता. त्याने कागदाची कॉलर मानेभोवती गुंडाळली आणि माझ्या अंगावर मोठा एप्रन पसरून केस कापायला सुरू केले.
मी तसा अंग फैलावून बसणारा माणूस आहे. टिपिकल मुंबईकरांसारखी अंग चोरून , कमी जागेत बसण्याची मला सवय नाही.सोफ्यावर बसलो किंवा खुर्चीवर बसलो तरी माझे हात लांबवर पसरून बसतो.
इथे कटींग करताना त्याच्या खुर्चीत सुद्धा मी असाच बसलो होतो. हाताची कोपरं जरी खुर्चीच्या हातांवर ठेवलेले असले तरी हात आणि पंजे मी बाहेर काढून ऐस पैस बसलो होतो.
फिरोज माझ्या बाजूला उभा राहून केस कापत होता. मी डोळे मिटून बसलो होतो तेवढ्यात हाताला काही तरी कडक लागले. मी डोळे किलकिले करून काय टोचते आहे ते बघितले. फिरोज माझ्या समोरून उभा होता आणि माझे पुढच्या बाजूचे केस कापत होता. त्याची ऊंची आणि माझा हात असे काही समोरासमोर आले होते की माझ्या हाताच्या बोटांवर फिरोजच्या पॅंटची चेन घासली जात होती.
मी माझा हात थोडा मागे घेतला आणि परत डोळे मिटून बसलो. पण एकूणच त्या केस कापण्याच्या उद्योगात फिरोज माझ्या इतका जवळ उभा राहत होता की माझा हात, मनगट किंवा कोपर त्याच्या लवड्यावर घासले जात होते. मी पण मग फार आखडुन बसायचा प्रयत्न सोडला आणि निवांत बसलो.
फिरोज पण इतका निर्विकारपणे ह्या हालचाली करत होता की माझ्या स्पर्शाचा त्यालाही काही फरक पडत नव्हता. त्या दिवशी कटींग करून मी बाहेर पडलो पण फिरोज लक्षात राहिला. उजळ रंगाचा, कुरळे केस असणारा फिरोज एकदम चकाचक होता.
काही दिवसानी मी कटींग करण्यासाठी म्हणून रामशरणकडे गेलो. आज दुकानात रामशरण नव्हता. फिरोज होता. रामशरण त्याची फॅमिली घेऊन गावाला गेला आहे असे फिरोजने सांगितले.
“तुझं काय रे ? तुझी फॅमिली आहे की नाही ?” मी फिरोजला विचारले. दाढी करता करता फिरोजच्या गप्पा सुरू झाल्या. तसेही गिर्हाइक कुणी नव्हते. मलाही रिकामा वेळ होता.
23- 24 वर्षाच्या फिरोजचे लग्न होऊन पाच वर्षे झाली होती. एक मुलगी पण झाली. गावात धंदा पाणी काही होत नाही म्हणून बायको मुलीला गावी ठेवून हा इथे आला होता. कॉमन खोलीत राहण्याचे सुद्धा पैसे वाचवायचे म्हणून दुकानातच झोपायचा.
फिरोज कटींग करत असताना आजसुद्धा मला तोच अनुभव आला. माझे हात खुर्चीबाहेर आणि त्याला टेकून उभा राहणारा फिरोज. गम्मत वाटत होती. मध्येच मी बोटांची हालचाल करून काय टोचते आहे ते पाहिले. माझ्या बोटांना जो आकार जाणवत होता तो तर फिरोजच्या लवड्याचा होता. पण असतो एकेकाचा लवडा तगडा. म्हणजे ताठला नसला तरीही त्याचा आकार जबरी असतो. फिरोज सुद्धा कदाचित खणखणीत लंडवाला असावा.
माझे लग्न झालेले होते. बायकोला नियमित झवत होतो. पुरुषांची गांड मारणे किंवा मारून घेणे यात मला काही रस नव्हता. मी फिरोजपेक्षा आठ दहा वर्षानीच मोठा असेल. माझा मोठा मुलगा सुद्धा सहा वर्षांचा होता. रिकाम्या वेळेतला टाइमपास म्हणून, काय टोचते आहे याचे कुतूहल म्हणून मी फिरोजला स्पर्श करून बघत होतो. त्यापुढे मी काही जाणार नव्हतो.
त्या दिवशी दाढी , हेड मसाज करून घेतला. फिरोजच्या हातात जोर चांगलाच होता. अगदी माझी पाठ , माझे खांदे मोकळे केले त्याने. दोन चार दिवसातच करोनाचे लॉकडाउन आणि बाकीचे नाटक सुरू झाले.
महिना भर झाला असेल. बायकोने धोसरा लावला म्हणून पन्नास ठिकाणी वशिला लावून, पास काढून तिला आणि मुलाला माहेरी पोहोचवले. तिथे पोहोचले आणि काही दिवसातच तिथे सर्वांना करोना झाला. म्हणजे आता मी इकडे अडकून पडलो आणि ते लोक तिथे. हातानेच सगळे करणे चालू होते.
सगळी दुकाने बंद होती. सकाळी बाहेर पडून मी दूध, किराणा असल्या वस्तु आणायचो. फिरोज, त्याच्या, बंद केलेल्या दुकानाबाहेर ऊन खत बसलेला दिसायचा. एक दोन वेळा त्याने मला हात दाखवला. मी पण उत्तरादाखल त्याला लांबूनच अभिवादन केले. माझेही डोक्यावरचे केस वाढलेले होते पण सलून बंद असल्यामुळे काही इलाज नव्हता.
एक दिवस मात्र मला बघून फिरोज माझ्या जवळ आला.
“सरजी, कुछ सेवा हो तो बताना,” त्याच्या भाषेत अजिजी आणि आर्जव दोन्ही होते.
“क्या करे फिरोज… बाल तो कटवाने है पर तेरी दुकान तो बंद ही रहती है,” मी बोललो… तसा तो हिन्दी मिश्रित मराठीत बोलला.
“मै … घरी येऊन करतो कटींग.. आप बताव ..कधी येऊ..”
माझे सुद्धा वर्क फ्रॉम होम चालू होते. त्यामुळे मी घरीच असायचो. फिरोजला पत्ता दिला आणि एक दोन दिवसानी बोलावले.
ठरल्या दिवशी फिरोज सकाळीच आला. आठ साडे आठ वाजले होते. कटींग करायची म्हणून मी आंघोळ केली नव्हती.
फिरोज आल्यावर त्याने जमिनीवर दोन चार पेपर पसरून बैठक जमवली. कपड्यांवर केस अडकू नयेत म्हणून मी अंगावर फक्त फ्रेंची ठेवली आणि जमिनीवर बसलो.
“घर पे कोई नाही आहे का ?” फिरोजने विचारल्यावर मी त्याला सगळी कहाणी सांगितली.
“मतलब आप भी माझ्यासारखेच … आपला हात आपलाच साथ…” हसत हसत फिरोज बोलला. मी सुद्धा हसलो.
फिरोज सप सप कात्री चालवू लागला. काही मिनिटात त्याने डोक्यावरचे जंगल हलके केले.
“काय करणार साहेब. पोलिस दुकान उघडायला देत नाहीत . गावी जाता येत नाही. पण पोटाला पैसे तर लागणार ना ! म्हणून मग होम सर्व्हिस सुरू केली,” फिरोज सांगू लागला. त्याचेही बरोबर होते. पैसे तर लागणार. हातावर पोट असणार्‍या माणसाने करावे तरी काय ?
“पण लोक बोलावतात का ? आजकाल तर सगळेच घाबरले आहेत,” मी विचारले.
“हा एखादे गिर्हाइक मिळाले तरी मला दिवसाचा खर्च निघून जातो,” फिरोज बोलला.
फिरोजने माझी दाढी कोरायला सुरुवात केली.
“साब , और कुछ करवाओ ना … बॉडी मसाज करू का ?” फिरोजने काकुळतीला येऊन विचारले. त्यालाही पैशांची गरज होती. माझ्याकडेही वेळ होता. म्हटले कर बॉडी मसाज.
फिरोजने मला खुर्चीवर बसायला सांगितले आणि जमीन साफ करून घेतली. एक चटई टाकून मला झोपायला लावले. मी झोपताना काखा उघड्या पडल्या तसे त्याला माझ्या काखेतले केसाचे जंगल दिसले.
“क्या साब .. सांगायचं ना मला, काढले असते की इथले केस,” तो म्हणाला आणि त्याचा वस्तरा शोधला लागला.
“अरे यार तुम्ही लोक आजकाल बोर्ड लावता की काखेतले केस काढणार नाही. म्हणून काही बोललो नाही,” मी उत्तर दिले.
“साहेब… आजकाल दिवस असे आलेत की लोक काखेतले, बॉडीवरचे आणि खालचे केस पण साफ करून घेतात,” माझी काख साफ करत करत फिरोज बोलला. मागे एकदा व्हाट्स अॅपवर एका हेयर स्टायलिस्टने पुरुषाच्या झाटाना वेगवेगळे मनमोहक आकार दिल्याचे मी पाहिले होते. पण मी काही बोललो नाही.
फिरोजने काखातले केस काढले आणि तेलाने तो माझी मालीश करू लागला. जसा त्याचा बळकट हात माझ्या मांडीवर रेंगाळू लागला तसा माझा बाबुराव ताठायला लागला. अगदी नैसर्गिक रित्या. माझी अवघडलेली अवस्था पाहून फिरोजने जवळ पडलेला एक टॉवेल उचलला आणि माझ्या कंबरेवर टाकला.
“हे राहू द्या,”फिरोज बोलला. टॉवेलमुळे माझा लंड ताठलेला दिसत नव्हता. मी जरा रीलॅक्स झालो.
“सरजी … पॅंट काढू का ? तेलाचे डाग पडतील,” त्याने सुचवले.
आता कमरेवर टॉवेल असल्यामुळे मी कंबर वर करून माझी फ्रेंची खाली सरकवली. फिरोजने इलास्टिक पकडून ती पूर्ण खाली खेचली. आता फिरोज माझ्या मांड्यांवर जोराने आपले कौशल्य दाखवू लागला. त्याच्या बोटांमध्ये जादू होती. एक एक स्नायू मोकळा होत होता. हलके वाटत होते.
मग तो माझ्या डोक्याकडे सरकला आणि छातीकडून पोटाच्या दिशेने तेल लावून चोळू लागला. छाती आणि पोटाला तेल लावलेले असल्यामुळे त्याचा हात सुळकन खाली सरकत होता. पोट ओटीपोट आणि अगदी झाटांच्या जंगलात त्याची बोटे घुसत होती.
“चार्जेस किती घेतोस रे?” मी विचारले.
“साहेब कटींगचे दीडशे, दाढी पंच्याहत्तर , खालच्या दाढीचे शंभर , सादा बॉडी मसाजचे तीनशे ” फिरोजने रेटकार्ड वाचले. भेंचोद म्हणजे झाट कापून घेणारे पण पब्लिक असते तर. मला एश करण्याची ही कल्पना आवडली.
“मग करतोस का खालची दाढी ? बर्‍याच दिवसात सफाई केली नाही . अंडावर पण केस वाढले आहेत,” मी बोललो.
घरात मी एकटाच होतो. आणि तसेही मला दुसर्‍या कुणासमोर नागडे व्हायची शरम अशी काही वाटत नाही. काय आपल्याला एक लंड, दोन आंड आहेत तसेच दुसर्‍याला पण असतात की. त्यात काय लाजायचे ?
मी असे म्हटल्यावर, फिरोजने मसाज बाजूला ठेवला, लवड्यावरचा टॉवेल बाजूला केला आणि लगेच झाटांवर पाणी शिंपडून साबणाचा फेस करायला सुरू केले.
“संभल के करना… नाही तर लवडा कापून ठेवशील,” मी हसतच बोललो.
“सरजी चिंता करू नका. मी रोज एकाचा तरी लंड साफ करून देतो. सवय आहे मला,” फिरोजने दिलेली माहिती मला बुचकळ्यात टाकणारी होती. म्हणजे मी समजत होतो की मी एकटाच असेल असे काही करणारा. तर बरेच लोक शौकीन आहेत की.
फिरोज एका हाताने माझा लवडा पकडून ठेवत होता आणि दुसर्‍या हाताने झाटांची सफाई. माझा लवडा जरा दाबला गेला किंवा हातात आला की ताठायला सुरुवात होते. कदाचित सर्वांचेच तसे असेल. फिरोजच्या मऊ मुलायम स्पर्शामुळे लवडोबा लाडात येऊन ताठून बसले होते.
“सॉरी फिरोज,” मी अवघडून बोललो.
“किस लीये सॉरी ?” फिरोजने माझ्याकडे बघत विचारले.
मी लवड्याकडे बोट दाखवत बोललो, “लंड बहूत परेशान कर रहा हई तुम्हे , इस लीये सॉरी…”
“भाभीजी नाही है ना. ईसे प्यार करनेवाला कोई नही है … तो परेशान कर रहा है. इसका इलाज करने के लीये स्पेशल मसाज चाहीये. दो सौ रुपिया ज्यादा लगेगा…” फिरोजने लगेच रेट सांगितला
“स्पेशल मसाजमध्ये काय वेगळे असते रे ?” माझे कुतूहल चाळवले.
माझ्या पोटावर सरकणारा फिरोजचा हात थबकला. दोन मिनिटे विचार करून फिरोज बोलला, “साहेब तो खुश करणारा मसाज असतो…”
“म्हणजे ?” मला तरीही काही कळले नव्हते.
“स्पेशल मसाजमध्ये स्पेशल चीज को खुश करते है …” असे म्हणत फिरोजने माझ्या बाबुरावला ताब्यात घेतले. फिरोजचा तेलाने माखलेला मऊ मऊ हात माझ्या सोट्याला कुरवाळत होता. पुरुषाचा लंड तो. चोळल्याबरोबर ताठायला लागला.
“देखो साहब … ह्याला पण खुशीची गरज आहे. स्पेशल ट्रीटमेंट चाहीये छोटे साहब को.. ….” माझ्याकडे बघत फिरोज माझा लवडा चोळायला लागला.
“करू का स्पेशल मसाज ?” त्याने विचारले. आणि मी पण डोळे मिचकवून त्याला हो म्हटले. झाटे कापताना फिरोजने माझा लंड हाताळला होता म्हणजे फिरोजला किंवा मला संकोच करायचे कारण नव्हते. त्याने माझा टॉवेल पुर्णपणे बाजूला केला आणि तेलाची धार माझ्या सुपड्यावर धरली. दोन्ही मांड्यांच्या मध्ये बसून त्याने माझ्या बांबुला तेलपाणी करायला सुरुवात केली.
दोन्ही हातांनी त्याने माझा सोटा पकडला आणि मूळापासून वर पर्यन्त तो दोन्ही हात दाबत वर जाऊ लागला. हळूच त्याने माझी सुपड्याची त्वचा मागे खेचून माझा गुलाबी बोंडा उघडा केला. त्या उघड्या बोंड्यावर त्याने तेल ओतले आणि अंगठा आणि दोन बोटांनी माझ्या सुपड्याची खाच आणि तो मशरूम चोळून काढायला सुरू केले. आह आह आह … आजवर अशी मजा कधी आली नव्हती…
कधी गोट्या तर कधी जांघामध्ये त्याची बोटे फिरून मला उत्तेजित करत होती.
“क्या बात है फिरोज .. मजा आ रहा है …” मी बोललो…
“सरजी … और भी ज्यादा मजा आ सकता है… पैसे थोडे ज्यादा देना…” फिरोजची पैशांची निकड आहे हे मला माहिती होते. मी म्हटले…,” ज्यादा सोच मत… खुश कर देना मुझे.. पैसे तो मिल जायेंगे तुम्हे.”
मी असे म्हटल्यावर फिरोज हसला. उठून उभा राहिला आणि त्याने त्याच्या अंगातील कपडे उतरवू लागला. गोटीबंद शरीर होते त्याचे. दंडावर काळा धागा बांधलेला होता. अंगात अमूल माचोची एक स्वस्तातली निकर घातलेली होती. त्या निकर मधून फिरोजच्या बोच्याचे गाल बाहेर डोकावत होते.
अंगावर फक्त निकर ठेवून फिरोज जमिनीवर गुडघे टेकवून बसला. त्याने माझ्याकडे पाठ केली होती. तो खाली वाकला आणि माझ्या उघडा सोटा त्याने त्याच्या तोंडात घेऊन तो चोखू लागला. माझ्या बायकोने सुद्धा एवढा मस्त चोखला नव्हता.
पुरूषांना बरोबर माहिती असते की लवडा कसा चोखला म्हणजे आवडेल. या हिशोबाने फिरोज माझा लंड असा काही चोखत होता की एवढ्या वर्षात मला हे सुख का मिळाले नाही असा प्रश्न मला पडला. चोको बार करत असताना मध्येच फिरोजने त्याची गांड वर केली.
एकही केस नसलेले त्याचे च्युतड लई भारी दिसत होते. त्याच्या निकरला एक भोक पडलेले होते. अगदी मध्येच . त्याची गम्मत करावी म्हणून मी त्या भोकातून बोट आत घातले. समोरच फिरोजचे भोक होते. मी हळूच माझे बोट त्या भोकावरून फिरवायला सुरू केले. माझ्या बोटाच्या स्पर्शाने पेटलेला फिरोज त्याचे भोक हळूच आत खेचू लागला, सोडू लागला. मला कळले की त्याला हे आवडले आहे.
मी दुसर्‍या हाताने त्याची निकर खेचायला लागलो. त्यानेच उभे राहून निकर काढून बाजूला टाकली आणि मला विचारले,” सर जी…. मुह मे लू या फिर गांड मारोगे?”
“तेरे को क्या चलेगा ?” मी विचारले…
“साहेब…. वोह दुकान मे लिखा है ग्राहकाची खुशी हेच आमचा समाधान … आप को जो अच्छा लगे वो करो…” हसत फिरोज बोलला.
आज माझ्यातला झवाड पुरुष जागा झाला होता. बायकोने जे आजवर कधी करू दिले नव्हते ते करणार होतो मी. फिरोजला मी लंड चोखायला बसवले आणि त्याच्या उघड्या गांडीतून बोट फिरवू लागलो. त्याने माझ्या हातावर तेल ओतले आणि म्हणाला…. “अब चलाओ ….. अब गांड मे दर्द नही होगा.”
माझ्या बोटाची करामत सुरू झाली. आजवर बायको कधी गांडीला हात लावू देत नव्हती. जे काही आहे ते पूच्चीत कर असाच तिचा आग्रह असायचा.
फिरोजची गांड मस्त खुलून गेली. मग त्याला सोफ्यावर बसवला. गांड बाहेर काढून . मला सवय नसली तरी फिरोज तयारीचा होता. एक पाय जमिनीवर आणि एक सोफ्यावर ठेवून त्याने गांडीची फट मोठी केली.
मी खचकन माझे हत्यार हातात घेतले आणि त्याच्या बोच्यात टोचले….
“उई मा… बाबूजी जरा धिरे चलो…. गांड फाड डोगे आप…. बहूत ताकद है आपमे …”फिरोजचा हा सेक्सी अंदाज मला अजूनच पेटवू लागला. मी लंड बाहेर काढला तेलाने ओला केला आणि हळूच घुसवला. आत बाहेर …आत बाहेर… सुरू झाले.
फिरोजचा उई मा… हाय हाय मर गया… साब… धिरे करो… आह क्या जवानी है… उम्म इतना जोर….आशय सगळ्या पेटवण्याने माझ्यातला पुरुष अजूनच जागा होत होता. महिना दीड महिना बायकोची पूच्ची मिळाली नव्हती तो सगळा राग …सगळा जोर मी फिरोजच्या बोच्यावर काढत होतो.
उभा राहून झवायचा कंटाळा आल्यावर मी फिरोजला बेडवर ढकलले आणि त्याचे पाय खांद्यावर घेऊन गांड उघडी केली. डोळे मिटले आणि त्याचे बॉल दाबत माझा लंड आत घुसवला. एकदा डोळे मिटले की कसली बाई आणि कसला पुरुष… लवड्याला सगळे सारखेच वाटते बघा.
आह… माझा छोट्या अॅक्शन मध्ये आला होता. बर्‍याच दिवसांचा उपास सोडायचा होता. मी फिर्ज्च्य च्युतडवर हाताने चापट्या मारत होतो. पूच्चीच्या ऐवजी फिरोज सारख्या तगड्या मर्दाची गांड मारताना मलाही खूपच मर्द वाटत होते.
फिरोजची टाईट गांड माझ्या बाबुरावला गच्च पकडून ठेवत होती. दण दण करत मी माझ्या गोटयांचा माझ्या बांबुचा जोर फिरोजच्या भोकावर काढत होतो. डोळे मिटून मी त्याला झवत असताना माझा चिक बाहेर पडला…. आह काय हलके वाटले म्हणून सांगू….
एकदा लवडा झडून गेल्यावर माझा बाबुराव इंचाच्या ऐवजी सेंटीमीटरचा झाला.
“देखा साहब…प्यार चाहीये लवडे को…अब हो गया ना छोटू …अब झांट के बाल काट देता हूं “ असे म्हणत फिरोज नागड्यानेच माझी उरलेली झाट दाढी करायला लागला. फिरोजची गच्च गांड झवून मी आता थकून गेलो होतो. फिरोजचा दम मात्र जबरी होता. झाट काढून झाल्यावर त्याने मला परत एकदा मसाज करून मोकळे केले.
“राजा बाबू … नहा लोगे ? या नहला दू ?” त्याने माझा लंड चोखत विचारले. मी नको म्हणालो. फिरोजने कपडे घालायला सुरू केले. आपले सामान आवरले .
“जाऊ फिर ? मजा आ गया ?” फिरोजने विचारले. मी होकारार्थी मान डोलावली. त्याने पैसे सांगितले. मी दिले. त्याने मागितले त्या पेक्षा थोडे जास्तीच दिले.
“ज्यादा दिये आपने …” पैसे मोजताना त्याच्या चेहर्‍यावर खुशी होती. त्याच्या दृष्टीने तो एक जगायला देणारा व्यवहार होता.
“हाँ ….खुश कर दिया तूने,” मी बोललो.
“ग्राहकाची खुशी हेच आमचा समाधान…” आपल्या हिन्दी मिश्रित मराठीत फिरोज हसत बोलला आणि पुन्हा नक्की बोलवा म्हणून सांगून गेला.
(क्रमशः )
क्रॉस ड्रेसिंग करणार्‍या पीयूषची गांड लागली
प्रोफेशनल स्विमर बरोबर डांग डिंग
या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
