#marathigay मिलिंदने त्याच्या गोर्‍या अंगावरचे कपडे काढून टाकले असतील. गरमागरम पाण्याच्या शतधारा त्याच्या सर्वांग सुंदर नग्न शरीरावरून ओघळत असतील. साबणाचा तो हलकट तुकडा त्याच्या अंगावरून सुळसुळ फिरत असेल. मिलिंदच्या जांघेत , काखेत, गांडीत , लवड्यावर आपला स्पर्श करून फेस करत असेल.
या पूर्वीचे भाग वाचण्यासाठी
त्याने जयचे डोके उचलले आणि आपल्या मांडीवर ठेवले. मिलिंद , कौस्तुभ आणि अंबरीशच्या गप्पा चालू होत्या. जयची झोप झाली आणि तो जरा जागा झाला. त्याच्या लक्षात आले की त्याचे डोके मिलिंदच्या अगदी मांडीवर , जांघेत म्हणा ना हवे तर, आहे.
मिलिंदच्या चड्डीतला उभार त्याच्यापासून अगदी अर्ध्या फुटावर होता पण पुढे मित्र बसले होते. काही वावगे केले असते तर कौस्तुभला आरशात दिसले असते. अंबरीशने मान मागे केली तर त्यालाही सहज दिसले असते.
‘कंट्रोल जय कंट्रोल “ असे स्वतःलाच समजावत जय कसा बसा पडून राहिला.
आता पुढे ……..
काही वेळाने जयची झोप पूर्ण गेली तेव्हा तो उठून बसला. मस्तपैकी धमाल चालू झाली. लिंडाच्या सलल्या प्रमाणे जय आता मिलिंदच्या मांडीवर सहज हात ठेवून बसला होता. गाडीच्या धक्क्यांबरोबर जयचा हात मिलिंदच्या मांडीवर फिरत होता. कधी जांघेत जात होता तर कधी त्याच्या गोट्याना स्पर्श करत होता.
मिलिंदने सुद्धा जयचा हात बाजूला केला नाही. तो एंजॉय करत होता की मित्राचा हात ठेवणे यात काही गैर वाटत नव्हते त्याला ?
दुपारच्या सुमारास मंडळी दापोलीला पोहोचले. दापोली जवळच्या लाडघर बीचला लागूनच रिजॉर्ट होते. सर्वांनी बरोबर घेतलेल्या बियरच्या बाटल्या फ्रिजमध्ये ठेवला दिल्या . दोन खोल्या मिळाल्या होत्या. जय आणि मिलिंद एका रूममध्ये आणि अंबरीश आणि कौस्तुभ दुसर्‍यात . सामान टाकले. कपडे बदलले आणि शॉर्ट घालून चौघे बिचवर गेले.
भरतीची वेळ होती. “आताच डुंबून घ्या. संध्याकाळी दारुकाम चालू झाले की आपण येणार नाही इकडे /,” असे बजावून कौस्तुभ पाण्याकडे निघाला. दुपारच्या उन्हात मिलिंदची स्वर्णकांती झळाळून निघाली होती. जयला म्हणजे बर्फीच्या तुकड्यावर माशी बसायला जशी आतुर असते पण काचेमुळे बसता येत नाही असे वाटत होते.
चौघे पाण्यात धमाल करत होते. पाण्याच्या लाटांमुळे कधी जयची तर कधी मिलिंदची शॉर्ट खाली घसरून गांडीची भेग दिसत होती. जयचे सगळे लक्ष मिलिंदकडे होते. एका क्षणी त्याच्या लक्षात आले की मिलिंद दमू लागला आहे.
जयने हळूच्या मिलिंदच्या जवळ जात त्याला विचारले ,” जायचे का ? मला कंटाळा आला आहे,”
मिलिंदने मान डोलवली. दोघे पाण्याबाहेर पडले आणि तसेच रिजॉर्टकडे निघाले बाहेरच्या बाजूलाच शॉवरची सोय केली होती. शॉवर कसला , नुसता आडोसा होता. दोन शॉवर होते. जय आणि मिलिंद दोघे उभे राहून शॉवरचे पाणी अंगावर घेऊ लागले.
“साला या समुद्रात फार वाळू आहे. चड्डी भरून गेली नुसती वाळूने,” मिलिंद म्हणाला.
“हो ना, साला झाटात फुल्ल माती झाली आहे,” जय म्हणाला आणि त्याने आपली अंडरपॅंट पुढे खेचून डायरेक्ट लवड्यावर पाणी घ्यायला सुरुवात केली.
 |
| Smooth like him … Thanks from internet |
मिलिंद आपल्याकडे बघत असेल तर त्याला निवांत पणे बघता यावे म्हणून जयने डोळे मिटून घेतले. आणि तोंडावर साबण फासला . डोळे मिटून घेतले. स्वतः भोवती गोल फेरी मारत जयने मागच्या बाजूने पण चड्डी ताणून धरली आणि त्याच्या गोलमटोल गांडीचे दर्शन मिलिंदला घडवले.
म्हणजे निदान जयला तरी तसे वाटले. कारण मिलिंदने पाहिले की नाही, हे कळायला त्याला काही मार्ग नव्हता . तोंडावर फसलेल्या साबणामुळे काही कळले नव्हते.
जयचा निवांत अॅटीट्यूड पाहून मिलिंदने पण चड्डीत हात घालून लवड्याची, बोच्याची सफाई केली. पण त्याचे ते सोनकेळ पाहायची जयची इच्छा मात्र काही पूर्ण झाली नाही. Men_under ने सांगितलेच होते की मित्राचा विश्वास मिळवणे ही एवढी सोपी गोष्ट नाही पण तू मोकळा झालास तर तो पण मोकळेपणाने वागेल.
तेवढ्यात कौस्तुभ आणि अंबरीश सुद्धा तिथे आले आणि जयला त्याचा गांड “दाखवण्याचा” आणि “पाहण्याचा” कार्यक्रम आटोपता घ्यावा लागला. जय रूमकडे निघाला आणि पाठीमागून मिलिंद सुद्धा आला. जयने असे दाखवले की त्याचे लक्षच नाहीये.
रूममध्ये घुसल्या घुसल्या जयने टॉवेल सोफ्यावर फेकला आणि जॉकि खाली खेचली. मागून मिलिंद आलाच होता. मिलिंदने जयला बोचा उघडा असताना पाहिले आणि सभ्यपणा म्हणून खाकरले. त्याने जरा खाकरल्यावर जय जरा ओशाळा झाला आणि त्याने गुडघ्यापर्यंत नेलेली जॉकी वर खेचली .
“ओह सॉरी, तुला पाहिलेच नाही मी ,” जय म्हणाला.
“त्यात काय हो जय ? मित्रांमध्ये कसली आली आहे लाज ,” मिलिंद मोकळेपणाने म्हणाला आणि बोलत बोलत त्याने पण त्याची शॉर्ट काढून टाकली.
दोघे जॉकिवर उभे होते. मिलिंदचे गोटीबंद शरीर जयला आव्हान देत होते. त्याच्या गोर्‍या कमरेवरचा काळा करदोडा जय ला तापवत होता. आंघोळीला जाण्यासाठी, मिलिंद बॅगमधून कपडे काढत असताना जय त्याच्या लयबद्ध हालचालींनी मोहवून जात होता.
“आता मी पुढाकार घेऊ का ? की नको ? जवळ जाऊन मिलिंदला आवळावे का ? ” असा विचार जयच्या मनात चालू असतानाच बाहेरून अंबरीशचा आवाज आला.
“जय, लवकर या रे आवरून. बसू यात”
मिलिंदसुद्धा भानावर आला. त्याने चटकन कपडे उचलले, टॉवेल घेतला .
“अहो जय, मी आंघोळ करून येतो मग तुम्ही जा,” असे घाई घाईने म्हणत मिलिंद बाथरूममध्ये गेला.
बाथरूमच्या बंद दाराकडे जय पाहत होता. मी हा चान्स वाया घालवला का ? त्याला आवळले असते तर ? पण रूमचा दरवाजा तर जस्ट लोटलेला होता. बाहेरून अंबरीश आला असता म्हणजे? मिलिंदला आवडले नसते म्हणजे? मिलिंद ‘तसला’ नसलाच तर ?
बेडवर पडल्या पडल्या आत काय चालू असेल याची कल्पना जय करत होता.
मिलिंदने त्याच्या गोर्‍या अंगावरचे कपडे काढून टाकले असतील. गरमागरम पाण्याच्या शतधारा त्याच्या सर्वांग सुंदर नग्न शरीरावरून ओघळत असतील. साबणाचा तो हलकट तुकडा त्याच्या अंगावरून सुळसुळ फिरत असेल. मिलिंदच्या जांघेत , काखेत, गांडीत , लवड्यावर आपला स्पर्श करून फेस करत असेल.
आता त्याचा हात अंग चोळत असेल. कसा असेल मिलिंदचा स्पर्श ? कसं वाटेल जर तो हात माझ्या अंगावर फिरला तर ? मला साबण लावू लागला तर ? शॉवरच्या पाण्याची धार अंगावरून ओघळत बुलल्याच्या टोकावरुन खाली पडत असेल. मिळेल का मला ते पाणी? होईल का माझी तहान तृप्त ?
 |
| Thanks from internet |
एका एका विचाराने जय ताठ होत होता. तेवढ्यात कौस्तुभ त्याचे आवरून जयच्या खोलीत आला. आपला ताठलेला लवडा त्याला दिसू नये म्हणून जयने जवळ पडलेला टॉवेल ओढून लंड झाकला. दोघांच्या गप्पा चालू झाल्या.
काही वेळातच मिलिंद आंघोळ करून, नुसता टॉवेल गुंडाळून बाहेर आला. त्याला कपडे घालताना बघण्याची जयची इच्छा होती. त्यामुळे जय आंघोळीला जाईना . तेवढ्यात कौस्तुभ ओरडला. ” जा की मर्दा, किती टाइमपास करतोस. प्यायला उशीर करू नकोस ”
नाइलाजाने जय उठला आणि आंघोळीला गेला. मिलिंदचे कपडे बदलतानाचे रूप पाहण्याची त्याची इच्छा तशीच राहिली. कशीबशी आंघोळ उरकून जय बाहेर आला तर मिलिंद, अंबरीश आणि कौस्तुभ बाहेर व्हरांड्यात जाऊन बसले होते. त्यांनी टेबल मांडून चकणा , बाटल्या ग्लास अशी मांडामांड करून ठेवली होती.
जय जाऊन मिलिंदच्या शेजारी बसला. संध्याकाळ झाली होती. सर्वांचे ग्लास भरले गेले आणि गप्पांचा फड रंगू लागला.
काही तरी वेगळे करावे म्हणून मिलिंदने त्यांना ट्रूथ ऑर डेयरचा ( Truth or dare) गेम सांगितला. खेळ सोपा आहे. एकाने सुरुवात करायची. पुढच्याला ट्रूथ की डेयर असे विचारायचे. दुसर्‍याने जर ट्रूथ निवडले तर तसे जाहीर करायचे. मग बाकीचे लोक त्याला काही प्रश्न विचारणार त्याचे खरे उत्तर ट्रूथ स्वीकारलेल्या व्यक्तीने सांगायचे .
जर दुसर्‍या व्यक्तीने डेयर निवडले तर बाकीच्या खेळाडूंनी त्याला असे काही सांगायचे की त्याने हिम्मत करून ते काम करून दाखवायचे.
म्हणजे मिलिंदने पाहिल्याच वेळी कौस्तुभला विचारले “ट्रूथ ऑर डेयर?”
कौस्तुभ म्हणला ,”ट्रूथ ”
मिलिंदने विचारले,” वयाच्या कितव्या वर्षी पहिला कीस घेतलास?” हा प्रश्न ऐकून जय आणि अंबरीश खिदळायला लागले.
हा खेळ चालूच राहिला धमाल होत राहिली मध्येच अंबरीशने डेअर मागितले तर त्याला पोल डान्स करून दाखवायला लावला .
एकमेकांची खेचणे, टाळ्या देणे आग्रह करणे चालूच होते. शेजारीच बसलेला असल्याने जय मिलिंदच्या मांडीवर हात ठेवत होता . कधी त्याच्या खांद्यावर हात टाकून त्याला जवळ ओढत होता.
मिलिंदच्या त्वचेच्या रेशमी स्पर्शाने त्याला कधी समिधा आठवत होती तर कधी अजून कुणी.
आणि तेवढ्यात जयने ट्रूथ स्वीकारले आणि कौस्तुभने ती आठवण काढली. “काय रे जया.तुझी ती सध्या काय करते?”
जय लाजला आणि त्याने मान खाली घातली
“बघा बघा लब्बाड कसा लाजतोय ते ,” अंबरीशला त्याची टांग खेचायचा उत आला.
मित्रांचे हे टर उडवणे पाहून मिलिंदला राहवेना. त्याने जयच्या मांडीवर हात ठेवला आणि म्हणाला,” जय , सांगा ना हा काय प्रकार आहे?”
“सांग की मर्दा आता ट्रूथ सांग सगळ्यांना. कसा तुला सरांनी पकडला होता, इथे काय बायको नाय तुझी..सांग की काय झालं होतं,” कौस्तुभ त्याला छेडायला लागला. जय गालातल्या गालात हसत शांत बसला होता.
“साल्यानो दर वेळी प्यायला बसले की तुम्हाला हेच कसे आठवते रे? मी नाय सांगणार” जयने असे म्हटल्यावर मिलिंदची उत्सुकता अजूनच चाळवली.
“अहो कौस्तुभ , सांगा ना तुम्ही तरी ,” मिलिंदने कौस्तुभकडे मोर्चा वळवला.
“अरे हा जय म्हणजे आता जितका सभ्य दिसतो त्याच्या दहापट हरामी होता. साल्याने कॉलेजमधली एक पण आयटम सोडली नव्हती. आमच्या कॉलेजचा इमरान हश्मी म्हण ना ,” कौस्तुभ सुरू झाला.
“बास बास , भेंचोद आता काहीही सांगू नका. अरे मिलिंद माझ्या कॉलेजमध्ये एक मुलगी होती. क्रश म्हणालास तरी चालेल ,” जय सांगू लागला.
“ह्याचा कसला क्रश ! साला क्र्शर होता नुसता. दिसली पोरगी की घेतली बाजूला. दिसला माल की कुस्करला . हे कबड्डी चॅम्पियन म्हणून पोरी मागे लागायच्या आणि आम्ही बसायचो आपला हात जगन्नाथ करत,” अंबरीशने मनातले शल्य बोलून दाखवले.
“जळता कशाला रे रांडीच्यानो , माझी पर्सनॅलिटी तशी होती. त्याला मी काय करू. कुठलीही पोरगी पटायची ,” जय म्हणाला तसे मिलिंदने त्याच्याकडे पाहिले. जय आज वयानुसार जाड झाला असला तरी त्याची मूळची तब्येत आणि चेहर्‍याचे फीचर्स आकर्षक होते. ऊंची सहा फुट आणि एक मर्दानी रुबाब तो अजूनही टिकवून होता.
“तर त्या दिवशी तिला काही व्यायाम समजावून सांगायचे होते आणि निवांत जागा मिळत नव्हती म्हणून आम्ही कॉलेजच्या टॉवरवर गेलो. तिला समजावून संगत होतो तेवढ्यात कुणी तरी सरांना काडी लावली आणि ते बघायला आले. मग काय कॉलेज मध्ये नुसता धुरळा . तेव्हापासून काय वाट्टेल त्या गोष्टी सांगतात हे लोक,” जय मिलिंदला सांगू लागला.
“ बरं का मिलिंद आणि ह्याने एवढा डेंजर व्यायाम शिकवला की त्या पोरीची ढोपरं खरचटली होती,” अंबरीशने आगीत तेल ओतले.
“काय रे , तू काय वाकून बघायला होता का तिची ढोपरं ,” जयने हसत विचारले.
“लेका वाकायला कशाला हवं? आम्हाला काय मैत्रिणी नव्हत्या का ? किती जणीनी संगितले की तुझ्या व्यायामामुळे तिचे गुडघे फुटले होते म्हणून,” कौस्तुभ बोलला. मित्रांची ही चर्चा ऐकून मिलिंदला मात्र हसू येत होते.
शेवटी एकदाची त्याने जयची सुटका केली, “चला जेवून घेऊ या नाही तर जेवणाची वेळ संपली तर लवडे लागतील.”
मिलिंदने असे म्हटल्याबरोबर सर्वांना भुकेची जाणीव झाली आणि जेवण करून सर्वजण परत एकदा बसले. पुढचा तासभर पत्ते आणि गप्पा आणि दारू चालू होती. शेवटी मिलिंदला झोप यायला लागली तसा तो उठून गेला. या तिघांनी पार्टी चालूच ठेवली. बारा वाजण्याच्या आसपास तिघेही कंटाळले. कौस्तुभ आणि अंबरीश दोघे किनार्‍यावर निघाले.
जयला माहिती होते ते कशासाठी चालले आहेत. दोघांचे लवडे ताठले होते. रात्रीच्यावेळी कुणी बिचवर ‘द्यायला’ तयार असेल तर दोघेही मोकळे झाले असते. कुठलाही किनारा रात्रीच्यावेळी उपलब्ध असतो आणि खिशात पैसे असले की कुठलेही भोक उघडे होते हे त्यांना अनुभवाने माहिती झालेले होते.
जयने कधी तरी त्यांना अडवले होते पण उत्तर मिळाले, “साला एक जन्म मिळाला आहे त्यात कुठे घुट घुट के जगायचं ? जे हवं आहे ते घेण्यात कसली लाज रे ? कॉलेज मध्ये असताना पैशे नसायचे आता आहेत तर मजा करून घेऊ ,” असे म्हणून दोघांनी त्याला निरुत्तर करून टाकले.
जय सुद्धा कधी कधी विचार करायचा की आपण ही यांच्याबरोबर झवायला जावे . कधी गेला नाही . तरुणपणी एवढ्या पोरींना झवले, दाबले होते पण आता लग्नानंतर असे काही करायला योग्य वाटत नव्हते.
जय तिथून निघाला आणि आपल्या खोलीत आला. मिलिंद झोपी गेला होता. जयने लाइट लावला आणि बॅगमधून बॉक्सर काढून चढवायला लागला. चड्डी घालताना खाली वाकला तोच त्याची नजर एका कुशीवर झोपलेल्या मिलिंदच्या पांघरूणात गेली. मिलिंद भिंतीकडे तोंड करून झोपला होता. अंगावर ब्लॅंकेट होते पण एका बाजूने वर उचलले गेले होते.
जयने नीट पाहिले. बहुतेक झोपेत मिलिंदची शॉर्ट अगदीच खाली घसरली होती. त्याचा गोरा गोबरा बोचा निम्मा उघडा पडला होता. जयला आपण काय बघतो आहे यावर विश्वास बसेना म्हणून त्याने मोबाईलचा लाइट लावला आणि ब्लॅंकेटच्या जवळ नेला.
त्याने बरोबर पहिले होते. मिलिंदचा चटकदार बोचा एखादा चविष्ट केक उघड्यावर पडावा तसा त्याच्यासमोर होता. बोट घालून मजा घ्यावी, जिभेने चाटावा असा. आह.. याच क्षणाची तर जय वाट बघत होता.
दारू प्याला असला तरी जय शुद्धीत होता. बोचा उघडा असला तरी याचा अर्थ मिलिंद गांड मारायची परवानगी थोडीच देत होता? कदाचित झोपेत खाजवताना सुद्धा त्याची चड्डी खाली गेली असेल. आपण तिथे हात लावला आणि तो जागा झाला तर ? जर मिलिंद जागा झाला आणि त्याला आवडले नाही तर ? तो रागावला तर ? मिलिंदने त्याच्या बायकोला हे सांगितले तर? चारचौघात ही बातमी झाली तर ? काय इंप्रेशन होईल आपले? परत मिलिंद समोर ताठ मानेने उभे राहता येईल का ?
त्या दारू प्यालेल्या अवस्थेतही जयच्या डोक्याला मुंग्या आल्या. नकोच तिच्यामारी असे म्हणून तो बेडवर पडला. मिलिंद बेडच्या दुसर्‍या बाजूला होता. मध्ये खूप जागा रिकामी होती.
जर समजा मिलिंद जागा झाला तर आपण अगदीच ठरकी आहोत असे वाटू नये म्हणून त्याने हळूच आपला हात तिरका करून ठेवला. हळू हळू मिलिंदच्या गांडीच्या दिशेने सरकवत नेला. मिलिंद मात्र अगदीच लांबवर होता. जयचा हात पुरेना. हळूच जयने आपले शरीर थोडे मिलिंदच्या बाजूला सरकवले पण बेड बराच हलला . मिलिंदची झोपमोड झाली असती तर जयला परवडले नसते.
थोड्या वेळाने अजून जवळ सरकू असा विचार करत जयने डोळे मिटले. दारूचा अमल डोळ्यांवरही चढला होता. त्या अंधारात आपला हात नक्की किती जवळ आहे हे सुद्धा जयला कळत नव्हते. हाताला कशाचा तरी स्पर्श झाला. त्याची गांड होती का चादर काही कळेना. तेवढ्यात मिलिंद एकदा कुशीवर वळला तेव्हा जयने घाबरून आपला हात परत जवळ घेतला.
आता तर मिलिंदचा चेहरा समोर होता. मिलिंद जर जागा असेल तर ? तो जर आपल्या हाताच्या हालचाली कडे पाहत असेल तर ? जयची खरच फाटली.
कुठे तो मुलींना गच्चीवर नेऊन , त्यांची चड्डी खाली खेचून दोन मिनिटात लवडा आत सरकवणारा जय आणि कुठे हा आजचा गांडफट जय ?
जय स्वतःशीच विचार करत होता. कोण होतास तू ? काय झालास तू ? भाद्रपदात चार चार कुत्र्यांना झवणार्‍या कुत्र्याला एका खांबाला बांधून ठेवावे अशी जयची अवस्था आज होती. करावे की करू नये या कश्म कश मध्ये जयचा डोळा कधी लागला ते त्याला सुद्धा कळले नाही.
सकाळी जाग आली तेव्हा उन्हे वर आली होती. जयने डोळे किलकिले करून बघितले . बाजूला मिलिंद अजूनही झोपलेला होता. त्याच्या अंगावरचे ब्लॅंकेट बाजूला सरकले होते आणि कमरेवरची शॉर्ट अगदीच खाली आली होती. झाटांचे केस दिसत होते.
निदान ही संधि तरी घालवू नये म्हणून जयने हिम्मत केली. सुरुवात म्हणून त्याने मिलिंदच्या मांडीवर हात ठेवला. हळूच तो वर नेला. मिलिंदच्या गोट्यांपर्यंत जयचा हात पोहोचला. जयला तिथला माल , गरमी जाणवली. आता पुढची स्टेप म्हणजे त्याच्या लंड पकडायचा तेवढ्यात मिलिंदने हालचाल केली. जय दचकला आणि त्याने चटकन हात बाजूला केला.
या सगळ्या गडबडीत मिलिंदला जाग आली.
“गुड मॉर्निंग,” मिलिंदने जयला विश केले.
“गुड मॉर्निंग, कशी लागली झोप ?” जय ने विचारले.
“लय भारी, कालची स्कॉच एकदम लाजवाब होती,” मिलिंदने आळस देत देत चड्डीत हात घालून बंडू नीट केला.
जय बेडवर बाजूला बसून बघत होता. मिलिंद निवांत होता. त्याला जयसमोर गोट्या खाजवायला काही विशेष ऑकवर्ड वाटले नाही.
अंगावर टी शर्ट चढवून दोघे बाहेर गेले. कौस्तुभ आणि अंबरीशसुद्धा आले. सर्वांनी चहा घेतला. जय मिलिंदचे निरीक्षण करत होता. मिलिंद तर काहीच न झाल्यासारखा वावरत होता. जयने त्याला काल रात्री हात लावायचा प्रयत्न केला , आज सकाळी बुल्ल्यावर हात टाकायचा प्रयत्न केला ते तर जणू घडलेच नाही असे मिलिंदच्या वागण्यातून वाटत होते.
जय गोंधळून गेला. याला नक्की काय हवे आहे? मी हात लावलेला चालणार आहे की नाही? काल उगाच घाबरलो का ? थोडं डेयरिंग करायला हवे होते का ? पण मग हा काहीच झाले नाही असा कसा वावरतो आहे ? की दारू प्याल्यामुळे मिलिंदला काहीच कळले नाही ? जयच्या डोक्यात विचारचक्र चालू होते आणि समोरच्या समुद्रात मिलिंद मनसोक्त खेळत होता.
स्साला विचारावे तरी कुणाला? जयने खिशातून मोबाइल काढला आणि प्रश्नोत्तर साइटवर अविनाश साखरदांडेचे लॉग इन करून प्रश्न टाकला. “तो माझ्या शेजारी झोपला होता. मला त्याला उपभोगायचे आहे पण मी काही करू शकलो नाही. तो काय म्हणेल याची मला भीती वाटली. तुमच्या बाबतीत असे कधी झाले आहे का ? काय केलेत तुम्ही अश्या वेळी ?” मराठी इंग्लिश , दोन्ही भाषात हा प्रश्न टाकून जय मोकळा झाला.
मिलिंद त्याला पाण्यात डुंबायला बोलावत होता. जयच्या अंगात गरमी वाढली होती . कमरेखाली तर वणवा पेटला होता. ह्या मिलिंदाच्या स्पर्शानेच तो थंड होणार होता. तोपर्यन्त तरी पाण्याचा वापर करावा आणि शांति मिळवावी म्हणून जय समुद्रात घुसला. ….
(अपूर्ण )
प्रवासामधल्या गमती जमती
डोळे हे जुलमी गडे भाग १
डोळे हे जुलमी गडे भाग २
वर्‍हाडी सावजी
- या कथा केवळ मनोरंजनासाठी लिहीलेल्या आहेत.कथेतील वर्णनाचे जिवंत व्यक्ति, घटना अथवा प्रसंगांशी काही साधर्म्य आढळल्यास केवळ योगायोग समजावा.
- अनोळखी व्यक्तींशी शारीरिक संबंध ठेवणे आरोग्याच्या दृष्टीने अतिशय जोखमीचे आहे. गुप्तरोग किंवा एड्स असे भयानक आजार होऊ शकतात. तेव्हा अशी काही कृती करताना सारासार विचार बाळगा.
- प्रेमाचा सल्ला : शरीरसंबंध ठेवताना कंडोम वापरणे ही आवश्यक बाब समजावी .
No comments:
Post a Comment